KIO 703/11, KIO 712/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Paulina Zalewska
Powołane przepisy:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt: KIO 703/11
Sygn. akt: KIO 712/11
WYROK
z dnia 19 kwietnia 2011 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Anna Chudzik
Protokolant: Paulina Zalewska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2011 r. w Warszawie odwołań wniesionych
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 4 kwietnia 2011 r.:
A. przez wykonawcę EvoBus Polska Sp. z o.o., ul. Al. Katowicka 46, 05-830 Wolica
(KIO 703/11)
B. przez wykonawcę MAN Truck & Bus Polska Sp. z o.o., Al. Katowicka 9, Wolica,
05-830 Nadarzyn (KIO 712/11)
w postępowaniu prowadzonym przez Miasto Białystok, ul. Słonimska 1, 15-950 Białystok
przy udziale wykonawcy EvoBus Polska Sp. z o.o. zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO 712/11 po stronie odwołującego
orzeka:
A. sygn. akt KIO 703/11
1. Oddala odwołanie;
2. Kosztami postępowania obciąża EvoBus Polska Sp. z o.o. i zalicza w poczet
kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście
tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez EvoBus Polska Sp. z o.o. tytułem
wpisu od odwołania;
B. sygn. akt. KIO 712/11
1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności
wyboru najkorzystniejszej oferty oraz powtórzenie czynności oceny oferty
wykonawcy Solaris Bus & Coach S.A.;
2. Kosztami postępowania obciąża Miasto Białystok i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez MAN Truck
& Bus Polska Sp. z o.o. tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od Miasta Białystok na rzecz MAN Truck & Bus Polska Sp. z o.o.
kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy)
stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od
odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 z późn. zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7
dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Białymstoku.
Przewodniczący: ……………
Sygn. akt: KIO 703/11
Sygn. akt: KIO 712/11
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Miasto Białystok – prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego
postępowanie na Dostawę 70 autobusów w ramach projektu: Poprawa jakości
funkcjonowania systemu transportu publicznego Miasta Białegostoku – Etap III.
1. Sygn. akt: 703/11
W dniu 4 kwietnia 2011 r. wykonawca EvoBus Polska Sp. z o.o. wniósł odwołanie
wobec czynności odrzucenia oferty Odwołującego z powodu jej niezgodności z treścią
specyfikacji istotnych warunków zamówienia, zarzucając Zamawiającemu naruszenie
przepisów art. 7 ust. 1 i 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 i w zw. z art. 29 oraz art. 30 ustawy Pzp.
Odwołujący wskazał, że złożył ofertę, która w świetle postawionych kryteriów oceny
jest ofertą najkorzystniejszą i podniósł, że nie zgadza się z twierdzeniem Zamawiającego
o niezgodności oferty z treścią załącznika nr 4.E do SIWZ Podstawowe parametry
techniczne oferowanych autobusów. W załączniku tym Zamawiający wymagał, aby materiały
użyte do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia autobusów były
wykonane:
− ze stali nierdzewnej (odpornej na korozję) lub aluminium albo
− ze stali trudnordzewiejącej z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci
pełnej, całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu
technologicznym.
W rubryce do wypełnienia, dotyczącej materiału użytego do budowy elementów
konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia, należało podać gatunek materiału i normę
opisującą. Odwołujący w Załączniku nr 5 do swojej oferty, sporządzonym na wzorze
załącznika nr 4.E do SIWZ podał, że do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia
i szkieletu nadwozia użyje stali trudnordzewiejącej z zastosowaniem zabezpieczenia
antykorozyjnego w postaci pełnej, całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonanej
w zamkniętym cyklu technologicznym. Jako gatunek stali podał DIN 2395, a normę: PN-EN
10305-5.
Zamawiający pismem z 25 lutego 2011 r. zwrócił się do Odwołującego z zapytaniem,
czy zapis DIN 2395, PN-EN 10305-5 w formularzu rzeczywiście określa gatunek stali, gdyż
w ocenie Zamawiającego DIN 2395 i PN-EN 10305-5 stanowią normę produktu w postaci rur
stalowych o przekroju prostokątnym i kwadratowym – nie są odpowiednikami gatunku stali
trudnordzewiejącej. Odwołujący wyjaśnił, że do budowy elementów konstrukcyjnych
podwozia i szkieletu nadwozia oferowanych autobusów użyto stali trudnordzewiejącej
z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci pełnej, całopojazdowej
kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu technologicznym. Odwołujący
podał gatunek stali, jednakże informację tę zastrzegł jako tajemnicę przedsiębiorstwa.
Potwierdził, że do tej stali stosuje się normę PN-EN 10305-5 (DIN 2395).
Zamawiający odrzucił ofertę Odwołującego stwierdzając, że wskazana została przez
niego norma o tytule: Rury stalowe precyzyjne. Warunki techniczne dostawy. Część 5: Rury
ze szwem kalibrowane na zimno o przekroju kwadratowym i prostokątnym. Zdaniem
Zamawiającego norma ta nie przewiduje dla stali żadnych wskazań dotyczących odporności
korozyjnej, nie zapewnia powstawania na powierzchni warstwy pasywującej,
charakterystycznej dla stali trudnordzewiejących, określonych normą PN-EN 10155:1997.
Zamawiający podał, że jego stanowisko zostało potwierdzone opinią specjalisty ds.
materiałoznawstwa z Katedry Inżynierii Materiałowej i Biomedycznej Politechniki
Białostockiej. Zgodnie z tą opinią, stal zaproponowana w ofercie EvoBus Polska Sp. z o.o.
należy do grupy konstrukcyjnych stali niestopowych, a norma opisująca tą stal PN-EN
10305-5 nie przewiduje żadnych wskazań dotyczących odporności korozyjnej stali. Pod
pojęciem stali trudnordzewiejących rozumiane są stale niskostopowe o określonej zawartości
pierwiastków stopowych: miedzi, chromu oraz fosforu, aluminium i niklu – zgodnie z normą
PN-EN 10155:1997, zapewniających powstawanie na powierzchni warstwy pasywującej.
Kwestionując prawidłowość czynności odrzucenia oferty Odwołujący podniósł, że
Zamawiający nie wymagał w SIWZ, aby elementy konstrukcyjne podwozia i szkieletu
nadwozia były wykonane ze stali trudnordzewiejącej w rozumieniu jakiejkolwiek normy
(w przeciwieństwie do wielu innych wymogów np. z pkt 1 Załącznika nr 1 do SIWZ –
Szczegółowe parametry techniczne autobusu jednoczłonowego i przegubowego, gdzie
wprost wyrażony został wymóg spełnienia określonych norm). Zamawiający wymagał
załączenia normy dla stali, jednakże nie wskazał, że cechę odporności na korozję, będzie
badał według opisów znajdujących się w normach. Gdyby Zamawiający określił w SIWZ, że
oczekuje zastosowania stali konstrukcyjnej trudno rdzewiejącej według normy PN-EN
10155:1997, Odwołujący w ogóle nie składałby oferty w niniejszym postępowaniu
o udzielenie zamówienia publicznego lub też złożyłby odwołanie na zapisy SIWZ.
Odwołujący podniósł, że Zamawiający zastosował mieszany opis przedmiotu
zamówienie, opisując niektóre elementy za pomocą norm, a co do innych wskazując
wymagania funkcjonalne. Wszędzie tam, gdzie Zamawiający wskazał stosowanie normy,
Odwołujący zastosował się do nich. Wymogi nieopisane normą należy zaś uznać za wymogi
funkcjonalne. Skoro Zamawiający nie opisał materiału używanego do budowy elementów
konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia za pomocą norm, to sformułowanie stal
trudnordzewiejąca należy ocenić jako cechę tej stali, którą posiada ona w porównaniu do
innych gatunków stali.
Norma PN-EN 10155:1997, na którą Zamawiający powołuje się dopiero przy ocenie
ofert, posiada tytuł: Stale konstrukcyjne trudno rdzewiejące. Techniczne warunki dostawy.
Zdaniem Odwołującego, jest to norma nieaktualna, zastąpiona normą PN-EN 10025-5:2005
Wyroby walcowane na gorąco ze stali konstrukcyjnych – Część 5: Warunki techniczne
dostawy stali konstrukcyjnych trudnordzewiejących. Ponadto Odwołujący wskazał, że użycie
stali objętej tą normą nie jest dobrym rozwiązaniem przy produkcji autobusów, gdyż stal taka
nie posiada odpowiednich właściwości odnośnie plastyczności (odporności na rozciąganie),
spawalności i udarności (odporności na obciążenia dynamiczne).
