Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 kwietnia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2013 r. w Poznaniu

na rozprawie

sprawy z powództwa M. M.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w S.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 13 listopada 2012 r., sygn. akt I C 2156/12

1.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie 1 w ten sposób, że zasądzoną tam od pozwanego na rzecz powoda kwotę 85.600 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 9 listopada 2010 r. obniża do kwoty 72.700 zł (siedemdziesiąt dwa tysiące siedemset) z ustawowymi odsetkami od dnia 9 listopada 2010 r. oraz w punkcie 2 w ten sposób, że zasądzoną tam od pozwanego na rzecz powoda sumę 9.618,44 zł tytułem zwrotu kosztów procesu obniża do kwoty 8.175,30 zł, a w pozostałej części powództwo oddala,

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego 2.445 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

E. Staniszewska W. Kryślak M. Tomaszewski

Sygn. akt I ACa 37/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 13 listopada 2012 roku Sąd Okręgowy w Poznaniu zasądził od (...) S.A. z siedzibą w S. na rzecz powoda kwotę 85.600 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 9 listopada 2010 r. i kosztami procesu, tytułem odszkodowania ubezpieczeniowego z umowy ubezpieczenia Autocasco od ryzyka kradzieży pojazdu R. (...), zarejestrowanego za numerem (...).

Sąd ten podniósł w motywach rozstrzygnięcia, że strony zawarły na czas od 27 października 2008 roku do 26 października 2009 roku, potwierdzoną polisą nr (...), umowę ubezpieczenia Autocasco pojazdu R. (...) o numerze rejestracyjnym (...) (numerze nadwozia VIN (...)) na sumę ubezpieczenia 85.600 zł. Ubezpieczony pojazd został skradziony w nocy z dnia 27 na 28 stycznia 2009 r. Rynkowa wartość opisanego samochodu w dacie kradzieży wynosiła 90.482,25 zł, a jej wysokość Sąd I instancji określił na podstawie przekonywającej opinii powołanego w sprawie biegłego z dziedziny wyceny pojazdów mechanicznych, techniki samochodowej i ruchu drogowego P. P.. Sąd ten uznając, że spełnione zostały wszystkie przesłanki spełnienia świadczenia odszkodowawczego przez pozwanego ubezpieczyciela, zasądził z tytułu kradzieży pojazdu w całości poszukiwaną pozwem przez powoda sumę świadczenia z żądanymi na podstawie art. 481 § l i 2 k.c. odsetkami ustawowymi i kosztami procesu zasądzonymi do zwroty na podstawie art. 98 § l k.p.c.

W apelacji od powyższego wyroku pozwany zaskarżył go w części uwzględniającej powództwo powoda ponad kwotę 72.700 zł z ustawowymi odsetkami od zaskarżonej sumy 12.900 zł za czas od 9 listopada 2010 roku oraz w zakresie dotyczącym rozstrzygnięcia o kosztach procesu i domagał się jego zmiany w tej części i oddalenia powództwa powoda o zapłatę kwoty 12.900 zł o odsetkami oraz stosunkowego rozdzielenia kosztów procesu ewentualnie uchylenia wyroku w zaskarżonej części i przekazania sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji przy pozostawieniu mu rozstrzygnięcia o kosztach postępowania odwoławczego.

Apelujący zarzucił:

-

naruszenie przepisu art. 6 k.c. przez przyjęcie, że powód wykazał by pozwany ponosił odpowiedzialność za skutki kradzieży pojazdu na gruncie zawartej umowy ubezpieczenia do granic odszkodowania równego sumie ubezpieczenia,

-

naruszenie przepisów art. 805 k.c. w zw. z art. 65 k.c. i w zw. z § 16 ust l i 2 o.w.u. i w zw. z § 3 pkt 13 o.w.u. i nie wzięcie pod uwagę, że zgodnie z § 16 ust 1 i 2 o.w.u. w razie szkody całkowitej, do której zalicza się i kradzież auta (vide: § 3 pkt 13 OWU), rozmiar szkody winien zostać określony w kwocie równej wartości rynkowej pojazdu z dnia powstania szkody, ustalonej w oparciu o to samo źródło, jakie zastosowano przy określeniu sumy ubezpieczenia (w przypadku stron – w systemie E.)

