KIO/UZP 621/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Rafał Komoń
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:KIO/UZP 1436/07 KIO/UZP 206/08 II CZ 48/67 UZP/ZO/0-1605/05 UZP/ZO/0-611/05 UZP/ZO/0-8/05 V Ca 592/05
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt KIO/UZP 621/08
WYROK
z dnia 4 lipca 2008 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Lubomira Matczuk-Mazuś
Członkowie: Grzegorz Mazurek
Izabela Niedziałek
Protokolant: Rafał Komoń
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lipca 2008 r. w Warszawie odwołania wniesionego
przez „BICKHARDT BAU POLSKA” Sp. z o.o, ul. Betonowa 1, 51-504 Wrocław, od
rozstrzygnięcia przez zamawiającego Zarząd Dróg i Utrzymania Miasta, ul. Długa 49,
53-633 Wrocław, protestu z dnia 10 czerwca 2008 r.,
przy udziale SKANSKA S.A., ul. Gen. J. Zajączka 9, 01-518 Warszawa, zgłaszającego
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego,
orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża „BICKHARDT BAU POLSKA” Sp. z o.o., ul. Betonowa
1, 51-504 Wrocław i nakazuje:
1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości 4 064 zł
00gr (słownie: cztery tysiące sześćdziesiąt cztery złote, zero groszy) z kwoty
wpisu uiszczonego przez „BICKHARDT BAU POLSKA” Sp. z o.o., ul.
Betonowa 1, 51-504 Wrocław,
2) dokonać wpłaty kwoty 3600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych)
przez „BICKHARDT BAU POLSKA” Sp. z o.o., ul. Betonowa 1, 51-504
Wrocław na rzecz Zarządu Dróg i Utrzymania Miasta, ul. Długa 49, 53-633
Wrocław, stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu
wynagrodzenia pełnomocnika,
3) dokonać wpłaty kwoty .......... zł ... gr (słownie:..................................................)
przez .................................... na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych na
rachunek dochodów własnych UZP,
4) dokonać zwrotu kwoty 15 936 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy dziewięćset
trzydzieści sześć złotych) z rachunku dochodów własnych Urzędu Zamówień
Publicznych na rzecz „BICKHARDT BAU POLSKA” Sp. z o.o., ul. Betonowa
1, 51-504 Wrocław.
U z a s a d n i e n i e
Odwołanie rozpoznane przez Krajową Izbę Odwoławczą zostało wniesione przez
Odwołującego – „BICKHARDT BAU POLSKA” Sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu, od
rozstrzygnięcia protestu przez Zamawiającego – Zarząd Dróg i Utrzymania Miasta z
siedzibą we Wrocławiu, w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego,
prowadzonym w trybie przetargu nieograniczonego, którego przedmiotem jest robota
budowlana pod nazwą: „Remont ulicy Kamieńskiego na odcinku od ul. śmigrodzkiej do
przejazdu kolejowego”.
Ogłoszenie o zamówieniu zamieszczone zostało w Biuletynie Zamówień Publicznych nr 1,
poz. 76596, 2008r. z dnia 15.04.2008 r.
Wartość zamówienia Zamawiający ustalił w kwocie przekraczającej równowartość progów
unijnych dla dostaw i usług, ale nie przekraczającej dla robót budowlanych (3 957 402,09
euro).
W postępowaniu złożono 7 ofert. Zamawiający odrzucił 3 oferty, w tym ofertę Odwołującego
z ceną 9 861 567,21 zł., na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007r. Nr 223, poz. 1655), podając w uzasadnieniu,
że treść oferty nie odpowiada treści siwz. Zdaniem Zamawiającego, w kosztorysie „Zieleń” w
poz. 9 (poz.21 w przedmiarze załączonym do siwz) przyjęto błędną ilość jednostek
przedmiarowych – 1934, zamiast -1943 m3. Ponadto oferta zawiera błędy rachunkowe
polegające na podaniu w kosztorysie „Oświetlenie” wartości robót netto w kwocie 4 189,78
zł, a powinno być 4 189,79 zł i w kosztorysie „Oświetlenie w rejonie przystanków
autobusowych” wartości robót netto w kwocie 14 918,82 zł, a powinno być 14 918, 83 zł
(pismo Zamawiającego z dnia 3.06.2008 r. nr FPP.AP.71-41-1/40286/2008, doręczone
Odwołującemu w dniu 3.06.2008 r.).
Jako najkorzystniejszą, Zamawiający wybrał ofertę firmy SKANSKA S.A. z siedzibą w
Warszawie z ceną 10 137 553,35 zł, tj. z najniższą ceną po odrzuconej ofercie
Odwołującego.
Na czynności Zamawiającego Odwołujący wniósł w dniu 10.06.2008 r. protest, w którym
zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust.1 pkt 2, art. 87 ust. 2, art. 88, art. 91 Pzp, tj.
zaniechanie poprawienia oczywistej omyłki pisarskiej oraz omyłki rachunkowej w ofercie i
odrzucenie oferty Odwołującego, a także wybranie oferty firmy SKANSKA S.A..
W uzasadnieniu protestu Odwołujący podał, że w kosztorysie ofertowym „Zieleń” w poz. 9
podał błędną ilość jednostek przedmiarowych 1934, zamiast 1943 m3, co jest oczywistą
omyłką pisarską, którą Zamawiający ma obowiązek poprawić na podstawie art. 87 ust. 2
Pzp. Natomiast omyłki rachunkowe w kosztorysach „Oświetlenie” i „Oświetlenie w rejonie
przystanków autobusowych”, polegające na zaniżeniu ceny o 1 grosz, Zamawiający
poprawiłby gdyby oferta Odwołującego nie podlegała odrzuceniu. Odwołujący powołał się na
orzecznictwo KIO i ZA dotyczące oczywistej omyłki pisarskiej.
