Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 2765/11

WYROK
z dnia 5 stycznia 2012 r.



Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:


Przewodniczący: Katarzyna Ronikier- Dolańska

Protokolant: Przemysław Łaciński


po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 stycznia 2012 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 23 grudnia 2011 r. przez Polimex –
Mostostal S.A. w Warszawie w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego
prowadzonym przez Miejski Zakład Gospodarki Odpadami Komunalnymi sp. z o.o. w
Koninie

przy udziale uczestnika postępowania SNC Lavalin Polska sp. z o.o. w Warszawie
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego

orzeka:

1. uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu dokonanie modyfikacji specyfikacji
istotnych warunków zamówienia oraz w adekwatnym zakresie modyfikacji ogłoszenia o
zamówieniu w zakresie wskazanym w uzasadnieniu,

2. kosztami postępowania obciąża Miejski Zakład Gospodarki Odpadami Komunalnymi
sp. z o.o. w Koninie i:

2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20 000 zł 00 gr
(słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero gorszy) uiszczoną przez Polimex –
Mostostal S.A. w Warszawie tytułem wpisu od odwołania;
2.2. zasądza od Miejskiego Zakładu Gospodarki Odpadami Komunalnymi sp.
z o.o. w Koninie na rzecz Polimex – Mostostal S.A. w Warszawie kwotę 20
000 zł 00 gr (słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) stanowiącą
koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od odwołania.


Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Koninie.




Przewodniczący: ………………………………






Strona 3 z 37

Sygn. akt: KIO 2765/11


U z a s a d n i e n i e


Miejski Zakład Gospodarki Odpadami Komunalnymi sp. z o.o. w Koninie (dalej
„zamawiający”) prowadzi - na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo
zamówień publicznych (tj.: Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”
lub „Pzp” - postępowanie w celu zawarcia umowy na projektowanie i budowę zakładu
termicznego unieszkodliwiania odpadów komunalnych w Koninie w ramach projektu pn.:
„Uporządkowanie gospodarki odpadami na terenie subregionu konińskiego”.

Szacunkowa wartość zamówienia jest wyższa niż kwoty wskazane w przepisach
wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.

Ogłoszenie o zamówieniu opublikowane zostało w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej z dnia 13 grudnia 2011 r. pod numerem 2011/S 239-387201.

Wykonawca Polimex - Mostostal S.A. w Warszawie (dalej „odwołujący”) wniósł w
dniu 23 grudnia 2011 r. odwołanie do Prezesa Izby (wpływ bezpośredni potwierdzony
prezentatą) kwestionując postanowienia specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej
„siwz”).

Odwołujący sformułował zarzuty odwołania dotyczące:

1) postanowienia pkt. 11 w Rozdziale I „Forma oferty", wykluczającego składanie ofert przez
wykonawców, które jest sprzeczne z celem postępowania o udzielenie zamówienia
polegającym na dokonaniu wyboru oferty wykonawcy, oraz niezrozumiałe, w związku z czym
zamawiającemu postawił zarzut naruszenia art. 2 pkt 7a Pzp, a także art. 29 ust. 1 w zw. z
art. 36 ust. 1 pkt 3 i w zw. z art. 41 pkt 4 Pzp, przez opisanie przedmiotu zamówienia za

Strona 4 z 37

pomocą określeń, które są niezrozumiałe i sprzeczne z istotą postępowania o udzielenie
zamówienia;
2) postanowienia pkt. 2.3 lit. e, f, g i h w Rozdziale V „Warunki udziału w postępowaniu oraz
opis sposobu dokonywania oceny spełnienia tych warunków. Wymagane dokumenty”,
zawierającego opis sposobu dokonania oceny spełnienia warunku dysponowania osobami
zdolnymi do wykonania zamówienia, które narusza art. 22 ust. 4 w zw. z art. 7 ust. 1 i w zw.
z art. 36 ust. 1 pkt 5 oraz w zw. z art. 41 pkt 7 Pzp, ponieważ wymogi stawiane specjalistom
wskazanym w wymienionych postanowieniach są wygórowane i nieproporcjonalne do
przedmiotu zamówienia, jak również określone za pomocą niedostatecznie dokładnych i
zrozumiałych określeń, co z kolei prowadzi do naruszenia art. 29 ust. 1 Pzp;
3) postanowienia pkt. 2.5 w zw. z postanowieniem pkt. 3.10 w Rozdziale V „Warunki udziału
w postępowaniu oraz opis sposobu dokonywania oceny spełnienia tych warunków.
Wymagane dokumenty”, zawierającego opis sposobu dokonania oceny spełnienia warunku
w zakresie sytuacji ekonomicznej i finansowej przez wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia, które naruszają art. 22 ust. 4 w zw. z art. 7 ust. 1 i w zw. z art. 36
ust. 1 pkt 5 oraz w zw. z art. 41 pkt 7 Pzp, ponieważ wprowadzenie wymogu
wylegitymowania się opłaconą polisą OC na ogromną kwotę co najmniej 200 mln zł przez
jednego z wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia, a zatem
wykluczenie przez zamawiającego łącznej oceny spełnienia przez wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia warunku udziału w postępowaniu w zakresie
posiadania ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, prowadzi do złamania zasady
równego traktowania wykonawców w postępowaniu oraz stanowi wymóg wygórowany i
nieproporcjonalny do przedmiotu zamówienia, a w ocenie odwołującego wręcz niemożliwy
do spełnienia;
4) postanowienia pkt. 1 w Rozdziale XII „Składanie i otwarcie ofert”, w którym termin złożenia
oferty zostały określony przez zamawiającego na „do dnia 28 lutego 2012 r.”, co narusza art.
43 ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 11 i w zw. z art. 41 pkt 10 Pzp,
ponieważ zamawiający wyznaczył termin zbyt krótki, który nie uwzględnia czasu
niezbędnego do przygotowania i złożenia oferty, złożoności i wartości przedmiotu
zamówienia, co jednocześnie narusza obowiązek zamawiającego przygotowania i
przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia w sposób zapewniający
zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców, przez
zagwarantowanie wykonawcom możliwości złożenia rzetelnych i prawidłowo skalkulowanych
ofert;
5) klauzuli 4.2 Warunków Szczególnych Kontraktu obejmującej postanowienie dopisywane
na końcu lit. (d), które jest niejednoznaczne, a w związku z tym może podlegać dowolnej
interpretacji przez zamawiającego. Posłużenie się przez zamawiającego niedostatecznie

