KIO/UZP 2149/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Łukasz Listkiewicz
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt: KIO/UZP 2149/10
WYROK
z dnia 14 października 2010 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Andrzej Niwicki
Członkowie: Izabela Niedziałek – Bujak
Marzena Teresa Ordysińska
Protokolant: Łukasz Listkiewicz
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2010 r. w Warszawie odwołania
wniesionego przez Piotra Płaskowickiego prowadzącego działalność gospodarczą pod
nazwą Płaskowicki & Partners Architekci, 03-934 Warszawa, ul. Wąchocka 11 od
rozstrzygnięcia przez zamawiającego Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku, 80-831
Gdańsk, ul. Długa 81-83 protestu z dnia 6 września 2010r.
orzeka:
1. Oddala odwołanie
2. Kosztami postępowania obciąża Piotra Płaskowickiego prowadzącego działalność
gospodarczą pod nazwą Płaskowicki & Partners Architekci, 03-934 Warszawa, ul.
Wąchocka 11
i nakazuje:
1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości 2 222 zł
00 gr (słownie: dwa tysiące dwieście dwadzieścia dwa złote zero groszy) z
kwoty wpisu uiszczonego przez Piotra Płaskowickiego prowadzącego
działalność gospodarczą pod nazwą Płaskowicki & Partners Architekci,
03-934 Warszawa, ul. Wąchocka 11,
2) dokonać zwrotu kwoty 12 778 zł 00 gr (słownie: dwanaście tysięcy siedemset
siedemdziesiąt osiem złotych zero groszy ) z rachunku dochodów własnych
Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz Piotra Płaskowickiego
prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Płaskowicki &
Partners Architekci, 03-934 Warszawa, ul. Wąchocka 11.
Uzasadnienie
Zamawiający - Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku jest organizatorem konkursu
architektonicznego na projekt Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku. Rozstrzygnięcie sądu
konkursowego zostało ogłoszone dnia 1 września 2010 r.
W niniejszej sprawie zastosowanie znajdują przepisy ustawy prawo zamówień
publicznych obowiązujące w dniu wszczęcia procedury konkursowej tj. w dniu 25.01.2010 r.,
kiedy to Zamawiający ogłosił Konkurs na projekt Muzeum lI Wojny Światowej. Tym samym
mają zastosowanie przepisy ustawy sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 2.12.2009 r. o
zmianie ustawy prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw, która to zmiana
weszła w życie w dniu 29.01.2010 r.
Odwołujący Piotr Płaskowicki Płaskowicki & Partnerzy Architekci zs w Warszawie –
uczestnik konkursu wniósł odwołanie od rozstrzygnięcia protestu wniesionego przez
uczestnika K3. Architekci s.c. Bury, Chowaniec, Chuchacz, do którego to postępowania
odwołujący przystąpił. Zaskarżył rozstrzygnięcie protestu w części dotyczącej naruszenia
Regulaminu Konkursu, tj. pkt 3 protestu, poprzez niewykluczenie pracy konkursowej nr
84171368.
Zarzucił zamawiającemu naruszenie:
art. 113 ust. 1 i 122 ust. 1 Pzp w zw. z pkt 6.2.1 c regulaminu konkursu polegające na
zaniechaniu wykluczenia prac konkursowych nie spełniających wymogów formalnych,
art. 113 ust. 1 i art. 122 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z pkt. 1.6.2, 1.6.3 i 4.1.3 w zw. z pkt 5.1.5
regulaminu konkursu polegające na nieuwzględnieniu protestu pomimo nagrodzenia I
nagrodą pracy nr 84171368 zawierającej naruszenie wytycznych formalno-przestrzennych
oraz granic objętych opracowaniem konkursowym oraz zawierającej rozwiązania
wykraczające poza zakres pracy konkursowej, co powinno skutkować pominięciem
elementów składających się na powyższą pracę niewchodzących w zakres przedmiotowy
konkursu,
art. 114 Pzp poprzez zaniechanie czynności nadzorczych przez zamawiającego pomimo
zaistnienia uchybień w pracach Sądu Konkursowego w zakresie oceny formalnej pracy
konkursowej nr 84171368, a także art. 183 ust. 5 Pzp poprzez zaniechanie przez
zamawiającego i sąd konkursowy czynności objętych protestem w zakresie, w jakim do
protestu przystąpił odwołujący.
Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu uchylenia rozstrzygnięcia sądu
konkursowego w zakresie, w jakim sąd zdecydował o przyznaniu I nagrody pracy
konkursowej nr 84171368 oraz nakazanie, aby zamawiający w drodze czynności
nadzorczych nakazał sądowi konkursowemu wykluczenie pracy konkursowej nr 84171368 z
uwagi na niespełnienie przez powyższą pracę wymogów formalnych. W pozostałym zakresie
wnosi o utrzymanie pozostałych wyników konkursu w mocy.
Uzasadniając zarzuty odwołujący powołując się na pkt 1.6.1 – 1.6.3 regulaminu
konkursu stwierdził, że w ramach postępowania konkursowego powinno dojść do wyboru
najlepszej spośród prac, które spełniają założenia programowe oraz wytyczne funkcjonalno-
przestrzenne w granicach objętych opracowaniem konkursowym. Wskazał na istotne
znaczenie zasady przygotowania prac konkursowych odpowiadających zakresowi
przedmiotowemu konkursu, o tożsamym zakresie, co gwarantuje możliwość
przeprowadzenia merytorycznego porównania prac i ich oceny.
Odwołujący wskazał, że w toku postępowania zamawiający określił swoje stanowisko
dotyczące włączenia do zakresu prac projektowych projektów kładek nad kanałem Radunia
odpowiadając na pytania nr 70, 94 i 97, gdzie stwierdził, iż „(…) Kładka piesza przez Kanał
Raduni została usunięta ze specyfikacji i nie należy jej projektować”. Odwołujący zauważył,
że treść odpowiedzi na pytania wiąże wszystkich uczestników, a odmienna interpretacja
zamawiającego zawarta w rozstrzygnięciu protestu, gdzie stwierdzono, iż nie ma literalnego
zakazu projektowania kładki, lecz jest to rekomendacja, jest błędna.
Według wiedzy odwołującego jedynie praca nr 84171368 zawiera również projekt kładki nad
Kanałem Raduni odgrywając istotną rolę jako przedłużenie osi kompozycji. Za pomocą
powyższej kładki poprowadzona ma zostać m.in. część głównego ciągu pieszego muzeum,
jest to zatem istotny element zwycięskiej koncepcji architektonicznej. Odwołujący stwierdził,
że skoro jeden z istotnych elementów pracy konkursowej oparty jest na elemencie
wykraczającym poza zakres konkursu, nie można dokonywać oceny takich materiałów pracy
konkursowej, co wynika z postanowień pkt 4.1.3 regulaminu konkursu. W konsekwencji
nagrodzona praca nie spełnia wymogów formalnych, zarówno z uwagi na konieczność
pominięcia elementów pracy zawierających koncepcję wybudowania wskazanej kładki dla
pieszych, jak również wobec niedochowania wymogów formalnych – obowiązku wykonania
pracy w zakresie przedmiotowym postępowania konkursowego. Z tych powodów, zdaniem
odwołującego, sąd konkursowy winien był wykluczyć przedmiotową pracę na podstawie pkt
6.2.1 C regulaminu konkursu.
Odwołujący wniósł ponadto o przeprowadzenie dowodu z dokumentów – prac konkursowych
oznaczonych numerami roboczymi 71, 82, 85, 92 i 99 (z wyłączeniem makiet) w częściach
projektowych i opisowych, na okoliczność zgodności kryteriów przyjętych przez sąd
konkursowy podczas rozstrzygania o konieczności wykluczenia prac konkursowych z
kryteriami zawartymi w regulaminie konkursu i regulaminie sądu konkursowego.
Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania stwierdzając, że w regulaminie konkursu
odrębnie ustalono wymogi formalne dotyczące prac konkursowych, co zostało określone w
pkt IV regulaminu, a odrębną kategorią jest merytoryczny zakres opracowania prac
konkursowych ujęty w pkt III regulaminu konkursu.
Zamawiający wskazał, iż Regulamin Konkursu, wbrew twierdzeniom odwołującego, nie
ustalał żadnej „osi kompozycyjnej założenia", a więc oś kompozycyjna przyjęta w zwycięskiej
pracy, w tym zakresie nie może być z nim sprzeczna. Wzmiankowana oś kompozycyjna
oparta jest - zdaniem sędziów Sądu konkursowego – na nawiązaniu do osi historycznej ulicy
Grosse Gasse oraz jej optycznym przedłużeniu, wynikającym z lokalizacji dominanty
architektonicznej (komina) na wyspie Ołowianka, co należy uznać za właściwe podejście
projektantów do uwarunkowań historycznych i przestrzennych projektowanego Muzeum.
