Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 2343/11

WYROK
z dnia 9 listopada 2011 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący: Robert Skrzeszewski

Protokolant: Łukasz Listkiewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2011 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 28 października 2011 r. przez
wykonawcę NextiraOne Polska Sp. z o.o., 00-805 Warszawa, ul. Chmielna 85/87 w
postępowaniu prowadzonym przez Uniwersytet Humanistyczno – Przyrodniczy J.
Kochanowskiego w Kielcach, 25-369 Kielce, ul. śeromskiego 5

przy udziale wykonawcy "Qumak – Sekom" S.A., 00-807 Warszawa, al. Jerozolimskie 94
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego

orzeka:

1. uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie treści Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia w zakresie objętym zarzutami odwołania i czynności
zaproszenia do składania ofert oraz nakazuje Zamawiającemu przeprowadzenie z
wykonawcami dialogu konkurencyjnego w zakresie objętym zarzutami odwołania,

2. kosztami postępowania obciąża Uniwersytet Humanistyczno – Przyrodniczy J.
Kochanowskiego w Kielcach, 25-369 Kielce, ul. śeromskiego 5 i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę
NextiraOne Polska Sp. z o.o., 00-805 Warszawa, ul. Chmielna 85/87 tytułem
wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od Uniwersytetu Humanistyczno – Przyrodniczego J. Kochanowskiego
w Kielcach, 25-369 Kielce, ul. śeromskiego 5 na rzecz wykonawcy NextiraOne
Polska Sp. z o.o., 00-805 Warszawa, ul. Chmielna 85/87 kwotę 15 000 zł 00 gr

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) stanowiącą koszty postępowania
odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od odwołania.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Kielcach.


Przewodniczący: ……………

Sygn. akt: KIO 2343/11

U z a s a d n i e n i e

Zamawiający - Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy Jana Kochanowskiego w
Kielcach, ul. śeromskiego 5, 25-369 Kielce wszczął postępowanie o udzielenie zamówienia
publicznego prowadzonego w trybie dialogu konkurencyjnego na „Wykonanie dokumentacji
projektowo-wykonawczej, która będzie podstawą do realizacji inwestycji w zakresie IT;
całościowa „pod klucz" realizacja infrastruktury teleinformatycznej", znak postępowania:
DP/2310/30/10.

Ogłoszenie o zamówieniu opublikowane zostało w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 14 kwietnia 2010 r. pod numerem 2010/S 72-108195.

Zamawiający przekazał Odwołującemu - NextiraOne Polska Sp. z o.o., ul. Chmielna
85/87, 00-805 Warszawa specyfikację istotnych warunków zamówienia pocztą w dniu 18
października 2011 r. wraz z zaproszeniem do składania ofert i w tej dacie powziął on
informację o treści SIWZ.

Nie zgadzając się z niektórymi postanowieniami SIWZ Odwołujący w dniu 28
października 2011r.wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej.

W swoim odwołaniu zarzucił Zamawiającemu naruszenie:
1) art. 29 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez opisanie
przedmiotu zamówienia w sposób utrudniający uczciwą konkurencję,
2) art. 29 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez niejednoznaczne i
nieprecyzyjne określenie przedmiotu zamówienia,
3) art. 7 ust. 1 Prawo zamówień publicznych poprzez prowadzenie postępowania
w sposób niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania
wykonawców.

W związku z podniesionymi zarzutami, Odwołujący wnosił o nakazanie
Zamawiającemu zmiany szczegółowego opisu przedmiotu zamówienia, zawartego w
załączniku nr 1 do specyfikacji istotnych warunków zamówienia poprzez usunięcie z tego
opisu postanowień o charakterze dyskryminacyjnym, w szczególności z uwzględnieniem
zarzutów powołanych w uzasadnieniu, oraz o dokonanie opisu przedmiotu zamówienia w
sposób zapewniający jednoznaczne i wyczerpujące oraz zgodne z zasadami równego
traktowania i uczciwej konkurencji opisanie przedmiotu zamówienia, w szczególności

poprzez uwzględnienie koniecznych zmian opisu przedmiotu zamówienia, wskazanych w
treści uzasadnienia odwołania.

Pierwsza grupa zarzutów dotyczyła wymagań dla sieci szkieletowej (i_net).
W pierwszym zarzucie Odwołujący zwrócił uwagę, że postanowienia SIWZ zmuszają
do zaoferowania urządzeń pochodzących od jednego producenta.
Wskazał, że w punkcie 13 Załącznika nr 1 do SIWZ (pkt. 13.1. - Sieć szkieletowa
[LNET], ppkt. 13.1.1. - Założenia, str. 40 załącznika nr 1), Zamawiający określił, że dla
zapewnienia spójności działania sieci i zwiększenia jednolitości mechanizmów zarządzania
wymagane jest by:
1. Bramy/routery brzegowe/dostępowe (LNET-GW]
2. Przełączniki sieciowe (l_NET-SW_CORE_l, I_NET-SW_CORE_2, I_NET-
SW_ACC_1, LNET-SW_ACC_2,1_NET-SW_CPD_1,1_NET-SW_CPD_2,1_NET-SW_DMZ,
I_NET-SW_ADM)
3. Centralne zapory sieciowe (I_NET-FW_CORE)
4. Bramy/zapory sieciowe dla systemu alternatywnego dostępu administratorów
(I_NET-OOBM.FW)
pochodziły od jednego producenta i były zarządzane z poziomu dedykowanego
systemu zarządzającego siecią i bezpieczeństwem (I_MGMT-NET_SEC) zapewnianego
przez producenta sprzętu. W dalszej części załącznika nr 1 do SIWZ Zamawiający opisał
szereg wymagań dla urządzeń, które mają być dostarczone w ramach Sieci szkieletowej.
Zdaniem Odwołującego parametry poszczególnych urządzeń są zapewniane przez
różnych producentów (np. Cisco i Helwett- Packard, w części związanej z bezpieczeństwem
Crossbeam, Fortinet), natomiast wszystkie opisane przez Zamawiającego wymagania
łącznie posiadają wyłącznie urządzenia producenta Juniper Networks.

Odwołujący zastrzegł, że nie neguje potrzeby zapewnienia spójności działania sieci i
jednolitości mechanizmów, jednak warunek ten może być – według niego - spełniony
również w wyniku dostarczenia i skonfigurowania urządzeń pochodzących od różnych
producentów.

Wymaganie dostarczenia urządzeń pochodzących od jednego producenta, w
połączeniu z opisem wymaganych przez Zamawiającego funkcji, wskazuje – w ocenie
Odwołującego - na konieczność dostarczenia urządzeń konkretnego producenta - Juniper
Networks.

Odwołujący wskazał ponadto, że zgodnie z treścią pkt. XVI. SIWZ spójność systemu
zarządzania stanowi jedno z kryteriów oceny ofert (ppkt. 4 - skala integracji - jednolitość

systemu zarządzania infrastrukturą, waga 10%). Skoro celem Zamawiającego jest wybór
spójnego rozwiązania i zdecydował się na różnicowanie punktów przyznanych
poszczególnym wykonawcom w ramach oceny, nie ma podstaw do narzucania wykonawcom
sposobu zapewnienia tej spójności poprzez wymaganie dostarczenia urządzeń
pochodzących od jednego producenta. Uważał, że to wykonawcy powinni decydować o
sposobie zapewnienia tej spójności. Jeśli wykonawcy zdecydują się na zaoferowanie
urządzeń pochodzących od różnych producentów, ponoszą ryzyko przyznania im mniejszej
ilości punktów w przypadku, gdy urządzenia te nie będą stanowić spójnego systemu.
Pozostawienie wymagania dostarczenia urządzeń pochodzących od jednego producenta
ogranicza zatem konkurencję wykonawców i czyni sposób oceny ofert całkowicie
nieracjonalnym.

W ramach tego zarzutu Odwołujący wnosił o rezygnację z wymagania, aby
urządzenia wymienione w punkcie 13 załącznika nr 1 do SIWZ (pkt. 13.1. - Sieć szkieletowa
[LNET], ppkt. 13.1.1. - Założenia, str. 40 Załącznika nr 1) pochodziły od jednego producenta.