Strona 5 z 37

dokładnymi i zrozumiałymi określeniami uzasadnia postawienie zarzutu naruszenia art. 29
ust. 1 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 3 i w zw. z art. 41 pkt 4 Pzp;
6) klauzuli 4.4 Warunków Szczególnych Kontraktu przez jej niejednoznaczne sformułowanie,
w wyniku czego nie jest jasne, czy klauzula ma zastosowanie wyłącznie do podwykonawców
robót budowlanych, czy podwykonawców sensu largo, stosownie do klauzuli 1.1.2.8
Warunków Ogólnych Kontraktu. Niejednoznaczność sformułowania klauzuli 4.4 Warunków
Szczególnych Kontraktu przejawia się także w zaniechaniu określenia sposobu
udokumentowania przez wykonawcę zdolności podwykonawcy do wykonania części
zamówienia, kryteriów oceny tej zdolności, a także zakresu informacji o podwykonawcy,
jakich może żądać Inżynier. Niejednoznaczne sformułowanie przez zamawiającego klauzuli
4.4 Warunków Szczególnych Kontraktu uzasadnia postawienie zarzutu naruszenia art. 29
ust. 1 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 3 i w zw. z art. 41 pkt 4 Pzp;
7) klauzuli 5.2 i klauzuli 5.6 Warunków Szczególnych Kontraktu, w których zamawiający
zaniechał określenia terminu odpowiednio na zaakceptowanie przez zamawiającego
Projektu Budowlanego oraz na zaakceptowanie przez Inżyniera Dokumentacji
Powykonawczej, w wyniku czego zamawiający naruszył art. 29 ust. 1 w zw. z art. 36 ust. 1
pkt 3 i w zw. z art. 41 pkt 4 Pzp;
8) klauzuli 8.8 Warunków Szczególnych Kontraktu, która została niejednoznacznie
sformułowana, w wyniku czego nie jest jasne, czy zamawiający zachowuje prawo do kary
umownej naliczonej wykonawcy z tytułu niedotrzymania gwarantowanych parametrów
eksploatacyjnych ustalonego w toku Testów Gwarancyjnych, które zostanie potwierdzone w
tym samym albo innym zakresie w toku Pomiarów Gwarancyjnych, i czy ta kara jest
wówczas naliczana łącznie z karą umowną z tytułu niedotrzymania gwarantowanych
parametrów eksploatacyjnych ustalonego w toku Pomiarów Gwarancyjnych.
Niejednoznaczne sformułowanie przez zamawiającego klauzuli 8.8 Warunków Szczególnych
Kontraktu uzasadnia postawienie zarzutu naruszenia art. 29 ust. 1 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 3
i w zw. z art. 41 pkt 4 Pzp. Ponadto odwołujący zwrócił uwagę, że zamawiający wprowadza
klauzulę 8.8 Warunków Szczególnych Kontraktu, mimo że w Warunkach Ogólnych Kontraktu
jest klauzula 8.8 „Zawieszenie Robót”, której zamawiający nie skreśla;
9) klauzuli 13.1 zdanie ostatnie Warunków Szczególnych Kontraktu, w której zamawiający
nie wskazał liter z pkt (iv), do jakich odwołuje się w tym postanowieniu, co powoduje, że treść
klauzuli jest niezrozumiała. W ten sposób zamawiający naruszył art. 29 ust. 1 w zw. z art. 36
ust. 1 pkt 3 i w zw. z art. 41 pkt 4 Pzp przez brak precyzji postanowienia;
10) klauzuli 18 zdanie ostatnie Warunków Szczególnych Kontraktu, która przewiduje wymóg
dokonania przez wykonawcę cesji uprawnień z umów ubezpieczenia na zamawiającego, co
w przypadku polisy OC jest niemożliwe. W ten sposób zamawiający naruszył art. 509 § 1 k.c.
w zw. z art. 822 § 1 k.c. i w zw. z art. 14 i art. 139 Pzp, ponieważ istota cesji polega na

Strona 6 z 37

przelewie wierzytelności przez uprawnionego, którym w przypadku umowy ubezpieczenia
odpowiedzialności cywilnej jest poszkodowana osoba trzecia, a nie wykonawca;
11) klauzuli 14.2 Warunków Szczególnych Kontraktu, w której zamawiający zaniechał
określenia wysokości zaliczki oraz warunków jej udzielenia, odraczając rozstrzygnięcie tych
kwestii do czasu przyszłych negocjacji z wykonawcą, przeprowadzonych po zawarciu umowy
w sprawie zamówienia publicznego, w rezultacie czego doszło do naruszenia art. 29 ust. 1 w
zw. z art. 36 ust. 1 pkt 3 i w zw. z art. 41 pkt 4 Pzp przez opisanie przedmiotu zamówienia w
sposób odbiegający od zasad określonych w art. 29 ust. 1 Pzp, a w szczególności za
pomocą niedostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, oraz art. 7 Pzp, gdyż
zachowanie warunków konkurencyjności wymaga precyzyjnego określenia zasad
finansowania zamówienia za pomocą zaliczek, co ma istotne znaczenie przy określaniu ceny
oferty;
12) klauzuli 14.2 Warunków Szczególnych Kontraktu w zakresie akapitu drugiego,
przewidującego wystawienie przez wykonawcę gwarancji zwrotu zaliczki na trzy miesiące
przed końcem roku 2015 na poczet nie wykonanych robót, który jest niezrozumiały, co
uzasadnia postawienie zamawiającemu zarzutu naruszenia art. 29 ust. 1 w zw. z art. 36 ust.
1 pkt 3) i w zw. z art. 41 pkt 4 Pzp;
13) klauzuli 14.3 akapit pierwszy Warunków Szczególnych Kontraktu oraz klauzuli 14.6
akapit pierwszy Warunków Szczególnych Kontraktu, w zakresie, w jakim posługują się
nieostrym i niezdefiniowanym pojęciem „dokumenty towarzyszące", co uzasadnia
postawienie zamawiającemu zarzutu naruszenia art. 29 ust. 1 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 3) i w
zw. z art. 41 pkt 4 Pzp;
14) klauzuli 14.4 Warunków Szczególnych Kontraktu przez zaniechanie określenia terminu,
w jakim zamawiający jest zobowiązany zaakceptować Plan płatności, w wyniku czego
zamawiający naruszył art. 29 ust. 1 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 3 i w zw. z art. 41 pkt 4 Pzp;
15) klauzuli 15.2, klauzuli 15.5, klauzuli 18 Warunków Szczególnych Kontraktu, które
przewidują różne wykluczające się sposoby rozwiązania umowy w sprawie zamówienia
publicznego (Kontraktu), tj. jego wypowiedzenie (klauzula 15.2) i odstąpienie (klauzula 15.5 i
klauzula 18), mimo że w przypadku umów o roboty budowlane i umów mieszanych, w
których roboty budowlane stanowią dominujące świadczenie, właściwym trybem
doprowadzenia do ich ustania jest złożenie oświadczenia woli o odstąpieniu. Brak jednego
trybu rozwiązania Kontraktu oraz dopuszczenie trybu niewłaściwego dla tego typu umowy,
jaką stanowi Kontrakt, uzasadnia postawienie zamawiającemu zarzutu naruszenia art. 29
ust. 1 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 3 i w zw. z art. 41 pkt 4 Pzp, a także art. 395 § 1 kc w zw. z
art. 492 kci w zw. z art. 14 oraz art. 139 Pzp;
16) Rozdziału 4 siwz obejmującego wzór gwarancji zwrotu zaliczki, której treść została
nieprawidłowo sformułowana, ponieważ nie zawiera standardowych klauzul wymaganych

Strona 7 z 37

przy gwarancjach bankowych, co uzasadnia postawienie zamawiającemu zarzutu
naruszenia art. 151a ust. 5 w zw. z art. 148 ust. 1 pkt 3 Pzp w zw. z art. 81 ust. 1 ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997r. - Prawo bankowe (tj. Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 ze zm.);
17) załącznika nr 12 „Zasady oceny ofert według grup kryteriów podstawowych oraz opis
kryteriów cząstkowych oceny ofert”, w zakresie kryteriów technicznych oceny ofert, które są
niejednoznaczne, co uzasadnia postawienie Zamawiającemu zarzutu naruszenia art. 91 ust.
1-ust. 2 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 13 i w zw. z art. 41 pkt 9 Pzp.

W związku z powyższymi zarzutami odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu
wprowadzenia następujących zmian w siwz:

Ad.1) wykreślenia albo sprecyzowania postanowienia pkt. 11 w Rozdziale I „Forma oferty”;
Ad.2) sprecyzowania w Rozdziale V „Warunki udziału w postępowaniu oraz opis sposobu
dokonywania oceny spełnienia tych warunków. Wymagane dokumenty”, co należy rozumieć
przez udział: w projektowaniu, budowaniu i uruchamianiu (postanowienie pkt. 2.3 lit. e tiret
3), w projektowaniu i budowaniu (postanowienie pkt. 2.3 lit. f tiret 3), w projektowaniu i
budowie (postanowienie pkt. 2.3 lit. g tiret 3), w projektowaniu i budowie (postanowienie pkt.
2.3 lit. h tiret 3), jak również zastąpienie w powyższych postanowieniach spójnika „i” przez
„lub”;
Ad.3) modyfikacji postanowienia pkt. 2.5 w zw. z postanowieniem pkt. 3.10 w Rozdziale V
„Warunki udziału w postępowaniu oraz opis sposobu dokonywania oceny spełnienia tych
warunków. Wymagane dokumenty”, polegającej na tym, że potencjał ekonomiczny
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia w zakresie wymogu
dotyczącego posiadania ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej na określoną sumę
gwarancyjną będzie oceniany łącznie, tzn. zsumowaniu będzie polegała suma gwarancyjna z
poszczególnych polis wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia,
która łącznie nie będzie niższa niż 200 mln zł, względnie odwołujący wnosi o obniżenie
wymaganej sumy gwarancyjnej do nie większej niż 90 mln zł;
Ad.4) modyfikacji postanowienia pkt. 1 w Rozdziale XII „Składanie i otwarcie ofert” przez
przedłużenie terminu składania ofert do dnia 15 kwietnia 2012 r.;
Ad.5) nadanie klauzuli 4.2 Warunków Szczególnych Kontraktu jednoznacznego brzmienia;
Ad.6) nadanie klauzuli 4.4 Warunków Szczególnych Kontraktu jednoznacznej treści, z której
będzie wynikać, że klauzula ma zastosowanie do podwykonawców robót budowlanych, jak
również określenia sposobu udokumentowania przez wykonawcę zdolności podwykonawcy
do wykonania części zamówienia, kryteriów oceny tej zdolności, a także zakresu informacji o
podwykonawcy, jakich może żądać Inżynier;