-

naruszenie przepisu art. 233 k.p.c. przez oparcie rozstrzygnięcia na wadliwych ustaleniach co do wysokości odszkodowania dokonanych na podstawie nieprzystającej do ogólnych warunków ubezpieczenia opinii powołanego w sprawie biegłego.

Powód wniósł o oddalenie apelacji przeciwnika i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Trafnie zarzucił skarżący, że zgodnie z § 16 ust. 1 i 2 ogólnych warunków ubezpieczenia odnoszących się do umów ubezpieczenia Autocasco zawartych po 10 sierpnia 2007 roku i wiążących w stosunku pomiędzy stronami, „w przypadku szkody całkowitej w pojeździe E. (...) ustala rozmiar szkody w kwocie równej wartości rynkowej pojazdu z dnia powstania szkody”…. „w oparciu o to samo źródło wyceny jakie zastosowano przy określeniu wysokości sumy ubezpieczenia w dniu zawierania umowy ubezpieczenia, zgodnie z § 13”. W § 13 ust. 1 o.w.u. stanowią zaś, że „w ubezpieczeniu pojazdów mechanicznych od utraty, zniszczenia lub uszkodzenia sumę ubezpieczenia deklaruje Ubezpieczający” z tym, że powinna ona „odpowiadać wartości rynkowej pojazdu z uwzględnieniem podatku VAT na dzień zawarcia umowy ubezpieczenia”, która „jest ustalana o oparciu o system E. lub miesięcznik (...) (...) „(...).””

W zawartej przez strony umowie ubezpieczenia Autocasco z 27 października 2008 roku, w części IV tej umowy zatytułowanej Przedmiot ubezpieczenia (informacje o pojeździe), wyceny skradzionego pojazdu na dzień zawarcia ubezpieczenia dokonano w systemie E. na kwotę 85.600 zł, co wynika z treści umowy. Bezsprzecznie tym systemem powołany w sprawie biegły w dziedzinie pojazdów mechanicznych, techniki samochodowej i ruchu drogowego P. P. się nie posługiwał przy wycenie wartości pojazdu w dniu jego kradzieży, stąd zasadnie zarzuca apelujący, że opinia ta nie mogła być przydatna do określenia wysokości odszkodowania ubezpieczeniowego. W systemie tym wyceny pojazdu w dacie jego kradzieży dokonał jednak sam ubezpieczyciel w dniu 17 marca 2009 roku, w toku postępowania szkodowego na kwotę 72.700 zł. (vide k. 96 akt szkodowych) i wycena ta była na tyle przekonująca, by na jej podstawie dokonać ustaleń co do wysokości szkody i należnego ubezpieczonemu odszkodowania.

Z tych względów zgodnie z zawartą przez strony umową ubezpieczenia i określonymi tam wskazaniami, co do sposobu ustalenia wysokości szkody, należało obniżyć sumę odszkodowania zasądzonego zaskarżonym wyrokiem o kwotę 12.900 zł, zmieniając go w ten sposób na podstawie art. 386 § 1 k.p.c.,a co do tej części roszczenia powództwo oddalić.

Konsekwencją zmiany wyroku Sądu I instancji była zmiana rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów. Strona powodowa przegrała proces w 15 %, zasądzoną więc od pozwanego na jej rzecz sumę 9.618,44 zł tytułem zwrotu kosztów procesu należało w oparciu o przepisy art. 98 § 1 i 3 k.p.c. oraz art. 99 k.p.c. obniżyć do kwoty 8.175,30 zł.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu za instancję odwoławczą znajdowało podstawę w przepisie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. oraz art. 99 k.p.c. w zw. z art. 98 § 3 k.p.c. i art. 391 § 1 k.p.c. Na tej podstawie do zwrotu apelującemu od powodów zasądzić należało kwotę 645 zł tytułem zwrotu opłaty od apelacji i wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 1.800 zł ustalone zgodnie z § 6 pkt 5 w zw. z § 12 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163 poz. 1349).

/-/E. Staniszewska /-/W. Kryślak /-/M. Tomaszewski