Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO/2265/10
WYROK
z dnia 29 października 2010 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Małgorzata Rakowska


Protokolant: Paweł Nowosielski
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 października 2010 r. w Warszawie odwołania
wniesionego w dniu 18 października 2010 r. przez wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia publicznego BBF Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu
ul. Dąbrowskiego 461, 60-451 Poznań (pełnomocnik) i EGIS Poland Sp. z o.o.
z siedzibą w Warszawie, ul. Puławska 182, 02-670 Warszawa w postępowaniu
prowadzonym przez Infrastrukturę Euro Poznań 2012 Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu,
Al. Niepodległości 27, 61-714 Poznań,

przy udziale wykonawcy Jacobs Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie,
Al. Niepodległości 58, 02-626 Warszawa zgłaszającego przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie zamawiającego,
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża BBF Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu
ul. Dąbrowskiego 461, 60-451 Poznań (pełnomocnik) i EGIS Poland Sp. z o.o.
z siedzibą w Warszawie, ul. Puławska 182, 02-670 Warszawa i nakazuje zaliczyć
w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie:
piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez BBF Sp. z o.o. z siedzibą
w Poznaniu, ul. Dąbrowskiego 461, 60-451 Poznań (pełnomocnik) i EGIS Poland
Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, ul. Puławska 182, 02-670 Warszawa tytułem
wpisu od odwołania.

Stosownie do art. 198 a i 198 b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (tj.: Dz. U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759 z późn. zm.) na niniejszy wyrok –
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Poznaniu.


Przewodniczący:
………………………………

Sygn. akt: KIO/2265/10

U z a s a d n i e n i e

Infrastruktura Euro Poznań 2012 Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu, zwana dalej
„Zamawiającym”, działając na podstawie przepisów ustawy dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo
zamówień publicznych (t.j.: Dz. U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759 z późn. zm.), zwanej dalej
„ustawą Pzp”, wszczęła, w trybie przetargu nieograniczonego, postępowanie o udzielenie
zamówienia na wykonanie usługi: „Pełnienie funkcji Inżyniera Kontraktu dla przedsięwzięcia:
„Przedłużenie trasy Poznańskiego Szybkiego Tramwaju (PST) do Dworca Zachodniego w
Poznaniu ”.”
Ogłoszenie o przedmiotowym zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 18 maja 2010 r., nr 2010/S 95-143861.
Pismem z dnia 7 października 2010 r. (wpływ do Odwołującego w tej samej dacie)
Zamawiający poinformował wykonawców ubiegających się wspólnie o udzielenie
zamówienia: BBF Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu i EGIS Poland Sp. z o.o. z siedzibą w
Warszawie, zwanych dalej „Odwołującym”, o wyborze oferty wykonawcy Jacobs Polska Sp.
z o.o. z siedzibą w Warszawie, zwanego dalej „Jacobs Polska”, jako najkorzystniejszej.
W dniu 18 października 2010 r. (pismem z tej samej daty) Odwołujący wniósł
odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej (wpływ pisma do Zamawiającego w dniu
18 października 2010 r.) wobec:
1.czynności oceny ofert przez przyznanie ofercie Odwołującego zaniżonej ilości punktów w
stosunku do oferty wykonawcy Jacobs Polska bez dokonania oceny porównawczej
złożonych ofert merytorycznych,
2.wyboru jako najkorzystniejszej oferty, oferty wykonawcy Jacobs Polska jako
najkorzystniejszej,
zarzucając Zamawiającemu naruszenie przepisów ustawy Pzp dotyczących zasady uczciwej
konkurencji, zasady równego traktowania wykonawców oraz wyboru najkorzystniejszej
oferty, tj. art. 7 i art. 91 ust. 1 ustawy Pzp.
W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazał m.in., iż nie zgadza się z oceną w
podkryterium nr 4 – Wsparcie i zabezpieczenie zaplecza technicznego finansowego i
prawnego oraz organizacyjnego, dotyczącego świadczenia usługi, występującego po stronie
Inwestora Zastępczego, w ramach którego otrzymał odpowiednio 2, 0 i 2 punkty. Nie zgadza
się także z oceną w podkryterium nr 2 – Oddziaływanie poziomu usługi opisanego w ofercie
merytorycznej na skuteczność i efektywność prowadzenia inwestycji i osiągnięcia
założonych celów, za które otrzymał odpowiednio 0, 2 i 2 punkty.