Zamawiający oddalił protest podając w uzasadnieniu, że złożenie kosztorysu ofertowego, w
którym chociażby jedna z pozycji jest wymieniona niezgodnie z przedmiarem stanowiącym
załącznik do siwz, skutkuje odrzuceniem oferty. Błąd ten nie stanowi omyłki rachunkowej, nie
jest też oczywistą omyłką pisarską. Jest to błąd istotny i niezgodny z siwz. Zamawiający
również powołał się na orzecznictwo KIO, ZA i Sądu Okręgowego w Warszawie. Wskazał w
szczególności wyrok KIO z dnia 21.12.2007r. sygn. akt KIO/UZP 1436/07 i 1451/07.
Zamawiający podał, że błędna ilość jednostek przedmiarowych w ofercie - 1934, zamiast
1943 m3, bezpośrednio wpływa na zmianę ceny ofertowej (pismo Zamawiającego z dnia
17.06.2008 r. nr FPP.AP.71-41-1/41867/2008, doręczone Odwołującemu w tym samym
dniu).
Pismem z dnia 23.06.2008 r. Odwołujący wniósł odwołanie do Prezesa UZP, w którym
podtrzymał zarzuty faktyczne i prawne, wskazując naruszenie tych samych przepisów, co w
proteście. Jednakże w uzasadnieniu odwołania Odwołujący podał, że w jednej pozycji
kosztorysu ofertowego wskazał ilości „1934”, zamiast jak być powinno „1934 m3”. Zdaniem
Odwołującego jest to oczywista omyłka pisarska, o której mowa w art. 87 ust. 2 Pzp.
Podstawę odrzucenia oferty zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, stanowi niezgodność treści
oferty z treścią siwz. W ofercie Odwołującego niezgodność miała charakter oczywistego,
niezamierzonego błędu i widocznego na pierwszy rzut oka, w powiązaniu z zaakceptowaną
przez Odwołującego treścią kosztorysu inwestorskiego, który składał się na treść jego oferty.
Odwołujący wniósł o:
1) unieważnienie czynności odrzucenia jego oferty,
2) powtórzenie czynności badania i oceny ofert i uznanie oferty Odwołującego za
najkorzystniejszą.
Do postępowania odwoławczego zgłosił przystąpienie wykonawca – SKANSKA S.A. z
siedzibą w Warszawie, po stronie Zamawiającego. Wskazał, że ma interes prawny w
przystąpieniu, bowiem wobec odrzucenia oferty Odwołującego, jego oferta jest ofertą
najkorzystniejszą i została, jako taka, wybrana przez Zamawiającego. Podał, że popiera
rozstrzygnięcie protestu dokonane przez Zamawiającego i stwierdził, że stanowisko
Zamawiającego w przedmiocie odrzucenia oferty Odwołującego, jest zgodne z utrwaloną
linią orzecznictwa sądów oraz zespołów arbitrów.
Podczas rozprawy strony podtrzymały swoje stanowiska, podkreślając:
Odwołujący – że niewłaściwie podana ilość jednostek przedmiarowych stanowi oczywistą
omyłkę pisarską, która powinna być poprawiona przez Zamawiającego na podstawie art. 87
ust. 2 Pzp, zaś zmiana ceny oferty powinna być wyłącznie następstwem poprawienia
oczywistej omyłki pisarskiej. Odwołujący podnosił, że doszło do błędu określanego jako „błąd
czeski”, polegającego na przestawieniu cyfr: 4 i 3, co spowodowało wstawienie liczby 1934,
zamiast liczby 1943.
Zamawiający – że nie jest możliwe poprawienie oczywistej omyłki pisarskiej, gdyż błędna
ilość jednostek przedmiarowych 1934, zamiast 1943 m3 jest błędem, który nie kwalifikuje się
do poprawienia jako oczywista omyłka pisarska lub omyłka rachunkowa w obliczeniu ceny.
Zamawiający przyznał, że omyłką rachunkową w obliczeniu ceny, jest zaniżenie wartości
netto w branży „Oświetlenie” i „Oświetlenie w rejonie przystanków autobusowych” o 1 grosz
w obu wskazanych pozycjach. Omyłkę tę Zamawiający poprawiłby na podstawie
art. 88 ust. 1 pkt 2 lit.a Pzp, gdyby oferta Odwołującego nie podlegała odrzuceniu na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, z uwagi na niezgodność treści oferty z treścią siwz, w
zakresie jednostek przedmiarowych robót budowlanych (branża „Zieleń”).
Przystępujący – podtrzymał stanowisko zawarte w przystąpieniu do postępowania toczącego
się w wyniku wniesienia protestu, w zgłoszeniu przystąpienia do postępowania
odwoławczego oraz stanowisko przedstawione przez Zamawiającego. Podał, że niewłaściwa
ilość jednostek przedmiarowych podana przez Odwołującego w ofercie, nie jest oczywistą
omyłką pisarską, ani omyłką rachunkową w obliczeniu ceny. Jest to błąd, który skutkuje
odrzuceniem oferty. Wskazał, że obecnie doszło do złagodzenia rygoryzmu wynikającego z
przepisów ustawy Pzp, jednakże granice tegoż rygoryzmu wyznaczają, w przedmiotowym
zakresie, przepisy art. 87 i art. 88 Pzp.
Na podstawie postępowania dowodowego przeprowadzonego podczas rozprawy, w
szczególności z oryginalnej dokumentacji postępowania dostarczonej przez Zamawiającego,
w tym siwz, oferty Odwołującego oraz wyjaśnień stron - Odwołującego , Zamawiającego i
uczestnika postępowania – Przystępującego do postępowania odwoławczego, Krajowa Izba
Odwoławcza ustaliła następujący stan faktyczny.
Zamawiający zawarł następujące postanowienia w siwz:
W części III siwz – Przedmiot zamówienia w pkt 2.1 Roboty budowlane - Zamawiający
określił, że w zakres robót wchodzi m.inn. oświetlenie i zieleń.
W części IV siwz – Sposób przygotowania oferty - Zamawiający podał w pkt 8.1., że oferta
musi zawierać formularz ofertowy wg załącznika nr I, w pkt 8.6. zestawienie kosztów zadania
wg załącznika nr IV i w pkt 8.7. kosztorys ofertowy wg załącznika nr V.