W drugim, trzecim, czwartym i piątym zarzucie podniósł na nieuzasadnione
potrzebami Zamawiającego wymagania dla urządzeń, które wskazują na konkretnego
producenta.

Wywodził, że zgodnie z treścią pkt. 13.1.2.2. załącznika nr 1 do SIWZ (str. 47
Załącznika) Zamawiający wymaga, aby przełącznik rdzeniowy typu 1 (I_NET-SW_C0RE_1)
miał tablicę adresów MAC (tablica CAM) o wielkości 24 000 wpisów, natomiast zgodnie z
treścią pkt. 13.1.2.3. załącznika nr 1 do SIWZ (str. 48 Załącznika) przełącznik rdzeniowy typu
2 (LNET-SW_C0RE_2) musi posiadać tablicę adresów MAC o wielkości 6 000 wpisów.
Biorąc pod uwagę, że przełączniki te mają pracować w stosie i współdzielić tablicę adresów
MAC (wymaganie określone na str. 42 załącznika nr 1 „Przełączniki w obrębie stosu
stanowiące jeden wirtualny przełącznik muszą co najmniej: pkt. 1 Współdzielić tablicę CAM")
stanowi to – w ocenie Odwołującego - sprzeczność w wymaganiach Zamawiającego.

Podkreślił, że urządzenia te w założeniu Zamawiającego mają być redundantne, a w
przypadku różnicy w funkcjonalnościach obu urządzeń redundantność nie będzie
zapewniona.

Wyjaśniał, że w przypadku awarii urządzenia posiadającego tablicę adresów MAC o
wielkości wpisów 24 000, drugie urządzenie przejmie jego funkcje, jednak tylko do poziomu
własnej funkcjonalności, to jest 6 000 wpisów.

Według niego powyższa sprzeczność wskazuje na to, że wymaganie dotyczące
wielkości wpisów przełączników nie zapewnia celu, dla którego zostało wprowadzone.

Powyższe oznacza preferowanie urządzenia producenta Juniper Networks, ponieważ
wymagania te ściśle odpowiadają specyfikacjom technicznym urządzeń tego producenta i
dla zapewnienia wymagania w zakresie wymaganej ilości wpisów dla przełączników
Wykonawcy, którzy chcieliby zaoferować przełączniki innych producentów, musieliby
zaoferować urządzenia kilkakrotnie droższe od przełączników Juniper Networks.

Na tle drugiego zarzutu Odwołujący wnosił o zmianę wymagania w pkt. 13.1.2.2.
załącznika nr 1 do SIWZ poprzez określenie, że wymagana jest taka sama ilość wpisów dla
obu rodzajów przełączników - typu 1 i typu 2.

Przy trzecim zarzucie Odwołujący zwrócił uwagę na fakt, że zgodnie z treścią
załącznika nr 1 do SIWZ Zamawiający dopuszcza w specyfikacji dla przełącznika
rdzeniowego typu 1 (I_NET- SW_C0RE_1) przełącznik modularny i jednocześnie żąda, aby
w takim przypadku przełącznik rdzeniowy typu 2 miał formę karty do przełącznika
modularnego.

W ocenie Odwołującego wymaganie, aby przełącznik rdzeniowy miał formę karty do
przełącznika modularnego, nie jest uzasadnione potrzebami Zamawiającego.

Powołał się przy tej argumentacji na postanowienie zawarte na str. 39 załącznika nr 1
do SIWZ, w którym Zamawiający wymagał, aby system był niezawodny, co powoduje, że
konieczne jest zapewnienie redundantności dostarczanych urządzeń.

Wywodził, że w konsekwencji specyfikacja funkcjonalnościowa dla przełącznika
rdzeniowego typu 2 (I_NET-SW_C0RE_2) powinna być taka sama jak przełącznika
rdzeniowego typu 1 (I_NET-SW_C0RE_1).

Zdaniem Odwołującego w przypadku użycia przełącznika rdzeniowego jako karty do
przełącznika modularnego redundantność i niezawodność nie będzie zapewniona, a
wymaganie dotyczące możliwości zastosowania przełącznika rdzeniowego jako karty do
przełącznika modularnego jest zatem nieuzasadnione potrzebami Zamawiającego i preferuje
urządzenia Juniper Netorks, których specyfikacje techniczne zapewniają taką możliwość.

Przy trzecim zarzucie Odwołujący zgłosił wniosek o rezygnację z wymagania, aby
przełącznik rdzeniowy miał formę karty do przełącznika modularnego.

Podnosząc czwarty zarzut dodatkowo Odwołujący wskazał, że zgodnie z treścią
załącznika nr 1 do SIWZ (w specyfikacji wszystkich przełączników rdzeniowych i
szkieletowych) pojawiają się wymagania odnośnie wielkości pamięci flash (w jednych
przypadkach jest to 1GB, w innych - 128MB: poz. 5 tabeli na str. 47, poz. 4 tabeli na str. 47,
poz. 4 tabeli na str. 48 i poz. 5 tabeli na str. 49, poz. 6 tabeli na str. 51, poz. 6 tabeli na str.
51 itd.).

Odwołujący stanął na stanowisku, ze wymagania te nie są w żaden sposób
uzasadnione potrzebami Zamawiającego i preferują urządzenia producenta Juniper
Networks.

Podkreślił, że w pamięci flash przechowywane są obrazy oprogramowania i pliki
konfiguracyjne, przy czym różni producenci stosują różne formaty plików, które „zajmują"
różne ilości pamięci flash. W konsekwencji wymagania dotyczące pojemności pamięci flash
są różne w zależności od konkretnych, zastosowanych w danym systemie rozwiązań.

Według Odwołującego potrzeba Zamawiającego powinna być zatem zdefiniowana
jako możliwość przechowywania w pamięci flash określonej ilości tych plików, nie zaś jako
wymaganie określające jej statyczną pojemność. Zamawiający powinien określić swoje
wymagania w tym zakresie (np. możliwość przechowywania 50 plików konfiguracyjnych, co
pojawia się zresztą przy opisie części produktów, np. w poz. 18 tabeli na str. 48 załącznika nr
1 do SIWZ).

Zauważył także, że wymagania Zamawiającego wskazują na przyjęcie jako
wymaganych w SIWZ funkcjonalności wprost przejętych z kart katalogowych Juniper
Networks.

Argumentował, że nie ma innego racjonalnego wytłumaczenia dla faktu, iż dla
jednego przełącznika rdzeniowego Zamawiający wymaga 1GB pamięci flash, a dla drugiego
tylko 128MB.

Odwołujący obok czwartego zarzutu wnosił o usunięcie wymagań dotyczących
wielkości pamięci flash lub ich zastąpienia wymaganiami funkcjonalnymi, a nie
wielkościowymi, to jest określenia minimalnej ilości plików możliwych do zamieszczenia w
pamięci flash.

W piątym zarzucie zaznaczył, że zgodnie z treścią pkt. 5 (str. 42 załącznika nr 1 do
SIWZ), w wymaganiach na stos przełączników stanowiących przełącznik wirtualny
Zamawiający określił, że „przełącznik kontrolujący pracę stosu (master) musi być
automatycznie zastąpiony przełącznikiem pełniącym rolę backup'u (wybór przełącznika
backup nie może odbywać się w momencie awarii przełącznika master)”.

Przyznał, że intencja Zamawiającego była słuszna (szybsze przywrócenie działania
stosu po awarii), jednak rozwiązanie tego rodzaju jest stosowane wyłącznie przez
urządzenia producenta Juniper Networks, co wskazuje na wymagane przez Zamawiającego
rozwiązanie oparte na konieczności dostarczenia przełączników tego jednego producenta.

Zauważył przy tym, że dostępne na rynku rozwiązania oparte na urządzeniach innych
producentów umożliwiają przywrócenie działania stosu w sposób niezależny od tego, czy
przełącznik zapasowy jest wybierany dynamicznie, czy też jest to wcześniej zdefiniowany
przełącznik zapasowy.

