Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 8 października 2010 roku sygn. akt II Kp 1052/10 Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia zastosował wobec R. P. środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania uznając, iż popełnienie przez podejrzanego zarzucanych mu przestępstw zostało z dużym prawdopodobieństwem potwierdzone zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

Do chwili obecnej nie wystąpiły żadne okoliczności uzasadniające uchylenie bądź zmianę stosowanego wobec podejrzanego środka zapobiegawczego. Zebrany dotychczas w przedmiotowej sprawie w postępowaniu przygotowawczym materiał dowodowy, w szczególności w postaci wyjaśnień podejrzanego R. P., wyjaśnień współpodejrzanych M. K. (1) i A. M. (1) i W. G., zeznań świadków, tj. przedstawicieli pokrzywdzonych podmiotów – Z. K., J. D. i L. Ż., a także zabezpieczona w sprawie dokumentacja, m.in. zawierająca informacje co do wyłudzonych przez podejrzanego przedmiotów i usług, jak również zawartość elektronicznej skrzynki pocztowej używanej przez M. K. (1) wskazują na duże prawdopodobieństwo popełnienia przez podejrzanego zarzucanych mu czynów. Wobec powyższego zachodzi ogólna podstawa stosowania środków zapobiegawczych opisana w art. 249 § 1 k.p.k.

Nie ustała uprawniająca do stosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania obawa matactwa procesowego ze strony podejrzanego oraz nakłaniania przez niego innych osób do złożenia fałszywych zeznań lub nieprawdziwych wyjaśnień. Na obawę tą wskazuje sam charakter zarzucanych podejrzanemu czynów, które były popełnione wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami.

Nie bez znaczenia pozostaje dla oceny istnienia tej przesłanki treść składanych przez R. P. wyjaśnień, które były zmienne na poszczególnych etapach postępowania przygotowawczego. Początkowo podejrzany R. P. nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, kategorycznie zaprzeczając znajomości z A. M. (1) i M. K. (1). Podejrzany zaprzeczył również aby łączyły go kontakty biznesowe z W. G., ponownie negując w trakcie konfrontacji z nim znajomości ze współpodejrzanymi. W toku kolejnego przesłuchania R. P. zmienił treść swoich wyjaśnień, potwierdzając dokonanie zarzucanych mu przestępstw wspólnie z A. M. (1) i M. K. (1). W trakcie jednak następnego przesłuchania R. P. prostował poprzednio złożone wyjaśnienia.

Powyższe niewątpliwe jest konsekwencją przemyśleń podejrzanego i skłania do przyjęcia, iż R. P. świadomie próbuje dopasowywać treść swoich wyjaśnień, tak aby ewentualnie nie były one jednoznacznie niekorzystne dla innych osób uczestniczących w tym przestępczym procederze. Zważyć w tym miejscu należy, iż do chwili obecnej Prokuratura wydała postanowienie o przedstawieniu zarzutów wobec 67 osób, w tym wobec 12 podejrzanych stosowany jest środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania. Wobec zaś samego podejrzanego planowane jest wydanie postanowienia o zmianie i uzupełnieniu zarzutów o kolejne czyny przestępne, w tym dotyczące wyłudzeń związanych z działalnością (...) sp. z o.o., której prezesem był J. A.. Niewątpliwie podejrzany R. P. musi mieć świadomość tych okoliczności, z tych też względów może być zainteresowany podjęciem na wolności czynności zmierzających do minimalizacji jego roli w przestępczym procederze. Z uwagi na złożoność i wielowątkowy charakter rozpatrywanej sprawy, w tym dużą liczbę osób uczestniczących w czynach niedozwolonych bądź powiązanych ze stawianymi zarzutami, organy postępowania przygotowawczego nie wykonały wszystkich czynności procesowych, również w zakresie postawienia zarzutów wszystkim podejrzanym. W świetle powyższych okoliczności, uwzględniając pewną przewagę informacyjną podejrzanego R. P. co do zarzucanych mu czynów i osób biorących w nich udział, w tym mając na uwadze zmienną treść jego wyjaśnień składanych w toku postępowania oraz poszerzający się zakres stawianych mu zarzutów stwierdzić należy, iż istnieje uzasadniona obawa co do matactwa z jego strony lub innego bezprawnego wywierania wpływu na świadków i współpodejrzanych, obciążających go swoimi zeznaniami/wyjaśnieniami. Nie wykluczonym jest również, iż na wolności R. P. może podjąć próbę ostrzeżenia innych sprawców o podejmowanych przez organa prokuratorskie czynnościach procesowych śledztwa, co tym samym zniweczy prowadzone przez w/w podmioty działania zmierzające do wykrycia wszystkich sprawców biorących udział w tym przestępczym procederze. Nawet zatem mimo braku podjęcia na tę chwilę udokumentowanych prób matactwa procesowego, powyższe okoliczności stanowią uzasadniony wniosek, iż obawa matactwa ze strony podejrzanego ma wymiar realny.

