SK 61/05
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
162/10/A/2006
POSTANOWIENIE
z dnia 21 listopada 2006 r.
Sygn. akt SK 61/05
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Jerzy Stępień – przewodniczący
Jerzy Ciemniewski
Marian Grzybowski
Marek Mazurkiewicz – sprawozdawca
Janusz Niemcewicz,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 listopada 2006 r., zażalenia skarżącej spółki „Octanorm Polska” sp. z o.o z dnia 16 października 2006 r. na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 października 2006 r. o umorzeniu postępowania w sprawie o sygn. akt SK 61/05,
p o s t a n a w i a:
pozostawić zażalenie bez rozpoznania.
UZASADNIENIE:
1. Postanowieniem z 3 października 2006 r. Trybunał Konstytucyjny w sprawie o sygn. SK 61/05, na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.; dalej: ustawa o TK), umorzył postępowanie w sprawie skargi konstytucyjnej spółki „Octanorm Polska” sp. z o.o. ze względu na zbędność orzekania. W uzasadnieniu postanowienia Trybunał stwierdził, że: „Kwestionowane przez skarżące spółki przepisy p.p.s.a. były już przedmiotem rozważań Trybunału Konstytucyjnego, w kontekście wskazanych w skardze konstytucyjnej wzorców kontroli. Wyrokiem z 20 września 2006 r., sygn. SK 63/05 (Dz. U. Nr 170, poz. 1224), Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie orzekł m.in., że «1. Art. 174 i art. 183 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z 2004 r. Nr 162, poz. 1692, z 2005 r. Nr 94, poz. 788, Nr 169, poz. 1417 i Nr 250, poz. 2118 oraz z 2006 r. Nr 38, poz. 268) są zgodne z art. 45 ust. 1 w związku z art. 2, art. 7, art. 32 ust. 1, art. 77 ust. 2, art. 78 oraz art. 176 ust. 1 Konstytucji»”. Motywy rozstrzygnięcia zostały zawarte w uzasadnieniu postanowienia, o umorzeniu. Pełnomocnik skarżących zaskarżył powyższe postanowienie wnosząc o jego uchylenie i nadanie skardze konstytucyjnej biegu oraz merytoryczne jej rozpoznanie.
2. Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że brak jest podstaw do zaskarżenia postanowienia wydanego w trybie art. 39 ust. 1 ustawy o TK. Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego są ostateczne (art. 190 ust. 1 Konstytucji) i nie podlegają zaskarżeniu poza postanowieniami wydawanymi na etapie wstępnego rozpoznania (art. 36 ust. 4 ustawy o TK). Wskazane w zażaleniu przepisy kodeksu postępowania cywilnego nie mają więc w tym wypadku odpowiedniego zastosowania (art. 20 ustawy o TK), gdyż ustawa ta przewiduje inny sposób procedowania.
W tych warunkach brak jest podstaw do rozpoznania zażalenia skarżącej o ponowne ustosunkowanie się do postanowienia Trybunału Konstytucyjnego o umorzeniu postępowania.
POSTANOWIENIE
z dnia 21 listopada 2006 r.
Sygn. akt SK 61/05
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Jerzy Stępień – przewodniczący
Jerzy Ciemniewski
Marian Grzybowski
Marek Mazurkiewicz – sprawozdawca
Janusz Niemcewicz,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 listopada 2006 r., zażalenia skarżącej spółki „Octanorm Polska” sp. z o.o z dnia 16 października 2006 r. na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 października 2006 r. o umorzeniu postępowania w sprawie o sygn. akt SK 61/05,
p o s t a n a w i a:
pozostawić zażalenie bez rozpoznania.
UZASADNIENIE:
1. Postanowieniem z 3 października 2006 r. Trybunał Konstytucyjny w sprawie o sygn. SK 61/05, na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.; dalej: ustawa o TK), umorzył postępowanie w sprawie skargi konstytucyjnej spółki „Octanorm Polska” sp. z o.o. ze względu na zbędność orzekania. W uzasadnieniu postanowienia Trybunał stwierdził, że: „Kwestionowane przez skarżące spółki przepisy p.p.s.a. były już przedmiotem rozważań Trybunału Konstytucyjnego, w kontekście wskazanych w skardze konstytucyjnej wzorców kontroli. Wyrokiem z 20 września 2006 r., sygn. SK 63/05 (Dz. U. Nr 170, poz. 1224), Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie orzekł m.in., że «1. Art. 174 i art. 183 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z 2004 r. Nr 162, poz. 1692, z 2005 r. Nr 94, poz. 788, Nr 169, poz. 1417 i Nr 250, poz. 2118 oraz z 2006 r. Nr 38, poz. 268) są zgodne z art. 45 ust. 1 w związku z art. 2, art. 7, art. 32 ust. 1, art. 77 ust. 2, art. 78 oraz art. 176 ust. 1 Konstytucji»”. Motywy rozstrzygnięcia zostały zawarte w uzasadnieniu postanowienia, o umorzeniu. Pełnomocnik skarżących zaskarżył powyższe postanowienie wnosząc o jego uchylenie i nadanie skardze konstytucyjnej biegu oraz merytoryczne jej rozpoznanie.
2. Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że brak jest podstaw do zaskarżenia postanowienia wydanego w trybie art. 39 ust. 1 ustawy o TK. Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego są ostateczne (art. 190 ust. 1 Konstytucji) i nie podlegają zaskarżeniu poza postanowieniami wydawanymi na etapie wstępnego rozpoznania (art. 36 ust. 4 ustawy o TK). Wskazane w zażaleniu przepisy kodeksu postępowania cywilnego nie mają więc w tym wypadku odpowiedniego zastosowania (art. 20 ustawy o TK), gdyż ustawa ta przewiduje inny sposób procedowania.
W tych warunkach brak jest podstaw do rozpoznania zażalenia skarżącej o ponowne ustosunkowanie się do postanowienia Trybunału Konstytucyjnego o umorzeniu postępowania.