Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO/1962/10

WYROK
z dnia 28 września 2010 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Małgorzata Rakowska


Protokolant: Patrycja Kaczmarska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 września 2010 r. w Warszawie odwołania
wniesionego w dniu 13 września 2010 r. przez „ENGOREM” Sp. z o.o. z siedzibą w Łodzi,
92-516 Łódź, ul. Puszkina 78 w postępowaniu prowadzonym przez PGE Górnictwo
i Energetyka Konwencjonalna S.A. z siedzibą w Bełchatowie, 97-400 Bełchatów,
ul. 1 Maja 63,

przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Grupa
Powen – Wafapomp S.A. z siedzibą w Warszawie, 03-231 Warszawa, ul. Odlewnicza 1
(pełnomocnik), Mostostal Zabrze Holding S.A. z siedzibą w Zabrzu, 41-800 Zabrze,
ul. Wolności 191 zgłaszających przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego,
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża „ENGOREM” Sp. z o.o. z siedzibą w Łodzi,
92-516 Łódź, ul. Puszkina 78 i nakazuje:
1) zaliczyć w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez „ENGOREM”
Sp. z o.o. z siedzibą w Łodzi 92-516 Łódź, ul. Puszkina 78 tytułem wpisu od
odwołania,

2) dokonać wpłaty kwoty 4 752 zł 18 gr (słownie: cztery tysiące siedemset
pięćdziesiąt dwa złote osiemnaście groszy) przez „ENGOREM” Sp. z o.o.
z siedzibą w Łodzi 92-516 Łódź, ul. Puszkina 78 na rzecz PGE Górnictwo
i Energetyka Konwencjonalna S.A. z siedzibą w Bełchatowie,
97-400 Bełchatów, ul. 1 Maja 63, stanowiącej uzasadnione koszty strony
poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika oraz kosztów dojazdu
pełnomocnika na posiedzenie i rozprawę.

Stosownie do art. 198 a i 198 b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (tj.: Dz. U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759 z późn. zm.) na niniejszy wyrok –
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim.


Przewodniczący:
………………………………

Sygn. akt: KIO/1962/10

U z a s a d n i e n i e

PGE Zespół Elektrowni Dolna Odra S.A. z siedzibą w miejscowości Nowe Czarnowo
(obecnie: PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A. z siedzibą w Bełchatowie),
zwane dalej „Zamawiającym”, działając na podstawie przepisów ustawy dnia 29 stycznia
2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j.: Dz. U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759 z późn. zm.),
zwanej dalej „ustawą Pzp”, wszczął, w trybie przetargu ograniczonego, postępowanie o
udzielenie zamówienia sektorowego na „Zabudowę pomp wody zasilającej wraz z
budynkiem pompowni w Elektrowni Szczecin”.
Ogłoszenie o przedmiotowym zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 4 sierpnia 2010 r., nr 2010/S 149-230899.
Pismem z dnia 3 września 2010 r. (wpływ do Odwołującego w tej samej dacie)
Zamawiający poinformował wykonawcę „ENGOREM” Sp. z o.o. z siedzibą w Łodzi, zwanego
dalej „Odwołującym”, o odrzuceniu jego oferty jako nieodpowiadającej treści specyfikacji
istotnych warunków zamówienia, zwanej dalej „SIWZ”, wskazując iż:
1) wymagał, aby każda z pomp posiadała upust o parametrach: nadciśnienie na króćcu
upustowym 20 bar (2MPa (g)), wydajność upustu 6 t/h (s. 30 SIWZ), natomiast Odwołujący
zaoferował pompy o następujących parametrach (s. 10 oferty): ciśnienie na upuście 2,2
MPa, wydajność na króćcu upustowym 6 m³/h, co daje 5,5 t/h przy temperaturze 180° c (6
m³/h x 918,6 kg/ m³);
2) określił w SIWZ (s. 29 SIWZ) wymagany poziom drgań mechanicznych dla pomp wraz z
silnikiem napędowym (agregatu pompowego) jak dla strefy A mierzony we wszystkich
kierunkach zgodnie z normą PN-ISO 10816 – 1. Odwołujący (str. 14 oferty) określił jedynie,
że rotor pompy zostanie wyważony tak, aby spełniona była strefa A grupy III, a także, iż silnik
wykonany zostanie pod kątem drgań w strefie (str. 15 oferty). Poziomy drgań nie spełniają
więc wymogu SIWZ, gdyż nie dotyczą konkretnego agregatu pompowego, lecz jego
elementów składowych;
3) wymagał, aby wykonawca wykorzystał do chłodzenia zabudowanych urządzeń wodę
chłodzącą z istniejącej instalacji, dopuszczając także wykonanie przez wykonawcę w ramach
zamówienia niezbędnych urządzeń uzdatniających istniejącą wodę chłodzącą. Natomiast
Odwołujący założył, iż wykorzystana zostanie woda zdemineralizowana z istniejącej instalacji
Zamawiającego (str. 17 oferty – pkt 1.1.2.4.);

