KIO 771/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Łukasz Listkiewicz
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt: KIO 771/11
WYROK
z dnia 29 kwietnia 2011 r.
Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:
Przewodniczący: Marek Koleśnikow
Protokolant: Łukasz Listkiewicz
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2011 r. odwołania wniesionego do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 13 kwietnia 2011 r. przez wykonawcę COMPENSA
Towarzystwo Ubezpieczeń na śycie S.A. Vienna Insurance Group z siedzibą w Warszawie, Al.
Jerozolimskie 162, 02-342 Warszawa w postępowaniu prowadzonym przez Powiatową Stację
Sanitarno-Epidemiologiczną, ul. Przybyszewskiego 10, 93-189 Łódź
przy udziale wykonawcy PZU na śycie SA z siedzibą w Warszawie, Al. Jana Pawła II 24,
00-133 Warszawa zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie zamawiającego
orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża odwołującego wykonawcę COMPENSA Towarzystwo
Ubezpieczeń na śycie S.A. Vienna Insurance Group z siedzibą w Warszawie, Al.
Jerozolimskie 162, 02-342 Warszawa i:
2.1) zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 gr
(słownie: siedem tysięcy pięćset zł zero gr) uiszczoną przez wykonawcę
COMPENSA Towarzystwo Ubezpieczeń na śycie S.A. Vienna Insurance Group z
siedzibą w Warszawie, Al. Jerozolimskie 162, 02-342 Warszawa tytułem wpisu od
odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759, Nr 161, poz. 1078 i Nr 182, poz. 1228 oraz z
2011 r. Nr 28, poz. 143) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia –
przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu
Okręgowego w Łodzi.
Przewodniczący: ……………
Sygn. akt: KIO 771/11
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna, ul. Przybyszewskiego 10,
93-189 Łódź wszczął postępowanie w trybie przetargu nieograniczonego pod nazwą »Usługa
grupowego ubezpieczenia na życie i następstw nieszczęśliwych wypadków pracowników,
współmałżonków i dzieci pracowników Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w
Łodzi«. Postępowanie jest prowadzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 stycznia 2004
r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759, Nr 161, poz. 1078 i Nr
182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 28, poz. 143) zwanej dalej w skrócie Pzp lub ustawą bez
bliższego określenia.
21.02.2011 r. zamawiający zamieścił ogłoszenie o zamówieniu w Biuletynie Zamówień
Publicznych, poz. 26172.
08.04.2011 r. zamawiający zawiadomił mailem i faksem o:
1) wyborze najkorzystniejszej oferty wykonawcy PZU na śycie SA z siedzibą w
Warszawie, Al. Jana Pawła II 24, 00-133 Warszawa;
2) odrzuceniu oferty wykonawcy COMPENSA Towarzystwo Ubezpieczeń na śycie S.A.
Vienna Insurance Group z siedzibą w Warszawie, Al. Jerozolimskie 162, 02-342 Warszawa,
gdyż treść oferty nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia (zwanej
dalej specyfikacją bez bliższego określenia) – art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp.
13.04.2011 r., zgodnie z art. 182 ust. 1 pkt 2 lit. a Pzp, wykonawca COMPENSA
wniósł do Prezesa KIO odwołanie na naruszenie:
1) art. 92 ust. 1 pkt 2 Pzp przez brak wskazania podstawy faktycznej odrzucenia oferty
odwołującego;
2) art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp przez jego niewłaściwe zastosowanie, tj. wadliwe uznanie, że
oferta odwołującego podlega odrzuceniu z powodu jej niezgodności z treścią
specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej „specyfikacji”);
3) art. 87 ust. 1 Pzp przez jego niezastosowanie;
4) art. 7 ust. 1 i 3 Pzp przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie wielu przepisów
ustawy.
Odwołujący wniósł o:
1) uwzględnienie odwołania;
2) nakazanie dokonania ponownego badania i oceny ofert z uwzględnieniem oferty
odwołującego.
Argumentacja odwołującego
Ad zarzutu naruszenia art. 92 ust. 1 pkt 2 Pzp
Pismo z 07.04.2011 r. zawierało uzasadnienie faktyczne następującej treści:
„Oferta nie spełniła istotnych warunków specyfikacji w części dotyczącej operacji
chirurgicznych”.
Dopiero w wyniku telefonicznej prośby odwołującego, zamawiający przesłał w mailu pismo
ze szczegółowym uzasadnieniem, w którym można przeczytać, iż:
„Oferta Compensy w tabeli operacji chirurgicznych wprowadzonych aneksem Nr 1 do
o.w.d.u. na wypadek operacji chirurgicznej /BRP-1609/ zawiera 539 operacji, ale nie zawiera
pełnego katalogu wymaganych przez zamawiającego operacji wymienionych w punkcie 2.8 do
SIWZ”.
Zamawiający ma obowiązek odrzucić ofertę, jeżeli jej treść nie odpowiada treści
specyfikacji, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp. „Taka konstrukcja przepisu każdorazowo
wymusza na zamawiającym, w związku z obowiązkiem podania uzasadnienia faktycznego
odrzucenia oferty, o którym mowa w art. 92 ust. 1 pkt 2 Pzp, wskazania tak treści specyfikacji,
jak i treści oferty, które okazały się ze sobą niezgodne, a dodatkowo uzasadnienia, dlaczego
niezgodności te nie mogły zostać zakwalifikowane do poprawienia w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3
Pzp i poprawione – wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 18 października 2010 r., sygn. akt
KIO/2174/10. „[…]. W ocenie Izby uznanie informacji o odrzuceniu oferty za wystarczającą jest
możliwe jedynie wówczas, gdy z informacji tej wykonawca pozyska wiedzę o podstawach
eliminacji jego oferty i jej niedopuszczeniu do oceny o takim stopniu szczegółowości, który nie
pozostawia wątpliwości co do tego, który fragment oferty (jaka jej treść) z którym
postanowieniem (jaką treścią) specyfikacji pozostaje niezgodny”.
Uzasadnienie faktyczne dokonane przez zamawiającego jest nieprawidłowe.
Stanowisko zamawiającego byłoby uznane za czytelne, jeżeli wskazałby on, których
operacji z pkt 2.8 Załącznika nr 1 do specyfikacji brakuje w ofercie odwołującego.
Niedookreślenie tej kwestii prowadzi do powstania wyraźnej wątpliwości odnośnie tego, który
fragment oferty odwołującego sprzeczny jest z treścią specyfikacji, zwłaszcza, że z prostej
analizy treści Aneksu nr 1 do o.w.d.u. wynika, iż w tabeli widnieją wszystkie operacje
wymienione w pkt 2.8 Załącznika nr 2 do specyfikacji. Co więcej, odwołujący porównując
sposób opisania niektórych operacji przez zamawiającego z opisem zastosowanym przez
odwołującego jednoznacznie wskazuje, iż załączony do oferty katalog operacji („Operacje
chirurgiczne” - Aneks nr 1 do o.w.d.u. na wypadek operacji chirurgicznej) stanowi rozszerzenie
w stosunku do wymagań zamawiającego. Tak jest np. z pozycją opisaną w specyfikacji jako
„usunięcie zmiany nerki”, w katalogu przedstawionym przez odwołującego tego typu zabieg
obejmuje również operacje wskazane w pozycjach 243, 244, 420,421. Podobnie jest z
operacją opisaną w specyfikacji pn. „plastyka przepukliny pępkowej”, bowiem u odwołującego
zawiera się dodatkowo w pozycjach 485, 486 czy „plastyka przepukliny pachwinowej” – u
odwołującego są to pozycje 482, 483.
W związku z powyższym, należy podkreślić, iż sposób sformułowania uzasadnienia
faktycznego przez zamawiającego, uniemożliwił odwołującemu prawo do skutecznej obrony,
nie mniej jednak zarzut z art. 89 ust. ust. 1 pkt 2 Pzp jest całkowicie bezzasadny.
Ad zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp
Na mocy przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp zamawiający obowiązany jest odrzucić ofertę,
której treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Jednakże
niezgodność ta musi rzeczywiście występować.
Odwołujący nie przyznaje racji twierdzeniom zamawiającego, zawartym w piśmie z 7
kwietnia 2011 r. o wyborze najkorzystniejszej oferty oraz w późniejszym uzupełnieniu
informacji o wyborze najkorzystniejszej oferty z 8 kwietnia 2011 r., według których oferta
odwołującego została odrzucona z powodu niezgodności z treścią specyfikacji w części
dotyczącej operacji chirurgicznych.
Zgodnie z punktem 2.8 Załącznika nr 2 do specyfikacji wykonawca był zobowiązany
dołączyć do oferty wykaz operacji chirurgicznych w liczbie co najmniej 400. Ponadto
zamawiający wymienił rodzaje operacji, które, wśród tych 400, wykonawca powinien
obowiązkowo uwzględnić w ofercie.
