KIO/UZP 2275/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Paulina Zalewska
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt KIO/UZP 2275/10
WYROK
z dnia 2 listopada 2010 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Bogdan Artymowicz
Członkowie: Agnieszka Trojanowska
Agnieszka Bartczak-śuraw
Protokolant: Paulina Zalewska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 października 2010 r. w Warszawie odwołania
wniesionego przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia
Konsorcjum firm: Scheidt & Bachmann Polska Sp. z o.o., Eiffage Rail Gmbh, ul. Wąska
15, 62-030 Luboń od rozstrzygnięcia przez Zamawiającego PKP Polskich Linii
Kolejowych S.A., u. Targowa 74, 03-734 Warszawa protestu z dnia 23 września 2010 r.
przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Konsorcjum
firm: Torpol Sp. z o.o., FEROCO S.A., Zakład Robót Komunikacyjnych – DOM
w Poznaniu Sp. z o.o., ul. Mogileńska 10G, 61-052 Poznań zgłaszających przystąpienie
do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego.
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia Konsorcjum firm: Scheidt & Bachmann Polska Sp. z o.o., Eiffage Rail
Gmbh, ul. Wąska 15, 62-030 Luboń
i nakazuje:
1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości 4 444 zł
00 gr (słownie: cztery tysiące czterysta czterdzieści cztery złote zero groszy)
z kwoty wpisu uiszczonego przez Konsorcjum: Scheidt & Bachmann
Polska Sp. z o.o., Eiffage Rail Gmbh, ul. Wąska 15, 62-030 Luboń,
2) dokonać zwrotu kwoty 15 556 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy pięćset
pięćdziesiąt sześć złotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych
Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz Konsorcjum: Scheidt & Bachmann
Polska Sp. z o.o., Eiffage Rail Gmbh, ul. Wąska 15, 62-030 Luboń.
KIO/UZP 2275/10
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający: PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Oddział Regionalny w Poznaniu
(obecnie: Centrum Realizacji Inwestycji Oddział w Poznaniu) prowadzi postępowanie
o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na „Modernizację
linii kolejowej nr 356 Poznań Wschód - Bydgoszcz na terenie województwo wielkopolskiego
mającej duże znaczenie w obsłudze połączeń małych miejscowości z aglomeracją
poznańską na odcinku Poznań Wschód- Gołańcz - Etap I".
Pismem z dnia 16 września 2010 r. zamawiający poinformował wykonawców, iż w
wyniku ponownego badania i oceny ofert, jako najkorzystniejszą wybrał ofertę wykonawców
wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Torpol Sp. z o. o. (lider konsorcjum),
Feroco S.A., Zakład Robót Komunikacyjnych – Dom w Poznaniu Sp. z o. o., z siedzibą dla
lidera w Poznaniu (dalej konsorcjum Torpol). Jednocześnie zamawiający poinformował
wykonawców, iż na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy p.z.p. odrzucił ofertę wykonawców
wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Scheidt&Bachmann Polska Sp. z o. o.
(lider konsorcjum) oraz Heitkamp Rail GmbH z siedzibą dla lidera konsorcjum w Luboniu
(dalej konsorcjum Scheidt&Bachmann). Na powyższe czynności pismem z dnia 23 września
2010 r. protest wniosło konsorcjum Scheidt & Bachmann zarzucając zamawiającemu:
1. „naruszenie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy p.z.p. poprzez niezasadne uznanie
oferty protestującego wykonawcy za niezgodną z treścią Specyfikacji Istotnych
Warunków Zamówienia (SIWZ), a w konsekwencji jej odrzucenie;
2. naruszenie art. 22 i art. 25 ustawy p.z.p. w zw. z art. 89 ust. 1 pkt. 2) ustawy p.z.p.
poprzez uznanie, iż niespełnienie warunków wykonania i odbioru robót budowlanych
określonych w Tomie III część A SIWZ oznacza niespełnienie warunków udziału w
postępowaniu, o których mowa w ww. przepisach i w konsekwencji stanowi podstawę
do odrzucenia oferty, jako niezgodnej z treścią specyfikacji istotnych warunków
zamówienia;
3. naruszenie przepisu art. 26 ust. 3 i 4 p.z.p., poprzez kilkukrotne nieuzasadnione
wzywanie protestującego wykonawcy do uzupełnienia dokumentów i złożenia
wyjaśnień dotyczących świadectwa dopuszczenia do eksploatacji urządzenia typu
urządzeń i budowli przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego oraz
oferowanego przez protestującego wykonawcę systemu ZSB 2000, przy czym
żądanie złożenia wyjaśnień dotyczyło kwestii szczegółowych i wykraczało poza
zakres wymagań, jakie winna spełniać oferta wykonawcy, określonych w specyfikacji
istotnych warunków zamówienia, nadto dotyczyło kwestii, co do których Zamawiający
nie powziął wcześniej (na etapie postępowania przed wydaniem rozstrzygnięcia przez
Krajową Izbę Odwoławczą) żadnych wątpliwości;
4. naruszenie przepisu art. 7 ustawy p.z.p. poprzez nierówne traktowanie wykonawców
w szczególności zaś pominięcie powszechnie stosowanej w obrocie praktyki Urzędu
Transportu Kolejowego dotyczącej przedłużania Świadectw Dopuszczenia, (który to
fakt wynika pośrednio z treści protokołu z posiedzenia komisji przetargowej z dnia 7
września 2010 roku i zajętego tam stanowiska), jak również poprzez nieuzasadnione
wzywanie do uzupełnienia dokumentów i złożenia wyjaśnień dotyczących w praktyce
tych samych kwestii, w zakresie wykraczającym poza wymogi określone w SIWZ
jedynie konsorcjum Scheidt & Bachmann Polska sp. z o.o. - procedury takiej
Zamawiający nie stosował wobec innych wykonawców biorących udział w niniejszym
postępowaniu, a wszystko powyższe w sytuacji, gdy Zamawiający posługuje się sam
takimi dokumentami oraz uznaje je za ważne jak również korzysta i to, co najmniej od
dwóch lat z oferowanego przez protestującego wykonawcę systemu ZSB 2000 -
przez co uznać należy, iż ów system zna, zna również zasady i sposób jego
funkcjonowania.
5. naruszenie przepisów Ustawy z dnia 23 marca 2003 roku o transporcie kolejowym
oraz Rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 12 marca 2007 r. w sprawie
warunków oraz trybu wydawania, przedłużania, zmiany i cofania autoryzacji
bezpieczeństwa, certyfikatów bezpieczeństwa i świadectw bezpieczeństwa, poprzez
zanegowanie wydanych przez Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego dokumentów
urzędowych oraz arbitralną, nie opartą o treść jakichkolwiek przepisów ocenę treści
tych dokumentów i stawianie nie przewidzianych w przepisach wymogów, co do tej
treści.
Protestujący wnosił o:
1. „unieważnienie czynności Zamawiającego, polegającej na odrzuceniu oferty złożonej
przez konsorcjum spółek Scheidt & Bachmann Polska sp. z o.o. i Eiffage Raił GmbH;
2. powtórzenie czynności badania i oceny ofert z uwzględnieniem oferty złożonej przez
protestującego wykonawcę, jako prawidłowej”.
W uzasadnieniu protestu wskazał, iż uzasadnienie odrzucenia jego oferty jest
lakoniczne i nie wskazuje faktycznie, na jakiej podstawie zamawiający uznał, że załączone
świadectwo dopuszczenia nie spełnia wymagań SIWZ. W ocenie protestującego
wskazywane przez zamawiającego niezgodności jego oferty z postanowieniami SIWZ tom I
pkt 21.1.6. oraz tom III pkt. 1.2.2. nie odnoszą się w żadnym wypadku do warunków, jakie
powinno spełniać świadectwo dopuszczenia do eksploatacji typu urządzeń i budowli
przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego dla systemu ZSB 2000. Protestujący
wskazywał, iż postanowienia tomu III część A SIWZ odnoszą się do etapu wykonywania
robót budowlanych i warunków, jakim powinny one odpowiadać, aby zamawiający dokonał
finalnie ich odbioru. W ocenie protestującego treść tych postanowień, jako niestanowiących
warunków udziału w postępowaniu nie może stanowić kryterium wyboru oferty w rozumieniu
art. 36 ust. 1 pkt 5, art. 22 i art. 25 ustawy pz.p. Powyższe działanie zamawiającego razi tym
bardziej, iż nie wymagał on by inni oferenci spełniali na etapie badania i oceny ofert warunki,
o których mowa w tomie III części A SIWZ. W zakresie naruszenia art. 26 ust. 3 i 4 ustawy
p.z.p. protestujący wskazywał iż naruszył powyższe przepisy poprzez „kilkakrotne wzywanie
go do złożenia wyjaśnień dotyczących treści złożonej oferty, w szczególności zaś
świadectwa dopuszczenia oferowanego systemu ZSB 2000, przy czym żądanie złożenia
wyjaśnień dotyczyło kwestii szczegółowych i wykraczało poza zakres wymagań jakie
powinna spełniać oferta wykonawcy”. Protestujący podnosił, iż zgodnie z treścią art. 26 ust. 4
zamawiający wzywa do złożenia wyjaśnień dotyczących złożonej oferty lub załączonych do
niej dokumentów. Wezwanie to może jednak nastąpić tylko jeden raz, i powinno obejmować
wszelkie wątpliwości zamawiającego, o ile dotyczą one faktycznie treści oferty lub złożonych
dokumentów potwierdzających spełnienie przez wykonawcę warunków udziału w
postępowaniu. W niniejszej sprawie Zamawiający wzywał protestującego wykonawcę do
składania wyjaśnień - w większości w tym samym zakresie, co najmniej czterokrotnie,
wyjaśnienia te nie miały jednak dotyczyć załączonego do oferty dokumentu świadectwa, ale
w zasadzie sprowadzały się do szczegółowego opisywania zasad działania i funkcjonowania
systemu ZSB 2000, w zakresie szerszym niż to wynika z SIWZ.