4) wymagał, aby obudowy przetworników różnicy ciśnień wykonane były w stopniu ochrony
IP66 (str. 47 SIWZ), natomiast Odwołujący wskazał, iż wykorzystany przez niego zostanie
przetwornik różnicy ciśnień ze stopniem ochrony IP65;
5) wymagał, aby maksymalny dopuszczalny poziom hałasu w odległości jednego metra od
urządzenia (agregatu pompowego) w czasie pracy nie przekraczał 85 dB, maksymalny
poziom dźwięku A nie przekroczył 115 dB (str. 14 – 1.1.1.1.), a szczytowa wartość dźwięku
C nie przekroczyła wartości NDN 135 dB (podane parametry miały zostać spełnione łącznie).
Odwołujący wskazał, iż przewidywany poziom hałasu pompy dla warunków maksymalnej
wydajności 72 {kg/s} przy ciśnieniu na króćcu tłocznym 95,6 {bar} będzie wynosił LpA = 89
{dB(A)}; dla silnika 87 dB(A) (str. 19 - pkt 1.1.3.3.).
Nadto Odwołujący podniósł, iż w ofercie Odwołującego występują i inne uchybienia, a
mianowicie: 1) dotyczące maksymalnego przepięcia na zaciskach silnika, które winno być
maksymalnie do 1200 V, a jest równe 1800 V oraz 2) dotyczące ciśnienia panującego w
zbiorniku wody zasilającej , które w zbiorniku wody winno wynosić 3,5 bar(g) (0,35 MPa(g)),
natomiast z oferty Odwołującego wynika, iż dobrał on pompę dla ciśnienia w zbiorniku wody
zasilającej równego 0,45 MPa.
W dniu 13 września 2010 r. (pismem z dnia 9 września 2010 r.) Odwołujący wniósł
odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej (wpływ pisma do Zamawiającego w dniu
10 września 2010 r.) wobec czynności odrzucenia jego oferty, zarzucając Zamawiającemu
naruszenie art. 87 ust. 1 i 2, art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ustawy Pzp.
Jednocześnie wnosząc o przywrócenie jego oferty oraz wybór jego oferty jako
najkorzystniejszej z punktu widzenia kryteriów oceny ofert.
W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazał m.in.:
1. odnośnie punktu 1, iż wystąpiła ewidentna pomyłka w jednostkach przepływu, gdzie
zamiast jednostki {t/h} wstawiono {m³/h}, przedstawiając dodatkowo wyliczenia, które
mają potwierdzać, iż wydajność na króćcu upustowym jest wyższe niż wymagał tego
Zamawiający, co umożliwi pobór 6 {t/h} wody przy nadciśnieniu nie mniejszym niż 2,0
MPa;
2. odnośnie punktu 2, dotyczącego poziomu drgań mechanicznych dla pomp wraz z
silnikiem spełnienie wymagań podniósł, iż potwierdził spełnienie tego warunku dla
pompy (str. 14 oferty) oraz silnika (str. 15 oferty), jak również oświadczeniem w
formularzu ofertowym. Nadto podkreślił, iż żadna z części normy nie mówi o
zespołach urządzeń pompa-silnik tylko o maszynach. Stąd zapisy w ofercie
określające spełnienie drgań dla poszczególnych urządzeń są zgodne z normą, gdyż
oddzielnie mierzy się drgania silników i dla pomp, a każdy z wyników musi mieścić się
w określonej dla danej maszyny strefie drgań w grupie, do której maszyna jest
przypisana;

