Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt KIO/UZP 1329/09
KIO/UZP 1352/09

WYROK
z dnia 15 października 2009 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący: Małgorzata Rakowska

Członkowie: Renata Tubisz
Marzena Teresa Ordysińska

Protokolant: Rafał Komoń

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 października 2009 r. w Warszawie odwołań
skierowanych w drodze zarządzenia Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej z dnia
29 września 2009 r. do łącznego rozpoznania, wniesionych przez:
A. BIATEL S.A., Plac Piłsudskiego 1, 00-078 Warszawa (KIO/UZP 1329/09),
B. W.A.S. Wietmarscher Polska Sp. z o.o., ul. Nowa 2, 87-162 Lubicz Górny
(KIO/UZP 1352/09),
od rozstrzygnięcia przez zamawiającego Komendę Główną Straży Granicznej,
ul. Podchorążych 38, 00-463 Warszawa protestów z dnia 21 i 20 sierpnia 2009 r.

przy udziale wykonawcy Konsorcjum firm: GEPARD Systems Sp. z o.o.,
ul. Szosa Baranowicka 2, Zaścianki, 15-521 Białystok (lider konsorcjum) i Polmozbyt
Plus Sp. z o.o., ul. Zwycięstwa 10A, 15-703 Białystok (uczestnik konsorcjum)
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego w sprawie o sygn. akt
KIO/UZP 1329/09 i KIO/UZP 1352/09, po stronie zamawiającego,

przy udziale wykonawcy BIATEL S.A., Plac Piłsudskiego 1, 00-078 Warszawa
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego
w sprawie o sygn. akt KIO/UZP 1352/09, po stronie zamawiającego,

przy udziale wykonawcy W.A.S. Wietmarscher Polska Sp. z o.o., ul. Nowa 2,
87-162 Lubicz Górny zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego
w sprawie o sygn. akt KIO/UZP 1329/09, po stronie zamawiającego,

orzeka:
1. oddala odwołania
2. kosztami postępowania obciąża:
A. BIATEL S.A., Plac Piłsudskiego 1, 00-078 Warszawa,
B. W.A.S. Wietmarscher Polska Sp. z o.o., ul. Nowa 2, 87-162 Lubicz Górny,
i nakazuje:

1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości
2 974 zł 66 gr (słownie: dwa tysiące dziewięćset siedemdziesiąt cztery złote
sześćdziesiąt sześć groszy) z kwoty wpisów uiszczonych przez odwołujących
się, w tym:

A koszty w wysokości 1 487 zł 33 gr (słownie: tysiąc czterysta osiemdziesiąt
siedem złotych trzydzieści trzy grosze) z kwoty wpisu uiszczonego przez
BIATEL S.A., Plac Piłsudskiego 1, 00-078 Warszawa,

B koszty w wysokości 1 487 zł 33 gr (słownie: tysiąc czterysta osiemdziesiąt
siedem złotych trzydzieści trzy grosze) z kwoty wpisu uiszczonego przez
W.A.S. Wietmarscher Polska Sp. z o.o., ul. Nowa 2, 87-162 Lubicz Górny;

2) dokonać wpłaty kwoty 7 200 zł 00 gr (słownie: siedem tysięcy dwieście złotych
zero groszy) stanowiącej uzasadnione koszty strony, w tym:

A kwoty 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy)
przez BIATEL S.A., Plac Piłsudskiego 1, 00-078 Warszawa na rzecz
Komendy Głównej Straży Granicznej, ul. Podchorążych 38,
00-463 Warszawa stanowiącej uzasadnione koszty strony z tytułu
wynagrodzenia pełnomocnika,

B kwoty 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy)
przez W.A.S. Wietmarscher Polska Sp. z o.o., ul. Nowa 2, 87-162 Lubicz
Górny na rzecz Komendy Głównej Straży Granicznej,
ul. Podchorążych 38, 00-463 Warszawa stanowiącej uzasadnione koszty
strony z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika,

3) dokonać zwrotu kwoty 32 025 zł 34 gr (słownie: trzydzieści dwa tysiące
dwadzieścia pięć złotych trzydzieści cztery grosze) z rachunku dochodów
własnych Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz odwołujących się, w tym:

A kwoty 13 512 zł 67 gr (słownie: trzynaście tysięcy pięćset dwanaście złotych
sześćdziesiąt siedem groszy) na rzecz BIATEL S.A., Plac Piłsudskiego 1,
00-078 Warszawa,

B kwoty 18 512 zł 67 gr (słownie: osiemnaście tysięcy pięćset dwanaście
złotych sześćdziesiąt siedem groszy) na rzecz W.A.S. Wietmarscher Polska
Sp. z o.o., ul. Nowa 2, 87-162 Lubicz Górny.


Uzasadnienie

Komenda Główna Straży Granicznej z siedzibą w Warszawie, zwana dalej
„Zamawiającym”, działając na podstawie przepisów ustawy dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo
zamówień publicznych (tj.: Dz. U. z 2007 r., Nr 223, poz. 1655 z późn. zm.), zwanej dalej
„ustawą Pzp”, wszczęła w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie
zamówienia na „Dostawę 22 sztuk pojazdów specjalizowanych (numer sprawy
15/ZB/Biz/09)”. Ogłoszenie o przedmiotowym zamówieniu zostało opublikowane
w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich z dnia 26 maja 2009 r., nr 2009/S
99-143534.
W dniu 11 sierpnia 2009 r. (pismem z tej samej daty) Zamawiający poinformował
wykonawcę BIATEL S.A. z siedzibą w Warszawie, zwanego dalej „Odwołującym BIATEL”
oraz wykonawcę W.A.S. Wietmarscher Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Lubiczu Górnym,
zwanego dalej „Odwołującym Wietmarscher” o wyborze oferty wykonawcy Konsorcjum firm:
GEPARD Systems Sp. z o.o. z siedzibą w miejscowości Zaścianki (lider konsorcjum)
i Polmozbyt Plus Sp. z o.o. z siedzibą w Białymstoku (uczestnik konsorcjum), zwanego dalej
„Konsorcjum GEPARD”, jako najkorzystniejszej.

sygn. akt KIO/UZP 1329/09

Pismem z dnia 21 sierpnia 2009 r. (wpływ do Zamawiającego w tej samej dacie)
Odwołujący BIATEL wniósł protest na czynności i zaniechania Zamawiającego dokonane
w toku przedmiotowego postępowania, a polegające na:
1. wyborze oferty Konsorcjum GEPARD jako najkorzystniejszej,
2. nieodrzuceniu oferty Konsorcjum GEPARD, jako oferty, której treść nie odpowiada
treści SIWZ,
3. nieodrzuceniu oferty wykonawcy „Przyguccy Inter-Car” Sp. z o.o. z siedzibą w Łodzi,
zwanego dalej „Inter-Car”, jako oferty, której treść nie odpowiada treści SIWZ,
4. nieodrzuceniu oferty wykonawcy W.A.S. Wietmarscher Sp. z o.o. z siedzibą
w Lubiczu, zwanego dalej „Wietmarscher”, jako oferty, której treść nie odpowiada
treści SIWZ,
5. nieodrzuceniu oferty Konsorcjum firm: CENREX Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie
(lider konsorcjum) i Wojciecha Zawiślaka prowadzącego działalność gospodarczą
pod nazwą „WOOD System Integrator” z siedzibą w Warszawie, zwanego dalej
„Konsorcjum CENREX”, jako oferty, której treść nie odpowiada treści SIWZ,
zarzucając Zamawiającemu naruszenie art. 7 i art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp.
Jednocześnie Odwołujący BIATEL wniósł o:
1. unieważnienie czynności oceny ofert i wyboru oferty Konsorcjum GEPARD jako
najkorzystniejszej,
2. dokonanie ponownej oceny ofert,
3. odrzucenie ofert złożonych przez: Konsorcjum GEPARD, wykonawcę „Inter-Car”,
Konsorcjum CENREX i wykonawcę Wietmarscher,
4. wybór oferty Odwołującego BIATEL jako najkorzystniejszej (zgodnej z SIWZ) oraz
o najkorzystniejszej cenie.
W uzasadnieniu do podniesionych w proteście zarzutów Odwołujący BIATEL
wskazał, iż:
- oferta Konsorcjum GEPARD powinna zostać odrzucona, gdyż:
a) wysokość zabudowanego pojazdu przekracza wymaganą w SIWZ wysokość
2600 mm. Wysokość pojazdu po zabudowie, w zależności od marki/modelu
zastosowanej lampy zespolonej, mieścić się będzie w zakresie 2614 mm –
2659 mm.
b) zaproponowana nawigacja Garmin Nuvi 765 GP wyposażona jest w dwie
mapy: pierwsza to mapa GP (jest tylko mapa Polski, brakuje krajów
europejskich) oraz druga CitiEurope (posiada kraje europejskie, lecz nie
spełnia wymogów co do nośników na jakich ma być dostarczona i nie posiada

możliwości aktualizacji w przypadku zakupu z oferowanymi nośnikami. Mapa
jest dostarczana na karcie pamięci flash natomiast aktualizacja jest możliwa
tylko w przypadku zainstalowanie oprogramowania na urządzeniu). Powyższe
jest niezgodne z SIWZ, zgodnie z treścią której nawigacja powinna posiadać:
aktualizację danych przewodową przez komputer, zainstalowaną mapę, w tym
mapę Polski z planem miast oraz mapy Czech, Litwy, Niemiec, Słowacji
z możliwością aktualizacji oraz kartę pamięci i/lub płytą CD z zestawem map.
c) zaproponowany agregat Eisemann T2500E o mocy 2200VA nie będzie
pracował w trybie przeciążenia – do czego nie jest przystosowany (zbyt niska
moc). Skutkiem powyższego mogą być częste kompleksowe naprawy
generatorów, przegrzewanie się, a nawet zatarcie silnika i zapalenie się
agregatu.
- oferta wykonawcy Inter-Car powinna zostać odrzucona, gdyż:
a) zaoferowana nawigacja samochodowa Navroad NR 360 posiada antenę
wbudowaną lecz nie posiada gniazda do anteny zewnętrznej. Zamawiający
wymagał aby nawigacja samochodowa posiadała wbudowaną antenę wraz
z gniazdem anteny zewnętrznej.
b) dla zaoferowanego radiotelefon UKF RADMOR 3805K-160 brak w ofercie
potwierdzenia wymaganych przez Zamawiającego parametrów, a dostarczona
wraz z ofertą deklaracja zgodności innego modelu niż oferowany. Wykonawca
ten nie potwierdził więc parametrów oferowanego urządzenia (zgodnie z
punktem IV ppkt 4 SIWZ).
- oferta Konsorcjum CENREX powinna zostać odrzucona, gdyż:
a) zaproponowana nawigacja Garmin Nuvi 765 GP wyposażona jest w dwie
mapy: pierwsza to mapa GP (jest tylko mapa Polski, brakuje krajów
europejskich) oraz druga CitiEurope (posiada kraje europejskie, lecz nie
spełnia wymogów co do nośników na jakich ma być dostarczona i nie posiada
możliwości aktualizacji w przypadku zakupu z oferowanymi nośnikami. Mapa
jest dostarczana na karcie pamięci flash natomiast aktualizacja jest możliwa
tylko w przypadku zainstalowanie oprogramowania na urządzeniu). Powyższe
jest niezgodne z SIWZ, zgodnie z treścią której nawigacja powinna posiadać:
aktualizację danych przewodową przez komputer, zainstalowaną mapę, w tym
mapę Polski z planem miast oraz mapy Czech, Litwy, Niemiec, Słowacji
z możliwością aktualizacji oraz kartę pamięci i/lub płytą CD z zestawem map.
- oferta wykonawcy Wietmarscher powinna zostać odrzucona, gdyż:
a) wysokość zabudowanego pojazdu przekracza wymaganą w SIWZ wysokość
2600 mm. Wysokość pojazdu po zabudowie, w zależności od marki/modelu