Ponadto protestujący wskazywał, iż zamawiający nie żądał od oferentów
szczegółowego opisu urządzeń sterowania ruchem kolejowym, określił jedynie, że mają to
być urządzenia komputerowe posiadające świadectwo dopuszczenia do eksploatacji na czas
nieokreślony, czas określony ze wskazaniem lokalizacji bądź na czas określony. Powyższe
w ocenie protestującego przesądza, że przedłożone przez niego świadectwo wydane na
czas określony bez wskazania lokalizacji spełnia wymogi SIWZ gdyż może być zastosowane
w każdej lokalizacji. Protestujący stwierdził, iż zaoferowany przez niego system jest
systemem w pełni komputerowym, posiada dopuszczenie do eksploatacji, jako urządzenie
przeznaczone do prowadzenia ruchu kolejowego świadectwo dopuszczenia U/2008//0103
oraz pismo przedłużające jego ważność TTZ-611-139/LB/09 wydane przez Prezesa UTK a
samo świadectwo wydane zostało zgodnie z przepisami rozporządzenia regulującego tą
kwestię.
Protestujący opierając się na opinii sporządzonej przez Instytutu Kolejnictwa z dnia 22
czerwca 2010 roku oraz „Weryfikację dowodu bezpieczeństwa i ocenę zgodności systemu
ZSB 2000 z aktualnie obowiązującymi wymaganiami” przygotowaną przez Politechnikę
Warszawską, Wydział Transportu, Zakład Sterowania Ruchem Kolejowym stwierdził, że z
dokumentów tych jasno wynika m.in., iż „blokada liniowa systemu ZSB jest blokadą
systemową nie mogącą pracować samodzielnie i wszystkie dokumenty dotyczące systemu
ZSB 2000 (w tym także świadectwa dopuszczenia do eksploatacji) w pełni odnoszą się do tej
blokady". Mając na uwadze powyższe protestujący wskazał, iż rozstrzygnięcie
zamawiającego jest całkowicie niezgodne z przepisami ustawy prawo zamówień publicznych
jak i przepisami ustawy o transporcie kolejowym i przepisami wydanych na jej podstawie
rozporządzeń wykonawczych.
Pismem z dnia 30 września 2010 r. do postępowania wywołanego wniesionym
protestem swoje przystąpienie po stronie zamawiającego zgłosiło konsorcjum Torpol
wnosząc o jego oddalenie, jako bezzasadnego.
W pierwszej kolejności przystępujący wskazał, iż zarzut dotyczący nieuzasadnionego
kilkukrotnego wzywania protestującego do uzupełnienia dokumentów oraz złożenia
wyjaśnień dotyczących świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu urządzeń
przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego należy uznać na obecnym etapie za
spóźniony i nie może podlegać merytorycznej ocenie. Przystępujący wskazał, że jeżeli
protestujący uznał powyższe działania zamawiającego za nieuprawnione winien był
wcześniej skorzystać z przysługujących mu środków ochrony prawnej. Przystępujący
podnosił, iż oczywistym jest, że wątpliwości dotyczące niezgodności zaoferowanych
urządzeń w stosunku do wymagań zamawiającego mogły pojawić się dopiero po zbadaniu
kwestii formalnych, w tym złożonych dokumentów gdyż badanie zgodności zaoferowanych
urządzeń w stosunku do przedmiotu zamówienia, przed oceną formalną dokumentów, w tym
ich ważności, byłoby przedwczesne, a ewentualna podstawa odrzucenia inna. Przystępujący
wskazywał również, iż zamawiający, wbrew twierdzeniom protestującego, nie mógł uznać, że
zaoferowane przez protestującego urządzenia spełniają wymagania funkcjonalne określone
w SIWZ, na podstawie samego faktu, że korzysta z tych urządzeń realizując inne
zamówienie, gdzie wymagania funkcjonalne i techniczne były inne. Dodatkowo przystępujący
wskazywał, że kwestia ważności pisma dotyczącego przedłużenia świadectwa dopuszczenia
na urządzenia zaoferowane przez protestującego, jako ważnej decyzji administracyjnej nie
stanowi przedmiotu rozstrzygnięcia w tym postępowaniu protestacyjnym. Przystępujący
wskazywał, iż „całkowicie dowolna i błędna jest argumentacja protestującego dotycząca
konieczności spełnienia przez przedmiotowe urządzenia warunków SIWZ dopiero na etapie
wykonania i odbioru robót budowlanych, a nie wymagań zamawiającego w tym zakresie już
na etapie badania i oceny ofert. Protestujący bezzasadnie twierdzi, że zamawiający nie
opisał szczegółowo urządzeń sterowania ruchem żądanych od oferentów, a wymagania
funkcjonalne, jakie postawił dotyczą urządzeń na etapie odbioru robót. Protestujący twierdzi
również, że zaoferowane przez niego urządzenia będą spełniały wymagania funkcjonalne
dopiero na etapie odbioru robót.”. Przystępujący dodatkowo wskazywał, iż zamawiający w
części opisowej programu funkcjonalno-użytkowego żądał podania przez wykonawców
typów urządzeń, które zamierza zabudować a ponadto określił, iż projektowane typy budowli
i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego, w chwili składania ofert
muszą spełniać wymagania określone przez zamawiającego, a na potwierdzenie ich
funkcjonalności posiadać świadectwo dopuszczenia do eksploatacji. Powołując się na zapis
pkt. 1.2.2. (str.11) programu funkcjonalno-użytkowego przystępujący wskazywał, iż
zamawiający określił iż na szlakach od stacji Czerwonak do stacji Wągrowiec jak również
między stacją Wągrowiec i stacją Rogoźno wymaga zabudowania „jednoodostępowej
komputerowej blokady liniowej , dwukierunkowej systemem licznika osi do stwierdzenia
niezajętości odstępu blokowego”. W ocenie przystępującego wskazana w świadectwie
dopuszczenia konfiguracja systemu sterowania ruchem kolejowym typu ZSB 2000 nie
potwierdza że zaoferowane urządzenia wyposażone są w komputerową jednoodostępową
dwukierunkową blokadę liniową. Przystępujący stwierdził ponadto, iż z opisu technicznego
dokumentacji techniczno-ruchowej systemu ZSB 2000 wynika, że system ten nie posiada
wymaganej blokady, bowiem blokadę liniową z posterunkami stycznymi do obszaru
sterowania ZSB 2000 (Wągrowiec – Rogoźno) zapewniają standardowe interfejsy. Interfejs
w opinii przystępującego jest urządzeniem ZSB 2000 analogicznym do urządzeń na
posterunku ruchu skonfigurowanym według potrzeb blokady liniowej i zlokalizowanym na
stacji stycznej, ale nie jest komputerową jednotorową jednoodostępową dwukierunkową
blokadą liniową dla linii stycznej do obszaru Lokalnego Centrum Sterowania i nie posiada
wymaganych parametrów funkcjonalnych. Ponadto przystępujący wskazywał, iż zgodnie z
programem funkcjonalno-użytkowym z Centrum Utrzymania i Diagnostyki należy
diagnozować i kontrolować systemy nastawcze na poszczególnych stacjach, blokady liniowe
jednotorowe dwukierunkowe pomiędzy nimi, jak również blokady liniowe jednotorowe
dwukierunkowe linii stycznych dochodzących do obszaru zdalnego sterowania. System
diagnostyczny powinien być niezależny od systemu dyspozytorskiego. W ocenie
przystępującego z dokumentacji techniczno-ruchowej systemu ZSB 2000 wynika, że
Centrum Utrzymania i Diagnostyki zależne jest od współpracy z dyżurnym ruchu, ponieważ z
klawiatury diagnostycznej mogą być zabezpieczane tzw. Polecenia specjalne, które winny
znajdować się w gestii tylko dyżurnego ruchu, a nie mogą być dostępne w sensie ruchowym
diagnoście.