3. odnośnie punktu 3 wskazał, iż treść udzielonej prze zamawiającego odpowiedzi była
jednoznaczna i wskazywała na możliwość stosowania wody „zdemi”;
4. odnośnie punktu 4 podkreślił, iż wpisanie IP65 wynika jedynie z pomyłki w trakcie
opracowywania oferty, dodając iż z katalogu firmy ABB wynika, że dla przetworników
ciśnienia i różnicy ciśnień serii 266 podstawowym stopniem ochrony jest IP67 (nie ma
więc wykonania o stopniu niższym);
5. odnośnie punktu 5 podniósł, iż spełnienie wymagań dotyczących poziomu hałasu
pompy potwierdził oświadczeniem złożonym w formularzu ofertowym, a
zaproponowane rozwiązania techniczne nie stoją w sprzeczności ze złożonym
oświadczeniem (str. 14, 19 i 24 oferty);
6. odnośnie punktu 6 i 7 Odwołujący podał, iż karta katalogowa zawiera informację dla
pewnej założonej długości kabli łączących silnik z falownikiem, a Zamawiający mógł
zweryfikować jakie są przewidziane długości kabli wprost z planu sytuacyjnego
załączonego do złożonej przez niego oferty.
7. odnośnie punktu 7 wskazał, iż podany przez niego parametr ciśnienia w zbiorniku
zasilającym 0,45 MPa podany w złożonej ofercie jest wyrażony jako ciśnienie
absolutne 0,45 MPa(a) = 0,35 MPa (g) = 3,5 bar (g).
W dniu 14 września 2010 r. (pismem z tej samej daty) Zamawiający poinformował
wykonawców o wniesieniu odwołania, przekazał kopię odwołania oraz wezwał wykonawców
do wzięcia udziału w postępowaniu odwoławczym (przedmiotowe pismo wykonawcy
wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia: Grupa Powen – Wafapomp S.A. z siedzibą
w Warszawie i Mostostal Zabrze Holding S.A. z siedzibą w Zabrzu, zwany dalej „Grupa
Powen – Wafapomp” otrzymał w tej samej dacie).
W dniu 17 września 2010 r. (pismem z dnia 16 września 2010 r.) Grupa Powen –
Wafapomp do postępowania odwoławczego, po stronie Zamawiającego, przekazując kopie
przystąpienia Odwołującemu i Zamawiającemu.

Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, w tym w szczególności postanowienia SIWZ wraz z załącznikami,
złożone oferty, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska Stron oraz
Przystępującego złożone podczas rozprawy, skład orzekający Izby zważył co następuje:

Izba nie znalazła podstaw do odrzucenia odwołania w związku z tym, iż nie została
wypełniona żadna z przesłanek negatywnych, uniemożliwiających merytoryczne rozpoznanie
odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.
Mając na uwadze powyższe skład orzekający Izby merytorycznie rozpoznał złożone
odwołanie, uznając iż odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zarzut pierwszy odwołania nie potwierdził się.
Izba ustaliła, iż Zamawiający w punkcie 4.3 SIWZ „Wymagania techniczne dla pomp”
zamieścił postanowienie „każda z pomp powinna posiadać upust o parametrach: 1)
nadciśnienie na króćcu upustowym – 20 bar(g), 2) wydajność upustu – 6 t/h”.
Odwołujący na stronie 10 złożonej oferty wskazał „ciśnienie na upuście pompy – 2,2
MPa, wydajność na króćcu upustowym 6,0 m³/h”.
W ocenie Odwołującego zaistniała omyłka stanowi „ewidentną pomyłkę” w
jednostkach przepływu.
Mając na uwadze powyższe Izba zważyła co następuje:
Zgodnie z treścią art. 87 ustawy Pzp możliwym jest poprawienie w ofercie
wykonawcy: oczywistych omyłek pisarskich, oczywistych omyłek rachunkowych, jak również
innych omyłek polegających na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych warunków
zamówienia, niepowodujących istotnych zmian w treści oferty. Ustawa nie używa natomiast
pojęcia „ewidentna pomyłka”, na którą w odniesieniu do zarzutu pierwszego konsekwentnie
powoływał się Odwołujący, dystansując się od pojęcie oczywistej omyłki.
Zdaniem Izby zmiana jednostki nie może zostać potraktowana jako oczywista omyłka
pisarska. Taką omyłką – jak słusznie podniósł Przystępujący – jest omyłka widoczna bez
specjalistycznej wiedzy, niezamierzona niedokładność, błąd pisarski lub inna podobna
usterka w tekście. Są to więc takie niedokładności, które są widoczne dla każdego bez
przeprowadzania jakiejkolwiek dodatkowej analizy. Tymczasem w niniejszym stanie
faktycznym, dla ustalenia prawidłowej jednostki przepływu, koniecznym jest
przeprowadzenie nie tylko dodatkowych wyliczeń (wyliczeń takich dokonał Odwołujący we
wniesionym odwołaniu), ale także analizy dokumentów, które Odwołujący – jak podkreślał na
rozprawie – złożył w innym postępowaniu prowadzonym przez tego samego Zamawiającego.
Wskazane przez Odwołującego działania rachunkowe przyjmują bowiem określoną tezę
(wartość dodatkowej mocy na wale – 4,5 {kW}) i dla jej udowodnienia Odwołujący
przeprowadził w odwołaniu obliczenia, uwzględniające także wartości podane przez
Zamawiającego. Niemniej jednak stwierdzić należy, iż wiedza konieczna dla udowodnienia
spełnienia wymogu wydajności na króćcu upustowym, a tym samym dokonania wskazanego
działania matematycznego, nie jest wiedzą powszechną.
Podstawą ustalenia prawidłowej jednostki nie może być także pytanie do treści SIWZ,
skierowane do Zamawiającego na etapie przygotowania oferty, a dotyczące „parametrów
(…) na króćcu upustowym pompy”. Oceniana jest bowiem treść złożonej oferty, a nie
intencje Odwołującego.
Zmiana jednostki nie może być potraktowana jako omyłka rachunkowa (Odwołujący
postawił Zamawiającemu zarzut naruszenia – jak podniósł na rozprawie – całego art. 87 ust.

2 ustawy Pzp), gdyż nie polega na wpisaniu nieprawidłowego wyniku działania
arytmetycznego.
Niezgodność ta nie stanowi także innej omyłki polegającej na niezgodności oferty ze
specyfikacją istotnych warunków zamówienia, niepowodującej istotnych zmian w treści
oferty. Spełnienie wymaganych i określonych w SIWZ parametrów technicznych pompy jest
bowiem istotne dla Zamawiającego. Natomiast Odwołujący podał w ofercie inny parametr niż
ten, który był wymagany przez Zamawiającego. Parametr ten jest także inny niż ten, który
wyliczył następnie w odwołaniu. Parametry „t/h”, jak i „m³/h” w obrocie nie występują
zamiennie, lecz są od siebie niezależne. Zamawiający nie żądał pompy o innej wydajności
upustu, niż wskazany w SIWZ, a do takiej sytuacji (zaoferowania pompy o innej wydajności)
doszłoby na skutek zmiany wskazanej jednostki. Zmiana tej jednostki prowadziłaby w istocie
do nieuprawnionej zmiany treści oferty złożonej przez Odwołującego.
Tym samym stwierdzić należy, iż Zamawiający prawidłowo uczynił, uznając iż w tym
zakresie oferta Odwołującego nie może zostać poprawiona.