Umieszczenie na tej osi nowej kładki nad Kanałem Raduni na rysunku zagospodarowania
terenu w skali 1: 500 nie może więc być uznane za główny element tej osi i kompozycji
pracy, ale jedynie za jej drugorzędne uzupełnienie, nie mające zasadniczego wpływu ani na
tę oś i całą kompozycję, ani na rozwiązania funkcjonalne zawarte w pracy. Ciągi piesze
projektowane w tej pracy są prowadzone przez istniejące mosty nad Kanałem Raduni (co
jest zgodne z Regulaminem Konkursu), a nie wyłącznie przez dodatkową kładkę.
Skorygowany i włączony do Regulaminu Konkursu Załącznik nr 11 zawiera jedynie
„zalecaną lokalizację ciągów pieszych" , które zwycięska praca zawiera, zaś fragment tych
ciągów poprowadzony przez nową kładkę jest jedynie ich uzupełnieniem, bez realizacji
którego przyszłe Muzeum w zaprojektowanym w zwycięskiej pracy kształcie może również
funkcjonować. Odpowiedź na pytanie nr 97 zawierającą informację o usunięciu nowej kładki
nad Kanałem Raduni „ze specyfikacji" oraz stwierdzenie, że „nie należy jej projektować"
stanowi w ocenie zamawiającego rekomendację, a nie literalny zakaz. Umieszczenie tej
kładki zaledwie na rysunku zagospodarowania terenu w skali 1 : 500, jako jednego z
elementów zagospodarowania, nie przesądzającym przecież o kształcie koncepcji czy też
zawartych w niej rozwiązań funkcjonalnych.
Cytując nadto odpowiedź na pytanie 97 wskazał również na treść samego pytania. Pytanie
nr 97 brzmiało: „W związku ze zmianą zał. Nr 11 i 12 proszę o jednoznaczną odpowiedź czy
w zakresie koncepcji na Muzeum II Wojny Światowej jest zaprojektowanie kładki przez rzekę
Raduni, czy nie". Odpowiedź cytowana wyżej na powyższe pytanie wskazuje jednoznacznie,
iż w zakresie koncepcji na Muzeum II Wojny światowej nie mieści się projektowanie kładki
nad Kanałem Raduni. Innymi słowy wykracza to poza sferę działania uczestników konkursu.
Zaprojektowanie jednak takiej kładki nie stanowi naruszenia postanowień konkursu,
albowiem stanowi jedynie dodatkową, „nadprogramową'' pracę („wartość dodaną”).
Umieszczenie kładki w tej skali trudno nazwać projektem, a jest tylko proponowanym
wskazaniem lokalizacyjnym.
Zamawiający stwierdził, że podobne założenia przyjęto w kilku innych pracach
konkursowych.
Mając na uwadze powyższe niniejszy zarzut jest zdaniem Zamawiającego chybiony i jako
taki podlega oddaleniu.
Krajowa Izba Odwoławcza, uwzględniając dokumentację postępowania włączoną do
akt sprawy oraz zawartość pracy konkursowej nr 84171358 oznaczonej numerem roboczym
117 w części opisowej i graficznej (tj. z wyłączeniem makiety), po rozpatrzeniu sprawy na
rozprawie z udziałem stron, ustaliła i zważyła, co następuje.
Izba nie uwzględniła wniosku odwołującego o przeprowadzenie dowodu z treści innych prac
konkursowych uznając, że wniosek zmierza do rozszerzenia podstaw faktycznych zarzutów
protestu i przystąpienia odwołującego do postępowania toczącego się w wyniku wniesienia
protestu, co w konsekwencji doprowadziłoby do naruszenia art. 191 ust. 3 ustawy Pzp
zakazującego rozpatrywania i rozstrzygania co do zarzutów, które nie były zawarte w
proteście.
Oceniając zarzut naruszenia art. 113 ust. 1 i 122 ust. 1 Pzp w zw. z pkt 6.2.1 c regulaminu
konkursu polegające na zaniechaniu wykluczenia prac konkursowych nie spełniających
wymogów formalnych z wnioskiem o nakazanie zamawiającemu uchylenia rozstrzygnięcia
sądu konkursowego w zakresie, w jakim sąd zdecydował o przyznaniu I nagrody pracy
konkursowej nr 84171368 oraz nakazanie, aby zamawiający w drodze czynności
nadzorczych nakazał sądowi konkursowemu wykluczenie pracy konkursowej nr 84171368
Izba, po analizie treści regulaminu konkursu, stwierdziła, że zgodnie z pkt 6.2.1 C regulaminu
konkursu, do zadań Sądu Konkursowego należy wykluczenie prac konkursowych nie
spełniających wymagań formalnych. Powyższe potwierdza również pkt 5.6.2 regulaminu
wskazujący, że prace nie spełniające wymagań formalnych określonych w regulaminie
zostaną wykluczone. Stwierdzić należy, że wymagania formalne określa regulamin w pkt IV –
„Formalny zakres opracowania prac konkursowych”, gdzie wskazano sposób opracowania
pracy konkursowej z postawieniem następujących wymogów:
„4.1.1 Pracę konkursową należy przedstawić w formie: graficznej, makiety, opisowej i
cyfrowej.