Odwołujący podniósł, że właściwości antykorozyjne stali trudnordzewiejących, których
dotyczy norma PN-EN 10155:1997 wynikają stąd, że po pewnym czasie (około 18-36
miesięcy) na powierzchni stali tworzy się względnie stabilna warstwa tlenków, która
zatrzymuje dalszy postęp procesu (tzw. patyna). Warstwa ta tworzy się najlepiej przy
wystąpieniu odpowiednich warunków atmosferycznych. Stosowanie stali
trudnordzewiejących na konstrukcje, które następnie pokrywa się różnego rodzaju
powłokami ochronnymi jest bezcelowe i nie umożliwia wykorzystania zdolności tego rodzaju
stali do wytworzenia ochronnej warstwy patyny. Dlatego stal objęta normą PN-EN
10155:1997 (obecnie: PN-EN 10025-5:2005) nie jest stosowana przez EvoBus Polska Sp.
z o.o. do budowy elementów konstrukcyjnych autobusów. Odwołujący podkreślił ponadto, że
Zamawiający nie wymagał w SIWZ, aby stal użyta do budowy konstrukcji autobusu
pokrywała się jakąkolwiek warstwą pasywującą np. patyną. Tymczasem brak takiej cechy
jest jedną z przyczyn odrzucenia oferty Odwołującego, jako niezgodnej z SIWZ.
Odwołujący wskazał, że używany przez niego gatunek stali, objęty normą PN-EN
10305-5 jest warsztatowo stalą trudnordzewiejącą. Zastosowanie stali nierdzewnej lub
odpornej na korozję do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia
nie jest – zdaniem Odwołującego – celem samym w sobie. Z postanowień SIWZ wynika, że
intencją Zamawiającego było zapewnienie autobusom zabezpieczenia antykorozyjnego.
W pkt XIV SIWZ w tabeli dotyczącej kryterium oceny ofert „parametry użytkowe" (str. 14
SIWZ), Zamawiający przyznał 20 pkt za zastosowanie do konstrukcji nośnej nadwozia
i podwozia autobusów (kratownica, rama) stali zabezpieczonej metodą całopojazdowej
kataforezy zanurzeniowej, podczas, gdy za zastosowanie stali nierdzewnej lub aluminium
przewidział przyznanie 0 pkt. Oznacza to, że Zamawiający rozumie, iż większe właściwości
antykorozyjne mają konstrukcje ze stali zabezpieczonej całopojazdową kataforezą
zanurzeniową, niż konstrukcje ze stali tzw. nierdzewnej. Dzięki tej metodzie uzyskuje się
odporność porównywalną z właściwościami stali nierdzewnej przy zachowaniu najlepszych
właściwości konstrukcyjnych.
Odwołujący podniósł, że nie jest niczym dziwnym zastosowanie przez niego stali
oznaczonej normą PN-EN 10305-5 o tytule: „Rury stalowe precyzyjne – Warunki techniczne
dostawy - Część 5: Rury ze szwem kalibrowane na zimno o przekroju kwadratowym
i prostokątnych". Konstrukcja autobusu jest konstrukcją samonośną, składającą się z profili
zamkniętych tj. w przypadku Odwołującego właśnie rur o przekroju prostokątnym
i kwadratowym.
Wobec powyższego, odrzucenie oferty Odwołującego z tego powodu, że stal użyta
do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia nie odpowiada normie
PN-EN 10155:1997, podczas gdy Zamawiający nie zastosował tej normy do opisu
przedmiotu zamówienia oraz z tego powodu, że stal ta nie pokrywa się warstwą pasywującą,
podczas gdy Zamawiający nie postawił takiego wymogu w SIWZ, świadczy – zdaniem
Odwołującego – o wadliwości czynności odrzucenia oferty Odwołującego z naruszeniem
przepisów ustawy Pzp.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności badania
i oceny ofert oraz wyboru oferty najkorzystniejszej oraz dokonania ponownej oceny ofert
z udziałem oferty odwołującego.
2. Sygn. akt: 712/11
W dniu 4 kwietnia 2011 r. wykonawca MAN Truck & Bus Polska Spółka z o. o. złożył
odwołanie wobec odrzucenia oferty złożonej przez Odwołującego oraz zaniechania
wykluczenia z postępowania wykonawcy Solaris Bus & Coach S.A. i zaniechania odrzucenia
oferty tego wykonawcy, jako sprzecznej z treścią SIWZ. Odwołujący zarzucił
Zamawiającemu naruszenie przepisów: art. 7 ust. 1, art. 24 ust. 2 pkt 2, art. 25, art. 30 ust. 5,
art. 87 ust. 2 pkt 3, art. 89 ust. 1 pkt 2, art. 89 ust. 1 pkt. 5 oraz art. 91 ustawy Pzp.
Odwołujący wskazał, że decyzję o odrzuceniu oferty Zamawiający uzasadnił tym, iż
materiał, który zostanie użyty do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu
nadwozia autobusów oferowanych przez Wykonawcę nie jest stalą trudnordzewiejąca
z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci pełnej, całopojazdowej
kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu technologicznym.
Odwołujący podniósł, że Zamawiający źle interpretuje postanowienia SIWZ, gdyż nie
wynika z nich, aby materiał użyty do budowy elementów podwozia i szkieletu nadwozia
musiał być stalą trudnordzewiejąca, w stosunku do której dodatkowo zastosowano pełną
kataforezę zanurzeniową. Ponadto, nawet gdyby przyjąć interpretację SIWZ prezentowaną
przez Zamawiającego, rozwiązanie zaproponowane przez Odwołującego w wystarczającym
stopniu zapewnia efekt tożsamy lub lepszy w stosunku do rozwiązania zaprezentowanego
w SIWZ.
Zdaniem Odwołującego, dopiero na etapie oceny ofert Zamawiający przyjął
stanowisko, iż materiał użyty do budowy elementów podwozia i szkieletu nadwozia musiał
być stalą trudnordzewiejącą, w stosunku do której dodatkowo zastosowano pełną kataforezę
zanurzeniową. Wcześniej sporządzona dokumentacja przetargu wskazywała zaś na to, iż
materiał użyty do budowy elementów podwozia i szkieletu nadwozia może być stalą
trudnordzewiejącą (jako stalą o pewnej określonej właściwości) – w wyniku zastosowania
pełnej kataforezy zanurzeniowej (zatem stal nie musiała być stalą trudnordzewiejącą przed
zastosowaniem kataforezy). Tak też rozumieli powyższy wymóg także inni wykonawcy – na
co wskazuje choćby pismo z dnia 7 stycznia 2011 r. i zapytanie nr 5 (dotyczące pkt. XIV.3.
SIWZ), gdzie pytający używa następujących sformułowań: (…) za konstrukcję nośną
nadwozia, podwozia autobusów (kratownica, rama) wykonaną ze stali zabezpieczonej
metodą całopojazdowej kataforezy (…).", przyznawanie prymatu materiałowi, który cechę
swoista uzyskuje tylko poprzez uzyskanie określonej powłoki zewnętrznej nad materiałem
(…)".
Zdaniem Odwołującego, sprzeczne z zasadami racjonalnego działania i logiki byłoby
rozwiązanie, w którym materiał wykazujący odporność na korozję (stal już o właściwości stali
trudnordzewiejącej) dodatkowo poddaje się pełnej kataforezie zanurzeniowej (której celem
jest właśnie uodpornienie stali na korozję, w wyniku specjalnego jakościowo
zaawansowanego procesu technologicznego). Ponadto, interpretacja zaprezentowana przez
Zamawiającego wyklucza z udziału w przetargu wszystkich producentów autobusów poza
firmą Solaris.
Powołując się na orzecznictwo KIO, Odwołujący podniósł, że niewystarczająco jasno
wyartykułowane intencje zamawiającego nie mogą w sposób negatywny wpływać na
sytuację wykonawcy w toku postępowania oraz że to zamawiający ponosi konsekwencje
braku w SIWZ szczegółowych regulacji, na które zamawiający faktycznie się powołuje w toku
postępowania, w szczególności dokonując badania i oceny ofert.
Odwołujący podniósł ponadto, że nawet gdyby Izba przyjęła interpretację
Zamawiającego, to rozwiązanie zaproponowane przez Odwołującego w wystarczającym
stopniu zapewnia efekt tożsamy lub lepszy w stosunku do rozwiązania zaprezentowanego
w SIWZ. Zatem, w świetle art. 30 ust. 5 ustawy Pzp, oferta Wykonawcy również w takim
wypadku spełniałaby wymogi SIWZ.
Odwołujący wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego lub instytutu naukowego
z zakresu materiałoznawstwa, na następujące okoliczności:
a) czy zaoferowane przez Wykonawcę materiały do wykonania elementów
konstrukcyjnych nośnych podwozia i nadwozia mogą zostać uznane za inną stal
trudnordzewiejącą pod warunkiem zastosowania zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci
pełnej, całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu
technologicznym,
b) w przypadku negatywnej odpowiedzi na powyższe pytanie – czy zaoferowane przez
Wykonawcę materiały do wykonania elementów konstrukcyjnych nośnych podwozia
i nadwozia mogą zostać uznane za równoważne rozwiązanie w stosunku do stali
trudnordzewiejącej z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci pełnej,
całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu technologicznym,
w szczególności czy pozwalają osiągnąć Zamawiającemu taki sam lub lepszy efekt
technologiczny.