Pismem z dnia 20 października 2010 r. Zamawiający wezwał wykonawców do
przystąpienia do postępowania odwoławczego toczącego się w wyniku wniesienia
odwołania, przekazując jednocześnie kopię odwołania (przedmiotowe pismo wykonawca
Jacobs Polska otrzymał w tej samej dacie).
W dniu 21 października 2010 r. (pismem z tej samej daty) wykonawca Jacobs Polska
przystąpił do postępowania odwoławczego, po stronie Zamawiającego, przekazując kopie
przystąpienia Odwołującemu i Zamawiającemu.
W dniu 25 października 2010 r. Zamawiający złożył pismo określone jako „stanowisko
w sprawie wniesionego odwołania dot. KIO/2265/10”, wnosząc o odrzucenie odwołania w
części dotyczącej oceny ofert i przyznania ofercie Odwołującego zaniżonej ilości punktów,
jak również oddalenie w części dotyczącej wyboru oferty wykonawcy Jacobs, jako
najkorzystniejszej.


Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, w tym w szczególności postanowienia SIWZ wraz z załącznikami,
złożone oferty, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska Stron oraz
Przystępującego złożone podczas rozprawy, skład orzekający Izby zważył co następuje:

Izba nie znalazła podstaw do odrzucenia odwołania w związku z tym, iż nie została
wypełniona żadna z przesłanek negatywnych, uniemożliwiających merytoryczne rozpoznanie
odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.

Mając na uwadze powyższe skład orzekający Izby merytorycznie rozpoznał złożone
odwołanie, uznając iż odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zarzut 1, dotyczący oceny ofert, tj. przyznania ofercie Odwołującego zaniżonej
ilości punktów nie potwierdził się.

Przede wszystkim Izba stwierdziła, iż zarzut ten, wbrew twierdzeniom Zamawiającego
nie może być odrzucony, gdyż dotyczy czynności oceny oferty Odwołującego, który
faktycznie nie mógł być podnoszony na wcześniejszym etapie postępowania, ponieważ
wówczas dokonano wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej. Kwestionowanie
czynności oceny własnej oferty – jak słusznie podniósł Odwołujący - nie byłoby skuteczne ze
względu na brak interesu Odwołującego we wniesieniu odwołania.

Izba ustaliła, iż Zamawiający w rozdziale XXV SIWZ „Kryteria oceny ofert” zamieścił
następujące postanowienia:
„1.Zamawiający oceni i porówna jedynie te oferty, które (…),
2.(…),
3.(…),
4. Zasady oceny w kryterium „koncepcja prowadzenia procesu inwestycyjnego” (K)
Oferta oceniana będzie w zakresie oferty merytorycznej przygotowanej zgodnie z
załącznikiem nr 7 do IDW.
(…)
Przy ocenie oferty będą brane pod uwagę następujące aspekty oceniana e kryteriach:
(1) (…),
(2) Oddziaływanie poziomu usługi opisanego w ofercie merytorycznej na skuteczność i
efektywność prowadzenia inwestycji i osiągnięcia założonych celów – 6%.
Wykonawca wskazuje, które działania, rozwiązania, technologie czy elementy
organizacyjne zaproponowane w ofercie merytorycznej i wykraczające poza wymogi
SIWZ, zagwarantują większą skuteczność prowadzenia przedsięwzięcia i wpłyną na
zwiększenie prawdopodobieństwa osiągnięcia założonego celu głównego i
pośrednich.
(3) (…),
(4) Wsparcie i zabezpieczenie zaplecza technicznego, finansowego, prawnego oraz
organizacyjnego dot. świadczenia usługi, występującego po stronie Inwestora
Zastępczego – 6%.
Zamawiający przyzna punkty za propozycję wykonania usługi na wyższym poziomie
jakości, serwisu i rozwiązań technicznych niż wymagane w SIWZ, w zakresie
wsparcia Zamawiającego w aspekcie technicznym, finansowym, prawnym i
organizacyjnym dot. odpowiedniego personelu osobowego, zaplecza technicznego,
procedur i metod organizacyjnych, wynikających z potencjału i doświadczenia
Inżyniera, każdorazowo wykazywanych w ofercie merytorycznej wyłącznie w
odniesieniu do jakości, serwisu i rozwiązań technicznych w realizacji usług,
(5) (…)”.
Oferta Odwołującego, w kwestionowanej części, objęta jest tajemnicą
przedsiębiorstwa.
Mając na uwadze powyższe Izba zważyła co następuje:
Przede wszystkim Izba stwierdziła, iż z treści rozdziału XXV SIWZ „Kryteria oceny
ofert” jednoznacznie wynika sposób dokonania oceny oferty w kryterium „Koncepcja
prowadzenia procesu inwestycyjnego”. Świadczy o tym już treść punktu 4, w którym
wskazano, iż „oferta oceniana będzie w zakresie oferty merytorycznej przygotowanej