Przekonywał, ze istnieją równoważne, alternatywne rozwiązania, oparte na innym
algorytmie wyboru przełącznika zapasowego, a zatem ograniczenie możliwego do
zaoferowania urządzenia do jednego producenta jest zatem całkowicie nieuzasadnione
potrzebami Zamawiającego.

Odwołujący podnosząc piąty zarzut wnosił o usunięcie postanowienia pkt. 5 na str. 42
Załącznika nr 1 do SIWZ, zgodnie z którym „przełącznik kontrolujący pracę stosu (master)
musi być automatycznie zastąpiony przełącznikiem pełniącym rolę backup'u (wybór
przełącznika backup nie może odbywać się w momencie awarii przełącznika master)", lub
jego zastąpienie wymaganiem funkcjonalnym (np. w taki sposób, aby wymagane było
przywrócenie działania stosu w momencie awarii przełącznika typu master w stosie w
określonym, minimalnym czasie).

Zgłaszając zarzuty od szóstego do dziewiątego jako ich istotę określił istnienie
sprzeczności i niemożliwości do spełnienia wymagania dla urządzeń.

W związku z tym przy szóstym zarzucie zauważył, że zgodnie z treścią pkt. 7 -
Wymagania ogólne dla systemu (str. 17 załącznika nr 1 do SIWZ) rolę przełączników
dostępowych mają pełnić przełączniki dostępowe modularne lub przełączniki dostępowe typu
1 (I_NET-SW_ACC_1) i typu 2 (I_NET-SW_ACC_2) zebrane w grupy, nazywane
elementami dostępowymi, z których każdy będzie posiadał połączenie o przepustowości 10
Gbps do elementu rdzeniowego w GWS1 i do elementu rdzeniowego w GWS2.

Uważał, że z postanowień załącznika nr 1 do SIWZ określających wymagania dla
przełączników (pkt. 13.1.1.2, poz. 20 tabeli na str. 49 - pkt. 13.1.2.4, poz. tabeli na str. 50 -
pkt. 13.1.2.5) wynika jednak, że nie jest możliwe dostarczenie przełączników modularnych.
Zgodnie z powołanymi postanowieniami konieczne jest bowiem, aby przełączniki posiadały
możliwość tworzenia stosu, a przełączniki modularne tej możliwości nie posiadają. Biorąc
pod uwagę dużą ilość punktów, gdzie wymagane jest uzyskanie dużej liczby portów
dostępowych, wskazane jest stosowanie w tym przypadku przełączników modularnych, a nie
stakowalnych.

W jego ocenie zapewni to większą wydajność i stabilność pracy sieci oraz w odczuciu
Odwołującego zapewni korzyści finansowe. Wymaganie Zamawiającego jest zatem
całkowicie nieuzasadnione z punktu widzenia jego rzeczywistych potrzeb.

Ponadto zaznaczył, że zgodnie z treścią wymagania określonego na str. 42, 43, 48,
49, 50 i 52 załącznika nr 1 do SIWZ przełączniki dostępowe typu 1 (I_NET-SW_ACC_1) i
typu 2 (I_NET-SW_ACC_2), stanowiące element dostępowy muszą tworzyć stos zbudowany
w oparciu o połączenia (backplane) o przepustowości co najmniej 64 Gbps, tam gdzie jest to
możliwe (bliskie odległości - ta sama szafa lub sąsiednie szafy montażowo-dystrybucyjne),
lub połączenia o przepustowości co najmniej 10 Gbps w pozostałych przypadkach (odległe
szafy montażowo-dystrybucyjne, różne pomieszczenia lub lokalizacje). Przełączniki w
obrębie elementu dostępowego muszą być widziane jako jedno logiczne urządzenie - jeden
wirtualny przełącznik dostępowy. Biorąc pod uwagę wielkości opisywanych punktów
dostępowych, nie uda się uzyskać wymaganej przez Zamawiającego funkcjonalności -
maksymalna wielkość stosu według wymagań szczegółowych to 9x48, co łącznie daje sumę
432 portów, a tymczasem w jednej szafie wymagane jest więcej portów (np. zgodnie z
treścią wymagań ilościowych dla Systemu w obszarach [I_NET], [LWIFI], [I_UC] dla
poszczególnych lokalizacji i szaf montażowo-dystrybucyjnych, poz. tabeli dla SW15G-WMP
załącznika nr 1 do SIWZ - konieczne jest 507 portów). Sumując wartości dla poszczególnych
elementów dostępowych uzyskanie wymaganej funkcjonalności jest zatem niemożliwe.
Oznacza to – zdaniem Odwołującego, że wymaganie tworzenia stosu przez przełączniki jest
nieuzasadnione, skoro maksymalna ilość portów i tak jest większa, niż ta, którą można
obsłużyć w wyniku utworzenia stosu.

Odwołujący wnosił zatem na tle szóstego zarzutu o rezygnację z wymagania użycia
przełączników stakowalnych (tzn. dopuszczenie przełączników modularnych) z
pozostawieniem określonego w wymaganiu redundantnego podłączenia przełączników
modularnych lub stosów przełączników stakowalnych do rdzenia sieci.

Przy siódmym zarzucie podniósł, że zgodnie z treścią poz. 10 tabeli na str. 51
załącznika nr 1 do SIWZ, Zamawiający określił, aby przełączniki dostępowe typu 1
obsługiwały co najmniej 4096 sieci VLAN. Dla przełącznika rdzeniowego typu 2 Zamawiający
określił wymaganie obsługiwania co najmniej 1024 sieci VLAN dla przełącznika rdzeniowego
typu 2 (poz. 25 tabeli na str. 52 załącznika nr 1 do SIWZ) i 1024 sieci VLAN dla
przełączników dostępowych (poz. 23 tabeli na str. 53 załącznika nr 1 do SIWZ).

W ocenie Odwołującego są to wartości niemożliwe do uzyskania, ponieważ część
sieci VLAN jest zarezerwowana na wewnętrzne potrzeby urządzeń i niedostępna dla
użytkownika. Przełączniki mogą zatem faktycznie obsłużyć mniejszą ilość sieci VLAN, niż
odpowiednio 4096 i 1024.

Odwołujący wnosił w ramach siódmego zarzutu o dokonanie modyfikacji załącznika
nr 1 do SIWZ poprzez zmianę ilości obsługiwanych sieci VLAN na urządzeniach - do
wartości 4000 dla przełączników rdzeniowych typu 1 i 1000 sieci VLAN dla przełączników
rdzeniowych typu 2 oraz przełączników dostępowych.

Przywołując ósmy zarzut Odwołujący zaznaczył, że zgodnie z treścią poz. 23 tabeli
na str. 53 oraz poz. 23 na str. 54 załącznika nr 1 SIWZ (żądania dotyczące przełączników
dostępowych dla stref DMZ (I_NET-SW_DMZ) i przełączników dostępowych sieci
zarządzającej (I_NET-SW_ADM) Zamawiający wymagał, aby przełączniki obsługiwały 1024
sieci VLAN.

Twierdził, ze wymaganie to jest niemożliwe do spełnienia ze względu na okoliczności
opisane powyżej w pkt. b).

Z tego powodu Odwołujący wnosił przy ósmym zarzucie o dokonanie modyfikacji
powołanych postanowień SIWZ poprzez zmianę ilości obsługiwanych sieci VLAN na
urządzeniach - z 1024 na 1000, a także o rezygnację z wymagań wielkościowych na pamięć
flash i zastąpienie ich wymaganiami funkcjonalnymi (możliwości zmieszczenia określonej
ilości plików).

Dziewiąty zarzut zgłosił Odwołujący opierajac się na treści poz. 20 tabeli, gdzie w
wymaganiach na przełącznik dostępowy CPD typu 1 (I_NET-SW_CPD_1) Zamawiający
dopuścił zastosowanie urządzenia modularnego, jednocześnie żądając dostarczenia trzech
urządzeń typu przełącznik dostępowy CPD typu 2 (I_NET-SW_CPD_2) i ich zestakowania z
przełącznikiem typu 1 (I_NET-SW_CPD_1) - str. 52 załącznika nr 1 do SIWZ.