Zamawiający zarzucił, iż oferta odwołującego, w tabeli „Operacje chirurgiczne”,
stanowiącej Aneks nr 1 do o.w.d.u. na wypadek operacji chirurgicznych (BRP-1609), zawiera,
co prawda, wymaganą liczbę operacji (539 operacji), natomiast nie uwzględnia wszystkich
enumeratywnie wymienionych w pkt 2.8 specyfikacji operacji. Ocena spełnienia warunku
opisanego w pkt 2.8 SIWZ polega na prostym działaniu porównania operacji wymienionych w
tym punkcie z katalogiem operacji chirurgicznych określonym w Aneksie nr 1. Nie jest to
czynność wysoce skomplikowana czy wymagająca specjalistycznej wiedzy bądź umiejętności,
a jedynie rzetelnego podejścia do czynności badania ofert. Gdyby takie miało miejsce w
przedmiotowej sprawie, to zamawiający nie sformułowałby takiego zarzutu jako podstawy
odrzucenia oferty, gdyż wszystkie operacje wymagane na podstawie pkt 2.8 specyfikacji są
uwzględnione w tabeli „Operacie chirurgiczne”.
Zamawiający zarzuca, iż odwołujący w ofercie w zakresie świadczenia za operacje
chirurgiczne przewiduje sumę ubezpieczenia dodatkowego bez określenia jej wysokości, a
operacje dzieli na 3 grupy i różnicuje wysokość świadczenia na 100%, 60% i 20% sumy
ubezpieczenia dodatkowego. Tym samym oferta odwołującego nie obejmuje sumy
ubezpieczenia dodatkowego, które oferuje w ramach składki miesięcznej zawartej w ofercie
dla wariantu II i III ubezpieczenia.
Zamawiający w pkt 2.15 załącznika nr 2 określił wysokość skumulowanych świadczeń w
operacjach chirurgicznych w wariancie II i III ubezpieczenia w wysokości 750 zł. Jak sam
opisał w tym punkcie „zestawienia wysokości świadczeń w poszczególnych wariantach
ubezpieczenia wskazanych w poniższej tabeli przedstawiają ostateczną, uwzględniającą
kumulację wysokość świadczeń”. Tym samym zamawiający określił minimalną górną granicę
wysokości świadczenia. Oznacza to, że wykonawca mógł zaoferować kwotę wyższą, ale
jednocześnie nie mógł zaoferować kwoty niższej. Ponadto, oferowanie kwoty wyższej
pozbawione było sensu, ponieważ nie był to element oferty dodatkowo punktowany. Zgodnie
bowiem z postanowieniami działu VIII specyfikacji „Opis kryteriów i sposobu dokonywania
oceny ofert” przy wyborze oferty zamawiający będzie się kierował kryteriami oferowanej ceny –
75 punktów, jak również zakresu ubezpieczenia – 25 punktów. Natomiast na sumę punktów
kryterium „cena” składają się dwa elementy punktacji dla poszczególnych wariantów
ubezpieczenia:
– oferta zawierająca najniższą cenę składki miesięcznej w każdym z wariantów
ubezpieczenia otrzyma 25 punktów;
– punktacja pozostałych ofert jako wyliczona według podanych wzorów.
Przyznanie punktów za zakres ubezpieczenia zależało od treści zaoferowanej przez
wykonawcę definicji ciężkich chorób, zaś wysokość punktów zależała od stopnia, w jakim była
ona zbliżona do definicji preferowanej i określonej przez zamawiającego. Dodatkowo,
wykonawca mógł uzyskać 4 punkty za rozszerzenie zakresu ubezpieczenia o dodatkową opcję
„Bezgotówkowy odbiór produktów w aptece na kwotę 300 zł”.
Zamawiający wskazał „ostateczną” minimalną wysokość świadczeń, której wykonawca nie
może określić w swojej ofercie na poziomie niższym, zaś jej ewentualne podwyższenie nie jest
punktowane.
Składka została więc wyliczona na podstawie danych z tabeli 2.15, w której podano
parametry dotyczące programu, w tym skumulowane wysokości świadczeń z poz. 1-5. W
świetle powyższego rodzi się wątpliwość co do zasadności żądania przez zamawiającego
wskazywania w ofercie przez odwołującego wysokości świadczenia, które jest już
jednoznacznie określone w specyfikacji. „Przemilczenie” kwestii jego wysokości przez
odwołującego jest równoznaczne z przyjęciem wysokości świadczenia sprecyzowanego w pkt
2.15 Załącznika nr 2 do specyfikacji. Nie powinno to budzić żadnych wątpliwości, zwłaszcza w
kontekście pkt 4 złożonej przez odwołującego oferty, którego treścią jest oświadczenie, iż
odwołujący zapoznał się z treścią specyfikacji oraz nie wnosi żadnych zastrzeżeń do jej treści.
Tym samym odwołujący był uprawniony do procentowego zróżnicowania wysokości
świadczenia.
Czynność odrzucenia przez zamawiającego oferty odwołującego jest nieuzasadniona i
bezprawna.
Ad zarzutu naruszenia art. 87 ust. 1 Pzp
Przepis art. 87 ust. 1 Pzp uprawnia zamawiającego do żądania złożenia wyjaśnień przez
wykonawcę w sytuacji zaistnienia wątpliwości co do treści złożonej przez niego oferty.
Wykładni tego przepisu należy doszukiwać się w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej. Za
reprezentatywne w tym zakresie należy zaś uznać następujące wyroki:
1) wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 9 marca 2010 r. (sygn. akt KIO/UZP 149/10):
„Skorzystanie z jego dyspozycji (art. 87 ust. 1 Pzp) nie jest verba legis czynnością
obligatoryjną, lecz uprawnieniem zamawiającego, to jednak obowiązkiem zamawiającego
działającego z należytą starannością jest wykorzystanie środków wskazanych przez
ustawodawcę celem wyjaśnienia treści oferty, która może być poprawna merytorycznie, przed
dokonaniem jej odrzucenia. Wskazać należy, że wyjaśnienia złożone przez wykonawcę w
trybie art. 87 ust. 1 ustawy stanowią wykładnię oświadczenia woli – oferty i wiążą wykonawcą
na równi z treścią oferty”;
2) wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 5 listopada 2009 r. (sygn. akt KIO/UZP 1443/09):
„Zgodnie z przeważającym stanowiskiem doktryny i orzecznictwa czynność odrzucenia
oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp winno poprzedzić wezwanie do złożenia wyjaśnień
w trybie art. 87 ust. 1 Pzp”.
Zamawiający nie wykazał chęci skorzystania z uprawnienia określonego w art. 87 ust. 1
pkt 2 Pzp, przez co automatycznie zakwalifikował ofertę odwołującego do odrzucenia.
Zachowanie zamawiającego, w sposób nie budzący wątpliwości, wskazuje, iż nie wykorzystał
on środków przyznanych mu na gruncie ustawy w celu wyjaśnienia treści oferty odwołującego.
Ad zarzutu naruszenia art. 7 ust. 1 i 3 Pzp
Zamawiający dopuścił się naruszenia fundamentalnych, dla prawa zamówień publicznych,
zasad uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców.
Bezspornym jest, że postępowaniu cały szereg czynności zamawiającego w toku badania
i oceny ofert nie może zostać uznanych za prawidłowe, co znajduje odzwierciedlenie w
przywołanej powyżej argumentacji.
Przede wszystkim z całą stanowczością należy podkreślić, że zamawiający w sposób
nieuzasadniony sformułował twierdzenie, że oferta odwołującego nie zawiera, wskazanych w
specyfikacji jako obligatoryjne, operacji oraz, że nie określił wysokości świadczenia w zakresie
operacji chirurgicznych, choć nie było to wymagane, ponieważ zamawiający zamieścił sam
taką kwotę w specyfikacji. Rzekome wątpliwości zamawiającego posłużyły jako przyczyna
całkowicie bezzasadnego odrzucenia. Owa bezzasadność potwierdzona została w
szczególności przez całkowity brak uzasadnienia faktycznego dokonanego rozstrzygnięcia, co
stanowi kolejne rażące naruszenie przez zamawiającego przepisów ustawy. Nadto pewne
zastrzeżenia budzi niechęć zamawiającego do wyjaśnienia ewentualnej niezgodności oferty z
postanowieniami specyfikacji, która jest bardziej korzystna od oferty PZU.
Reasumując powyższe nie może budzić żadnych wątpliwości, iż w przedmiotowym
postępowaniu zamawiający dopuścił się naruszenia wskazanych na wstępie oraz wynikających
z niniejszego odwołania przepisów, które doprowadziło do bezzasadnego, a co za tym idzie
bezprawnego odrzucenia, całkowicie zgodnej z wymogami specyfikacji, oferty odwołującego.
13.04.2011 r. odwołujący przesłał w terminie kopię odwołania zamawiającemu (art. 180
ust. 5 i art. 182 ust. 1-4 Pzp).
15.04.2011 r. zamawiający przesłał w terminie 2 dni kopię odwołania innym
wykonawcom (art. 185 ust. 1 in initio Pzp).