Pismem z dnia 5 października 2010 r. zamawiający protest rozstrzygnął poprzez jego
oddalenie w całości. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia zamawiający wskazał, iż protestujący
złożył wraz z ofertą świadectwo nr U/2008/0103 z dnia 22 października 2008 r. dopuszczenia
do eksploatacji typu urządzenia przeznaczonego do prowadzenia ruchu kolejowego dla
urządzenia – system sterowania ruchem kolejowym typu ZSB 2000. W ocenie
zamawiającego przedłożone świadectwo nie potwierdza spełniania określonych przez niego
wymagań gdyż:
1) „SIWZ, tom III Program funkcjonalno-użytkowy w pkt 1.2.2. str. 11 Liniowe
urządzenia srk, oraz SIWZ tom III Program funkcjonalno-użytkowy, Automatyka
kolejowa, pkt 1.4.2. str. 16 określa wymóg zabudowania na szlakach od stacji
Czerwonak do stacji Wągrowiec, jak również pomiędzy stacją Wągrowiec i stacją
Rogoźno – jednoodostępowej komputerowej blokady liniowej dwukierunkowej z
systemem licznika osi do stwierdzenia niezajętości odstępu blokowego.
Wskazana w świadectwie dopuszczenia konfiguracja systemu sterowania ruchem
kolejowym typu ZSB 2000 nie potwierdza, że zaoferowane urządzenia
wyposażone są w komputerową jednotorową jednoodostępową dwukierunkową
blokadę liniową, gdyż w załączonym do oferty świadectwie w pozycji konfiguracja
nie jest wymieniona z nazwy jednoodostępowa komputerowa blokada liniowa
dwukierunkowa z systemem licznika osi. Z opisu technicznego dokumentacji
techniczno-ruchowej systemu ZSB 2000 wynika, że system ten nie posiada
wymaganej blokady bowiem blokadę liniową z posterunkami stycznymi do
obszaru sterowania ZSB 2000 zapewniają standardowe interfejsy;
2) SIWZ, tom III Program funkcjonalno-użytkowy w pkt 1.2.4. str. 14 oraz w pkt 4.6
str. 31 stawia również wymóg zlokalizowania Centrum Utrzymania i Diagnostyki
(CUiD) w budynku LCS Wągrowiec (w oddzielnym pomieszczeniu). Zgodnie z
wymogami Programu funkcjonalno-użytkowego z CUiD należy diagnozować i
kontrolować systemy nastawcze na poszczególnych stacjach, blokady liniowe
jednotorowe dwukierunkowe pomiędzy nimi, jak również blokady liniowe
jednotorowe dwukierunkowe linii stycznych dochodzących do obszaru zdalnego
sterowania. System diagnostyczny powinien być niezależny od systemu
dyspozytorskiego. Przedstawione przez protestującego świadectwo dopuszczenia
nie zawiera żadnego zapisu związanego z w/w lokalizacją CUiD, a z dokumentacji
techniczno-ruchowej systemu ZSB 2000 na dzień składania ofert wynika, że CUiD
zależne jest od współpracy z dyżurnym ruchu, ponieważ z klawiatury
diagnostycznej mogą być zabezpieczane tzw. Polecenia specjalne, które winny
znajdować się w gestii tylko dyżurnego ruchu. Z dokumentacji techniczno-
ruchowej systemu ZSB 2000 wnika, że polecenia specjalne pozostają również w
gestii diagnosty.”.
Ponadto zamawiający wskazał, iż powoływanie się przez protestującego na opinię
Instytutu Kolejnictwa sporządzoną na podstawie dokumentów z 2010 r. a nie na dzień
otwarcia ofert potwierdza jedynie, że oferowane urządzenia sterowania ruchem są w stadium
badań i nie spełniają wymagań SIWZ. Dodatkowo zamawiający podniósł, iż dał możliwość
protestującemu uzupełnienia dokumentów wzywając go na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy
p.z.p. w dniu 16 czerwca 2010 r. do uzupełnienia świadectwa dopuszczenia do eksploatacji
urządzenia srk wydanego przez UTK zgodnie z SIWZ Tom I pkt 21.1 ppkt 6 oraz Tom III pkt
1.4.2. Protestujący uzupełnionego świadectwa zamawiającemu nie dostarczył.
W rozstrzygnięciu protestu zamawiający nie podzielił również argumentacji
protestującego w zakresie naruszenia art. 26 ust. 3 i 4 ustawy p.z.p. wskazując, iż
dopuszcza się kilkukrotne zwracanie się o udzielenie wyjaśnień dotyczących przedłożonych
dokumentów na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy p.z.p. a dokonując takich czynności
zamawiający nie naruszył przepisów ustawy p.z.p. W zakresie wezwania do uzupełnienia
dokumentów na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy p.z.p. zamawiający wskazał, iż takie
wezwanie skierował do protestującego jeden raz, czym również nie naruszył przepisów
ustawy p.z.p.
W zakresie zarzutów dotyczących kwestii przedłużenia ważności świadectwa
dopuszczenia do eksploatacji zamawiający w rozstrzygnięciu wskazał, iż kwestia
przedłużenia ważności świadectwa dopuszczenia do eksploatacji została rozstrzygnięta
wyrokiem Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 15 marca 2010 r. sygn. akt KIO/UZP 216/10,
KIO/UZP 223/10 a podejmując na obecnym etapie decyzję o odrzuceniu oferty
protestującego nie kwestionował pisma Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego
przedłużającego ważność przedłożonego przez protestującego świadectwa dopuszczenia nr
U/2008/0103.
Od takiego rozstrzygnięcia pismem z dnia 12 października 2010 r. odwołanie wniosło
konsorcjum Scheidt & Bachmann podtrzymując zarzuty, żądania, twierdzenia i argumentację
zawarte w proteście.
Pismem z dnia 20 października 2010 r. przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie zamawiającego zgłosiło konsorcjum Torpol wnosząc o oddalenie
odwołania, jako bezzasadnego. Przystępujący ponowił twierdzenia i argumentację zawartą w
przystąpieniu do postępowania protestacyjnego.
Izba ustaliła, co następuje:
Zamawiający: PKP Polskie linie Kolejowe S.A. Oddział Regionalny w Poznaniu
(obecnie: Centrum Realizacji Inwestycji Oddział w Poznaniu) prowadzi postępowanie
o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na „Modernizację
linii kolejowej nr 356 Poznań Wschód - Bydgoszcz na terenie województwo wielkopolskiego
mającej duże znaczenie w obsłudze połączeń małych miejscowości z aglomeracją
poznańską na odcinku Poznań Wschód- Gołańcz - Etap I".
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej nr 2009/S 216-311293. Wobec wszczęcia postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego przed dniem 29 stycznia 2010 r., tj. przed dniem wejścia w życie
przepisów ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy - Prawo zamówień publicznych
oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 223, poz. 1778), do rozpoznania niniejszej sprawy
odwoławczej mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 z późn. zmianami) w brzmieniu -
sprzed wejścia w życie wskazanych przepisów.
Izba ustaliła, iż zgodnie z pkt. 21.1. ppkt 4 i 6 SIWZ wykonawcy zobowiązani byli
dołączyć do oferty „zestawienie typów urządzeń i budowli, które wykonawca zamierza
zabudować” oraz „kopie świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu urządzeń i budowli
przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego”. Odwołujący w dołączonym do oferty
zestawieniu typów urządzeń, które zamierza zabudować, wskazał m.in. system sterowania
ruchem kolejowym typu ZSB 2000. Dodatkowo załączył kopię świadectwa nr U/2008/103
potwierdzającego dopuszczenie do eksploatacji typu urządzeń i budowli przeznaczonych do
prowadzenia ruchu kolejowego.
Zgodnie ze świadectwem zaoferowane urządzenie określono jako „(…) system
sterowania ruchem kolejowym typu ZSB 2000 w konfiguracji: blokada liniowa jednotorowa
dwukierunkowa z kontrolą niezajętości szlaku oparta o liczniki osi typu AS z czujnikami
indukcyjnymi, interfejsy blokady liniowej zapewniające współpracę ze stacyjnymi
urządzeniami srk stacji Czerwieńsk (przekaźnikowe typ CBP 83), stacji Krosno Odrzańskie
(elektromechaniczne z sygnalizacją świetlną), stacji Wałowice (kluczowe z sygnalizacją
świetlną); oraz z urządzeniami srk i samoczynną sygnalizacją przejazdową typu BUES 2000
na mijankach: Ciemnice (szlak Czerwieńsk – Krosno Odrzańskie) i Wężyska (szlak Krosno
Odrzańskie – Wałowice)”. Izba ustaliła również, iż odwołujący pismem z dnia 9 czerwca 2009
r. zwrócił się do Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego w Warszawie o przedłużenie
terminu ważności świadectwa dopuszczenia nr U/2008/0103 dla systemu ZSB 2000 do dnia
31 maja 2011 r. W piśmie tym odwołujący wskazał. Iż „(…) w związku z rozszerzeniem
zakresu zastosowania systemu ZSB 2000, poprzez opracowanie i wdrożenie przez firmę
Scheidt & Bachmann rozszerzonej wersji oprogramowania ww. systemu oraz rozbudowanie
systemu o półsamoczynną blokadę jednoodostępową systemu ZSB 2000, niezbędne jest
przeprowadzenie badań funkcjonalnych zastosowanego oprogramowania wraz z blokadą
liniową”. Zwracając się o przedłużenie ważności świadectwa dopuszczenia nr U/2008/0103
odwołujący zwrócił się również o wyrażenie zgody na przeprowadzenie badań systemu ZSB
2000 z nowym oprogramowaniem i blokadą liniową. Pismem z dnia 7 września 2009 r.
