SK 34/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
144/11/A/2012
POSTANOWIENIE
z dnia 19 grudnia 2012 r.
Sygn. akt SK 34/09
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Stanisław Biernat – przewodniczący
Leon Kieres
Stanisław Rymar
Andrzej Rzepliński – sprawozdawca
Piotr Tuleja,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 19 grudnia 2012 r., wniosku pełnomocnika skarżącego Artura Zielińskiego, radcy prawnego Jerzego Siwiaka, o zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz skarżącego kwoty 2 400 zł tytułem zwrotu kosztów sporządzenia skargi konstytucyjnej,
p o s t a n a w i a:
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
1.1. Pełnomocnik skarżącego Artura Zielińskiego wniósł wraz ze skargą konstytucyjną o zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz skarżącego kwoty 2 400 zł tytułem zwrotu kosztów sporządzenia skargi konstytucyjnej.
1.2. Po rozpoznaniu skargi konstytucyjnej Artura Zielińskiego, w wyroku z 20 listopada 2012 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 49 ust. 2 oraz art. 49 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1376), w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 19 ustawy z dnia 24 września 2004 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 236, poz. 2356), są zgodne z art. 64 ust. 2 w związku z art. 2 Konstytucji. W pozostałym zakresie Trybunał Konstytucyjny umorzył postępowanie.
2. Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
2.1. Z art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) wynika, że Trybunał orzeka o zwrocie kosztów postępowania na rzecz wnoszącego skargę konstytucyjną w sytuacji, gdy skarga została uwzględniona (zdanie pierwsze), a w uzasadnionych wypadkach może orzec o ich zwrocie również wtedy, gdy nie uwzględnił skargi (zdanie drugie).
2.2. Zwrot kosztów postępowania w sytuacji nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej ma charakter wyjątkowy i jest odstępstwem od zasady ogólnej. Oznacza to, że pojęcie „uzasadnionego przypadku” musi być interpretowane ściśle i nie może podlegać wykładni rozszerzającej. Określając okoliczności, które można zaliczyć do katalogu „uzasadnionego przypadku”, winno się brać pod uwagę z jednej strony charakter postępowania w sprawie skargi konstytucyjnej, która jest nie tylko środkiem ochrony indywidualnych praw i wolności, lecz także środkiem ochrony Konstytucji, a z drugiej strony casu ad casum konkretną sytuację skarżącego wnoszącego skargę.
2.3. W rozpatrywanej sprawie Trybunał nie uwzględnił skargi konstytucyjnej. W wyroku z 20 listopada 2012 r. Trybunał orzekł, że art. 49 ust. 2 oraz art. 49 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1376), w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 19 ustawy z dnia 24 września 2004 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 236, poz. 2356), są zgodne z art. 64 ust. 2 w związku z art. 2 Konstytucji.
2.4. Trybunał nie znalazł także podstaw do uznania, że w rozpatrywanej sprawie zachodzi uzasadniony przypadek pozwalający orzec zwrot kosztów postępowania, o którym mowa w art. 24 ust. 2 zdanie drugie ustawy o TK.
Z tych względów Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
z dnia 19 grudnia 2012 r.
Sygn. akt SK 34/09
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Stanisław Biernat – przewodniczący
Leon Kieres
Stanisław Rymar
Andrzej Rzepliński – sprawozdawca
Piotr Tuleja,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 19 grudnia 2012 r., wniosku pełnomocnika skarżącego Artura Zielińskiego, radcy prawnego Jerzego Siwiaka, o zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz skarżącego kwoty 2 400 zł tytułem zwrotu kosztów sporządzenia skargi konstytucyjnej,
p o s t a n a w i a:
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
1.1. Pełnomocnik skarżącego Artura Zielińskiego wniósł wraz ze skargą konstytucyjną o zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz skarżącego kwoty 2 400 zł tytułem zwrotu kosztów sporządzenia skargi konstytucyjnej.
1.2. Po rozpoznaniu skargi konstytucyjnej Artura Zielińskiego, w wyroku z 20 listopada 2012 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 49 ust. 2 oraz art. 49 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1376), w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 19 ustawy z dnia 24 września 2004 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 236, poz. 2356), są zgodne z art. 64 ust. 2 w związku z art. 2 Konstytucji. W pozostałym zakresie Trybunał Konstytucyjny umorzył postępowanie.
2. Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
2.1. Z art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) wynika, że Trybunał orzeka o zwrocie kosztów postępowania na rzecz wnoszącego skargę konstytucyjną w sytuacji, gdy skarga została uwzględniona (zdanie pierwsze), a w uzasadnionych wypadkach może orzec o ich zwrocie również wtedy, gdy nie uwzględnił skargi (zdanie drugie).
2.2. Zwrot kosztów postępowania w sytuacji nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej ma charakter wyjątkowy i jest odstępstwem od zasady ogólnej. Oznacza to, że pojęcie „uzasadnionego przypadku” musi być interpretowane ściśle i nie może podlegać wykładni rozszerzającej. Określając okoliczności, które można zaliczyć do katalogu „uzasadnionego przypadku”, winno się brać pod uwagę z jednej strony charakter postępowania w sprawie skargi konstytucyjnej, która jest nie tylko środkiem ochrony indywidualnych praw i wolności, lecz także środkiem ochrony Konstytucji, a z drugiej strony casu ad casum konkretną sytuację skarżącego wnoszącego skargę.
2.3. W rozpatrywanej sprawie Trybunał nie uwzględnił skargi konstytucyjnej. W wyroku z 20 listopada 2012 r. Trybunał orzekł, że art. 49 ust. 2 oraz art. 49 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1376), w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 19 ustawy z dnia 24 września 2004 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 236, poz. 2356), są zgodne z art. 64 ust. 2 w związku z art. 2 Konstytucji.
2.4. Trybunał nie znalazł także podstaw do uznania, że w rozpatrywanej sprawie zachodzi uzasadniony przypadek pozwalający orzec zwrot kosztów postępowania, o którym mowa w art. 24 ust. 2 zdanie drugie ustawy o TK.
Z tych względów Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.