Zarzut drugi odwołania nie potwierdził się.
Izba ustaliła, iż Zamawiający w punkcie 4.2 SIWZ „Wymagania techniczne dla
agregatu pompowego” zamieścił postanowienie „poziom drgań mechanicznych pompy wraz
z silnikiem napędowym (agregatu pompowego) mierzony we wszystkich kierunkach, zgodnie
z normą PN-ISO 10816-1 musi spełniać wymagania określone jak dla strefy A”.
Odwołujący w punkcie „Drgania” wskazał „rotor pompy zostanie tak wyważony, aby
spełniona była strefa A grupa III normy ISO 10816” (str. 14 oferty). Natomiast w punkcie
„Łożyskowanie silnika” podał „silnik wykonany zostanie pod kątem drgań w strefie A wg ISO
10816” (str. 15 oferty).
W oparciu powyższe stwierdzić należy, iż faktycznie Zamawiający wymagał podania
poziomu drgań dla całego urządzenia (całej maszyny), a Odwołujący w swojej ofercie odnosił
się do jej elementów składowych (osobno silnika i rotora pompy). Tym samym nie spełnił
wymogu postawionego urządzeniu w SIWZ, a więc wykazania określonego poziomu drgań
dla całego urządzenia. Możliwym jest bowiem – jak wynika z opinii przedłożonej przez
Zamawiającego – spełnienie wymagań dotyczących poziomu drgań dla poszczególnych
komponentów (silnika i pompy) i nie spełnienie ich dla urządzenia składającego się z tych
komponentów. Współpraca tych komponentów powoduje bowiem różne oddziaływanie na
strefę drgań, a wzrost poziomu drgań może być wynikiem także błędów montażowych silnika
i rotora pompy.
Odwołujący nie wykazał więc spełnienia wymagań Zamawiającego określonych w
normie PN-ISO 10816-1. To Zamawiający natomiast wskazał, iż w załączniku B
„Tymczasowe kryteria drgań szerokopasmowych dla określonych grup maszyn” do normy

„PN-ISO 10816-1:1998” podano wskazówki dotyczące pomiaru i oceny drgań
mechanicznych maszyn mierzonych na częściach nie wirujących, które sklasyfikowano w
czterech klasach. Klasa trzecia obejmuje „wielkie silniki napędowe i inne wielkie maszyny z
masami wirującymi, zamontowane na sztywnych i ciężkich fundamentach o małej podatności
w kierunku pomiaru drgań”, co oznacza iż do klasy tej należy przypisać urządzenie (agregat
pompowy) określony w SIWZ, a tym samym iż badania drgań powinny być dokonane dla tej
właśnie maszyny.
Okoliczność, iż akredytowane laboratorium Odwołującego pomiary drgań prowadzi
oddzielnie dla silnika i oddzielnie dla pompy nie przesądza o spełnieniu wymogu drgań dla
całego urządzenia. Wymóg ten powinien być bowiem spełniony nie na etapie odbioru, ale już
na etapie składania oferty.
Tym samym zarzut ten nie potwierdził się.

Zarzut trzeci odwołania nie potwierdził się.
Izba ustaliła, iż Zamawiający w SIWZ zamieścił uwagę „Woda chłodząca o
powyższych parametrach może być wykorzystana przez wykonawcę do chłodzenia
zabudowywanych urządzeń. Jeżeli ilość wody chłodzącej nie będzie spełniać określonych
przez wykonawcę wymagań zabuduje on dla swoich potrzeb niezbędne urządzenia” (str. 28
SIWZ). Nadto w odpowiedzi na pytanie wykonawcy czy Zamawiający dopuszcza
zastosowanie wody zdemi, jako wody chłodzącej uszczelnienia pompy, Zamawiający
wskazał, iż „zapisy w SIWZ nie wykluczają zastosowania wody zdemineralizowanej jako
wody chłodzącej z zastrzeżeniem uwagi zawartej w pkt. 4.1.1. SIWZ”.
Odwołujący w punkcie „Rurociągi wody chłodzącej” wskazał „od istniejących instalacji
wody zdemi wykonany zostanie rurociąg wody chłodzącej uszczelnienia pompy (…). Układ
chłodzenia uszczelnień mechanicznych pomp – poprowadzony zostanie od istniejącego
rurociągu wody zdemi rurą spawaną ze stali nierdzewnej (…)” (str. 17 oferty).
Bezspornym jest, iż Zamawiający nie wykluczał zastosowania wody zdemi. Istotę
sporu stanowi natomiast to czy w świetle postanowień SIWZ, jak i udzielonej następnie
odpowiedzi Zamawiający dopuszczał wykorzystanie wody z istniejącej już instalacji.
Niewątpliwym jest, iż zgody na wykorzystanie wody z istniejącej już instalacji
Zamawiającego w treści SIWZ nie zawarto. Zamawiający dopuszczając możliwość
wykorzystania wody zdemi ze swych źródeł nie dopuścił jednocześnie możliwości dołączenia
się do jego instalacji. Jak wskazywał na rozprawie, gdyby dopuścił taką możliwość wówczas
wskazałby miejsce takiego podłączenia tak, jak to uczynił w stosunku do innych mediów.
Możliwości podłączenia nie może uzasadniać także wizyta wykonawcy u Zmawiającego.
Dotyczyła bowiem ona – jak podniósł Odwołujący – poprzednio prowadzonego
postępowania. Natomiast w tym postępowaniu, jak wskazywał Zamawiający, dokonano w

