Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 1943/10

WYROK
z dnia 27 września 2010r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Robert Skrzeszewski

Protokolant: Przemysław Śpiewak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 września 2010 r. w Warszawie odwołania z dnia 9
września 2010 r. wniesionego przez Konsorcjum: LINTER Sp. z o.o., WAMAG S.A., 32-
340 Wolbrom, Łobzów 163 w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego Lubelski
Węgiel „Bogdanka” S.A. w Bogdance, 21-013 Puchaczów, Bogdanka

przy udziale wykonawcy Fabryka Maszyn Górniczych "Pioma" S.A., 97-300 Piotrków
Trybunalski, ul. R. Dmowskiego 38 zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie zamawiającego,

orzeka:

1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje unieważnienie czynności odrzucenia oferty
Odwołującego, unieważnienie wyboru najkorzystniejszej oferty oraz powtórzenie
czynności badania i oceny ofert, z uwzględnieniem oferty Odwołującego.


2. kosztami postępowania obciąża Lubelski Węgiel „Bogdanka” S.A. w Bogdance, 21-013
Puchaczów, Bogdanka
i postanawia:

1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości 15 000 zł
00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczone przez
Konsorcjum: LINTER Sp. z o.o., WAMAG S.A., 32-340 Wolbrom, Łobzów
163, tytułem kosztów postępowania odwoławczego,

2) zasądzić kwotę 18 600 zł 00 gr (słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych
zero groszy) od Lubelskiego Węgla „Bogdanka” S.A. w Bogdance, 21-013
Puchaczów, Bogdanka na rzecz Konsorcjum: LINTER Sp. z o.o., WAMAG
S.A., 32-340 Wolbrom, Łobzów 163 stanowiącej uzasadnione koszty strony
poniesione z tytułu wpisu od odwołania oraz kosztów wynagrodzenia
pełnomocnika.









Stosownie do art. 198 a i 198 b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do Sądu Okręgowego w Lublinie.

Przewodniczący:
………………………………

Sygn. akt: KIO 1943/10

U z a s a d n i e n i e

Zamawiający - Lubelski Węgiel Bogdanka S.A. w Bogdance wszczął postępowanie o
udzielenie zamówienia publicznego prowadzonego w trybie przetargu nieograniczonego pn.
Dostawa i montaż 5 sztuk fabrycznie nowych przenośników taśmowych o szerokości taśmy
1600 mm, przeznaczonych do pracy w podziemnych zakładach górniczych wydobywających
węgiel kamienny, w pomieszczeniach zagrożonych wybuchem metanu i pyłu węglowego pod
nr postępowania: 4926/2010
Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej nr 13/05/2010 - ID:2010-061028, a SIWZ została zamieszczona na stronie:
http://www.lw.com.pl.
W toku postępowania zostały złożone dwie oferty: pierwsza przez Odwołującego -
Wykonawcy wspólnie ubiegającego się o zamówienie: LINTER Sp. z o.o. (Lider Konsorcjum
z siedzibą w Wolbromiu oraz WAMAG S.A. z siedzibą w Wałbrzychu oraz druga przez
Wykonawcę Fabrykę Maszyn Górniczych Pioma S.A.
Pismem z dnia 21 lipca 2010 r. Zamawiający wezwał Odwołującego do uzupełnienia
dokumentów oraz do wyjaśnienia treści złożonej oferty w zakresie doboru mocy napędów
przenośników. Wezwanie to w spornej dla sprawy części miało następującą treść:
„Dodatkowo Zamawiający, w związku z wątpliwościami w zakresie doboru przez Wykonawcę
mocy napędów poszczególnych przenośników, wzywa wykonawcę, zgodnie z art. 87 ust. 1
ustawy prawo zamówień publicznych, do wyjaśnienia treści złożonej oferty poprzez
przedstawienie metodologii obliczeń w/w. mocy."
Pismem z 22 lipca 2010 r. Odwołujący odpowiedział na wezwanie Zamawiającego i
udzielił wyjaśnień. Odwołujący poinformował, że dobór mocy napędów poszczególnych
przenośników obliczono za pomocą programu QNK dr inż. Piotra Kulinowskiego.
Jednocześnie Wykonawca przedstawił dane wejściowe do przenośników taśmowych T.1, T.2,
T.1zb, T.2zb, T.3zb oraz załączył obliczenia przenośników.
W dniu 31 sierpnia 2010 r. Odwołujący powziął wiadomość o wyborze przez
Zamawiającego oferty wykonawcy Fabryka Maszyn Górniczych Pioma S.A. i odrzuceniu
oferty Odwołującego.
Zamawiający swoją decyzję umotywował w ten sposób, iż stwierdził co następuje :
„W zakresie wyjaśnienia treści złożonej oferty Zamawiający ma wątpliwości co do
prawidłowości wyników obliczeń oraz przyjętych założeń.
W przypadku obliczania mocy napędów przenośnika T2B nie przyjęto do obliczeń
wariantu najbardziej niekorzystnego, a mianowicie przenośnika wypełnionego maksymalnie
na odcinkach poziomych i wznoszących a pustego na odcinkach z upadem. Obliczona moc
napędu przenośnika T1B jest porównywalna z mocą napędu tego przenośnika oferowanego