Uzasadniając stanowisko o konieczności wykluczenia wykonawcy Solaris,
Odwołujący podniósł, że oferta tego wykonawcy nie była prawidłowo zabezpieczona wadium,
ze względu na fakt, że Solaris przedstawił gwarancję bankową nr 8/2011, która obowiązuje
od 8 lutego 2011 r., a termin składania ofert mijał o godz. 12.00 tego dnia. W ocenie
Odwołującego wadium nie obejmowało całego okresu od upływu terminu składania ofert
(okresu związania ofertą), gdyż jego ważność rozpoczynała się od godziny 24 dnia 8 lutego
2011 r. Powyższe Odwołujący wywodzi z art. 111 § 2 Kc, który stanowi, że jeżeli początkiem
terminu oznaczonego w dniach jest pewne zdarzenie, nie uwzględnia się przy obliczaniu
terminu dnia, w którym to zdarzenie nastąpiło.
Ponadto Odwołujący podniósł, że oferta wykonawcy Solaris podlegała odrzuceniu
z uwagi na sprzeczność z treścią SIWZ, tj.:
a) w 5.2 „Szczegółowych parametrów technicznych autobusu jednoczłonowego
i przegubowego" (SPT) Solaris zaoferował autobusy z „niską podłogą bez progów
poprzecznych wewnątrz pojazdu", gdy tymczasem Zamawiający wymagał niskiej podłogi
na całej długości autobusu, bez progów wewnątrz pojazdu,
b) w 5.3.2 SPT (dla autobusu przegubowego) Zamawiający wymagał autobusu z platformą
usytuowaną naprzeciwko drugich drzwi o wymiarach nie mniejszych niż 2500 mm x 700
mm – Solaris zaoferował platformę o wymiarach nie mniejszych niż 2000 mm x 700 mm,
c) w 11.2 SPT Zamawiający wymagał wyposażenia układu pneumatycznego w separator
oleju z automatycznym usuwaniem wychwyconej wody, gdy tymczasem Solaris
zaoferował inne urządzenie – wychwytujące olej,
d) w 15 SPT Zamawiający wymagał mocy chłodzenia urządzenia klimatyzacyjnego – 36-44
kW, podczas gdy Solaris zaoferował 48 kW.
Ponadto w pkt 14 Podstawowych parametrów technicznych spółka Solaris podała –
jako materiały użyte do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia –
stal wg PN-EN 10088 rodzaj 1.4003, jako stal nierdzewną. Tymczasem, jak wynika
chociażby z treści normy jakościowej załączonej przez Solaris do oferty, stal rodzaju 1.4003
jest wrażliwa na korozję międzykrystaliczną i może tracić właściwości antykorozyjne
w wyniku spawania. Materiały konstrukcyjne wykonane ze stali 1.4003 wymagają połączenia
za pomocą spawania, w wyniku którego stal traci swoją odporność na korozję. Zamawiający
zaś w SIWZ podkreślił, iż jego intencją jest zagwarantowanie co najmniej 12-letniego okresu
pracy zamawianych autobusów, co przy zastosowaniu ww. stali jest praktycznie niemożliwe.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności odrzucenia
ofert Odwołującego, unieważnienia czynności oceny ofert i wyboru oferty Solaris jako
najkorzystniejszej oraz dokonania czynności bezprawnie zaniechanych, tj.: wykluczenia
wykonawcy Solaris z postępowania, odrzucenia oferty Solaris na podstawie art. 89 ust. 1 pkt.
5 PZP oraz art. 89 ust. 1 pkt 2 PZP, dokonania ponownie czynności oceny ofert,
z uwzględnieniem oferty Odwołującego i wyboru tej oferty jako najkorzystniejszej.
Na podstawie dokumentacji przedmiotowego postępowania oraz biorąc pod uwagę
stanowiska stron przedstawione na rozprawie, Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
Na wstępie Izba ustaliła, że Odwołujący spełniają określone art. 179 ust. 1 ustawy
Pzp przesłanki korzystania ze środków ochrony prawnej, tj. mają interes w uzyskaniu
zamówienia, a naruszenie przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp może spowodować
poniesienie przez nich szkody, w postaci nieuzyskania zamówienia. Ustalono bowiem, że
w przypadku nieodrzucenia ofert Odwołujących, oferta złożona przez EvoBus Polska Sp.
z o.o. znalazłaby się na pierwszym miejscu w rankingu ofert, natomiast oferta MAN Truck &
Bus Polska Sp. z o.o. – na miejscu drugim, co również daje szansę na uzyskanie
zamówienia, w przypadku niezawarcia umowy z wykonawcą sklasyfikowanym wyżej.
Izba nie dopuściła do postępowania odwoławczego wykonawcy Solaris Bus & Coach
S.A., ze względu na niewykazanie umocowania do działania w imieniu spółki osób, które
podpisały przystąpienie. Zgłoszenie przystąpienia zostało podpisane przez dwóch
prokurentów, umocowanych do łącznego działania, tymczasem odpis z KRS nie potwierdza,
aby na dzień zgłoszenia przystąpienia jedna z tych osób (pan Piotr A.) była prokurentem
spółki.
Spośród zarzutów zawartych w odwołaniach Izba uwzględniła jeden zarzut
podniesiony przez wykonawcę MAN Truck & Bus Polska Sp. z o.o., dotyczący wystąpienia
w ofercie Solaris Bus & Coach S.A. niezgodności z treścią SIWZ w zakresie wymiarów
oferowanej platformy do mocowania wózków inwalidzkich i dziecięcych.
Pozostałe zarzuty, w ocenie Izby, nie zasługują na uwzględnienie.
W odniesieniu do kwestii spełniania wymagań SIWZ przez stal, z której zbudowana
jest konstrukcja autobusów, Izba stanęła na stanowisku, że oferty obydwu Odwołujących nie
spełniły tych wymagań.
Izba ustaliła, że zgodnie z punktem 21.1. załącznik nr 1 do SIWZ Szczegółowe
parametry techniczne autobusu jednoczłonowego i przegubowego Zamawiający wymagał
wykonania elementów konstrukcyjnych nośnych podwozia i nadwozia ze stali nierdzewnej
(odpornej na korozję) lub aluminium lub innej stali trudnordzewiejącej pod warunkiem
zastosowania zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci pełnej, całopojazdowej kataforezy
zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu technologicznym. W załączniku nr 4.E do
SIWZ Podstawowe parametry techniczne oferowanych autobusów Zamawiający określił
formularz, w którym w wierszu 14 wymagał wpisania parametrów materiałów użytych do
budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia, przewidując dwie opcje:
− stal nierdzewna (odporna na korozję) lub aluminium (należało wpisać „tak” lub „nie”
i podać gatunek materiału oraz normę opisującą)
− stal trudnordzewiejąca z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci
pełnej, całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonane w zamkniętym cyklu
technologicznym (należało podać gatunek materiału i normę opisującą)
oraz wymagając dołączenia do oferty egzemplarza normy technicznej w języku polskim.
Brzmienie powyższych postanowień specyfikacji jednoznacznie wskazuje, że
konstrukcja autobusu powinna być wykonana albo ze stali nierdzewnej, albo ze stali
trudnordzewiejącej, dodatkowo poddanej kataforezie, tj. Zamawiający dopuścił stal
trudnordzewiejącą, pod warunkiem zastosowania kataforezy. Nie można zatem zgodzić się
ze stanowiskiem Odwołujących, iż w świetle postanowień SIWZ, stal użyta do konstrukcji
autobusów winna uzyskać właściwości antykorozyjne w wyniku kataforezy, niezależnie od
właściwości samej stali przed kataforezą. Po pierwsze przeczy temu literalne brzmienie
wskazanych postanowień specyfikacji. Po drugie – nie można podzielić stanowiska
Odwołujących, że dla oceny zgodności ze specyfikacją znaczenie miał jedynie końcowy
efekt, w postaci uzyskania konstrukcji odpornej na korozję poprzez poddanie materiału
procesowi kataforezy. Jak bowiem wskazał Zamawiający, nie jest obojętne z punktu
widzenia odporności na korozję, jaki rodzaj stali zostanie poddany kataforezie, która tworzy
jedynie powłokę na powierzchni konstrukcji, nie zmienia natomiast właściwości samego
materiału w całej jego objętości. Zatem w sytuacji uszkodzenia powstałej w wyniku
kataforezy powłoki ochronnej, konstrukcja zbudowana ze stali trudnordzewiejącej będzie
wykazywać w miejscu uszkodzenia właściwości antykorozyjne, w przeciwieństwie do stali
niebędącej trudnordzewiejącą.
Podkreślić należy, że kataforeza nie zmienia właściwości stali pokrywanej warstwą
ochronną. Tymczasem wymogi Zamawiającego (stal trudnordzewiejąca) dotyczyły właśnie
właściwości materiału użytego do konstrukcji, nie zaś uzyskania – w wyniku określonych
procesów – konstrukcji o określonych właściwościach antykorozyjnych. Argumentacja
Odwołujących w części odnoszącej się do zasadności sformułowania takiego wymogu nie
może mieć znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, a celowość wymaganego przez
Zamawiającego rozwiązania nie podlega ocenie na obecnym etapie postępowania.
Zamawiający – korzystając ze swoich ustawowych uprawnień – tak a nie inaczej określił
warunki, jakim powinna odpowiadać konstrukcja autobusów, a wykonawcy nie złożyli
odwołań wobec postanowień specyfikacji. Nie mogą więc obecnie kwestionować
rozwiązania, którego oczekiwał Zamawiający zgodnie z postanowieniami SIWZ.