W części V siwz – Sposób obliczania ceny ofertowej – Zamawiający określił, że cena
ofertowa będzie sumą: ceny określonej wg cen netto na podstawie kosztorysów ofertowych,
ustalonej kwoty warunkowej, kosztów ryczałtowych oraz wyliczonego należnego podatku
VAT (pkt 1.). W zakresie podatku Zamawiający podał, że wykonawca będący płatnikiem
podatku VAT powinien wyliczyć należny podatek zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r.
o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535) – pkt 2. W pkt 4. tej części siwz
Zamawiający wskazał, że część kosztowa oferty powinna zawierać kosztorysy ofertowe na
roboty budowlano-montażowe, sporządzone metodą kalkulacji uproszczonej, na podstawie
m.inn. przekazanych przez Zamawiającego przedmiarów robót. Kosztorysów ofertowych nie
trzeba załączać do robót rozliczanych ryczałtem.
Na podstawie powyższych postanowień siwz, cenę oferty należało obliczyć w następujący
sposób: za część robót, objętych przedmiarem robót – m.inn. „Oświetlenie”, „Oświetlenie
przystanków autobusowych” i „Zieleń” – cenę należało obliczyć jako wartość kosztorysową
netto, tj. iloczyn jednostek przedmiarowych i cen jednostkowych. „Razem wartość netto”
poszczególnych branż należało przenieść do załącznika nr IV pod tytułem „Zestawienie
kosztów zadania”. W zestawieniu tym należało także podać czynności wykonawcy
wynagradzane ryczałtem, o których mowa w poz. 10, 11 i 12 oraz kwotę warunkową 5% od
poz. 8. Suma wynagrodzenia ryczałtowego, kosztorysowego oraz kwoty warunkowej,
stanowiła cenę ofertową netto (poz. 13). Od ceny ofertowej netto należało obliczyć podatek
VAT i doliczyć go do tej ceny. W ten sposób wykonawca miał uzyskać cenę ofertową brutto
(poz. 15), którą to kwotę należało podać, jako cenę brutto oferty w formularzu ofertowym,
stanowiącym załącznik nr I do siwz.
Taki sam schemat przedstawienia ceny oferty Zamawiający zamieścił w § 5 ust. 1 projektu
umowy nr FPU/IR…./…./2008, pt. Wynagrodzenie i zasady rozliczeń.
W załączonym do siwz przedmiarze robót w branży „Zieleń” w Lp. 9 d. 1 – Dowóz ziemi
urodzajnej – Zamawiający określił, że ilość jednostek miary wyrażonej w m3 – wynosi 1943.
W myśl pkt 10 siwz, Wykonawcy mieli przygotować oferty ściśle według warunków i
postanowień siwz, bez dokonywania w nich zmian.
W odrzuconej ofercie w kosztorysie ofertowym dla branży „Zieleń” (str. 27), Odwołujący
podał w poz. 9 d.1 Dowóz ziemi urodzajnej, ilość jednostek – 1934 m3, cenę jednostkową 15
zł oraz wartość 29 010 zł, ustaloną jako iloczyn jednostek miary i ceny jednostkowej.
Następnie wartość wszystkich pozycji w branży „Zieleń” zsumował i jako „Razem wartość
netto”, uzyskał kwotę 442 616,99 zł. Wartość tę wstawił w poz. 7 „Zestawienia kosztów
zadania”. Od łącznej ceny ofertowej netto (wartości kosztorysowe i ryczałtowe – poz. 1 - 7 i
8 -12, w tym kwota warunkowa 5% od poz. 8) obliczył podatek VAT - poz.14 (bez podania
stawki, Zamawiający tego nie wymagał), kwotę podatku dodał do wartości netto i uzyskaną
sumę wskazał jako wartość brutto oferty 9 861 567,21zł. (poz. 15). Cenę ofertową brutto w
tej kwocie zamieścił w formularzu ofertowym.
Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że Odwołujący nie podał w kosztorysie ofertowym
właściwej ilości jednostek przedmiarowych w branży „Zieleń”, gdyż zamiast ilości 1943, podał
1934 m3. Zaniżył wartość o 9 m3. Jest to z pewnością błąd Odwołującego. Błąd ten jednak
powoduje skutki w postaci niewłaściwej ceny za „Dowóz ziemi urodzajnej”. Poprawiając ten
błąd, Zamawiający musiałby poprawić w kosztorysie ofertowym ilość jednostek w poz. 9 d.1
z liczby 1934 na liczbę 1943, następnie wartość 29 010 zł zwiększyć o kwotę 135 zł (9
jednostek pomnożonych przez 15 zł) i w dalszej kolejności musiałby poprawić pozycję
„Razem wartość netto”, zwiększając o kwotę 135 zł. Poprawioną wartość netto w branży
„Zieleń”, Zamawiający musiałby wpisać w „Zestawienie kosztów zadania” w poz. 7. W dalszej
kolejności musiałby poprawić cenę ofertową netto, poz. 13, obliczyć właściwy podatek VAT i
podać prawidłowo obliczoną, zwiększoną cenę ofertową brutto, zarówno w „Zestawieniu
kosztów zadania”, jak i w formularzu ofertowym Odwołującego.
KIO zważyła, co następuje.
Różnica w cenie, wynikająca z zaniżenia przez Odwołującego w złożonej ofercie jednostek
przedmiarowych o 9 m3 w branży „Zieleń” jest niewielka, gdyż wynosi zaledwie 135 zł.
Jednakże fakt poprawienia ilości jednostek przedmiarowych, powodowałby konieczność
dokonania przez Zamawiającego wyżej przedstawionych czynności, które nie znajdują
potwierdzenia w obowiązującym stanie prawnym.