18.04.2011 r. wykonawca PZU złożył:
(1) Prezesowi KIO, (2) zamawiającemu i (3) odwołującemu – zgłoszenie przystąpienia
do postępowania toczącego się w wyniku wniesienia odwołania (art. 185 ust. 2 Pzp) po
stronie zamawiającego oraz 22.04.2011 r. uzupełnienie do przystąpienia.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron, na podstawie dokumentacji
postępowania, wyjaśnień oraz stanowisk stron zaprezentowanych podczas rozprawy,
a także dowodu złożonego przez odwołującego (dowód nr 1) w postaci opinii lekarza
Zbigniewa O. specjalisty chorób wewnętrznych potwierdzającej, że nomenklatura
użyta przez odwołującego w ofercie odwołującego jest zgodna z Międzynarodową
Klasyfikacją Procedur Medycznych, a nieznaczne różnice w nazewnictwie nie mogą
wpływać na konieczność odrzucenia oferty odwołującego – Krajowa Izba Odwoławcza
ustaliła i zważyła, co następuje:
Skład orzekający Izby stwierdził, że odwołanie nie jest zasadne.
W pierwszej kolejności skład orzekający Izby wykluczył, że wypełniona została
którakolwiek z przesłanek odrzucenia odwołania ustanowiona w art. 189 ust. 2 Pzp.
Izba postanowiła dopuścić dokumentację postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego przekazaną przez zamawiającego, potwierdzoną za zgodność z oryginałem
oraz pisemną opinię lekarza Zbigniewa O. specjalisty chorób wewnętrznych złożoną podczas
rozprawy przez odwołującego.
W ocenie Izby zostały wypełnione łącznie przesłanki zawarte w art. 179 ust. 1 Pzp, to jest
posiadania interesu w uzyskaniu danego zamówienia oraz wystąpienia możliwości
poniesienia szkody przez odwołującego.
W ocenie składu orzekającego Izby, zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp przez jego
niewłaściwe zastosowanie, tj. wadliwe uznanie, że oferta odwołującego podlega odrzuceniu z
powodu jej niezgodności z treścią specyfikacji oraz zarzut naruszenia art. 87 ust. 1 Pzp przez
jego niezastosowanie i niewezwanie do złożenia wyjaśnień przez odwołującego – nie
zasługują na uwzględnienie.
Zamawiający żądał w ust. 2.15 „Opisu przedmiotu zamówienia” str. 23 specyfikacji
(załącznik nr 2), aby wykonawca za operacje chirurgiczne bez względu na ich rodzaj
wypłacał w wariancie II i III ubezpieczenia 750 zł. Natomiast odwołujący – zgodnie z
deklaracją zawartą w ust. 3 na str. 83 oferty – uzależnił wysokość świadczeń z tytułu operacji
chirurgicznej od grupy, do której zakwalifikował daną operację w kolumnie trzeciej na
stronach 58-80 oferty. Wysokość ta została ograniczona (1) w grupie II do 60% sumy
ubezpieczenia oraz (2) w grupie III do 20% sumy ubezpieczenia. Ponadto odwołujący nie
zadeklarował wysokości tej sumy ubezpieczenia.
Takie ograniczenie wypłat sum ubezpieczenia z tytułu operacji chirurgicznych oraz
pominięcie zadeklarowania kwoty sumy ubezpieczenia nie może być potraktowane jako
część treści oferty, co do której zamawiający mógłby wystosować żądanie wyjaśnień,
zgodnie z art. 87 ust. 1 zd. 1 Pzp, gdyż ograniczeniem wysokości sum ubezpieczenia do
60% i 20% odwołujący naruszył wymaganie zamawiającego w sposób istotny, który nie daje
podstaw do zakwalifikowania tego ograniczenia jako element oferty, w stosunku do którego
zamawiający mógłby żądać wyjaśnień, na podstawie art. 89 ust. 1 zd. 1 Pzp. Wyjaśnienia
treści oferty w tym zakresie mogłyby mieć znamiona próby prowadzenia między
zamawiającym a wykonawcą negocjacji dotyczących złożonej oferty i nawet zmiany treści
oferty po upływie terminu do składania ofert, co stanowiłoby naruszenie art. 89 ust. 1 zd. 2
oraz art. 84 ust. 1 Pzp.
Przepis art. 89 ust. 1 Pzp brzmi: »W toku badania i oceny ofert zamawiający może żądać
od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści złożonych ofert. Niedopuszczalne jest
prowadzenie między zamawiającym a wykonawcą negocjacji dotyczących złożonej oferty
oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w jej treści«, a przepis
art. 84 ust. 1 Pzp brzmi: »Wykonawca może, przed upływem terminu do składania ofert,
zmienić lub wycofać ofertę«, z czego a contrario wynika, że niedopuszczalne są zmiany
oferty po upływie terminu do składania ofert.
Zgodnie z opinią lekarza Zbigniewa O. specjalisty chorób wewnętrznych załączony do
oferty katalog operacji chirurgicznych stanowiący aneks nr 1 do o.w.d.u. zawiera wykaz
operacji wymaganych przez zamawiającego w ust. 2.8 załącznika nr 2 do specyfikacji.
Jednak w pozycji nr 326 na str. 71 oferty znajduje się treść cyt. »Amputacja kończyny górnej
na wysokości ramienia«, a odwołujący nie wykazał, że gdzie indziej w ofercie znajduje się
deklaracja o amputacji kończyny górnej bez ograniczenia wysokości.
W zestawieniu z pozycjami o nrach 241 i 242 na str. 68 oferty, gdzie zostały
zadeklarowane cyt. »Całkowite wycięcie nerki« i »Częściowe wycięcie nerki«, zamawiający
zasadnie może stwierdzić, że odwołujący zamierza ograniczyć swoją odpowiedzialność tylko
do wskazanej w pkt 326 amputacji kończyny górnej na wysokości ramienia bez objęcia
ubezpieczeniem amputacji kończyny górnej na innej wysokości.
Te same zastrzeżenia odnoszą się do wykazanych przez zamawiającego pozycji
amputacji kończyny dolnej, wycięcia przełyku, wycięcia trzustki, usunięcia zmiany nerki.
Ponadto odwołujący nie spełnił wymagań zamawiającego w przypadku operacji
przeszczepu serca. Odwołujący w pkt 41 (str. 41 oferty) zadeklarował swoją
odpowiedzialność w przypadku cyt. »Przeszczep płuc i serca«, gdy zamawiający wymagał
tylko odszkodowania w przypadku przeszczepu serca. Nie można stwierdzić, że odwołujący
zastosował spójnik „i” w wyrażeniu cyt. »Przeszczep płuc i serca« [pkt 41 str. 59 oferty] jako
funktor alternatywy nierozłącznej (zwykłej), gdyż w tabelarycznym, szczegółowym
zestawieniu operacji odwołujący nie stosował w innych miejscach takiej zmiany funkcji
spójnika „i”. Dlatego w przedmiotowych tabelach oferty należy spójnik „i” odczytywać jako
funktor koniunkcji. Wobec tego wykonawca pominął w wykazie operację przeszczepu serca,
a był obowiązany do uwzględnienia tej operacji, zgodnie z postanowieniami specyfikacji.
Również na inne znaczenie tego spójnika „i” nie wskazują żadne klauzule czy deklaracje
odwołującego zawarte w ofercie.
Na fakt traktowania jednoczesnego przeszczepu płuca i serca przez odwołującego
wskazują także pozycje nrach 30-32 na str. 59 oferty, gdzie przedstawił dwie operacje
połączone spójnikiem „i” [nr 30], a niżej odwołujący wskazał każdą z tych operacji oddzielnie
[nry 31 i 32], a więc spójnik „i” występuje tu bez wątpienia jako funktor koniunkcji. Brak jest
przesłanek, aby wyraz „i” w innych miejscach tabeli traktować inaczej niż jako funktor
koniunkcji.
Odwołujący nie wykazał, że możliwość odmiennego traktowania znaczenia tego wyrazu
wynika ze szczególnej treści, konstrukcji zdania lub klauzuli bądź z innych przyczyn.
Odwołujący nie wykazał czynników, na których podstawie można byłoby wyraz „i”
potraktować w cytowanym wyrażeniu »Przeszczep płuc i serca« odmiennie niż jako funktor
koniunkcji, a gdzie indziej – w pozycjach o nrach 30-32 – jako funktor alternatywy zwykłej.
Wyrażenia te mimo innej zawartości semantycznej z punktu widzenia logiki są takimi samymi
koniunkcjami, dla których prawdziwości muszą być prawdziwe oba elementy składniowe, a
odwołujący nie wykazał zaistnienia przyczyny, aby traktować wyrażenie »Przeszczep płuc i
serca« jako alternatywę nierozłączną, dla której prawdziwości wystarcza aby jeden z
członów był prawdziwy.