Prezes Urzędu Transportu Kolejowego przedłużył ważność świadectwa nr U/2008/0103 do
dnia 31 maja 2011 r. Ponadto Izba ustaliła, iż zgodnie z pkt 1.2.2. SIWZ, Tom III część A
zamawiający wskazał, iż (…) odcinek Poznań Wschód – Czerwonak wyposażony jest w
elektroniczną blokadę jednoodostępową typu SHL – 12.”. W tym samym punkcie
zamawiający wskazał, że (…) Na szlaku Wągrowiec – Rogoźno linii nr 206, stycznym do linii
nr 356 zabudowana zostanie jednoodostępowa, komputerowa blokada liniowa,
dwukierunkowa z systemem licznika osi do stwierdzenia niezajętości odstępu blokowego.”.
Dodatkowo zamawiający w punkcie 4.5 tiret 4, SIWZ, Tom III część A, zawarł wymóg, iż „(…)
Urządzenia muszą współpracować z istniejącą blokadą liniową na szlaku Poznań Wschód –
Czerwonak”. W zakresie Centrum Utrzymania i Diagnostyki zamawiający wymagał
rozdzielności stanowiska diagnostycznego od stanowiska operatorskiego na co wskazywał
pkt 4.6 tiret 6 SIWZ, Tom III część A zgodnie z którym „(…) podgląd i rejestracja zdarzeń
musi być samoczynna i niezależna od działań personelu obsługi i utrzymania”.
Uwzględniając dokumentację przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego, w szczególności postanowienia specyfikacji, treść oferty odwołującego,
jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska pełnomocników złożone w
trakcie rozprawy, skład orzekający Krajowej Izby Odwoławczej ustalił i zważył, co
następuje.
Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie
W pierwszej kolejności ustalono, że wykonawca wnoszący odwołanie posiadał interes
prawny w rozumieniu art. 179 ust. 1 p.z.p., uprawniający go do złożenia odwołania, gdyż
w przypadku uwzględnienia odwołania jego oferta mogłaby być uznana za najkorzystniejszą.
Wobec cofnięcia przez odwołującego na rozprawie zarzutów naruszenia art. 26 ust. 3
i 4 ustawy p.z.p. jak też naruszenia art. 7 ust. 1 ustawy p.z.p. (w zakresie nie uzasadnionego
wzywania do uzupełnienia dokumentów i złożenia wyjaśnień dotyczących tych samych
kwestii w zakresie wykraczającym poza wymogi określone w SIWZ) zarzuty te nie były
przedmiotem oceny Izby.
W zakresie zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy p.z.p. poprzez niezasadne
uznanie oferty odwołującego, jako niezgodnej z treścią SIWZ, Izba zarzut ten uznała za
nietrafny i nieznajdujący uzasadnienia. Bezspornym jest, iż zamawiający wymagał, aby
parametry techniczne urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego
oferowanych przez wykonawców, pozwalać na zabudowę tych urządzeń w lokalizacjach
określonych zamówieniem. Bezspornym jest również, że zamawiający wymagał takich
urządzeń na styku linii Poznań Wschód – Czerwonak, gdyż jak wskazał miał tam już
zamontowaną półautomatyczną blokadę komputerową SHL – 12, z którą nowo zabudowane
urządzenie winno współpracować. Mając na względzie powyższe należy wskazać, iż
zaoferowany system ZSB 2000 w konfiguracji określonej w świadectwie dopuszczenia
U/2008/0103 nie będzie współpracować z samoczynną jednoodostępową blokadą liniową z
licznikiem osi SHL – 12 zamontowaną na styku stacji Czerwonak – Poznań Wschód, co
wskazuje na niezgodność oferty odwołującego z treścią SIWZ. Izba podnosi, iż zarówno z
treści pisma odwołującego z dnia 9 czerwca 2009 r. kierowanego do Prezesa Urzędu
Transportu Kolejowego jak też udzielonej przez Prezesa odpowiedzi wynika, że odwołujący
dopiero zmierza do rozbudowania systemu ZSB o półsamoczynną blokadę jednoodostępową
jak też o nowe oprogramowanie, które taką blokadę miałoby obsługiwać. W ocenie Izby,
wbrew twierdzeniom odwołującego, nie sposób uznać, iż przedłużenie świadectwa
dopuszczenia nr U/2008/0103 dla systemu ZSB 2000 objęło ten system w konfiguracji
rozszerzonej o półsamoczynną blokadę jednoodostępową jak też oprogramowania
obsługującego taką blokadę. Izba uznała, iż przedłużenie ważności świadectwa
dopuszczenia nr U/2008/0103 dotyczyło jego zakresu w wersji pierwotnej. Izba wzięła pod
uwagę opinię techniczną dotyczącą systemu sterowania ruchem kolejowym ZSB 2000
sporządzoną przez prodziekana Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej, zgodnie z
którą „(…) rozbudowanie istniejących i skonfigurowanych już systemów sterowania ruchem
kolejowym o dodatkowe funkcjonalności, związane z półsamoczynną blokadą liniową, wiąże
się ze znacznym rozszerzeniem architektury takiego systemu i znaczącą zmianą
oprogramowania sterującego”. Już powyższe wskazuje, iż skoro system ZSB 2000 w swojej
konfiguracji nie obejmował półsamoczynnej blokady liniowej jak też oprogramowania taką
blokadę obsługującego to brak jest możliwości obsługi przez ten system istniejącej już
blokady SHL -12. Na powyższe wskazuje również treść opinii przedłożonej przez
przystępującego wydanej przez Movares Polska Sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie zgodnie
z którą „(…) terminowe świadectwo dopuszczenia do eksploatacji nr U/2008/0103 dotyczące
systemu sterowania ruchem kolejowym typu ZSB 2000, w części charakteryzującej
konfigurację urządzenia, nie obejmuje półsamoczynnej blokady jednoodstępowej .
Przygotowanie systemu do współpracy z półsamoczynną blokadą jednoodostępową wymaga
jego rozbudowy, zmiany oprogramowania i przeprowadzenia badań funkcjonalnych, co
stwierdza producent w wystąpieniu do Urzędu Transportu Kolejowego”. Powyższe wskazuje,
iż oferowany przez odwołującego system ZSB 2000 w zakresie obowiązku współpracy z
istniejącą półsamoczynną blokadą liniową SHL – 12 nie odpowiada wymogom SIWZ.
W zakresie naruszenia art. 22 i art. 25 ustawy p.z.p. w związku z art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy p.z.p., poprzez uznanie, iż potencjalne niespełnienie warunków wykonania i odbioru
robót budowlanych określonych w tomie III część A SIWZ oznacza niespełnienie warunków
udziału w postępowaniu i w konsekwencji stanowi podstawę odrzucenia oferty, jako
niezgodnej z treścią SIWZ, Izba zarzut ten uznała również za niezasadny. Izba wskazuje, iż
podstawę odrzucenia oferty odwołującego stanowi dyspozycja art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy
p.z.p. Opieranie zarzutu o naruszenie art. 22 oraz art. 25 ustawy p.z.p. nie znajduje w
niniejszej sprawie żadnego uzasadnienia. Na powyższą okoliczność odwołujący nie
przedstawił żadnych twierdzeń ani dowodów. Izba stwierdziła brak naruszenia w/w
przepisów a zastosowanie znajduje tu również stanowisko Izby w zakresie zarzutu
naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy p.z.p.
W zakresie naruszenia przepisów Ustawy z dnia 23 marca 2003 roku o transporcie
kolejowym oraz Rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 12 marca 2007 r. w sprawie
warunków oraz trybu wydawania, przedłużania, zmiany i cofania autoryzacji bezpieczeństwa,
certyfikatów bezpieczeństwa i świadectw bezpieczeństwa, poprzez zanegowanie wydanych
przez Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego dokumentów urzędowych oraz arbitralną,
nieopartą o treść jakichkolwiek przepisów ocenę treści tych dokumentów i stawianie
nieprzewidzianych w przepisach wymogów, co do tej treści, Izba również uznała ten zarzut
za niezasadny. Stosownie do art. 179 ust. 1 ustawy p.z.p. wykonawca składając środki
ochrony prawnej powinien wykazać naruszenie przez zamawiającego przepisów ustawy pzp.
Zarzut powyższy wskazuje na naruszenie przepisów innej ustawy nie wskazując żadnego
związku z naruszeniem przepisów ustawy p.z.p. Niezależnie od powyższego Izba uznała, iż
zamawiający prawidłowo ocenił przywoływane dokumenty a zastosowanie znajduje tu także
stanowisko Izby w zakresie zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy p.z.p.
Mając na względzie powyższe w ocenie Izby nie potwierdził się również zarzut
naruszenia art. 7 ust. 1 ustawy p.z.p. gdyż zamawiający prowadzi postępowanie w sposób
nie naruszający zasad uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2006 r. Nr 164, poz. 1163, z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie
7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu
Zamówień Publicznych do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga.
