Sygn. akt IV Cz 284/13
Dnia 22 maja 2013r.
Sąd Okręgowy w Słupsku, Wydział IV Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Wanda Dumanowska ( spr. )
Sędziowie: SO Andrzej Jastrzębski
SO Mariusz Struski
po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2013r., w Słupsku
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku (...) Sp. z o.o. w S.
z udziałem C. K. i I. K.
o stwierdzenie nabycia spadku po J. P.
na skutek zażalenia wnioskodawcy
na postanowienie Sądu Rejonowego w Słupsku
z dnia 5 lutego 2013r. – sygn. akt IX Ns 86/11
postanawia:
oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Słupsku odmówił podjęcia zawieszonego postępowania i umorzył postepowanie w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku po J. P., zawieszonego postanowieniem z dnia 13 stycznia 2012r. na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 kpc, bowiem wnioskodawca nie wykonał nałożonych nań zobowiązań w postaci wskazania danych i adresu dzieci H. P., przez co sprawie nie można było nadać dalszego biegu. Jako podstawę wydania zaskarżonego postanowienia w zakresie punktu 1 Sąd wskazał art. 180 § 1 kpc a contrario, podnosząc, iż nie ustała przyczyna zawieszenia, bowiem wnioskodawca nie uczynił zadość zobowiązaniu Sądu w pełnym zakresie, natomiast w zakresie punktu 2 Sąd wskazał jako podstawę art. 182 § 1 zdanie pierwsze kpc, bowiem od daty zawieszenie postepowania upłynął już rok.
Zażalenie na to postanowienie, w zakresie umorzenia postępowania, złożył pełnomocnik wnioskodawcy, zarzucając naruszenie art. 182 § 1 w zw. art. 177 § 1 pkt 6 kpc poprzez jego błędną interpretację i przyjęcie, że w zaszły przesłanki do umorzenia postępowania. W konkluzji wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd II-ej instancji zważył co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Skarżący, powołując się na naruszenia wskazanych przepisów procesowych, starał się wykazać, iż w niniejszej sprawie nie zachodzą przesłanki do umorzenia postepowania, bowiem wniosek o podjęcie postepowania wpłynął przed upływem roku od daty wydania postanowienia o jego zawieszeniu. Na potwierdzenie słuszności swoich twierdzeń odwołał się do poglądu wyrażonego przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 5 marca 2002 r., w sprawie I CKN 446/01.
Argumentów wnioskodawcy nie można uznać za słuszne. Wskazany przez pełnomocnika wnioskodawcy pogląd Sądu Najwyższego odnosi się do sytuacji procesowej gdy przyczyną zawieszenia postepowania był art. 177 § 1 pkt 5 k.p.c., a następuje ono w razie niestawiennictwa obu stron na rozprawie lub niestawiennictwa powoda. W takiej sytuacji procesowej, zgodzić się należy z przytoczonym poglądem, iż przyczyną umorzenia postępowania jest tylko niezgłoszenie wniosku o podjęcie postępowania; a contrario - jeżeli wniosek został zgłoszony, to brak jest podstaw do umorzenia postępowania.
W realiach niniejszej sprawy zawieszenie postepowania nastąpiło na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 kpc, czyli wobec niemożności nadania sprawie dalszego biegu z przyczyny leżącej po stronie wnioskodawcy. Przed upływem roku od daty wydania tegoż postanowienia wnioskodawca złożył wniosek o jego podjęcie, ale został on oddalony, bowiem sprawie nadal nie można nadać biegu z uwagi na niewykonanie w części zarządzenie zobowiązującego do podania danych i adresów części spadkobierców.
Zasadności wydania postanowienia o odmowie podjęcia zawieszonego postepowania, zawartego w punkcie 1-szym zaskarżonego postanowienia, wnioskodawca nie zakwestionował i uprawomocniło się ono z upływem dnia 2 kwietnia 2013r. Tym samym Sąd II-ej instancji nie jest uprawniony do badanie słuszności jego wydania. Zatem uznać należy, iż wniosek ten nie wywołał skutku prawnego w postacie przerwania biegu terminu określonego w art. 182 § 1 kpc i Sąd Rejonowy uprawniony był do umorzenia postępowania o czym orzekł w punkcie 2 zaskarżonego postanowienia.
Wobec powyższego, na podstawie art. 385 kpc, należało orzec jak w sentencji.