Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 13/08

POSTANOWIENIE

Dnia 7 stycznia 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Anna Orańska-Zdych

Protokolant: Adam Firuta

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Opolu: Pawła Juszczaka

po rozpoznaniu w sprawie przeciwko H. J. (1)

oskarżonemu o czyn z art. 54 §1 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 1, 2 i 5 k.k.s.

z urzędu

w przedmiocie umorzenia postępowania

postanowił

1.na podstawie art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. w zw. z art. 44 § 1 pkt 1 k.k.s w zw. z art. 2 § 1 k.k.s. umorzyć postępowanie przeciwko oskarżonemu H. J. (1) o czyn z art. 54 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 1, 2 i 5 k.k.s.;

2. koszty postępowania zaliczyć na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Oskarżonemu H. J. zarzucono popełnienie w okresie od stycznia 2000 r. do kwietnia 2002 r. czynu, przewidzianego w art. 54 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 1, 2 i 5 k.k.s. Mając na uwadze dyspozycję art. 2 § 2 k.k.s., przewidującą konieczność stosowania ustawy obowiązującej w czasie popełnienia przestępstwa skarbowego, jeżeli była względniejsza dla sprawcy, przyjąć należy, iż w sprawie ma zastosowanie 5 – letni okres przedawnienia, bowiem wówczas przestępstwo to było zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 3. W takim też przypadku przedłużenie okresu przedawnienia, zgodnie z dyspozycją art. 44 § 5 k.k.s. wobec wszczęcia postępowania przeciwko osobie wynosi także lat 5. Mimo bowiem obostrzenia kary, przewidzianego w art. 37 § 1 k.k.s., dla określenia długości okresu przedawnienie decydujące znaczenie ma podstawowe, a nie obostrzone zagrożenie karą ( por. Grzegorz Łabuda, Komentarz do kodeksu karnego skarbowego, art. 44, teza 4). Z uwagi natomiast na zarzut narażenia na uszczuplenie należności publicznoprawnej , bieg okresu przedawnienia rozpoczął się z końcem roku, w którym upłynął termin płatności tej należności, a zatem z końcem grudnia 2002 r., zakończył się natomiast z końcem grudnia 2012 r. Stosując zatem z mocy art. 113 § 1 k.k.s. odpowiednio przepisy kodeksu postępowania karnego, stwierdzić należy, iż zachodzi negatywna przesłanka procesowa, skutkująca koniecznością umorzenia postępowania.

Orzeczenie o kosztach opiera się na treści art. 632 pkt 2 k.p.k.