Przewodniczący:
……………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
WYROK
z dnia 2 listopada 2010 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Bogdan Artymowicz
Członkowie: Agnieszka Trojanowska
Agnieszka Bartczak-śuraw
Protokolant: Paulina Zalewska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 października 2010 r. w Warszawie odwołania
wniesionego przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia
Konsorcjum firm: Scheidt & Bachmann Polska Sp. z o.o., Eiffage Rail Gmbh, ul. Wąska
15, 62-030 Luboń od rozstrzygnięcia przez Zamawiającego PKP Polskich Linii
Kolejowych S.A., u. Targowa 74, 03-734 Warszawa protestu z dnia 23 września 2010 r.
przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Konsorcjum
firm: Torpol Sp. z o.o., FEROCO S.A., Zakład Robót Komunikacyjnych – DOM
w Poznaniu Sp. z o.o., ul. Mogileńska 10G, 61-052 Poznań zgłaszających przystąpienie
do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego.
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia Konsorcjum firm: Scheidt & Bachmann Polska Sp. z o.o., Eiffage Rail
Gmbh, ul. Wąska 15, 62-030 Luboń
i nakazuje:
1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości 4 444 zł
00 gr (słownie: cztery tysiące czterysta czterdzieści cztery złote zero groszy)
z kwoty wpisu uiszczonego przez Konsorcjum: Scheidt & Bachmann
Polska Sp. z o.o., Eiffage Rail Gmbh, ul. Wąska 15, 62-030 Luboń,
2) dokonać zwrotu kwoty 15 556 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy pięćset
pięćdziesiąt sześć złotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych
Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz Konsorcjum: Scheidt & Bachmann
Polska Sp. z o.o., Eiffage Rail Gmbh, ul. Wąska 15, 62-030 Luboń.
KIO/UZP 2275/10
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający: PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Oddział Regionalny w Poznaniu
(obecnie: Centrum Realizacji Inwestycji Oddział w Poznaniu) prowadzi postępowanie
o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na „Modernizację
linii kolejowej nr 356 Poznań Wschód - Bydgoszcz na terenie województwo wielkopolskiego
mającej duże znaczenie w obsłudze połączeń małych miejscowości z aglomeracją
poznańską na odcinku Poznań Wschód- Gołańcz - Etap I".
Pismem z dnia 16 września 2010 r. zamawiający poinformował wykonawców, iż w
wyniku ponownego badania i oceny ofert, jako najkorzystniejszą wybrał ofertę wykonawców
wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Torpol Sp. z o. o. (lider konsorcjum),
Feroco S.A., Zakład Robót Komunikacyjnych – Dom w Poznaniu Sp. z o. o., z siedzibą dla
lidera w Poznaniu (dalej konsorcjum Torpol). Jednocześnie zamawiający poinformował
wykonawców, iż na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy p.z.p. odrzucił ofertę wykonawców
wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Scheidt&Bachmann Polska Sp. z o. o.
(lider konsorcjum) oraz Heitkamp Rail GmbH z siedzibą dla lidera konsorcjum w Luboniu
(dalej konsorcjum Scheidt&Bachmann). Na powyższe czynności pismem z dnia 23 września
2010 r. protest wniosło konsorcjum Scheidt & Bachmann zarzucając zamawiającemu:
1. „naruszenie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy p.z.p. poprzez niezasadne uznanie
oferty protestującego wykonawcy za niezgodną z treścią Specyfikacji Istotnych
Warunków Zamówienia (SIWZ), a w konsekwencji jej odrzucenie;
2. naruszenie art. 22 i art. 25 ustawy p.z.p. w zw. z art. 89 ust. 1 pkt. 2) ustawy p.z.p.
poprzez uznanie, iż niespełnienie warunków wykonania i odbioru robót budowlanych
określonych w Tomie III część A SIWZ oznacza niespełnienie warunków udziału w
postępowaniu, o których mowa w ww. przepisach i w konsekwencji stanowi podstawę
do odrzucenia oferty, jako niezgodnej z treścią specyfikacji istotnych warunków
zamówienia;
3. naruszenie przepisu art. 26 ust. 3 i 4 p.z.p., poprzez kilkukrotne nieuzasadnione
wzywanie protestującego wykonawcy do uzupełnienia dokumentów i złożenia
wyjaśnień dotyczących świadectwa dopuszczenia do eksploatacji urządzenia typu
urządzeń i budowli przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego oraz
oferowanego przez protestującego wykonawcę systemu ZSB 2000, przy czym
żądanie złożenia wyjaśnień dotyczyło kwestii szczegółowych i wykraczało poza
zakres wymagań, jakie winna spełniać oferta wykonawcy, określonych w specyfikacji
istotnych warunków zamówienia, nadto dotyczyło kwestii, co do których Zamawiający
nie powziął wcześniej (na etapie postępowania przed wydaniem rozstrzygnięcia przez
Krajową Izbę Odwoławczą) żadnych wątpliwości;
4. naruszenie przepisu art. 7 ustawy p.z.p. poprzez nierówne traktowanie wykonawców
w szczególności zaś pominięcie powszechnie stosowanej w obrocie praktyki Urzędu
Transportu Kolejowego dotyczącej przedłużania Świadectw Dopuszczenia, (który to
fakt wynika pośrednio z treści protokołu z posiedzenia komisji przetargowej z dnia 7
września 2010 roku i zajętego tam stanowiska), jak również poprzez nieuzasadnione
wzywanie do uzupełnienia dokumentów i złożenia wyjaśnień dotyczących w praktyce
tych samych kwestii, w zakresie wykraczającym poza wymogi określone w SIWZ
jedynie konsorcjum Scheidt & Bachmann Polska sp. z o.o. - procedury takiej
Zamawiający nie stosował wobec innych wykonawców biorących udział w niniejszym
postępowaniu, a wszystko powyższe w sytuacji, gdy Zamawiający posługuje się sam
takimi dokumentami oraz uznaje je za ważne jak również korzysta i to, co najmniej od
dwóch lat z oferowanego przez protestującego wykonawcę systemu ZSB 2000 -
przez co uznać należy, iż ów system zna, zna również zasady i sposób jego
funkcjonowania.
5. naruszenie przepisów Ustawy z dnia 23 marca 2003 roku o transporcie kolejowym
oraz Rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 12 marca 2007 r. w sprawie
warunków oraz trybu wydawania, przedłużania, zmiany i cofania autoryzacji
bezpieczeństwa, certyfikatów bezpieczeństwa i świadectw bezpieczeństwa, poprzez
zanegowanie wydanych przez Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego dokumentów
urzędowych oraz arbitralną, nie opartą o treść jakichkolwiek przepisów ocenę treści
tych dokumentów i stawianie nie przewidzianych w przepisach wymogów, co do tej
treści.
Protestujący wnosił o:
1. „unieważnienie czynności Zamawiającego, polegającej na odrzuceniu oferty złożonej
przez konsorcjum spółek Scheidt & Bachmann Polska sp. z o.o. i Eiffage Raił GmbH;
2. powtórzenie czynności badania i oceny ofert z uwzględnieniem oferty złożonej przez
protestującego wykonawcę, jako prawidłowej”.
W uzasadnieniu protestu wskazał, iż uzasadnienie odrzucenia jego oferty jest
lakoniczne i nie wskazuje faktycznie, na jakiej podstawie zamawiający uznał, że załączone
świadectwo dopuszczenia nie spełnia wymagań SIWZ. W ocenie protestującego
wskazywane przez zamawiającego niezgodności jego oferty z postanowieniami SIWZ tom I
pkt 21.1.6. oraz tom III pkt. 1.2.2. nie odnoszą się w żadnym wypadku do warunków, jakie
powinno spełniać świadectwo dopuszczenia do eksploatacji typu urządzeń i budowli
przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego dla systemu ZSB 2000. Protestujący
wskazywał, iż postanowienia tomu III część A SIWZ odnoszą się do etapu wykonywania
robót budowlanych i warunków, jakim powinny one odpowiadać, aby zamawiający dokonał
finalnie ich odbioru. W ocenie protestującego treść tych postanowień, jako niestanowiących
warunków udziału w postępowaniu nie może stanowić kryterium wyboru oferty w rozumieniu
art. 36 ust. 1 pkt 5, art. 22 i art. 25 ustawy pz.p. Powyższe działanie zamawiającego razi tym
bardziej, iż nie wymagał on by inni oferenci spełniali na etapie badania i oceny ofert warunki,
o których mowa w tomie III części A SIWZ. W zakresie naruszenia art. 26 ust. 3 i 4 ustawy
p.z.p. protestujący wskazywał iż naruszył powyższe przepisy poprzez „kilkakrotne wzywanie
go do złożenia wyjaśnień dotyczących treści złożonej oferty, w szczególności zaś
świadectwa dopuszczenia oferowanego systemu ZSB 2000, przy czym żądanie złożenia
wyjaśnień dotyczyło kwestii szczegółowych i wykraczało poza zakres wymagań jakie
powinna spełniać oferta wykonawcy”. Protestujący podnosił, iż zgodnie z treścią art. 26 ust. 4
zamawiający wzywa do złożenia wyjaśnień dotyczących złożonej oferty lub załączonych do
niej dokumentów. Wezwanie to może jednak nastąpić tylko jeden raz, i powinno obejmować
wszelkie wątpliwości zamawiającego, o ile dotyczą one faktycznie treści oferty lub złożonych
dokumentów potwierdzających spełnienie przez wykonawcę warunków udziału w
postępowaniu. W niniejszej sprawie Zamawiający wzywał protestującego wykonawcę do
składania wyjaśnień - w większości w tym samym zakresie, co najmniej czterokrotnie,
wyjaśnienia te nie miały jednak dotyczyć załączonego do oferty dokumentu świadectwa, ale
w zasadzie sprowadzały się do szczegółowego opisywania zasad działania i funkcjonowania
systemu ZSB 2000, w zakresie szerszym niż to wynika z SIWZ.