Zamawiajacy potraktował przedmiotowe wymaganie jako całkowicie niemożliwe do
spełnienia, bowiem jeśli Zamawiający dopuścił zastosowanie urządzenia modularnego to
konieczne jest, aby przełącznik dostępowy CPD typu 2 mógł stanowić moduł do przełącznika
modularnego (analogicznie jak ma to miejsce dla przełączników rdzeniowych). Zastosowanie
urządzeń modularnych umożliwi też zastosowanie systemów równoważenia obciążenia
(1_NET-LB_CPD) w postaci modułów dla przełączników.

Odwołujący wnosił zatem w ramach zarzutu dziewiątego o usunięcie wymagań
określonych w poz. 20 i 21 tabeli na str. 52 załącznika nr 1 do SIWZ.

Druga grupa zarzutów dotyczyła wymagań dla systemu wideokonferencyjnego.

W pierwszym zarzucie w powołanej wyżej drugiej grupie zarzutów obejmujących
wymagania dla systemu wideokonferencyjnego (I_UC-VC), Odwołujący zakwestionował
punkt 13.4.1.8 załącznika nr 1 do SIWZ z wymaganiem, że „Wdrożony system powinien
pozwolić na realizację następujących funkcji” i punkt 4, w którym Zamawiający wymaga
zapewnienia integracji z systemem Microsoft Office w zakresie wspólnej współpracy nad
dokumentami.

Podniósł, że wymaganie to wskazuje na konieczność dokonania integracji
dostarczanego systemu wideokonferencyjnego z systemem Microsoft Office z
wykorzystaniem mechanizmów wewnętrznych firmy Microsoft, a to zapewnia wyłącznie
rozwiązanie jednego producenta systemów wideokonferencyjnych - Polycom.

Zauważył, że obiektywną potrzebą Zamawiającego nie jest wykorzystanie
określonych mechanizmów, lecz możliwość wspólnej pracy w systemach nad dokumentami.

W ocenie Odwołującego tego rodzaju cel możliwy jest do zrealizowania przy
wykorzystaniu alternatywnych rozwiązań, nie wymagających wykorzystania mechanizmów
wewnętrznych Microsoft Office. Poprzez wskazane wymaganie Zamawiający zdecydował się
zatem na konieczność dostarczenia systemu opartego o urządzenia producenta Polycom, w
sposób nieuzasadniony rzeczywistymi potrzebami eliminując w tym zakresie jakąkolwiek
konkurencję.

Odwołujący wnosił wobec tego o rezygnację z tego postanowienia lub zmianę tego
postanowienia, na możliwość realizacji funkcji wspólnej współpracy nad dokumentami w
oparciu o rozwiązania nie wymagające integracji, a pozwalające na korzystanie z ww. funkcji

zarówno przez użytkowników systemu Microsoft Office oraz systemów wideo innych
producentów.

W ramach drugiego zarzutu dotyczącego wymagań dla systemu
wideokonferencyjnego Odwołujacy przypomniał, że w wymaganiach na System dystrybucji
treści cyfrowych flJJC-DMS), punkt 13.4.1.9, podpunkt 6.6 „Oprogramowanie przetwarzające
sygnały satelitarne (np. obsługujące EPG, wiele ścieżek audio/video)”, Zamawiający
wymagał obsługę EPG, nie precyzując z jakim dostawcą treści wideo (operatorem), w jakim
standardzie (np. MediaHighWay, DVB) czy też na jakiej częstotliwości ma współpracować
system.

Odwołujący twierdził, że wymaganie takie może prowadzić do sytuacji, w której
dostarczony system będzie spełniać wymagania, natomiast nie będzie możliwości jego
wykorzystania przez Zamawiającego.

Odwołujący wnosił więc o rezygnację z tego postanowienia lub o doprecyzowanie
informacji na temat operatora treści wideo oraz parametrów technicznych (standardów i
częstotliwości) związanych z funkcją EPG.

W ramach trzeciego zarzutu dotyczącego wymagań dla systemu
wideokonferencyjnego Odwołujący wskazał, że w wymaganiach tych na terminal przenośny
(I_UC- VC_TERM_MOB) punkt 13.4.2.14, podpunkt 20, Zamawiający wymagał, aby
obudowa do transportu terminala przenośnego pochodziła od producenta terminala wideo.

W ocenie Odwołującego rozwiązania innych producentów spełniają wymagania
techniczne na urządzenie, jako system wideo, natomiast nie wszyscy producenci produkują
opakowania umożliwiające bezpieczny transport urządzenia.

Wyjaśniał, że istnieją natomiast firmy, które opakowania do transportu dla terminala
wideo są w stanie przygotować na zamówienie, dokładnie na wymiar.

Odwołujący wnosił o rezygnację z tego postanowienia lub zmianę tego postanowienia
w taki sposób, aby możliwe było dostarczenie obudowy do transportu pozwalającej na
wygodny i bezpieczny transport dla oferowanego typu terminala przenośnego.

Odnośnie czwartego zarzutu dotyczącego wymagań dla systemu
wideokonferencyjnego zauważył, że w wymaganiach na System wideokonferencyjny -

wewnętrzny gatekeeper wideo (IJJC- VC_GK_CPD), punkt 13.4.2.11, podpunkt 3,
Zamawiający wymagał, aby system działał tylko w oparciu o protokół sygnalizacyjny H.323.

Według Odwołującego rozwiązania innych producentów mogą realizować pozostałe
wymagane funkcje z wykorzystaniem protokołu SIP i/lub H.323.

Odwołujący wnosił zatem o dopuszczenie możliwości realizacji wymaganych funkcji
również za pomocą protokołu SIP.

W części obejmujacej wymagania dla systemu wideokonferencyjnego został
podniesiony piąty zarzut sformułowany na podstawie wymagań dotyczacych terminali
stacjonarnych (I_UC- VC_TERM), punkt 13.4.2.13, podpunkt 6, gdzie Zamawiający
wymagał, aby terminale wideo pracowały w oparciu o protokół H.323 i/lub SIP, natomiast w
wymaganiach na wewnętrzny gatekeeper wideo (I_UC-VC_GK_CPD), dopuszczony został
tylko protokół H.323.

Wskazywał, że funkcją gatekeepera wewnętrznego jest zapewnienie obsługi terminali
wideo.

Argumentował, że wymaganie, aby gatekeeper pracował tylko w oparciu o protokół
H.323, i dopuszczenie możliwości obsługi tylko protokołu SIP dla terminali wideo
stacjonarnych prowadzi do niekompatybilności elementów systemu wideo, przez co nie
będzie można z systemu wideo korzystać.

Odwołujący wnosił o zmianę powołanego postanowienia poprzez sformułowanie
wymagania, aby gatekeeper wewnętrzny zapewniał komunikację pomiędzy terminalami
wideo z protokołem SIP oraz protokołem H.323.

Przy szóstym zarzucie skierowanym przeciwko wymaganiom dotyczącym systemu
wideokonferencyjnego Odwołujący zauważył, że przy zewnętrznym gatekeeper wideo (l_UC-
VC_GK_DMZ), punkt 13.4.2.12, podpunkt 2, Zamawiający wymagał, aby system działał tylko
w oparciu o protokół sygnalizacji H.323.

Podkreślił, że rozwiązania innych producentów mogą realizować pozostałe
wymagane funkcje z wykorzystaniem protokołu SIP i/lub H.323.

Odwołujący wnosił o dopuszczenie możliwości realizacji wymaganych funkcji również
za pomocą protokołu SIP.

Zgłaszając siódmy zarzut w części dotyczącej wymagań na system
wideokonferencyjny - zewnętrzny gatekeeper wideo (LUC- VC_GK_DMZ), punkt 13.4.2.12,
podpunkt 11, przypomniał, że Zamawiający wymagał, aby system realizował funkcje Chat w
oparciu o protokół H.323.