zastosowanej lampy zespolonej, mieścić się będzie w zakresie 2614 mm –
2659 mm.
b) zaoferowana nawigacja GPS Aristo Voyager X800 nie występuje
z wyświetlaczem o parametrach wymaganych przez Zamawiającego.
Pismem 21 sierpnia 2009 r. Zamawiający poinformował wykonawców o wniesieniu
protestu, przekazał kopię protestu oraz wezwał wykonawców do wzięcia udziału
w postępowaniu toczącym się w wyniku wniesienia protestu (przedmiotowe pismo
Konsorcjum GEPARD i wykonawca Wietmarscher otrzymali w tej samej dacie).
W dniu 24 sierpnia 2009 r. (pismem z tej samej daty) Konsorcjum GEPARD
przystąpiło do protestu, przekazując jednocześnie kopię pisma protestującemu.
W dniu 24 sierpnia 2009 r. (pismem z tej samej daty) wykonawca Wietmarscher
przystąpił do protestu w części dotyczącej zaniechania przez Zamawiającego odrzucenia
jego oferty, przekazując jednocześnie kopię pisma protestującemu.
Pismem z dnia 28 sierpnia 2009 r. (wpływ do Odwołującego w tej samej dacie)
Zamawiający rozstrzygnął protest przez jego oddalenie, wskazując m.in., iż w treści
załącznika nr 1 do SIWZ „Szczegółowy Opis Przedmiotu Zamówienia” określił wymagania
techniczne dla pojazdów specjalizowanych poprzez wskazanie wymagań funkcjonalnych,
których spełnienie zapewni sprawne działanie pojazdów objętych zamówieniem, przy czym
nie wymagał zamieszczenia w ofertach dokładnego opisu rozwiązań technicznych, które
będą zastosowane przez wykonawcę przy realizacji zamówienia i nie wymagał określenia
szczegółowych parametrów oferowanych samochodów. Oczekiwał jedynie deklaratywnego
potwierdzenia przez wykonawców, ze oferowane pojazdy spełniają wymagania określone
w SIWZ. Wykonawcy byli zobowiązani jedynie do zamieszczenia w ofertach danych
o producencie, typie i modelu niektórych, wskazanych przez Zamawiającego, elementów
wchodzących w skład zamawianego pojazdu, który na etapie oceny ofert miał jedynie
charakter informacyjny. Przedmiotem zamówienia jest pojazd stanowiący system
powiązanych ze sobą elementów, którego ostateczne parametry będą znane dopiero
w trakcie realizacji zamówienia, które będzie realizowane w kilku etapach. W pierwszym
etapie wykonawca opracuje i uzgodni z Zamawiającym koncepcję zabudowy pojazdów,
w drugim etapie – opracuje projekt techniczny zabudowy pojazdów w oparciu
o zaakceptowana przez Zamawiającego koncepcję, w trzecim zaś wykona prototyp pojazdu,
zgodnie z zaakceptowanym projektem technicznym i dopiero wówczas będzie możliwe
dokonanie oceny zgodności parametrów prototypu z wymaganiami Zamawiającego, która
zostanie dokonana przez jednostkę do tego uprawnioną. Elementy wykorzystane do budowy
tego systemu należy traktować jako składowe systemu, którego ostateczne parametry będą
zależeć od rozwiązania funkcjonalno-technicznego zaproponowanego przez wykonawcę.
Odnosząc się szczegółowo do zarzutów odwołania Zamawiający podniósł, iż:

1. Konsorcjum GEPARD zaoferowało pojazd o wymaganej przez Zamawiającego
wysokości, gdyż wykonawca ten powyższe zagwarantował w treści złożonej
deklaracji, dodając, iż parametr ten stanowić będzie przedmiot badań zgodności
prototypu z wymogami Zamawiającego.
2. Nawigacja samochodowa Garmin Nuvi 765 GP zaoferowana przez Konsorcjum
GEPARD posiada możliwość przewodowej aktualizacji danych przez komputer, co
wynika z oświadczeń tego wykonawcy. Nadto z informacji producenta wynika, iż
zestaw zawiera kartę pamięci z zestawem map oraz dodatkowo może być
dostarczona płyta (zarówno CD, jak i DVD) z zestawem map.
3. Agregat zaoferowany przez Konsorcjum GEPARD może być zmodyfikowany przez
producenta. Posiada m.in. zabezpieczenie termiczne, prądnicę asynchroniczną oraz
wyposażony jest w zabezpieczenie przeciążeniowe, termiczne i niskiego stanu oleju,
a niski poziom emisji zakłóceń sprawia, że agregaty te mogą być wykorzystywane do
zasilania wszelkich urządzeń elektronicznych.
4. Nawigacja samochodowa Navroad nr 360 zaoferowana przez wykonawcę Inter-Car ,
wbrew twierdzeniom Odwołującego, posiada gniazdo do anteny zewnętrznej TMC.
5. Radiotelefon RADMOR 3805K-160 zaoferowany przez wykonawcę Inter-Car są
ogólnodostępne na rynku, a ich parametry techniczne są znane Zamawiającemu.
Wskazanie konkretnego modelu radiotelefonu wykonawca ten określił parametry
techniczne oferowanego urządzenia.
6. Nawigacja zaoferowana przez Konsorcjum CENREX, zgodnie z deklaracją tego
wykonawcy, zawartą w ofercie urządzenie to będzie wyposażone w instrukcje obsługi
w języku polskim, kartę pamięci i/lub płytę CD z zestawem map, ładowarkę
samochodową, kabel USB.
7. Wykonawca Wietmarscher zaoferował pojazd o wymaganej przez Zamawiającego
wysokości, gdyż wykonawca ten powyższe zagwarantował w treści złożonej oferty,
a parametr ten stanowić będzie przedmiot badań zgodności prototypu z wymogami
Zamawiającego.
8. Nawigacja Aristo Voyager X800 zaoferowana przez wykonawcę Wietmarscher
posiada matową powierzchnię ekranu, co zapewnia brak odbić od powierzchni
wyświetlacza.
Pismem z dnia 7 września 2009 r. Odwołujący złożył odwołanie od ww.
rozstrzygnięcia protestu (wpływ do Prezesa UZP w dniu 10 września 2009 r., wpływ do
Zamawiającego w dniu 7 września 2009 r.; data nadania do Prezesa UZP w placówce
pocztowej operatora publicznego w dniu 7 września 2009 r.), podtrzymując zarzuty,
argumenty oraz wnioski zawarte w proteście. Dodatkowo wnosząc o obciążenie

Zamawiającego kosztami postępowania, zgodnie z zestawieniem kosztów przedstawionym
na rozprawie.
Pismem z dnia 8 września 2009 r. Zamawiający poinformował uczestników
postępowania o wniesieniu odwołania, przekazał kopię odwołania, jednocześnie wzywając
uczestników postępowania do wzięcia udziału w postępowaniu odwoławczym.
W dniu 6 października 2009 r. (pismem z tej samej daty) Konsorcjum GEPARD
przystąpiło do postępowania odwoławczego, po stronie Zamawiającego.
W dniu 6 października 2009 r. (pismem z dnia 2 października 2009 r.) wykonawca
Wietmarscher przystąpił do postępowania odwoławczego, po stronie Zamawiającego,
w części dotyczącej zarzutów stawianych temu wykonawcy.

sygn. akt KIO/UZP 1352/09

Pismem z dnia 20 sierpnia 2009 r. (wpływ do Zamawiającego w tej samej dacie)
Odwołujący Wietmarscher wniósł protest na czynności i zaniechania Zamawiającego
dokonane w toku przedmiotowego postępowania, zarzucając Zamawiającemu naruszenie
art. 7; art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp oraz innych przepisów wskazanych w uzasadnieniu
protestu bądź z niego wynikających, poprzez:
1. wybór oferty złożonej przez Konsorcjum GEPARD jako najkorzystniejszej,
2. zaniechanie odrzucenia ofert złożonych przez: Konsorcjum GEPARD, wykonawcę
„Inter-Car”, wykonawcę BIATEL S.A., Oddział w Białymstoku, zwanego dalej
„BIATEL”, Konsorcjum CENREX
Jednocześnie Odwołujący wniósł o:
5. unieważnienie czynności wyboru oferty złożonej przez Konsorcjum GEPARD jako
najkorzystniejszej,
6. dokonanie ponownej oceny ofert,
7. odrzucenie ofert złożonych przez: Konsorcjum GEPARD, wykonawcę „Inter-Car”,
wykonawcę BIATEL i Konsorcjum CENREX,
8. wybór oferty Protestującego jako najkorzystniejszej,
ewentualnie
9. unieważnienie postępowania.
W uzasadnieniu do podniesionych w proteście zarzutów Odwołujący wskazał, iż
oferty złożone przez Konsorcjum GEPARD, wykonawcę Inter-Car, wykonawcę BIATEL
i Konsorcjum CENREX powinny zostać odrzucone, gdyż ich treść nie jest zgodna z treścią
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia, zwaną dalej „SIWZ”. Nadto podniósł, iż:
1. agregaty prądotwórcze zaoferowane przez Konsorcjum GEPARD, wykonawcę
Inter-Car, wykonawcę BIATEL i Konsorcjum CENREX nie spełniają wymogów

