Pełny tekst orzeczenia

12

POSTANOWIENIE
z dnia 14 stycznia 2003 r.
Sygn. akt Tw 64/02

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Bohdan Zdziennicki


po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku Ogólnopolskiego Związku Pracodawców Transportu Drogowego w sprawie stwierdzenie zgodności:
1) art. 8-12 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 1991 r. Nr 9, poz. 31 ze zm.) z art. 2, 3, 7 i 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;

2) uchwały Rady Miejskiej Wrocławia nr XLII/1384/01 z dnia 13 grudnia 2001 r. z art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31 ze zm.) oraz z art. 5 i 74 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

p o s t a n a w i a:

odmówić nadania dalszego biegu wnioskowi.

UZASADNIENIE:

3 października 2002 r. wpłynął do Trybunału Konstytucyjnego wniosek Ogólnopolskiego Związku Pracodawców Transportu Drogowego z 27 września 2002 r. o stwierdzenie zgodności art. 8-12 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 1991 r. Nr 9, poz. 31 ze zm.) z art. 2, 3, 7 i 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i uchwały Rady Miejskiej Wrocławia nr XLII/1384/01 z 13 grudnia 2001 r. z art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31 ze zm.) oraz z art. 5 i 74 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 18 października 2002 r. wezwano do uzupełnienia w terminie 7 dni braków formalnych poprzez wskazanie umocowanego przedstawiciela do wystąpienia z wnioskiem i reprezentowania przed Trybunałem Konstytucyjnym, doręczenie 5 kopii uchwały odpowiedniego organu Ogólnopolskiego Związku Pracodawców Transportu Drogowego w sprawie wystąpienia do Trybunału Konstytucyjnego, doręczenie 3 kopii wniosku i 5 egzemplarzy aktualnego statutu, a także powołanie przepisu prawa wskazującego, że kwestionowany akt normatywny dotyczy spraw objętych zakresem działania wnioskodawcy.
4 listopada 2002 r. uzupełniono wskazane braki.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 36 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.) wniosek przedstawiony przez ogólnokrajowe władze organizacji pracodawców podlega wstępnemu rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w składzie jednego sędziego. W postępowaniu tym Trybunał Konstytucyjny bada, czy wniosek odpowiada wymogom formalnym i czy nie jest oczywiście bezzasadny. Trybunał Konstytucyjny bada w szczególności, czy wniosek pochodzi od uprawnionego podmiotu.
Do zainicjowania postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym konieczne jest wyrażenie oświadczenia woli przez ogólnokrajowe władze organizacji pracodawców w sprawie wystąpienia do Trybunału z wnioskiem o zbadanie zgodności aktu normatywnego z aktem wyższego rzędu. W sytuacji braku takiego oświadczenia woli podjętego przez odpowiednie ogólnokrajowe władze organizacji pracodawców postępowanie przed Trybunałem Konstytucyjnym w ogóle nie może zostać wszczęte. Ocena, który ogólnokrajowy organ danej organizacji pracodawców ma prawo do wyrażenia takiego oświadczenia woli dokonane musi być m.in. w oparciu o statut organizacji.
Zgodnie z art. 32 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym oświadczenie ogólnokrajowych władz organizacji pracodawców musi w sposób jednoznaczny wyrażać wolę wszczęcia postępowania przed Trybunałem w sprawie abstrakcyjnej kontroli norm. Legitymowany organ organizacji pracodawców musi wskazać konkretne przepisy aktu normatywnego, które kwestionuje, a także przepisy aktu wyższego rzędu, które mają stanowić podstawę kontroli w danej sprawie. Niezbędne jest również, aby wyrażona w ten sposób wola legitymowanego podmiotu miała uprzedni charakter w stosunku do złożonego w Trybunale Konstytucyjnym wniosku.