przez „Pioma" S.A., natomiast moce napędów przenośników T2B, T1zb, T2zb, T3zb są
znacznie niższe niż obliczone dla Pioma S.A. przez dr inż. Piotra Kulinowskiego (twórcę
programu do doboru mocy napędów przenośników).

Zamawiający uznał, że Wykonawca nie spełnił (w zakresie przedmiotu zamówienia)
wymagania Zamawiającego określonego w części III SIWZ Opis przedmiotu zamówienia, pkt
B. Wymagania techniczne, ppkt e):
„przenośniki winny spełniać następujące wymagania:
e) posiadać napędy o mocy dostosowanej do docelowej długości przenośników."
Z takim rozstrzygnięciem przetargu nie zgodził się Odwołujący i w dniu
9.09.2010r.wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej na czynności badania i
oceny ofert, odrzucenia oferty Odwołującego, wyboru oferty Wykonawcy Fabryka Maszyn
Górniczych Pioma S.A.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie przepisów art. 7 ust. 1 i 3, art. 89
ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010
r. Nr 113 poz.759).
Odwołujący wnosił o:
1) uwzględnienie odwołania;
2) nakazanie unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego;
3) nakazanie unieważnienia czynności wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej
przez Wykonawcę Fabryka Maszyn Górniczych Pioma SA;
4) nakazanie dokonania czynności ponownego badania i oceny ofert oraz wyboru
najkorzystniejszej oferty złożonej przez Odwołującego;
5) zasądzenie na rzecz Odwołującego kosztów postępowania odwoławczego.

Odwołujący podniósł, że oferowane przenośniki posiadają napędy o mocy
dostosowanej do docelowej długości tych przenośników, a zatem odpowiadają wymaganiom
SIWZ.
Podkreślił, że zarzuty Zamawiającego nie zostały w żaden sposób udowodnione ani
uprawdopodobnione oraz, że opierają się na błędnych założeniach.
Odwołujący zwrócił uwagę, że w SIWZ nie było wymagania, aby Wykonawca
przyjmował wariant najbardziej niekorzystny (maksymalne wypełnienie przenośnika na
odcinkach poziomych i wznoszących a pustego na odcinkach z upadem).
Nadto Odwołujący zauważył, że niedopuszczalne jest porównywanie oferty
Odwołującego (czy jakiegokolwiek wykonawcy) z ofertą innego wykonawcy, w tym przypadku
Pioma S.A., a oferta ma odpowiadać jedynie wymaganiom określonym w SIWZ. Zdaniem
Odwołującego Zamawiający nie może uznawać oferty Pioma S. A. za wzorzec prawidłowej
oferty i porównywać z nią innych ofert.
Zwrócił uwagę, że w SIWZ nie było (i nie ma prawa być) wymagania, aby moce
napędu były takie jak w ofercie Pioma S.A. Tym samym doszło do naruszenia – w ocenie