Jak wskazano powyżej, zgodnie z literalnym brzmieniem postanowień SIWZ,
wykonawcy mogli zaoferować autobusy o konstrukcji zbudowanej ze stali
trudnordzewiejącej, dodatkowo zabezpieczonej kataforezą, nieuzasadnione są więc
twierdzenia Odwołujących, że wymagając spełnienia takiego warunku Zamawiający na
etapie oceny ofert nadaje postanowieniom specyfikacji nowe znaczenie. W ocenie Izby
znaczenie to było wprost wyrażone w treści SIWZ i było znane wykonawcom od momentu jej
opublikowania.
Nie można również zgodzić się ze stanowiskiem, że oceniając oferty Zamawiający
wymagał jej zgodności z określoną normą, której w SIWZ nie wskazał. Jak bowiem wykazało
przeprowadzone postępowanie, Zamawiający poddawał ocenie spełnienie wymogu
dotyczącego właściwości antykorozyjnych, nie odnosząc go do jednej konkretnej normy.
Ponieważ jednak żądał przedłożenia normy opisującej dla materiału, z którego wykonana
jest konstrukcja autobusów, słusznie – zdaniem Izby – przyjął, że z normy tej winna wynikać
m.in. ta cecha stali, która dotyczy odporności na korozję. Należy również zauważyć, że
Zamawiający, przed odrzuceniem ofert Odwołujących, dołożył należytej staranności w celu
wyjaśnienia kwestii spełniania spornego wymogu przez stal użytą do konstrukcji
oferowanych autobusów. Wystąpił bowiem o opinię specjalisty z Politechniki Białostockiej,
która to opinia potwierdziła niezgodność ofert Odwołujących z SIWZ. Kwestionowanie tej
opinii ze względu na wskazanie w niej konkretnej, w dodatku nieaktualnej normy, należy
uznać za nieuzasadnione. Niezależnie od powołania się przez specjalistę na określoną
normę, treść opinii opiera się przede wszystkim na rodzaju zaoferowanych stali (stale
niestopowe) oraz wymaganej (a niespełnionej przez zaoferowaną stal) zawartości
określonych pierwiastków warunkujących odporność na korozję.
Izba nie podzieliła również stanowiska Odwołujących, że na etapie oceny ofert
Zamawiający określił dodatkowy wymóg dotyczący wytwarzania na powierzchni stali warstwy
pasywującej. Pokrywanie się warstwą patyny jest bowiem cechą immanentną stali
trudnordzewiejącej, nieuzasadnione jest więc twierdzenie, że był to wymóg niewyrażony
w SIWZ.
W świetle powyższych ustaleń za zbędne dla rozstrzygnięcia sprawy należy uznać
okoliczności, które Odwołujący MAN Truck & Bus Polska Sp. z o.o. chciał udowodnić
poprzez opinię biegłego. Po pierwsze, bez znaczenia jest ewentualne uznanie stali za
trudnordzewiejącą w wyniku zastosowania kataforezy, skoro z postanowień SIWZ wynika, że
właściwość tę powinna posiadać stal, którą kataforezie poddano. Po drugie, zbędne jest
wykazywanie przez wykonawcę, że uzyskany przez niego efekt technologiczny jest taki sam
lub lepszy od efektu oczekiwanego przez Zamawiającego – jak już wyżej wskazano,
Zamawiający opisując przedmiot zamówienia postawił określone wymagania w odniesieniu
do materiałów użytych do konstrukcji autobusów, nie opisywał efektu, który ma być
osiągnięty w dowolny sposób.
Spośród pozostałych zarzutów odwołania wniesionego przez MAN Truck & Bus
Polska Sp. z o.o. Izba uwzględniła jedynie zarzut dotyczący wystąpienia w ofercie Solaris
Bus & Coach S.A. niezgodności z treścią SIWZ w zakresie wymiarów oferowanej platformy
do mocowania wózków inwalidzkich i dziecięcych. Przeprowadzone postępowanie
dowodowe potwierdziło, że w ofercie wystąpiła sprzeczność informacji pomiędzy punktem
5.3.2 załącznika Nr 1 a rysunkiem przedstawiającym schemat autobusu, a Zamawiający
przyznał, że sprzeczność tę przeoczył. Bez znaczenia jest fakt, że informacja o wymiarach
niezgodnych z SIWZ znalazła się w załączniku do oferty, którego złożenie nie było
obligatoryjne. Ponieważ wykonawca złożył ten załącznik, stanowi on element jego
oświadczenia woli i winien być poddany ocenie pod kątem zgodności ze specyfikacją.
Wobec zamieszczenia w ofercie sprzecznych informacji, z których jedna wskazuje na
niezgodność z SIWZ, Zamawiający zobowiązany jest wyjaśnić tę rozbieżność w trybie art. 87
ust. 1 i w zależności od treści i oceny tych wyjaśnień, winien dokonać poprawienia omyłki
w ofercie Solaris Bus & Coach S.A. lub ofertę tę odrzucić.
Pozostałe zarzuty nie zasługują na uwzględnienie.
Izba nie dopatrzyła się niezgodności oferty Solaris Bus & Coach S.A. z wymogiem pkt
5.2 załącznika nr 1 do SIWZ. Niezgodności tej nie powoduje oświadczenie w ofercie o braku
progów poprzecznych wewnątrz pojazdu. Oświadczenie to uzupełnia załączony do oferty
schemat autobusu, potwierdzający, że wewnątrz oferowanych autobusów nie występują
również inne progi niż poprzeczne. Zamawiający uprawniony był w tej sytuacji uznać, że
oferta spełnia ww. warunek SIWZ.
Nie jest również niezgodnością z SIWZ oświadczenie o wyposażeniu układu
pneumatycznego w separator oleju z automatycznym usuwaniem wychwyconego oleju.
Zamawiający przyznał, że w pkt 11.2 załącznika nr 1 do SIWZ omyłkowo żądał wyposażeniu
układu pneumatycznego w separator oleju z automatycznym usuwaniem wychwyconej wody.
W ocenie Izby fakt omyłki Zamawiającego w tym zakresie jest oczywisty i wynika z logiki
zapisów w punkcie 11.2, w którym Zamawiający postanowił, że wymaga wyposażenia układu
pneumatycznego w separator oleju z automatycznym usuwaniem wychwyconej wody oraz
w separator wody z automatycznym usuwaniem wychwyconej wody. Za oczywiste należy
uznać, że separator oleju służy do usuwania oleju, a separator wody – do usuwania wody.
Zatem zaoferowanie przez Solaris Bus & Coach S.A. układu pneumatycznego
wyposażonego w separator oleju z automatycznym usuwaniem wychwyconego oleju, jest
zgodne z SIWZ.
Brak jest również niezgodności oferty Solaris Bus & Coach S.A. z punktem 15
załącznika do SIWZ, dotyczącym mocy chłodzenia klimatyzacji. Mimo zapisania
w powyższym punkcie, że Zamawiający wymaga mocy chłodzenia w autobusie
dwuczłonowym od 36 – do 44 kW, moc chłodzenia 48 kW została przez Zamawiającego
dopuszczona w odpowiedzi na pytanie nr 37 do SIWZ.
Izba nie stwierdziła niezgodności z SIWZ oferty Solaris Bus & Coach S.A. z SIWZ
w zakresie stali zastosowanej do konstrukcji autobusów. Ww. wykonawca na stronie 105
oferty oświadczył, że do budowy elementów konstrukcyjnych oferowanych autobusów użyta
została stal odporna na korozję wg PN-EN 10088 rodzaj 1.4003, a przywołaną normę
załączył do oferty. W treści tej normy jednoznacznie stwierdza się, że stal rodzaju 1.4003 jest
zaklasyfikowana do stali nierdzewnych, a taka stal jest zgodna w wymaganiami
Zamawiającego. Nie zmienia tego podniesione przez Odwołującego wystąpienie wrażliwości
na korozję przy poddaniu stali określonej obróbce (spawanie). Należy bowiem zauważyć, że
powyższa norma sama stwierdza wystąpienie tej wrażliwości, jednocześnie klasyfikując taką
stal jako nierdzewną.
Bezzasadny jest również zarzut dotyczący niezabezpieczenia oferty Solaris Bus &
Coach S.A. wadium przez cały okres związania ofertą. Izba ustaliła, że wykonawca ten złożył
gwarancję bankową nr 8/2011, w której treści stwierdza się, że gwarancja obowiązuje od
dnia 8 lutego 2011 r. Określenie początku ważności gwarancji poprzez wskazanie daty
dziennej, od której obowiązuje oznacza, że w tej dacie gwarancja również jest ważna. Art.