Dyrektywy maszynowej, ani nie są zgodne z Normą PN-ISO 8528-1,
szczegółowo opisując przemawiające za tym argumenty.
2. wykonawca Inter-Car, wykonawca BIATEL oraz Konsorcjum CENREX nie
spełniają warunków udziału w postępowaniu określonego w pkt VII SIWZ, tj. nie
wykazali się, iż należycie wykonali dostawę pojazdów specjalizowanych lub
przeznaczonych do celów specjalnych, w tym:
- z dokumentów złożonych przez wykonawcę Inter-Car nie wynika, iż ten
wykonawca dostarczył pojazdy z wieloosobowymi stanowiskami pracy.
- z dokumentów złożonych przez wykonawcę BIATEL oraz Konsorcjum
CENREX nie wynika, iż wskazane dostawy dotyczą pojazdów
z przestrzenią operacyjno-biurową, ani pojazdów które są centrami
ratownictwa ani punktami dowodzenia Policji, Straży Granicznej itp.
z wieloosobowymi stanowiskami pracy.
3. wykonawcy Inter-Car oraz Konsorcjum CENREX nie złożyli żadnego
z dokumentów żądanych w pkt VII.3 SIWZ „Sygnalizator skażeń
promieniotwórczych”, tj. certyfikatów lub świadectw polskich lub
międzynarodowych potwierdzających parametry wymagane przez
Zamawiającego.
4. Konsorcjum GEPARD, wykonawca Inter-Car, wykonawca BIATEL oraz
Konsorcjum CENREX błędnie podali typy oferowanych samochodów (powyższe
było wymagane zgodnie z załącznikiem nr 2 do SIWZ „Formularz ofertowy”).
5. Oferowane, przez Konsorcjum GEPARD, wykonawcę Inter-Car, wykonawcę
BIATEL oraz Konsorcjum CENREX, w postępowaniu marki: Fiat, Ford, Renault
nie zostały oznaczone poprawnymi, homologowanymi konkretnymi typami
pojazdów.
6. Samochód zaoferowany przez wykonawcę BIATEL ma wysokość całkowitą
większą niż wymagana, tj. 2600 mm.
7. oferta Konsorcjum GEPARD nie jest zabezpieczona wadium, gdyż
1. z treści gwarancji wystawionej na Polmozbyt Plus Sp. z o.o. nie wynika, iż
zabezpiecza ofertę Konsorcjum GEPARD, a Polmozbyt Plus Sp. z o.o. nie
była podmiotem uprawnionym do wniesienia wadium w imieniu drugiego
członka Konsorcjum.
2. Gwarancja bankowa zabezpiecza zaistnienie okoliczności z art. 46 ust. 5
ustawy Pzp jedynie w stosunku do Polmozbyt Plus Sp. z o.o., a nie
w stosunku do całego Konsorcjum GEPARD
Pismem z dnia 20 sierpnia 2009 r. Zamawiający poinformował wykonawców
o wniesieniu protestu, przekazał kopię protestu oraz wezwał wykonawców do wzięcia udziału

w postępowaniu toczącym się w wyniku wniesienia protestu (przedmiotowe pismo
wykonawca Konsorcjum GEPARD otrzymało w tej samej dacie, wykonawca BIATEL
otrzymał w dniu 21 sierpnia 2009 r.).
W dniu 23 sierpnia 2009 r. (pismem z tej samej daty) Konsorcjum GEPARD
przystąpiło do protestu, przekazując jednocześnie kopię pisma protestującemu.
W dniu 24 sierpnia 2009 r. (pismem z tej samej daty) wykonawca BIATEL przystąpił
do protestu, przekazując jednocześnie kopię pisma protestującemu.
Pismem z dnia 28 sierpnia 2009 r. (wpływ do Odwołującego w tej samej dacie)
Zamawiający rozstrzygnął protest przez jego oddalenie, wskazując m.in., iż:
1. w zakresie zarzutu zawartego w pkt IV.2 – produkty spełniające wymogi Dyrektywy
98/37/EC Parlamentu Europejskiego i Rady Europy z 22 czerwca 1998 r. o zbliżeniu
praw dotyczących maszyn w państwach członkowskich posiadają oznaczenie CE.
Agregat EISEMANN-T 2500E jest oznaczony symbolem CE i w związku z tym spełnia
wszelkie normy europejskie i inne specjalistyczne w zakresie budowy, bezpieczeństwa
obsługi, jak i ochrony środowiska. Drugi z agregatów – agregat KIPOR KGE 3500Ti
posiada deklarację zgodności WE, przez co nabywa prawo do oznaczania symbolem
CE.
2. w zakresie zarzutu zawartego w pkt V – Zamawiający nie wymagał, aby opis dostaw
wyszczególnionych przez wykonawcę w wykazie zawierał obligatoryjne elementy
opisane w definicji zamówienia określonej w rozdziale VII pkt 1b SIWZ, tym samym
wykonawcy złożyli wykazy potwierdzające spełnienie wymogów SIWZ.
3. w zakresie zarzutu zawartego w pkt VI - w wykazie dokumentów wymaganych przez
Zamawiającego nie wyszczególniono certyfikatów i świadectw potwierdzających, że
oferowany sygnalizator skażeń promieniotwórczych spełnia parametry wymagane
przez Zamawiającego. W załączniku nr 1 określono wymóg posiadania przez
sygnalizator certyfikatów lub świadectw polskich lub międzynarodowych, natomiast nie
zawarto tam informacji, że dokumenty te muszą być złożone wraz z ofertą.
4. w zakresie zarzutu zawartego w pkt VII i VIII – pojęcia „typ pojazdu” umieszczonego
w formularzu ofertowym nie należy utożsamiać z pojęciem „definicja typu pojazdu”
określonym w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia
24 października 2005 r. w sprawie homologacji typu pojazdów samochodowych
i przyczep. Zamawiający nie zdefiniował co należy rozumieć pod pojęciem typ
pojazdu. Porównania pojazdu z dokumentami homologacyjnymi dostarczonymi wraz
z pojazdem dokona jednostka akredytowana do przeprowadzania badań
homologacyjnych oraz do kontroli zgodności produkcji lub montażu.
5. w zakresie zarzutu zawartego w pkt IX – wykonawca BIATEL zaoferował pojazd
o wymaganej przez Zamawiającego wysokości, gdyż wykonawca ten powyższe

zagwarantował w treści złożonej deklaracji, dodając, iż parametr ten stanowić będzie
przedmiot badań zgodności prototypu z wymogami Zamawiającego.
6. w zakresie zarzutu zawartego w pkt X – zarówno w treści gwarancji firmy GEPARD
Systems Sp. z o.o., jak i w treści gwarancji Polmozbyt Plus Sp. z o.o. znajduje się
informacja o powołaniu konsorcjum do realizacji przedmiotowego zamówienia, którego
uczestnikami są wymienione firmy, a z treści każdej ze złożonych gwarancji wynika,
że gwarant zrealizuje zobowiązanie wobec Zamawiającego jako beneficjenta, jeżeli
zostanie spełniona co najmniej jedna z przesłanek wymienionych w gwarancji.
Pismem z dnia 7 września 2009 r. Odwołujący złożył odwołanie od ww.
rozstrzygnięcia protestu (wpływ do Prezesa UZP w dniu 10 września 2009 r., wpływ do
Zamawiającego w dniu 7 września 2009 r.; data nadania do Prezesa UZP w placówce
pocztowej operatora publicznego w dniu 7 września 2009 r.), podtrzymując zarzuty,
argumenty oraz wnioski zawarte w proteście.
Pismem z dnia 8 września 2009 r. Zamawiający poinformował uczestników
postępowania o wniesieniu odwołania, przekazał kopię odwołania, jednocześnie wzywając
uczestników postępowania do wzięcia udziału w postępowaniu odwoławczym.
W dniu 6 października 2009 r. (pismem z tej samej dacie) Konsorcjum GEPARD
przystąpiło do postępowania odwoławczego, po stronie Zamawiającego.
W dniu 6 października 2009 r. (pismem z tej samej daty) wykonawca BIATEL
przystąpił do postępowania odwoławczego, po stronie Zamawiającego, w części dotyczącej
zarzutów stawianych temu wykonawcy.


Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, w tym w szczególności postanowienia SIWZ wraz
z załącznikami, dokonane modyfikacje SIWZ, odpowiedzi udzielone na pytania
wykonawców oraz złożone oferty, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia
i stanowiska Stron oraz Przystępujących złożone podczas rozprawy, skład orzekający
Izby zważył co następuje:

Izba rozpoznała łącznie oba odwołania w związku z treścią zarządzenia Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 29 września 2009 r., wydanego w tym przedmiocie.

Przede wszystkim Izba uznała, że obaj Odwołujący, podnosząc zarzut podjęcia przez
Zamawiającego z naruszeniem przepisów ustawy Pzp czynności wyboru oferty
najkorzystniejszej, jak również zaniechania odrzucenia wszystkich ofert sklasyfikowanych
przed złożoną przez nich ofertą, w sposób wystarczający wykazali uszczerbek w swoim

interesie prawnym, związany z bezprawnym pozbawieniem ich przez Zamawiającego szans
na uzyskanie niniejszego zamówienia.

Skład orzekający Izby nie znalazł podstaw do odrzucenia żadnego z rozpoznawanych
odwołań w związku z tym, iż nie została wypełniona żadna z przesłanek negatywnych,
uniemożliwiających merytoryczne rozpoznanie odwołania, wynikających z art. 187 ust. 4
ustawy Pzp. Mając na uwadze powyższe skład orzekający Izby merytorycznie rozpoznał
złożone odwołania.

Odwołania nie zasługują na uwzględnienie.

Izba ustaliła, iż Zamawiający w załączniku nr 1 do SIWZ „Szczegółowy opis
przedmiotu zamówienia” wyspecyfikował wymogi stawiane zamawianym przez niego
specjalistycznym pojazdom „Schengenbusom”, żądając w „Formularzu ofertowym” złożenia
oświadczenia, że „oferowane (...) pojazdy spełniają wszystkie wymagania Zamawiającego
określone w załączniku nr 1 do SIWZ „Szczegółowy Opis Przedmiotu Zamówienia (SOPZ)”,
a także zobowiązania dostarczenia m.in. wymienionych urządzeń (nawigacji samochodowej
GPS, urządzenia do badania autentyczności dokumentów, radiotelefonu UKF, agregatu
prądotwórczego oraz CB radia) ze wskazaniem nazwy producenta, typu oraz modelu
oferowanego urządzenia. Jednocześnie Zamawiający nie zażądał przedłożenia jakichkolwiek
dokumentów, które miałyby potwierdzać, iż zaoferowane urządzenie jest zgodne z
wymogami zawartymi w załączniku nr 1 do SIWZ „Szczegółowy opis przedmiotu
zamówienia”, jak również nie podał w jaki sposób na etapie badania i oceny ofert dokona
oceny spełnienia przez wskazane przez wykonawców urządzenia postawionych im
wymogów. Niewątpliwie z treści „Formularza ofertowego” jednoznacznie wynika, iż realizacja
zamówienia odbędzie się w czterech etapach i w ich trakcie Zamawiający będzie dokonywał
nie tylko oceny koncepcji zabudowy pojazdu i akceptacji projektu technicznego, ale również
dokona odbioru dostarczonego prototypu zabudowanego i wyposażonego pojazdu.
Z tak skonstruowanej SIWZ jednoznacznie wynika, iż oceny spełnienia wymogów
postawionych przez Zamawiającego w stosunku do urządzeń wyspecyfikowanych w
„Formularzu ofertowym” Zamawiający może dokonać jedynie w oparciu o złożone
oświadczenia. Skoro bowiem nie wymagał przedłożenia żadnych dokumentów, ograniczając
się jedynie do posiadanej – jak wynika z treści rozstrzygnięcia protestów – przez siebie
wiedzy, nie jest możliwym dopiero na etapie badania i oceny ofert, na skutek protestów
wykonawców, modyfikowanie SIWZ i doprecyzowywanie stawianych wymogów. Niewątpliwie
obowiązkiem Zamawiającego jest dokonywanie oceny na podstawie sformułowanych w
SIWZ wymagań. Jednak w przypadku postępowania, w którym przedmiotem dostawy jest w