Odwołującego - wyrażonej w art. 7 ust. 1 PZP - zasady równego traktowania wykonawców,
bowiem wykonawca Pioma S.A. został potraktowany lepiej niż Odwołujący.
Na marginesie Odwołujący wyjaśnił, że to jaka moc napędu jest dostosowana do
docelowej długości przenośnika zależy od wielu czynników, w tym zastosowanych w
przenośniku podzespołów. Dlatego też możliwe jest, aby oferowane przenośniki różniły się
między sobą pod względem mocy napędów, a mimo to napędy będą odpowiednie dla
danego przenośnika.
Ostatecznie Odwołujący uważał, że przez sam fakt złożenia oferty
potwierdził, że oferowane przenośniki posiadają napędy o mocy dostosowanej do docelowej
długości przenośników.
Zwrócił uwagę, że Zamawiający nie określił w SIWZ bardziej szczegółowych
wymagań dotyczących napędów, ani sposobu w jaki mają być zrealizowane i przedstawione
w ofercie pozostawiając to do decyzji Wykonawców. Przyznał, że przyjęta przez
Wykonawców metoda i sposób spełnienia tego wymagania powinny być zgodne z wiedzą
techniczną i zapewniać prawidłowe działanie przedmiotu zamówienia. Odwołujący uznał
zatem, że metoda wyliczeń zastosowana przy użyciu programu komputerowego QNK
autorstwa dr inż. Piotra Kulinowskiego była prawidłowa, tym bardziej, iż korzystał z tej
metody również wybrany wykonawca.
Odwołujący reprezentował stanowisko, że Wykonawcy nie mieli obowiązku
wykazywania w ofercie, że przyjęta moc jest mocą dostosowaną do długości przenośników, a
w szczególności nie mieli obowiązku przedstawiania jakichkolwiek dokumentów na
potwierdzenie tej okoliczności.
W dniu 10.09.2010r.Fabryka Maszyn Górniczych „Pioma" S.A. w Piotrkowie
Trybunalskim zgłosiła przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
Zamawiającego, wnosząc o jego oddalenie.
Przystępujący podniósł, że oferta Odwołującego została prawidłowo odrzucona przez
Zamawiającego ze względu na nie spełnienie wymogów pkt IV.B. lit e) załącznika III do
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia.
Argumentował, że jak wynika z obliczeń wykonanych przez dr inż. Piotra
Kulinowskiego, twórcy programu jakim posłużył się Odwołujący dokonując obliczeń dla
wymaganej mocy napędu przenośnika, wymagane dla jego prawidłowej pracy parametry są
odmienne od zaproponowanych przez Odwołującego.
Zauważył, że doszło do odrzucenia oferty konkurencyjnej, gdyż z obliczeń
dokonanych przez eksperta wynika, że zaproponowany przedmiot zamówienia nie będzie
spełniał oczekiwań Zamawiającego (nie będzie spełniał swoich funkcji) ze względu na błędne
obliczenia mocy napędów przenośników, a nie z innych przyczyn.
Przystępujący potwierdził zasadność posłużenia się opinią eksperta - osoby
posiadającej wiedzę specjalistyczną (autora programu, z którego korzystał Odwołujący
przygotowując ofertę), aby zweryfikować poprawność oferty Odwołującego, ponieważ jest to