111 § 2 Kc nie ma zastosowania do takiego przypadku, natomiast zgodnie z art. 116 § 1 Kc
należy zastosować odpowiednio przepisy o warunku zawieszającym. Zatem w dniu
wskazanym jako data początkowa obowiązywania gwarancji, czynność prawna polegająca
na ustanowieniu gwarancji wywołuje już skutki prawne.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku,
na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 3 pkt 1
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący: ……………
Sygn. akt: KIO 712/11
WYROK
z dnia 19 kwietnia 2011 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Anna Chudzik
Protokolant: Paulina Zalewska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2011 r. w Warszawie odwołań wniesionych
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 4 kwietnia 2011 r.:
A. przez wykonawcę EvoBus Polska Sp. z o.o., ul. Al. Katowicka 46, 05-830 Wolica
(KIO 703/11)
B. przez wykonawcę MAN Truck & Bus Polska Sp. z o.o., Al. Katowicka 9, Wolica,
05-830 Nadarzyn (KIO 712/11)
w postępowaniu prowadzonym przez Miasto Białystok, ul. Słonimska 1, 15-950 Białystok
przy udziale wykonawcy EvoBus Polska Sp. z o.o. zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO 712/11 po stronie odwołującego
orzeka:
A. sygn. akt KIO 703/11
1. Oddala odwołanie;
2. Kosztami postępowania obciąża EvoBus Polska Sp. z o.o. i zalicza w poczet
kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście
tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez EvoBus Polska Sp. z o.o. tytułem
wpisu od odwołania;
B. sygn. akt. KIO 712/11
1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności
wyboru najkorzystniejszej oferty oraz powtórzenie czynności oceny oferty
wykonawcy Solaris Bus & Coach S.A.;
2. Kosztami postępowania obciąża Miasto Białystok i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez MAN Truck
& Bus Polska Sp. z o.o. tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od Miasta Białystok na rzecz MAN Truck & Bus Polska Sp. z o.o.
kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy)
stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od
odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 z późn. zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7
dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Białymstoku.
Przewodniczący: ……………
Sygn. akt: KIO 703/11
Sygn. akt: KIO 712/11
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Miasto Białystok – prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego
postępowanie na Dostawę 70 autobusów w ramach projektu: Poprawa jakości
funkcjonowania systemu transportu publicznego Miasta Białegostoku – Etap III.
1. Sygn. akt: 703/11
W dniu 4 kwietnia 2011 r. wykonawca EvoBus Polska Sp. z o.o. wniósł odwołanie
wobec czynności odrzucenia oferty Odwołującego z powodu jej niezgodności z treścią
specyfikacji istotnych warunków zamówienia, zarzucając Zamawiającemu naruszenie
przepisów art. 7 ust. 1 i 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 i w zw. z art. 29 oraz art. 30 ustawy Pzp.
Odwołujący wskazał, że złożył ofertę, która w świetle postawionych kryteriów oceny
jest ofertą najkorzystniejszą i podniósł, że nie zgadza się z twierdzeniem Zamawiającego
o niezgodności oferty z treścią załącznika nr 4.E do SIWZ Podstawowe parametry
techniczne oferowanych autobusów. W załączniku tym Zamawiający wymagał, aby materiały
użyte do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia autobusów były
wykonane:
− ze stali nierdzewnej (odpornej na korozję) lub aluminium albo
− ze stali trudnordzewiejącej z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci
pełnej, całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu
technologicznym.
W rubryce do wypełnienia, dotyczącej materiału użytego do budowy elementów
konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia, należało podać gatunek materiału i normę
opisującą. Odwołujący w Załączniku nr 5 do swojej oferty, sporządzonym na wzorze
załącznika nr 4.E do SIWZ podał, że do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia
i szkieletu nadwozia użyje stali trudnordzewiejącej z zastosowaniem zabezpieczenia
antykorozyjnego w postaci pełnej, całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonanej
w zamkniętym cyklu technologicznym. Jako gatunek stali podał DIN 2395, a normę: PN-EN
10305-5.
Zamawiający pismem z 25 lutego 2011 r. zwrócił się do Odwołującego z zapytaniem,
czy zapis DIN 2395, PN-EN 10305-5 w formularzu rzeczywiście określa gatunek stali, gdyż
w ocenie Zamawiającego DIN 2395 i PN-EN 10305-5 stanowią normę produktu w postaci rur
stalowych o przekroju prostokątnym i kwadratowym – nie są odpowiednikami gatunku stali
trudnordzewiejącej. Odwołujący wyjaśnił, że do budowy elementów konstrukcyjnych
podwozia i szkieletu nadwozia oferowanych autobusów użyto stali trudnordzewiejącej
z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci pełnej, całopojazdowej
kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu technologicznym. Odwołujący
podał gatunek stali, jednakże informację tę zastrzegł jako tajemnicę przedsiębiorstwa.
Potwierdził, że do tej stali stosuje się normę PN-EN 10305-5 (DIN 2395).
Zamawiający odrzucił ofertę Odwołującego stwierdzając, że wskazana została przez
niego norma o tytule: Rury stalowe precyzyjne. Warunki techniczne dostawy. Część 5: Rury
ze szwem kalibrowane na zimno o przekroju kwadratowym i prostokątnym. Zdaniem
Zamawiającego norma ta nie przewiduje dla stali żadnych wskazań dotyczących odporności
korozyjnej, nie zapewnia powstawania na powierzchni warstwy pasywującej,
charakterystycznej dla stali trudnordzewiejących, określonych normą PN-EN 10155:1997.
Zamawiający podał, że jego stanowisko zostało potwierdzone opinią specjalisty ds.
materiałoznawstwa z Katedry Inżynierii Materiałowej i Biomedycznej Politechniki
Białostockiej. Zgodnie z tą opinią, stal zaproponowana w ofercie EvoBus Polska Sp. z o.o.
należy do grupy konstrukcyjnych stali niestopowych, a norma opisująca tą stal PN-EN
10305-5 nie przewiduje żadnych wskazań dotyczących odporności korozyjnej stali. Pod
pojęciem stali trudnordzewiejących rozumiane są stale niskostopowe o określonej zawartości
pierwiastków stopowych: miedzi, chromu oraz fosforu, aluminium i niklu – zgodnie z normą
PN-EN 10155:1997, zapewniających powstawanie na powierzchni warstwy pasywującej.
Kwestionując prawidłowość czynności odrzucenia oferty Odwołujący podniósł, że
Zamawiający nie wymagał w SIWZ, aby elementy konstrukcyjne podwozia i szkieletu
nadwozia były wykonane ze stali trudnordzewiejącej w rozumieniu jakiejkolwiek normy
(w przeciwieństwie do wielu innych wymogów np. z pkt 1 Załącznika nr 1 do SIWZ –
Szczegółowe parametry techniczne autobusu jednoczłonowego i przegubowego, gdzie
wprost wyrażony został wymóg spełnienia określonych norm). Zamawiający wymagał
załączenia normy dla stali, jednakże nie wskazał, że cechę odporności na korozję, będzie
badał według opisów znajdujących się w normach. Gdyby Zamawiający określił w SIWZ, że
oczekuje zastosowania stali konstrukcyjnej trudno rdzewiejącej według normy PN-EN
10155:1997, Odwołujący w ogóle nie składałby oferty w niniejszym postępowaniu
o udzielenie zamówienia publicznego lub też złożyłby odwołanie na zapisy SIWZ.
Odwołujący podniósł, że Zamawiający zastosował mieszany opis przedmiotu
zamówienie, opisując niektóre elementy za pomocą norm, a co do innych wskazując
wymagania funkcjonalne. Wszędzie tam, gdzie Zamawiający wskazał stosowanie normy,
Odwołujący zastosował się do nich. Wymogi nieopisane normą należy zaś uznać za wymogi
funkcjonalne. Skoro Zamawiający nie opisał materiału używanego do budowy elementów
konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia za pomocą norm, to sformułowanie stal
trudnordzewiejąca należy ocenić jako cechę tej stali, którą posiada ona w porównaniu do
innych gatunków stali.
Norma PN-EN 10155:1997, na którą Zamawiający powołuje się dopiero przy ocenie
ofert, posiada tytuł: Stale konstrukcyjne trudno rdzewiejące. Techniczne warunki dostawy.
Zdaniem Odwołującego, jest to norma nieaktualna, zastąpiona normą PN-EN 10025-5:2005
Wyroby walcowane na gorąco ze stali konstrukcyjnych – Część 5: Warunki techniczne
dostawy stali konstrukcyjnych trudnordzewiejących. Ponadto Odwołujący wskazał, że użycie
stali objętej tą normą nie jest dobrym rozwiązaniem przy produkcji autobusów, gdyż stal taka
nie posiada odpowiednich właściwości odnośnie plastyczności (odporności na rozciąganie),
spawalności i udarności (odporności na obciążenia dynamiczne).
