63/6/A/2007
POSTANOWIENIE
z dnia 30 maja 2007 r.
Sygn. akt SK 3/06
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Jerzy Stępień – przewodniczący
Marian Grzybowski
Adam Jamróz
Marek Kotlinowski – sprawozdawca
Teresa Liszcz,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 maja 2007 r., wniosku pełnomocnika skarżących – adwokata Romana Nowosielskiego – o orzeczenie o kosztach postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym według norm przepisanych,
p o s t a n a w i a:
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
1. Adwokat Roman Nowosielski, jako pełnomocnik skarżących Wandy Alkiewicz i Reginy Pokrywko, wniósł o orzeczenie na ich rzecz zwrotu kosztów postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (dalej: TK).
2. Postanowieniem z 30 maja 2007 r. TK, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej, umorzył postępowanie w sprawie o sygn. SK 3/06 na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) ze względu na utratę mocy obowiązującej przepisu w zakwestionowanym zakresie przed wydaniem orzeczenia.
3. Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy o TK „koszty postępowania przed Trybunałem, z zastrzeżeniem ust. 2, ponosi Skarb Państwa”. Z ust. 2 zdanie pierwsze tego przepisu wynika, że TK orzeka zwrot kosztów postępowania przed Trybunałem wraz z wyrokiem uwzględniającym skargę konstytucyjną. W uzasadnionych przypadkach Trybunał może orzec zwrot kosztów postępowania również wówczas, gdy nie uwzględnił skargi konstytucyjnej (art. 24 ust. 2 zdanie drugie ustawy o TK).
Zwrot kosztów postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 zdanie drugie ustawy o TK ma charakter wyjątkowy i jest odstępstwem od zasady ogólnej wyrażonej w art. 24 ust. 2 zdanie pierwsze. To znaczy, że pojęcie „uzasadnionego przypadku” musi być interpretowane ściśle i nie może podlegać wykładni rozszerzającej. Na skarżącym ciąży obowiązek wykazania, że mimo umorzenia postępowania, a więc nawet wtedy, gdy skarga nie mogła zostać skierowana do rozpoznania na rozprawie, istnieje uzasadniona podstawa do zwrotu kosztów.
TK, rozpoznając wniosek pełnomocnika skarżących, nie znalazł podstaw do uznania, że zachodzi „uzasadniony przypadek”, który przemawiałby za przyznaniem kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
Z tych względów Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.