zgodnie z załącznikiem nr 7 do IDW”, a w którym zawarto opis sposobu przygotowania oferty
merytorycznej – koncepcji prowadzenia procesu inwestycyjnego. To ten właśnie punkt – jak
słusznie podniósł Zamawiający i Przystępujący – wskazuje sposób oceny w danym
kryterium, jednocześnie derogując zasadę zawartą w punkcie 1. Nie można więc, wbrew
twierdzeniom Odwołującego, porównywać ze sobą poszczególnych ofert. Natomiast należy
je odnieść, jak słusznie podniósł Odwołujący, do jednakowego dla wszystkich punktu
odniesienia. I taki punkt odniesienia przy dokonywaniu oceny w kwestionowanych
podkryteriach w istocie został przez Zamawiającego wskazany. Jest nim bowiem odwołanie
się do wymogów postawionych wykonawcom w SIWZ, a ich spełnienie pozwala wykonawcy
na ubieganie się o uzyskanie zamówienia będącego przedmiotem niniejszego postępowania.
Niemniej jednak nie gwarantuje i nie może gwarantować wyboru oferty takiego wykonawcy
jako oferty najkorzystniejszej, gdyż każdy z wykonawców mógł zaoferować rozwiązanie
lepsze niż założone w treści SIWZ. Celem Zamawiającego było bowiem – jak wskazał on w
odpowiedzi na odwołanie - wybranie oferty wykonawcy, który „z dostępnej na rynku możliwej
gamy środków i narzędzi, dostępnych profesjonalnym podmiotom, zaproponuje i
zagwarantuje użycie tych, które zagwarantują wykonanie przedsięwzięcia UEFA EURO
2012™”.
Odnośnie zarzutów dotyczących podkryterium nr 2 Odwołujący odwoływał się także
do porównania zaproponowanego przez niego rozwiązania z rozwiązaniami przedstawionymi
w innych ofertach, nadto wskazując przepisy prawa budowlanego dotyczące obowiązków
inspektora nadzoru inwestorskiego i konkludując, iż niezależne od zastosowanej koncepcji
wszystkie obowiązki ciążące na inspektorze nadzoru inwestorskiego muszą zostać
wykonane. Niemniej jednak w odwołaniu, odnośnie tego kryterium, nie wskazał żadnych
elementów zastosowanej koncepcji, które pozwalałyby stwierdzić, iż rzeczywiście
zaproponowana przez niego koncepcja zawiera rozwiązania ponadstandardowe w stosunku
do wymagań postawionych w SIWZ, jak i w stosunku do rozwiązań już istniejących na rynku.
Istotnie oferta Odwołującego jest w tym zakresie objęta tajemnicą przedsiębiorstwa. Nie
oznacza to jednak, iż nie ujawniając tych informacji nie można podać argumentów
potwierdzających stawianą przez niego tezę. Można to było bowiem uczynić chociażby
poprzez odwołanie się do konkretnych stron oferty. Odwołujący tego jednak nie uczynił.
Wskazywał jedynie, iż proponowana metoda jest metodą nowatorską wdrażaną wyłącznie
przez niego na realizowanych przez niego kontraktach, niestosowaną przez innych
wykonawców, nie podając przy tym żadnych argumentów wskazujących na to, iż istotnie tak
jest. Nie przedstawił więc żadnych informacji, iż metoda ta jest faktycznie przez niego
stosowana, chociażby nazw kontraktów, w ramach których została ona wdrożona. Nie podał
także przyczyn, dla których należy przyjąć, iż inni tej metody nie stosują, czy też co
przemawia za nowatorskim charakterem jego metody, oczywiście z uwzględnieniem

