SK 1/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
75/7/A/2011
POSTANOWIENIE
z dnia 12 września 2011 r.
Sygn. akt SK 1/10
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Teresa Liszcz – przewodniczący
Stanisław Biernat
Wojciech Hermeliński – sprawozdawca
Andrzej Rzepliński
Marek Zubik,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 września 2011 r., wniosku pełnomocnika skarżącego Bartosza Borkowskiego – radcy prawnego Daniela Góreckiego, o zwrot kosztów zastępstwa wykonywanego przez radcę prawnego, według stawek przepisanych,
p o s t a n a w i a:
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
1. Po rozpoznaniu skargi konstytucyjnej Bartosza Borkowskiego Trybunał Konstytucyjny postanowił na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) umorzyć postępowanie ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.
2. Pełnomocnik skarżącego w skardze konstytucyjnej wniósł o zwrot kosztów zastępstwa wykonywanego przez radcę prawnego, według stawek przepisanych, nie uzasadniając bliżej tego wniosku.
3. Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Z art. 24 ust. 2 ustawy o TK wynika, że Trybunał zobowiązany jest orzec o zwrocie kosztów na rzecz wnoszącego skargę w sytuacji, gdy skarga konstytucyjna została uwzględniona (zdanie pierwsze), a w uzasadnionych wypadkach może rozważyć orzeczenie o zwrocie kosztów również wtedy, gdy nie znalazł podstaw do uwzględnienia skargi (zdanie drugie).
W postanowieniu rozstrzygającym niniejszą sprawę Trybunał nie uwzględnił skargi konstytucyjnej i umorzył postępowanie ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.
4. Zwrot kosztów postępowania w sytuacji nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej ma charakter wyjątkowy i jest odstępstwem od zasady ogólnej. Oznacza to, że pojęcie „uzasadnionego przypadku” musi być interpretowane ściśle i nie może podlegać wykładni rozszerzającej. Określając okoliczności, które można zaliczyć do katalogu „uzasadnionego przypadku”, winno się brać pod uwagę z jednej strony charakter postępowania w sprawie skargi konstytucyjnej, która jest nie tylko środkiem ochrony indywidualnych praw i wolności, lecz także środkiem ochrony Konstytucji, a z drugiej strony casu ad casum konkretną sytuację skarżącego wnoszącego skargę.
W sprawie, której dotyczy rozpoznawany wniosek o zwrot kosztów, Trybunał Konstytucyjny nie znalazł podstaw do uznania, że zachodzi „uzasadniony przypadek”, o którym stanowi art. 24 ust. 2 zdanie drugie ustawy o TK. Ponadto sam skarżący ani jego pełnomocnik nie wykazali zaistnienia takich szczególnych okoliczności, które przemawiałyby za przyznaniem zwrotu kosztów postępowania.
Mając powyższe na uwadze, należało postanowić jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
z dnia 12 września 2011 r.
Sygn. akt SK 1/10
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Teresa Liszcz – przewodniczący
Stanisław Biernat
Wojciech Hermeliński – sprawozdawca
Andrzej Rzepliński
Marek Zubik,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 września 2011 r., wniosku pełnomocnika skarżącego Bartosza Borkowskiego – radcy prawnego Daniela Góreckiego, o zwrot kosztów zastępstwa wykonywanego przez radcę prawnego, według stawek przepisanych,
p o s t a n a w i a:
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
1. Po rozpoznaniu skargi konstytucyjnej Bartosza Borkowskiego Trybunał Konstytucyjny postanowił na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) umorzyć postępowanie ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.
2. Pełnomocnik skarżącego w skardze konstytucyjnej wniósł o zwrot kosztów zastępstwa wykonywanego przez radcę prawnego, według stawek przepisanych, nie uzasadniając bliżej tego wniosku.
3. Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Z art. 24 ust. 2 ustawy o TK wynika, że Trybunał zobowiązany jest orzec o zwrocie kosztów na rzecz wnoszącego skargę w sytuacji, gdy skarga konstytucyjna została uwzględniona (zdanie pierwsze), a w uzasadnionych wypadkach może rozważyć orzeczenie o zwrocie kosztów również wtedy, gdy nie znalazł podstaw do uwzględnienia skargi (zdanie drugie).
W postanowieniu rozstrzygającym niniejszą sprawę Trybunał nie uwzględnił skargi konstytucyjnej i umorzył postępowanie ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.
4. Zwrot kosztów postępowania w sytuacji nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej ma charakter wyjątkowy i jest odstępstwem od zasady ogólnej. Oznacza to, że pojęcie „uzasadnionego przypadku” musi być interpretowane ściśle i nie może podlegać wykładni rozszerzającej. Określając okoliczności, które można zaliczyć do katalogu „uzasadnionego przypadku”, winno się brać pod uwagę z jednej strony charakter postępowania w sprawie skargi konstytucyjnej, która jest nie tylko środkiem ochrony indywidualnych praw i wolności, lecz także środkiem ochrony Konstytucji, a z drugiej strony casu ad casum konkretną sytuację skarżącego wnoszącego skargę.
W sprawie, której dotyczy rozpoznawany wniosek o zwrot kosztów, Trybunał Konstytucyjny nie znalazł podstaw do uznania, że zachodzi „uzasadniony przypadek”, o którym stanowi art. 24 ust. 2 zdanie drugie ustawy o TK. Ponadto sam skarżący ani jego pełnomocnik nie wykazali zaistnienia takich szczególnych okoliczności, które przemawiałyby za przyznaniem zwrotu kosztów postępowania.
Mając powyższe na uwadze, należało postanowić jak w sentencji.