SK 1/04
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
59/5/A/2005
POSTANOWIENIE
z dnia 25 maja 2005 r.
Sygn. akt SK 1/04
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Mirosław Wyrzykowski – przewodniczący
Marian Grzybowski
Wiesław Johann
Ewa Łętowska – sprawozdawca
Janusz Niemcewicz,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 maja 2005 r., wniosku Józefa Żurawika o wyjaśnienie wątpliwości co do treści pkt II.2 orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z 27 października 2004 r., sygn. SK 1/04, OTK ZU nr 9/A/2004, poz. 96, w zakresie skutków intertemporalnych orzeczenia,
p o s t a n a w i a:
odmówić wyjaśnienia wątpliwości co do treści pkt II.2 wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 października 2004 r., sygn. SK 1/04, OTK ZU nr 9/A/2004, poz. 96.
UZASADNIENIE:
Pismem z 21 marca 2005 r. Andrzej Strumpf pełnomocnik Józefa Żurawika zwrócił się na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.) z wnioskiem o wyjaśnienie wątpliwości co do treści pkt II.2 orzeczenia (wyroku) Trybunału Konstytucyjnego z 27 października 2004 r., sygn. SK 1/04, OTK ZU nr 9/A/2004, poz. 96. Z uzasadnienia wniosku wynikało, że wnioskodawca zwraca się nie tyle w imieniu własnym, co w interesie innych osób niebędących uczestnikami postępowania. Wskazano bowiem, że wyrok jest niejasny, gdyż „nie sposób jednoznacznie odczytać, czy wyłączenie skarżącego z reżimu odroczenia wejścia w życie orzeczenia TK oznacza, że tylko on jest zwolniony z obowiązku odczekiwania 12 miesięcy na wejście w życie wyroku TK (…) czy też może jest tak, że tylko skarżący może skorzystać z możliwości wznowienia (…) dlatego celowym jest wyjaśnienie czy innym skarżącym niż J. Żurawik przysługuje wznowienie postępowania”. Wnioskodawca w celu uzasadnienia swoich wątpliwości załączył do wniosku postanowienie Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 20 stycznia 2005 r., sygn. akt VI A Ca 1136/04 w sprawie Andrzeja Truszkowskiego, który potencjalnie mógłby być zainteresowany w wyjaśnieniu powstałej wątpliwości.
Pismem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 11 kwietnia 2005 r. wezwano wnioskodawcę do wyjaśnienia, w czyim imieniu zwraca się z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego. Pismem z 21 kwietnia 2005 r. wnioskodawca wyjaśnił, że występuje o wyjaśnienie wątpliwości co do treści wyroku SK 1/04 wyłącznie w imieniu swoim własnym, tzn. J. Żurawika, przez którego został umocowany.
Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o TK: „na wniosek uczestnika postępowania skład orzekający Trybunału, który wydał orzeczenie, na posiedzeniu niejawnym rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści”. Uczestnikiem postępowania w sprawie wyjaśnienia wątpliwości co do treści orzeczenia może być wyłącznie uczestnik postępowania, w którym orzeczenie budzące wątpliwości zapadło. Przesłanką postępowania jest istnienie wątpliwości co do treści orzeczenia, a contrario przedmiotem postępowania nie może być wyłącznie wyjaśnienie wątpliwości co do treści czy formy uzasadnienia orzeczenia. W doktrynie prawa konstytucyjnego wskazuje się ponadto, że przesłanką postępowania jest istnienie obiektywnych, a nie ściśle subiektywnych wątpliwości wnioskodawcy co do znaczenia orzeczenia (Z. Czeszejko-Sochacki, L. Garlicki, J. Trzciński, Komentarz do ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, Warszawa 1999, s. 222).
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 27 października 2004 r. (sygn. SK 1/04, OTK ZU nr 9/A/2004, poz. 96), w części, która wzbudziła wątpliwości wnioskodawcy (pkt II.2), miał następujące brzmienie: „Odroczenie utraty mocy obowiązującej niekonstytucyjnego przepisu prawnego w wyroku uwzględniającym skargę konstytucyjną nie stoi na przeszkodzie wzruszeniu orzeczeń zapadłych w sprawie skarżącego, w związku z którymi została złożona skarga konstytucyjna”. W ocenie składu orzekającego nie budzi wątpliwości, że z treści tego fragmentu wyroku jednoznacznie wynika, że wnioskodawca (Józef Żurawik) na zasadzie wyjątku uzyskał prawo do wzruszenia zapadłych w jego sprawie orzeczeń, w okresie, w którym niekonstytucyjny art. 4011 kodeksu postępowania cywilnego nie utracił jeszcze mocy obowiązującej. Zgodnie z art. 4011 § 2 k.p.c. skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Wejście w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego następuje w dniu publikacji orzeczenia w Dzienniku Ustaw (art. 190 ust. 3 Konstytucji). W świetle tych okoliczności wątpliwości wnioskodawcy muszą być uznane za wątpliwości subiektywne nieuzasadniające przeprowadzenia przez Trybunał Konstytucyjny postępowania w sprawie wniosku o wyjaśnienie treści orzeczenia.
Jak wynika z uzasadnienia wniosku istotą przedstawionych w nim wątpliwości były nie tyle kwestie dotyczące wnioskodawcy, co raczej skutki orzeczenia Trybunału wobec osób trzecich, co nie może być wyjaśnione w trybie sugerowanym we wniosku. Na marginesie Trybunał Konstytucyjny wyjaśnia, że interesująca wnioskodawcę tematyka jest analizowana w orzeczeniu TK z 31 marca 2005 r., sygn. SK 26/02.