SIWZ szereg zmian, w tym w kwestionowanym zakresie niedopuszczając możliwości
podłączenia do jego instalacji. Odwołujący dokonał więc błędnej interpretacji udzielonej
odpowiedzi. Przygotowując ofertę winien kierować się dokumentacją dotycząca wyłącznie
tego konkretnego postępowania i nie sięgać do uprzednio prowadzonego, nawet jeżeli
dotyczyło tego samego przedmiotu zamówienia. Jak bowiem ustalono Zamawiający dokonał
zmian treści SIWZ w stosunku do poprzednio przygotowanej, w tym zmienił m.in. niektóre
wymogi. Ustalenia tamtego postępowania nie mogą być wiążące w obecnym, odrębnym od
tamtego postępowaniu. Dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy nie ma również znaczenia
podnoszona w odwołaniu okoliczność jakoby rozwiązanie zaproponowane przez
Zamawiającego to proces kosztowny inwestycyjnie i eksploatacyjnie. Zamawiający postawił
bowiem określone wymogi, a Odwołujący winien je bezwzględnie spełnić, a czego
niewątpliwie nie uczynił.
Nadto stwierdzić należy, iż kwestionowanie obecnie postanowień SIWZ jest
spóźnione. Odwołujący na wcześniejszym etapie postępowania mógł wnosić w tym zakresie
środki odwoławcze, względnie wyjaśniać u Zamawiającego, poprzez kierowanie zapytań,
wszelkie wątpliwości powstałe w trakcie zapoznawania się z treścią SIWZ.

Zarzut czwarty odwołania nie potwierdził się.
Zamawiający dla przetwornika różnicy ciśnień (str. 47 SIWZ) wymagał przetwornika o
określonych wskazanych przez niego parametrach, w tym aby obudowy były wykonane w
stopniu ochrony IP66.
Odwołujący w poz. 9 (str. 31 oferty) zaoferował przetwornik różnicy ciśnienia typ
266MSH, HART firmy ABB o obudowie IP65.
W odniesieniu do tej niezgodności także stwierdzić należy, iż nie ma ona charakteru
oczywistej omyłki pisarskiej, gdyż powstała niedokładność nie „nasuwa się sama przez się
każdemu” bez przeprowadzania dodatkowych czynności. Nie wystarczy bowiem dokonanie
zmiany stopnia ochrony IP, gdyż jak wykazał Zamawiający, do poprawienia takiej
niezgodności koniecznym jest sięgnięcie do karty katalogowej przetwornika, a załączona do
odwołania, dotyczy innych modeli przetworników, tj. 266DSH, 266PSH i 266VSH. Tak więc
dotyczy innego typu niż wskazany w ofercie Odwołującego typ 266MSH, HART firmy ABB.
Niezgodność ta mogłaby być ewentualnie uznana za inną omyłkę w rozumieniu art.
87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp i wówczas niezgodność tę należałoby wyjaśnić. Niemniej jednak,
Odwołujący nie wykazał, iż w niniejszym stanie faktycznym występuje ta inna omyłka. Nie
udowodnił, iż wskazany przez niego przetwornik jest wykonany w wymaganym przez
Zamawiającego stopniu ochrony. Przeciwnie z całokształtu wniesionego przez niego
odwołania wynika także sprzeczność pomiędzy tym co jest zawarte w jego ofercie, a tym co
zostało przedłożone przez niego wraz z odwołaniem, na dowód tego, iż podany typ