Zdaniem Odwołującego nowym protokołem intensywniej rozwijanym, niż „stary
protokół H.323, zapewniającym dużo bogatszy zakres funkcji nie tylko w zakresie usługi
Chat, jest protokół SIP obsługiwany przez większość producentów tego typu rozwiązań.

Odwołujący wnosił zatem o dopuszczenie możliwości realizacji wymaganych funkcji
również za pomocą protokołu SIP.

Trzecia grupa zarzutów dotyczyła wymagań dla środowiska przetwarzania danych
(i.cpd).
Zarzuty zgłoszone w tej grupie od 1 – 4 podważały te postanowienia SIWZ, które
związane były – w ocenie Odwołującego – z koniecznością zaoferowania urządzeń
pochodzących od jednego producenta.

W pierwszym zarzucie z tej grupy Odwołujacy podniósł, że Zamawiający ogranicza
konkurencję, stosując postanowienia działające na niekorzyść Zamawiającego i powoduje
dodatkowo zbędne zwiększenie kosztów oferty.

Powołał się przy tym na tabelę w punkcie 13.5.1.10, w której wymagano dostarczenia
dodatkowych, dedykowanych, licencji na bibliotekę taśmową ZS1-TL niezależnie od tego,
czy taka licencja jest wymagana zgodnie z polityką licencjonowania producenta
oprogramowania backupowego (I_CPD- BKPJJOFTj. Kwestionował również podobny zapis
znajdujący się w punkcie 22 rozdziału 13.5.2.10 opisującym (I_CPD-BKP_SOFT).

Odwołujący wnosił o zmianę zapisów i umieszczenie postanowienia „o ile dana
licencja jest wymagana zgodnie z systemem licencjonowania proponowanego systemu kopii
zapasowych”.

W drugim zarzucie twierdził, że Zamawiający ogranicza konkurencję, dodając zapisy
niezgodne z własnymi potrzebami oraz nie mające na względzie korzyści Zamawiającego,
bazując się na kartach katalogowych konkretnego producenta.

Według Odwołującego punkty 1-3 rozdziału 13.5.2.1, dotyczące (I_CPD-
BLD_CHASS), opisują na kilka sposób wymiary obudowy serwerów kasetowych znacznie
przewymiarowując (ponad dwukrotnie) infrastrukturę, a przesadne wymiarowanie nie ma na
celu zapewnienia nadmiarowości w rozumieniu ciągłości działania.

Wnioskował zatem, że jeśli Zamawiającemu zależało na odpowiedniej gęstości mocy
obliczeniowej, postanowienia powinny zawierać wskaźnik tej gęstości (np. ilość serwerów
kasetowych, możliwych do umieszczenia w szafie Rack 42"U) oraz jeśli Zamawiającego
ogranicza przestrzeń w szafie Rack, nie należy wymuszać pojemności pojedynczej obudowy,
lecz określić wysokość (w jednostkach „U" - Rack Unit) całego, kompletnego rozwiązania.

Odwołujący wnosił wobec tego o usunięcie tych regulacji, bądź określenie
oczekiwanej gęstości serwerów.

W ramach trzeciego zarzutu Odwołujący zwrócił uwagę, że Zamawiający przekłada
zapisy na karcie producenta nad własne potrzeby, bowiem punkty 6-9 rozdziału 13.5.2.1,
dotyczące (1_CPD-BLD_CHASS) oraz punkt 5 rozdziału 13.5.2.3, dotyczący (LCPD-
SW_FC), opisują nad wymiar dokładnie poszczególne parametry urządzeń, lecz nie
zawierają konkretnych funkcjonalnych oczekiwań Zamawiającego, np. użycie protokołu
SNMP i OSPF jednocześnie w trzech wersjach, użycie RIP i SSH jednocześnie w dwóch
wersjach.

Zdaniem Odwołującego stosowanie tak różnorodnej ilości protokołów mija się z
dobrem Zamawiającego.

Odwołujący zażądał zatem usunięcia lub modyfikacji powyższych – według niego -
dyskryminacyjnych zapisów, a w szczególności usunięcia z SIWZ elementów, które nie będą
wykorzystywane w projekcie.

W czwartym zarzucie Odwołujący podniósł, że Zamawiający ogranicza konkurencję
poprzez stosowanie nomenklatury konkretnego producenta, a nie międzynarodowo
uznanych standardów.

Według niego stosowanie nazewnictwa konkretnego producenta wymusza na innych
dostawcach dotrzymania wszystkich parametrów danej funkcjonalności, również nieistotnych
dla Zamawiającego, a przykładem takiego opisu jest punkt 6 rozdziału 13.5.2.2, dotyczący
(I_CPD-BLD_SRV) oraz punkt 4 rozdziału 13.5.2.3, dotyczący (LCPD-SW.FC).

Odwołujący zażądał zatem usunięcia lub modyfikacji – jego zdaniem -
dyskryminacyjnych zapisów, a w szczególności użycia w zapisach nazewnictwa
odpowiadającego światowym standardom.

Zarzuty zgłoszone w tej grupie od 5 – 12 podważały te postanowienia SIWZ, które w
ocenie Odwołującego były sprzeczne i niemożliwe do spełnienia wymagania dla urządzeń.

W zakresie piątego zarzutu dotyczącego wymagań dla środowiska przetwarzania
danych (i.cpd) Odwołujący zauważył, że niektóre zapisy wprowadzone przez Zamawiającego
nie są zgodne z technologiami zamawianych urządzeń, np. punkt 9 rozdziału 13.5.2.2,
dotyczący I_CPD-BLD_SRV) opisuje zasilacze w serwerach kasetowych.

Wyjaśnił, że celem rozwiązań typu kasetowego jest konsolidacja jak największej ilości
elementów, w tym konsolidacja i wyniesienie zasilaczy do obudowy serwerów kasetowych
(I_CDP-BLD_CHASS), zatem posiadania przez serwery mieczowe (I_CPD-BLD_SRV) nie
ma uzasadnienia technicznego, a jednocześnie znacznie zwiększa awaryjność urządzeń.

Odwołujący zażądał usunięcia tego postanowienia.

W szóstym zarzucie przywołał treść SIWZ: „Bezpieczeństwo - zabezpieczanie danych
backup'u za pomocą wybranego szyfrowania na poziomie 40-, 56-, 128- lub 256-bitowym"
dotyczącego (I_CPD- BKP_SOFT ), która w żaden sposób nie określała – według
Odwołującego - rzeczywistej potrzeby i oczekiwań, jedynie bardzo konkretnych parametrów
do tego nie zgodnych ze światowym standardem szyfrowania AES.

Odwołujący zawnioskował o zmianę tego postanowienia na „Zabezpieczanie danych
backup'u za pomocą szyfrowania”.

Przy siódmym zarzucie postawił tezę, że regulacje SIWZ działają na niekorzyść
Zamawiającego i mogą doprowadzić do zaburzeń w funkcjonowaniu docelowej infrastruktury,
czego przykładem jest zapis dotyczący (I_CPD-BKP_SOFT) : „Możliwość rozbudowy do
konfiguracji zapewniającej automatyczne przełączenie systemu kopii zapasowych do innej
lokalizacji i kontynuacji jego pracy tzn. w przypadku awarii jednego z ośrodków możliwość
składowania i odtwarzania danych w drugiej lokalizacji.”.

Podniósł, że zgodnie z podstawowymi praktykami budowy środowisk zapasowych,
decyzja o przełączeniu operacyjnego działania z ośrodka A na ośrodek B nie może być
podejmowana automatycznie przez system. Decyzja powinna być podejmowana przez

człowieka, a samo przełączenie ewentualnie może być wspomagane przez system
komputerowy.

Mając to na uwadze Odwołujący domagał się usunięcia tego unormowania SIWZ,
bądź wyłączenia wpisu o automatyzacji przełączania.