pierwsza w Polsce podziemna odstawa przenośnikowa o tak wysokich parametrach, a fakt,
że opinia ta została sporządzona na zlecenie Przystępującego nie miał znaczenia.
Zaznaczył, że samo posiadanie i posłużenie się programem do dokonywania obliczeń
nie powoduje jeszcze, że otrzymany wynik jest prawidłowy, ponieważ jest to program
obliczeniowy przeznaczony do przyspieszenia obliczeń dla specjalistów z zakresu transportu
taśmowego. Wywodził, że dla poprawnego przeprowadzenia obliczeń konieczna jest wiedza i
doświadczenie, pozwalające na uwzględnienie przy dokonywaniu obliczeń szeregu
czynników mających wpływ na prawidłowy dobór jednostki napędowej. Taką wiedzą
legitymuje się dr inż. Piotr Kulinowski, wobec czego dokonane przez niego obliczenia są
poprawne. Przystępujący twierdził, że Odwołujący przeprowadzając obliczenia nie uwzględnił
zaś m.in. że przenośnik może pracować maksymalnie wypełniony na odcinkach poziomych i
wznoszących, a pusty na odcinkach opadających oraz że w czasie pracy przenośnika mogą
wystąpić przerwy, powodujące okresowe zmiany zapotrzebowania mocy.
Przystępujący argumentował, że dla zapewnienia prawidłowej pracy przenośnika
należy uwzględnić wszystkie przypadki i okoliczności występujące w czasie jej wykonywania
(jak również okoliczności pozostające w związku jej wykonywaniem).
Zwrócił również uwagę, że w przypadkach zastosowania zbyt małej mocy,
załadowany przenośnik zatrzymany awaryjnie np. z powodów bezpieczeństwa obsługi, nie
ruszy ponownie, a powyższa sytuacja może w konsekwencji spowodować konieczność
częściowego rozładunku ręcznego, a to ma wpływ na koszt zrzucenia ręcznego urobku z
taśmy na spąg i ponownego posprzątania chodnika po jego uruchomieniu.
Zdaniem Przystępującego jest tylko częścią kosztów Kopalni związanych z
koniecznością zatrzymania wydobycia, wynoszącego tym przypadku 72 tony na minutę, a na
przenośniku o długości 1740 m może znajdować się jednorazowo około 520 ton urobku.
Przystępujący dowodził, że jeżeli obliczenia przeprowadzone przez eksperta i przez
Odwołującego za pomocą tego samego programu dają różny rezultat, to Odwołujący popełnił
w nich błąd, który skutkuje nieprawidłowym doborem jednostki napędowej do zaoferowanych
Zamawiającemu przenośników, co z kolei powoduje niezgodność oferty z pkt IV.B. lit e)
załącznika III do SIWZ (napęd nie jest dobrany do „docelowej długości przenośników").
Przystępujący wskazywał, że nieokreślenie przez Zamawiającego wszystkich parametrów
przenośnika nie oznacza, że wykonawca może zaproponować Zamawiającemu przenośnik, który nie
będzie spełniał swoich funkcji i nie będzie odpowiadał wymaganiom Zamawiającego, jak również że nie
będzie miał prawa do sprawdzenia tej okoliczności.

Podsumowując Przystępujący stwierdził, że Odwołujący popełnił błąd w doborze
jednostki napędowej przenośnik(ów)a, który został potwierdzony wyliczeniami przeprowadzonymi
przez eksperta, co skutkuje niezgodnością jego oferty z SIWZ i daje podstawę do jej odrzucenia w
oparciu o art. 89 ust. 1 pkt 2) Pzp.
Dodatkowo podniósł, że oferta Odwołującego posiada jeszcze inne wady, dyskwalifikujące
go jako dostawcę polegające na tym, że przenośniki T1 zb., T2 zb., T3 zb są wyposażone tylko w

napinanie ręczne śrubowe, co nie gwarantuje spełnienia punktu IV.B.n. załącznika III do SIWZ w
zakresie wymaganego sprzężenia ciernego.


Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje.

Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności w
oparciu o treść specyfikacji istotnych warunków zamówienia, złożonych ofert Odwołującego i
Przystępującego do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego, wezwania
Zamawiającego z dnia 21.07.2010r. do udzielenia wyjaśnień przez Odwołującego,
odpowiedzi Odwołującego na powyższe wezwanie z dnia 22.07.2010r., jak również na
podstawie złożonych na rozprawie przez strony wyjaśnień, pism i obliczeń Izba postanowiła
odwołanie uwzględnić.