Taka zmiana funkcji spójników jako funktorów alternatywy zwykłej i koniunkcji występuje
przykładowo w art. 3 ust. 1 pkt 3a Pzp, który brzmi cyt. »Ustawę stosuje się do udzielania
zamówień publicznych, zwanych dalej „zamówieniami”, przez: [3a)] związki podmiotów, o
których mowa w pkt 1 i 2, lub podmiotów, o których mowa w pkt 3«, gdzie nie jest ważne, w
którym punkcie jest mowa do danym podmiocie, aby podmiot lub związek podmiotów był
obowiązany stosować ustawę z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych.
Podobnie zamawiający mógł zastosować zmianę funkcji spójnika „i” w wyliczeniu bez
stosowania punktów w ust. 2.8 na str. 17 i 18 specyfikacji, gdyż nie dokonywał tego
wyliczenia w sposób precyzyjny.
Powyższa analiza wynika z rozważań zawartych w dziele »Logika praktyczna« Zygmunta
Ziembińskiego, PWN Warszawa 1984, str. 67, 68, 75 i 76.
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie złożonej na rozprawie stwierdził, że w ust. 2.10
„Opisu przedmiotu zamówienia” str. 18 specyfikacji (załącznik nr 2) zamawiający wymagał,
aby wykonawca załączył do oferty cyt. »wykaz dokumentów, w tym: wzór deklaracji
przystąpienia do ubezpieczenia z oświadczeniem, że są to wszystkie dokumenty niezbędne
do objęcia ochroną ubezpieczenia pracowników zamawiającego i ich współmałżonków i
pełnoletnich dzieci«. Natomiast na stronach 40-43 oferty na końcu każdej z 22 rubryk
znajduje się dopisek cyt. »inne dokumenty na życzenie Towarzystwa«. Również tymi
stwierdzeniami wykonawca naruszył postawione przez zamawiającego wymaganie w sposób
istotny. Zamawiający nie ma podstaw do zakwalifikowania tego dopisku jako element oferty,
w stosunku do którego zamawiający mógłby żądać wyjaśnień, na podstawie art. 89 ust. 1 zd.
1 Pzp. Wyjaśnienia treści oferty w takim zakresie mogłyby nosić znamiona prowadzenia
między zamawiającym a wykonawcą negocjacji dotyczących złożonej oferty i zmiany treści
oferty po upływie terminu do składania ofert, co stanowiłoby naruszenie art. 89 ust. 1 zd. 2
oraz art. 84 ust. 1 Pzp.
Także w odpowiedzi na odwołanie zamawiający wskazał, że w ust. 2.2 „Opisu
przedmiotu zamówienia” str. 16 specyfikacji (załącznik nr 2) zostało zdefiniowane pojęcie
partnera życiowego stawiające jedyne ograniczenie, że cyt. »Partner życiowy nie może być
spokrewniony z płatnikiem«. Natomiast odwołujący wprowadził ograniczenie dalej idące
pojęcia „Partnera życiowego” dopisując na str. 43 i 44 oferty zaistnienie innych czynników.
Również takie ograniczenie pojęcia „Partnera życiowego” nie może być potraktowane jako
część treści oferty, co do której zamawiający mógłby wystosować żądanie wyjaśnień,
zgodnie z art. 87 ust. 1 zd. 1 Pzp. Wyjaśnienia treści oferty w takim zakresie mogłyby nosić
znamiona prowadzenia między zamawiającym a wykonawcą negocjacji dotyczących
złożonej oferty i zmiany treści oferty po upływie terminu do składania ofert, co stanowiłoby
naruszenie art. 89 ust. 1 zd. 2 oraz art. 84 ust. 1 Pzp.
Wobec tego zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp przez jego niewłaściwe
zastosowanie, tj. wadliwe uznanie, że oferta odwołującego podlega odrzuceniu z powodu jej
niezgodności z treścią specyfikacji oraz zarzut naruszenia art. 87 ust. 1 Pzp przez jego
niezastosowanie i niewezwanie do złożenia wyjaśnień przez odwołującego – nie zasługują na
uwzględnienie.
Zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 i 3 Pzp – zasady zachowania uczciwej konkurencji i
równego traktowania wykonawców oraz zasady udzielania zamówienia zgodnie z przepisami
ustawy nie zasługuje na uwzględnienie jako zbyt ogólny i nie dowiedziony przez
odwołującego.
Od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych, które nastąpiło 2 marca 2004 r. nie obowiązuje przepis art. 79 ust. 1 ustawy z
dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (ostatnie miejsce publikacji Dz. U. z
2002 r. Nr 72, poz. 664, Nr 113, poz. 984 i Nr 197, poz. 1661 oraz z 2003 r. Nr 2, poz. 16, Nr
130, poz. 1188 i Nr 165, poz. 1591). Przepis ten brzmiał: »Dostawcom lub wykonawcom,
których interes prawny doznał uszczerbku w wyniku naruszenia przez zamawiającego
określonych w ustawie zasad udzielania zamówień, przysługują środki odwoławcze
przewidziane w niniejszym rozdziale«. Pod rządami tej ustawy odwołujący [i protestujący]
mieli obowiązek wskazać naruszenie którejś z zasad udzielania zamówień. Jednak wobec
obecnie obowiązującego art. 179 ust. 1 Pzp o brzmieniu »Środki ochrony prawnej określone
w niniejszym dziale przysługują wykonawcy, uczestnikowi konkursu, a także innemu
podmiotowi, jeżeli ma lub miał interes w uzyskaniu danego zamówienia oraz poniósł lub
może ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów niniejszej
ustawy«, odwołujący nie musi wykazywać naruszenia zasad zamówień publicznych, aby
odwołanie podlegało rozpoznaniu przez Krajową Izbę Odwoławczą. Odwołujący
wystarczająco wskazał naruszenie przez zamawiającego szczegółowych przepisów ustawy z
dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych, aby odwołanie mogło być
rozpoznane, mimo nie wykazania naruszenia art. 7 ust. 1 i 3 Pzp. W związku z powyższym
zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 i 3 Pzp, jako gołosłowny, nie zasługuje na uwzględnienie.
W ocenie składu orzekającego Izby, zarzut naruszenia art. 92 ust. 1 pkt 2 Pzp przez brak
wskazania podstawy faktycznej odrzucenia oferty odwołującego ze względu na brak
wykazania wpływu tego uchybienia na wynik postępowania – nie zasługuje na
uwzględnienie.
Zamawiający w pismach z 25 marca 2011 r. i 8 kwietnia 2011 r. zawiadomił
odwołującego o wyborze najkorzystniejszej oferty i o odrzuceniu oferty odwołującego.
Jednocześnie zamawiający podał uzasadnienie faktyczne i prawne tej czynności.
Skład orzekający Izby stwierdza, że uzasadnienie faktyczne zawierało tylko niektóre
powody odrzucenia oferty, które na rozprawie okazały się odpowiadającymi stanowi
faktycznemu i powody te były wystarczające do odrzucenia oferty odwołującego. Tym
niemniej zamawiający nie wykazał wszystkich przyczyn odrzucenia oferty lub wykazał je zbyt
nieprecyzyjnie. Wymóg podania przez zamawiającego uzasadnienia faktycznego i prawnego
wynika z przepisu art. 92 ust. 1 pkt 2 Pzp. Ze względu na ogólne sformułowanie tego
przepisu ustawowy wymóg odnosi się do podania wszystkich przyczyn faktycznych i
prawnych uzasadniających odrzucenie oferty. Podanie wszystkich powodów odrzucenia
oferty wynika także z obowiązku zbadania oferty w nieograniczonym zakresie, na podstawie
art. 20 ust. 1 Pzp, który brzmi »Komisja przetargowa jest zespołem pomocniczym kierownika
zamawiającego powoływanym [1] do oceny spełniania przez wykonawców warunków udziału
w postępowaniu o udzielenie zamówienia oraz [2] do badania i [3] oceny ofert«.
Jednak naruszenia przepisów we wskazanym zakresie nie miało lub nie mogło mieć
istotnego wpływu na wynik postępowania. Uchybienie to nie może zostać potraktowane jako
podstawa uwzględnienia odwołania, zgodnie z art. 192 ust. 2 Pzp. Podobne orzeczenie
zostało wydane przez Krajową Izbę Odwoławczą 2 kwietnia 2009 r. (sygn. akt: KIO/UZP
355/09).
Przepis art. 92 ust. 1 pkt 2 Pzp brzmi: »Niezwłocznie po wyborze najkorzystniejszej oferty
zamawiający jednocześnie zawiadamia wykonawców, którzy złożyli oferty, o: […]
wykonawcach, których oferty zostały odrzucone, podając uzasadnienie faktyczne i prawne«,
a przepis art. 192 ust. 2 Pzp brzmi: »Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie
przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o
udzielenie zamówienia«, z czego a contrario wynika, że Izba nie uwzględnia odwołania,
jeżeli nie stwierdzi naruszenia przepisów ustawy, które miało wpływ lub mogło mieć istotny
wpływ na wynik postępowania.
Zamawiający – podczas prowadzenia postępowania – nie naruszył wskazanych przez
odwołującego przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych
lub naruszył je w sposób nie mający wpływu na wynik postępowania.
Z powyższych względów oddalono odwołanie, jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania.
