Pełny tekst orzeczenia

190


POSTANOWIENIE

z dnia 4 lipca 2002 r.

Sygn. akt Tw 25/02



Trybunał Konstytucyjny w składzie:


Jadwiga Skórzewska-Łosiak


po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 lipca. 2002 r. wniosku Ogólnopolskiego Związku Pracodawców Samodzielnych Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej, o stwierdzenie niezgodności:
1) art. 4a ust. 1 i 2 w zw. z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 ze zm.) z art. 2, art. 20 w zw. z art. 65 ust. 4, art. 32 ust. 1 i 2 in fine Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz
2) art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz zmianie niektórych ustaw i ustawy o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 45) z art. 2 oraz art. 88 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,


p o s t a n a w i a:

odmówić nadania dalszego biegu wnioskowi.


UZASADNIENIE:

W dniu 21 marca 2002 r. do Trybunału Konstytucyjnego wpłynął wniosek Ogólnopolskiego Związku Pracodawców Samodzielnych Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej, o stwierdzenie niezgodności art. 4a ust. 1 i 2 w zw. z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 ze zm.) z art. 2, art. 20 w zw. z art. 65 ust. 4, art. 32 ust. 1 i 2 in fine Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz zmianie niektórych ustaw i ustawy o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 45) z art. 2 oraz art. 88 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 czerwca 2002 r. wezwano do uzupełnienia w terminie 7 dni braków formalnych wniosku poprzez doręczenie 5 egzemplarzy aktualnego wyciągu z rejestru sądowego i aktualnego statutu organizacji, doręczenie 3 kopii uchwały Rady Naczelnej Ogólnopolskiego Związku Pracodawców Zakładów Opieki Zdrowotnej o wystąpieniu z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego oraz o wskazanie, zgodnie z § 27 statutu organizacji, umocowanego przedstawiciela do reprezentowania wnioskodawcy przed Trybunałem Konstytucyjnym.
W dniu 21 czerwca 2002 r. uzupełniono braki przesyłając brakujące dokumenty m.in. wypis z Rejestru Stowarzyszeń, w którym zarejestrowano Wielkopolski Związek Pracodawców Samodzielnych Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.), wnioski kierowane do Trybunału Konstytucyjnego podlegają w pierwszej kolejności wstępnemu rozpoznaniu przez sędziego Trybunału na posiedzeniu niejawnym. Celem tak uregulowanej kontroli wstępnej, jest zbadanie wniosku od strony formalnej i ustalenie, czy spełnione są przesłanki, umożliwiające m.in. stwierdzenie czynnej legitymacji procesowej wnioskodawcy, a co za tym idzie określenie go mianem uprawnionego podmiotu w myśl art. 191 ust.1 Konstytucji oraz w myśl art. 31 ust.1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym.
Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 czerwca 2002 r. wezwano wnioskodawcę, do uzupełnienia w terminie 7 dni braków formalnych wniosku. Uzupełnienie to miało na celu jednoznaczne stwierdzenie legitymacji procesowej wnioskodawcy. Z doręczonego do Trybunału Konstytucyjnego wypisu z rejestru związku stowarzyszeń w ogóle nie wynika, że dotyczy on wnioskodawcy. Świadczy o tym brak zgodności nazwy umieszczonej na wniosku (Ogólnopolski Związek Pracodawców Samodzielnych Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej), z nazwą zawartą w rejestrze stowarzyszeń (Wielkopolski Związek Pracodawców Samodzielnych Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej).
Niezależnie od powyższego stwierdzić należy, że nawet gdyby wspomniana niespójność danych dotyczących wnioskodawcy została wyjaśniona i okazałoby się, że jest on istotnie stowarzyszeniem, o którym mowa w doręczonym Trybunałowi wypisie z rejestru, należałoby wydać postanowienie o odmowie nadania wnioskowi dalszego biegu, z powodu braku czynnej legitymacji procesowej stowarzyszenia do występowania przed Trybunałem Konstytucyjnym w trybie abstrakcyjnej kontroli norm.
Art. 191 ust. l Konstytucji określa podmioty uprawnione do występowania z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego. Przepis ten wymienia dwie grupy podmiotów uprawnionych. Fakt przyznania prawa inicjowania postępowań przed TK, obok wąskiego grona centralnych i naczelnych organów państwa, także innym podmiotom, stanowi swego rodzaju wyłom, na co zwracał wielokrotnie uwagę w swoim orzecznictwie Trybunał Konstytucyjny. Art. 191 Konstytucji zawiera enumeratywne wyliczenie podmiotów uprawnionych do składania wniosków o zbadanie hierarchicznej zgodności norm. W orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego wielokrotnie podkreślano ponadto, że legitymacja podmiotów mogących wystąpić z wnioskiem o kontrolę aktu normatywnego objętego zakresem ich działania winna być rozumiana w sposób ścisły, a wszelka interpretacja rozszerzająca jest w tym zakresie niedopuszczalna (por. postanowienie TK z 28 czerwca 2000 r., U. 1/00, OTK ZU nr 5/2000, poz. 149). Wnioskodawca jako stowarzyszenie ujawnione w rejestrze stowarzyszeń, nie mieści się w żadnej z kategorii podmiotów uprawnionych na mocy art. 191 ust. 3-5 Konstytucji, a tym samym pozbawiony jest czynnej legitymacji do kwestionowania przed Trybunałem Konstytucyjnym aktów normatywnych, w trybie abstrakcyjnej kontroli norm.

Biorąc pod uwagę wskazane wyżej okoliczności Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.