Ponadto protestujący wskazywał, iż zamawiający nie żądał od oferentów
szczegółowego opisu urządzeń sterowania ruchem kolejowym, określił jedynie, że mają to
być urządzenia komputerowe posiadające świadectwo dopuszczenia do eksploatacji na czas
nieokreślony, czas określony ze wskazaniem lokalizacji bądź na czas określony. Powyższe
w ocenie protestującego przesądza, że przedłożone przez niego świadectwo wydane na
czas określony bez wskazania lokalizacji spełnia wymogi SIWZ gdyż może być zastosowane
w każdej lokalizacji. Protestujący stwierdził, iż zaoferowany przez niego system jest
systemem w pełni komputerowym, posiada dopuszczenie do eksploatacji, jako urządzenie
przeznaczone do prowadzenia ruchu kolejowego świadectwo dopuszczenia U/2008//0103
oraz pismo przedłużające jego ważność TTZ-611-139/LB/09 wydane przez Prezesa UTK a
samo świadectwo wydane zostało zgodnie z przepisami rozporządzenia regulującego tą
kwestię.
Protestujący opierając się na opinii sporządzonej przez Instytutu Kolejnictwa z dnia 22
czerwca 2010 roku oraz „Weryfikację dowodu bezpieczeństwa i ocenę zgodności systemu
ZSB 2000 z aktualnie obowiązującymi wymaganiami” przygotowaną przez Politechnikę
Warszawską, Wydział Transportu, Zakład Sterowania Ruchem Kolejowym stwierdził, że z
dokumentów tych jasno wynika m.in., iż „blokada liniowa systemu ZSB jest blokadą
systemową nie mogącą pracować samodzielnie i wszystkie dokumenty dotyczące systemu
ZSB 2000 (w tym także świadectwa dopuszczenia do eksploatacji) w pełni odnoszą się do tej
blokady". Mając na uwadze powyższe protestujący wskazał, iż rozstrzygnięcie
zamawiającego jest całkowicie niezgodne z przepisami ustawy prawo zamówień publicznych
jak i przepisami ustawy o transporcie kolejowym i przepisami wydanych na jej podstawie
rozporządzeń wykonawczych.
Pismem z dnia 30 września 2010 r. do postępowania wywołanego wniesionym
protestem swoje przystąpienie po stronie zamawiającego zgłosiło konsorcjum Torpol
wnosząc o jego oddalenie, jako bezzasadnego.
W pierwszej kolejności przystępujący wskazał, iż zarzut dotyczący nieuzasadnionego
kilkukrotnego wzywania protestującego do uzupełnienia dokumentów oraz złożenia
wyjaśnień dotyczących świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu urządzeń
przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego należy uznać na obecnym etapie za
spóźniony i nie może podlegać merytorycznej ocenie. Przystępujący wskazał, że jeżeli
protestujący uznał powyższe działania zamawiającego za nieuprawnione winien był
wcześniej skorzystać z przysługujących mu środków ochrony prawnej. Przystępujący
podnosił, iż oczywistym jest, że wątpliwości dotyczące niezgodności zaoferowanych
urządzeń w stosunku do wymagań zamawiającego mogły pojawić się dopiero po zbadaniu
kwestii formalnych, w tym złożonych dokumentów gdyż badanie zgodności zaoferowanych
urządzeń w stosunku do przedmiotu zamówienia, przed oceną formalną dokumentów, w tym
ich ważności, byłoby przedwczesne, a ewentualna podstawa odrzucenia inna. Przystępujący
wskazywał również, iż zamawiający, wbrew twierdzeniom protestującego, nie mógł uznać, że
zaoferowane przez protestującego urządzenia spełniają wymagania funkcjonalne określone
w SIWZ, na podstawie samego faktu, że korzysta z tych urządzeń realizując inne
zamówienie, gdzie wymagania funkcjonalne i techniczne były inne. Dodatkowo przystępujący
wskazywał, że kwestia ważności pisma dotyczącego przedłużenia świadectwa dopuszczenia
na urządzenia zaoferowane przez protestującego, jako ważnej decyzji administracyjnej nie
stanowi przedmiotu rozstrzygnięcia w tym postępowaniu protestacyjnym. Przystępujący
wskazywał, iż „całkowicie dowolna i błędna jest argumentacja protestującego dotycząca
konieczności spełnienia przez przedmiotowe urządzenia warunków SIWZ dopiero na etapie
wykonania i odbioru robót budowlanych, a nie wymagań zamawiającego w tym zakresie już
na etapie badania i oceny ofert. Protestujący bezzasadnie twierdzi, że zamawiający nie
opisał szczegółowo urządzeń sterowania ruchem żądanych od oferentów, a wymagania
funkcjonalne, jakie postawił dotyczą urządzeń na etapie odbioru robót. Protestujący twierdzi
również, że zaoferowane przez niego urządzenia będą spełniały wymagania funkcjonalne
dopiero na etapie odbioru robót.”. Przystępujący dodatkowo wskazywał, iż zamawiający w
części opisowej programu funkcjonalno-użytkowego żądał podania przez wykonawców
typów urządzeń, które zamierza zabudować a ponadto określił, iż projektowane typy budowli
i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego, w chwili składania ofert
muszą spełniać wymagania określone przez zamawiającego, a na potwierdzenie ich
funkcjonalności posiadać świadectwo dopuszczenia do eksploatacji. Powołując się na zapis
pkt. 1.2.2. (str.11) programu funkcjonalno-użytkowego przystępujący wskazywał, iż
zamawiający określił iż na szlakach od stacji Czerwonak do stacji Wągrowiec jak również
między stacją Wągrowiec i stacją Rogoźno wymaga zabudowania „jednoodostępowej
komputerowej blokady liniowej , dwukierunkowej systemem licznika osi do stwierdzenia
niezajętości odstępu blokowego”. W ocenie przystępującego wskazana w świadectwie
dopuszczenia konfiguracja systemu sterowania ruchem kolejowym typu ZSB 2000 nie
potwierdza że zaoferowane urządzenia wyposażone są w komputerową jednoodostępową
dwukierunkową blokadę liniową. Przystępujący stwierdził ponadto, iż z opisu technicznego
dokumentacji techniczno-ruchowej systemu ZSB 2000 wynika, że system ten nie posiada
wymaganej blokady, bowiem blokadę liniową z posterunkami stycznymi do obszaru
sterowania ZSB 2000 (Wągrowiec – Rogoźno) zapewniają standardowe interfejsy. Interfejs
w opinii przystępującego jest urządzeniem ZSB 2000 analogicznym do urządzeń na
posterunku ruchu skonfigurowanym według potrzeb blokady liniowej i zlokalizowanym na
stacji stycznej, ale nie jest komputerową jednotorową jednoodostępową dwukierunkową
blokadą liniową dla linii stycznej do obszaru Lokalnego Centrum Sterowania i nie posiada
wymaganych parametrów funkcjonalnych. Ponadto przystępujący wskazywał, iż zgodnie z
programem funkcjonalno-użytkowym z Centrum Utrzymania i Diagnostyki należy
diagnozować i kontrolować systemy nastawcze na poszczególnych stacjach, blokady liniowe
jednotorowe dwukierunkowe pomiędzy nimi, jak również blokady liniowe jednotorowe
dwukierunkowe linii stycznych dochodzących do obszaru zdalnego sterowania. System
diagnostyczny powinien być niezależny od systemu dyspozytorskiego. W ocenie
przystępującego z dokumentacji techniczno-ruchowej systemu ZSB 2000 wynika, że
Centrum Utrzymania i Diagnostyki zależne jest od współpracy z dyżurnym ruchu, ponieważ z
klawiatury diagnostycznej mogą być zabezpieczane tzw. Polecenia specjalne, które winny
znajdować się w gestii tylko dyżurnego ruchu, a nie mogą być dostępne w sensie ruchowym
diagnoście.