Zamawiający ma obowiązek poprawienia w tekście oferty oczywistych omyłek pisarskich
oraz omyłek rachunkowych w obliczeniu ceny (art. 87 ust. 2 Pzp). Oczywista omyłka
pisarska nie została zdefiniowana w ustawie Pzp, jednakże bogate orzecznictwo sądowe,
arbitrażowe i KIO oraz piśmiennictwo, definiuję tę omyłkę jako omyłkę bezsporną, nie
budzącą wątpliwości. Polega ona zazwyczaj na niezgodnym z zamierzonym, niewłaściwym
bądź mylnym użyciu wyrazu lub jego pisowni, albo też opuszczeniu jakiegoś wyrazu. Omyłka
oczywista to taka, która jest widoczna na pierwszy rzut oka, bez potrzeby prowadzenia
jakichkolwiek wyjaśnień. Sprostowanie oczywistej omyłki nie może prowadzić do zmiany
treści oświadczenia Wykonawcy (m.inn.: wyrok ZA z 18.01.2005 r., sygn. akt UZP/ZO/0-8/05,
wyrok SO w Warszawie z 22.07.2005 r., sygn. akt V Ca 592/05).
W przedmiotowej sprawie nie występuje oczywista omyłka pisarska, bowiem błąd
Odwołującego polegający na wpisaniu liczby 1934 m3 jest oświadczeniem jego woli,
złożonym wprawdzie niezgodnie z przedmiarem robót przekazanym przez Zamawiającego,
jednakże oświadczeniem wywołującym określone skutki prawne. Zamawiający miał prawo na
podstawie błędu przyjąć również, że Odwołujący zaoferował w swojej ofercie „Dowóz ziemi
urodzajnej” w ilości jednostek 1934 m3, zamiast 1943 m3. Zwłaszcza, że działania
matematyczne dotyczące obliczenia ceny oferty zostały dokonane prawidłowo, przy
uwzględnieniu ilości jednostek 1934 m3.
Również błędu Odwołującego nie można zakwalifikować jako omyłki rachunkowej w
obliczeniu ceny, gdyż Wykonawca nie popełnił omyłki rachunkowej przy dokonywaniu
działań matematycznych.
W przeciwieństwie do oczywistej omyłki pisarskiej, ustawodawca określił w art. 88 Pzp
sposób poprawiania omyłki rachunkowej w obliczeniu ceny. Artykuł ten zawiera zamknięty
katalog sposobów poprawiania omyłek rachunkowych w obliczeniu ceny oferty. Każda inna
omyłka rachunkowa, która nie jest możliwa do poprawienia na podstawie art. 88 Pzp, jest
podstawą do odrzucenia oferty, zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp. Odwołujący, poproszony
podczas rozprawy o wskazanie podstawy prawnej, na mocy której Zamawiający mógłby
doprowadzić do zgodności treści oferty Odwołującego z treścią siwz, w zakresie zaniżonej
ilości jednostek przedmiarowych i skutków tego zaniżenia, przekładających się na cenę
oferty, nie był w stanie wskazać takiej podstawy, ponieważ przepis art. 88 Pzp nie przewiduje
takiej możliwości. Jedynie na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 2 lit.a Pzp Zamawiający poprawiłby
omyłkę rachunkową w obliczeniu ceny, polegającą na podaniu ceny netto w branży
„Oświetlenie” i „Oświetlenie w rejonie przystanków autobusowych” (kwotę 4 189,78 zł
poprawiłby na kwotę 4 189,79 zł i kwotę 14 918,82 zł poprawiłby na kwotę 14 918,83 zł, jako
efekt prawidłowo dokonanego zsumowania poszczególnych pozycji kosztorysu). Omyłka
rachunkowa w obliczeniu ceny polega m.inn. na błędnym zsumowaniu poszczególnych
pozycji (postanowienie SN z dnia 21 czerwca
1967 r., sygn. akt II CZ 48/67, komentarz pod redakcją Włodzimierza Dzierżanowskiego –
LEX 2007 – tekst oraz wyrok ZA 05.07.2005 r., sygn. akt UZP/ZO/0-1605/05). Wskazana
omyłka rachunkowa w obliczeniu ceny netto w ofercie Odwołującego („Oświetlenie” i
„Oświetlenie w rejonie przystanków autobusowych”) poprzez zaniżenie ceny o 1 grosz w
dwóch pozycjach, nie stanowiła podstawy do odrzucenia oferty Odwołującego.
Przytaczany przez Odwołującego wyrok KIO z dnia 20 marca 2008 r. sygn. akt KIO/UZP
206/08 i 211/08, nakazujący zamawiającemu zmianę średnicy sworzni montażowych z 19
mm na 21 mm, dotyczy takiej sytuacji, gdy sworznie były określone za pomocą 4 parametrów
– średnicy 21 mm, łba 32 mm, długości 220 mm i masy 0,662 kg. W przypadku błędu
polegającego na podaniu średnicy 19 mm, zamiast 21 mm, KIO nie miała wątpliwości, że
pozostałe parametry sworzni identyfikują ten element w sposób niewątpliwy.
W prowadzonym postępowaniu odwoławczym występuje zupełnie inny stan faktyczny,
bowiem brak jest w ofercie Odwołującego jakichkolwiek innych danych, które pozwoliłyby na
nie budzącą wątpliwości identyfikację, że istotnie Odwołujący popełnił oczywistą omyłkę
pisarską.
Zmiana ilości jednostek zamówienia, bądź zmiana parametrów produktu nie stanowi w
ukształtowanej linii orzeczniczej, oczywistej omyłki pisarskiej (m.inn. wyrok ZA z
07.04.2005 r., sygn. akt UZP/ZO/0-611/05, wyrok KIO z dnia 21 grudnia 2007 r., sygn. akt
1436/07 i 1451/07).
Na podstawie powyższych ustaleń, KIO stwierdziła, że Zamawiający odrzucając ofertę
Odwołującego, nie naruszył przepisów art. 89 ust. 1 pkt 2, art. 87 ust. 2, art. 88 i art. 91 Pzp,
które wskazał Odwołujący w proteście i w odwołaniu.
Wobec powyższego KIO orzekła na podstawie art. 191 ust. 1 Pzp, jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie
art. 191 ust. 6 i 7 ustawy Pzp, stosownie do wyniku postępowania, uwzględniając koszty
wynagrodzenia pełnomocnika Zamawiającego, na podstawie rachunku złożonego do akt
sprawy, zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9
lipca 2007 r. w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 128,
poz. 886).