Nie przesądzając o winie i sprawstwie podejrzanego – należy zważyć, iż prawdopodobieństwo popełnienia przez R. P. zarzucanych mu czynów, przy uwzględnieniu ich doniosłości uzasadnia twierdzenie o realności wymierzenia podejrzanemu surowej kary pozbawienia wolności o jakiej mowa w art. 258 § 2 k.p.k. Podkreślić należy, że podejrzany pozostaje pod zarzutem popełnienia ośmiu przestępstw, nadto jeden z zarzuconych podejrzanemu czynów zagrożony jest karą pozbawienia wolności do lat 10. Powyższe dodatkowo uprawdopodabnia, iż podejrzany przebywając na wolności może utrudniać prowadzone przeciwko niemu postępowanie karne, w szczególności ukrywać się przed organami wymiaru sprawiedliwości, bądź w inny, bezprawny sposób wpływać na toczące się postępowanie.

W toku śledztwa przeprowadzono liczne czynności procesowe, które podejmowano bez zbędnej zwłoki, m.in.: dokonano 9-krotnego przesłuchania podejrzanego R. P., przeprowadzono wizję lokalną z jego udziałem, ponownie przesłuchano podejrzanych: W. G., A. M. (1), M. K. (1), D. B., P. T., M. K. (2), A. M. (2), Z. W., Z. M., M. C., M. B., M. S., przesłuchano kolejnych świadków, w tym: A. M. (3), D. K., W. K., B. K., M. M. (2), B. J., P. S., R. M.. Ponadto wykonano kolejne konfrontacje między współpodejrzanymi, przeprowadzono oględziny licznych telefonów komórkowych zabezpieczonych w toku śledztwa, uzyskano kolejne wykazy połączeń telefonicznych i wyniki analiz dotyczących tych połączeń, uzyskano kolejne opinie z zakresu badań mechanoskopijnych, fizykochemicznych, z zakresu informatyki i oprogramowania komputerów, opinie biegłego z zakresu medycyny sądowej.

W celu prawidłowego zakończenia postępowanie przygotowawczego należy jednak kontynuować podjęte działania. Niezbędne jest wykonanie kolejnych czynności procesowych zmierzających do merytorycznego zakończenia poszczególnych jego wątków, a w tym zatrzymanie kolejnych osób związanych z rozpatrywanym procederem, tj. osób poświadczających nieprawdę w dokumentach przedstawianych przez R. P. w związku z uzyskaniem kredytu w (...) Bank S.A., a następnie przedstawienie im zarzutów i wykonanie czynności procesowych z ich udziałem, kontynuowanie przesłuchań R. P. i innych podejrzanych, a w szczególności A. M. (1), M. K. (1), W. G. i J. A., przeprowadzenie kolejnych czynności konfrontacji pomiędzy podejrzanymi, kontynuowanie przesłuchań świadków, w tym przedstawicieli pokrzywdzonych podmiotów, oraz systematyczne wyłączenie do odrębnego prowadzenia poszczególnych wątków śledztwa i kierowanie aktów oskarżenia. Należy przedstawić zmienione i uzupełnione zarzuty R. P., M. K. (1), W. G. i innym podejrzanym oraz wykonać czynności końcowe z udziałem tych osób, czego z przyczyn obiektywnych, w tym wielość działań związanych z zatrzymywaniem kolejnych podejrzanych i przeprowadzaniem czynności procesowych z ich udziałem nie zdołano wykonać w ciągu ostatnich trzech miesięcy.

Zważyć nadto należy, iż w stosunku do podejrzanego nie zachodzą warunki uzasadniające odstąpienie od stosowania przedmiotowego środka zapobiegawczego, określone w art. 259 § 1 k.p.k. Zgodnie z przyjętą linią orzeczniczą wykazanie okoliczności przemawiających za odstąpieniem od stosowania tymczasowego aresztowania obciąża stronę która domaga się zastosowania powyższego przepisu (por. postanowienie SA w Krakowie II AKz 144/06, KZS 2006/5/40, postanowienie SA w Lublinie II AKa 470/09). Podejrzany nie wykazał wypełnienia przesłanek art. 259 § 1 k.p.k., a ze świadectwa sądowo – lekarskiego o stanie zdrowia R. P. z dnia 28 grudnia 2010 r. wynika, iż może brać on udział w czynnościach procesowych, a ewentualne schorzenia mogą być leczone w warunkach izolacji więziennej.

Mając na uwadze powyższe, wolnościowe środki zapobiegawcze na obecnym etapie sprawy nie spełnią swego celu, jakim jest uniemożliwienie podejrzanemu podjęcia jakichkolwiek ewentualnych prób destabilizacji prowadzonego postępowania karnego.

W ocenie Sądu jedynie przedłużenie wobec wymienionego izolacyjnego środka zapobiegawczego, jakim jest tymczasowe aresztowanie, pozwoli zabezpieczyć prawidłowy tok prowadzonego postępowania karnego.