Tw 19/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
356/5/B/2009
POSTANOWIENIE
z dnia 22 września 2009 r.
Sygn. akt Tw 19/09
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Zbigniew Cieślak,
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku Naczelnej Rady Adwokackiej w sprawie zgodności:
1) art. 66 ust. 1 pkt 4 lit. b, art. 66 ust. 1 pkt 5 i art. 66 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. − Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058, ze zm.) z art. 2 i art. 17 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;
2) art. 68 ust. 3 pkt 5 i art. 78a ust. 4 pkt 6 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058, ze zm.) z art. 2 Konstytucji;
3) art. 78d ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058, ze zm.) z art. 17 ust. 1 Konstytucji,
postanawia:
odmówić nadania wnioskowi dalszego biegu.
UZASADNIENIE
W dniu 22 czerwca 2009 r. wpłynął do Trybunału Konstytucyjnego wniosek Naczelnej Rady Adwokackiej o zbadanie zgodności: art. 66 ust. 1 pkt 4 lit. b, art. 66 ust. 1 pkt 5 i art. 66 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058, ze zm.; dalej: prawo o adwokaturze) z art. 2 i art. 17 ust. 1 Konstytucji; art. 68 ust. 3 pkt 5 i art. 78a ust. 4 pkt 6 prawa o adwokaturze z art. 2 Konstytucji; art. 78d ust. 2 prawa o adwokaturze z art. 17 ust. 1 Konstytucji.
Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 21 lipca 2009 r. wezwano wnioskodawcę do usunięcia, w terminie 7 dni od daty doręczenia zarządzenia, braków formalnych wniosku przez: doręczenie oryginału oraz czterech kopii uchwały Naczelnej Rady Adwokackiej, wyrażającej wolę wystąpienia z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie abstrakcyjnej kontroli norm, która to uchwała stanowi podstawę wniosku złożonego w niniejszej sprawie, bowiem z treści dołączonej do wniosku uchwały nr 38/2009 Naczelnej Rady Adwokackiej z 4 kwietnia 2009 r. wynikało jedynie zobowiązanie Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej do sporządzenia wniosku; doręczenie wyciągu z protokołu i listy obecności (pięć egzemplarzy) z posiedzenia Naczelnej Rady Adwokackiej, pozwalających stwierdzić, że uchwała, o której mowa wyżej, została podjęta zgodnie z Regulaminem działania organów adwokatury i organów izb adwokackich; doręczenie pięciu egzemplarzy Regulaminu, o którym mowa wyżej.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 36 ust. 2 w zw. z art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym, Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK, Naczelna Rada Adwokacka została wezwana zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 21 lipca 2009 r. do usunięcia braków formalnych wniosku, pod rygorem odmowy nadania wnioskowi dalszego biegu. Ustawowy termin wykonania tego zarządzenia wynosił 7 dni od daty doręczenia zarządzenia wnioskodawcy.
Jak wynika z akt sprawy, zarządzenie zostało skutecznie doręczone Naczelnej Radzie Adwokackiej w dniu 27 lipca 2009 r., jednak wnioskodawca w żaden sposób nie odniósł się do tego zarządzenia.
Trybunał Konstytucyjny, na podstawie art. 36 ust. 3 ustawy o TK, stwierdza, że okoliczność powyższa stanowi samodzielną przesłankę odmowy nadania dalszego biegu wnioskowi Naczelnej Rady Adwokackiej.
W tym stanie rzeczy Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
z dnia 22 września 2009 r.
Sygn. akt Tw 19/09
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Zbigniew Cieślak,
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku Naczelnej Rady Adwokackiej w sprawie zgodności:
1) art. 66 ust. 1 pkt 4 lit. b, art. 66 ust. 1 pkt 5 i art. 66 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. − Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058, ze zm.) z art. 2 i art. 17 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;
2) art. 68 ust. 3 pkt 5 i art. 78a ust. 4 pkt 6 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058, ze zm.) z art. 2 Konstytucji;
3) art. 78d ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058, ze zm.) z art. 17 ust. 1 Konstytucji,
postanawia:
odmówić nadania wnioskowi dalszego biegu.
UZASADNIENIE
W dniu 22 czerwca 2009 r. wpłynął do Trybunału Konstytucyjnego wniosek Naczelnej Rady Adwokackiej o zbadanie zgodności: art. 66 ust. 1 pkt 4 lit. b, art. 66 ust. 1 pkt 5 i art. 66 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058, ze zm.; dalej: prawo o adwokaturze) z art. 2 i art. 17 ust. 1 Konstytucji; art. 68 ust. 3 pkt 5 i art. 78a ust. 4 pkt 6 prawa o adwokaturze z art. 2 Konstytucji; art. 78d ust. 2 prawa o adwokaturze z art. 17 ust. 1 Konstytucji.
Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 21 lipca 2009 r. wezwano wnioskodawcę do usunięcia, w terminie 7 dni od daty doręczenia zarządzenia, braków formalnych wniosku przez: doręczenie oryginału oraz czterech kopii uchwały Naczelnej Rady Adwokackiej, wyrażającej wolę wystąpienia z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie abstrakcyjnej kontroli norm, która to uchwała stanowi podstawę wniosku złożonego w niniejszej sprawie, bowiem z treści dołączonej do wniosku uchwały nr 38/2009 Naczelnej Rady Adwokackiej z 4 kwietnia 2009 r. wynikało jedynie zobowiązanie Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej do sporządzenia wniosku; doręczenie wyciągu z protokołu i listy obecności (pięć egzemplarzy) z posiedzenia Naczelnej Rady Adwokackiej, pozwalających stwierdzić, że uchwała, o której mowa wyżej, została podjęta zgodnie z Regulaminem działania organów adwokatury i organów izb adwokackich; doręczenie pięciu egzemplarzy Regulaminu, o którym mowa wyżej.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 36 ust. 2 w zw. z art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym, Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK, Naczelna Rada Adwokacka została wezwana zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 21 lipca 2009 r. do usunięcia braków formalnych wniosku, pod rygorem odmowy nadania wnioskowi dalszego biegu. Ustawowy termin wykonania tego zarządzenia wynosił 7 dni od daty doręczenia zarządzenia wnioskodawcy.
Jak wynika z akt sprawy, zarządzenie zostało skutecznie doręczone Naczelnej Radzie Adwokackiej w dniu 27 lipca 2009 r., jednak wnioskodawca w żaden sposób nie odniósł się do tego zarządzenia.
Trybunał Konstytucyjny, na podstawie art. 36 ust. 3 ustawy o TK, stwierdza, że okoliczność powyższa stanowi samodzielną przesłankę odmowy nadania dalszego biegu wnioskowi Naczelnej Rady Adwokackiej.
W tym stanie rzeczy Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.