Odwołanie nie zawierało braków formalnych, wpis został przez Odwołującego uiszczony,
zatem odwołanie podlegało rozpoznaniu. Izba nie stwierdziła przesłanek do jego odrzucenia.

Uwzględniając powyższe Izba przeprowadziła rozprawę, podczas której Odwołujący
podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko, a Zamawiający i Przystępujący wnosili o oddalenie
odwołania.

Izba doszukała się w działaniach Zamawiającego naruszenia przepisów art. 7 ust. 1 i
3, art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku - Prawo zamówień publicznych (Dz.
U. z 2010 r. Nr 113 poz.759).

Izba stwierdziła, że przedmiotem sporu pomiędzy stronami była odmienna ocena
spełniania przez ofertę Odwołującego wymagań pkt IV.B. lit e) załącznika III do SIWZ w
zakresie posiadania napędu o mocy dostosowanej do docelowej długości przenośników w
części dotyczącej przenośników T2B, T1 zb., T2 zb., T3 zb.

Izba ustaliła, że przedmiotowa specyfikacja techniczna SIWZ nie zawierała żadnych
parametrów wskazujących na konkretną moc dla danej długości powyższych przenośników.
Zamawiający nie określił również metodologii wyliczeń oraz założeń szczegółowych, jakie
byłyby konieczne dla dokonania jednoznacznego określenia mocy napędów przenośników z
uwzględnieniem wszystkich elementów mających wpływ na ustalenie jej dostosowania do ich
długości.

Zamawiający nie zakwestionował obliczeń Odwołującego, lecz miał wątpliwości czy
uwzględniają one wszystkie okoliczności związane z koniecznością dostosowania mocy do
docelowej długości przenośników.

Na rozprawie zostało przedłożone przez Odwołującego „Obliczenie sprawdzające
dobór mocy napędu przenośników taśmowych T1, T2, T1.zb, T2.zb, T3.zb” wykonane we
wrześniu 2010r. przez dr inż. Andrzeja J. Zmysłowskiego z Instytutu Inżynierii Produkcji
Wydziału Organizacji i Zarządzania Politechniki Śląskiej.

Na stronie 6 tego obliczenia ustalone zostały masy całkowite krążników jako
elementów przenośnika odpowiednio na : 14,2 kg dla Ø 159x600 i 17,8 kg dla Ø 133x900
oraz masa jednostkowa 36,7 kg dla taśmy Sempertrans Bełchatów sp. z o.o. jako elementu
przenośnika.

Na str. 11 przedłożonych obliczeń sprawdzających dobór mocy napędu w wariancie 2
przyjęto również najbardziej niekorzystny stan obciążenia urobkiem (przenośnika
wypełnionego urobkiem na odcinakach poziomych, wznoszących oraz z upadem).

Z obliczenia zapotrzebowania mocy w przenośnikach taśmowych B1600 odstawy
głównej w polu Stefanów, na którą powołuje się Zamawiający, sporządzonej przez prof. dr
inż. Aleksandra Lutyńskiego w dniu 12.08.2010r., wynika zaś, iż przyjęto taśmę 14890 GTP
1250 5 z odkładami po 4mm, której masa wynosi 25,42 kg/m2(masa metra bieżącego =
41,48 kg/mb). Natomiast w ramach przedmiotowego obliczenia przyjęto, że masa części
obrotowych krążnika górnego Ø 159x600 = 13,7 kg, a masa części obrotowych krążnika
dolnego Ø 159x900 =18,2 kg(katalog Mifaroll S.A.).

Podobne dane wyjściowe w zakresie masy części obrotowych krążników zostały
zestawione na stronie 5, przedłożonego przez Przystępującego, opracowania doboru
parametrów pracy ciągu przenośników B1600 w kopalni węgla kamiennego „Bogdanka”
dostarczanych w ramach przetargu nr 4926/2010 sporządzonego przez Lecha Gładysiewicza
i Witolda Kawalca z Instytutu Górnictwa Politechniki Wrocławskiej. W zakresie zaś masy
taśmy podane zostało 30,09 kg/m2.