przetwornika będzie wyposażony w obudowę o określonym przez Zamawiającego stopniu
ochrony. Tym samym stwierdzić należy, że i w tym zakresie oferta Odwołującego jest
sprzeczna z treścią SIWZ.

Zarzut piąty odwołania nie potwierdził się.
Zamawiający dla agregatu pompowego (str. 29 SIWZ) określił wymagania techniczne
agregatu pompowego, w tym podał, że „średni powierzchniowy poziom dźwięku A w
odległości 1 m od agregatu pompowego i urządzeń towarzyszących nie przekroczy 80 dBA”.
Nadto, udzielając odpowiedzi na pytanie 31, pismem z dnia 25 sierpnia 2010 r., dotyczące
zapisu mówiącego o poziomie hałasu wynoszącym 80dBA (pkt 4.2 na str. 29/99 SIWZ) skoro
obowiązująca norma określa tą wartość na poziomie 85 dBA”. Zamawiający odesłał do
odpowiedzi na zapytanie 3.1, w której podał, iż „nie ogranicza i nie narzuca wykonawcom
zawartości technicznej oferty w zakresie objętym powyższym zapytaniem. Zgodnie z SIWZ
oferta wykonawcy musi być zgodna z opisami technicznymi specyfikacji (…)”.
Odwołujący na stronie 14 oferty w pozycji „Hałas” przewidział „konieczność
zastosowania obudowy dźwiękochłonnej dla pompy”, dookreślając w punkcie 1.2.3.
„Wykonanie obudowy dźwiękochłonnej”, iż zostanie ona wykonana w związku z wymogiem
dotrzymania normatywnego hałasu w obrębie pracujących agregatów pompowych.
Jednocześnie na stronie 19 oferty Odwołujący podał, iż przewidywany hałas pod
obciążeniem pracy falownikowej wynosić będzie „87 db(A)”.
Mając na uwadze powyższe Izba zważyła co następuje:
Niewątpliwym jest, iż Odwołujący dla zachowania wymogu średniego
powierzchniowego poziomu dźwięku A w odległości od 1 m od agregatu pompowego i
urządzeń towarzyszących zaproponował zastosowanie obudowy dźwiękoszczelnej. Niemniej
jednak przewidywany hałas wynosić ma 87 db(A), a więc przekraczać poziom hałasu
dopuszczony w wymogu postawionym przez Zamawiającego. Jak słusznie podniósł
Zamawiający z żadnej części oferty Odwołującego nie wynika, iż na skutek zastosowania
obudowy dźwiękoszczelnej wymagany poziom hałasu zostanie przez niego osiągnięty.
Powyższe Odwołujący mógł wykazać w dowolny sposób, na co pozwalała mu treść
udzielonych odpowiedzi, przy czym żądano jedynie zgodności z opisami technicznymi
specyfikacji, jednak tego nie uczynił i w tym zakresie oferta Odwołującego zgodna z
wymogami zamawiającego także nie jest.

Zarzut szósty odwołania nie potwierdził się.
Zamawiający w SIWZ (str. 35-38 SIWZ) określił wymagania dotyczące przemienników
częstotliwości, wskazując „ograniczenie przepięć na zaciskach silnika do max 1200 V oraz
du/DT max. 800 V/us przy ekranowanym kablu silnika, niezależnie od jego długości” (str. 37.)