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2007r. Nr 223, poz.1655)) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych
do Sądu Okręgowego we Wrocławiu.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
WYROK
z dnia 4 lipca 2008 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Lubomira Matczuk-Mazuś
Członkowie: Grzegorz Mazurek
Izabela Niedziałek
Protokolant: Rafał Komoń
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lipca 2008 r. w Warszawie odwołania wniesionego
przez „BICKHARDT BAU POLSKA” Sp. z o.o, ul. Betonowa 1, 51-504 Wrocław, od
rozstrzygnięcia przez zamawiającego Zarząd Dróg i Utrzymania Miasta, ul. Długa 49,
53-633 Wrocław, protestu z dnia 10 czerwca 2008 r.,
przy udziale SKANSKA S.A., ul. Gen. J. Zajączka 9, 01-518 Warszawa, zgłaszającego
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego,
orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża „BICKHARDT BAU POLSKA” Sp. z o.o., ul. Betonowa
1, 51-504 Wrocław i nakazuje:
1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości 4 064 zł
00gr (słownie: cztery tysiące sześćdziesiąt cztery złote, zero groszy) z kwoty
wpisu uiszczonego przez „BICKHARDT BAU POLSKA” Sp. z o.o., ul.
Betonowa 1, 51-504 Wrocław,
2) dokonać wpłaty kwoty 3600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych)
przez „BICKHARDT BAU POLSKA” Sp. z o.o., ul. Betonowa 1, 51-504
Wrocław na rzecz Zarządu Dróg i Utrzymania Miasta, ul. Długa 49, 53-633
Wrocław, stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu
wynagrodzenia pełnomocnika,
3) dokonać wpłaty kwoty .......... zł ... gr (słownie:..................................................)
przez .................................... na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych na
rachunek dochodów własnych UZP,
4) dokonać zwrotu kwoty 15 936 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy dziewięćset
trzydzieści sześć złotych) z rachunku dochodów własnych Urzędu Zamówień
Publicznych na rzecz „BICKHARDT BAU POLSKA” Sp. z o.o., ul. Betonowa
1, 51-504 Wrocław.
U z a s a d n i e n i e
Odwołanie rozpoznane przez Krajową Izbę Odwoławczą zostało wniesione przez
Odwołującego – „BICKHARDT BAU POLSKA” Sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu, od
rozstrzygnięcia protestu przez Zamawiającego – Zarząd Dróg i Utrzymania Miasta z
siedzibą we Wrocławiu, w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego,
prowadzonym w trybie przetargu nieograniczonego, którego przedmiotem jest robota
budowlana pod nazwą: „Remont ulicy Kamieńskiego na odcinku od ul. śmigrodzkiej do
przejazdu kolejowego”.
Ogłoszenie o zamówieniu zamieszczone zostało w Biuletynie Zamówień Publicznych nr 1,
poz. 76596, 2008r. z dnia 15.04.2008 r.
Wartość zamówienia Zamawiający ustalił w kwocie przekraczającej równowartość progów
unijnych dla dostaw i usług, ale nie przekraczającej dla robót budowlanych (3 957 402,09
euro).
W postępowaniu złożono 7 ofert. Zamawiający odrzucił 3 oferty, w tym ofertę Odwołującego
z ceną 9 861 567,21 zł., na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007r. Nr 223, poz. 1655), podając w uzasadnieniu,
że treść oferty nie odpowiada treści siwz. Zdaniem Zamawiającego, w kosztorysie „Zieleń” w
poz. 9 (poz.21 w przedmiarze załączonym do siwz) przyjęto błędną ilość jednostek
przedmiarowych – 1934, zamiast -1943 m3. Ponadto oferta zawiera błędy rachunkowe
polegające na podaniu w kosztorysie „Oświetlenie” wartości robót netto w kwocie 4 189,78
zł, a powinno być 4 189,79 zł i w kosztorysie „Oświetlenie w rejonie przystanków
autobusowych” wartości robót netto w kwocie 14 918,82 zł, a powinno być 14 918, 83 zł
(pismo Zamawiającego z dnia 3.06.2008 r. nr FPP.AP.71-41-1/40286/2008, doręczone
Odwołującemu w dniu 3.06.2008 r.).
Jako najkorzystniejszą, Zamawiający wybrał ofertę firmy SKANSKA S.A. z siedzibą w
Warszawie z ceną 10 137 553,35 zł, tj. z najniższą ceną po odrzuconej ofercie
Odwołującego.
Na czynności Zamawiającego Odwołujący wniósł w dniu 10.06.2008 r. protest, w którym
zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust.1 pkt 2, art. 87 ust. 2, art. 88, art. 91 Pzp, tj.
zaniechanie poprawienia oczywistej omyłki pisarskiej oraz omyłki rachunkowej w ofercie i
odrzucenie oferty Odwołującego, a także wybranie oferty firmy SKANSKA S.A..
W uzasadnieniu protestu Odwołujący podał, że w kosztorysie ofertowym „Zieleń” w poz. 9
podał błędną ilość jednostek przedmiarowych 1934, zamiast 1943 m3, co jest oczywistą
omyłką pisarską, którą Zamawiający ma obowiązek poprawić na podstawie art. 87 ust. 2
Pzp. Natomiast omyłki rachunkowe w kosztorysach „Oświetlenie” i „Oświetlenie w rejonie
przystanków autobusowych”, polegające na zaniżeniu ceny o 1 grosz, Zamawiający
poprawiłby gdyby oferta Odwołującego nie podlegała odrzuceniu. Odwołujący powołał się na
orzecznictwo KIO i ZA dotyczące oczywistej omyłki pisarskiej.
Zamawiający oddalił protest podając w uzasadnieniu, że złożenie kosztorysu ofertowego, w
którym chociażby jedna z pozycji jest wymieniona niezgodnie z przedmiarem stanowiącym
załącznik do siwz, skutkuje odrzuceniem oferty. Błąd ten nie stanowi omyłki rachunkowej, nie
jest też oczywistą omyłką pisarską. Jest to błąd istotny i niezgodny z siwz. Zamawiający
również powołał się na orzecznictwo KIO, ZA i Sądu Okręgowego w Warszawie. Wskazał w
szczególności wyrok KIO z dnia 21.12.2007r. sygn. akt KIO/UZP 1436/07 i 1451/07.