Przy czym z protokołu z badania nr OPA/LBK/53/2010 na temat Badania krążników
przenośnych taśmowych dla Met – Roll z 14.07.2010r., złożonego przez Odwołującego na
rozprawie, wynika, iż w obrocie istnieją również krążniki taśmowe o wymiarach : Ø 133x750 i
Ø 133x530(str.2).

śadna z metod przedstawionych w powyższych wszystkich obliczeniach nie została
przez uczestników postępowania odwoławczego zanegowana, jednak wszyscy podważali
jedynie założenia do obliczeń i wynik obliczeń przedstawionych przez swoich przeciwników
procesowych.

W tym stanie rzeczy Izba uznała za udowodnioną okoliczność wpływu masy
elementów taśmy przenośników na obliczenie ich mocy napędowej zgodnie z twierdzeniem
Odwołującego. Na rozprawie okoliczność ta nie była podważana przez Zamawiającego i
Przystępującego.

Na dowiedzenie powyższej okoliczności może również wskazywać, iż obliczenia
oparte były na różnych masach krążników i ich Ø oraz masach taśm różnych producentów.

Poza tym Izba przyjęła również, że inne krążniki, o mniejszej wadze mogą być
zestawione z taśmą, co może mieć wpływ na ustalenie mocy napędowej przenośnika,
podczas gdy w obliczeniach przedstawionych przez Zamawiającego oraz Przystępującego
podane były tylko dwa rodzaje krążników.

Wobec powyższego Zamawiający i Przystępujący nie wykazali czy dokonane
obliczenia dotyczą przenośnika zaoferowanego przez Odwołującego, a zatem czy warunek
żądany SIWZ pozostaje w kolizji z treścią oferty.

Ostatecznie Izba zauważyła, że z powodu braku bezpośredniego odniesienia się w
przedłożonych obliczeniach do produktu Odwołującego podane wyniki obliczeń nie mają
znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Izba uznała, że naruszenie przez Zamawiającego art.7 ust.1 i 3 i art.89 ust.1 pkt 2
ustawy Pzp polegało, w rozpoznawanej sprawie, na niedozwolonym posłużeniu się w
rozstrzygnięciu o wyniku przetargu częściową argumentacją Przystępującego z pisma z dnia
8.07.2010r. i bezpodstawnym stwierdzeniu niezgodności oferty Odwołującego poprzez treść
oferty Przystępującego.

Stosownie do przepisu art.89 ust.1 pkt 2 ustawy Pzp Zamawiający odrzuca ofertę,
jeżeli jej treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z
zastrzeżeniem art.89 ust.2 pkt 3.

Powyższy przepis może zostać zastosowany przez Zamawiającego w razie wyraźnej,
oczywistej, wykazanej sprzeczności treści oferty z treścią SIWZ, a nie w warunkach
powziętych przez Zamawiającego wątpliwości.

Jeżeli Zamawiający nie określił w SIWZ szczegółowych wymagań technicznych w
rozpoznawanym zakresie i nie był w stanie prawidłowo usunąć wątpliwości z tego
wynikających, to powinien się oprzeć na treści oświadczenia Odwołującego zawartego na
stronie 58 jego oferty.

Na marginesie należy zauważyć, iż skonkretyzowanie przez Zamawiającego
paramentów w SIWZ w zakresie mocy napędowej przenośnika taśmowego lub żądanie dla
niego mocy zapasowej(dodatkowej) na etapie przygotowania postępowania nie
spowodowałoby trudności w ocenie przez samego Zamawiającego sformułowanych przez
niego warunków technicznych.

Izba zatem uznała, że naruszenie powołanych wyżej przepisów ustawy miało wpływ
na wynik postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.

W tym stanie rzeczy Izba na podstawie art. 192 ust. 2 ustawy Pzp postanowiła
odwołanie uwzględnić.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy, czyli stosownie do wyniku postępowania, z uwzględnieniem postanowień
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010r. w sprawie wysokości i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238).