Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 stycznia 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu w VII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Dorota Wachowska

Protokolant : Anna Staszulonek

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia-Krzyki Zachód -

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 13.02.2012 roku, 23.04.2012 roku, 25.06.2012 roku, 14.09.2012 roku, 07.01.2013 roku we W.

sprawy

S. G. syna L. i Z. z domu K., urodzonego w dniu (...) we W.,

oskarżonego o to, że:

1. w okresie od 18 do 21 lutego 2011 roku w B. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą, dokonał włamania do nieczynnej stacji paliw poprzez wyłamanie zamków w bocznych drzwiach wejściowych, skąd następnie skradł urządzenia elektryczne i zabezpieczenia prądowe z trzech rozdzielni o łącznej wartości strat 8000 zł na szkodę firmy (...),

tj. o czyn z art.279§1 kk;

2. w nieustalonym czasie do 22 lutego 2011 r. w B. w mieszkaniu przy ul. (...) ukrywał dokumenty w postaci książeczki usług medycznych wraz z dokumentacją medyczną na nazwisko Ł. B., którymi to nie miał prawa dysponować,

tj. o czyn z art.276 kk;

3. w nieustalonym czasie do dnia 22 lutego 2011 r. w B. w mieszkaniu przy ul. (...) przechowywał 3 dekodery P. Cyfrowego o nr seryjnych (...)- (...), (...)- (...) , (...) wraz z umowami o świadczenie usług na nazwiska E. M. oraz I. K. wiedząc, że w/w rzeczy pochodzą z czynu zabronionego,

tj. o czyn z art.291§1 kk

I.  uznaje oskarżonego S. G. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w punkcie pierwszym części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa z art.279§1 kk i za to na podstawie art.279§1 kk i art.33§2 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz grzywnę w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych;

II.  uznaje oskarżonego S. G. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w punkcie drugim części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa z art.276 kk i za to na podstawie art.276 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  uznaje oskarżonego S. G. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w punkcie trzecim części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa z art.291§1 kk i za to na podstawie art.291§1 kk wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art.85 kk i art.86§1 kk łączy wymierzone w punktach I, II i III części dyspozytywnej wyroku kary pozbawienia wolności i orzeka karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

V.  na podstawie art.69§1 kk i art.70§1 pkt 1 kk warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności na okres 3 (trzech) lat próby;

VI.  na podstawie art.63§1 kk zalicza, na poczet orzeczonej kary grzywny zatrzymanie oskarżonego w okresie od dnia 22.02.2011 roku do dnia 24.02.2011 roku, odpowiadające sześciu dziennym stawkom grzywny;

VII.  zasądza od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego P. D. (1) kwotę 672 złotych z tytułu ustanowienia pełnomocnika w sprawie;

VIII.  na podstawie art.624§1 kpk oraz art.17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa i nie wymierza mu opłaty w sprawie.

UZASADNIENIE

W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

S. G. wraz z R. M. w godzinach nocnych w okresie pomiędzy 18 a 21 lutego 2011 roku, wyłamując zamki w bocznych drzwiach wejściowych, weszli na teren nieczynnej stacji paliw, usytuowanej w B. przy ul. (...), będącej własnością P. D. (1) prowadzącego działalność gospodarczą w postaci firmy (...). Mężczyźni zabrali stamtąd urządzenia elektryczne i zabezpieczenia prądowe z trzech rozdzielni o łącznej wartości 8 000 złotych. Mężczyźni opalili miedziane kable, a następnie sprzedali je w punkcie skupu złomu w miejscowości Z., uzyskując z tego tytułu dochód w wysokości 440 złotych.

Dowód:

⚫

wyjaśnienia oskarżonego S. G., k.17-18 akt;

⚫

zeznania świadka R. M., k.181, 28-32, 38-42, 54-56 akt;

⚫

zeznania świadka P. D. (1), k.167 akt;

⚫

zeznania świadka R. L. (1), k.97, 3 akt.