4.1.2 Zakres i dokładność przedstawionej koncepcji powinny umożliwić bezzwłoczne
przystąpienie do opracowania projektu budowlanego wraz z projektem zagospodarowania
terenu.
4.1.3 Materiały wykraczające poza zakres pracy konkursowej nie będą rozpatrywane.”
W dalszej części punktu czwartego regulaminu określono wymogi dotyczące części
graficznej, makiety, części opisowej oraz cyfrowej.
W rozpoznawanej sprawie niesporne jest, iż praca o numerze 84171368 nagrodzona
I nagrodą zawiera projekt kładki przez rzekę Raduni, mimo wskazania przez zamawiającego
w udzielanych odpowiedziach na pytania uczestników, iż w zakresie koncepcji na Muzeum II
Wojny światowej nie mieści się projektowanie kładki nad Kanałem Raduni ze stwierdzeniem,
iż nie należy jej projektować. W kontekście cytowanych wyżej wymagań formalnych
regulaminu, których nie spełnienie skutkuje wykluczeniem pracy konkursowej, należy
stwierdzić, że opracowanie w zakresie kładki nad Kanałem Raduni stanowi element
merytoryczny, a nie formalny. Z punktu widzenia formalnego może być jedynie uznany za
materiał wykraczający poza zakres pracy konkursowej, czego konsekwencją jest nie
rozpatrywanie tego materiału stosownie do postanowienia pkt 4.1.3 regulaminu, nie prowadzi
natomiast do wykluczenia pracy konkursowej. Wobec jednoznacznego postanowienia
regulaminu konkursu o wykluczeniu prac nie spełniających wymagań formalnych, należy
zauważyć, że skutku takiego nie przewiduje regulamin dla prac o różnych rozwiązaniach
merytorycznych. W tym zakresie prace podlegają ocenie sądu konkursowego. Niezależnie
od rozbieżnych ocen stron postępowania co do wpływu zaproponowanego rozwiązania na
całość pracy konkursowej; wg odwołującego jest on istotny, a wg zamawiającego stanowi
element dodatkowy (nadprogramowy), Krajowa Izba Odwoławcza stwierdza, że
postanowienia regulaminu stanowiące o merytorycznym zakresie opracowania prac
konkursowych, ujęte zostały w pkt III regulaminu i nie zawierają w tym zakresie rozstrzygnięć
prowadzących do wykluczenia prac konkursowych.
Oceniając zarzut naruszenia art. 113 ust. 1 i art. 122 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z pkt. 1.6.2, 1.6.3 i
4.1.3 w zw. z pkt 5.1.5 regulaminu konkursu polegające na nagrodzeniu I nagrodą pracy nr
84171368 zawierającej naruszenie wytycznych formalno-przestrzennych oraz granic
objętych opracowaniem konkursowym i zawierającej rozwiązania wykraczające poza zakres
pracy konkursowej, co powinno skutkować pominięciem elementów składających się na
powyższą pracę niewchodzących w zakres przedmiotowy konkursu, Izba uznaje zarzut za
nieuzasadniony stwierdzając, że zamawiający wobec zajścia przesłanki z powołanego pkt
4.1.3 regulaminu konkursu, nie rozpatrywał materiałów wykraczających poza wymagany
zakres pracy konkursowej, w tym także pracy będącej przedmiotem zarzutów protestu i
odwołania.
W następstwie stwierdzenia, że sąd konkursowy nie naruszył wskazanych w przystąpieniu
do protestu i odwołaniu przepisów ustawy Pzp i postanowień regulaminu konkursu, Izba
uznaje za nieuzasadnione zarzuty podniesione w stosunku do zamawiającego sprawującego
nadzór nad sądem konkursowym.