Zamawiający podał, że błędna ilość jednostek przedmiarowych w ofercie - 1934, zamiast
1943 m3, bezpośrednio wpływa na zmianę ceny ofertowej (pismo Zamawiającego z dnia
17.06.2008 r. nr FPP.AP.71-41-1/41867/2008, doręczone Odwołującemu w tym samym
dniu).
Pismem z dnia 23.06.2008 r. Odwołujący wniósł odwołanie do Prezesa UZP, w którym
podtrzymał zarzuty faktyczne i prawne, wskazując naruszenie tych samych przepisów, co w
proteście. Jednakże w uzasadnieniu odwołania Odwołujący podał, że w jednej pozycji
kosztorysu ofertowego wskazał ilości „1934”, zamiast jak być powinno „1934 m3”. Zdaniem
Odwołującego jest to oczywista omyłka pisarska, o której mowa w art. 87 ust. 2 Pzp.
Podstawę odrzucenia oferty zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, stanowi niezgodność treści
oferty z treścią siwz. W ofercie Odwołującego niezgodność miała charakter oczywistego,
niezamierzonego błędu i widocznego na pierwszy rzut oka, w powiązaniu z zaakceptowaną
przez Odwołującego treścią kosztorysu inwestorskiego, który składał się na treść jego oferty.
Odwołujący wniósł o:
1) unieważnienie czynności odrzucenia jego oferty,
2) powtórzenie czynności badania i oceny ofert i uznanie oferty Odwołującego za
najkorzystniejszą.
Do postępowania odwoławczego zgłosił przystąpienie wykonawca – SKANSKA S.A. z
siedzibą w Warszawie, po stronie Zamawiającego. Wskazał, że ma interes prawny w
przystąpieniu, bowiem wobec odrzucenia oferty Odwołującego, jego oferta jest ofertą
najkorzystniejszą i została, jako taka, wybrana przez Zamawiającego. Podał, że popiera
rozstrzygnięcie protestu dokonane przez Zamawiającego i stwierdził, że stanowisko
Zamawiającego w przedmiocie odrzucenia oferty Odwołującego, jest zgodne z utrwaloną
linią orzecznictwa sądów oraz zespołów arbitrów.
Podczas rozprawy strony podtrzymały swoje stanowiska, podkreślając:
Odwołujący – że niewłaściwie podana ilość jednostek przedmiarowych stanowi oczywistą
omyłkę pisarską, która powinna być poprawiona przez Zamawiającego na podstawie art. 87
ust. 2 Pzp, zaś zmiana ceny oferty powinna być wyłącznie następstwem poprawienia
oczywistej omyłki pisarskiej. Odwołujący podnosił, że doszło do błędu określanego jako „błąd
czeski”, polegającego na przestawieniu cyfr: 4 i 3, co spowodowało wstawienie liczby 1934,
zamiast liczby 1943.
Zamawiający – że nie jest możliwe poprawienie oczywistej omyłki pisarskiej, gdyż błędna
ilość jednostek przedmiarowych 1934, zamiast 1943 m3 jest błędem, który nie kwalifikuje się
do poprawienia jako oczywista omyłka pisarska lub omyłka rachunkowa w obliczeniu ceny.
Zamawiający przyznał, że omyłką rachunkową w obliczeniu ceny, jest zaniżenie wartości
netto w branży „Oświetlenie” i „Oświetlenie w rejonie przystanków autobusowych” o 1 grosz
w obu wskazanych pozycjach. Omyłkę tę Zamawiający poprawiłby na podstawie
art. 88 ust. 1 pkt 2 lit.a Pzp, gdyby oferta Odwołującego nie podlegała odrzuceniu na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, z uwagi na niezgodność treści oferty z treścią siwz, w
zakresie jednostek przedmiarowych robót budowlanych (branża „Zieleń”).
Przystępujący – podtrzymał stanowisko zawarte w przystąpieniu do postępowania toczącego
się w wyniku wniesienia protestu, w zgłoszeniu przystąpienia do postępowania
odwoławczego oraz stanowisko przedstawione przez Zamawiającego. Podał, że niewłaściwa
ilość jednostek przedmiarowych podana przez Odwołującego w ofercie, nie jest oczywistą
omyłką pisarską, ani omyłką rachunkową w obliczeniu ceny. Jest to błąd, który skutkuje
odrzuceniem oferty. Wskazał, że obecnie doszło do złagodzenia rygoryzmu wynikającego z
przepisów ustawy Pzp, jednakże granice tegoż rygoryzmu wyznaczają, w przedmiotowym
zakresie, przepisy art. 87 i art. 88 Pzp.
Na podstawie postępowania dowodowego przeprowadzonego podczas rozprawy, w
szczególności z oryginalnej dokumentacji postępowania dostarczonej przez Zamawiającego,
w tym siwz, oferty Odwołującego oraz wyjaśnień stron - Odwołującego , Zamawiającego i
uczestnika postępowania – Przystępującego do postępowania odwoławczego, Krajowa Izba
Odwoławcza ustaliła następujący stan faktyczny.
Zamawiający zawarł następujące postanowienia w siwz:
W części III siwz – Przedmiot zamówienia w pkt 2.1 Roboty budowlane - Zamawiający
określił, że w zakres robót wchodzi m.inn. oświetlenie i zieleń.
W części IV siwz – Sposób przygotowania oferty - Zamawiający podał w pkt 8.1., że oferta
musi zawierać formularz ofertowy wg załącznika nr I, w pkt 8.6. zestawienie kosztów zadania
wg załącznika nr IV i w pkt 8.7. kosztorys ofertowy wg załącznika nr V.