Przewodniczący: ……………
WYROK
z dnia 29 kwietnia 2011 r.
Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:
Przewodniczący: Marek Koleśnikow
Protokolant: Łukasz Listkiewicz
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2011 r. odwołania wniesionego do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 13 kwietnia 2011 r. przez wykonawcę COMPENSA
Towarzystwo Ubezpieczeń na śycie S.A. Vienna Insurance Group z siedzibą w Warszawie, Al.
Jerozolimskie 162, 02-342 Warszawa w postępowaniu prowadzonym przez Powiatową Stację
Sanitarno-Epidemiologiczną, ul. Przybyszewskiego 10, 93-189 Łódź
przy udziale wykonawcy PZU na śycie SA z siedzibą w Warszawie, Al. Jana Pawła II 24,
00-133 Warszawa zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie zamawiającego
orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża odwołującego wykonawcę COMPENSA Towarzystwo
Ubezpieczeń na śycie S.A. Vienna Insurance Group z siedzibą w Warszawie, Al.
Jerozolimskie 162, 02-342 Warszawa i:
2.1) zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 gr
(słownie: siedem tysięcy pięćset zł zero gr) uiszczoną przez wykonawcę
COMPENSA Towarzystwo Ubezpieczeń na śycie S.A. Vienna Insurance Group z
siedzibą w Warszawie, Al. Jerozolimskie 162, 02-342 Warszawa tytułem wpisu od
odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759, Nr 161, poz. 1078 i Nr 182, poz. 1228 oraz z
2011 r. Nr 28, poz. 143) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia –
przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu
Okręgowego w Łodzi.
Przewodniczący: ……………
Sygn. akt: KIO 771/11
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna, ul. Przybyszewskiego 10,
93-189 Łódź wszczął postępowanie w trybie przetargu nieograniczonego pod nazwą »Usługa
grupowego ubezpieczenia na życie i następstw nieszczęśliwych wypadków pracowników,
współmałżonków i dzieci pracowników Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w
Łodzi«. Postępowanie jest prowadzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 stycznia 2004
r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759, Nr 161, poz. 1078 i Nr
182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 28, poz. 143) zwanej dalej w skrócie Pzp lub ustawą bez
bliższego określenia.
21.02.2011 r. zamawiający zamieścił ogłoszenie o zamówieniu w Biuletynie Zamówień
Publicznych, poz. 26172.
08.04.2011 r. zamawiający zawiadomił mailem i faksem o:
1) wyborze najkorzystniejszej oferty wykonawcy PZU na śycie SA z siedzibą w
Warszawie, Al. Jana Pawła II 24, 00-133 Warszawa;
2) odrzuceniu oferty wykonawcy COMPENSA Towarzystwo Ubezpieczeń na śycie S.A.
Vienna Insurance Group z siedzibą w Warszawie, Al. Jerozolimskie 162, 02-342 Warszawa,
gdyż treść oferty nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia (zwanej
dalej specyfikacją bez bliższego określenia) – art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp.
13.04.2011 r., zgodnie z art. 182 ust. 1 pkt 2 lit. a Pzp, wykonawca COMPENSA
wniósł do Prezesa KIO odwołanie na naruszenie:
1) art. 92 ust. 1 pkt 2 Pzp przez brak wskazania podstawy faktycznej odrzucenia oferty
odwołującego;
2) art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp przez jego niewłaściwe zastosowanie, tj. wadliwe uznanie, że
oferta odwołującego podlega odrzuceniu z powodu jej niezgodności z treścią
specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej „specyfikacji”);
3) art. 87 ust. 1 Pzp przez jego niezastosowanie;
4) art. 7 ust. 1 i 3 Pzp przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie wielu przepisów
ustawy.
Odwołujący wniósł o:
1) uwzględnienie odwołania;
2) nakazanie dokonania ponownego badania i oceny ofert z uwzględnieniem oferty
odwołującego.
Argumentacja odwołującego
Ad zarzutu naruszenia art. 92 ust. 1 pkt 2 Pzp
Pismo z 07.04.2011 r. zawierało uzasadnienie faktyczne następującej treści:
„Oferta nie spełniła istotnych warunków specyfikacji w części dotyczącej operacji
chirurgicznych”.
Dopiero w wyniku telefonicznej prośby odwołującego, zamawiający przesłał w mailu pismo
ze szczegółowym uzasadnieniem, w którym można przeczytać, iż:
„Oferta Compensy w tabeli operacji chirurgicznych wprowadzonych aneksem Nr 1 do
o.w.d.u. na wypadek operacji chirurgicznej /BRP-1609/ zawiera 539 operacji, ale nie zawiera
pełnego katalogu wymaganych przez zamawiającego operacji wymienionych w punkcie 2.8 do
SIWZ”.
Zamawiający ma obowiązek odrzucić ofertę, jeżeli jej treść nie odpowiada treści
specyfikacji, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp. „Taka konstrukcja przepisu każdorazowo
wymusza na zamawiającym, w związku z obowiązkiem podania uzasadnienia faktycznego
odrzucenia oferty, o którym mowa w art. 92 ust. 1 pkt 2 Pzp, wskazania tak treści specyfikacji,
jak i treści oferty, które okazały się ze sobą niezgodne, a dodatkowo uzasadnienia, dlaczego
niezgodności te nie mogły zostać zakwalifikowane do poprawienia w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3
Pzp i poprawione – wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 18 października 2010 r., sygn. akt
KIO/2174/10. „[…]. W ocenie Izby uznanie informacji o odrzuceniu oferty za wystarczającą jest
możliwe jedynie wówczas, gdy z informacji tej wykonawca pozyska wiedzę o podstawach
eliminacji jego oferty i jej niedopuszczeniu do oceny o takim stopniu szczegółowości, który nie
pozostawia wątpliwości co do tego, który fragment oferty (jaka jej treść) z którym
postanowieniem (jaką treścią) specyfikacji pozostaje niezgodny”.
Uzasadnienie faktyczne dokonane przez zamawiającego jest nieprawidłowe.
Stanowisko zamawiającego byłoby uznane za czytelne, jeżeli wskazałby on, których
operacji z pkt 2.8 Załącznika nr 1 do specyfikacji brakuje w ofercie odwołującego.
Niedookreślenie tej kwestii prowadzi do powstania wyraźnej wątpliwości odnośnie tego, który
fragment oferty odwołującego sprzeczny jest z treścią specyfikacji, zwłaszcza, że z prostej
analizy treści Aneksu nr 1 do o.w.d.u. wynika, iż w tabeli widnieją wszystkie operacje
wymienione w pkt 2.8 Załącznika nr 2 do specyfikacji. Co więcej, odwołujący porównując
sposób opisania niektórych operacji przez zamawiającego z opisem zastosowanym przez
odwołującego jednoznacznie wskazuje, iż załączony do oferty katalog operacji („Operacje
chirurgiczne” - Aneks nr 1 do o.w.d.u. na wypadek operacji chirurgicznej) stanowi rozszerzenie
w stosunku do wymagań zamawiającego. Tak jest np. z pozycją opisaną w specyfikacji jako
„usunięcie zmiany nerki”, w katalogu przedstawionym przez odwołującego tego typu zabieg
obejmuje również operacje wskazane w pozycjach 243, 244, 420,421. Podobnie jest z
operacją opisaną w specyfikacji pn. „plastyka przepukliny pępkowej”, bowiem u odwołującego
zawiera się dodatkowo w pozycjach 485, 486 czy „plastyka przepukliny pachwinowej” – u
odwołującego są to pozycje 482, 483.
W związku z powyższym, należy podkreślić, iż sposób sformułowania uzasadnienia
faktycznego przez zamawiającego, uniemożliwił odwołującemu prawo do skutecznej obrony,
nie mniej jednak zarzut z art. 89 ust. ust. 1 pkt 2 Pzp jest całkowicie bezzasadny.
Ad zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp
Na mocy przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp zamawiający obowiązany jest odrzucić ofertę,
której treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Jednakże
niezgodność ta musi rzeczywiście występować.
Odwołujący nie przyznaje racji twierdzeniom zamawiającego, zawartym w piśmie z 7
kwietnia 2011 r. o wyborze najkorzystniejszej oferty oraz w późniejszym uzupełnieniu
informacji o wyborze najkorzystniejszej oferty z 8 kwietnia 2011 r., według których oferta
odwołującego została odrzucona z powodu niezgodności z treścią specyfikacji w części
dotyczącej operacji chirurgicznych.
Zgodnie z punktem 2.8 Załącznika nr 2 do specyfikacji wykonawca był zobowiązany
dołączyć do oferty wykaz operacji chirurgicznych w liczbie co najmniej 400. Ponadto
zamawiający wymienił rodzaje operacji, które, wśród tych 400, wykonawca powinien
obowiązkowo uwzględnić w ofercie.