Odwołujący na stronie 20 oferty zaproponował falownik firmy ABB, typ ACS800-07-
1500-7, w którym – zgodnie z ustaleniami Zamawiającego – maksymalne przepięcia na
zaciskach silnika równe są 1800 V.
Z powyższego więc wynika, iż nie został spełniony wymóg postawiony w SIWZ.
Maksymalne przepięcie nie mogło przekroczyć bowiem 1200 V. Odnoszenie tego, na
obecnym etapie postępowania, do długości kabla jest nieuprawnione. Postanowienie SIWZ
było jednoznaczne. Odwołujący, mając wątpliwości mógł kwestionować jego treść, mógł
także wnosić zapytania do jego treści, czego jednak na wcześniejszym etapie postępowania
nie uczynił.

Zarzut siódmy odwołania nie potwierdził się.
Zamawiający w SIWZ (str. 29 SIWZ) określił wymagania techniczne dla pomp,
wskazując iż nadciśnienie w zbiorniku wody zasilającej ma wynosić 3,5 bar(g).
Odwołujący na stronie 10 oferty zaproponował pompę, dla której ciśnienie w zbiorniku
wynosić będzie „0,45 MPa”.
W oparciu o powyższe Izba stwierdziła, iż Odwołujący dla potwierdzenie wymogu
postawionego przez Zamawiającego podał w zbiorniku wody wartość ciśnienia, a nie
nadciśnienia, jak również przedstawił ją w MPa, a nie w barach. Powyższe – jak wynika z
oświadczeń złożonych przez Strony oraz Przystępującego – jest rozumiane przez niech
odmiennie. Stosowania określonych oznaczeń – jak konsekwentnie podnosił na rozprawie
Zamawiający - bezwzględnie wymagał. Odwołujący natomiast wskazywał, iż praktyka
inżynierska tego nie wymaga i określonym wartościom mimo braku określonych oznaczeń
((g) czy też a) można przypisać określone znaczenie. Tym niemniej, jak już szczegółowo
wskazano w uzasadnieniu do pierwszego zarzutu odwołania, oczywistość omyłki, a więc –
jak w niniejszym stanie faktycznym - brak oznaczenia, jak również wskazanie ciśnienia
absolutnego zamiast nadciśnienia, powinny być widoczne dla każdego bez przeprowadzania
jakiejkolwiek dodatkowej analizy, gdyż na tym właśnie oczywistość omyłki polega.
Tymczasem dla stwierdzenia spełnienia tego wymogu koniecznym byłoby dokonanie
przeliczenia dla otrzymania wartości w jednostkach w nich, co jednocześnie nie oznacza, iż
w konsekwencji wymóg ten faktycznie byłby spełniony. Powstała niezgodność nie jest
bowiem niewątpliwa, co bezwzględnie wynika z oświadczeń (różnego rozumienia tych pojęć)
złożonych także na rozprawie. Tym samym i ten zarzut nie potwierdził się.

Izba nie stwierdziła naruszenia przez Zamawiającego wskazanych przez
Odwołującego przepisów ustawy Pzp, w tym także art. 87 ust. 1 ustawy Pzp, uznając iż
zwrócenie się do Odwołującego o udzielenie wyjaśnień w zakresie stwierdzonych

niezgodności w istocie prowadziłoby do modyfikacji treści złożonej przez niego oferty, a jest
niedopuszczalne.

Izba w poczet materiału dowodowego zaliczyła dokumenty złożone przez
Zamawiającego na rozprawie oraz Odwołującego wraz z odwołaniem z wyjątkiem karty
katalogowej sporządzonej w języku angielskim, uznając je za stanowiska Stron.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz § 5
ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (t.j.: Dz. U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759 z późn. zm.), tj. stosownie do wyniku
postępowania, uwzględniając koszty wynagrodzenia oraz dojazdu pełnomocnika
Zamawiającego w wysokości 4 752,18 zł, stosownie do zestawienia kosztów oraz faktur
złożonych do akt sprawy. Izba nie zasądziła kosztów postępowania na rzecz
Przystępującego, gdyż zgodnie z § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia koszty te zasądza się na
rzecz uczestnika postępowania odwoławczego jedynie w okolicznościach, o których mowa w
tym przepisie, a żadna z tych okoliczności w niniejszej sprawie nie zachodzi.

Przewodniczący:
………………………………