W świetle dokonanych ustaleń orzeczono, jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 191 ust. 6 i 7 ustawy
tj. stosownie do jego wyniku zaliczając w poczet kosztów koszty ponoszone przez Urząd
Zamówień publicznych w wysokości 50% kwoty 4 444 zł z uwagi na rozpoznawanie sprawy
łącznie ze sprawą sygn. akt KIO/UZP 2105/10.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo Zamówień
Publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 ze zm.) na niniejszy wyrok -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Urzędu Zamówień Publicznych do Sądu Okręgowego w Gdańsku.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
WYROK
z dnia 14 października 2010 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Andrzej Niwicki
Członkowie: Izabela Niedziałek – Bujak
Marzena Teresa Ordysińska
Protokolant: Łukasz Listkiewicz
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2010 r. w Warszawie odwołania
wniesionego przez Piotra Płaskowickiego prowadzącego działalność gospodarczą pod
nazwą Płaskowicki & Partners Architekci, 03-934 Warszawa, ul. Wąchocka 11 od
rozstrzygnięcia przez zamawiającego Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku, 80-831
Gdańsk, ul. Długa 81-83 protestu z dnia 6 września 2010r.
orzeka:
1. Oddala odwołanie
2. Kosztami postępowania obciąża Piotra Płaskowickiego prowadzącego działalność
gospodarczą pod nazwą Płaskowicki & Partners Architekci, 03-934 Warszawa, ul.
Wąchocka 11
i nakazuje:
1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości 2 222 zł
00 gr (słownie: dwa tysiące dwieście dwadzieścia dwa złote zero groszy) z
kwoty wpisu uiszczonego przez Piotra Płaskowickiego prowadzącego
działalność gospodarczą pod nazwą Płaskowicki & Partners Architekci,
03-934 Warszawa, ul. Wąchocka 11,
2) dokonać zwrotu kwoty 12 778 zł 00 gr (słownie: dwanaście tysięcy siedemset
siedemdziesiąt osiem złotych zero groszy ) z rachunku dochodów własnych
Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz Piotra Płaskowickiego
prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Płaskowicki &
Partners Architekci, 03-934 Warszawa, ul. Wąchocka 11.
Uzasadnienie
Zamawiający - Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku jest organizatorem konkursu
architektonicznego na projekt Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku. Rozstrzygnięcie sądu
konkursowego zostało ogłoszone dnia 1 września 2010 r.
W niniejszej sprawie zastosowanie znajdują przepisy ustawy prawo zamówień
publicznych obowiązujące w dniu wszczęcia procedury konkursowej tj. w dniu 25.01.2010 r.,
kiedy to Zamawiający ogłosił Konkurs na projekt Muzeum lI Wojny Światowej. Tym samym
mają zastosowanie przepisy ustawy sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 2.12.2009 r. o
zmianie ustawy prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw, która to zmiana
weszła w życie w dniu 29.01.2010 r.
Odwołujący Piotr Płaskowicki Płaskowicki & Partnerzy Architekci zs w Warszawie –
uczestnik konkursu wniósł odwołanie od rozstrzygnięcia protestu wniesionego przez
uczestnika K3. Architekci s.c. Bury, Chowaniec, Chuchacz, do którego to postępowania
odwołujący przystąpił. Zaskarżył rozstrzygnięcie protestu w części dotyczącej naruszenia
Regulaminu Konkursu, tj. pkt 3 protestu, poprzez niewykluczenie pracy konkursowej nr
84171368.
Zarzucił zamawiającemu naruszenie:
art. 113 ust. 1 i 122 ust. 1 Pzp w zw. z pkt 6.2.1 c regulaminu konkursu polegające na
zaniechaniu wykluczenia prac konkursowych nie spełniających wymogów formalnych,
art. 113 ust. 1 i art. 122 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z pkt. 1.6.2, 1.6.3 i 4.1.3 w zw. z pkt 5.1.5
regulaminu konkursu polegające na nieuwzględnieniu protestu pomimo nagrodzenia I
nagrodą pracy nr 84171368 zawierającej naruszenie wytycznych formalno-przestrzennych
oraz granic objętych opracowaniem konkursowym oraz zawierającej rozwiązania
wykraczające poza zakres pracy konkursowej, co powinno skutkować pominięciem
elementów składających się na powyższą pracę niewchodzących w zakres przedmiotowy
konkursu,
art. 114 Pzp poprzez zaniechanie czynności nadzorczych przez zamawiającego pomimo
zaistnienia uchybień w pracach Sądu Konkursowego w zakresie oceny formalnej pracy
konkursowej nr 84171368, a także art. 183 ust. 5 Pzp poprzez zaniechanie przez
zamawiającego i sąd konkursowy czynności objętych protestem w zakresie, w jakim do
protestu przystąpił odwołujący.
Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu uchylenia rozstrzygnięcia sądu
konkursowego w zakresie, w jakim sąd zdecydował o przyznaniu I nagrody pracy
konkursowej nr 84171368 oraz nakazanie, aby zamawiający w drodze czynności
nadzorczych nakazał sądowi konkursowemu wykluczenie pracy konkursowej nr 84171368 z
uwagi na niespełnienie przez powyższą pracę wymogów formalnych. W pozostałym zakresie
wnosi o utrzymanie pozostałych wyników konkursu w mocy.
