Ts 265/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
180/3/B/2010
POSTANOWIENIE
z dnia 31 maja 2010 r.
Sygn. akt Ts 265/08
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Mirosław Granat – przewodniczący
Mirosław Wyrzykowski – sprawozdawca
Stanisław Biernat,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 stycznia 2010 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej Michała S.,
p o s t a n a w i a:
umorzyć postępowanie.
UZASADNIENIE
W skardze konstytucyjnej z 27 sierpnia 2008 r. wniesiono o stwierdzenie niezgodności art. 180 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.; dalej: k.p.k.) z art. 17 ust. 1, art. 42 ust. 2, art. 45 ust. 1, art. 49 oraz art. 65 ust. 1 Konstytucji.
Postanowieniem z 7 stycznia 2010 r. Trybunał Konstytucyjny odmówił nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej ze względu na zbędność orzekania, a także niewskazanie konstytucyjnych praw i wolności skarżącego, które zostały naruszone przez zaskarżoną normę.
W zażaleniu z 25 stycznia 2010 r. skarżący zarzucił, że art. 180 § 2 k.p.k. dopuszcza zwolnienie adwokata z obowiązku zachowania tajemnicy adwokackiej zarówno w postępowaniu, w którym zarzuty przedstawione zostały osobie, której udzielał on uprzednio pomocy prawnej, jak i w postępowaniu, w którym zarzuty przedstawione zostały innej osobie lub w postępowaniu przygotowawczym przed przedstawieniem komukolwiek zarzutów. Mimo że tajemnicą adwokacką są objęte oba przypadki, art. 178 pkt 1 k.p.k. wyłącza możliwość przesłuchania adwokata, jedynie gdy posiadał on karnoprocesowy status obrońcy oskarżonego (podejrzanego) i przesłuchanie miałoby dotyczyć informacji uzyskanych w związku z wykonywaną funkcją.
W piśmie z 26 kwietnia 2010 r. skarżący wycofał powyższe zażalenie.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Złożone przez skarżącego w piśmie z 26 kwietnia 2010 r. oświadczenie o cofnięciu zażalenia na postanowienie o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej wyczerpuje przesłankę, o której mowa w art. 39 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 36 ust. 6 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.), co stanowi podstawę umorzenia postępowania w niniejszej sprawie.
Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę, należało orzec jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
z dnia 31 maja 2010 r.
Sygn. akt Ts 265/08
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Mirosław Granat – przewodniczący
Mirosław Wyrzykowski – sprawozdawca
Stanisław Biernat,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 stycznia 2010 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej Michała S.,
p o s t a n a w i a:
umorzyć postępowanie.
UZASADNIENIE
W skardze konstytucyjnej z 27 sierpnia 2008 r. wniesiono o stwierdzenie niezgodności art. 180 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.; dalej: k.p.k.) z art. 17 ust. 1, art. 42 ust. 2, art. 45 ust. 1, art. 49 oraz art. 65 ust. 1 Konstytucji.
Postanowieniem z 7 stycznia 2010 r. Trybunał Konstytucyjny odmówił nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej ze względu na zbędność orzekania, a także niewskazanie konstytucyjnych praw i wolności skarżącego, które zostały naruszone przez zaskarżoną normę.
W zażaleniu z 25 stycznia 2010 r. skarżący zarzucił, że art. 180 § 2 k.p.k. dopuszcza zwolnienie adwokata z obowiązku zachowania tajemnicy adwokackiej zarówno w postępowaniu, w którym zarzuty przedstawione zostały osobie, której udzielał on uprzednio pomocy prawnej, jak i w postępowaniu, w którym zarzuty przedstawione zostały innej osobie lub w postępowaniu przygotowawczym przed przedstawieniem komukolwiek zarzutów. Mimo że tajemnicą adwokacką są objęte oba przypadki, art. 178 pkt 1 k.p.k. wyłącza możliwość przesłuchania adwokata, jedynie gdy posiadał on karnoprocesowy status obrońcy oskarżonego (podejrzanego) i przesłuchanie miałoby dotyczyć informacji uzyskanych w związku z wykonywaną funkcją.
W piśmie z 26 kwietnia 2010 r. skarżący wycofał powyższe zażalenie.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Złożone przez skarżącego w piśmie z 26 kwietnia 2010 r. oświadczenie o cofnięciu zażalenia na postanowienie o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej wyczerpuje przesłankę, o której mowa w art. 39 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 36 ust. 6 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.), co stanowi podstawę umorzenia postępowania w niniejszej sprawie.
Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę, należało orzec jak w sentencji.