Strona 8 z 37

Ad.7) określenia w klauzuli 5.2 i w klauzuli 5.6 Warunków Szczególnych Kontraktu terminu
odpowiednio na zaakceptowanie przez zamawiającego Projektu Budowlanego oraz na
zaakceptowanie przez Inżyniera Dokumentacji Powykonawczej;
Ad.8) określenia w klauzuli 8.8 Warunków Szczególnych Kontraktu w sposób jednoznaczny,
czy zamawiający zachowuje prawo do kary umownej naliczonej wykonawcy z tytułu
niedotrzymania gwarantowanych parametrów eksploatacyjnych ustalonego w toku Testów
Gwarancyjnych, które zostanie potwierdzone w tym samym albo innym zakresie w toku
Pomiarów Gwarancyjnych, i czy ta kara jest wówczas naliczana łącznie z karą umowną z
tytułu niedotrzymania gwarantowanych parametrów eksploatacyjnych ustalonego w toku
Pomiarów Gwarancyjnych. Jednoznaczne określenie mogłoby być wyrażone poprzez
odpowiednią redakcję wskazującą na alternatywne rozliczanie kar według procedur
wyspecyfikowanych w punktach (i), (ii), (iii), oraz uregulowanie kwestii obowiązywania
klauzuli 8.8 „Zawieszenie Robót"” w Warunkach Ogólnych Kontraktu, której oznaczenie
pokrywa się z klauzulą 8.8 Warunków Szczególnych Kontraktu;
Ad.9) wykreślenia w klauzuli 13.1 zdanie ostatnie Warunków Szczególnych Kontraktu
wyrażenia „lit” lub określenia liter z pkt. (iv), do jakich w tym zdaniu zamieszczono odwołanie;
Ad.10) wykreślenia zdania ostatniego w klauzuli 18 Warunków Szczególnych Kontraktu,
Ad.11) sprecyzowania w klauzuli 14.2 Warunków Szczególnych Kontraktu wysokości zaliczki
oraz warunków jej udzielenia;
Ad.12) doprecyzowanie klauzuli 14.2 Warunków Szczególnych Kontraktu w zakresie akapitu
drugiego;
Ad.13) wskazanie desygnatu pojęcia „dokumenty towarzyszące” użytego w klauzuli 14.3
akapit pierwszy Warunków Szczególnych Kontraktu oraz klauzuli 14.6 akapit pierwszy
Warunków Szczególnych Kontraktu;
Ad.14) określenia w klauzuli 14.4 Warunków Szczególnych Kontraktu terminu, w jakim
zamawiający jest zobowiązany zaakceptować Plan płatności;
Ad.15) wprowadzenia odstąpienia od Kontraktu jako jedynego sposobu doprowadzenia do
jego rozwiązania;
Ad.16) uzupełnienia wzoru gwarancji zwrotu zaliczki zawartego w Rozdziale 4 siwz w
następujący sposób:
1. przez wskazanie terminu ważności gwarancji (np. przez dodanie „ale nie później niż
do dnia ....”),
2. przez wprowadzenie klauzuli redukowalności. Gwarancja powinna się redukować o
każdą płatność dokonaną w ramach gwarancji oraz o wartość zaliczek potrąconych z faktur
VAT wystawionych przez wykonawcę z tytułu wykonanych robót po przedstawieniu w banku
tych faktur,

Strona 9 z 37

3. przez wprowadzenie klauzuli identyfikacyjnej (tylko osoby uprawnione mogą zgłaszać
roszczenie i przez bank, który potwierdzi podpisy tych osób),
4. przez zapisanie, że żądanie wypłaty musi obejmować oświadczenie, że wykonawca
nie wywiązał się ze swoich obowiązków,
5. przez określenie przypadków, w których gwarancja wygasa,
6. gwarancja powinna być nieprzenośna,
7. gwarancja powinna wchodzić w życie od daty płatności zaliczki rozumianej jako
uznanie rachunku wykonawcy,
8. wykreślenie wyrazu „bezspornie” albo zastąpienia go przez „bezwarunkowo” lub
„nieodwołalnie”.
Ad.17) wprowadzenia w załączniku nr 12 jednoznacznych kryteriów oceny ofert
obejmujących listę rozwiązań bądź parametrów podlegających ocenie wraz z
jednoznacznym algorytmem pozwalającym na obiektywne obliczenie punktacji za spełnienie
wymagań zamawiającego.

Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu modyfikacji zakwestionowanych
postanowień ogłoszenia o zamówieniu i siwz w sposób określony w odwołaniu oraz zwrotu
odwołującemu wpisu od odwołania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu do podniesionych w odwołaniu zarzutów odwołujący wskazał,
iż zarzuty z pkt. 1, 5 oraz 9 petitum odwołania są konsekwencją oczywistych błędów
redakcyjnych zamawiającego, a zatem nie wymagają rozwinięcia.

W zakresie zarzutów dotyczących zaniechania przez zamawiającego wskazania terminów na
dokonanie przez niego lub przez Inżyniera określonych czynności, tj. zarzutów z pkt. 7 oraz
14 odwołujący za petitum sformułował zarzut opisania przedmiotu zamówienia w sposób
odbiegający od wytycznych ujętych w art. 29 ust. 1 ustawy, a w szczególności za pomocą
niedostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, co rodzi po stronie wykonawcy brak
pewności co do treści stosunku zobowiązaniowego z zamawiającym oraz zasad
uczestnictwa w obrocie.

Odnosząc do pozostałych zarzutów podniesionych w petitum odwołania odwołujący
stwierdził, co następuje:


Strona 10 z 37

- zarzut nr 2: odwołujący stwierdził, że nie wiadomo, na czym ma polegać wymagany udział
specjalistów w kolejnych fazach realizacji obiektów budowlanych, biorąc pod uwagę, że
zamawiający wymaga w przypadku specjalisty z pkt. 2.3 lit. e udziału we wszystkich trzech
fazach, tj. projektowaniu, budowaniu i uruchamianiu, a w przypadku specjalistów z pkt. 2. lit.
f, g oraz h - w projektowaniu i budowaniu (budowie). W szczególności powstaje wątpliwość,
czy przez projektowanie, w którym udziałem ma się wylegitymować specjalista, zamawiający
rozumie sporządzenie projektu budowlanego, a w związku z tym, czy udział w projektowaniu
oznacza wymóg posiadania przez projektanta uprawnień budowlanych w danej specjalności.
O ile tak jest, to z kolei udział takiej osoby jako projektanta w budowaniu mógłby polegać
tylko na pełnieniu nadzoru autorskiego. Sprawowanie przez projektanta nadzoru autorskiego
dotyczy jednak tylko etapu wykonywania robót budowlanych, stosownie do art. 20 ust. 1 pkt
4 prawa budowlanego. W związku z tym powstają wątpliwości co do możliwości
uczestniczenia przez projektanta w uruchomieniu obiektu, a w konsekwencji spełnienia tego
wymogu. Ze względu na powyższe odwołujący wniósł o zastąpienie spójnika „i” przez spójnik
„lub”, co będzie oznaczać, iż wymogi w zakresie warunku dysponowania osobami zdolnymi
do wykonania zamówienia przez uczestnictwo we wszystkich fazach realizacji inwestycji albo
w fazie projektowania i budowy nie będą musiały być spełnione łącznie.

