Ts 136/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
96/2/B/2007
POSTANOWIENIE
z dnia 26 października 2006 r.
Sygn. akt Ts 136/06
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Marian Grzybowski,
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Władysława Zilińskiego w sprawie zgodności:
art. 107 § 1, art. 109 § 1 pkt 4, art. 114 § 1, art. 123, art. 128 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070, ze zm.) oraz art. 304 § 1 i 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.) z art. 31 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
UZASADNIENIE
W skardze konstytucyjnej zarzucono, że art. 107 § 1, art. 109 § 1 pkt 4, art. 114 § 1, art. 123, art. 128 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070, ze zm.) oraz art. 304 § 1 i 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.) są niezgodne z art. 31 i art. 32 Konstytucji.
Skarżący nie wskazał jednak swych konstytucyjnych wolności lub praw, których źródłem naruszenia mogłyby być zaskarżone przepisy ustaw. Zarządzeniem sędziego z 20 czerwca 2006 r. skarżący został wezwany do uzupełnienia braków skargi konstytucyjnej w powyższym zakresie. W piśmie procesowym z 1 lipca 2006 r. skarżący powtórzył zarzuty skargi konstytucyjnej, nadal jednak nie wskazał ani naruszonych wolności, ani sposobu ich naruszenia przez zaskarżone przepisy ustawy. Za takie wskazanie nie może być uznany w szczególności zarzut sformułowany w następujący sposób: „poprzez uniemożliwienie nadużyć ze strony zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego, powodujące dyskryminacyjne potraktowanie mnie w postępowaniu przedsądowym, bez możliwości skutecznego powołania się przeze mnie na tę okoliczność”.
Zgodnie z dyspozycją art. 36 ust. 3 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym nieuzupełnienie braków formalnych skargi konstytucyjnej skutkuje odmową nadania jej dalszego biegu.
Mając powyższe na względzie, należało orzec jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
z dnia 26 października 2006 r.
Sygn. akt Ts 136/06
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Marian Grzybowski,
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Władysława Zilińskiego w sprawie zgodności:
art. 107 § 1, art. 109 § 1 pkt 4, art. 114 § 1, art. 123, art. 128 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070, ze zm.) oraz art. 304 § 1 i 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.) z art. 31 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
UZASADNIENIE
W skardze konstytucyjnej zarzucono, że art. 107 § 1, art. 109 § 1 pkt 4, art. 114 § 1, art. 123, art. 128 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070, ze zm.) oraz art. 304 § 1 i 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.) są niezgodne z art. 31 i art. 32 Konstytucji.
Skarżący nie wskazał jednak swych konstytucyjnych wolności lub praw, których źródłem naruszenia mogłyby być zaskarżone przepisy ustaw. Zarządzeniem sędziego z 20 czerwca 2006 r. skarżący został wezwany do uzupełnienia braków skargi konstytucyjnej w powyższym zakresie. W piśmie procesowym z 1 lipca 2006 r. skarżący powtórzył zarzuty skargi konstytucyjnej, nadal jednak nie wskazał ani naruszonych wolności, ani sposobu ich naruszenia przez zaskarżone przepisy ustawy. Za takie wskazanie nie może być uznany w szczególności zarzut sformułowany w następujący sposób: „poprzez uniemożliwienie nadużyć ze strony zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego, powodujące dyskryminacyjne potraktowanie mnie w postępowaniu przedsądowym, bez możliwości skutecznego powołania się przeze mnie na tę okoliczność”.
Zgodnie z dyspozycją art. 36 ust. 3 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym nieuzupełnienie braków formalnych skargi konstytucyjnej skutkuje odmową nadania jej dalszego biegu.
Mając powyższe na względzie, należało orzec jak w sentencji.