Zamawiający zarzucił, iż oferta odwołującego, w tabeli „Operacje chirurgiczne”,
stanowiącej Aneks nr 1 do o.w.d.u. na wypadek operacji chirurgicznych (BRP-1609), zawiera,
co prawda, wymaganą liczbę operacji (539 operacji), natomiast nie uwzględnia wszystkich
enumeratywnie wymienionych w pkt 2.8 specyfikacji operacji. Ocena spełnienia warunku
opisanego w pkt 2.8 SIWZ polega na prostym działaniu porównania operacji wymienionych w
tym punkcie z katalogiem operacji chirurgicznych określonym w Aneksie nr 1. Nie jest to
czynność wysoce skomplikowana czy wymagająca specjalistycznej wiedzy bądź umiejętności,
a jedynie rzetelnego podejścia do czynności badania ofert. Gdyby takie miało miejsce w
przedmiotowej sprawie, to zamawiający nie sformułowałby takiego zarzutu jako podstawy
odrzucenia oferty, gdyż wszystkie operacje wymagane na podstawie pkt 2.8 specyfikacji są
uwzględnione w tabeli „Operacie chirurgiczne”.
Zamawiający zarzuca, iż odwołujący w ofercie w zakresie świadczenia za operacje
chirurgiczne przewiduje sumę ubezpieczenia dodatkowego bez określenia jej wysokości, a
operacje dzieli na 3 grupy i różnicuje wysokość świadczenia na 100%, 60% i 20% sumy
ubezpieczenia dodatkowego. Tym samym oferta odwołującego nie obejmuje sumy
ubezpieczenia dodatkowego, które oferuje w ramach składki miesięcznej zawartej w ofercie
dla wariantu II i III ubezpieczenia.
Zamawiający w pkt 2.15 załącznika nr 2 określił wysokość skumulowanych świadczeń w
operacjach chirurgicznych w wariancie II i III ubezpieczenia w wysokości 750 zł. Jak sam
opisał w tym punkcie „zestawienia wysokości świadczeń w poszczególnych wariantach
ubezpieczenia wskazanych w poniższej tabeli przedstawiają ostateczną, uwzględniającą
kumulację wysokość świadczeń”. Tym samym zamawiający określił minimalną górną granicę
wysokości świadczenia. Oznacza to, że wykonawca mógł zaoferować kwotę wyższą, ale
jednocześnie nie mógł zaoferować kwoty niższej. Ponadto, oferowanie kwoty wyższej
pozbawione było sensu, ponieważ nie był to element oferty dodatkowo punktowany. Zgodnie
bowiem z postanowieniami działu VIII specyfikacji „Opis kryteriów i sposobu dokonywania
oceny ofert” przy wyborze oferty zamawiający będzie się kierował kryteriami oferowanej ceny –
75 punktów, jak również zakresu ubezpieczenia – 25 punktów. Natomiast na sumę punktów
kryterium „cena” składają się dwa elementy punktacji dla poszczególnych wariantów
ubezpieczenia:
– oferta zawierająca najniższą cenę składki miesięcznej w każdym z wariantów
ubezpieczenia otrzyma 25 punktów;
– punktacja pozostałych ofert jako wyliczona według podanych wzorów.
Przyznanie punktów za zakres ubezpieczenia zależało od treści zaoferowanej przez
wykonawcę definicji ciężkich chorób, zaś wysokość punktów zależała od stopnia, w jakim była
ona zbliżona do definicji preferowanej i określonej przez zamawiającego. Dodatkowo,
wykonawca mógł uzyskać 4 punkty za rozszerzenie zakresu ubezpieczenia o dodatkową opcję
„Bezgotówkowy odbiór produktów w aptece na kwotę 300 zł”.
Zamawiający wskazał „ostateczną” minimalną wysokość świadczeń, której wykonawca nie
może określić w swojej ofercie na poziomie niższym, zaś jej ewentualne podwyższenie nie jest
punktowane.
Składka została więc wyliczona na podstawie danych z tabeli 2.15, w której podano
parametry dotyczące programu, w tym skumulowane wysokości świadczeń z poz. 1-5. W
świetle powyższego rodzi się wątpliwość co do zasadności żądania przez zamawiającego
wskazywania w ofercie przez odwołującego wysokości świadczenia, które jest już
jednoznacznie określone w specyfikacji. „Przemilczenie” kwestii jego wysokości przez
odwołującego jest równoznaczne z przyjęciem wysokości świadczenia sprecyzowanego w pkt
2.15 Załącznika nr 2 do specyfikacji. Nie powinno to budzić żadnych wątpliwości, zwłaszcza w
kontekście pkt 4 złożonej przez odwołującego oferty, którego treścią jest oświadczenie, iż
odwołujący zapoznał się z treścią specyfikacji oraz nie wnosi żadnych zastrzeżeń do jej treści.
Tym samym odwołujący był uprawniony do procentowego zróżnicowania wysokości
świadczenia.
Czynność odrzucenia przez zamawiającego oferty odwołującego jest nieuzasadniona i
bezprawna.
Ad zarzutu naruszenia art. 87 ust. 1 Pzp
Przepis art. 87 ust. 1 Pzp uprawnia zamawiającego do żądania złożenia wyjaśnień przez
wykonawcę w sytuacji zaistnienia wątpliwości co do treści złożonej przez niego oferty.
Wykładni tego przepisu należy doszukiwać się w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej. Za
reprezentatywne w tym zakresie należy zaś uznać następujące wyroki:
1) wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 9 marca 2010 r. (sygn. akt KIO/UZP 149/10):
„Skorzystanie z jego dyspozycji (art. 87 ust. 1 Pzp) nie jest verba legis czynnością
obligatoryjną, lecz uprawnieniem zamawiającego, to jednak obowiązkiem zamawiającego
działającego z należytą starannością jest wykorzystanie środków wskazanych przez
ustawodawcę celem wyjaśnienia treści oferty, która może być poprawna merytorycznie, przed
dokonaniem jej odrzucenia. Wskazać należy, że wyjaśnienia złożone przez wykonawcę w
trybie art. 87 ust. 1 ustawy stanowią wykładnię oświadczenia woli – oferty i wiążą wykonawcą
na równi z treścią oferty”;
2) wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 5 listopada 2009 r. (sygn. akt KIO/UZP 1443/09):
„Zgodnie z przeważającym stanowiskiem doktryny i orzecznictwa czynność odrzucenia
oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp winno poprzedzić wezwanie do złożenia wyjaśnień
w trybie art. 87 ust. 1 Pzp”.
Zamawiający nie wykazał chęci skorzystania z uprawnienia określonego w art. 87 ust. 1
pkt 2 Pzp, przez co automatycznie zakwalifikował ofertę odwołującego do odrzucenia.
Zachowanie zamawiającego, w sposób nie budzący wątpliwości, wskazuje, iż nie wykorzystał
on środków przyznanych mu na gruncie ustawy w celu wyjaśnienia treści oferty odwołującego.
Ad zarzutu naruszenia art. 7 ust. 1 i 3 Pzp
Zamawiający dopuścił się naruszenia fundamentalnych, dla prawa zamówień publicznych,
zasad uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców.
Bezspornym jest, że postępowaniu cały szereg czynności zamawiającego w toku badania
i oceny ofert nie może zostać uznanych za prawidłowe, co znajduje odzwierciedlenie w
przywołanej powyżej argumentacji.
Przede wszystkim z całą stanowczością należy podkreślić, że zamawiający w sposób
nieuzasadniony sformułował twierdzenie, że oferta odwołującego nie zawiera, wskazanych w
specyfikacji jako obligatoryjne, operacji oraz, że nie określił wysokości świadczenia w zakresie
operacji chirurgicznych, choć nie było to wymagane, ponieważ zamawiający zamieścił sam
taką kwotę w specyfikacji. Rzekome wątpliwości zamawiającego posłużyły jako przyczyna
całkowicie bezzasadnego odrzucenia. Owa bezzasadność potwierdzona została w
szczególności przez całkowity brak uzasadnienia faktycznego dokonanego rozstrzygnięcia, co
stanowi kolejne rażące naruszenie przez zamawiającego przepisów ustawy. Nadto pewne
zastrzeżenia budzi niechęć zamawiającego do wyjaśnienia ewentualnej niezgodności oferty z
postanowieniami specyfikacji, która jest bardziej korzystna od oferty PZU.
Reasumując powyższe nie może budzić żadnych wątpliwości, iż w przedmiotowym
postępowaniu zamawiający dopuścił się naruszenia wskazanych na wstępie oraz wynikających
z niniejszego odwołania przepisów, które doprowadziło do bezzasadnego, a co za tym idzie
bezprawnego odrzucenia, całkowicie zgodnej z wymogami specyfikacji, oferty odwołującego.
13.04.2011 r. odwołujący przesłał w terminie kopię odwołania zamawiającemu (art. 180
ust. 5 i art. 182 ust. 1-4 Pzp).
15.04.2011 r. zamawiający przesłał w terminie 2 dni kopię odwołania innym
wykonawcom (art. 185 ust. 1 in initio Pzp).