Pamiętać wreszcie należy, że sam wniosek o dokonanie przez Trybunał Konstytucyjny abstrakcyjnej kontroli norm odnosić się może jedynie do takiego aktu normatywnego, który dotyczy spraw objętych zakresem działania danej organizacji pracodawców (art. 191 ust. 2 w zw. z ust. 1 pkt 4 Konstytucji).
W pierwszej kolejności należało zatem zbadać, czy pismo dostarczone do akt sprawy na żądanie sędziego, zatytułowane „Uchwała Zarządu Głównego Nr 007b/09/2002 z 27 września 2002”, można uznać za oświadczenie woli uprawnionego podmiotu Ogólnopolskiego Związku Pracodawców Transportu Drogowego, o złożeniu do Trybunału Konstytucyjnego wniosku o zbadanie hierarchicznej zgodności norm, a w szczególności, czy ta uchwała spełnia wymogi określone w art. 32 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym.
W świetle § 19 ust. 5 i 6 w zw. z § 15 ust. a pkt 2 Statutu Ogólnopolskiego Związku Pracodawców Transportu Drogowego nie ulega wątpliwości, że Zarząd Główny – będąc ogólnokrajową władzą wnioskodawcy, jako organizacji pracodawców – jest podmiotem legitymowanym do złożenia wniosku do Trybunału Konstytucyjnego w trybie kontroli abstrakcyjnej.
Dostarczone jednak Trybunałowi Konstytucyjnemu pismo, zatytułowane „Uchwała Zarządu Głównego Nr 007b/09/2002 z 27 września 2002”, nie możne być uznane za dokument stanowiący oryginał uchwały Zarządu Głównego, ani jej uwierzytelniony odpis. Pismo to nie stanowi logicznej całości; składa się z urwanych fragmentów, co powoduje, że nie można w żaden sposób odtworzyć od kogo pochodzi i czyje zawiera ustalenia.
Zważywszy na okoliczność, że pismo to zostało dołączone do akt sprawy w trybie usunięcia braków formalnych na wezwanie sędziego, Trybunał szczególnie krytycznie odnosi się do takiej praktyki wnioskodawcy i uznaje ją za wysoce naganną. Stan ten oznacza równocześnie, że nie zostało wykonane w terminie zarządzenie sędziego o usunięciu braków formalnych, co stanowi samodzielną przesłankę odmowy nadania dalszego biegu wnioskowi (art. 36 ust. 3 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym).
Nawet gdyby przyjąć, że dosłane do akt pismo, o którym była mowa wyżej, stanowi odpis uchwały Zarządu Głównego, to i tak, nie może być mu przypisany charakter oświadczenia woli uprawnionego organu Ogólnopolskiego Związku Pracodawców Transportu Drogowego. W tejże „uchwale” nie zawarto niezbędnych elementów, które umożliwiałyby uznanie jej za wniosek o zbadanie przez Trybunał Konstytucyjny hierarchicznej zgodności norm. Przede wszystkim nie wskazano konkretnie, które regulacje ustawy o podatkach i opłatach lokalnych są kwestionowane (art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym). „Uchwała” ta nie formułuje również zarzutu niezgodności kwestionowanego aktu normatywnego lub jego części z ściśle wskazanym przepisem Konstytucji, jako wzorcem kontroli (art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym).
Z powyższych względów „Uchwała Zarządu Głównego Nr 007b/09/2002 z 27 września 2002” nie może być uznana za skutecznie złożone oświadczenie woli przez ogólnokrajowe władze Ogólnopolskiego Związku Pracodawców Transportu Drogowego w postaci skierowania wniosku do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie hierarchicznej zgodności norm. Równocześnie oznacza to, że złożony w Trybunale Konstytucyjnym wniosek z 27 października 2002 r., sporządzony przez Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego Zarządu Głównego Ogólnopolskiego Związku Pracodawców Transportu Drogowego został sformułowany bez wcześniejszej uchwały uprawnionego organu, stanowiącego ogólnokrajowe władze tejże organizacji pracodawców. Tym samym wniosek ten nie odpowiada warunkom formalnym określonym w ustawie o Trybunale Konstytucyjnym, gdyż nie pochodzi od uprawnionego podmiotu w rozumieniu art. 31 ust. 1 tejże ustawy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.