- zarzut nr 3: odwołujący stwierdził, iż zgodnie z utrwaloną wykładnią przepisu art. 23 ust. 1
w zw. z art. 23 ust. 3 Pzp, każdy z wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia obowiązany jest wykazać, iż nie podlega wykluczeniu z udziału w postępowaniu,
w świetle art. 24 ust. 1 Pzp (tzw. warunki negatywne). Natomiast jeśli chodzi o warunki
udziału w postępowaniu określone w art. 22 ust. 1 pkt 2 - 4 Pzp, dotyczące potencjału
technicznego, osobowego, ekonomicznego i finansowego (tzw. warunki pozytywne), w
przypadku konsorcjum mogą być one spełnione łącznie. Taka wykładnia wynika z samej
istoty konsorcjum, które jest tworzone właśnie w celu połączenia potencjału technicznego,
osobowego, ekonomicznego i finansowego. Dlatego też potencjały te podlegają sumowaniu.
Jeżeli zatem, po zsumowaniu potencjału wszystkich członków konsorcjum, warunek opisany
przez zamawiającego zostanie spełniony przez wszystkich konsorcjantów łącznie,
zamawiający winien stwierdzić, że każdy z konsorcjantów potwierdził spełnienie warunku
udziału w postępowaniu, określonego w art. 22 ust. 1 pkt 2 - 4 Pzp. W niniejszym
postępowaniu zamawiający wymaga natomiast, aby polisa ubezpieczenia OC na
ekstremalnie wysoką kwotę 200 mln zł została przedłożona przez jednego tylko z
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienie, co jest nie do pogodzenia
z zasadą równości wykonawców wyrażoną w art. 7 Pzp. Taki opis sposobu dokonania oceny
spełnienia warunku w zakresie sytuacji ekonomicznej i finansowej pociąga za sobą
zablokowanie dostępu do zamówienia większości wykonawcom, gdyż przeciętna suma

Strona 11 z 37

gwarancyjna w przypadku umowy ubezpieczenia OC w zakresie prowadzonej działalności
zawartej przez dużych przedsiębiorców, takich jak odwołujący, wynosi 10 mln zł (polisa
podstawowa) i 90 mln zł (polisa nadwyżkowa). Odwołujący wskazał, iż w orzecznictwie KIO
przyznaje się prymat wynikającej z samej natury konsorcjum zasadzie łączenia potencjałów,
które zawiązywane jest właśnie w celu łączenia potencjału technicznego, osobowego,
ekonomicznego i finansowego wykonawców, samodzielnie nie będących w stanie wykazać
spełnienia pozytywnego warunku udziału w postępowaniu. Koszty uzyskania polisy
ubezpieczeniowej od odpowiedzialności cywilnej w zakresie prowadzonej działalności
gospodarczej na kwotę co najmniej 200 mln zł byłyby olbrzymie. Wykonawca musiałby
uwzględnić je przy kalkulowaniu swojej oferty, co pociągnęłoby za sobą drastyczny wzrost
oferowanej ceny. W przypadku innych przeprowadzanych w Polsce przetargów na spalarnie
odpadów komunalnych wymagana przez zamawiających suma gwarancyjna przy polisie OC
wynosiła: 50 mln zł (Budowa Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów Komunalnych
dla Bydgosko-Toruńskiego Obszaru Metropolitalnego) oraz 150 mln zł (Budowa Zakładu
Termicznego Unieszkodliwiania Odpadów dla Szczecińskiego Obszaru Metropolitalnego). W
tym drugim przetargu zamawiający dopuszczał sumowanie wartości polis wykonawców
wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia. Z kolei w przetargu na budowę Zakładu
Termicznego Przekształcania Odpadów w Krakowie i na budowę Zakładu Unieszkodliwiania
Odpadów Komunalnych w Białymstoku nie były przewidziane żadne wymagania co do polisy
OC (w przypadku Krakowa wymagane było tylko OC projektanta na 20 mln). Dodał, że obiekt
w Koninie jest najmniejszym z obiektów we wszystkich dotychczasowych przetargach. Jako
dowód przedłożył str. 1 i str. 10 siwz w postępowaniu na budowę Zakładu Termicznego
Przekształcania Odpadów Komunalnych dla Bydgosko-Toruńskiego Obszaru
Metropolitalnego oraz str. 1 i str. 11 siwz w postępowaniu na budowę Zakładu Termicznego
Unieszkodliwiania Odpadów dla Szczecińskiego Obszaru Metropolitalnego. W konsekwencji
odwołujący wniósł o modyfikację postanowienia pkt. 2.5 i postanowienia pkt. 3.10 w
Rozdziale V „Warunki udziału w postępowaniu oraz opis sposobu dokonywania oceny
spełnienia tych warunków. Wymagane dokumenty” w sposób wskazany w pkt. „Ad. 3)”
petitum niniejszego odwołania.

- zarzut nr 4: odwołujący stwierdził, że termin składania ofert wyznaczony przez
zamawiającego jest obiektywnie niewystarczający do przygotowania i złożenia przez
wykonawców kompleksowej, rzetelnej i prawidłowo skalkulowanej oferty. Termin do
składania ofert powinien uwzględniać wszystkie okoliczności mogące mieć wpływ na
czasochłonności przygotowania rzetelnej oferty, jak również mieć na względzie wszystkie
niezbędne czynności - wymogi, którym wykonawcy muszą sprostać. Zgodnie z poglądem
przyjętym w doktrynie prawa zamówień publicznych termin do składania ofert powinien

Strona 12 z 37

uwzględniać: „(...) takie kryteria jak: 1) czas niezbędny do przygotowania i złożenia oferty, 2)
złożoność przedmiotu zamówienia, 3) wartość przedmiotu zamówienia. Oznacza to, że jeżeli
przedmiot zamówienia jest skomplikowany, nietypowy, to i czas niezbędny na jej
przygotowanie nie może się zawierać w czasie minimalnym wskazanym w art. 43 ust. 1-3.
Należy mieć na względzie, że wskazane w komentowanym przepisie terminy minimalne są
to terminy średnie, niezbędne do przygotowania oferty na zamówienie typowe. Poza tym
należy mieć na uwadze to, że wyznaczenie kryteriów opartych na wartości przedmiotu
zamówienia zasadza się na domniemaniu, iż wyższa wartość przedmiotu zamówienia to
bardziej skomplikowany przedmiot zamówienia i bardziej czasochłonna oferta" (tak: S.
Babiarz w: P. Janda, P. Pełczyński, S. Babiarz, Z. Czarnik, Prawo zamówień publicznych,
Komentarz, Warszawa 2010). Wartość obiektu w niniejszej sprawie jest szacowana na
ponad 300 mln zł. Zdaniem odwołującego dla realizacji tego obiektu może być konieczna
międzynarodowa kooperacja przedsiębiorców, z czym wiąże się m.in. konieczność
przetłumaczenia całej dokumentacji dotyczącej zamówienia, co trwa kilka tygodni. Stąd
odwołujący wniósł o przedłużenie terminu składania ofert do dnia 15 kwietnia 2012 r.