Odwołujący podniósł, że właściwości antykorozyjne stali trudnordzewiejących, których
dotyczy norma PN-EN 10155:1997 wynikają stąd, że po pewnym czasie (około 18-36
miesięcy) na powierzchni stali tworzy się względnie stabilna warstwa tlenków, która
zatrzymuje dalszy postęp procesu (tzw. patyna). Warstwa ta tworzy się najlepiej przy
wystąpieniu odpowiednich warunków atmosferycznych. Stosowanie stali
trudnordzewiejących na konstrukcje, które następnie pokrywa się różnego rodzaju
powłokami ochronnymi jest bezcelowe i nie umożliwia wykorzystania zdolności tego rodzaju
stali do wytworzenia ochronnej warstwy patyny. Dlatego stal objęta normą PN-EN
10155:1997 (obecnie: PN-EN 10025-5:2005) nie jest stosowana przez EvoBus Polska Sp.
z o.o. do budowy elementów konstrukcyjnych autobusów. Odwołujący podkreślił ponadto, że
Zamawiający nie wymagał w SIWZ, aby stal użyta do budowy konstrukcji autobusu
pokrywała się jakąkolwiek warstwą pasywującą np. patyną. Tymczasem brak takiej cechy
jest jedną z przyczyn odrzucenia oferty Odwołującego, jako niezgodnej z SIWZ.
Odwołujący wskazał, że używany przez niego gatunek stali, objęty normą PN-EN
10305-5 jest warsztatowo stalą trudnordzewiejącą. Zastosowanie stali nierdzewnej lub
odpornej na korozję do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia
nie jest – zdaniem Odwołującego – celem samym w sobie. Z postanowień SIWZ wynika, że
intencją Zamawiającego było zapewnienie autobusom zabezpieczenia antykorozyjnego.
W pkt XIV SIWZ w tabeli dotyczącej kryterium oceny ofert „parametry użytkowe" (str. 14
SIWZ), Zamawiający przyznał 20 pkt za zastosowanie do konstrukcji nośnej nadwozia
i podwozia autobusów (kratownica, rama) stali zabezpieczonej metodą całopojazdowej
kataforezy zanurzeniowej, podczas, gdy za zastosowanie stali nierdzewnej lub aluminium
przewidział przyznanie 0 pkt. Oznacza to, że Zamawiający rozumie, iż większe właściwości
antykorozyjne mają konstrukcje ze stali zabezpieczonej całopojazdową kataforezą
zanurzeniową, niż konstrukcje ze stali tzw. nierdzewnej. Dzięki tej metodzie uzyskuje się
odporność porównywalną z właściwościami stali nierdzewnej przy zachowaniu najlepszych
właściwości konstrukcyjnych.
Odwołujący podniósł, że nie jest niczym dziwnym zastosowanie przez niego stali
oznaczonej normą PN-EN 10305-5 o tytule: „Rury stalowe precyzyjne – Warunki techniczne
dostawy - Część 5: Rury ze szwem kalibrowane na zimno o przekroju kwadratowym
i prostokątnych". Konstrukcja autobusu jest konstrukcją samonośną, składającą się z profili
zamkniętych tj. w przypadku Odwołującego właśnie rur o przekroju prostokątnym
i kwadratowym.
Wobec powyższego, odrzucenie oferty Odwołującego z tego powodu, że stal użyta
do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia nie odpowiada normie
PN-EN 10155:1997, podczas gdy Zamawiający nie zastosował tej normy do opisu
przedmiotu zamówienia oraz z tego powodu, że stal ta nie pokrywa się warstwą pasywującą,
podczas gdy Zamawiający nie postawił takiego wymogu w SIWZ, świadczy – zdaniem
Odwołującego – o wadliwości czynności odrzucenia oferty Odwołującego z naruszeniem
przepisów ustawy Pzp.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności badania
i oceny ofert oraz wyboru oferty najkorzystniejszej oraz dokonania ponownej oceny ofert
z udziałem oferty odwołującego.
2. Sygn. akt: 712/11
W dniu 4 kwietnia 2011 r. wykonawca MAN Truck & Bus Polska Spółka z o. o. złożył
odwołanie wobec odrzucenia oferty złożonej przez Odwołującego oraz zaniechania
wykluczenia z postępowania wykonawcy Solaris Bus & Coach S.A. i zaniechania odrzucenia
oferty tego wykonawcy, jako sprzecznej z treścią SIWZ. Odwołujący zarzucił
Zamawiającemu naruszenie przepisów: art. 7 ust. 1, art. 24 ust. 2 pkt 2, art. 25, art. 30 ust. 5,
art. 87 ust. 2 pkt 3, art. 89 ust. 1 pkt 2, art. 89 ust. 1 pkt. 5 oraz art. 91 ustawy Pzp.
Odwołujący wskazał, że decyzję o odrzuceniu oferty Zamawiający uzasadnił tym, iż
materiał, który zostanie użyty do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu
nadwozia autobusów oferowanych przez Wykonawcę nie jest stalą trudnordzewiejąca
z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci pełnej, całopojazdowej
kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu technologicznym.
Odwołujący podniósł, że Zamawiający źle interpretuje postanowienia SIWZ, gdyż nie
wynika z nich, aby materiał użyty do budowy elementów podwozia i szkieletu nadwozia
musiał być stalą trudnordzewiejąca, w stosunku do której dodatkowo zastosowano pełną
kataforezę zanurzeniową. Ponadto, nawet gdyby przyjąć interpretację SIWZ prezentowaną
przez Zamawiającego, rozwiązanie zaproponowane przez Odwołującego w wystarczającym
stopniu zapewnia efekt tożsamy lub lepszy w stosunku do rozwiązania zaprezentowanego
w SIWZ.
Zdaniem Odwołującego, dopiero na etapie oceny ofert Zamawiający przyjął
stanowisko, iż materiał użyty do budowy elementów podwozia i szkieletu nadwozia musiał
być stalą trudnordzewiejącą, w stosunku do której dodatkowo zastosowano pełną kataforezę
zanurzeniową. Wcześniej sporządzona dokumentacja przetargu wskazywała zaś na to, iż
materiał użyty do budowy elementów podwozia i szkieletu nadwozia może być stalą
trudnordzewiejącą (jako stalą o pewnej określonej właściwości) – w wyniku zastosowania
pełnej kataforezy zanurzeniowej (zatem stal nie musiała być stalą trudnordzewiejącą przed
zastosowaniem kataforezy). Tak też rozumieli powyższy wymóg także inni wykonawcy – na
co wskazuje choćby pismo z dnia 7 stycznia 2011 r. i zapytanie nr 5 (dotyczące pkt. XIV.3.
SIWZ), gdzie pytający używa następujących sformułowań: (…) za konstrukcję nośną
nadwozia, podwozia autobusów (kratownica, rama) wykonaną ze stali zabezpieczonej
metodą całopojazdowej kataforezy (…).", przyznawanie prymatu materiałowi, który cechę
swoista uzyskuje tylko poprzez uzyskanie określonej powłoki zewnętrznej nad materiałem
(…)".
Zdaniem Odwołującego, sprzeczne z zasadami racjonalnego działania i logiki byłoby
rozwiązanie, w którym materiał wykazujący odporność na korozję (stal już o właściwości stali
trudnordzewiejącej) dodatkowo poddaje się pełnej kataforezie zanurzeniowej (której celem
jest właśnie uodpornienie stali na korozję, w wyniku specjalnego jakościowo
zaawansowanego procesu technologicznego). Ponadto, interpretacja zaprezentowana przez
Zamawiającego wyklucza z udziału w przetargu wszystkich producentów autobusów poza
firmą Solaris.
Powołując się na orzecznictwo KIO, Odwołujący podniósł, że niewystarczająco jasno
wyartykułowane intencje zamawiającego nie mogą w sposób negatywny wpływać na
sytuację wykonawcy w toku postępowania oraz że to zamawiający ponosi konsekwencje
braku w SIWZ szczegółowych regulacji, na które zamawiający faktycznie się powołuje w toku
postępowania, w szczególności dokonując badania i oceny ofert.
Odwołujący podniósł ponadto, że nawet gdyby Izba przyjęła interpretację
Zamawiającego, to rozwiązanie zaproponowane przez Odwołującego w wystarczającym
stopniu zapewnia efekt tożsamy lub lepszy w stosunku do rozwiązania zaprezentowanego
w SIWZ. Zatem, w świetle art. 30 ust. 5 ustawy Pzp, oferta Wykonawcy również w takim
wypadku spełniałaby wymogi SIWZ.
Odwołujący wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego lub instytutu naukowego
z zakresu materiałoznawstwa, na następujące okoliczności:
a) czy zaoferowane przez Wykonawcę materiały do wykonania elementów
konstrukcyjnych nośnych podwozia i nadwozia mogą zostać uznane za inną stal
trudnordzewiejącą pod warunkiem zastosowania zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci
pełnej, całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu
technologicznym,
b) w przypadku negatywnej odpowiedzi na powyższe pytanie – czy zaoferowane przez
Wykonawcę materiały do wykonania elementów konstrukcyjnych nośnych podwozia
i nadwozia mogą zostać uznane za równoważne rozwiązanie w stosunku do stali
trudnordzewiejącej z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci pełnej,
całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu technologicznym,
w szczególności czy pozwalają osiągnąć Zamawiającemu taki sam lub lepszy efekt
technologiczny.