Zgłaszając ósmy zarzut zwrócił uwagę na niespójność, w punkcie dotyczącym
(I_CPD-BKP_SOFT), w którym Zamawiający oczekuje na: „Optymalizację przestrzeni
składowania danych – zastosowanie urządzeń wykorzystujących mechanizmy deduplikacji
danych”.

Zauważył, że w opisie urządzeń nie pojawiała się ta funkcjonalność, wręcz
przeciwnie w dalszej części SIWZ pojawiło się jej ograniczenie do modułów
oprogramowania: „Oprogramowanie musi posiadać mechanizm (moduł) jako opcja do
efektywnego backupu serwerów poprzez sieć WAN (deduplikacja) tak by minimalizować
ilość danych transportowanych poprzez sieć LAN/WAN, oraz efektywnie składować dane na
dyskach (dane muszą być deduplikowane), dane tak zbackupowane muszą być dostępne
dla klientów systemu backupowego celem odtworzenia na innym kliencie backupowym,
funkcjonalność ta musi być dostępna bez konieczności instalowania dodatkowych
programów, czy rozszerzeń i musi być konfigurowalna z konsoli systemu backupowego.”.

Na kolejną sprzeczność dotyczącą mechanizmu deduplikacji wskazywał w
postanowieniu o treści: „Funkcjonalność deduplikacji danych musi być częścią systemu
backupowego a włączenie deduplikacji na serwerze backupowym musi być „przeźroczyste”
dla klientów, to znaczy kiedy wysyła jeden strumień danych - system backupowy „w locie"
deduplikuje dane i zapisuje na odpowiednim storage, całość konfiguracji odbywa się za
pomocą jednej konsoli zarządzającej systemem backupowym.”.

Wyjaśniał, że o ile Zamawiający wymaga wykonywania deduplikacji na źródle (celem
odciążenia sieci WAN), to jej włączenie nie może być przeźroczyste dla klientów, ponieważ
to na klientach będzie spoczywał obowiązek utworzenia bazy deduplikatów oraz wykonanie
obliczeń, związanych z deduplikacją przesyłanych kopii bezpieczeństwa danych.

Odwołujący wnioskował o zastąpienie obecnych wymagań bardziej precyzyjnymi
wymaganiami, np. „System kopii zapasowych powinien umożliwiać deduplikację na źródle.”.

W dziewiątym zarzucie podniósł, że Zamawiający stosuje zapisy niemożliwe do
spełnienia, czego przykładem jest punkt 12 rozdziału 13.5.2.2, dotyczący (I_CPD-BLD_SRV)

oraz punkt 12 rozdziału 13.5.2.9, opisujący (I_CPD-BKP_SRV). śądane oprogramowanie ma
wspierać tak dostarczoną infrastrukturę jak całą posiadaną infrastrukturę.

Zarzucił, że do SIWZ nie został dołączony dokument opisujący wszystkie posiadane
przez Zamawiającego serwery i stacje robocze wraz z systemami operacyjnymi na nich
zainstalowanymi.

Zwrócił też uwagę, że spójność systemu zarządzania jest jednym z kryteriów oceny
oferty, co w opinii Odwołującego stanowi właściwy element oceny spójności zarządzania bez
konieczności ograniczania konkurencji poprzez zastosowanie w/w zapisów.

Argumentował, że wymuszenie, by oprogramowanie było dostarczone na nośnikach
CD, jest dodatkową niedogodnością, ponieważ coraz częściej metodą na dostarczenie
oprogramowania są nośniki DVD bądź pobranie przez Internet.

Wobec tego Odwołujący domagał się usunięcia tego zapisu.

W dziesiątym zarzucie dotyczym wymagań dla środowiska przetwarzania danych
(i.cpd) zwrócił uwagę, że Zamawiający umieszcza sprzeczne zapisy tabeli konfiguracji, a
przykładem są punkty: 19,21,26,28 rozdziału 13.5.2.4, dotyczące (LCPD-DA), które
wymagają by macierz miała funkcjonalność wirtualizowania zasobów zewnętrznych
macierzy, co jest sprzeczne z punktem 12 rozdziału 13.5.2.4, dotyczącym (LCPD-DA),
pozwalającym na stosowanie urządzeń trzecich do wirtualizacji zasobów zewnętrznych
macierzy dyskowych. Identyczna sytuacja jest w przypadku punktów 10,20,22,27,29 oraz
punktu 13 rozdziału 13.5.2.7, opisującego (I_CPD-DR_DA).

Odwołujący zażądał zatem dodania informacji, że ewentualne stosowane przez
oferenta wirtualizatory powinny spełniać w/w wymagania.

W zakresie jedenastego zarzutu postawił tezę, że Zamawiający jest niekonsekwentny
w swoich wymaganiach, czego przykładem jest punkt 15 rozdziału 13.5.2.10, dotyczący
(I_CPD-BKP_SOFT), gdzie jest wymóg stosowania kompresji przed wysłaniem danych przez
sieć.

Zauważył, że we wcześniejszym opisie dotyczącym tego samego oprogramowania
był zapis „Oprogramowanie musi posiadać mechanizm (moduł) jako opcja do efektywnego
backupu serwerów poprzez sieć WAN (deduplikacja) tak by minimalizować ilość danych

transportowanych poprzez sieć LAN/WAN”, a deduplikacja i kompresja, to są dwa pojęcia,
które nie powinny być stosowane zamiennie.

Z tych powodów Odwołujący zażądał, by Zamawiający usunął niespójności opisu
przedmiotu zamówienia w powyżej opisanym zakresie w sposób nie prowadzący do
dyskryminacji żadnego rozwiązania.

Zakwestionował w ramch dwunastego zarzutu dotyczego wymagań dla środowiska
przetwarzania danych (i.cpd) postanowienia punku 22 rozdziału 13.5.2.10 opisującego
(I_CPD-BKP_SOFT) z wymaganiem przezroczystości zmiany miejsca szyfrowania
przesyłanych danych.

W ocenie Odwołującego przezroczystość ta nie może być spełniona, ponieważ wraz
ze zmianą miejsca wykonywania szyfrowania zmienia się również podmiot za to
odpowiedzialny (serwer produkcyjny, serwer backupu, etc...), a wraz z tym konieczność
wykonywania szyfrowania i obciążenie procesora danego serwera, co oznacza sprzeczność
tych wymagań.

Odwołujący wnosił więc, by powyżej wskazane postanowienia na temat
„przezroczystości" zostały usunięte z SIWZ.

Czwarta grupa zarzutów dotyczyła wymagań na system „system kontroli dostępu do
sieci (lsec-nac)”.

W pierwszym zarzucie z tej grupy Odwołujący zwrócił uwagę, że w wymaganiach na
system „System kontroli dostępu do sieci (LSEC-NAC)” w pkt 8 Zamawiający zażądał, aby:
„System musi dostarczać mechanizmów, które w zależności od polityki bezpieczeństwa
będzie przydzielał dostęp do zasobów na urządzeniach obsługujących protokół 802.lx, bez
konieczności posiadania zewnętrznego serwera RADIUS. System musi mieć możliwość
wprowadzenia dowolnego słownika RADIUS zawierającego dowolne VSA (endor-specific
attributes).”.

Powyższe postanowienie SIWZ stoi – zdaniem Odwołującego - w sprzeczności z
punktem 1.2.1.2 „System kontroli dostępu do sieci", gdzie Zamawiający wprost wymaga by
wymienione w powyższym urządzenie spełniało konieczność współpracy z zewnętrznym
serwerem RADIUS. - „Wymagane jest, aby system kontroli dostępu do sieci współpracował z
serwerami RADIUS odpowiedzialnymi za realizację usług uwierzytelniania EDUROAM”.

Odwołujący wnosił o usunięcie tej niejednoznaczności z SIWZ, zmianę wymienionego
powyżej pkt. 8 i dopuszczenie rozwiązania korzystającego z zewnętrznego serwera RADIUS
(jak wymaga Zamawiający w pkt. 1.2.1.2).