Ł. B. przechowywał w swoim samochodzie marki V. (...) o nr rej. (...) książeczkę medyczną oraz dokumentację medyczną. W dniu 20 lutego 2011 roku Ł. B. pozostawił samochód w garażu podziemnym w swoim miejscu zamieszkania przy ul. (...) w O.. Następnego dnia Ł. B. złożył zawiadomienie o kradzieży jego samochodu marki V. (...) o nr rej. (...).

Dowód:

⚫

zeznania świadka Ł. B., k.98, 181 akt.

⚫

akta dochodzenia Komisariatu II Policji w (...) Ds. 411/11.

Postanowieniem z dnia 27.06.2011 roku zawieszono dochodzenie przeciwko R. M. podejrzanemu o to, że w nocy z 20/21 lutego 2011 roku w O., wyłamując zamek w drzwiach, a następnie pokonując zabezpieczenia techniczne w postaci immobilaisera i alarmu dokonał zaboru w celu przywłaszczenia z garażu przy ul. (...) samochodu osobowego marki V. (...) o nr rej. (...), powodując straty w wysokości 30.000 złotych na szkodę Ł. B., tj. o czyn z art.279§1 kk.

Dowód:

⚫

akta dochodzenia Komisariatu II Policji w (...) Ds. 411/11.

I. K. zawarła umowę z Cyfrowym P., uzyskując cyfrowy dekoder satelitarny, po czym przekazała w/w urządzenie M. W.. E. M. zawarła umowę z Cyfrowym P., uzyskując dwa cyfrowe dekodery satelitarny, po czym przekazała je M. W..

Dowód:

⚫

wyjaśnienia podejrzanej I. K., k.33-34 akt;

⚫

wyjaśnienia podejrzanej M. W., k.50-51 akt;

⚫

wyjaśnienia podejrzanej E. M., k.48-49 akt.

W dniu 22 lutego 2011 roku, podczas przeszukania zajmowanego przez S. G. mieszkania usytuowanego w B. przy ul. (...), znaleziono: cyfrowy dekoder satelitarny P. wraz z oryginałem umowy na nazwisko E. M., cyfrowy dekoder satelitarny P. wraz z oryginałem umowy na nazwisko I. K., kolejny cyfrowy dekoder satelitarny P. oraz etui z dokumentacją medyczną i książeczką usług medycznych na nazwisko Ł. B..

Dowód:

⚫

protokół przeszukania, k.9-11 akt.

S. G. jest osobą bezrobotną, utrzymuje się z prac dorywczych, osiągając z tego tytułu dochody w wysokości 1600 – 1700 złotych miesięcznie. Jest ojcem jednego dziecka.

Dowód:

⚫

dane dotyczące osoby S. G., k.16-17 akt.

S. G. był karany. Wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 22.08.2011 roku w sprawie o sygn. akt V K 835/11 został skazany na karę jednego roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres trzech lat próby oraz grzywnę za przestępstwo kwalifikowane z art.62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.

Dowód:

⚫

karta karna, k.61 akt.

Wyrokiem z dnia 22 grudnia 2011 roku w sprawie o sygn. akt II K 723/11 Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Krzyków uznał oskarżonego R. M. za winnego m. in. tego, że w okresie od 18 do 21 lutego 2011 roku w B. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. G., dokonał włamania do nieczynnej stacji paliw poprzez wyłamanie zamków bocznych w drzwiach wejściowych, skąd następnie skradł urządzenie elektryczne i zabezpieczenia prądowe z trzech rozdzielni o łącznej wartości 8 000 złotych, czym działał na szkodę firmy (...) P. D. (1), tj. popełnienia przestępstwa z art.279§1 kk.

Przedmiotowym wyrokiem Sąd uniewinnił oskarżonego R. M. od popełnienia zarzucanego mu czynu, a polegającego na tym, iż w nieustalonym okresie do dnia 22 lutego 2011 roku w B. w mieszkaniu przy ul. (...) ukrywał dokumenty w postaci książeczki usług medycznych wraz z dokumentacją medyczną na nazwisko Ł. B., którymi to nie miał prawa wyłącznie rozporządzać.