istocie prototyp, faktycznie nie jest możliwym na etapie badania i oceny ofert dokonanie
oceny zgodności zaoferowanego pojazdu z wymogami postawionymi przez Zamawiającego.
Jak bowiem wynika z SIWZ realizacja zamówienia jest czteroetapowa i każdy z kolejnych
etapów poprzedzony jest akceptacją Zamawiającego. Tak więc ogromne znaczenie mieć
będzie przedstawiona koncepcja zabudowy, dopiero w oparciu o którą, zostanie wykonany
projekt techniczny. A ponieważ, w braku wymogów co do zadeklarowania, poza
enumeratywnie wymienionymi w „Formularzu oferty”, wszystkich modeli i typów urządzeń,
które zostaną zaoferowane w projekcie, jak i pełnego rozwiązania technicznego, nie jest
obecnie możliwym jednoznaczne stwierdzenie, że określony pojazd spełnia wymogi
określone w załączniku nr 1 do SIWZ, czy też nie. Powyższego dokona dopiero
upoważniona jednostka przeprowadzająca badania zgodności prototypu z wymogami
Zamawiającego. Nadto Zamawiający przewidział w § 2 ust. 6 zmodyfikowanego projektu
umowy „możliwość zmian w konstrukcji i wyposażeniu prototypu (…) będących wynikiem
ustalenia/zalecenia jednostki zaświadczającej (certyfikującej)”. Tym samym potwierdzając, iż
ocena spełnienia postawionych wymogów może być dokonana dopiero na etapie realizacji
zamówienia.

sygn. akt KIO/UZP 1329/09

Zarzut dotyczący niespełnienia przez Konsorcjum GEPARD i wykonawcę
Wietmarscher wymogu Zamawiającego aby zaoferowany pojazd posiadał maksymalną
wysokość po zabudowie nie większą niż 2600 mm, nie potwierdził się.
Izba ustaliła, iż Zamawiający w załączniku nr 1 do SIW „Szczegółowy opis przedmiotu
zamówienia” pkt IV „Nadwozie”, ppkt 5 „Wysokość całkowita” zamieścił postanowienie, iż
wysokość całkowita pojazdu po dokonaniu zabudowy pojazdu ma wynosić nie więcej niż
2600 mm nie licząc anten, co dodatkowo potwierdził pismem z dnia 10 lipca 2009 r.
(odpowiedź na pytanie nr 5 i 42), dodając iż podana wysokość dotyczy pojazdu bez
obciążenia.
Na potwierdzenie powyższego Zamawiający nie wymagał przedłożenia żadnego
dokumentu, żądając jedynie złożenia stosownego oświadczenia w „Formularzu ofertowym”,
stanowiącym załącznik nr 2 do SIWZ, w myśl którego wykonawcy zobowiązani byli złożyć
oświadczenie, że „oferowane (...) pojazdy spełniają wszystkie wymagania Zamawiającego
określone w załączniku nr 1 do SIWZ „Szczegółowy Opis Przedmiotu Zamówienia (SOPZ)” i
oświadczenie takiej treści obaj wykonawcy złożyli w swych ofertach.
Odwołujący BIATEL podniósł, iż oferowany przez Konsorcjum GEPARD pojazd marki
Fiat Ducato, 2,3 Multijet, H2, a przez wykonawcę Wietmarscher pojazd marki Peugeot Y
Boxer nie spełnia wymogów technicznych zawartych w SIWZ, gdyż biorąc pod uwagę

dostępne na rynku belki sygnalizacyjne (najniższa na rynku belka sygnalizacyjna ma
wysokość 90 mm) oraz wysokość pojazdu po zabudowie bez belki sygnalizacyjnej (2524
mm) wysokość tych pojazdów wynosi: w przypadku pojazdu marki Fiat Ducato 2614 mm, a w
przypadku pojazdu marki Peugeot Y Boxer będzie się mieścić w zakresie 2614-2659 mm, co
powoduje, iż w obu przypadkach wysokość oferowanych pojazdów przekracza wysokość
dopuszczoną przez Zamawiającego. Niemniej jednak nie przedłożył on żadnych dowodów
potwierdzających tak postawiony zarzut, mimo iż z treści art. 6 k.c. wynika, iż ciężar dowodu
spoczywa na podmiocie, który z określonego faktu wywodzi skutki prawne. Odwołujący
BIATEL jedynie wskazał, iż na rynku dostępna jest belka sygnalizacyjna o wskazanej przez
niego, określonej wysokości, nie przedkładając żadnych dowodów na to, iż istotnie tak jest,
jak również iż ta właśnie belka sygnalizacyjna zostanie zamontowana w samochodach
zaoferowanych w kwestionowanych ofertach, co w konsekwencji spowoduje, iż przekroczona
zostanie dopuszczalna wysokość oferowanego pojazdu, nie odnosząc się zupełnie do
okoliczności podanych przez Przystępujących (Konsorcjum GEPARD i wykonawcę
Wietmarscher) w złożonych przez nich pismach procesowych.
Przystępujący GEPARD w złożonym przystąpieniu do odwołania, jak i na rozprawie,
wyjaśnił bowiem, iż konstrukcja dachu zaoferowanego przez niego pojazdu nie jest
konstrukcją płaską, jak w pojazdach osobowych, tylko ma liczne zagłębienia fabryczne,
konstrukcyjne, po długości i szerokości dachu pojazdu, tak więc bez uwzględnienia
konstrukcji dachu, jak również parametru ugięcia nie można w sposób uprawniony
kwestionować wysokości oferowanego przez niego pojazdu.
Z kolei wykonawca Wietmarscher w załączeniu do złożonej oferty przedłożył rysunki
oferowanego samochodu, mimo braku takiego wymogu, w których wskazał m.in. wysokość
oferowanego pojazdu (2600 mm po zabudowie), a więc taką jaka rzeczywiście była przez
Zamawiającego wymagana w SIWZ.
Skoro więc Odwołujący BIATEL kwestionuje wysokość zaoferowanych pojazdów,
wskazując na wymiary belki sygnalizacyjnej, nie przedkładając żadnych dowodów na
potwierdzenie swego stanowiska (dostępnych na rynku belek sygnalizacyjnych ze
wskazaniem ich wysokości, wysokości kwestionowanych pojazdów z uwzględnieniem ich
konstrukcji i parametru ugięcia) oraz w świetle braku wymogu przedłożenia dokumentów,
które w swej treści jednoznacznie potwierdzałyby spełnienie tak postawionego wymogu
stwierdzić należy, iż wystarczającym w świetle – tak skonstruowanych - postanowień SIWZ
było złożenie stosownego oświadczenia. Tym samym Izba uznała, że pojazdy zaoferowane
przez obu wykonawców spełniają wymogi Zamawiającego w zakresie zadeklarowanej przez
wykonawców wysokości pojazdu, a parametr ten – podlegać będzie także - zgodnie z § 2
ust. 5 zmodyfikowanego projektu umowy - badaniom na zgodność prototypu z wymaganiami
określonymi w SIWZ.

Zarzut dotyczący zaoferowania przez Konsorcjum GEPARD oraz Konsorcjum
CENREX nawigacji Garmin Nuvi 765 GP, która nie spełnia wymogu Zamawiającego,
nie potwierdził się.
Izba ustaliła, iż Zamawiający w załączniku nr 1 do SIW „Szczegółowy opis przedmiotu
zamówienia” pkt V „Część kierowcy i pasażerów (kabina)”, ppkt 5 „nawigacja samochodowa”
zamieścił postanowienie, iż w kabinie musi być zainstalowana nawigacja GPS o wskazanych
parametrach minimalnych, w tym m.in.:
- „aktualizacja danych: przewodowa przez komputer,
- zainstalowanie mapy (minimum): szczegółowa mapa Polski z planami miast oraz
dodatkowo mapy Czech, Litwy, Niemiec z możliwością aktualizacji przez
Zamawiającego”,
oraz „wyposażenie dodatkowe: (...) karta pamięci i/lub płyta CD z zestawem map, ładowarka
samochodowa, kabel USB”.
Konsorcjum GEPARD oraz Konsorcjum CENREX zaoferowało nawigację GPS
Garmin Nuvi 765 GP.
Izba stwierdziła, iż Zamawiający nie wymagał złożenia, na potwierdzenie spełnienia
wymogów przez oferowane urządzenia określone w załączniku nr 1 do SIWZ, żadnego
dokumentu, a jedynie wskazania w „Formularzu ofertowym”, sporządzonym zgodnie ze
wzorem stanowiącym załącznik nr 2 do SIWZ, wyspecyfikowanych tam urządzeń, w tym
nawigacji samochodowej GPS ze wskazaniem producenta, typu oraz modelu oferowanego
urządzenia. Zaoferowane przez wykonawców urządzenie, zgodnie – jak podkreślił
Zamawiający w rozstrzygnięciu protestu - z posiadaną przez niego wiedzą spełnia
postawione przez niego wymogi. Niemniej jednak dokonał on sprawdzenia zasadności
podniesionych zarzutów, podkreślając iż należy rozróżnić wymóg dotyczący aktualizacji map
od wymogu przedłożenia płyt dodatkowych. Jak bowiem Zamawiający oświadczył na
rozprawie, czemu Odwołujący BIATEL nie zaprzeczył, mapy, w które wyposażone jest
oferowane urządzenie są już wgrane w pamięć urządzenia przed sprzedażą i mapy te mają
możliwość aktualizacji, która jest dokonywana po podłączeniu urządzenia do komputera, na
dowód czego przedłożył pismo dystrybutora produktów Garmin w Polsce, podkreślając, iż dla
spełnienia wymogu Zamawiającego wystarczającym – w myśl uzyskanej odpowiedzi - było
zaoferowanie urządzenia Garmin Nuvi 765 GP oraz karty pamięci SD. Przystępujący
GEPARD podkreślił, a czemu Zamawiający nie zaprzeczył, iż Zamawiający w istocie
wymagał „karty pamięci i/lub płyty CD z zestawem map” dlatego też, aby spełnić ten wymóg
wystarczyło dostarczyć kartę pamięci z zestawem map. Natomiast dołączenie zestawu płyt
było elementem dodatkowym, który to wymóg Konsorcjum GEPADR – jak Przystępujący
podkreślił na rozprawie - również spełniło. Faktycznie stwierdzić należy, iż z literalnego
brzmienia postanowienia ppkt 5 „nawigacja samochodowa”, dotyczącego wymogu

wyposażenia dodatkowego jednoznacznie wynika, iż wykonawcy mogli lecz nie musieli
zaoferować płyty CD. Nośnik map był bowiem wymogiem dodatkowym i mógł być
dostarczony albo w postaci karty pamięci, albo też płyty CD, bądź też na obu tych nośnikach
równocześnie. Tym samym zarzut niespełnienia tego wymogu przez Konsorcjum GEPARD
oraz Konsorcjum CENREX jest chybiony.