18.04.2011 r. wykonawca PZU złożył:
(1) Prezesowi KIO, (2) zamawiającemu i (3) odwołującemu – zgłoszenie przystąpienia
do postępowania toczącego się w wyniku wniesienia odwołania (art. 185 ust. 2 Pzp) po
stronie zamawiającego oraz 22.04.2011 r. uzupełnienie do przystąpienia.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron, na podstawie dokumentacji
postępowania, wyjaśnień oraz stanowisk stron zaprezentowanych podczas rozprawy,
a także dowodu złożonego przez odwołującego (dowód nr 1) w postaci opinii lekarza
Zbigniewa O. specjalisty chorób wewnętrznych potwierdzającej, że nomenklatura
użyta przez odwołującego w ofercie odwołującego jest zgodna z Międzynarodową
Klasyfikacją Procedur Medycznych, a nieznaczne różnice w nazewnictwie nie mogą
wpływać na konieczność odrzucenia oferty odwołującego – Krajowa Izba Odwoławcza
ustaliła i zważyła, co następuje:
Skład orzekający Izby stwierdził, że odwołanie nie jest zasadne.
W pierwszej kolejności skład orzekający Izby wykluczył, że wypełniona została
którakolwiek z przesłanek odrzucenia odwołania ustanowiona w art. 189 ust. 2 Pzp.
Izba postanowiła dopuścić dokumentację postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego przekazaną przez zamawiającego, potwierdzoną za zgodność z oryginałem
oraz pisemną opinię lekarza Zbigniewa O. specjalisty chorób wewnętrznych złożoną podczas
rozprawy przez odwołującego.
W ocenie Izby zostały wypełnione łącznie przesłanki zawarte w art. 179 ust. 1 Pzp, to jest
posiadania interesu w uzyskaniu danego zamówienia oraz wystąpienia możliwości
poniesienia szkody przez odwołującego.
W ocenie składu orzekającego Izby, zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp przez jego
niewłaściwe zastosowanie, tj. wadliwe uznanie, że oferta odwołującego podlega odrzuceniu z
powodu jej niezgodności z treścią specyfikacji oraz zarzut naruszenia art. 87 ust. 1 Pzp przez
jego niezastosowanie i niewezwanie do złożenia wyjaśnień przez odwołującego – nie
zasługują na uwzględnienie.
Zamawiający żądał w ust. 2.15 „Opisu przedmiotu zamówienia” str. 23 specyfikacji
(załącznik nr 2), aby wykonawca za operacje chirurgiczne bez względu na ich rodzaj
wypłacał w wariancie II i III ubezpieczenia 750 zł. Natomiast odwołujący – zgodnie z
deklaracją zawartą w ust. 3 na str. 83 oferty – uzależnił wysokość świadczeń z tytułu operacji
chirurgicznej od grupy, do której zakwalifikował daną operację w kolumnie trzeciej na
stronach 58-80 oferty. Wysokość ta została ograniczona (1) w grupie II do 60% sumy
ubezpieczenia oraz (2) w grupie III do 20% sumy ubezpieczenia. Ponadto odwołujący nie
zadeklarował wysokości tej sumy ubezpieczenia.
Takie ograniczenie wypłat sum ubezpieczenia z tytułu operacji chirurgicznych oraz
pominięcie zadeklarowania kwoty sumy ubezpieczenia nie może być potraktowane jako
część treści oferty, co do której zamawiający mógłby wystosować żądanie wyjaśnień,
zgodnie z art. 87 ust. 1 zd. 1 Pzp, gdyż ograniczeniem wysokości sum ubezpieczenia do
60% i 20% odwołujący naruszył wymaganie zamawiającego w sposób istotny, który nie daje
podstaw do zakwalifikowania tego ograniczenia jako element oferty, w stosunku do którego
zamawiający mógłby żądać wyjaśnień, na podstawie art. 89 ust. 1 zd. 1 Pzp. Wyjaśnienia
treści oferty w tym zakresie mogłyby mieć znamiona próby prowadzenia między
zamawiającym a wykonawcą negocjacji dotyczących złożonej oferty i nawet zmiany treści
oferty po upływie terminu do składania ofert, co stanowiłoby naruszenie art. 89 ust. 1 zd. 2
oraz art. 84 ust. 1 Pzp.
Przepis art. 89 ust. 1 Pzp brzmi: »W toku badania i oceny ofert zamawiający może żądać
od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści złożonych ofert. Niedopuszczalne jest
prowadzenie między zamawiającym a wykonawcą negocjacji dotyczących złożonej oferty
oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w jej treści«, a przepis
art. 84 ust. 1 Pzp brzmi: »Wykonawca może, przed upływem terminu do składania ofert,
zmienić lub wycofać ofertę«, z czego a contrario wynika, że niedopuszczalne są zmiany
oferty po upływie terminu do składania ofert.
Zgodnie z opinią lekarza Zbigniewa O. specjalisty chorób wewnętrznych załączony do
oferty katalog operacji chirurgicznych stanowiący aneks nr 1 do o.w.d.u. zawiera wykaz
operacji wymaganych przez zamawiającego w ust. 2.8 załącznika nr 2 do specyfikacji.
Jednak w pozycji nr 326 na str. 71 oferty znajduje się treść cyt. »Amputacja kończyny górnej
na wysokości ramienia«, a odwołujący nie wykazał, że gdzie indziej w ofercie znajduje się
deklaracja o amputacji kończyny górnej bez ograniczenia wysokości.
W zestawieniu z pozycjami o nrach 241 i 242 na str. 68 oferty, gdzie zostały
zadeklarowane cyt. »Całkowite wycięcie nerki« i »Częściowe wycięcie nerki«, zamawiający
zasadnie może stwierdzić, że odwołujący zamierza ograniczyć swoją odpowiedzialność tylko
do wskazanej w pkt 326 amputacji kończyny górnej na wysokości ramienia bez objęcia
ubezpieczeniem amputacji kończyny górnej na innej wysokości.
Te same zastrzeżenia odnoszą się do wykazanych przez zamawiającego pozycji
amputacji kończyny dolnej, wycięcia przełyku, wycięcia trzustki, usunięcia zmiany nerki.
Ponadto odwołujący nie spełnił wymagań zamawiającego w przypadku operacji
przeszczepu serca. Odwołujący w pkt 41 (str. 41 oferty) zadeklarował swoją
odpowiedzialność w przypadku cyt. »Przeszczep płuc i serca«, gdy zamawiający wymagał
tylko odszkodowania w przypadku przeszczepu serca. Nie można stwierdzić, że odwołujący
zastosował spójnik „i” w wyrażeniu cyt. »Przeszczep płuc i serca« [pkt 41 str. 59 oferty] jako
funktor alternatywy nierozłącznej (zwykłej), gdyż w tabelarycznym, szczegółowym
zestawieniu operacji odwołujący nie stosował w innych miejscach takiej zmiany funkcji
spójnika „i”. Dlatego w przedmiotowych tabelach oferty należy spójnik „i” odczytywać jako
funktor koniunkcji. Wobec tego wykonawca pominął w wykazie operację przeszczepu serca,
a był obowiązany do uwzględnienia tej operacji, zgodnie z postanowieniami specyfikacji.
Również na inne znaczenie tego spójnika „i” nie wskazują żadne klauzule czy deklaracje
odwołującego zawarte w ofercie.
Na fakt traktowania jednoczesnego przeszczepu płuca i serca przez odwołującego
wskazują także pozycje nrach 30-32 na str. 59 oferty, gdzie przedstawił dwie operacje
połączone spójnikiem „i” [nr 30], a niżej odwołujący wskazał każdą z tych operacji oddzielnie
[nry 31 i 32], a więc spójnik „i” występuje tu bez wątpienia jako funktor koniunkcji. Brak jest
przesłanek, aby wyraz „i” w innych miejscach tabeli traktować inaczej niż jako funktor
koniunkcji.
Odwołujący nie wykazał, że możliwość odmiennego traktowania znaczenia tego wyrazu
wynika ze szczególnej treści, konstrukcji zdania lub klauzuli bądź z innych przyczyn.
Odwołujący nie wykazał czynników, na których podstawie można byłoby wyraz „i”
potraktować w cytowanym wyrażeniu »Przeszczep płuc i serca« odmiennie niż jako funktor
koniunkcji, a gdzie indziej – w pozycjach o nrach 30-32 – jako funktor alternatywy zwykłej.
Wyrażenia te mimo innej zawartości semantycznej z punktu widzenia logiki są takimi samymi
koniunkcjami, dla których prawdziwości muszą być prawdziwe oba elementy składniowe, a
odwołujący nie wykazał zaistnienia przyczyny, aby traktować wyrażenie »Przeszczep płuc i
serca« jako alternatywę nierozłączną, dla której prawdziwości wystarcza aby jeden z
członów był prawdziwy.
Taka zmiana funkcji spójników jako funktorów alternatywy zwykłej i koniunkcji występuje
przykładowo w art. 3 ust. 1 pkt 3a Pzp, który brzmi cyt. »Ustawę stosuje się do udzielania
zamówień publicznych, zwanych dalej „zamówieniami”, przez: [3a)] związki podmiotów, o
których mowa w pkt 1 i 2, lub podmiotów, o których mowa w pkt 3«, gdzie nie jest ważne, w
którym punkcie jest mowa do danym podmiocie, aby podmiot lub związek podmiotów był
obowiązany stosować ustawę z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych.