Pismem z dnia 5 października 2010 r. zamawiający protest rozstrzygnął poprzez jego
oddalenie w całości. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia zamawiający wskazał, iż protestujący
złożył wraz z ofertą świadectwo nr U/2008/0103 z dnia 22 października 2008 r. dopuszczenia
do eksploatacji typu urządzenia przeznaczonego do prowadzenia ruchu kolejowego dla
urządzenia – system sterowania ruchem kolejowym typu ZSB 2000. W ocenie
zamawiającego przedłożone świadectwo nie potwierdza spełniania określonych przez niego
wymagań gdyż:
1) „SIWZ, tom III Program funkcjonalno-użytkowy w pkt 1.2.2. str. 11 Liniowe
urządzenia srk, oraz SIWZ tom III Program funkcjonalno-użytkowy, Automatyka
kolejowa, pkt 1.4.2. str. 16 określa wymóg zabudowania na szlakach od stacji
Czerwonak do stacji Wągrowiec, jak również pomiędzy stacją Wągrowiec i stacją
Rogoźno – jednoodostępowej komputerowej blokady liniowej dwukierunkowej z
systemem licznika osi do stwierdzenia niezajętości odstępu blokowego.
Wskazana w świadectwie dopuszczenia konfiguracja systemu sterowania ruchem
kolejowym typu ZSB 2000 nie potwierdza, że zaoferowane urządzenia
wyposażone są w komputerową jednotorową jednoodostępową dwukierunkową
blokadę liniową, gdyż w załączonym do oferty świadectwie w pozycji konfiguracja
nie jest wymieniona z nazwy jednoodostępowa komputerowa blokada liniowa
dwukierunkowa z systemem licznika osi. Z opisu technicznego dokumentacji
techniczno-ruchowej systemu ZSB 2000 wynika, że system ten nie posiada
wymaganej blokady bowiem blokadę liniową z posterunkami stycznymi do
obszaru sterowania ZSB 2000 zapewniają standardowe interfejsy;
2) SIWZ, tom III Program funkcjonalno-użytkowy w pkt 1.2.4. str. 14 oraz w pkt 4.6
str. 31 stawia również wymóg zlokalizowania Centrum Utrzymania i Diagnostyki
(CUiD) w budynku LCS Wągrowiec (w oddzielnym pomieszczeniu). Zgodnie z
wymogami Programu funkcjonalno-użytkowego z CUiD należy diagnozować i
kontrolować systemy nastawcze na poszczególnych stacjach, blokady liniowe
jednotorowe dwukierunkowe pomiędzy nimi, jak również blokady liniowe
jednotorowe dwukierunkowe linii stycznych dochodzących do obszaru zdalnego
sterowania. System diagnostyczny powinien być niezależny od systemu
dyspozytorskiego. Przedstawione przez protestującego świadectwo dopuszczenia
nie zawiera żadnego zapisu związanego z w/w lokalizacją CUiD, a z dokumentacji
techniczno-ruchowej systemu ZSB 2000 na dzień składania ofert wynika, że CUiD
zależne jest od współpracy z dyżurnym ruchu, ponieważ z klawiatury
diagnostycznej mogą być zabezpieczane tzw. Polecenia specjalne, które winny
znajdować się w gestii tylko dyżurnego ruchu. Z dokumentacji techniczno-
ruchowej systemu ZSB 2000 wnika, że polecenia specjalne pozostają również w
gestii diagnosty.”.
Ponadto zamawiający wskazał, iż powoływanie się przez protestującego na opinię
Instytutu Kolejnictwa sporządzoną na podstawie dokumentów z 2010 r. a nie na dzień
otwarcia ofert potwierdza jedynie, że oferowane urządzenia sterowania ruchem są w stadium
badań i nie spełniają wymagań SIWZ. Dodatkowo zamawiający podniósł, iż dał możliwość
protestującemu uzupełnienia dokumentów wzywając go na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy
p.z.p. w dniu 16 czerwca 2010 r. do uzupełnienia świadectwa dopuszczenia do eksploatacji
urządzenia srk wydanego przez UTK zgodnie z SIWZ Tom I pkt 21.1 ppkt 6 oraz Tom III pkt
1.4.2. Protestujący uzupełnionego świadectwa zamawiającemu nie dostarczył.
W rozstrzygnięciu protestu zamawiający nie podzielił również argumentacji
protestującego w zakresie naruszenia art. 26 ust. 3 i 4 ustawy p.z.p. wskazując, iż
dopuszcza się kilkukrotne zwracanie się o udzielenie wyjaśnień dotyczących przedłożonych
dokumentów na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy p.z.p. a dokonując takich czynności
zamawiający nie naruszył przepisów ustawy p.z.p. W zakresie wezwania do uzupełnienia
dokumentów na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy p.z.p. zamawiający wskazał, iż takie
wezwanie skierował do protestującego jeden raz, czym również nie naruszył przepisów
ustawy p.z.p.
W zakresie zarzutów dotyczących kwestii przedłużenia ważności świadectwa
dopuszczenia do eksploatacji zamawiający w rozstrzygnięciu wskazał, iż kwestia
przedłużenia ważności świadectwa dopuszczenia do eksploatacji została rozstrzygnięta
wyrokiem Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 15 marca 2010 r. sygn. akt KIO/UZP 216/10,
KIO/UZP 223/10 a podejmując na obecnym etapie decyzję o odrzuceniu oferty
protestującego nie kwestionował pisma Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego
przedłużającego ważność przedłożonego przez protestującego świadectwa dopuszczenia nr
U/2008/0103.
Od takiego rozstrzygnięcia pismem z dnia 12 października 2010 r. odwołanie wniosło
konsorcjum Scheidt & Bachmann podtrzymując zarzuty, żądania, twierdzenia i argumentację
zawarte w proteście.
Pismem z dnia 20 października 2010 r. przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie zamawiającego zgłosiło konsorcjum Torpol wnosząc o oddalenie
odwołania, jako bezzasadnego. Przystępujący ponowił twierdzenia i argumentację zawartą w
przystąpieniu do postępowania protestacyjnego.
Izba ustaliła, co następuje:
Zamawiający: PKP Polskie linie Kolejowe S.A. Oddział Regionalny w Poznaniu
(obecnie: Centrum Realizacji Inwestycji Oddział w Poznaniu) prowadzi postępowanie
o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na „Modernizację
linii kolejowej nr 356 Poznań Wschód - Bydgoszcz na terenie województwo wielkopolskiego
mającej duże znaczenie w obsłudze połączeń małych miejscowości z aglomeracją
poznańską na odcinku Poznań Wschód- Gołańcz - Etap I".
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej nr 2009/S 216-311293. Wobec wszczęcia postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego przed dniem 29 stycznia 2010 r., tj. przed dniem wejścia w życie
przepisów ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy - Prawo zamówień publicznych
oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 223, poz. 1778), do rozpoznania niniejszej sprawy
odwoławczej mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 z późn. zmianami) w brzmieniu -
sprzed wejścia w życie wskazanych przepisów.
Izba ustaliła, iż zgodnie z pkt. 21.1. ppkt 4 i 6 SIWZ wykonawcy zobowiązani byli
dołączyć do oferty „zestawienie typów urządzeń i budowli, które wykonawca zamierza
zabudować” oraz „kopie świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu urządzeń i budowli
przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego”. Odwołujący w dołączonym do oferty
zestawieniu typów urządzeń, które zamierza zabudować, wskazał m.in. system sterowania
ruchem kolejowym typu ZSB 2000. Dodatkowo załączył kopię świadectwa nr U/2008/103
potwierdzającego dopuszczenie do eksploatacji typu urządzeń i budowli przeznaczonych do
prowadzenia ruchu kolejowego.
Zgodnie ze świadectwem zaoferowane urządzenie określono jako „(…) system
sterowania ruchem kolejowym typu ZSB 2000 w konfiguracji: blokada liniowa jednotorowa
dwukierunkowa z kontrolą niezajętości szlaku oparta o liczniki osi typu AS z czujnikami
indukcyjnymi, interfejsy blokady liniowej zapewniające współpracę ze stacyjnymi
urządzeniami srk stacji Czerwieńsk (przekaźnikowe typ CBP 83), stacji Krosno Odrzańskie
(elektromechaniczne z sygnalizacją świetlną), stacji Wałowice (kluczowe z sygnalizacją
świetlną); oraz z urządzeniami srk i samoczynną sygnalizacją przejazdową typu BUES 2000
na mijankach: Ciemnice (szlak Czerwieńsk – Krosno Odrzańskie) i Wężyska (szlak Krosno
Odrzańskie – Wałowice)”. Izba ustaliła również, iż odwołujący pismem z dnia 9 czerwca 2009
r. zwrócił się do Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego w Warszawie o przedłużenie
terminu ważności świadectwa dopuszczenia nr U/2008/0103 dla systemu ZSB 2000 do dnia
31 maja 2011 r. W piśmie tym odwołujący wskazał. Iż „(…) w związku z rozszerzeniem
zakresu zastosowania systemu ZSB 2000, poprzez opracowanie i wdrożenie przez firmę
Scheidt & Bachmann rozszerzonej wersji oprogramowania ww. systemu oraz rozbudowanie
systemu o półsamoczynną blokadę jednoodostępową systemu ZSB 2000, niezbędne jest
przeprowadzenie badań funkcjonalnych zastosowanego oprogramowania wraz z blokadą
liniową”. Zwracając się o przedłużenie ważności świadectwa dopuszczenia nr U/2008/0103
odwołujący zwrócił się również o wyrażenie zgody na przeprowadzenie badań systemu ZSB
2000 z nowym oprogramowaniem i blokadą liniową. Pismem z dnia 7 września 2009 r.