Zarzut dotyczący zaoferowania przez Konsorcjum GEPARD niewłaściwego
agregatu (agregatu Eisemann &2500 o mocy 2200kV), nie potwierdził się.
Izba ustaliła, iż Zamawiający w załączniku nr 1 do SIWZ „Szczegółowy opis
przedmiotu zamówienia” pkt VIII „Część techniczna”, ppkt 6 „zasilanie” zamieścił
postanowienie, iż „wykonawca, po przeliczeniu łącznej mocy zainstalowanych urządzeń
i wyposażenia, dobierze odpowiednie do tej mocy urządzenia zasilania. (...) zainstaluje
urządzenia zasilania w pojeździe”, a w „bilansie energetycznym należy uwzględnić
dodatkowo co najmniej 0,5 kV mocy do zasilania urządzeń, które będą użytkowane
w pojeździe, a które nie są przedmiotem zamówienia”.
Wykonawca GEPARD zaoferował agregat prądotwórczy Eisemann T 2500E.
Izba, w odniesieniu i do tego urządzenia, stwierdziła, iż Zamawiający nie wymagał
złożenia, na potwierdzenie spełnienia wymogów przez oferowane urządzenia określone
w załączniku nr 1 do SIWZ, żadnego dokumentu, a jedynie wskazania w „Formularzu
ofertowym”, sporządzonym zgodnie ze wzorem stanowiącym załącznik nr 2 do SIWZ,
wyspecyfikowanych tam urządzeń, w tym zaoferowanego agregatu ze wskazaniem
producenta, typu oraz modelu oferowanego urządzenia. Nie wymagał również przedłożenia
bilansu mocy agregatu, który jak wskazuje Odwołujący BIATEL, powinien być dokonany
w oparciu o przeliczenie łącznej mocy zainstalowanych urządzeń i wyposażenia pojazdu
oraz z uwzględnieniem wymaganego przez Zamawiającego zapasu mocy, a z którego to -
zdaniem Odwołującego BIATEL - wynika, iż zaoferowany agregat będzie pracował w trybie
przeciążenia, a więc jest niezgodny z SIWZ.
Bezspornym jest, iż wykonawca GEPARD zaoferował agregat Eisemann T 2500E,
który będzie jednym z urządzeń wchodzących w skład zaproponowanego przez wykonawcę
GEPARD rozwiązania techniczno-funkcjonalnego. Niemniej jednak, na tym etapie
postępowania ani Zamawiający, ani tym bardziej Odwołujący BIATEL, nie znają i nie mogą
znać urządzeń, które zostaną zaproponowane przez danego wykonawcę, gdyż tego rodzaju
dane zostaną przedstawione Zamawiającemu dopiero w koncepcji zabudowy
i sporządzonym w oparciu o nią projekcie technicznym, z uwzględnieniem wymogów
Zamawiającego określonych w załączniku nr 1 do SIWZ „Szczegółowy opis przedmiotu
zamówienia”. Nie wystarczy więc znajomość nazwy i modelu tylko jednego elementu
wchodzącego w skład indywidualnego rozwiązania wykonawcy, aby prawidłowo móc ocenić,

czy wykonawca ten zaoferował agregat o mocy wymaganej i odpowiedniej w stosunku do
przedstawionego projektu technicznego pojazdu, który w określonej konfiguracji spełni
wymogi Zamawiającego. Należy bowiem pamiętać, iż przedmiotem zamówienia jest dostawa
samochodów, które zostaną dopiero zabudowane w oparciu o cztero-etapową procedurę.
Tak więc nie ma możliwości na tym etapie postępowania w sposób nie budzący żadnych
wątpliwości stwierdzić, z uwagi chociażby na niemożność ustalenia, o jakiej mocy urządzenia
będą współpracować z kwestionowanym agregatem prądotwórczym, czy zaoferowany
agregat nie tylko, że spełnia wymogi Zamawiającego, ale i czy został zaoferowany
prawidłowo.
Dlatego też Izba uznała, iż zarzut ten nie potwierdził się.

Zarzut dotyczący zaoferowania przez wykonawcę Inter-Car nawigacji
nieposiadającej gniazda do anteny zewnętrznej nie potwierdził się.
Zamawiający wymagał, aby nawigacja samochodowa była wyposażona w anteną
„wbudowaną z gniazdem do anteny zewnętrznej” (załącznik nr 1 do SIWZ „Szczegółowy opis
przedmiotu zamówienia” pkt V „Część kierowcy i pasażerów (kabina)”, ppkt 5 „nawigacja
samochodowa”).
Wykonawca Inter Car w złożonej ofercie zaoferował nawigacją samochodową GPS
„NAVROAD NR 360”, które to urządzenie, zdaniem Odwołującego BIATEL, posiada antenę
wbudowaną, która nie spełnia funkcji gniazda anteny zewnętrznej GPS, a system ten nie jest
dostępny na terenie Polski. Jednocześnie nie przedstawiając żadnego dowodu na
potwierdzenie postawionej przez siebie tezy. Dlatego też, wskazując na treść art. 6 k.c., Izba
uznała, iż Odwołujący BIATEL nie tylko, że nie udowodnił, ale nawet nie uprawdopodobnił,
wobec przeciwnych twierdzeń Zamawiającego, iż zaoferowana nawigacja samochodowa nie
posiada gniazda do anteny zewnętrznej

Zarzut dotyczący zaoferowania przez wykonawcę Inter-Car radiotelefonu, który
nie jest równoważny ze wskazanym przez Zamawiającego, nie potwierdził się.
Zamawiający wymagał zaoferowania radiotelefonu Motorola GM 360 lub
równoważnego, wskazując w rozdziale IV SIWZ „Opis przedmiotu zamówienia” pkt 4, że
dopuszcza zastosowanie produktów równoważnych, ale jedynie takich, które zagwarantują
nie gorsze normy, parametry i standardy techniczno-jakościowe oraz funkcjonalne. W takim
przypadku żądając dołączenia do oferty dokładnego opisu oferowanych produktów, z którego
wynikać będzie zachowanie warunków równoważności.
Wykonawca Inter-Car zaoferował radiotelefon UKF „RADMOR 3805K-160 i ANTENA
TYP 30830/06”, załączając do oferty instrukcję obsługi oferowanego radiotelefonu.

Izba ustaliła, iż z załączonej do instrukcji „Deklaracji zgodności nr 08.034.01” wynika,
że dotyczy ona wyrobów typu „3805-160, 3805KX-160”, a rozdział 2 „Opis Ogólny” 2.1.
„Przedmiot instrukcji” jednoznacznie wskazuje, iż dotyczy ona radiotelefonu przewoźnego
3805, jak również radiotelefonu 3805K i radiotelefonu 3805K1. Jak należy przypuszczać
cyferka „X” w nazwie typu jest tym elementem, który uszczegóławia rodzaj telefonu.
Odnosząc się do zarzutu nie spełnienia wymogów z punktu IV, podpunkt 4 SIWZ
stwierdzić należy, iż Odwołujący BIATEL nie wskazał, który element równoważności nie
został wykazany, kwestionując zaoferowany typ telefonu i załączone dokumenty.
Kwestionując równoważność zaoferowanego produktu należałoby jednak wskazać, jakich
wymogów zawartych w załączniku nr 1 do SIW „Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia”
pkt IX „Wyposażenie”, ppkt 1 „środki łączności” zaoferowany jako równoważny radiotelefon
nie posiada, a takich informacji (uszczegółowionych zarzutów) Odwołujący BIATEL w swym
odwołaniu nie zawarł. Tak więc zarzut niezgodności oferowanego radiotelefonu, również
w świetle wyjaśnień Zamawiającego złożonych na rozprawie, który oświadczył, iż poza
dokumentami załączonymi przez wykonawcę Inter-Car do złożonej oferty, uzyskał nadto
odpowiedź od firmy Radmor S.A., producenta radiotelefonów przewoźnych, w tym
zaoferowanego przez wykonawcę Inter-Car, że radiotelefony przewoźne serii Radmor
3805-160 i Radmor 3805K-160 spełniają wszystkie wymagania MSWiA zgodnie
z „Ujednoliconymi wymaganiami w zakresie parametrów techniczno-funkcjonalnych
urządzeń łączności radiowej pracujących w paśmie VHF”, nie znajduje potwierdzenia.

Zarzut dotyczący zaoferowania przez wykonawcę Wietmarscher nawigacji GPS,
która nie jest wyposażona w wyświetlacz o wymaganych przez Zamawiającego
dokumentach, nie potwierdził się.
Zamawiający wymagał, aby nawigacja samochodowa była wyposażona
w „antyodblaskowe pokrycie wyświetlacza” (załącznik nr 1 do SIWZ „Szczegółowy opis
przedmiotu zamówienia” pkt V „Część kierowcy i pasażerów (kabina)”, ppkt 5 „nawigacja
samochodowa”), żądając jedynie wskazania w „Formularzu oferty”, sporządzonym według
wzoru, stanowiącego załącznik nr 2 do SIWZ, wyspecyfikowanych w nim urządzeń, w tym
m.in. nawigacji samochodowej z podaniem nazwy producenta, typu oraz modelu
oferowanego urządzenia.
Wykonawca Wietmarscher w złożonej ofercie zaoferował nawigację samochodową
GPS „ARISTO VOYAGER X800”, które to urządzenie, zdaniem Odwołującego BIATEL,
w oparciu – jak podniósł w pismach procesowych - o informacje uzyskane od dystrybutorów
ww. sprzętu, nie występuje z wyświetlaczem o podanych przez Zamawiającego
parametrach.