Uzasadniając zarzuty odwołujący powołując się na pkt 1.6.1 – 1.6.3 regulaminu
konkursu stwierdził, że w ramach postępowania konkursowego powinno dojść do wyboru
najlepszej spośród prac, które spełniają założenia programowe oraz wytyczne funkcjonalno-
przestrzenne w granicach objętych opracowaniem konkursowym. Wskazał na istotne
znaczenie zasady przygotowania prac konkursowych odpowiadających zakresowi
przedmiotowemu konkursu, o tożsamym zakresie, co gwarantuje możliwość
przeprowadzenia merytorycznego porównania prac i ich oceny.
Odwołujący wskazał, że w toku postępowania zamawiający określił swoje stanowisko
dotyczące włączenia do zakresu prac projektowych projektów kładek nad kanałem Radunia
odpowiadając na pytania nr 70, 94 i 97, gdzie stwierdził, iż „(…) Kładka piesza przez Kanał
Raduni została usunięta ze specyfikacji i nie należy jej projektować”. Odwołujący zauważył,
że treść odpowiedzi na pytania wiąże wszystkich uczestników, a odmienna interpretacja
zamawiającego zawarta w rozstrzygnięciu protestu, gdzie stwierdzono, iż nie ma literalnego
zakazu projektowania kładki, lecz jest to rekomendacja, jest błędna.
Według wiedzy odwołującego jedynie praca nr 84171368 zawiera również projekt kładki nad
Kanałem Raduni odgrywając istotną rolę jako przedłużenie osi kompozycji. Za pomocą
powyższej kładki poprowadzona ma zostać m.in. część głównego ciągu pieszego muzeum,
jest to zatem istotny element zwycięskiej koncepcji architektonicznej. Odwołujący stwierdził,
że skoro jeden z istotnych elementów pracy konkursowej oparty jest na elemencie
wykraczającym poza zakres konkursu, nie można dokonywać oceny takich materiałów pracy
konkursowej, co wynika z postanowień pkt 4.1.3 regulaminu konkursu. W konsekwencji
nagrodzona praca nie spełnia wymogów formalnych, zarówno z uwagi na konieczność
pominięcia elementów pracy zawierających koncepcję wybudowania wskazanej kładki dla
pieszych, jak również wobec niedochowania wymogów formalnych – obowiązku wykonania
pracy w zakresie przedmiotowym postępowania konkursowego. Z tych powodów, zdaniem
odwołującego, sąd konkursowy winien był wykluczyć przedmiotową pracę na podstawie pkt
6.2.1 C regulaminu konkursu.
Odwołujący wniósł ponadto o przeprowadzenie dowodu z dokumentów – prac konkursowych
oznaczonych numerami roboczymi 71, 82, 85, 92 i 99 (z wyłączeniem makiet) w częściach
projektowych i opisowych, na okoliczność zgodności kryteriów przyjętych przez sąd
konkursowy podczas rozstrzygania o konieczności wykluczenia prac konkursowych z
kryteriami zawartymi w regulaminie konkursu i regulaminie sądu konkursowego.
Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania stwierdzając, że w regulaminie konkursu
odrębnie ustalono wymogi formalne dotyczące prac konkursowych, co zostało określone w
pkt IV regulaminu, a odrębną kategorią jest merytoryczny zakres opracowania prac
konkursowych ujęty w pkt III regulaminu konkursu.
Zamawiający wskazał, iż Regulamin Konkursu, wbrew twierdzeniom odwołującego, nie
ustalał żadnej „osi kompozycyjnej założenia", a więc oś kompozycyjna przyjęta w zwycięskiej
pracy, w tym zakresie nie może być z nim sprzeczna. Wzmiankowana oś kompozycyjna
oparta jest - zdaniem sędziów Sądu konkursowego – na nawiązaniu do osi historycznej ulicy
Grosse Gasse oraz jej optycznym przedłużeniu, wynikającym z lokalizacji dominanty
architektonicznej (komina) na wyspie Ołowianka, co należy uznać za właściwe podejście
projektantów do uwarunkowań historycznych i przestrzennych projektowanego Muzeum.
