SK 17/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
86/7/A/2012
POSTANOWIENIE
z dnia 4 lipca 2012 r.
Sygn. akt SK 17/09
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Zbigniew Cieślak – przewodniczący
Andrzej Rzepliński – sprawozdawca
Piotr Tuleja
Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz
Marek Zubik,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 lipca 2012 r., wniosku pełnomocnika skarżącej Luby Wysoczańskiej-Zubal, adwokata Jarosława Makowskiego, o zasądzenie na rzecz skarżącej zwrotu kosztów zastępstwa procesowego przed Trybunałem Konstytucyjnym, według norm przepisanych,
p o s t a n a w i a:
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
1. Na rozprawie 29 maja 2012 r., podczas której Trybunał rozpatrywał skargę konstytucyjną o sygn. SK 17/09, pełnomocnik skarżącej wniósł o zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz skarżącej kosztów zastępstwa adwokackiego, według norm przepisanych.
2. Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
2.1. Z art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) wynika, że Trybunał orzeka o zwrocie kosztów postępowania na rzecz wnoszącego skargę konstytucyjną w sytuacji, gdy skarga została uwzględniona (zdanie pierwsze), a w uzasadnionych wypadkach może orzec o ich zwrocie również wtedy, gdy nie uwzględnił skargi (zdanie drugie).
2.2. Zwrot kosztów postępowania w sytuacji nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej ma charakter wyjątkowy i jest odstępstwem od zasady ogólnej. Oznacza to, że pojęcie „uzasadnionego przypadku” musi być interpretowane ściśle i nie może podlegać wykładni rozszerzającej. Określając okoliczności, które można zaliczyć do katalogu „uzasadnionego przypadku”, winno się brać pod uwagę z jednej strony charakter postępowania w sprawie skargi konstytucyjnej, która jest nie tylko środkiem ochrony indywidualnych praw i wolności, lecz także środkiem ochrony Konstytucji, a z drugiej strony casu ad casum konkretną sytuację skarżącego wnoszącego skargę.
2.3. Po rozpoznaniu skargi konstytucyjnej o sygn. SK 17/09 Trybunał Konstytucyjny nie uwzględnił skargi konstytucyjnej, orzekając, że art. 6 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, ze zm.) w związku z art. 41 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 oraz art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 532, ze zm.) w zakresie, w jakim uzależnia uznanie zatrudnienia za granicą jako okresu składkowego od przedłożenia decyzji o uznaniu za repatrianta, jest zgodny z art. 67 ust. 1 w związku z art. 2 i art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.
2.4. Z powodu nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej o sygn. SK 17/09 Trybunał nie może orzec zwrotu kosztów postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy o TK. Trybunał nie znalazł także podstaw do uznania, że w rozpatrywanej sprawie zachodzi „uzasadniony przypadek”, pozwalający orzec zwrot kosztów postępowania, o którym mowa w art. 24 ust. 2 zdanie drugie ustawy o TK. Ani skarżąca, ani jej pełnomocnik nie wykazali zaistnienia takich szczególnych okoliczności przemawiających za przyznaniem zwrotu kosztów postępowania.
Z tych względów Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
z dnia 4 lipca 2012 r.
Sygn. akt SK 17/09
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Zbigniew Cieślak – przewodniczący
Andrzej Rzepliński – sprawozdawca
Piotr Tuleja
Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz
Marek Zubik,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 lipca 2012 r., wniosku pełnomocnika skarżącej Luby Wysoczańskiej-Zubal, adwokata Jarosława Makowskiego, o zasądzenie na rzecz skarżącej zwrotu kosztów zastępstwa procesowego przed Trybunałem Konstytucyjnym, według norm przepisanych,
p o s t a n a w i a:
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
1. Na rozprawie 29 maja 2012 r., podczas której Trybunał rozpatrywał skargę konstytucyjną o sygn. SK 17/09, pełnomocnik skarżącej wniósł o zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz skarżącej kosztów zastępstwa adwokackiego, według norm przepisanych.
2. Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
2.1. Z art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) wynika, że Trybunał orzeka o zwrocie kosztów postępowania na rzecz wnoszącego skargę konstytucyjną w sytuacji, gdy skarga została uwzględniona (zdanie pierwsze), a w uzasadnionych wypadkach może orzec o ich zwrocie również wtedy, gdy nie uwzględnił skargi (zdanie drugie).
2.2. Zwrot kosztów postępowania w sytuacji nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej ma charakter wyjątkowy i jest odstępstwem od zasady ogólnej. Oznacza to, że pojęcie „uzasadnionego przypadku” musi być interpretowane ściśle i nie może podlegać wykładni rozszerzającej. Określając okoliczności, które można zaliczyć do katalogu „uzasadnionego przypadku”, winno się brać pod uwagę z jednej strony charakter postępowania w sprawie skargi konstytucyjnej, która jest nie tylko środkiem ochrony indywidualnych praw i wolności, lecz także środkiem ochrony Konstytucji, a z drugiej strony casu ad casum konkretną sytuację skarżącego wnoszącego skargę.
2.3. Po rozpoznaniu skargi konstytucyjnej o sygn. SK 17/09 Trybunał Konstytucyjny nie uwzględnił skargi konstytucyjnej, orzekając, że art. 6 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, ze zm.) w związku z art. 41 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 oraz art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 532, ze zm.) w zakresie, w jakim uzależnia uznanie zatrudnienia za granicą jako okresu składkowego od przedłożenia decyzji o uznaniu za repatrianta, jest zgodny z art. 67 ust. 1 w związku z art. 2 i art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.
2.4. Z powodu nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej o sygn. SK 17/09 Trybunał nie może orzec zwrotu kosztów postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy o TK. Trybunał nie znalazł także podstaw do uznania, że w rozpatrywanej sprawie zachodzi „uzasadniony przypadek”, pozwalający orzec zwrot kosztów postępowania, o którym mowa w art. 24 ust. 2 zdanie drugie ustawy o TK. Ani skarżąca, ani jej pełnomocnik nie wykazali zaistnienia takich szczególnych okoliczności przemawiających za przyznaniem zwrotu kosztów postępowania.
Z tych względów Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.