Mając na uwadze powyższe Izba stwierdziła, iż Odwołujący BIATEL mimo, iż
powoływał się na stanowisko dystrybutorów zaoferowanej przez wykonawcę Wietmarscher
nawigacji nie przedłożył żadnego dowodu na potwierdzenie podnoszonych zarzutów,
przyznając na rozprawie, iż istnieją na rynku odblaskowe folie.
Jednak – jego zdaniem - wykonawca Wietmarscher zaoferował urządzenie
z ekranem antyodblaskowym, a nie ekran pokryty folią antyodblaskową. Ponadto Izba
stwierdziła, iż Zamawiający podobnie, jak w przypadku pozostałych wyspecyfikowanych
w „Formularzu oferty” urządzeń, poza podaniem danych dotyczących określonego
urządzenia nie wymagał przedłożenia żadnych dokumentów, z treści których miałoby
wynikać, iż zaoferowane urządzenie spełnia wymogi wskazane w załączniku nr 1 do SIWZ
„Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia”. Tak więc oceny zaoferowanego urządzenia
mógł dokonać, literalnie stosując SIWZ, jedynie w oparciu o oświadczenia złożone przez
wykonawców. Co prawda Zamawiający, jak podkreślił w rozstrzygnięciu protestu, posiada
wiedzę na temat urządzenia zaoferowanego przez wykonawcę Wietmarscher. Wie więc, iż
urządzenie to posiada matową powierzchnię ekranu, zapewniającą brak odbić od
powierzchni wyświetlacza, na dowód czego okazał Izbie wydruk ze strony internetowej
dystrybutora folii ochronnych, z której wynika, iż w oferowanym urządzeniu zastosowano
wielowarstwową, matową konstrukcję wymiennej folii antyrefleksyjnej, która redukuje odbicie
światła. Skoro jednak w SIWZ, nie dookreślono nie tylko sposobu oceny spełnienia tego
wymogu, ale i nie uszczegółowiono co należy rozumieć przez „antyodblaskowe pokrycie
wyświetlacza” każde urządzenie wyposażone, w taki bądź inny sposób, w antyodblaskowe
pokrycie wyświetlacza, spełnia wymogi postawione przez Zamawiającego.
Tym samym stwierdzić należy, że wykonawca Wietmarscher spełnił w tym zakresie
wymóg postawiony przez Zamawiającego w SIWZ .

sygn. akt KIO/UZP 1352/09

Zarzut dotyczący zaoferowania przez Konsorcjum GEPARD, wykonawcę
Inter-Car, wykonawcę BIATEL i Konsorcjum CENREX niewłaściwych agregatów
prądotwórczych, nie potwierdził się.
Izba ustaliła, iż Zamawiający w załączniku nr 1 do SIWZ „Szczegółowy opis
przedmiotu zamówienia” pkt VIII „Część techniczna”, ppkt 6 „zasilanie” zamieścił
postanowienie, iż „wykonawca, po przeliczeniu łącznej mocy zainstalowanych urządzeń
i wyposażenia, dobierze odpowiednie do tej mocy urządzenia zasilania. (...) zainstaluje
urządzenia zasilania w pojeździe”, a w „bilansie energetycznym należy uwzględnić
dodatkowo co najmniej 0,5 kV mocy do zasilania urządzeń, które będą użytkowane
w pojeździe, a które nie są przedmiotem zamówienia”.

Wykonawca GEPARD zaoferował agregat prądotwórczy „Eisemann T 2500E”,
wykonawca Inter-Car i Konsorcjum CENREX agregat prądotwórczy „KIPOR KGE 3500Ti”,
a wykonawca BIATEL agregat prądotwórczy „KIPOR IG3000”.
Izba przede wszystkim stwierdziła, iż Zamawiający, tak jak w przypadku pozostałych
urządzeń, nie wymagał złożenia, na potwierdzenie spełnienia wymogów określonych
w załączniku nr 1 do SIWZ, przez oferowany agregat prądotwórczy, żadnego dokumentu,
a jedynie wskazania w „Formularzu ofertowym”, sporządzonym zgodnie ze wzorem
stanowiącym załącznik nr 2 do SIWZ, wskazania jego producenta, typu oraz modelu, o ile –
jak Zamawiający podkreślił na rozprawie – oferowany agregat występuje w danym
rozwiązaniu technicznym. Nie wymagał także przedłożenia sporządzonego przez
wykonawcę bilansu zapotrzebowania mocy agregatu.
Bezspornym jest, iż na tym etapie możliwe jest wyliczenie przedmiotowego bilansu,
natomiast wątpliwości rodzi okoliczność, czy tego rodzaju wyliczenie możliwe jest
w stosunku do ofert konkurencyjnych wykonawców, w braku danych dotyczących
proponowanych przez nich rozwiązań technicznych pojazdu. Jak wynika, chociażby
z okazanego Izbie bilansu mocy, sporządzonego dla potrzeb przygotowania oferty przez
Konsorcjum GEPARD, a który to – zdaniem tego wykonawcy, jak i Zamawiającego – może
być sporządzony jedynie o ile posiada się określone dane i założenia, będące podstawą
zabudowy samochodu, wyliczenie dokonane na podstawie wszelkich domniemań, co do
urządzeń, które zostaną zaoferowane, jest nieuprawnione. Takie informacje – jak
oświadczył na rozprawie Przystępujący GEPARD, a czemu Strony nie zaprzeczyły - na tym
etapie postępowania objęte są tajemnicą przedsiębiorstwa. Niemniej jednak z jego wyliczeń
wynika, iż oferowane urządzenie spełni postawione przez Zamawiającego wymogi. Tak więc
dokonywanie jakichkolwiek przeliczeń, porównań, jak i twierdzenie, że moc oferowanego
agregatu jest zbyt mała stanowi jedynie niczym nie popartą spekulacją Odwołującego
Wietmarscher, który nie znając żadnych szczegółów oferowanego rozwiązania technicznego
nie może w sposób uprawniony dokonać analizy mocy oferowanego agregatu.
Nieuprawnionym jest także twierdzenie, iż klimatyzacja zasilana z kwestionowanych
agregatów prądotwórczych nie spełni wymogów SIWZ. I w tym przypadku Odwołujący
Wietmarscher przyjął za podstawę określone – znane sobie - założenia, nie posiadając
informacji jaki klimatyzator przez danego wykonawcę zostanie zaproponowany. Przykładowo
Przystępujący GEPARD oświadczył, iż do klimatyzacji zaproponował produkt firmy TRUMA,
który posiada mniejszą moc chłodniczą niż wykazuje to Odwołujący Wietmarscher. Tak więc
takie rozwiązanie mogli przyjąć i inni wykonawcy, proponując zastosowanie tego bądź
innego dostępnego na rynku klimatyzatora. Tak więc zarówno Odwołującemu Wietmarscher,
Zamawiającemu, a także składowi orzekającemu Izby nie znane są szczegółowe dane
dotyczące tych urządzeń (klimatyzatorów), a co do których również nie wymagano, na tym

etapie postępowania, podania jakichkolwiek danych, w tym ich zapotrzebowania
energetycznego. Tym samym na tej bliżej nieokreślonej podstawie niemożliwym jest
ustalenie, czy dany agregat sprosta zasilaniu oferowanego klimatyzatora.
Odwołujący Wietmarscher nadto podniósł, iż oferowane agregaty nie osiągną
deklarowanej mocy. Jednak obciążenie agregatu określoną maksymalną mocą (wynikającą
z instrukcji obsługi), po uwzględnieniu zapotrzebowania innych zaproponowanych urządzeń,
może okazać się nie potrzebne. Zapotrzebowanie agregatu może być bowiem mniejsze niż
przewidywane przez jego producenta jako maksymalne.
Niemniej jednak ponownie stwierdzić należy, że brak bliżej określonych danych nie
pozwala na stwierdzenie, iż taka sytuacja rzeczywiście będzie miła miejsce
(zapotrzebowanie będzie większe niż przewidywane). Jak bowiem podkreślił Przystępujący
GEPARD, w odniesieniu do zarzutów dotyczących oferowanego przez niego agregatu firmy
Eisemann T 2500E już chociażby z przedłożonej przez Odwołującego Wietmarscher
instrukcji agregatu prądotwórczego wynika, iż dotyczy ona prawdopodobnie agregatu
prądotwórczego tej samej klasy, jaką zaoferował Przystępujący GEPARD lecz innego
urządzenia. Sytuacja taka może mieć miejsce także w stosunku do agregatu prądotwórczego
KIPOR.
Odnosząc się do złożonej w poczet materiału dowodowego przez Odwołującego
Wietmarscher instrukcji obsługi agregatu marki KIPOR stwierdzić należy, iż w istocie jest
ona niepełna (brak rozdziałów 8-10). Faktycznie zawiera informację jakoby nie można go
było modyfikować ani też stosować do celów innych niż zgodne z przeznaczeniem,
aczkolwiek brak jest jednoznacznego wskazania dotyczącego jego przeznaczenia, w tym
informacji zabraniających zastosowania go w ramach zabudowy, a jedynie ostrzeżenia
dotyczące drastycznych zdarzeń, które mogą wystąpić. Z instrukcji tej nie wynika także, iż
agregat ten nie nadaje się do zabudowy. Podobna sytuacja ma miejsce w odniesieniu do
agregatu prądotwórczego marki Eisemann. Z analizy instrukcji przedłożonej przez
Odwołującego Wietmarscher wynika bowiem, iż mogą być one zabudowane. Na powyższe
wskazuje już sformułowanie ze strony 9 i 7, z treści której wynika, iż „w trakcie pracy
agregatu (...) wystające elementy poza obudowę”, „pracujące w pomieszczeniach
zewnętrznych”.
Istotnie ze sporządzonej opinii wynikają zagrożenia w stosowaniu określonego
agregatu. Niemniej jednak załączone do tych urządzeń instrukcje obsługi mają zapobiec
drastycznym zdarzeniom opisanym w przedmiotowej opinii, a dostosowanie się do których
zniweluje ich powstanie. Urządzenia te obsługują ludzie i tak naprawdę to od nich zależy ich
prawidłowa eksploatacja.
Odnosząc się do braku zgodności oferowanych agregatów prądotwórczych
z wymaganiami tzw. dyrektywy maszynowej Izba podzieliła w tym względzie stanowisko

wyrażone przez Zamawiającego w rozstrzygnięciu protestu. Dodatkowo podnosząc, iż
w razie dalszych wątpliwości Odwołującego Wietmarscher co do objęcia wyrobu wskazaną
dyrektywą należy podnieść, iż już z instrukcji obsługi agregatów Eisemann przedłożonej na
rozprawie przez samego Odwołującego jednoznacznie wynika, iż „agregat jest wykonany
zgodnie z normami i wytycznymi dotyczącymi budowy maszyn i urządzeń w Unii
Europejskiej”, a jego urządzenia opatrzone są znakiem „CE”. Potwierdzeniem powyższego
są przedłożone, poza jak wynika z instrukcji, załączony do niej certyfikat CE, przez
Zamawiającego: deklaracja zgodności „CE” dla agregatu prądotwórczego Eisemann oraz
deklaracja zgodności „WE” dla agregatu prądotwórczego KIPOR.
Mając na uwadze powyższe Izba uznała, iż brak jest podstaw do stwierdzenia, iż
oferowane agregaty prądotwórcze nie spełniają wymogów Zamawiającego.

