Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 329/13

POSTANOWIENIE

Dnia 16 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Grażyna Kobus

po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2013 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia powoda G. G.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 12 marca 2013 r., sygn. akt III RC 56/13

oddalające jego wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych

w sprawie przeciwko K. G.

o ustalenie , że obowiązek alimentacyjny wygasł

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Świdnicy oddalił wniosek powoda o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie o wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego względem małoletniego syna K. G., gdyż z dobrodziejstwa zwolnienia od kosztów sądowych winny korzystać osoby pozostające w niedostatku, nie dysponujące środkami na ten cel. Powoda nie można zaliczyć do takich osób, albowiem obecnie przebywa w Zakładzie Karnym , gdzie ma zapewnione podstawowe warunki bytowe, osiąga wynagrodzenie w wysokości od 560 do 1200 zł miesięcznie brutto i po potrąceniach pozostawały mu do dyspozycji kwoty od 88 zł do 197 zł miesięcznie. Mając zaś zamiar wystąpić do sądu z powództwem powód winien był poczynić stosowne oszczędności , tym bardziej że kwota opłaty sądowej od pozwu wynosi tylko 180 zł i powód jest ją w stanie uiścić bez uszczerbku dla swego koniecznego utrzymania.

W zażaleniu skarżący podniósł, że przed wysłaniem wniosku do sądu nie posiadał wiedzy o kosztach w wysokości 180 zł, a w piśmie które mu doręczono miał na wpłatę 7 dni. Płatną pracę ma od niedawna i w tym momencie nie miał żadnych oszczędności, gdyż przeznaczył zarobione pieniądze na środki czystości. Te, które otrzymuje w zakładzie karnym nie są wystarczające, a ponadto przeznaczył je na witaminy i żywność.

Dlatego też wnosił w istocie o zmianę zaskarżonego postanowienia i uwzględnienie wniosku w całości.

Zażalenie nie podlega uwzględnieniu.

Zważywszy wysokość wymaganej opłaty od pozwu w rozpoznawanej sprawie, a która określona jest kwotą 180 zł, można zgodzić się ze stanowiskiem Sądu Rejonowego, że koszty sądowe w takiej kwocie powód jest w stanie zgromadzić własnymi siłami bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie. Należy bowiem mieć na uwadze, że od września 2012 r. powód pracuje, a jego podstawowe potrzeby są zaspokajane przez zakład karny. Ma rację też Sąd Rejonowy, że zamierzając wystąpić z pozwem o obniżenie alimentów powód winien był liczyć się z obowiązkiem poniesienia kosztów sądowych i przygotować się do prowadzenia procesu również finansowo. Jeśli przy tym sprawa, z którą powód występuje, nie należy do spraw nagłych ( np. zagrożonych przedawnieniem) i powód może z nią wystąpić po zgromadzeniu stosownej kwoty, to brak jest podstaw do kredytowania jego procesu przez Skarb Państwa.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy uznał zażalenie za nieuzasadnione i je oddalił na podstawie art. 385 kpc w zw. art. 397 § 2 kpc.