Ponadto na podstawie art.46§1 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego R. M. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę P. D. (1) kwoty 8 000 złotych.

Wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 22.12.2011 roku, sygn. akt II K 723/11 uprawomocnił się w dniu 30.12.2011 roku.

Dowód:

⚫

odpis wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 22.12.2011 roku, sygn. akt II K 723/11, k.159-163 akt.

Przesłuchany w toku postępowania przygotowawczego S. G. oświadczył, iż przyznaje się do popełnienia dwóch spośród trzech zarzucanych mu czynów, tj. czynu opisanego jako pierwszy i trzeci, po czym złożył wyjaśnienia w których podał, iż dokonał kradzieży z włamaniem do nieczynnej stacji benzynowej wspólnie z R. M.. Odnośnie zarzutu opisanego w punkcie drugim aktu oskarżenia oskarżony podał, iż nie wiedział, iż w jego mieszkaniu znajdują się dokumenty w postaci książeczki usług medycznych oraz dokumentacji medycznej wydanych na nazwisko Ł. B.. S. G. wskazał, iż powyższe dokumenty najprawdopodobniej przyniósł do jego mieszkania R. M.. S. M. odniósł się również do zarzutu opisanego w punkcie trzecim, podając iż to R. M. przyniósł do jego mieszkania dekodery oraz umowy, zaś on domyślał się, że dekodery pochodzą z przestępstwa.

Sąd zważył, co następuje.

W ocenie Sądu zarówno okoliczności popełnienia czynów zarzucanych oskarżonemu, jak i wina oskarżonego nie budzi żadnych wątpliwości.

Wskazać należy, iż w zakresie opisu przebiegu zdarzenia mającego miejsce w B. przy ul. (...) Sąd w całości dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego S. G. oraz zeznaniom świadków: współsprawcy R. M. oraz pokrzywdzonego P. D. (1) i R. L. (2).

Zeznania świadków cechuje spójność i logika. Świadkowie opisali przebieg zdarzenia w sposób jasny i dokładny. Istotna jest także okoliczność, iż treść zeznań świadków znajduje odzwierciedlenie w wyjaśnieniach oskarżonego.

W oparciu o dowód w postaci protokołu przeszukania pomieszczeń mieszkalnych przy ul. (...) w B. z dnia 22.02.2011 roku oraz zeznania świadka Ł. B. Sąd dokonał ustaleń w zakresie czynu opisanego w punkcie drugim aktu oskarżenia. Sąd w tym zakresie nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego S. G., który oznajmił, iż nie miał wiedzy, iż w jego mieszkaniu znajduje się dokumentacja medyczna oraz książeczka usług medycznych na nazwisko Ł. B.. Świadek Ł. B. podał, iż w/w dokumenty utracił wraz z samochodem marki V. (...), który został mu skradziony, a w którym przechowywał dokumenty. Sąd uznał zeznania świadka Ł. B. za wiarygodne, bowiem znajdują odzwierciedlenie w dowodzie z akt dochodzenia prowadzonego przez Komisariat II Policji w O. w sprawie o sygn. akt 3 Ds. 411/11.

Ustaleń faktycznych w zakresie czynu opisanego w punkcie trzecim aktu oskarżenia Sąd dokonał głównie w oparciu o wyjaśnienia przyznającego się do popełnienia tego czynu oskarżonego.

Sąd uznał także za w pełni wiarygodne pozostałe dokumenty zgromadzone w aktach sprawy.

Odnośnie danych osobopoznawczych dotyczących oskarżonego Sąd wykorzystał informacje przez niego podane i dane wynikające z karty karnej.

Konkludując Sąd stwierdził, że kompleksowa ocena wiarygodności zeznań poszczególnych świadków i wyjaśnień oskarżonego oraz całości pozostałego materiału dowodowego, na którego podstawie Sąd ustalił stan faktyczny, dokonywana w świetle zasad doświadczenia życiowego pozwoliła w ocenie Sądu na niewątpliwe stwierdzenie sprawstwa oskarżonego w zakresie trzech zarzucanych mu czynów kwalifikowanych: z art.279§1 kk; art.276 kk; art.291§1 kk.