- zarzut nr 6: odwołujący podniósł, że z klauzuli 4.4 Warunków Szczególnych Kontraktu nie
wynika jednoznacznie, czy wymogi w niej zawarte mają zastosowanie wyłącznie do
podwykonawców robót budowlanych, ze względu na art. 647(1) kc w zw. z art. 14 i art. 139 §
1 Pzp, czy też podwykonawców sensu largo, stosownie do klauzuli 1.1.2.8 Warunków
Ogólnych Kontraktu. Treść pierwszego akapitu klauzuli 4.4 Warunków Szczególnych
Kontraktu sugeruje, że wymóg uzyskania zgody zamawiającego dotyczy wszelkich
Podwykonawców, w rozumieniu klauzuli 1.1.2.8 Warunków Ogólnych Kontraktu. W tym
postanowieniu zamawiający posługuje się bowiem samym pojęciem „podwykonawca”, przy
czym raz pisanym małą, a raz wielką literą. Natomiast w dodawanej lit. e) jest mowa o
zgodzie zamawiającego wymaganej do zawarcia przez wykonawcę umowy o roboty
budowlane z podwykonawcą. Niejednoznaczność klauzuli 4.4 Warunków Szczególnych
Kontraktu przejawia się także w zaniechaniu określenia sposobu udokumentowania przez
wykonawcę zdolności podwykonawcy do wykonania części zamówienia, kryteriów oceny tej
zdolności, a także zakresu informacji o podwykonawcy, jakich może żądać Inżynier.

- zarzutu nr 8: z treści klauzuli 8.8 Warunków Szczególnych Kontraktu nie wynika zdaniem
odwołującego jednoznacznie, czy zamawiający zachowuje prawo do kary umownej
naliczonej wykonawcy z tytułu niedotrzymania gwarantowanych parametrów
eksploatacyjnych ustalonego w toku Testów Gwarancyjnych, które zostanie potwierdzone w
tym samym albo innym zakresie w toku Pomiarów Gwarancyjnych, i czy ta kara jest

Strona 13 z 37

wówczas naliczana łącznie z karą umowną z tytułu niedotrzymania gwarantowanych
parametrów eksploatacyjnych ustalonego w toku Pomiarów Gwarancyjnych.

- zarzut nr 10: odwołujący podniósł, że istota cesji polega na przelewie wierzytelności przez
uprawnionego, którym w przypadku umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jest
poszkodowana osoba trzecia, a nie wykonawca mający wykupioną polisę OC. W związku z
tym wykonawca nie jest w stanie wykonać zobowiązania przewidzianego w klauzuli 18
Warunków Szczególnych Kontraktu.

- zarzut nr 11: odwołujący wyjaśnił, że przedmiotowa klauzula jest przez odwołującego
kwestionowana, ponieważ zamawiający nie zawarł w siwz warunków udzielenia zaliczki, w
szczególności jej wysokości. Przedstawiciele doktryny prawa zamówień publicznych
podkreślają: „zamawiający z góry w ramach specyfikacji istotnych warunków zamówienia lub
ogłoszenia o zamówieniu powinien określić warunki zaliczki. Zapowiedzią powinny być
objęte wszystkie warunki akcesoryjnej umowy zaliczki, zarówno obiektywnie, jak i
subiektywnie (podmiotowo) istotne”, i dalej: „Zamawiający zorientowany w czynnikach
wpływających na wartość udzielanego zamówienia powinien wyznaczyć wysokość zaliczki
(procentowo lub kwotowo), z góry w warunkach zamówienia” (tak: D. Szczepański, Zaliczka
w prawie zamówień publicznych, Komentarz praktyczny, ABC nr 114511). Odwołujący
stwierdził, iż „Warunkiem udzielania zaliczek przez zamawiających jest wskazanie informacji
o ich udzielaniu w specyfikacji istotnych warunków zamówienia lub w ogłoszeniu o
zamówieniu. Konieczność przekazania wykonawcom informacji o udzielaniu zaliczek jest
niezbędna dla zachowania warunków konkurencyjności postępowania o udzielenie
zamówienia. Możność finansowania zamówienia zaliczkami uiszczanymi przez
zamawiającego ma bowiem doniosłe znaczenie przy określeniu ceny oferty. W takiej sytuacji
wykonawca nie jest zmuszony angażować środków własnych ani też szukać finansowania
obcego, które zazwyczaj niesie ze sobą dodatkowe koszty. Z drugiej strony, wobec zakazu
prowadzenia negocjacji pomiędzy zmawiającym a wykonawcą, brak wzmianki na temat
udzielania zaliczek w ogłoszeniu o zamówieniu lub w specyfikacji istotnych warunków
zamówienia stanowiły prawną przeszkodę w zawarciu umowy w sprawie zamówienia, która
przewidywałaby zaliczki. Ustawa nie rozstrzyga, jak szczegółowa powinna być informacja w
tej sprawie. Wobec znaczenia zaliczek dla obliczenia ceny oferty przyjąć należy, że
informacja na temat zaliczek zamieszczana w specyfikacji istotnych warunków zamówienia
lub w ogłoszeniu powinna zawierać co najmniej informację na temat dopuszczalnej ich
wysokości, terminie rozliczenia oraz ewentualnym zabezpieczeniu ich spłaty. Wskazać przy
tym należy, że ustawa nie stoi na przeszkodzie ani w określaniu kwoty zaliczki jako
oznaczonego procentu ceny oferty, ani poprzez wskazanie określonej kwoty nominalnej,

Strona 14 z 37

która ma być zaliczkowana. Im bardziej szczegółowy będzie opis przewidywanych zaliczek,
tym bardziej precyzyjnie wykonawca będzie mógł obliczyć cenę swojej oferty” (tak: W.
Dzierżanowski, J. Jerzykowski, M. Stachowiak, Prawo zamówień publicznych, Komentarz,
opublikowano: LEX, 2010). Klauzula 14.2 Warunków Szczególnych Kontraktu w sprawie
zaliczki jest niezwykle lakoniczna, odsyłając do przyszłych negocjacji między zamawiającym
a wybranym wykonawcą, w toku których miałyby być ustalone warunki udzielenia zaliczki, co
- w ocenie odwołującego - jest niedopuszczalne. Z kolei akapit drugi w omawianej klauzuli
jest niezrozumiały.
- zarzut nr 13: odwołujący podniósł, że w klauzulach 14.3 i 14.6 zamawiający posługuje się
nieostrym i niezdefiniowanym pojęciem „dokumenty towarzyszące”. Ustalenie desygnatu
tego pojęcia jest dla wykonawcy istotne, ponieważ dokumenty towarzyszące są związane z
płatnościami na rzecz wykonawcy. W akapicie pierwszym klauzuli 14.3 Warunków Ogólnych
Kontraktu także występuje pojęcie „dokumenty towarzyszące”, lecz wymieniona klauzula
precyzuje ich treść, przewidując, że zawierają raport o postępie robót. Zamawiający nie
dokonał takiego doprecyzowania w Warunkach Szczególnych Kontraktu.

- zarzut nr 15: odwołujący podniósł, że zamawiający wskazuje w Kontrakcie dwa różne
sposoby rozwiązania kontraktu, tj. jego wypowiedzenie (klauzula 15.2) i odstąpienie
(klauzula 15.5 i klauzula 18), mimo że w przypadku umów o roboty budowlane i umów
mieszanych, w których roboty budowlane stanowią dominujące świadczenie, właściwym
trybem doprowadzenia do ich ustania jest złożenie oświadczenia woli o odstąpieniu.
Zarówno w orzecznictwie, jak i piśmiennictwie jest reprezentowane zgodne stanowisko, iż
przepisy prawa nie dają podstaw do zastosowania instytucji „wypowiedzenia” do stosunków
zobowiązaniowych wynikających z umowy o roboty budowlane. Odwołujący na
potwierdzenie powyższego przywołał następującą wypowiedź: „Kodeks nie daje
upoważnienia do zastosowania instytucji wypowiedzenia do stosunków, które charakteryzują
się świadczeniem jednorazowym. Świadczeniami jednorazowymi są świadczenia, których
treść i rozmiar są oznaczone wyczerpująco wyłącznie przez wskazanie zachowania dłużnika,
do którego jest on zobowiązany bez odwołania się do czynnika czasu. Tak rozumianym
świadczeniem jednorazowym jest świadczenie w umowie o roboty budowlane, choć jej
wykonanie może trwać bardzo długo i być bardzo skomplikowane. Jest to jednak
niewątpliwie umowa skutkowa, a skutkiem jest zgodnie z art. 647 KC «oddanie
przewidzianego w umowie obiektu». Tak więc uznać należy, że niezależnie od tego, co
strony napisały w umowie o roboty budowlane, umowy tej nie można wypowiedzieć” (tak:
Maciej Jamka, Przedwczesne zakończenie umowy o roboty budowlane, Monitor Prawniczy,
16/2007, s. 887).


