SK 6/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
37/3/A/2006
POSTANOWIENIE
z dnia 23 marca 2006 r.
Sygn. akt SK 6/06
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Adam Jamróz – przewodniczący
Marian Grzybowski
Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska – sprawozdawca
Ewa Łętowska
Mirosław Wyrzykowski,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 23 marca 2006 r. wniosku pełnomocnika skarżącej spółki Kondrex sp. z o.o., radcy prawnego Jerzego Siwiaka, o orzeczenie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego przed Trybunałem Konstytucyjnym,
p o s t a n a w i a:
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE:
1. Postanowieniem z 21 marca 2006 r. Trybunał Konstytucyjny, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej spółki Kondrex sp. z o.o., umorzył postępowanie w sprawie zbadania zgodności art. 493 § 3 ustawy z 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) ze względu na zbędność wydania orzeczenia. Zaskarżony przepis był już bowiem przedmiotem badania przez Trybunał Konstytucyjny w skardze konstytucyjnej o sygn. SK 55/04. W wyroku z 9 stycznia 2006 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że zaskarżony przepis kodeksu postępowania cywilnego jest zgodny z Konstytucją.
2. Pełnomocnik skarżącej spółki, wraz ze złożeniem skargi konstytucyjnej, wystąpił do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o zasądzenie na rzecz skarżącej zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 5000 zł.
3. Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 24 ust. 2 zd. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.; dalej: ustawa o TK) zwrot kosztów postępowania orzekany jest wraz z wyrokiem uwzględniającym skargę konstytucyjną. W razie nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej Trybunał Konstytucyjny może orzec zwrot kosztów postępowania tylko „w uzasadnionych przypadkach” (art. 24 ust. 2 zd. 2 ustawy o TK). Orzeczenie takie ma jednak charakter wyjątkowy jako odstępstwo od zasady ogólnej wyrażonej w art. 24 ust. 2 zd. 1 ustawy o TK. Trybunał, rozpoznając wniosek w niniejszej sprawie, nie znalazł podstaw do uznania, że zachodzi „uzasadniony przypadek”, który przemawiałby za przyznaniem kosztów postępowania.
4. Na marginesie Trybunał zauważa, że zgodnie z art. 99 w zw. z art. 98 § 3 k.p.c., stosowanymi odpowiednio (art. 20 ustawy o TK) w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym, do niezbędnych kosztów procesu prowadzonego przez pełnomocnika, zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.
Stawki wynagrodzenia radców prawnych w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349, z 2003 r. Nr 97, poz. 888 i Nr 212, poz. 2074 oraz z 2005 r. Nr 41, poz. 393 i Nr 219, poz. 1873; dalej: rozp. opł. r.pr.). Stosownie do § 2 ust. 2 cyt. rozporządzenia, podstawę zasądzenia przez sądy kosztów zastępstwa prawnego stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-4 [rozporządzenia]. Opłata ta nie może być wyższa niż sześciokrotna stawka minimalna.
Zgodnie z § 12 ust. 6 rozp. opł. r.pr., w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym stawki minimalne wynoszą odpowiednio: za sporządzenie i wniesienie skargi konstytucyjnej oraz za stawiennictwo na rozprawie – 240 zł (pkt 1), natomiast za sporządzenie i wniesienie skargi konstytucyjnej oraz za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia tej skargi – 120 zł (pkt 2).
Zatem gdyby nawet Trybunał uznał, że wystąpiły przesłanki, które pozwalałyby orzeczenie zwrotu kosztów postępowania zgodnie z art. 24 ust. 2 zd. 2 ustawy o TK, nie byłoby możliwe orzeczenie zwrotu w wysokości żądanej przez pełnomocnika skarżącej ze względu na znaczne przekroczenie dopuszczalnych prawem stawek.
Z tych względów Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
z dnia 23 marca 2006 r.
Sygn. akt SK 6/06
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Adam Jamróz – przewodniczący
Marian Grzybowski
Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska – sprawozdawca
Ewa Łętowska
Mirosław Wyrzykowski,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 23 marca 2006 r. wniosku pełnomocnika skarżącej spółki Kondrex sp. z o.o., radcy prawnego Jerzego Siwiaka, o orzeczenie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego przed Trybunałem Konstytucyjnym,
p o s t a n a w i a:
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE:
1. Postanowieniem z 21 marca 2006 r. Trybunał Konstytucyjny, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej spółki Kondrex sp. z o.o., umorzył postępowanie w sprawie zbadania zgodności art. 493 § 3 ustawy z 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) ze względu na zbędność wydania orzeczenia. Zaskarżony przepis był już bowiem przedmiotem badania przez Trybunał Konstytucyjny w skardze konstytucyjnej o sygn. SK 55/04. W wyroku z 9 stycznia 2006 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że zaskarżony przepis kodeksu postępowania cywilnego jest zgodny z Konstytucją.
2. Pełnomocnik skarżącej spółki, wraz ze złożeniem skargi konstytucyjnej, wystąpił do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o zasądzenie na rzecz skarżącej zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 5000 zł.
3. Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 24 ust. 2 zd. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.; dalej: ustawa o TK) zwrot kosztów postępowania orzekany jest wraz z wyrokiem uwzględniającym skargę konstytucyjną. W razie nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej Trybunał Konstytucyjny może orzec zwrot kosztów postępowania tylko „w uzasadnionych przypadkach” (art. 24 ust. 2 zd. 2 ustawy o TK). Orzeczenie takie ma jednak charakter wyjątkowy jako odstępstwo od zasady ogólnej wyrażonej w art. 24 ust. 2 zd. 1 ustawy o TK. Trybunał, rozpoznając wniosek w niniejszej sprawie, nie znalazł podstaw do uznania, że zachodzi „uzasadniony przypadek”, który przemawiałby za przyznaniem kosztów postępowania.
4. Na marginesie Trybunał zauważa, że zgodnie z art. 99 w zw. z art. 98 § 3 k.p.c., stosowanymi odpowiednio (art. 20 ustawy o TK) w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym, do niezbędnych kosztów procesu prowadzonego przez pełnomocnika, zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.
Stawki wynagrodzenia radców prawnych w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349, z 2003 r. Nr 97, poz. 888 i Nr 212, poz. 2074 oraz z 2005 r. Nr 41, poz. 393 i Nr 219, poz. 1873; dalej: rozp. opł. r.pr.). Stosownie do § 2 ust. 2 cyt. rozporządzenia, podstawę zasądzenia przez sądy kosztów zastępstwa prawnego stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-4 [rozporządzenia]. Opłata ta nie może być wyższa niż sześciokrotna stawka minimalna.
Zgodnie z § 12 ust. 6 rozp. opł. r.pr., w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym stawki minimalne wynoszą odpowiednio: za sporządzenie i wniesienie skargi konstytucyjnej oraz za stawiennictwo na rozprawie – 240 zł (pkt 1), natomiast za sporządzenie i wniesienie skargi konstytucyjnej oraz za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia tej skargi – 120 zł (pkt 2).
Zatem gdyby nawet Trybunał uznał, że wystąpiły przesłanki, które pozwalałyby orzeczenie zwrotu kosztów postępowania zgodnie z art. 24 ust. 2 zd. 2 ustawy o TK, nie byłoby możliwe orzeczenie zwrotu w wysokości żądanej przez pełnomocnika skarżącej ze względu na znaczne przekroczenie dopuszczalnych prawem stawek.
Z tych względów Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.