Uzasadniając stanowisko o konieczności wykluczenia wykonawcy Solaris,
Odwołujący podniósł, że oferta tego wykonawcy nie była prawidłowo zabezpieczona wadium,
ze względu na fakt, że Solaris przedstawił gwarancję bankową nr 8/2011, która obowiązuje
od 8 lutego 2011 r., a termin składania ofert mijał o godz. 12.00 tego dnia. W ocenie
Odwołującego wadium nie obejmowało całego okresu od upływu terminu składania ofert
(okresu związania ofertą), gdyż jego ważność rozpoczynała się od godziny 24 dnia 8 lutego
2011 r. Powyższe Odwołujący wywodzi z art. 111 § 2 Kc, który stanowi, że jeżeli początkiem
terminu oznaczonego w dniach jest pewne zdarzenie, nie uwzględnia się przy obliczaniu
terminu dnia, w którym to zdarzenie nastąpiło.
Ponadto Odwołujący podniósł, że oferta wykonawcy Solaris podlegała odrzuceniu
z uwagi na sprzeczność z treścią SIWZ, tj.:
a) w 5.2 „Szczegółowych parametrów technicznych autobusu jednoczłonowego
i przegubowego" (SPT) Solaris zaoferował autobusy z „niską podłogą bez progów
poprzecznych wewnątrz pojazdu", gdy tymczasem Zamawiający wymagał niskiej podłogi
na całej długości autobusu, bez progów wewnątrz pojazdu,
b) w 5.3.2 SPT (dla autobusu przegubowego) Zamawiający wymagał autobusu z platformą
usytuowaną naprzeciwko drugich drzwi o wymiarach nie mniejszych niż 2500 mm x 700
mm – Solaris zaoferował platformę o wymiarach nie mniejszych niż 2000 mm x 700 mm,
c) w 11.2 SPT Zamawiający wymagał wyposażenia układu pneumatycznego w separator
oleju z automatycznym usuwaniem wychwyconej wody, gdy tymczasem Solaris
zaoferował inne urządzenie – wychwytujące olej,
d) w 15 SPT Zamawiający wymagał mocy chłodzenia urządzenia klimatyzacyjnego – 36-44
kW, podczas gdy Solaris zaoferował 48 kW.
Ponadto w pkt 14 Podstawowych parametrów technicznych spółka Solaris podała –
jako materiały użyte do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia –
stal wg PN-EN 10088 rodzaj 1.4003, jako stal nierdzewną. Tymczasem, jak wynika
chociażby z treści normy jakościowej załączonej przez Solaris do oferty, stal rodzaju 1.4003
jest wrażliwa na korozję międzykrystaliczną i może tracić właściwości antykorozyjne
w wyniku spawania. Materiały konstrukcyjne wykonane ze stali 1.4003 wymagają połączenia
za pomocą spawania, w wyniku którego stal traci swoją odporność na korozję. Zamawiający
zaś w SIWZ podkreślił, iż jego intencją jest zagwarantowanie co najmniej 12-letniego okresu
pracy zamawianych autobusów, co przy zastosowaniu ww. stali jest praktycznie niemożliwe.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności odrzucenia
ofert Odwołującego, unieważnienia czynności oceny ofert i wyboru oferty Solaris jako
najkorzystniejszej oraz dokonania czynności bezprawnie zaniechanych, tj.: wykluczenia
wykonawcy Solaris z postępowania, odrzucenia oferty Solaris na podstawie art. 89 ust. 1 pkt.
5 PZP oraz art. 89 ust. 1 pkt 2 PZP, dokonania ponownie czynności oceny ofert,
z uwzględnieniem oferty Odwołującego i wyboru tej oferty jako najkorzystniejszej.
Na podstawie dokumentacji przedmiotowego postępowania oraz biorąc pod uwagę
stanowiska stron przedstawione na rozprawie, Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
Na wstępie Izba ustaliła, że Odwołujący spełniają określone art. 179 ust. 1 ustawy
Pzp przesłanki korzystania ze środków ochrony prawnej, tj. mają interes w uzyskaniu
zamówienia, a naruszenie przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp może spowodować
poniesienie przez nich szkody, w postaci nieuzyskania zamówienia. Ustalono bowiem, że
w przypadku nieodrzucenia ofert Odwołujących, oferta złożona przez EvoBus Polska Sp.
z o.o. znalazłaby się na pierwszym miejscu w rankingu ofert, natomiast oferta MAN Truck &
Bus Polska Sp. z o.o. – na miejscu drugim, co również daje szansę na uzyskanie
zamówienia, w przypadku niezawarcia umowy z wykonawcą sklasyfikowanym wyżej.
Izba nie dopuściła do postępowania odwoławczego wykonawcy Solaris Bus & Coach
S.A., ze względu na niewykazanie umocowania do działania w imieniu spółki osób, które
podpisały przystąpienie. Zgłoszenie przystąpienia zostało podpisane przez dwóch
prokurentów, umocowanych do łącznego działania, tymczasem odpis z KRS nie potwierdza,
aby na dzień zgłoszenia przystąpienia jedna z tych osób (pan Piotr A.) była prokurentem
spółki.
Spośród zarzutów zawartych w odwołaniach Izba uwzględniła jeden zarzut
podniesiony przez wykonawcę MAN Truck & Bus Polska Sp. z o.o., dotyczący wystąpienia
w ofercie Solaris Bus & Coach S.A. niezgodności z treścią SIWZ w zakresie wymiarów
oferowanej platformy do mocowania wózków inwalidzkich i dziecięcych.
Pozostałe zarzuty, w ocenie Izby, nie zasługują na uwzględnienie.
W odniesieniu do kwestii spełniania wymagań SIWZ przez stal, z której zbudowana
jest konstrukcja autobusów, Izba stanęła na stanowisku, że oferty obydwu Odwołujących nie
spełniły tych wymagań.
Izba ustaliła, że zgodnie z punktem 21.1. załącznik nr 1 do SIWZ Szczegółowe
parametry techniczne autobusu jednoczłonowego i przegubowego Zamawiający wymagał
wykonania elementów konstrukcyjnych nośnych podwozia i nadwozia ze stali nierdzewnej
(odpornej na korozję) lub aluminium lub innej stali trudnordzewiejącej pod warunkiem
zastosowania zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci pełnej, całopojazdowej kataforezy
zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu technologicznym. W załączniku nr 4.E do
SIWZ Podstawowe parametry techniczne oferowanych autobusów Zamawiający określił
formularz, w którym w wierszu 14 wymagał wpisania parametrów materiałów użytych do
budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia, przewidując dwie opcje:
− stal nierdzewna (odporna na korozję) lub aluminium (należało wpisać „tak” lub „nie”
i podać gatunek materiału oraz normę opisującą)
− stal trudnordzewiejąca z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci
pełnej, całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonane w zamkniętym cyklu
technologicznym (należało podać gatunek materiału i normę opisującą)
oraz wymagając dołączenia do oferty egzemplarza normy technicznej w języku polskim.
Brzmienie powyższych postanowień specyfikacji jednoznacznie wskazuje, że
konstrukcja autobusu powinna być wykonana albo ze stali nierdzewnej, albo ze stali
trudnordzewiejącej, dodatkowo poddanej kataforezie, tj. Zamawiający dopuścił stal
trudnordzewiejącą, pod warunkiem zastosowania kataforezy. Nie można zatem zgodzić się
ze stanowiskiem Odwołujących, iż w świetle postanowień SIWZ, stal użyta do konstrukcji
autobusów winna uzyskać właściwości antykorozyjne w wyniku kataforezy, niezależnie od
właściwości samej stali przed kataforezą. Po pierwsze przeczy temu literalne brzmienie
wskazanych postanowień specyfikacji. Po drugie – nie można podzielić stanowiska
Odwołujących, że dla oceny zgodności ze specyfikacją znaczenie miał jedynie końcowy
efekt, w postaci uzyskania konstrukcji odpornej na korozję poprzez poddanie materiału
procesowi kataforezy. Jak bowiem wskazał Zamawiający, nie jest obojętne z punktu
widzenia odporności na korozję, jaki rodzaj stali zostanie poddany kataforezie, która tworzy
jedynie powłokę na powierzchni konstrukcji, nie zmienia natomiast właściwości samego
materiału w całej jego objętości. Zatem w sytuacji uszkodzenia powstałej w wyniku
kataforezy powłoki ochronnej, konstrukcja zbudowana ze stali trudnordzewiejącej będzie
wykazywać w miejscu uszkodzenia właściwości antykorozyjne, w przeciwieństwie do stali
niebędącej trudnordzewiejącą.
Podkreślić należy, że kataforeza nie zmienia właściwości stali pokrywanej warstwą
ochronną. Tymczasem wymogi Zamawiającego (stal trudnordzewiejąca) dotyczyły właśnie
właściwości materiału użytego do konstrukcji, nie zaś uzyskania – w wyniku określonych
procesów – konstrukcji o określonych właściwościach antykorozyjnych. Argumentacja
Odwołujących w części odnoszącej się do zasadności sformułowania takiego wymogu nie
może mieć znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, a celowość wymaganego przez
Zamawiającego rozwiązania nie podlega ocenie na obecnym etapie postępowania.
Zamawiający – korzystając ze swoich ustawowych uprawnień – tak a nie inaczej określił
warunki, jakim powinna odpowiadać konstrukcja autobusów, a wykonawcy nie złożyli
odwołań wobec postanowień specyfikacji. Nie mogą więc obecnie kwestionować
rozwiązania, którego oczekiwał Zamawiający zgodnie z postanowieniami SIWZ.