Podobnie zamawiający mógł zastosować zmianę funkcji spójnika „i” w wyliczeniu bez
stosowania punktów w ust. 2.8 na str. 17 i 18 specyfikacji, gdyż nie dokonywał tego
wyliczenia w sposób precyzyjny.
Powyższa analiza wynika z rozważań zawartych w dziele »Logika praktyczna« Zygmunta
Ziembińskiego, PWN Warszawa 1984, str. 67, 68, 75 i 76.
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie złożonej na rozprawie stwierdził, że w ust. 2.10
„Opisu przedmiotu zamówienia” str. 18 specyfikacji (załącznik nr 2) zamawiający wymagał,
aby wykonawca załączył do oferty cyt. »wykaz dokumentów, w tym: wzór deklaracji
przystąpienia do ubezpieczenia z oświadczeniem, że są to wszystkie dokumenty niezbędne
do objęcia ochroną ubezpieczenia pracowników zamawiającego i ich współmałżonków i
pełnoletnich dzieci«. Natomiast na stronach 40-43 oferty na końcu każdej z 22 rubryk
znajduje się dopisek cyt. »inne dokumenty na życzenie Towarzystwa«. Również tymi
stwierdzeniami wykonawca naruszył postawione przez zamawiającego wymaganie w sposób
istotny. Zamawiający nie ma podstaw do zakwalifikowania tego dopisku jako element oferty,
w stosunku do którego zamawiający mógłby żądać wyjaśnień, na podstawie art. 89 ust. 1 zd.
1 Pzp. Wyjaśnienia treści oferty w takim zakresie mogłyby nosić znamiona prowadzenia
między zamawiającym a wykonawcą negocjacji dotyczących złożonej oferty i zmiany treści
oferty po upływie terminu do składania ofert, co stanowiłoby naruszenie art. 89 ust. 1 zd. 2
oraz art. 84 ust. 1 Pzp.
Także w odpowiedzi na odwołanie zamawiający wskazał, że w ust. 2.2 „Opisu
przedmiotu zamówienia” str. 16 specyfikacji (załącznik nr 2) zostało zdefiniowane pojęcie
partnera życiowego stawiające jedyne ograniczenie, że cyt. »Partner życiowy nie może być
spokrewniony z płatnikiem«. Natomiast odwołujący wprowadził ograniczenie dalej idące
pojęcia „Partnera życiowego” dopisując na str. 43 i 44 oferty zaistnienie innych czynników.
Również takie ograniczenie pojęcia „Partnera życiowego” nie może być potraktowane jako
część treści oferty, co do której zamawiający mógłby wystosować żądanie wyjaśnień,
zgodnie z art. 87 ust. 1 zd. 1 Pzp. Wyjaśnienia treści oferty w takim zakresie mogłyby nosić
znamiona prowadzenia między zamawiającym a wykonawcą negocjacji dotyczących
złożonej oferty i zmiany treści oferty po upływie terminu do składania ofert, co stanowiłoby
naruszenie art. 89 ust. 1 zd. 2 oraz art. 84 ust. 1 Pzp.
Wobec tego zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp przez jego niewłaściwe
zastosowanie, tj. wadliwe uznanie, że oferta odwołującego podlega odrzuceniu z powodu jej
niezgodności z treścią specyfikacji oraz zarzut naruszenia art. 87 ust. 1 Pzp przez jego
niezastosowanie i niewezwanie do złożenia wyjaśnień przez odwołującego – nie zasługują na
uwzględnienie.
Zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 i 3 Pzp – zasady zachowania uczciwej konkurencji i
równego traktowania wykonawców oraz zasady udzielania zamówienia zgodnie z przepisami
ustawy nie zasługuje na uwzględnienie jako zbyt ogólny i nie dowiedziony przez
odwołującego.
Od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych, które nastąpiło 2 marca 2004 r. nie obowiązuje przepis art. 79 ust. 1 ustawy z
dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (ostatnie miejsce publikacji Dz. U. z
2002 r. Nr 72, poz. 664, Nr 113, poz. 984 i Nr 197, poz. 1661 oraz z 2003 r. Nr 2, poz. 16, Nr
130, poz. 1188 i Nr 165, poz. 1591). Przepis ten brzmiał: »Dostawcom lub wykonawcom,
których interes prawny doznał uszczerbku w wyniku naruszenia przez zamawiającego
określonych w ustawie zasad udzielania zamówień, przysługują środki odwoławcze
przewidziane w niniejszym rozdziale«. Pod rządami tej ustawy odwołujący [i protestujący]
mieli obowiązek wskazać naruszenie którejś z zasad udzielania zamówień. Jednak wobec
obecnie obowiązującego art. 179 ust. 1 Pzp o brzmieniu »Środki ochrony prawnej określone
w niniejszym dziale przysługują wykonawcy, uczestnikowi konkursu, a także innemu
podmiotowi, jeżeli ma lub miał interes w uzyskaniu danego zamówienia oraz poniósł lub
może ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów niniejszej
ustawy«, odwołujący nie musi wykazywać naruszenia zasad zamówień publicznych, aby
odwołanie podlegało rozpoznaniu przez Krajową Izbę Odwoławczą. Odwołujący
wystarczająco wskazał naruszenie przez zamawiającego szczegółowych przepisów ustawy z
dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych, aby odwołanie mogło być
rozpoznane, mimo nie wykazania naruszenia art. 7 ust. 1 i 3 Pzp. W związku z powyższym
zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 i 3 Pzp, jako gołosłowny, nie zasługuje na uwzględnienie.
W ocenie składu orzekającego Izby, zarzut naruszenia art. 92 ust. 1 pkt 2 Pzp przez brak
wskazania podstawy faktycznej odrzucenia oferty odwołującego ze względu na brak
wykazania wpływu tego uchybienia na wynik postępowania – nie zasługuje na
uwzględnienie.
Zamawiający w pismach z 25 marca 2011 r. i 8 kwietnia 2011 r. zawiadomił
odwołującego o wyborze najkorzystniejszej oferty i o odrzuceniu oferty odwołującego.
Jednocześnie zamawiający podał uzasadnienie faktyczne i prawne tej czynności.
Skład orzekający Izby stwierdza, że uzasadnienie faktyczne zawierało tylko niektóre
powody odrzucenia oferty, które na rozprawie okazały się odpowiadającymi stanowi
faktycznemu i powody te były wystarczające do odrzucenia oferty odwołującego. Tym
niemniej zamawiający nie wykazał wszystkich przyczyn odrzucenia oferty lub wykazał je zbyt
nieprecyzyjnie. Wymóg podania przez zamawiającego uzasadnienia faktycznego i prawnego
wynika z przepisu art. 92 ust. 1 pkt 2 Pzp. Ze względu na ogólne sformułowanie tego
przepisu ustawowy wymóg odnosi się do podania wszystkich przyczyn faktycznych i
prawnych uzasadniających odrzucenie oferty. Podanie wszystkich powodów odrzucenia
oferty wynika także z obowiązku zbadania oferty w nieograniczonym zakresie, na podstawie
art. 20 ust. 1 Pzp, który brzmi »Komisja przetargowa jest zespołem pomocniczym kierownika
zamawiającego powoływanym [1] do oceny spełniania przez wykonawców warunków udziału
w postępowaniu o udzielenie zamówienia oraz [2] do badania i [3] oceny ofert«.
Jednak naruszenia przepisów we wskazanym zakresie nie miało lub nie mogło mieć
istotnego wpływu na wynik postępowania. Uchybienie to nie może zostać potraktowane jako
podstawa uwzględnienia odwołania, zgodnie z art. 192 ust. 2 Pzp. Podobne orzeczenie
zostało wydane przez Krajową Izbę Odwoławczą 2 kwietnia 2009 r. (sygn. akt: KIO/UZP
355/09).
Przepis art. 92 ust. 1 pkt 2 Pzp brzmi: »Niezwłocznie po wyborze najkorzystniejszej oferty
zamawiający jednocześnie zawiadamia wykonawców, którzy złożyli oferty, o: […]
wykonawcach, których oferty zostały odrzucone, podając uzasadnienie faktyczne i prawne«,
a przepis art. 192 ust. 2 Pzp brzmi: »Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie
przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o
udzielenie zamówienia«, z czego a contrario wynika, że Izba nie uwzględnia odwołania,
jeżeli nie stwierdzi naruszenia przepisów ustawy, które miało wpływ lub mogło mieć istotny
wpływ na wynik postępowania.
Zamawiający – podczas prowadzenia postępowania – nie naruszył wskazanych przez
odwołującego przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych
lub naruszył je w sposób nie mający wpływu na wynik postępowania.
Z powyższych względów oddalono odwołanie, jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania.
Przewodniczący: ……………