I tak pokonując przeszkodę w postaci zamka w drzwiach S. G. dokonał zaboru z nieczynnej stacji paliw opisanych w zarzucie aktu oskarżenia przedmiotów, wyczerpując tym samym znamiona przestępstwa kradzieży z włamaniem.

Ukrywanie dokumentów, którymi sprawca nie ma prawa wyłącznie rozporządzać oznacza stworzenie takiego stanu rzeczy, że dokument staje się niedostępny dla osób, które mają prawo i chcą z niego skorzystać. Istota ukrycia dokumentu polega na ulokowaniu go w miejscu nieznanym dla osoby uprawnionej, gdy sprawca swoje działanie w sposób świadomy ukierunkowuje na wywołanie takiego stanu, aby dokument był ukryty, schowany, niedostępny dla osoby uprawnionej (tak S.A. w Katowicach w wyroku z dnia 09.12.2010 roku, II AKa 397/10).

Niewątpliwie okoliczność, iż dokumenty należące do Ł. B. i utracone przez niego w wyniku kradzieży, zostały odnalezione w mieszkaniu zajmowanym wyłącznie przez oskarżonego S. G. oznacza, iż to oskarżony podjął działanie, w wyniku którego dokument, którym nie miał prawa wyłącznie rozporządzać, został ukryty przed osobą uprawnioną do dysponowania nim.

Nie pozostawia również wątpliwości popełnienie przez oskarżonego przestępstwa kwalifikowanego z art.291§1 kk, skoro przechowywał on w swoim mieszkaniu trzy dekodery P. Cyfrowego, wiedząc iż zostały one uzyskane z czynu zabronionego.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary ujęte w art.53§1 i 2 kk i baczył przede wszystkim, by wymierzona kara nie przekraczała stopnia zawinienia oskarżonego.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd wziął pod uwagę jako okoliczność obciążającą znaczny stopień społecznej szkodliwości czynów, wyrażający się w nagminności przestępstw przeciwko mieniu w skali całego kraju oraz uprzednią karalność oskarżonego.

Przy uwzględnieniu tych okoliczności Sąd wymierzył oskarżonemu kary jednostkowe: za czyn pierwszy jednego roku pozbawienia wolności oraz grzywnę w wysokości pięćdziesięciu stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej grzywny na kwotę dwadzieścia złotych; za czyn drugi sześciu miesięcy pozbawienia wolności; za czyn trzeci ośmiu miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną jednego roku i sześciu miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres trzech lat próby. Sąd stwierdził, że w zaistniałym przypadku kary jednostkowe oraz kara łączna będą adekwatne do stopnia winy oskarżonego.

Wymierzona kara jest zdaniem Sądu nie tylko adekwatna do stopnia winy, ale realizuje też cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonego. Zapobiegawczy sens wymierzonej kary pozbawienia wolności ma bowiem na celu odstraszenie sprawcy od ponownego wejścia na drogę przestępstwa, natomiast jej cel wychowawczy realizuje się poprzez kształtowanie postawy oskarżonego zarówno wobec własnego czynu, jak i przestępstwa w ogóle.

Jednocześnie kara orzeczona wobec oskarżonego czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swe zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa.

W trakcie postępowania w dniu 03 stycznia 2012 roku wniosek o naprawienie wyrządzonej szkody złożył (...) S.A (k.78 akt).

W dniu 19 kwietnia 2012 roku wniosek o naprawienie szkody w całości, tj. w kwocie 8 000 złotych, w trybie art.46§1 kk, złożył pokrzywdzony P. D. (1) (k.137 akt).