Drugi zarzut dotyczył wymagania na „System zdalnego dostępu VPN SSL (I_SEC-
VPN_SSL)” w zakresie pkt 1.2.2.3, pkt 11, gdzie Zamawiający postawił wymaganie w
brzmieniu: „Urządzenie musi umożliwiać instalację dodatkowego sprzętowego modułu
akceleracji SSL.”.

Niezrozumiałym dla Odwołującego było dlaczego urządzenie, które z definicji ma
umożliwiać dostęp do zasobów zdalnych poprzez protokół SSL musi umożliwiać instalację
dodatkowego modułu akceleracji SSL.

Według niego wskazuje to na urządzenie firmy Juniper, które jako jedyne na rynku
spełnia pozostałe funkcjonalności, oraz umożliwia instalacje dodatkowego modułu SSL.
Pozostali producenci na rynku spełniają wymagania stawianie przez Zamawiającego
dotyczące wydajności urządzenia bez konieczności instalacji dodatkowego modułu.

Wobec tego Odwołujący wnosił o modyfikację lub usunięcie dyskryminacyjnego
wymagania i o dopuszczenie urządzenia nie posiadającego możliwości instalacji
dodatkowego modułu sprzętowego akceleracji SSL w przypadku urządzeń spełniających
pozostałe wymagania Zamawiającego dotyczące wydajności urządzenia.

W ramach trzeciego zarzutu Odwołujący wskazał, że w wymaganiach na „System
zdalnego dostępu VPN SSL (I_SEC-VPN_SSL)" pkt 1.2.2.3, pkt 6 Zamawiający postawił
wymaganie w brzmieniu: „Urządzenie musi umożliwiać obsługę CRL poprzez protokół
HTTP.”.

W ocenie Odwołujacego funkcjonalność zdefiniowana jak wyżej wskazuje jedynie na
rozwiązanie firmy Juniper, która określa funkcjonalność obsługi certyfikatów w swoich
broszurach produktu SA SSL VPN”.

Odwołujący wnosił o modyfikację lub usunięcie wymagania w taki sposób, aby nie
wskazywało na rozwiązanie Juniper.

Czwarty zarzut dotyczył wymagań na „System zdalnego dostępu VPN IPsec/GRE
(I_SEC-VPN_GRE) pkt 1.2.2.4, pkt 2, gdzie Zamawiający postawił wymaganie w brzmieniu:
„Urządzenie musi posiadać wymienne karty z modułem kontrolującym pracę urządzenia,

karty z interfejsami sieciowymi oraz sloty na dodatkowe karty wspomagające obsługę
aplikacji”.

Odwołujący stwierdził, że powyższy zapis wymaga zastosowania produktu firmy
Juniper i z tego powodu wnosił o usunięcie lub modyfikację wymagania i o dopuszczenie
produktów realizujących powyższą funkcjonalność w sposób odmienny, możliwy do
zrealizowania przez rozwiązania innych producentów.

W zakresie piątego zarzutu Odwołujący podniósł, że w wymaganiach na „System
zdalnego dostępu VPN IPsec/GRE (I_SEC-VPN_GRE) pkt 1.2.2.4, pkt 6 Zamawiający
postawił wymaganie w brzmieniu: „Urządzenie musi zapewniać rozbudowę do co najmniej 52
dodatkowych interfejsów sieciowych (dobieralnych spośród Gigabit Ethernet, El). Urządzenie
musi posiadać możliwość obsługi kart zgodnych z IEEE 802.laf (Power over Ethernet).”.

Zdaniem Odwołującego niezrozumiałym jest żądanie przez Zamawiającego
zaoferowania urządzenia pozwalającego na rozbudowę o interfejs El, skoro cała
nowoprojektowana sieć Zamawiającego oparta jest o protokół i interfejsy Ethernet.
Niezrozumiałe jest także żądanie rozbudowy urządzania aż o 52 dodatkowe interfejsy
sieciowe, skoro Zamawiający nie precyzuje w pozostałych urządzeniach potrzeby ich
wykorzystania.

W przekonaniu Odwołującego, powyższe wymaganie służy jedynie eliminacji z
postępowania możliwości zaoferowania produktów innych, niż firmy Juniper.

Odwołujący wnosił w związku z tym zarzutem o usunięcie opisanego powyżej
wymagania SIWZ.

Szósty zarzut był wymierzony przeciwko wymaganiom na „System zdalnego dostępu
VPN IPsec/GRE (I_SEC-VPN_GRE) Pkt 1.2.2.4, pkt 12 i 13 w zakresie wymogu, aby:
„Urządzenie zabezpieczeń musi pozwalać na rozbudowę przyszłości o wbudowany moduł
kontroli antyspamowej działający w oparciu o mechanizm blacklist. Włączenie kontroli
antyspamowej nie może wymagać dodatkowego serwera.”, „Urządzenie zabezpieczeń musi
pozwalać na rozbudowę przyszłości o wbudowany moduł filtrowania stron WWW w
zależności od kategorii treści stron. Włączenie filtrowania stron WWW nie może wymagać
dodatkowego serwera.”.

Niezrozumiałym dla Odwołującego jest żądanie Zamawiającego, by powyższe
urządzenia posiadały możliwość rozbudowy o komponenty antyspam i filtrowanie WWW,

skoro Zamawiający żądał dostarczenia takiej funkcjonalności jako oddzielne urządzenia w
punktach 1.2.2.5 i 1.2.2.10.

Powyższe postanowienie w przekonaniu Odwołującego służy jedynie wskazaniu na
urządzenia firmy Juniper i ogranicza możliwość oferowania produktów innych producentów i
z tego powodu wnosił o usunięcie pkt 12 i 13.

Przy siódmym zarzucie odnośnie wymagań na „System zdalnego dostępu VPN
IPsec/GRE (I_SEC-VPN_GRE) pkt 1.2.2.4, pkt 14 Odwołujący zakwestionował
postanowienie, iż: „Urządzenie musi obsługiwać protokoły dynamicznego routingu: RIP,
OSPF oraz BGP. Urządzenie musi obsługiwać nie mniej niż 64 peer'ów BGP i nie mniej niż
500 000 prefiksów BGP (w RIB). Urządzenie musi umożliwiać skonfigurowanie nie mniej niż
60 wirtualnych ruterów oraz 4096 sieci VLAN z tagowaniem 802.1Q.”.

Niezrozumiała była dla Odwołującego potrzeba używania protokołów dynamicznego
routingu BGP, oraz możliwości wpisania do tablicy RIB nie więcej niż 500 000 prefików.

Wskazał, że Zamawiający wyraźnie określił przeznaczenie wymienionego urządzenia
jako system zdalnego dostępu, a nie jako router brzegowy do sieci Internet który wymieniony
jest w innym miejscu specyfikacji zamówienia gdzie powyższe zapisy mogą wydawać się
konieczne.

Niezrozumiałym dla Odwołującego było żądanie by system zdalnego dostępu VPN
umożliwiał skonfigurowanie nie mniej niż 60 wirtualnych routerów. System zdalnego dostępu
VPN z definicji nie ma być routerem i stoi to w sprzeczności z innymi wymaganiami
Zamawiającego. W przekonaniu Odwołującego, powyższe wymaganie zostało postawione
wyłącznie w celu wymuszenia zaoferowania urządzenia firmy Juniper, a powyższe
postanowienia dyskwalifikują pozostałych producentów systemów zdalnego dostępu VPN na
rynku.

Odwołujący wnosił o usunięcie opisanych powyżej wymagań.

W dniu 4.11.2011r. zgłosił swoje przystapienie do postepowania odwoławczego po
stronie Zamawiającego wykonawca Qumak – Sekom S.A.

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje.

Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności w
oparciu o załączoną przez Zamawiającego dokumentację prowadzonego dialogu
konkurencyjnego, treść specyfikacji istotnych warunków zamówienia, jak również na
podstawie złożonych na rozprawie przez strony wyjaśnień Izba postanowiła odwołanie
uwzględnić.

Odwołanie nie zawierało braków formalnych, wpis został przez Odwołującego
uiszczony, zatem odwołanie podlegało rozpoznaniu. Izba nie stwierdziła przesłanek do jego
odrzucenia.