Umieszczenie na tej osi nowej kładki nad Kanałem Raduni na rysunku zagospodarowania
terenu w skali 1: 500 nie może więc być uznane za główny element tej osi i kompozycji
pracy, ale jedynie za jej drugorzędne uzupełnienie, nie mające zasadniczego wpływu ani na
tę oś i całą kompozycję, ani na rozwiązania funkcjonalne zawarte w pracy. Ciągi piesze
projektowane w tej pracy są prowadzone przez istniejące mosty nad Kanałem Raduni (co
jest zgodne z Regulaminem Konkursu), a nie wyłącznie przez dodatkową kładkę.
Skorygowany i włączony do Regulaminu Konkursu Załącznik nr 11 zawiera jedynie
„zalecaną lokalizację ciągów pieszych" , które zwycięska praca zawiera, zaś fragment tych
ciągów poprowadzony przez nową kładkę jest jedynie ich uzupełnieniem, bez realizacji
którego przyszłe Muzeum w zaprojektowanym w zwycięskiej pracy kształcie może również
funkcjonować. Odpowiedź na pytanie nr 97 zawierającą informację o usunięciu nowej kładki
nad Kanałem Raduni „ze specyfikacji" oraz stwierdzenie, że „nie należy jej projektować"
stanowi w ocenie zamawiającego rekomendację, a nie literalny zakaz. Umieszczenie tej
kładki zaledwie na rysunku zagospodarowania terenu w skali 1 : 500, jako jednego z
elementów zagospodarowania, nie przesądzającym przecież o kształcie koncepcji czy też
zawartych w niej rozwiązań funkcjonalnych.
Cytując nadto odpowiedź na pytanie 97 wskazał również na treść samego pytania. Pytanie
nr 97 brzmiało: „W związku ze zmianą zał. Nr 11 i 12 proszę o jednoznaczną odpowiedź czy
w zakresie koncepcji na Muzeum II Wojny Światowej jest zaprojektowanie kładki przez rzekę
Raduni, czy nie". Odpowiedź cytowana wyżej na powyższe pytanie wskazuje jednoznacznie,
iż w zakresie koncepcji na Muzeum II Wojny światowej nie mieści się projektowanie kładki
nad Kanałem Raduni. Innymi słowy wykracza to poza sferę działania uczestników konkursu.
Zaprojektowanie jednak takiej kładki nie stanowi naruszenia postanowień konkursu,
albowiem stanowi jedynie dodatkową, „nadprogramową'' pracę („wartość dodaną”).
Umieszczenie kładki w tej skali trudno nazwać projektem, a jest tylko proponowanym
wskazaniem lokalizacyjnym.
Zamawiający stwierdził, że podobne założenia przyjęto w kilku innych pracach
konkursowych.
Mając na uwadze powyższe niniejszy zarzut jest zdaniem Zamawiającego chybiony i jako
taki podlega oddaleniu.
Krajowa Izba Odwoławcza, uwzględniając dokumentację postępowania włączoną do
akt sprawy oraz zawartość pracy konkursowej nr 84171358 oznaczonej numerem roboczym
117 w części opisowej i graficznej (tj. z wyłączeniem makiety), po rozpatrzeniu sprawy na
rozprawie z udziałem stron, ustaliła i zważyła, co następuje.
Izba nie uwzględniła wniosku odwołującego o przeprowadzenie dowodu z treści innych prac
konkursowych uznając, że wniosek zmierza do rozszerzenia podstaw faktycznych zarzutów
protestu i przystąpienia odwołującego do postępowania toczącego się w wyniku wniesienia
protestu, co w konsekwencji doprowadziłoby do naruszenia art. 191 ust. 3 ustawy Pzp
zakazującego rozpatrywania i rozstrzygania co do zarzutów, które nie były zawarte w
proteście.
Oceniając zarzut naruszenia art. 113 ust. 1 i 122 ust. 1 Pzp w zw. z pkt 6.2.1 c regulaminu
konkursu polegające na zaniechaniu wykluczenia prac konkursowych nie spełniających
wymogów formalnych z wnioskiem o nakazanie zamawiającemu uchylenia rozstrzygnięcia
sądu konkursowego w zakresie, w jakim sąd zdecydował o przyznaniu I nagrody pracy
konkursowej nr 84171368 oraz nakazanie, aby zamawiający w drodze czynności
nadzorczych nakazał sądowi konkursowemu wykluczenie pracy konkursowej nr 84171368
Izba, po analizie treści regulaminu konkursu, stwierdziła, że zgodnie z pkt 6.2.1 C regulaminu
konkursu, do zadań Sądu Konkursowego należy wykluczenie prac konkursowych nie
spełniających wymagań formalnych. Powyższe potwierdza również pkt 5.6.2 regulaminu
wskazujący, że prace nie spełniające wymagań formalnych określonych w regulaminie
zostaną wykluczone. Stwierdzić należy, że wymagania formalne określa regulamin w pkt IV –
„Formalny zakres opracowania prac konkursowych”, gdzie wskazano sposób opracowania
pracy konkursowej z postawieniem następujących wymogów:
„4.1.1 Pracę konkursową należy przedstawić w formie: graficznej, makiety, opisowej i
cyfrowej.