Zarzut dotyczący niespełnienia warunku udziału w postępowaniu przez:
wykonawcę Inter-Car, wykonawcę BIATEL, Konsorcjum CENREX nie potwierdził się.
Izba ustaliła, iż Zamawiający w rozdziale VII SIWZ „Opis warunków udziału
w postępowaniu oraz opis sposobu dokonywania oceny spełnienia tych warunków” „warunki
szczegółowe w zakresie pkt 1b” zawarł postanowienie, iż o zamówienie może ubiegać się
wykonawca, który „należycie wykonał lub wykonuje w okresie ostatnich trzech lat przed
dniem wszczęcia niniejszego postępowania co najmniej 1 dostawę w ilości minimum 5 sztuk
pojazdów specjalizowanych lub przeznaczonych do celów specjalnych oraz załączy
dokumenty (np. referencje) potwierdzające, że te zamówienia zostały wykonane należycie.
Przez pojazdy specjalizowane lub przeznaczone do celów specjalnych, Zamawiający uzna
dostawy pojazdów do dokonaniu zabudowy o podobnym charakterze. Pojazdy te powinny
charakteryzować się następującymi minimalnymi wymogami: pojazdy z przestrzenią
opercyjno-biurową lub jako centrum ratownictwa medycznego, górskiego itp., jako punkty
dowodzenia Policji, Straży Pożarnej, Służby Celnej, Straży Miejskiej, Inspekcji Transportu
Drogowego, dostosowane do wyposażenia np. w agregaty, sprzęt pomiarowy, analityczny,
teletechniczny, łączności itp. z wieloosobowymi stanowiskami pracy.” Na potwierdzenie
powyższego wykonawcy, zgodnie z rozdziałem VIII SIWZ „Wykaz oświadczeń
i dokumentów, jakie muszą dostarczyć wykonawcy w celu potwierdzenia spełnienia
warunków udziału w postępowaniu”, pkt 6 zobowiązani byli przedłożyć „Wykaz
zrealizowanych zamówień (...) z podaniem przedmiotu zrealizowanego zamówienia
(z wyszczególnieniem ilości dostarczonych pojazdów), podmiotu zlecającego zamówienie
(odbiorcy dostawy) oraz daty wykonania zamówienia (dzień, miesiąc, rok)” według wzoru
stanowiącego załącznik nr 5 do SIWZ, zmodyfikowanego (pismem z dnia 22 czerwca 2009
r.), poprzez dookreślenie, iż wykonawcy zobowiązani są dokonać krótkiego opisu
określającego charakter i przeznaczenie pojazdu.

Na potwierdzenie spełnienia przedmiotowego warunku:
- Wykonawca Inter-Car przedłożył, wymagany przez Zamawiającego wykaz, w którym
wyspecyfikował dostawę 6-ciu sztuk samochodów Renault Trafic w policyjnej wersji
APRD-Ambulans Pogotowia Ruchu Drogowego dla Komendy Wojewódzkiej Policji
w Łodzi (str. 18 oferty),
- Wykonawca BIATEL w złożonym wykazie wyspecyfikował dostawę:
16 sztuk samochodów specjalistycznych wraz z wyposażeniem dla
Ministerstwa Finansów w Warszawie (s.26 oferty),
6 sztuk Ruchomych Stacji Pomiarowych dla Urzędu Komunikacji
Elektronicznej w Warszawie (s. 26 oferty).
- Konsorcjum CENREX przedłożyło wykaz, w którym wyspecyfikowało sprzedaż
i dostawę 9-ciu fabrycznie nowych mobilnych stacji satelitarnych DSNG
z wewnętrznym okablowaniem i dokumentacją techniczną oraz przeprowadzenie
szkolenia dla Telewizji Polskiej S.A. (str. 33 oferty).
Odwołujący zarzucił wykonawcy Inter-Car, iż ze złożonego przez niego wykazu nie
wynika, że wykonawca ten dostarczył pojazdy z wieloosobowymi stanowiskami pracy.
Natomiast z wykazów przedłożonych przez wykonawcę BIATEL oraz Konsorcjum CENREX
wynika, że wskazane dostawy nie dotyczą pojazdów z przestrzenią operacyjno-biurową, ani
nie są punktami dowodzenia Policji, Straży Pożarnej, Służby Celnej, Straży Miejskiej,
Inspekcji Transportu Drogowego, jak również, iż są to pojazdy z wieloosobowymi
stanowiskami pracy.
Mając na uwadze powyższe Izba stwierdziła co następuje:
Zamawiający na potwierdzenie spełnienia wyżej opisanego warunku wymagał od
wykonawców przedłożenia jedynie wykazu zrealizowanych zamówień, zawierającego
wskazane przez niego informacje, w tym, poza określeniem przedmiotu zamówienia,
krótkiego opisu określającego charakter i przeznaczenie pojazdu. Niewątpliwie takie
informacje zostały zawarte w kwestionowanych wykazach wskazanych przez Odwołującego
wykonawców.
Jak bowiem podkreślił Zamawiający, udzielając odpowiedzi na pytania wykonawców
pismem z dnia 22 czerwca 2009 r., wprowadzając wymóg udokumentowania realizacji
dostaw pojazdów specjalnych lub specjalizowanych oczekiwał potwierdzenia warunku
posiadania niezbędnego doświadczenia w wykonaniu dostawy pojazdów, w których
dokonano zabudowy. Niemniej jednak nie żądał przedłożenia żadnych dodatkowych
dokumentów, jak również nie określił w sposób szczegółowy i nie budzący żadnych
wątpliwości jakich informacji żąda od wykonawców, a użyty termin „charakter
i przeznaczenie pojazdu” nie wskazuje, wbrew twierdzeniom Odwołującego, na konieczność
opisania przez wykonawcę przedmiotu zamówienia zrealizowanego lub realizowanego

w sposób odpowiadający opisowi przedmiotu zamówienia będącego przedmiotem
niniejszego postępowania. Określenie minimalnych wymagań jakimi powinny
charakteryzować się dostarczone bądź też dostarczane pojazdy jest jedynie wskazaniem
przykładowym, co niewątpliwie wynika z literalnego brzmienia postawionego wykonawcom
warunku.
Nadto Zamawiający, jak podniósł na rozprawie, posiada opisy pojazdów
dostarczonych przez wykonawców, z których jednoznacznie wynika, iż wykonawcy ci
potwierdzili spełnienie warunków udziału w postępowaniu.
Tym samym stwierdzić należy, iż wykonawcy: Inter-Car i BIATEL oraz Konsorcjum
CENREX złożyli wymagany przez Zamawiającego wykaz, tym samym potwierdzając
spełnienie, tak postawionego, warunku udziału w postępowaniu.

Zarzut dotyczący złożenia podpisu przez nieuprawnionego członka Konsorcjum
CENREX pod „Wykazem zrealizowanych zamówień” nie potwierdził się.
Zamawiający w SIWZ wymagał, aby czynności wykonawcy związane ze złożeniem
wymaganych dokumentów (w tym m.in. składanie oświadczeń woli w imieniu wykonawcy)
były dokonywane przez upoważnionego przedstawiciela wykonawcy
Istotnie „Wykaz zrealizowanych zamówień” załączony do oferty Konsorcjum CENREX
podpisany został przez Wojciecha Zawiślaka prowadzącego działalność gospodarczą pod
nazwą „WOOD - system integrator” Wojciech Zawiślak z siedzibą w Warszawie, a nie przez
lidera Konsorcjum CENREX, a więc umocowanego przedstawiciela wykonawcy, co skutkuje
– zdaniem Odwołującego – niemożnością uznania tak złożonego wykazu. Z zarzutem tym
nie można się zgodzić. Jak bowiem wynika z całości złożonej oferty kwestionowany wykaz
potwierdzał spełnienie warunku udziału przez Konsorcjum CENREX, a jednocześnie, iż
przedmiotowe zamówienie wykonał członek konsorcjum, tj. Wojciech Zawiślak prowadzący
działalność gospodarczą pod nazwą „WOOD - system integrator” Wojciech Zawiślak
z siedzibą w Warszawie, tym samym ten wykonawca miał prawo poświadczyć swoje
doświadczenie w realizacji wymaganego rodzaju dostaw, będąc członkiem konsorcjum,
biorącym udział w niniejszym postępowaniu. Dlatego też brak jest podstaw do uznania, iż
wykaz złożony przez Konsorcjum CENREX jest z tego względu nieprawidłowy.

Zarzut dotyczący nie załączenia przez wykonawcę Inter-Car oraz Konsorcjum
CENREX do ofert złożonych przez tych wykonawców certyfikatów i świadectw
polskich lub międzynarodowych dotyczących sygnalizatora skażeń
promieniotwórczych, mimo tak postawionego przez Zamawiającego wymogu, nie
potwierdził się.

Izba ustaliła, iż Zamawiający w załączniku nr 1 do SIW „Szczegółowy opis przedmiotu
zamówienia” pkt VII „Wyposażenie specjalne części biurowej”, ppkt 3 „sygnalizator skażeń
promieniotwórczych” zamieścił postanowienie, iż wymagane jest przedstawienie certyfikatów
lub świadectw polskich lub międzynarodowych np. IAEA z programu ITRAP
potwierdzających parametry wymagane przez Zamawiającego. Wymogu tego także nie
uściślił, udzielając odpowiedzi na pytanie wykonawcy i dopuszczając karty katalogowe
(odpowiedź na pytanie 82 udzielone pismem z dnia 10 lipca 2009 r.) nadal nie określił, na
jakim etapie postępowania dokumenty te maja zostać przedłożone.
Dokumentu takiego, jak podniósł Odwołujący, nie złożyli: wykonawca Inter-Car oraz
Konsorcjum CENREX.
Izba stwierdziła, jak słusznie podniósł Zamawiający, iż w rozdziale VIII SIWZ „Wykaz
oświadczeń i dokumentów, jakie muszą dostarczyć wykonawcy w celu potwierdzenia
spełnienia warunków udziału w postępowaniu” nie wskazano przedmiotowych dokumentów
jako tych, które miały zostać złożone wraz z ofertą. Zamawiający nie uczynił tego także w
ppkt 3 „sygnalizator skażeń promieniotwórczych”, pkt VII „Wyposażenie specjalne części
biurowej” załącznika nr 1 do SIW „Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia””, w którym
postawił wymóg posiadania takiego dokumentu przez oferowane urządzenie.
Tym samym, wobec braku określenia czy taki dokument w ogóle ma zostać złożony,
jak i kiedy (na jakim etapie postępowania) stwierdzić należy, iż wykonawcy Inter-Car
i Konsorcjum CENREX nie można postawić zarzutu jego niezłożenia i w konsekwencji
odrzucić ofert tych wykonawców.

Zarzut dotyczący nieprawidłowego określenia przez Konsorcjum GEPARD,
wykonawcę Inter-Car, wykonawcę BIATEL i Konsorcjum CENREX typu oferowanego
samochodu i barku homologacji na zaoferowany pojazd nie potwierdził się.
Zamawiający wymagał podania w „Formularzu ofertowym” marki i typu oferowanego
samochodu.
Odwołujący Wietmarscher podniósł, iż Konsorcjum GEPARD, wykonawca Inter-Car,
wykonawca BIATEL i Konsorcjum CENREX, tj. że wykonawcy ci podali błędnie typy
oferowanych pojazdów, gdyż oferowane marki (Fiat, Renault, Ford) nie zostały oznaczone
poprawnymi, homologowanymi, konkretnymi typami pojazdu, a żadne z oznaczeń nie jest
typem z homologacji.
Izba ustaliła, iż potwierdzeniem wykonania pojazdów zgodnie z wymaganiami będzie
m.in. wyciąg ze świadectwa homologacji pojazdu bazowego, a porównania – zgodnie
z § 2 ust. 5 zmodyfikowanego projektu umowy, stanowiącej załącznik nr 4 do SIWZ –
dokumentów homologacyjnych z dostarczonym pojazdem dokona jednostka upoważniona
do przeprowadzania badań homologacyjnych oraz kontroli zgodności produkcji lub montażu.