Uwzględniając powyższe Izba przeprowadziła rozprawę, podczas której Odwołujący
podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko, a Zamawiający i Przystępujący zgodnie
wnosili o oddalenie odwołania.

Po przeprowadzeniu postępowania odwoławczego Izba doszukała się w działaniach
Zamawiającego naruszenia przepisów 7 ust. 1, art. 29 ust. 1 i ust.2 w związku z art.60e ust.3
ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113
poz.759 z poź. zm.).

Przedmiotem rozstrzygnięcia przedmiotowego postępowania odwoławczego była
kwestia oceny czy Zamawiający opisał przedmiot zamówienia w sposób niejednoznaczny i
nieprecyzyjny oraz utrudniający uczciwą konkurencję, a także czy Zamawiający
przeprowadził dialog konkurencyjny w sposób zapewniający uczciwą konkurencję i równe
traktowanie wykonawców.

W ocenie Izby całokształt materiału dowodowego potwierdza zarzuty odwołania i
skłania do przyjęcia stanowiska, iż Zamawiający przeprowadził dialog konkurencyjny w
sposób niekompletny i niewyczerpujący, powodując, że opis przedmiotu zamówienia może
być potraktowany jako niejednoznaczny i nieprecyzyjny oraz mogący utrudniać uczciwą
konkurencję.

Dialog konkurencyjny stanowi wyjątkowy tryb postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego realizowany w warunkach występowania przesłanek, o których mowa w art.60b
ustawy Prawo zamówień publicznych. Jedną z tych przesłanek jest szczególnie złożony
charakter zamówienia przez co nie można opisać przedmiotu zamówienia zgodnie z art.30 i
31 ustawy Pzp.

Ustawa Prawo zamówień publicznych określa dialog konkurencyjny jako tryb
udzielenia zamówienia, w który po publicznym ogłoszeniu o zamówieniu zamawiający
prowadzi z wybranymi przez siebie wykonawcami dialog, a następnie zaprasza ich do
składania ofert.

Cytowana wyżej ustawa nie zawiera jednak definicji legalnej pojęcia „dialog” wobec
tego wymaga ono dokonania wykładni językowej. Znaczenie tego wyrazu zostało określone
między innymi w słowniku języka polskiego, tom 1 Wydawnictwa Naukowego PWN,
wyd.2007, pod red. Mirosława Bańko. Według definicji słownikowej dialog to szereg działań i
rozmów mających doprowadzić do porozumienia między dwiema stronami jakiegoś konfliktu
lub sporu.

Z ustaleń dokonanych przez Izbę wynika, że prowadzony z wykonawcami dialog nie
zakończył się wypracowaniem jednolitej koncepcji, która skutkowałaby stworzeniem
specyfikacji istotnych warunków zamówienia stanowiącej kompromis pomiędzy różnymi
propozycjami wykonawców.

Izba stwierdza, że załączone do dokumentacji przesłanej przez Zamawiającego
nagrania z prowadzonego dialogu konkurencyjnego nie umożliwiają w sposób nie budzący
wątpliwości ustalenie treści prowadzonego dialogu z powodu złej jakości ścieżki dźwiękowej.

Nadto należy wskazać, że na rozprawie pełnomocnik Zamawiającego potwierdził, że
Zamawiający nie prowadził protokołu z dialogu w pełnym zakresie, ani nie sporządzał
protokołów komisji przetargowej. Wyjaśnił on także, że dialog konkurencyjny był także
częściowo prowadzony w zakresie zgłoszonych zarzutów, lecz nie został on zatwierdzony
przez Kierownika Zamawiającego.

Zamawiający nie wykazał również, że kwestie sporne z Odwołującym były
przedmiotem dialogu. Nie potwierdził tego również protokół ze spotkania Zamawiającego z
Odwołującym z dnia 23.09.2010r. dotyczący jedynie zagadnienia modernizacji sieci
szkieletowej.

Zdaniem Izby te zaniechania Zamawiającego wskazują, iż nie doszło pomiędzy
stronami do wypracowania wszystkich rozwiązań przedstawionych podczas dialogu
umożliwiających przekazanie SIWZ.

W myśl przepisu art.60e ust.3 zd.1 ustawy Pzp wraz zaproszeniem do składania
ofert, na podstawie rozwiązań przedstawionych podczas dialogu, zamawiający przekazuje
specyfikację istotnych warunków zamówienia.

Izba reprezentuje zapatrywanie, że zgłoszone przez Odwołującego zarzuty należy
rozpatrywać w związku z powołanym wyżej przepisem, który umożliwia wprowadzenie do
obrotu prawnego specyfikacji istotnych warunków zamówienia jedynie w sytuacji, gdy została
ona sporządzona na podstawie rozwiązań przedstawionych podczas dialogu.

Należy podkreślić, że Zamawiający nie udowodnił, że przedstawił w ramach
prowadzonego dialogu konkurencyjnego w sposób skodyfikowany rozwiązania, które nie
wymagało dodatkowych negocjacji. W tym celu Zamawiający miał dostateczną podstawę do
uprzedniego przeprowadzenia dialogu uzupełniającego.

W doktrynie zamówień publicznych przyjmuje się, iż „w dialogu konkurencyjnym
negocjować można wszystko, łącznie z treścią SIWZ.” (vide : komentarz do art.60a Prawa
zamówień publicznych pod red. Jerzego Piróga, wyd. C.H.Beck z 2010r.).

Jeżeli zatem w wyniku prowadzonego dialogu nie zostały wypracowane przez strony
wszystkie rozwiązania determinujące potrzeby Zamawiającego, a opis przedmiotu
zamówienia może zostać zmieniony w następstwie nadal prowadzonego uzupełniającego
dialogu konkurencyjnego, to specyfikacja istotnych warunków zamówienia w brzmieniu
dotychczasowym nie może pozostać niewzruszona, chyba że rozwiązania przedstawione
podczas tego dalszego dialogu potwierdzą częściowo lub całkowicie przyjęte wcześniej
postanowienia SIWZ.

Jednocześnie należy wskazać, iż przekazanie SIWZ wykonawcom bez rozważenia
wszystkich aspektów rozwiązań, w tym tych proponowanych przez Odwołującego należy
potraktować jako mogące ograniczać uczciwą konkurencję i równe traktowanie wszystkich
uczestniczących w dialogu wykonawców.

Ostatecznie wymaga stwierdzenia, że opis przedmiotu zamówienia nie mógł zostać
uznany przez Izbę za jednoznaczny i wyczerpujący, bowiem nie uwzględniał on wszystkich
okoliczności, które powinny być pomiędzy stronami negocjowane w dialogu konkurencyjnym.

Wobec wycofania na rozprawie przez Odwołującego zarzutów zawartych w pkt.1
ppkt.3 lit. b i c, pkt.2 lit. b i c, pkt.3 ppkt. 2 lit. c, pkt.4 lit. b i d odwołania Izba uznała, że
kwestie tam zawarte nie wymagają prowadzenia dialogu konkurencyjnego.

Izba uznała również, że przedłożone na rozprawie przez strony i uczestnika wydruki
internetowe, inne materiały i pisma nie mają mocy dowodowej, bowiem nie są autoryzowane,
a w przypadku pism Juniper z dnia 3.11.2011r. i IBM z dnia 4.11.2011r.są to dokumenty
prywatne i brak jest dowodów, iż osoby je podpisujące miały uprawnienia do ich wystawienia.

Według Izby jednak te złożone na rozprawie wydruki internetowe, inne materiały i
pisma nie miały istotnego znaczenia dla przedmiotowego rozstrzygnięcia sprawy z uwagi na
stwierdzone przez Izbę naruszenia prawa przez Zamawiającego.

W tym stanie rzeczy, uznając, iż powyższe naruszenia przepisów ustawy miały i
mogły mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia, Izba na
podstawie art. 192 ust. 2 ustawy Pzp, postanowiła odwołanie uwzględnić.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192
ust. 9 i 10 ustawy Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, z
uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w
postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).


Przewodniczący: ……………