Mając na uwadze powyższe, Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
z dnia 25 maja 2005 r.
Sygn. akt SK 1/04
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Mirosław Wyrzykowski – przewodniczący
Marian Grzybowski
Wiesław Johann
Ewa Łętowska – sprawozdawca
Janusz Niemcewicz,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 maja 2005 r., wniosku Józefa Żurawika o wyjaśnienie wątpliwości co do treści pkt II.2 orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z 27 października 2004 r., sygn. SK 1/04, OTK ZU nr 9/A/2004, poz. 96, w zakresie skutków intertemporalnych orzeczenia,
p o s t a n a w i a:
odmówić wyjaśnienia wątpliwości co do treści pkt II.2 wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 października 2004 r., sygn. SK 1/04, OTK ZU nr 9/A/2004, poz. 96.
UZASADNIENIE:
Pismem z 21 marca 2005 r. Andrzej Strumpf pełnomocnik Józefa Żurawika zwrócił się na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.) z wnioskiem o wyjaśnienie wątpliwości co do treści pkt II.2 orzeczenia (wyroku) Trybunału Konstytucyjnego z 27 października 2004 r., sygn. SK 1/04, OTK ZU nr 9/A/2004, poz. 96. Z uzasadnienia wniosku wynikało, że wnioskodawca zwraca się nie tyle w imieniu własnym, co w interesie innych osób niebędących uczestnikami postępowania. Wskazano bowiem, że wyrok jest niejasny, gdyż „nie sposób jednoznacznie odczytać, czy wyłączenie skarżącego z reżimu odroczenia wejścia w życie orzeczenia TK oznacza, że tylko on jest zwolniony z obowiązku odczekiwania 12 miesięcy na wejście w życie wyroku TK (…) czy też może jest tak, że tylko skarżący może skorzystać z możliwości wznowienia (…) dlatego celowym jest wyjaśnienie czy innym skarżącym niż J. Żurawik przysługuje wznowienie postępowania”. Wnioskodawca w celu uzasadnienia swoich wątpliwości załączył do wniosku postanowienie Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 20 stycznia 2005 r., sygn. akt VI A Ca 1136/04 w sprawie Andrzeja Truszkowskiego, który potencjalnie mógłby być zainteresowany w wyjaśnieniu powstałej wątpliwości.
Pismem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 11 kwietnia 2005 r. wezwano wnioskodawcę do wyjaśnienia, w czyim imieniu zwraca się z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego. Pismem z 21 kwietnia 2005 r. wnioskodawca wyjaśnił, że występuje o wyjaśnienie wątpliwości co do treści wyroku SK 1/04 wyłącznie w imieniu swoim własnym, tzn. J. Żurawika, przez którego został umocowany.
Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o TK: „na wniosek uczestnika postępowania skład orzekający Trybunału, który wydał orzeczenie, na posiedzeniu niejawnym rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści”. Uczestnikiem postępowania w sprawie wyjaśnienia wątpliwości co do treści orzeczenia może być wyłącznie uczestnik postępowania, w którym orzeczenie budzące wątpliwości zapadło. Przesłanką postępowania jest istnienie wątpliwości co do treści orzeczenia, a contrario przedmiotem postępowania nie może być wyłącznie wyjaśnienie wątpliwości co do treści czy formy uzasadnienia orzeczenia. W doktrynie prawa konstytucyjnego wskazuje się ponadto, że przesłanką postępowania jest istnienie obiektywnych, a nie ściśle subiektywnych wątpliwości wnioskodawcy co do znaczenia orzeczenia (Z. Czeszejko-Sochacki, L. Garlicki, J. Trzciński, Komentarz do ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, Warszawa 1999, s. 222).
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 27 października 2004 r. (sygn. SK 1/04, OTK ZU nr 9/A/2004, poz. 96), w części, która wzbudziła wątpliwości wnioskodawcy (pkt II.2), miał następujące brzmienie: „Odroczenie utraty mocy obowiązującej niekonstytucyjnego przepisu prawnego w wyroku uwzględniającym skargę konstytucyjną nie stoi na przeszkodzie wzruszeniu orzeczeń zapadłych w sprawie skarżącego, w związku z którymi została złożona skarga konstytucyjna”. W ocenie składu orzekającego nie budzi wątpliwości, że z treści tego fragmentu wyroku jednoznacznie wynika, że wnioskodawca (Józef Żurawik) na zasadzie wyjątku uzyskał prawo do wzruszenia zapadłych w jego sprawie orzeczeń, w okresie, w którym niekonstytucyjny art. 4011 kodeksu postępowania cywilnego nie utracił jeszcze mocy obowiązującej. Zgodnie z art. 4011 § 2 k.p.c. skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Wejście w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego następuje w dniu publikacji orzeczenia w Dzienniku Ustaw (art. 190 ust. 3 Konstytucji). W świetle tych okoliczności wątpliwości wnioskodawcy muszą być uznane za wątpliwości subiektywne nieuzasadniające przeprowadzenia przez Trybunał Konstytucyjny postępowania w sprawie wniosku o wyjaśnienie treści orzeczenia.
Jak wynika z uzasadnienia wniosku istotą przedstawionych w nim wątpliwości były nie tyle kwestie dotyczące wnioskodawcy, co raczej skutki orzeczenia Trybunału wobec osób trzecich, co nie może być wyjaśnione w trybie sugerowanym we wniosku. Na marginesie Trybunał Konstytucyjny wyjaśnia, że interesująca wnioskodawcę tematyka jest analizowana w orzeczeniu TK z 31 marca 2005 r., sygn. SK 26/02.
Mając na uwadze powyższe, Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.