Prezes Urzędu Transportu Kolejowego przedłużył ważność świadectwa nr U/2008/0103 do
dnia 31 maja 2011 r. Ponadto Izba ustaliła, iż zgodnie z pkt 1.2.2. SIWZ, Tom III część A
zamawiający wskazał, iż (…) odcinek Poznań Wschód – Czerwonak wyposażony jest w
elektroniczną blokadę jednoodostępową typu SHL – 12.”. W tym samym punkcie
zamawiający wskazał, że (…) Na szlaku Wągrowiec – Rogoźno linii nr 206, stycznym do linii
nr 356 zabudowana zostanie jednoodostępowa, komputerowa blokada liniowa,
dwukierunkowa z systemem licznika osi do stwierdzenia niezajętości odstępu blokowego.”.
Dodatkowo zamawiający w punkcie 4.5 tiret 4, SIWZ, Tom III część A, zawarł wymóg, iż „(…)
Urządzenia muszą współpracować z istniejącą blokadą liniową na szlaku Poznań Wschód –
Czerwonak”. W zakresie Centrum Utrzymania i Diagnostyki zamawiający wymagał
rozdzielności stanowiska diagnostycznego od stanowiska operatorskiego na co wskazywał
pkt 4.6 tiret 6 SIWZ, Tom III część A zgodnie z którym „(…) podgląd i rejestracja zdarzeń
musi być samoczynna i niezależna od działań personelu obsługi i utrzymania”.
Uwzględniając dokumentację przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego, w szczególności postanowienia specyfikacji, treść oferty odwołującego,
jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska pełnomocników złożone w
trakcie rozprawy, skład orzekający Krajowej Izby Odwoławczej ustalił i zważył, co
następuje.
Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie
W pierwszej kolejności ustalono, że wykonawca wnoszący odwołanie posiadał interes
prawny w rozumieniu art. 179 ust. 1 p.z.p., uprawniający go do złożenia odwołania, gdyż
w przypadku uwzględnienia odwołania jego oferta mogłaby być uznana za najkorzystniejszą.
Wobec cofnięcia przez odwołującego na rozprawie zarzutów naruszenia art. 26 ust. 3
i 4 ustawy p.z.p. jak też naruszenia art. 7 ust. 1 ustawy p.z.p. (w zakresie nie uzasadnionego
wzywania do uzupełnienia dokumentów i złożenia wyjaśnień dotyczących tych samych
kwestii w zakresie wykraczającym poza wymogi określone w SIWZ) zarzuty te nie były
przedmiotem oceny Izby.
W zakresie zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy p.z.p. poprzez niezasadne
uznanie oferty odwołującego, jako niezgodnej z treścią SIWZ, Izba zarzut ten uznała za
nietrafny i nieznajdujący uzasadnienia. Bezspornym jest, iż zamawiający wymagał, aby
parametry techniczne urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego
oferowanych przez wykonawców, pozwalać na zabudowę tych urządzeń w lokalizacjach
określonych zamówieniem. Bezspornym jest również, że zamawiający wymagał takich
urządzeń na styku linii Poznań Wschód – Czerwonak, gdyż jak wskazał miał tam już
zamontowaną półautomatyczną blokadę komputerową SHL – 12, z którą nowo zabudowane
urządzenie winno współpracować. Mając na względzie powyższe należy wskazać, iż
zaoferowany system ZSB 2000 w konfiguracji określonej w świadectwie dopuszczenia
U/2008/0103 nie będzie współpracować z samoczynną jednoodostępową blokadą liniową z
licznikiem osi SHL – 12 zamontowaną na styku stacji Czerwonak – Poznań Wschód, co
wskazuje na niezgodność oferty odwołującego z treścią SIWZ. Izba podnosi, iż zarówno z
treści pisma odwołującego z dnia 9 czerwca 2009 r. kierowanego do Prezesa Urzędu
Transportu Kolejowego jak też udzielonej przez Prezesa odpowiedzi wynika, że odwołujący
dopiero zmierza do rozbudowania systemu ZSB o półsamoczynną blokadę jednoodostępową
jak też o nowe oprogramowanie, które taką blokadę miałoby obsługiwać. W ocenie Izby,
wbrew twierdzeniom odwołującego, nie sposób uznać, iż przedłużenie świadectwa
dopuszczenia nr U/2008/0103 dla systemu ZSB 2000 objęło ten system w konfiguracji
rozszerzonej o półsamoczynną blokadę jednoodostępową jak też oprogramowania
obsługującego taką blokadę. Izba uznała, iż przedłużenie ważności świadectwa
dopuszczenia nr U/2008/0103 dotyczyło jego zakresu w wersji pierwotnej. Izba wzięła pod
uwagę opinię techniczną dotyczącą systemu sterowania ruchem kolejowym ZSB 2000
sporządzoną przez prodziekana Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej, zgodnie z
którą „(…) rozbudowanie istniejących i skonfigurowanych już systemów sterowania ruchem
kolejowym o dodatkowe funkcjonalności, związane z półsamoczynną blokadą liniową, wiąże
się ze znacznym rozszerzeniem architektury takiego systemu i znaczącą zmianą
oprogramowania sterującego”. Już powyższe wskazuje, iż skoro system ZSB 2000 w swojej
konfiguracji nie obejmował półsamoczynnej blokady liniowej jak też oprogramowania taką
blokadę obsługującego to brak jest możliwości obsługi przez ten system istniejącej już
blokady SHL -12. Na powyższe wskazuje również treść opinii przedłożonej przez
przystępującego wydanej przez Movares Polska Sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie zgodnie
z którą „(…) terminowe świadectwo dopuszczenia do eksploatacji nr U/2008/0103 dotyczące
systemu sterowania ruchem kolejowym typu ZSB 2000, w części charakteryzującej
konfigurację urządzenia, nie obejmuje półsamoczynnej blokady jednoodstępowej .
Przygotowanie systemu do współpracy z półsamoczynną blokadą jednoodostępową wymaga
jego rozbudowy, zmiany oprogramowania i przeprowadzenia badań funkcjonalnych, co
stwierdza producent w wystąpieniu do Urzędu Transportu Kolejowego”. Powyższe wskazuje,
iż oferowany przez odwołującego system ZSB 2000 w zakresie obowiązku współpracy z
istniejącą półsamoczynną blokadą liniową SHL – 12 nie odpowiada wymogom SIWZ.
W zakresie naruszenia art. 22 i art. 25 ustawy p.z.p. w związku z art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy p.z.p., poprzez uznanie, iż potencjalne niespełnienie warunków wykonania i odbioru
robót budowlanych określonych w tomie III część A SIWZ oznacza niespełnienie warunków
udziału w postępowaniu i w konsekwencji stanowi podstawę odrzucenia oferty, jako
niezgodnej z treścią SIWZ, Izba zarzut ten uznała również za niezasadny. Izba wskazuje, iż
podstawę odrzucenia oferty odwołującego stanowi dyspozycja art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy
p.z.p. Opieranie zarzutu o naruszenie art. 22 oraz art. 25 ustawy p.z.p. nie znajduje w
niniejszej sprawie żadnego uzasadnienia. Na powyższą okoliczność odwołujący nie
przedstawił żadnych twierdzeń ani dowodów. Izba stwierdziła brak naruszenia w/w
przepisów a zastosowanie znajduje tu również stanowisko Izby w zakresie zarzutu
naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy p.z.p.
W zakresie naruszenia przepisów Ustawy z dnia 23 marca 2003 roku o transporcie
kolejowym oraz Rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 12 marca 2007 r. w sprawie
warunków oraz trybu wydawania, przedłużania, zmiany i cofania autoryzacji bezpieczeństwa,
certyfikatów bezpieczeństwa i świadectw bezpieczeństwa, poprzez zanegowanie wydanych
przez Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego dokumentów urzędowych oraz arbitralną,
nieopartą o treść jakichkolwiek przepisów ocenę treści tych dokumentów i stawianie
nieprzewidzianych w przepisach wymogów, co do tej treści, Izba również uznała ten zarzut
za niezasadny. Stosownie do art. 179 ust. 1 ustawy p.z.p. wykonawca składając środki
ochrony prawnej powinien wykazać naruszenie przez zamawiającego przepisów ustawy pzp.
Zarzut powyższy wskazuje na naruszenie przepisów innej ustawy nie wskazując żadnego
związku z naruszeniem przepisów ustawy p.z.p. Niezależnie od powyższego Izba uznała, iż
zamawiający prawidłowo ocenił przywoływane dokumenty a zastosowanie znajduje tu także
stanowisko Izby w zakresie zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy p.z.p.
Mając na względzie powyższe w ocenie Izby nie potwierdził się również zarzut
naruszenia art. 7 ust. 1 ustawy p.z.p. gdyż zamawiający prowadzi postępowanie w sposób
nie naruszający zasad uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2006 r. Nr 164, poz. 1163, z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie
7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu
Zamówień Publicznych do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga.
Przewodniczący:
……………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………