Strona 15 z 37

- zarzut nr 16: odwołujący podniósł, że przedmiotowa gwarancja nie zawiera standardowych
klauzul wymaganych przy gwarancjach bankowych. Klauzule, które - w ocenie odwołującego
- powinny być do gwarancji wprowadzone, zostały wskazane w adekwatnym punkcie petitum
odwołania. Odwołujący przywołał stanowisko judykatury i piśmiennictwa potwierdzające
konieczność uszczegółowienia treści gwarancji. W wyroku z dnia 13 listopada 2009 r. (sygn.
akt: XII Ga 350/09) Sąd Okręgowy w Krakowie stwierdził, że: „Gwarancja bankowa musi
dokładnie określać okoliczności, w których po stronie gwaranta powstaje obowiązek zapłaty.
Ma to szczególne znaczenie w przypadku wadium w postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego. Wadium stanowi bowiem zabezpieczenie zamawiającego i musi być skuteczne.
Aby było ono skuteczne treść gwarancji bankowej powinna obejmować wszystkie te
przypadki, w których zamawiający ma prawo zatrzymać wadium wskazane w art. 46 ust. 4a i
ust. 5 p.z.p.”. Analogiczne stanowisko zajął J. Pisuliński stwierdzając: „Oświadczenie banku
(o udzieleniu gwarancji) musi co najmniej wskazywać beneficjenta gwarancji, zabezpieczony
gwarancją rezultat, a także kwotę, którą zobowiązuje się zapłacić bank na rzecz beneficjenta
(tzw. sumę gwarancyjną)” (Pr. Bankowe. 1998.4.37, Niektóre zagadnienia związane z
gwarancją bankową. Teza nr 2). Odwołujący podniósł, że wzór gwarancji zwrotu zaliczki nie
określa okoliczności, w których po stronie banku jako gwaranta powstaje obowiązek zapłaty.

- zarzut nr 17: odwołujący domagał się weryfikacji kryteriów technicznych oceny ofert, które
są niejednoznaczne. Przykładem jest kryterium z pkt. 2.6.1 na str. 11 załącznika 12 do siwz:
„System zabezpieczenia przeciwpożarowego w bunkrze, na stanowisku rozdrabniania
odpadów i w kabinie operatora - oceniany według stopnia wypełnienia wymagań
zdefiniowanych w PFU - rozdział 1.10.1.1.3 oraz 1.10.1.2.
P.2.6.1 - liczba punktów dla oferty "i" według eksperckiej oceny indywidualnej
przewidzianych i zaprojektowanych elementów systemu zabezpieczeń przeciwpożarowych,
według wymagań wyspecyfikowanych dla obszaru bunkra odpadów (11 wymagań),
stanowiska rozdrabniania odpadów (7 wymagań) i kabiny operatora suwnicy (3 wymagania),
P.2.6.1 = 0,00 do 3,50 punkty, gdzie:
a) P.2.6.1 = 1,70 do 2,20 według oceny jakościowej wszystkich środków zabezpieczenia
przeciwpożarowego, wyspecyfikowanych w rozdziałach 1.10.1.1.3 oraz 1.10.1.2 oraz
uwzględnieniu innych, dodatkowych, według doświadczenia wykonawcy, przy czym:
- za pełne i technicznie jakościowo dobre (według oceny eksperta) wypełnienie
wszystkich wymagań wyspecyfikowanych we wskazanych rozdziałach PFU oraz wskazanie
dodatkowych rozwiązań zaoferowanych przez wykonawcę będzie przydzielona maksymalna
liczba punktów z podanego przedziału punktów,
- za pełne i technicznie jakościowo tylko dostateczne (według oceny eksperta)
wypełnienie wszystkich wymagań wyspecyfikowanych we wskazanych rozdziałach PFU oraz

Strona 16 z 37

wskazanie dodatkowych rozwiązań zaoferowanych przez wykonawcę będzie przydzielona
niższa niż maksymalna liczba punktów z podanego przedziału punktów”.
Powyższe postanowienie nie określa jednoznaczne, w jaki sposób ekspert będzie oceniał
jakość wypełnienia wszystkich wymagań wyspecyfikowanych we wskazanych rozdziałach
PFU. W konsekwencji zakwalifikowanie rozwiązań zaoferowanych przez wykonawcę jako
„jakościowo dobre” lub „tylko dostateczne” będzie zależało od uznania eksperta. Również od
subiektywnej oceny eksperta zależeć będzie przyznanie ofercie wykonawcy punktów za
rozwiązanie „tylko dostateczne”, ponieważ dowolnie może przyznać on ocenę w zakresie od
1,70 pkt. do 2,19 pkt. Dodatkowo w rozdziałach 1.10.1.1.3 oraz 1.10.1.2 PFU brak
jednoznacznej listy kryteriów (elementów zabezpieczeń przeciwpożarowych), których liczba
została wymieniona w definicji kryterium P.2.6.1. Zdaniem odwołującego kryteria oceny ofert
powinny zawierać listę rozwiązań bądź parametrów podlegających ocenie wraz z
jednoznacznym algorytmem pozwalającym na obiektywne obliczenie punktacji za spełnienie
wymagań zamawiającego.

Na rozprawie zamawiający uwzględnił zarzut 1, 10 i 17 odwołania wnosząc o
umorzenie postępowania w tym zakresie, a w pozostałym o jego oddalenie.


Uwzględniając załączoną do akt sprawy dokumentację przedmiotowego
postępowania, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowisko stron oraz
uczestnika postępowania złożone podczas rozprawy, Izba ustaliła i zważyła,
co następuje:


Odwołanie, wobec nie stwierdzenia braków formalnych oraz w związku
z uiszczeniem przez odwołującego wpisu, podlega rozpoznaniu. Ze względu na brak
przesłanek uzasadniających odrzucenie odwołania Izba przeprowadziła rozprawę
merytorycznie je rozpoznając.

Izba ustaliła, że odwołujący legitymuje się uprawnieniem do korzystania ze środków
ochrony prawnej, o których stanowi przepis art. 179 ust. 1 Pzp.

Strona 17 z 37

Status uczestnika postępowania uzyskał wykonawca SNC Lavalin Polska sp. z o.o. (dalej
„przystępujący”) w Warszawie, który skutecznie zgłosił przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie odwołującego.

Dokonując oceny podniesionych w odwołaniu zarzutów na podstawie
zgromadzonego w sprawie materiału dowodowy, uwzględniając stanowiska stron oraz
uczestnika postępowania, Izba uwzględniła odwołanie.

Izba rozpoznając zarzuty odwołania w pierwsze kolejności uważa za zasadne
podkreślenie, iż siwz – której treści dotyczy odwołanie - jest dokumentem o szczególnym
znaczeniu w postępowaniu o zamówienie publiczne – z jednej strony wyznacza
wykonawcom ubiegającym się o udzielenie zamówienia wymagania, które ma spełniać
oferta, by uczynić zadość potrzebom zamawiającego, w szczególności opisuje przedmiot
zamówienia oraz sposób dokonania oceny spełniania warunków określonych w art. 22 ust. 1
Pzp, z drugiej zaś – granice, w jakich może poruszać się zamawiający dokonując oceny
złożonych ofert wg precyzyjnie określonych kryteriów oraz weryfikując, czy wykonawcy
wykazali spełnianie warunków podmiotowych opisanych jednoznacznie przez
zamawiającego. Zatem dokument ten powinien być przygotowany przez zamawiającego z
najwyższą starannością, bowiem w fazie oceny ofert/analizy spełniania warunków udziału w
postępowaniu to siwz (i spójne z nią ogłoszenie) będzie głównym punktem odniesienia
(poza Pzp) dla wszystkich czynności zamawiającego.