4.1.2 Zakres i dokładność przedstawionej koncepcji powinny umożliwić bezzwłoczne
przystąpienie do opracowania projektu budowlanego wraz z projektem zagospodarowania
terenu.
4.1.3 Materiały wykraczające poza zakres pracy konkursowej nie będą rozpatrywane.”
W dalszej części punktu czwartego regulaminu określono wymogi dotyczące części
graficznej, makiety, części opisowej oraz cyfrowej.
W rozpoznawanej sprawie niesporne jest, iż praca o numerze 84171368 nagrodzona
I nagrodą zawiera projekt kładki przez rzekę Raduni, mimo wskazania przez zamawiającego
w udzielanych odpowiedziach na pytania uczestników, iż w zakresie koncepcji na Muzeum II
Wojny światowej nie mieści się projektowanie kładki nad Kanałem Raduni ze stwierdzeniem,
iż nie należy jej projektować. W kontekście cytowanych wyżej wymagań formalnych
regulaminu, których nie spełnienie skutkuje wykluczeniem pracy konkursowej, należy
stwierdzić, że opracowanie w zakresie kładki nad Kanałem Raduni stanowi element
merytoryczny, a nie formalny. Z punktu widzenia formalnego może być jedynie uznany za
materiał wykraczający poza zakres pracy konkursowej, czego konsekwencją jest nie
rozpatrywanie tego materiału stosownie do postanowienia pkt 4.1.3 regulaminu, nie prowadzi
natomiast do wykluczenia pracy konkursowej. Wobec jednoznacznego postanowienia
regulaminu konkursu o wykluczeniu prac nie spełniających wymagań formalnych, należy
zauważyć, że skutku takiego nie przewiduje regulamin dla prac o różnych rozwiązaniach
merytorycznych. W tym zakresie prace podlegają ocenie sądu konkursowego. Niezależnie
od rozbieżnych ocen stron postępowania co do wpływu zaproponowanego rozwiązania na
całość pracy konkursowej; wg odwołującego jest on istotny, a wg zamawiającego stanowi
element dodatkowy (nadprogramowy), Krajowa Izba Odwoławcza stwierdza, że
postanowienia regulaminu stanowiące o merytorycznym zakresie opracowania prac
konkursowych, ujęte zostały w pkt III regulaminu i nie zawierają w tym zakresie rozstrzygnięć
prowadzących do wykluczenia prac konkursowych.
Oceniając zarzut naruszenia art. 113 ust. 1 i art. 122 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z pkt. 1.6.2, 1.6.3 i
4.1.3 w zw. z pkt 5.1.5 regulaminu konkursu polegające na nagrodzeniu I nagrodą pracy nr
84171368 zawierającej naruszenie wytycznych formalno-przestrzennych oraz granic
objętych opracowaniem konkursowym i zawierającej rozwiązania wykraczające poza zakres
pracy konkursowej, co powinno skutkować pominięciem elementów składających się na
powyższą pracę niewchodzących w zakres przedmiotowy konkursu, Izba uznaje zarzut za
nieuzasadniony stwierdzając, że zamawiający wobec zajścia przesłanki z powołanego pkt
4.1.3 regulaminu konkursu, nie rozpatrywał materiałów wykraczających poza wymagany
zakres pracy konkursowej, w tym także pracy będącej przedmiotem zarzutów protestu i
odwołania.
W następstwie stwierdzenia, że sąd konkursowy nie naruszył wskazanych w przystąpieniu
do protestu i odwołaniu przepisów ustawy Pzp i postanowień regulaminu konkursu, Izba
uznaje za nieuzasadnione zarzuty podniesione w stosunku do zamawiającego sprawującego
nadzór nad sądem konkursowym.
W świetle dokonanych ustaleń orzeczono, jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 191 ust. 6 i 7 ustawy
tj. stosownie do jego wyniku zaliczając w poczet kosztów koszty ponoszone przez Urząd
Zamówień publicznych w wysokości 50% kwoty 4 444 zł z uwagi na rozpoznawanie sprawy
łącznie ze sprawą sygn. akt KIO/UZP 2105/10.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo Zamówień
Publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 ze zm.) na niniejszy wyrok -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Urzędu Zamówień Publicznych do Sądu Okręgowego w Gdańsku.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………