okoliczności, iż informacje te zostały przez niego uprzednio zastrzeżone jako tajemnica
przedsiębiorstwa. Powoływane przez Odwołującego na rozprawie koncepcje „kompleksowej
analizy ryzyka”, jak i „analizy spójności dokumentacji projektowej”, jako elementy
nowatorskie proponowanej koncepcji również nie wskazują na ich ponadstandardowy
charakter. Należy się zgodzić z Zamawiającym, iż z treści oferty, dotyczących tych właśnie
kwestii (s. 18-28, 83-89, 63-68) niezaprzeczalnie odnosi się wrażenie, iż stanowią one
rozwiązanie typowe, książkowe, które dopiero będzie przeredagowane dla potrzeb
konkretnego zamówienia, a więc i określonego projektu. Obecnie jednak takiego rozwiązania
w istocie nie stanowi.
Odnośnie zarzutów dotyczących podkryterium nr 4 Odwołujący odwoływał się do
treści złożonej oferty, w której wskazał m.in. „specjalny rozdział”, zawierający
wyspecyfikowane wsparcie, w tym specjalistów poszczególnych branż. Należy się zgodzić z
Odwołującym, iż jego oferta w przedmiotowym podkryterium spełnia wymogi SIWZ. Niemniej
jednak istotę sporu stanowi okoliczność na jakim poziomie skali przewidywanej w SIWZ jego
oferta winna być oceniona. Niewątpliwym jest, iż Odwołujący określił zaplecze techniczne,
organizacyjne i prawne składające się z kilku zespołów specjalistów posiadających, jak
wskazał w ofercie, bogate doświadczenie zawodowe. Niemniej jednak, jak słusznie podniósł
Zamawiający, nie odniósł się on w jaki sposób zaproponowane przez niego rozwiązanie, a
więc posiadanie takiego właśnie, jak opisane w ofercie, zaplecza specjalistycznego, w tym
także wskazanych instytucji naukowych, wpłynie na jakość, serwis i rozwiązania techniczne
realizacji usługi będącej przedmiotem zamówienia. Takich informacji zarówno bowiem oferta,
odwołanie, jak i stanowisko Odwołującego przedstawione na rozprawie nie zawierało.
Zaproponowana ilość pracowników istotnie mogłaby wskazywać na możliwość przyznania
zaproponowanemu rozwiązaniu co najmniej 2 punktów w ramach tego podkryterium. Jednak
nie może to mieć miejsca w oderwaniu od ich wpływu na realizację przedmiotowej usługi.
Skoro więc, w tym właśnie zakresie Odwołujący nie zaproponował żadnych konkretnych
rozwiązań, czy też propozycji, sporządzając ofertę niemal w całkowitym oderwaniu od
konkretnego zamówienia, nie może jej konkretyzować na obecnym etapie postępowania.
Tym samym uznać należy, iż oferta Odwołującego, w ramach kwestionowanych
kryteriów, nie została oceniona w sposób nieprawidłowy.

Odnosząc się do zarzutu dotyczącego oferty wykonawcy Jacobs stwierdzić
należy, iż Odwołujący nie przedstawił żadnych dowodów wskazujących na to, iż
Zamawiający dokonując oceny oferty tego wykonawcy przyznał jej zawyżoną ilość punktów.
To bowiem na Odwołującym – zgodnie z art. 6 k.c. – ciąży ciężar dowodu. Jednocześnie
dodać należy, co już wyżej wskazano, iż oceny ofert należało dokonać poprzez odniesienie

zaproponowanej przez wykonawców koncepcji do wymogów określonych w SIWZ, a nie w
stosunku do ofert innych wykonawców. Tym samym zarzut ten nie potwierdził się.

Izba nie zaliczyła w poczet materiału dowodowego stanowiska z dnia 28 października
2010 r. , gdyż przedmiotowe pismo Odwołujący złożył po zamknięciu rozprawy.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz § 5
ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (tj.: Dz. U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759 z późn. zm.), tj. stosownie do wyniku
postępowania.

Przewodniczący:
………………………………