Podkreślenia wymaga, że orzeczenie obowiązku naprawienia szkody w wypadkach przewidzianych w art.415§5 kpk jest obligatoryjne, ponieważ ustawa stwierdza, że Sąd „orzeka”, a więc musi ją w tych okolicznościach orzec. Spełnione jednak muszą być następujące warunki:

- sąd skazuje oskarżonego albo warunkowo umarza postępowanie karne;

- ustawa, w przepisie szczególnym, przewiduje obligatoryjne orzeczenie obowiązku naprawienia szkody;

- nie zachodzi sytuacja określona w art.415§5 zdanie drugie.

Przenosząc teoretyczne rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż niedopuszczalne jest orzeczenie obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody na rzecz P. D. (1), skoro prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 22.12.2011 roku, sygn. akt II K 723/11 Sąd orzekł wobec oskarżonego R. M. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę P. D. (1) kwoty 8 000 złotych. Nie ulega przy tym wątpliwości, że kwota, którą Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Krzyków zasądził w wyroku na podstawi art.46§1 kk jako naprawienie szkody – dotyczyła tego samego roszczenia, co do którego P. D. (2) złożył wniosek o naprawienie szkody w tymże postępowaniu.

Podkreślenia wymaga, iż wobec treści art.415§5 kpk sąd nie powinien orzekać o środku karnym przewidzianym w art.46§1 kk w sytuacji, gdy zachodzi tożsamość orzeczenia, którego dotyczy wniosek o naprawienie szkody z roszczeniem, o którym prawomocnie orzeczono. Przepis art.415§5 zd. 2 kpk w sposób całkiem jasny, a zarazem jednoznacznie kategoryczny wyklucza dopuszczalność rozstrzygania w różnych postępowaniach o tej samej szkodzie. Jeżeli zatem roszczenie wynikające z popełnienia przestępstwa jest przedmiotem innego postępowania albo o roszczeniu tym prawomocnie orzeczono, to nie jest możliwe (niejako ponowne) orzekanie o obowiązku naprawienia szkody (tak SN w wyroku z dnia 22.04.2009 roku, III KK 68/09). Nie ma przy tym znaczenia w tym zakresie fakt, że prowadzone postępowanie egzekucyjne okazało się bezskuteczne.

Już na marginesie wskazać należy, iż obowiązek naprawienia szkody w przedmiotowym postępowaniu nie mógł być również nałożony solidarnie wobec oskarżonego S. G. i R. M.. Jak wynika bowiem z treści prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 22.12.2011 roku wydanego w sprawie o sygn. akt II K 723/11 na mocy art.46§1 kk orzeczono wobec R. M. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz P. D. (1) kwoty 8 000 złotych, bez zastrzeżenia odpowiedzialności solidarnej z innymi osobami, którym zostanie przypisany czyn z pkt I popełniony wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym R. M..

Również wniosek o naprawienie szkody wobec (...) S.A nie podlegał uwzględnieniu, bowiem zgodnie z poglądem wyrażonym w wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 28.04.2011 roku, II AKa 87/11 nawiązek określonych w art.46§2 kk nie można orzec od pasera na rzecz osób, którym skradziono samochody, albowiem w przypadku przestępstwa z art.291§1 kk nie są one pokrzywdzonymi w rozumieniu art.49§1 kpk. Ich dobra prawne nie zostały bowiem bezpośrednio naruszone lub zagrożone przestępstwem paserstwa, a więc ich pokrzywdzenie nie wynika bezpośrednio z przestępstwa z art.291§1 kk.

Obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem – jeśli w chwili wyrokowania szkoda ta nie została naprawiona – może być nałożony (…) tylko na sprawców, którzy tę szkodę wyrządzili, a zatem na sprawców, współsprawców, podżegaczy i pomocników. Obowiązku tego w tym trybie nie można nałożyć na osoby, które z popełnionego przestępstwa odniosły korzyść majątkową, a więc na pasera” (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 03 maja 1984 roku, I KR 74/84).

Orzeczenie o kosztach procesu, zaliczeniu zatrzymania na poczet kary grzywny znajduje oparcie w zacytowanych przepisach.

Zarządzenie:

1.  Odpis wyroku, wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi oskarżyciela posiłkowego.

2.  K.. 14 dni.