W części V siwz – Sposób obliczania ceny ofertowej – Zamawiający określił, że cena
ofertowa będzie sumą: ceny określonej wg cen netto na podstawie kosztorysów ofertowych,
ustalonej kwoty warunkowej, kosztów ryczałtowych oraz wyliczonego należnego podatku
VAT (pkt 1.). W zakresie podatku Zamawiający podał, że wykonawca będący płatnikiem
podatku VAT powinien wyliczyć należny podatek zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r.
o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535) – pkt 2. W pkt 4. tej części siwz
Zamawiający wskazał, że część kosztowa oferty powinna zawierać kosztorysy ofertowe na
roboty budowlano-montażowe, sporządzone metodą kalkulacji uproszczonej, na podstawie
m.inn. przekazanych przez Zamawiającego przedmiarów robót. Kosztorysów ofertowych nie
trzeba załączać do robót rozliczanych ryczałtem.
Na podstawie powyższych postanowień siwz, cenę oferty należało obliczyć w następujący
sposób: za część robót, objętych przedmiarem robót – m.inn. „Oświetlenie”, „Oświetlenie
przystanków autobusowych” i „Zieleń” – cenę należało obliczyć jako wartość kosztorysową
netto, tj. iloczyn jednostek przedmiarowych i cen jednostkowych. „Razem wartość netto”
poszczególnych branż należało przenieść do załącznika nr IV pod tytułem „Zestawienie
kosztów zadania”. W zestawieniu tym należało także podać czynności wykonawcy
wynagradzane ryczałtem, o których mowa w poz. 10, 11 i 12 oraz kwotę warunkową 5% od
poz. 8. Suma wynagrodzenia ryczałtowego, kosztorysowego oraz kwoty warunkowej,
stanowiła cenę ofertową netto (poz. 13). Od ceny ofertowej netto należało obliczyć podatek
VAT i doliczyć go do tej ceny. W ten sposób wykonawca miał uzyskać cenę ofertową brutto
(poz. 15), którą to kwotę należało podać, jako cenę brutto oferty w formularzu ofertowym,
stanowiącym załącznik nr I do siwz.
Taki sam schemat przedstawienia ceny oferty Zamawiający zamieścił w § 5 ust. 1 projektu
umowy nr FPU/IR…./…./2008, pt. Wynagrodzenie i zasady rozliczeń.
W załączonym do siwz przedmiarze robót w branży „Zieleń” w Lp. 9 d. 1 – Dowóz ziemi
urodzajnej – Zamawiający określił, że ilość jednostek miary wyrażonej w m3 – wynosi 1943.
W myśl pkt 10 siwz, Wykonawcy mieli przygotować oferty ściśle według warunków i
postanowień siwz, bez dokonywania w nich zmian.
W odrzuconej ofercie w kosztorysie ofertowym dla branży „Zieleń” (str. 27), Odwołujący
podał w poz. 9 d.1 Dowóz ziemi urodzajnej, ilość jednostek – 1934 m3, cenę jednostkową 15
zł oraz wartość 29 010 zł, ustaloną jako iloczyn jednostek miary i ceny jednostkowej.
Następnie wartość wszystkich pozycji w branży „Zieleń” zsumował i jako „Razem wartość
netto”, uzyskał kwotę 442 616,99 zł. Wartość tę wstawił w poz. 7 „Zestawienia kosztów
zadania”. Od łącznej ceny ofertowej netto (wartości kosztorysowe i ryczałtowe – poz. 1 - 7 i
8 -12, w tym kwota warunkowa 5% od poz. 8) obliczył podatek VAT - poz.14 (bez podania
stawki, Zamawiający tego nie wymagał), kwotę podatku dodał do wartości netto i uzyskaną
sumę wskazał jako wartość brutto oferty 9 861 567,21zł. (poz. 15). Cenę ofertową brutto w
tej kwocie zamieścił w formularzu ofertowym.
Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że Odwołujący nie podał w kosztorysie ofertowym
właściwej ilości jednostek przedmiarowych w branży „Zieleń”, gdyż zamiast ilości 1943, podał
1934 m3. Zaniżył wartość o 9 m3. Jest to z pewnością błąd Odwołującego. Błąd ten jednak
powoduje skutki w postaci niewłaściwej ceny za „Dowóz ziemi urodzajnej”. Poprawiając ten
błąd, Zamawiający musiałby poprawić w kosztorysie ofertowym ilość jednostek w poz. 9 d.1
z liczby 1934 na liczbę 1943, następnie wartość 29 010 zł zwiększyć o kwotę 135 zł (9
jednostek pomnożonych przez 15 zł) i w dalszej kolejności musiałby poprawić pozycję
„Razem wartość netto”, zwiększając o kwotę 135 zł. Poprawioną wartość netto w branży
„Zieleń”, Zamawiający musiałby wpisać w „Zestawienie kosztów zadania” w poz. 7. W dalszej
kolejności musiałby poprawić cenę ofertową netto, poz. 13, obliczyć właściwy podatek VAT i
podać prawidłowo obliczoną, zwiększoną cenę ofertową brutto, zarówno w „Zestawieniu
kosztów zadania”, jak i w formularzu ofertowym Odwołującego.
KIO zważyła, co następuje.
Różnica w cenie, wynikająca z zaniżenia przez Odwołującego w złożonej ofercie jednostek
przedmiarowych o 9 m3 w branży „Zieleń” jest niewielka, gdyż wynosi zaledwie 135 zł.
Jednakże fakt poprawienia ilości jednostek przedmiarowych, powodowałby konieczność
dokonania przez Zamawiającego wyżej przedstawionych czynności, które nie znajdują
potwierdzenia w obowiązującym stanie prawnym.