Przechodząc do analizy podniesionych w odwołaniu zarzutów należy wskazać, co
następuje:

Zarzut nr 1 został przez zamawiającego uwzględniony – zamawiający dokonał w dniu 23
grudnia 2011 r. modyfikacji siwz.

Zarzut nr 2:

Izba ustaliła, iż zamawiający w siwz postanowił w Rozdziale V „Warunki udziału w
postępowaniu oraz opis sposobu dokonywania oceny spełnienia tych warunków. Wymagane
dokumenty”, w pkt. 2.3 – „Dysponowanie osobami zdolnymi do wykonania zamówienia”, że:
- specjalista nr 5 (ekspert ds. technologii termicznego przekształcania odpadów

Strona 18 z 37

komunalnych) ma m.in. mieć doświadczenie polegające na „udziale jako technolog w
projektowaniu, budowaniu i uruchamianiu co najmniej dwóch nowobudowanych i
uruchomionych lub kompleksowo przebudowanych oraz technologicznie i technicznie
zmodernizowanych i uruchomionych instalacji do termicznego przekształcania odpadów
komunalnych lub osadów z oczyszczalni ścieków komunalnych o wydajności co najmniej
90 000 Mg opadów/rok” (pkt 3e siwz oraz III.2.3e ogłoszenia);
- specjalista nr 6 (ekspert ds. systemów oczyszczania spalin) ma m.in. mieć doświadczenie
polegające na „udziale jako technolog w projektowaniu i budowaniu systemu oczyszczania
spalin, o wielkości strumienia oczyszczanych spalin co najmniej 100 000 Nm³/godzinę dla co
najmniej dwóch nowobudowanych i uruchomionych lub kompleksowo przebudowanych oraz
technologicznie i technicznie zmodernizowanych i uruchomionych instalacji termicznego
przekształcania odpadów lub osadów z oczyszczalni ścieków komunalnych lub jednej
instalacji termicznego przekształcania odpadów jw. i instalacji oczyszczania spalin o
wielkości strumienia oczyszczanych spalin c najmniej 150 000 Nm³/godzinę dla jednego
zbudowanego i uruchomionego kompletnego bloku energetycznego na stałe paliwa Komarne
lub biomasę” (pkt 3f siwz oraz III.2.3 f ogłoszenia);
- specjalista nr 7 (ekspert ds. przemysłowych instalacji energetycznych i cieplnych) ma m.in.
mieć doświadczenie polegające na „udziale w projektowaniu i budowie co najmniej dwóch
nowobudowanych i uruchomionych instalacji termicznego przekształcania odpadów lub
osadów z oczyszczalni ścieków komunalnych o wydajności co najmniej 90 000 Mg
opadów/rok, funkcjonujących jako elektrociepłownia lub elektrownia, lub jednej instalacji
termicznego przekształcania odpadów jw. i jednego zbudowanego i uruchomionego
kompletnego bloku energetycznego na stałe paliwa kopalne lub biomasę o mocy termicznej
brutto co najmniej 50 MWterm” (pkt 3g siwz oraz III.2.3g ogłoszenia);
- specjalista nr 8 (ekspert ds. automatyki i sterowania) ma m.in. mieć doświadczenie
polegające na „udziale jako technolog w projektowaniu i budowie systemów automatyki i
sterowania przynajmniej dwóch nowobudowanych i uruchomionych instalacji termicznego
przekształcania odpadów lub osadów z oczyszczalni ścieków komunalnych o wydajności co
najmniej 90 000 Mg opadów/rok lub jednej instalacji termicznego przekształcania odpadów
jw. i jednego zbudowanego i uruchomionego kompletnego bloku energetycznego na stałe
paliwa kopalne lub biomasę o mocy termicznej brutto co najmniej 50 MWterm ” (pkt 3h siwz
oraz III.2.3h ogłoszenia).

Dalej zostało wskazane (siwz i ogłoszenie), iż doświadczenie w projektowaniu i budowie,
dotyczące specjalistów oznaczonych literami e – i może być wykazane przy pomocy więcej
niż jednej umowy, z zastrzeżeniem łącznego spełnienia warunku.


Strona 19 z 37

Analizując powołane wyżej postanowienia siwz/ogłoszenia w zakresie zarzutu nr 2
odwołania przede wszystkim należy zauważyć, iż zamawiający opisał sposób oceny
spełniania warunku udziału w postępowaniu dotyczącego dysponowania przez wykonawcę
odpowiednim potencjałem technicznym i osobami zdolnymi do wykonania zamówienia (art.
22 ust. 1 pkt 3 ustawy) korzystając w tym zakresie z przysługującego mu uprawnienia
wynikającego wprost z art. 22 ust. 4 Pzp. Jak wynika z przywołanego przepisu opis sposobu
dokonania ceny spełniania warunków udziału w postępowaniu powinien być związany z
przedmiotem zamówienia oraz proporcjonalny do niego, co ma służyć zapewnieniu
udzielenia zamówienia wykonawcy, który daje rękojmię należytego wykonania przedmiotu
zamówienia i realizacji wyrażonej w art. 7 ust. 1 Pzp zasady wymagającej przygotowania i
prowadzenia postępowania w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz
równe traktowanie wykonawców. W praktyce oznacza to m.in., iż zamawiający powinien
formułując wymagania dotyczące właściwości wykonawcy (warunki podmiotowe) opisać je
precyzyjnie i jednoznacznie, eliminując do minimum ryzyko dowolności oceny spełniania
warunków udziału w postępowaniu i jednocześnie umożliwiając wykonawcom prawidłowe
przygotowanie oferty.
Odnosząc powyższe do rozpatrywanego zarzutu Izba przyznała rację odwołującemu,
iż w kwestionowanym zakresie postanowienia siwz nie są wystarczająco precyzyjne i mogą
być interpretowane w różny sposób, co przemawia za ich uwzględnieniem, bowiem stanowi
naruszenie art. 22 ust. 4 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp. Jak wykazało postępowanie
dowodowe zamawiający przez udział w projektowaniu rozumie wykonanie kompletnej
dokumentacji projektowej, co nie znajduje odzwierciedlanie w treści siwz. Udział w
budowie/budowaniu to uczestnictwo w realizacji inwestycji w charakterze inspektora nadzoru
bądź kierownika budowy bądź sprawowanie nadzoru autorskiego, natomiast udział w
uruchomieniu to wykonywanie jakiejkolwiek czynności w procesie uruchamiania (oddawania
do użytku) wskazywanych w siwz instalacji, co także nie zostało wyartykułowane w siwz i
może prowadzić do dowolności w ocenie spełniania przez wykonawców warunku udziału w
postępowaniu wskazanego w art. 22 ust. 1 pkt 3 Pzp.

Izba nakazuje zamawiającemu zmianę siwz oraz adekwatnych postanowień
ogłoszenia poprzez zdefiniowanie pojęć: udział w zaprojektowaniu, udział w budowaniu,
udział w uruchamianiu wskazanych w siwz/ogłoszeniu instalacji tj. poprzez wskazanie na
czym udział poszczególnych specjalistów w wykonywaniu tych czynności
(projektowani/budowanie/uruchamianie) miał polegać oraz co należy rozumieć przez pojęcie
„projektowanie”, „uruchamianie”, „budowanie”.