Faktycznie – jak podkreślił Zamawiający – a co jednoznacznie wynika z „Formularza oferty”
wymagał on jedynie podania modelu i typu pojazdu, nie wskazując nigdzie, iż podany model
i typ ma być zgodny z danymi zawartymi w świadectwie homologacyjnym konkretnego
pojazdu. Wykonawcy podali, jak oświadczyli dodatkowo w swych przystąpieniach do
postępowania odwoławczego (Konsorcjum GEPARD i wykonawca BIATEL) nazwy
handlowe, używając oznaczeń jakimi posługują się producenci zaoferowanych marek
pojazdów. Niemniej jednak ze sposobu opisania pojazdów wynika, iż spełniają one wymogi
Zamawiającego, a Odwołujący Wietmarsher nie tylko, że nie określił szczegółowo na czym te
niezgodności mają polegać, ale również nie przedstawił żadnych dowodów, które
potwierdzałyby zasadność stawianych zarzutów, co w kontekście art. 6 k.c. powinien był
uczynić.

Zarzut dotyczący niespełnienia przez Konsorcjum BIATEL wymogu
Zamawiającego aby zaoferowany pojazd posiadał maksymalną wysokość po
zabudowie nie większą niż 2600 mm, nie potwierdził się.
Izba ustaliła, iż Zamawiający w załączniku nr 1 do SIW „Szczegółowy opis przedmiotu
zamówienia” pkt IV „Nadwozie”, ppkt 5 „Wysokość całkowita” zamieścił postanowienie, iż
wysokość całkowita pojazdu po dokonaniu zabudowy pojazdu ma wynosić nie więcej niż
2600 mm nie licząc anten, co dodatkowo potwierdził pismem z dnia 10 lipca 2009 r.
(odpowiedź na pytanie nr 5 i 42), dodając iż podana wysokość dotyczy pojazdu bez
obciążenia.
Na potwierdzenie powyższego Zamawiający nie wymagał przedłożenia żadnego
dokumentu, żądając jedynie złożenia stosownego oświadczenia w „Formularzu ofertowym”,
stanowiącym załącznik nr 2 do SIWZ, w myśl którego wykonawcy zobowiązani byli złożyć
oświadczenie, że „oferowane (...) pojazdy spełniają wszystkie wymagania Zamawiającego
określone w załączniku nr 1 do SIWZ „Szczegółowy Opis Przedmiotu Zamówienia (SOPZ)”
i oświadczenie takiej treści obaj wykonawcy złożyli w swych ofertach.
Odwołujący Wietmarscher podniósł, iż wykonawca BIATEL zaoferował samochód
marki Ford Transit 300L WB z wysokim dachem. Wysokość przedmiotowego samochodu
wynosi od 2538 mm do 2590 mm i po zastosowaniu najniższej belki sygnalizacyjnej
dostępnej na rynku (Federal Signal model Legend o wysokości 64 mm) z uwzględnieniem
mocowania (minimum 10 mm) przekroczy wymaganą przez Zamawiającego wysokość
pojazdu.
Nadto Odwołujący Wietmarscher nie przedłożył żadnych dowodów potwierdzających
tak postawiony zarzut, mimo że ciężar dowodu w świetle art. 6 k.c. spoczywa na podmiocie,
który z określonego faktu wywodzi skutki prawne. Ograniczył się on jedynie do wskazania
jakie, według jego wiedzy, belki sygnalizacyjne funkcjonują na rynku, podkreślając, iż

przypuszcza, że wskazaną przez niego belkę sygnalizacyjną zastosuje wykonawca BIATEL,
na potwierdzenie powyższego nie przedkładając żadnego dowodu, co w kontekście
oświadczenia złożonego przez Przystępującego BIATEL, że maksymalna wysokość belki
sygnalizacyjnej jaką może zainstalować na dachu oferowanego pojazdu, z zachowaniem
wymogów SIWZ, wynosi 116 mm nie zasługuje na uwzględnienie.
Mając na uwadze powyższe, a zwłaszcza wobec braku wymogu przedłożenia
dokumentów, które w swej treści jednoznacznie potwierdzałyby spełnienie tak postawionego
wymogu stwierdzić należy, iż wystarczającym w świetle – tak skonstruowanych -
postanowień SIWZ było złożenie stosownego oświadczenia. Tym samym stwierdzić należy,
że pojazd zaoferowany przez wykonawcę BIATEL spełnia wymogi Zamawiającego
w zakresie wysokości.

Zarzut dotyczący niezabezpieczenia wadium oferty Konsorcjum GEPARD nie
potwierdził się.
Izba ustaliła, iż Zamawiający w SIWZ postawił wymóg wniesienia wadium m.in.
w formie gwarancji bankowej i gwarancji ubezpieczeniowej, a udzielając odpowiedzi na
pytanie wykonawców, pismem z dnia 10 lipca 2009 r., dopuścił możliwość wniesienia
wadium przez uczestników konsorcjum w częściach, wskazując, iż „z dokumentu wadialnego
musi wynikać, że wykonawca jest uczestnikiem konsorcjum, które składa ofertę
w przedmiotowym postępowaniu.”
Konsorcjum GEPARD złożyło „Gwarancję ubezpieczeniową zapłaty wadium
Nr Gwo/39/09-091-03-01-00” wystawioną dla uczestnika przetargu firmę GEPARD Systems
Sp. z o.o. z siedzibą w Zaściankach oraz „Gwarancję przetargową
Nr 2100/07/2009/1216/K/GWA” wystawioną dla firmy „Polmozbyt Plus” Sp. z o.o. z siedzibą
w Białymstoku, a z każdego z przedłożonych dokumentów jednoznacznie wynika, iż firma,
na którą wystawiono gwarancję składa ofertę w przedmiotowym postępowaniu, jako
uczestnik konsorcjum. Tym samym zarzut złożenia gwarancji przez nieuprawnionego
uczestnika konsorcjum w świetle zgody Zamawiającego na wniesienie wadium w częściach
jest nieuprawniony.
W kwestionowanej gwarancji przetargowej wystawca (Bank Ochrony Środowiska
S.A., Oddział w Białymstoku) określa firmę Polmozbyt Plus Sp. z o.o. z siedzibą Białymstoku,
składającą ofertę jako uczestnik Konsorcjum, jako „Zleceniodawcę”, zobowiązując się:
„nieodwołalnie i bez stawiania warunków poza przewidzianymi w niniejszym dokumencie” do
zapłaty wskazanej kwoty, o ile zaistnieją przesłanki w niej wskazane. Powyższe – zdaniem
Odwołującego Wietmarscher wskazuje na to, iż przedmiotowa gwarancja nie zabezpiecza
interesów Zamawiającego w sytuacji, gdy określone w niej okoliczności dotyczyć będą

drugiego członka konsorcjum, tj. firmy GEPARD Systems Sp. z o.o. z siedzibą
w miejscowości Zaścianki.
Izba podziela w tym zakresie stanowisko wyrażone przez SO w Warszawie w wyroku
z dnia 20.05.2008 r., sygn. akt: V Ca 903/08, w którym Sąd m.in. wskazał, iż „nie można
utożsamiać działań poprzedzających przystąpienie do postępowania przetargowego
z działaniami członków konsorcjum podejmowanych już w toku postępowania”, a więc już po
złożeniu oferty, gdyż „do momentu złożenia wspólnej oferty kilku firm tworzących konsorcjum
na potrzeby postępowania przetargowego, zmuszone są one do podjęcia szeregu działań
stanowiących źródło wzajemnych zobowiązań uzasadnionych wyłącznie treścią umowy
o konsorcjum, której co istotne, nie mają obowiązku składać do momentu przystąpienia do
zawarcia umowy z zamawiającym. A zatem przepisy ustawy Pzp zostały tak skonstruowane,
że zakłada się, iż wszelkie czynności niezbędne dla prawidłowego skonstruowania oferty
odpowiadającej treści SIWZ poprzedzające złożenie oferty znajdują umocowanie w treści
umowy konsorcyjnej. Jeśli treść dołączonego do oferty dokumentu nie wzbudza wątpliwości,
iż dotyczy konkretnego wspólnego przedsięwzięcia, to nie ma podstaw by zakładać, że
którykolwiek z członków konsorcjum działał wbrew woli, czy wiedzy innego”. Skoro więc
w niniejszym stanie faktycznym, Zamawiający dopuścił możliwość złożenia wadium przez
uczestników konsorcjum w częściach, a wykonawcy oddzielnie składający dokument
wadialny zawarli w nim informacje, dotyczące ubiegania się o przedmiotowe zamówienie ze
wskazaniem członków konsorcjum Izba uznała, że gwarancja wadialna wystawiona na rzecz
firmy Polmozbyt Plus S.A. z siedzibą w Białymstoku o wyżej cytowanej treści jest
wystarczająca dla zabezpieczenia oferty Konsorcjum i nie musi ona zawierać w swej treści
dokładnego określenia, iż przez „Zleceniodawcę” należy rozumieć wszystkich, wskazanych
członków konsorcjum ubiegającego się o udzielenie niniejszego zamówienia. Tym samym
Izba stwierdziła, iż brak jest podstaw prawnych do kwestionowania prawidłowości gwarancji
przetargowej wystawionej na rzecz firmy Polmozbyt Plus S.A. z siedzibą w Białymstoku.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Izba zaliczyła w poczet materiału dowodowego dokumenty przedłożone przez Strony
na rozprawie, traktując je jak oświadczenia złożone przez Strony postępowania.

Izba, działając na podstawie § 28 ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów
z dnia 2 października 2007 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu
odwołań (Dz. U. z 2007 r., Nr 187, poz. 1327 z późn. zm.) w związku z art. 187 ust. 1 ustawy
Pzp, wydała w niniejszej sprawie orzeczenie łączne.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 191 ust. 6 i 7 ustawy
Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania, uwzględniając koszty wynagrodzenia
pełnomocnika Zamawiającego i ograniczając je do wysokości 7 200,00 zł, zgodnie
z § 4 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 lipca 2007 r.
w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2007 r., Nr 128, poz. 886
z późn. zm.). Ograniczenie zasądzonej Zamawiającemu kwoty uzasadnione jest tym, iż
faktura z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika w sprawie o sygn. akt KIO/UZP 1368/09
została złożona dopiero na rozprawie, a więc po rozpoznaniu sprawy o sygn. akt
KIIO/UZP 1329/09 podczas, gdy Izba po zamknięciu posiedzenia wydała postanowienie
w sprawie o sygn. akt KIO/UZP 1368/09. Tak więc, aby Izba mogła uwzględnić
wynagrodzenie pełnomocnika Zamawiającego w sprawie o sygn. akt KIO/UZP 1368/09,
Zamawiający powinien był złożyć fakturę dotyczącą wynagrodzenia ustanowionego
pełnomocnika przed zamknięciem posiedzenia.

Izba nie zasądziła kosztów pełnomocnika Przystępującego GEPARD ze względu na to, iż
zgodnie z § 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 lipca 2007 r. w sprawie
wysokości oraz sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2007 r., Nr 128, poz. 886
z późn. zm.) do kosztów postępowania odwoławczego nie zalicza się kosztów wykonawcy
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego.

Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za
pośrednictwem Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych do Sądu Okręgowego
w Warszawie.



Przewodniczący:

.................................

Członkowie:

……………………….

………………………..