Zamawiający ma obowiązek poprawienia w tekście oferty oczywistych omyłek pisarskich
oraz omyłek rachunkowych w obliczeniu ceny (art. 87 ust. 2 Pzp). Oczywista omyłka
pisarska nie została zdefiniowana w ustawie Pzp, jednakże bogate orzecznictwo sądowe,
arbitrażowe i KIO oraz piśmiennictwo, definiuję tę omyłkę jako omyłkę bezsporną, nie
budzącą wątpliwości. Polega ona zazwyczaj na niezgodnym z zamierzonym, niewłaściwym
bądź mylnym użyciu wyrazu lub jego pisowni, albo też opuszczeniu jakiegoś wyrazu. Omyłka
oczywista to taka, która jest widoczna na pierwszy rzut oka, bez potrzeby prowadzenia
jakichkolwiek wyjaśnień. Sprostowanie oczywistej omyłki nie może prowadzić do zmiany
treści oświadczenia Wykonawcy (m.inn.: wyrok ZA z 18.01.2005 r., sygn. akt UZP/ZO/0-8/05,
wyrok SO w Warszawie z 22.07.2005 r., sygn. akt V Ca 592/05).
W przedmiotowej sprawie nie występuje oczywista omyłka pisarska, bowiem błąd
Odwołującego polegający na wpisaniu liczby 1934 m3 jest oświadczeniem jego woli,
złożonym wprawdzie niezgodnie z przedmiarem robót przekazanym przez Zamawiającego,
jednakże oświadczeniem wywołującym określone skutki prawne. Zamawiający miał prawo na
podstawie błędu przyjąć również, że Odwołujący zaoferował w swojej ofercie „Dowóz ziemi
urodzajnej” w ilości jednostek 1934 m3, zamiast 1943 m3. Zwłaszcza, że działania
matematyczne dotyczące obliczenia ceny oferty zostały dokonane prawidłowo, przy
uwzględnieniu ilości jednostek 1934 m3.
Również błędu Odwołującego nie można zakwalifikować jako omyłki rachunkowej w
obliczeniu ceny, gdyż Wykonawca nie popełnił omyłki rachunkowej przy dokonywaniu
działań matematycznych.
W przeciwieństwie do oczywistej omyłki pisarskiej, ustawodawca określił w art. 88 Pzp
sposób poprawiania omyłki rachunkowej w obliczeniu ceny. Artykuł ten zawiera zamknięty
katalog sposobów poprawiania omyłek rachunkowych w obliczeniu ceny oferty. Każda inna
omyłka rachunkowa, która nie jest możliwa do poprawienia na podstawie art. 88 Pzp, jest
podstawą do odrzucenia oferty, zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp. Odwołujący, poproszony
podczas rozprawy o wskazanie podstawy prawnej, na mocy której Zamawiający mógłby
doprowadzić do zgodności treści oferty Odwołującego z treścią siwz, w zakresie zaniżonej
ilości jednostek przedmiarowych i skutków tego zaniżenia, przekładających się na cenę
oferty, nie był w stanie wskazać takiej podstawy, ponieważ przepis art. 88 Pzp nie przewiduje
takiej możliwości. Jedynie na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 2 lit.a Pzp Zamawiający poprawiłby
omyłkę rachunkową w obliczeniu ceny, polegającą na podaniu ceny netto w branży
„Oświetlenie” i „Oświetlenie w rejonie przystanków autobusowych” (kwotę 4 189,78 zł
poprawiłby na kwotę 4 189,79 zł i kwotę 14 918,82 zł poprawiłby na kwotę 14 918,83 zł, jako
efekt prawidłowo dokonanego zsumowania poszczególnych pozycji kosztorysu). Omyłka
rachunkowa w obliczeniu ceny polega m.inn. na błędnym zsumowaniu poszczególnych
pozycji (postanowienie SN z dnia 21 czerwca
1967 r., sygn. akt II CZ 48/67, komentarz pod redakcją Włodzimierza Dzierżanowskiego –
LEX 2007 – tekst oraz wyrok ZA 05.07.2005 r., sygn. akt UZP/ZO/0-1605/05). Wskazana
omyłka rachunkowa w obliczeniu ceny netto w ofercie Odwołującego („Oświetlenie” i
„Oświetlenie w rejonie przystanków autobusowych”) poprzez zaniżenie ceny o 1 grosz w
dwóch pozycjach, nie stanowiła podstawy do odrzucenia oferty Odwołującego.
Przytaczany przez Odwołującego wyrok KIO z dnia 20 marca 2008 r. sygn. akt KIO/UZP
206/08 i 211/08, nakazujący zamawiającemu zmianę średnicy sworzni montażowych z 19
mm na 21 mm, dotyczy takiej sytuacji, gdy sworznie były określone za pomocą 4 parametrów
– średnicy 21 mm, łba 32 mm, długości 220 mm i masy 0,662 kg. W przypadku błędu
polegającego na podaniu średnicy 19 mm, zamiast 21 mm, KIO nie miała wątpliwości, że
pozostałe parametry sworzni identyfikują ten element w sposób niewątpliwy.
W prowadzonym postępowaniu odwoławczym występuje zupełnie inny stan faktyczny,
bowiem brak jest w ofercie Odwołującego jakichkolwiek innych danych, które pozwoliłyby na
nie budzącą wątpliwości identyfikację, że istotnie Odwołujący popełnił oczywistą omyłkę
pisarską.
Zmiana ilości jednostek zamówienia, bądź zmiana parametrów produktu nie stanowi w
ukształtowanej linii orzeczniczej, oczywistej omyłki pisarskiej (m.inn. wyrok ZA z
07.04.2005 r., sygn. akt UZP/ZO/0-611/05, wyrok KIO z dnia 21 grudnia 2007 r., sygn. akt
1436/07 i 1451/07).
Na podstawie powyższych ustaleń, KIO stwierdziła, że Zamawiający odrzucając ofertę
Odwołującego, nie naruszył przepisów art. 89 ust. 1 pkt 2, art. 87 ust. 2, art. 88 i art. 91 Pzp,
które wskazał Odwołujący w proteście i w odwołaniu.
Wobec powyższego KIO orzekła na podstawie art. 191 ust. 1 Pzp, jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie
art. 191 ust. 6 i 7 ustawy Pzp, stosownie do wyniku postępowania, uwzględniając koszty
wynagrodzenia pełnomocnika Zamawiającego, na podstawie rachunku złożonego do akt
sprawy, zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9
lipca 2007 r. w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 128,
poz. 886).
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2007r. Nr 223, poz.1655)) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych
do Sądu Okręgowego we Wrocławiu.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………