Jak wskazano powyżej, zgodnie z literalnym brzmieniem postanowień SIWZ,
wykonawcy mogli zaoferować autobusy o konstrukcji zbudowanej ze stali
trudnordzewiejącej, dodatkowo zabezpieczonej kataforezą, nieuzasadnione są więc
twierdzenia Odwołujących, że wymagając spełnienia takiego warunku Zamawiający na
etapie oceny ofert nadaje postanowieniom specyfikacji nowe znaczenie. W ocenie Izby
znaczenie to było wprost wyrażone w treści SIWZ i było znane wykonawcom od momentu jej
opublikowania.
Nie można również zgodzić się ze stanowiskiem, że oceniając oferty Zamawiający
wymagał jej zgodności z określoną normą, której w SIWZ nie wskazał. Jak bowiem wykazało
przeprowadzone postępowanie, Zamawiający poddawał ocenie spełnienie wymogu
dotyczącego właściwości antykorozyjnych, nie odnosząc go do jednej konkretnej normy.
Ponieważ jednak żądał przedłożenia normy opisującej dla materiału, z którego wykonana
jest konstrukcja autobusów, słusznie – zdaniem Izby – przyjął, że z normy tej winna wynikać
m.in. ta cecha stali, która dotyczy odporności na korozję. Należy również zauważyć, że
Zamawiający, przed odrzuceniem ofert Odwołujących, dołożył należytej staranności w celu
wyjaśnienia kwestii spełniania spornego wymogu przez stal użytą do konstrukcji
oferowanych autobusów. Wystąpił bowiem o opinię specjalisty z Politechniki Białostockiej,
która to opinia potwierdziła niezgodność ofert Odwołujących z SIWZ. Kwestionowanie tej
opinii ze względu na wskazanie w niej konkretnej, w dodatku nieaktualnej normy, należy
uznać za nieuzasadnione. Niezależnie od powołania się przez specjalistę na określoną
normę, treść opinii opiera się przede wszystkim na rodzaju zaoferowanych stali (stale
niestopowe) oraz wymaganej (a niespełnionej przez zaoferowaną stal) zawartości
określonych pierwiastków warunkujących odporność na korozję.
Izba nie podzieliła również stanowiska Odwołujących, że na etapie oceny ofert
Zamawiający określił dodatkowy wymóg dotyczący wytwarzania na powierzchni stali warstwy
pasywującej. Pokrywanie się warstwą patyny jest bowiem cechą immanentną stali
trudnordzewiejącej, nieuzasadnione jest więc twierdzenie, że był to wymóg niewyrażony
w SIWZ.
W świetle powyższych ustaleń za zbędne dla rozstrzygnięcia sprawy należy uznać
okoliczności, które Odwołujący MAN Truck & Bus Polska Sp. z o.o. chciał udowodnić
poprzez opinię biegłego. Po pierwsze, bez znaczenia jest ewentualne uznanie stali za
trudnordzewiejącą w wyniku zastosowania kataforezy, skoro z postanowień SIWZ wynika, że
właściwość tę powinna posiadać stal, którą kataforezie poddano. Po drugie, zbędne jest
wykazywanie przez wykonawcę, że uzyskany przez niego efekt technologiczny jest taki sam
lub lepszy od efektu oczekiwanego przez Zamawiającego – jak już wyżej wskazano,
Zamawiający opisując przedmiot zamówienia postawił określone wymagania w odniesieniu
do materiałów użytych do konstrukcji autobusów, nie opisywał efektu, który ma być
osiągnięty w dowolny sposób.
Spośród pozostałych zarzutów odwołania wniesionego przez MAN Truck & Bus
Polska Sp. z o.o. Izba uwzględniła jedynie zarzut dotyczący wystąpienia w ofercie Solaris
Bus & Coach S.A. niezgodności z treścią SIWZ w zakresie wymiarów oferowanej platformy
do mocowania wózków inwalidzkich i dziecięcych. Przeprowadzone postępowanie
dowodowe potwierdziło, że w ofercie wystąpiła sprzeczność informacji pomiędzy punktem
5.3.2 załącznika Nr 1 a rysunkiem przedstawiającym schemat autobusu, a Zamawiający
przyznał, że sprzeczność tę przeoczył. Bez znaczenia jest fakt, że informacja o wymiarach
niezgodnych z SIWZ znalazła się w załączniku do oferty, którego złożenie nie było
obligatoryjne. Ponieważ wykonawca złożył ten załącznik, stanowi on element jego
oświadczenia woli i winien być poddany ocenie pod kątem zgodności ze specyfikacją.
Wobec zamieszczenia w ofercie sprzecznych informacji, z których jedna wskazuje na
niezgodność z SIWZ, Zamawiający zobowiązany jest wyjaśnić tę rozbieżność w trybie art. 87
ust. 1 i w zależności od treści i oceny tych wyjaśnień, winien dokonać poprawienia omyłki
w ofercie Solaris Bus & Coach S.A. lub ofertę tę odrzucić.
Pozostałe zarzuty nie zasługują na uwzględnienie.
Izba nie dopatrzyła się niezgodności oferty Solaris Bus & Coach S.A. z wymogiem pkt
5.2 załącznika nr 1 do SIWZ. Niezgodności tej nie powoduje oświadczenie w ofercie o braku
progów poprzecznych wewnątrz pojazdu. Oświadczenie to uzupełnia załączony do oferty
schemat autobusu, potwierdzający, że wewnątrz oferowanych autobusów nie występują
również inne progi niż poprzeczne. Zamawiający uprawniony był w tej sytuacji uznać, że
oferta spełnia ww. warunek SIWZ.
Nie jest również niezgodnością z SIWZ oświadczenie o wyposażeniu układu
pneumatycznego w separator oleju z automatycznym usuwaniem wychwyconego oleju.
Zamawiający przyznał, że w pkt 11.2 załącznika nr 1 do SIWZ omyłkowo żądał wyposażeniu
układu pneumatycznego w separator oleju z automatycznym usuwaniem wychwyconej wody.
W ocenie Izby fakt omyłki Zamawiającego w tym zakresie jest oczywisty i wynika z logiki
zapisów w punkcie 11.2, w którym Zamawiający postanowił, że wymaga wyposażenia układu
pneumatycznego w separator oleju z automatycznym usuwaniem wychwyconej wody oraz
w separator wody z automatycznym usuwaniem wychwyconej wody. Za oczywiste należy
uznać, że separator oleju służy do usuwania oleju, a separator wody – do usuwania wody.
Zatem zaoferowanie przez Solaris Bus & Coach S.A. układu pneumatycznego
wyposażonego w separator oleju z automatycznym usuwaniem wychwyconego oleju, jest
zgodne z SIWZ.
Brak jest również niezgodności oferty Solaris Bus & Coach S.A. z punktem 15
załącznika do SIWZ, dotyczącym mocy chłodzenia klimatyzacji. Mimo zapisania
w powyższym punkcie, że Zamawiający wymaga mocy chłodzenia w autobusie
dwuczłonowym od 36 – do 44 kW, moc chłodzenia 48 kW została przez Zamawiającego
dopuszczona w odpowiedzi na pytanie nr 37 do SIWZ.
Izba nie stwierdziła niezgodności z SIWZ oferty Solaris Bus & Coach S.A. z SIWZ
w zakresie stali zastosowanej do konstrukcji autobusów. Ww. wykonawca na stronie 105
oferty oświadczył, że do budowy elementów konstrukcyjnych oferowanych autobusów użyta
została stal odporna na korozję wg PN-EN 10088 rodzaj 1.4003, a przywołaną normę
załączył do oferty. W treści tej normy jednoznacznie stwierdza się, że stal rodzaju 1.4003 jest
zaklasyfikowana do stali nierdzewnych, a taka stal jest zgodna w wymaganiami
Zamawiającego. Nie zmienia tego podniesione przez Odwołującego wystąpienie wrażliwości
na korozję przy poddaniu stali określonej obróbce (spawanie). Należy bowiem zauważyć, że
powyższa norma sama stwierdza wystąpienie tej wrażliwości, jednocześnie klasyfikując taką
stal jako nierdzewną.
Bezzasadny jest również zarzut dotyczący niezabezpieczenia oferty Solaris Bus &
Coach S.A. wadium przez cały okres związania ofertą. Izba ustaliła, że wykonawca ten złożył
gwarancję bankową nr 8/2011, w której treści stwierdza się, że gwarancja obowiązuje od
dnia 8 lutego 2011 r. Określenie początku ważności gwarancji poprzez wskazanie daty
dziennej, od której obowiązuje oznacza, że w tej dacie gwarancja również jest ważna. Art.
111 § 2 Kc nie ma zastosowania do takiego przypadku, natomiast zgodnie z art. 116 § 1 Kc
należy zastosować odpowiednio przepisy o warunku zawieszającym. Zatem w dniu
wskazanym jako data początkowa obowiązywania gwarancji, czynność prawna polegająca
na ustanowieniu gwarancji wywołuje już skutki prawne.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku,
na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 3 pkt 1
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący: ……………