Strona 20 z 37

Powyższe postanowienia siwz Izba nakazuje zmodyfikować w sposób, któremu wykonawcy
będą mogli uczynić zadość tj. z uwzględnieniem okoliczności, na które zwracał uwagę
odwołujący, iż jeśli udział w projektowaniu ma oznaczać udział w sporządzaniu dokumentacji
projektowej w charakterze projektanta, to wówczas udział w fazie budowania może się
ograniczyć wyłącznie do pełnienia nadzoru autorskiego. Jeśli zatem udział w budowaniu ma
oznaczać udział w tej fazie inwestycji (budowaniu) w charakterze kierownika
budowy/inspektora nadzoru w znaczeniu wynikającym z prawa budowlanego, wówczas od
tej samej osoby nie można oczekiwać, aby wykonywała dokumentację projektową (brała
udział w fazie projektowania). Wiadomym jest, iż zwykle projektant legitymujący się
odpowiednimi uprawnieniami, nie pełni funkcji inspektora nadzoru czy kierownika budowy ani
na tej samej, ani na innej inwestycji. W fazie uruchamiania także nie uczestniczy zwykle
projektant. Jeśli zatem przez udział w fazie projektowania zamawiający będzie rozumiał
wykonanie dokumentacji projektowej - przy czym należy także doprecyzować, co oznacza
pojęcie „dokumentacja projektowa” – a przez udział w budowaniu/budowie uczestnictwo jako
inspektor nadzoru/kierownik budowy, wówczas należy dopuścić, aby możliwe było
wykazanie dwóch ekspertów – jednego z doświadczeniem w projektowaniu, a drugiego – w
budowaniu/budowie. Doświadczenie w fazie uruchamiania można być wymagane od tej
samej osoby, która będzie legitymować się doświadczeniem w budowie/budowaniu.

Ponadto z postanowienia siwz/ogłoszenia, iż doświadczenie w projektowaniu i budowie,
dotyczące specjalistów oznaczonych literami e – i może być wykazane przy pomocy więcej
niż jednej umowy, z zastrzeżeniem łącznego spełnienia warunku wynika, iż doświadczenie w
projektowaniu i budowie może dotyczyć odrębnych inwestycji. Zasada ta nie dotyczy fazy
uruchamiania, o którą Izba nakazuje rozszerzenie tego postanowienia siwz/ogłoszenia.

Izba nie stwierdziła uchybienia przez zamawiającego przepisowi art. 36 ust. 1 pkt 5
oraz art. 41 pkt 7 Pzp, gdyż zarówno siwz, jak i ogłoszenie o zamówieniu zawierają warunki
udziału w postępowaniu oraz sposób dokonywania oceny spełniania tych warunków.
Zamawiający nie naruszy także art. 29 ust. 1 Pzp, który to przepis wyznacza reguły
rządzące opisywaniem przedmiotu zamówienia, a nie dotyczy bezpośrednio opisu sposobu
dokonywania oceny spełniania warunków udziału w postępowaniu.

Zarzut nr 3:

Izba ustaliła, iż zamawiający w siwz postanowił w Rozdziale V „Warunki udziału w
postępowaniu oraz opis sposobu dokonywania oceny spełnienia tych warunków. Wymagane

Strona 21 z 37

dokumenty”, w pkt. 2.5 dotyczącym sytuacji ekonomicznej i finansowej wskazał, iż powołany
warunek zostanie uznany za spełniony, jeśli wykonawca wykaże m.in., że posiada polisę
ubezpieczeniową od odpowiedzialności cywilnej w zakresie prowadzonej działalności
związanej z przedmiotem zamówienia na kwotę nie mniejszą niż 200 000 000 zł. (pkt 5c siwz
oraz III.2.2c ogłoszenia).

Na potwierdzenie spełniania ww. warunku należy przedłożyć opłaconą polisę w przypadku jej
braku, inny dokument potwierdzający, że wykonawca jest ubezpieczony od
odpowiedzialności cywilnej w zakresie prowadzonej dzielności związanej z przedmiotem
zamówienia. W przypadku składania oferty wspólnej polisę składa ten z wykonawców
składających ofertę wspólną, który w ramach konsorcjum odpowiada z spełnienie tego
warunku (pkt 3.10 swz oraz III.2.2.II.3 ogłoszenia).

Ustosunkowując się do przytoczonych postanowień siwz/ogłoszenia w zakresie
istotnym dla rozpoznania zarzutu nr 3 odwołania przede wszystkim wskazać trzeba, iż
aktualność zachowują rozważania Izby sformułowane w uzasadnieniu w odniesieniu do
zarzutu nr 2 dotyczące zasad opisywania sposobu dokonywania oceny spełniania warunków
udziału w postępowaniu. Dodatkowo zauważyć należy, iż powszechnie akceptowany jest w
orzecznictwie i doktrynie oraz podzielany przez skład orzekający Izby pogląd, iż art. 23 ust. 1
w zw. z art. 23 ust. 3 Pzp, w zakresie dotyczącym warunków udziału w postępowaniu
wymienionych w art. 22 ust. 1 pkt 2 - 4 Pzp, dopuszczalnym jest co do zasady wykazywanie
ich spełnienia łącznie przez wszystkich wykonawców wspólnie ubiegających się o
zamówienie. Taka wykładnia wynika z samej istoty konsorcjum tworzonego w celu wspólnej
realizacji zamówienia, za którą wszyscy członkowie konsorcjum odpowiadają solidarnie (art.
141 Pzp). Dlatego też i potencjały wykonawców występujących w postępowaniu wspólnie
podlegają sumowaniu.

Przenosząc powyższe na realia sprawy Izba zgadza się ze stanowiskiem
odwołującego, który słusznie argumentował, że wymaganie przez zamawiającego, aby
polisa ubezpieczenia OC na kwotę 200 mln zł została przedłożona przez jednego tylko z
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienie, jest nie do pogodzenia z
zasadą równości wykonawców wyrażoną w art. 7 Pzp. Taki opis sposobu dokonania oceny
spełnienia warunku w zakresie sytuacji ekonomicznej i finansowej nie znajduje uzasadnienia
w brzmieniu art. 23 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 3 i prowadzi do naruszenia 22 ust. 4 Pzp w zw.
z art. 7 ust. 1 Pzp bezprawnie ograniczając wykonawcom dostępu do zamówienia.

Strona 22 z 37


Odwołujący kwestionował także wysokość wymaganej minimalnej sumy ubezpieczenia (200
mln zł), argumentując, iż jest nieproporcjonalna do przedmiotu zamówienia. Izba zważywszy,
iż zmawiający nie potrafił uzasadnić wymaganej sumy ubezpieczenia (poza powołaniem
argumentu, iż wartość zamówienia przewyższa 200 mln zł), biorąc pod uwagę stanowisko
zarówno odwołującego, jak i przystępującego, z którego wynika, iż przeciętnie podmioty takie
jak przystępujący i odwołujący (duże spółki giełdowe) nie są ubezpieczone na wymaganą
przez zamawiającego sumę, a pozyskanie wymaganego ubezpieczenia choć możliwe,
pociągałoby nieuzasadnione koszty (zamawiający nie potrafił wykazać, dlaczego miałyby być
uzasadnione) przyznała rację odwołującemu uwzględniając zarzut nr 3 odwołania także w
tym zakresie. Należy podkreślić, iż polisa ubezpieczeniowa OC przedkładana w celu
wykazania spełniania warunku udziału w postępowaniu wymienionego w art. 22 ust. 1 pkt 4
Pzp nie służy ubezpieczeniu kontraktu (temu poświęcona jest bardzo rozbudowana klauzula
18 Warunków Szczególnych Kontraktu – dalej „WSK”), lecz sprawdzeniu zdolności
ekonomiczno – finansowej wykonawcy do podołania realizacji zamówienia i z tej
perspektywy powinna być oceniana wymagana suma ubezpieczenia. Oznacza to więc, iż
polisa składana na tym etapie postępowania, a więc na etapie oceny spełniania warunków
udziału w postępowaniu, ma na celu tylko i wyłącznie ocenę sytuacji ekonomicznej i
finansowej potencjalnego wykonawcy (uzyskanie wiedzy o jego sytuacji ekonomicznej i
finansowej), a nie ubezpieczenie przedmiotu zamówienia. Zamawiający formułując w tej
kwestii wymagania powinien wiedzieć, dlaczego suma ubezpieczenia ma być taka, a nie
inna. Za niewystarczające w tej kwestii w niniejszym stanie faktycznym Izba uważa
powołanie się na wartość zamówienia – powyżej 200 mln zł. Wartość zamówienia
zasadniczo jest ważnym punktem odniesienia dla oceny, czy opis sposobu dokonania oceny
spełniania warunku jest proporcjonalny, ale nie jedynym. Należy podkreślić, iż w niniejszej
sprawie zamawiający przewidział możliwość otrzymania przez wykonawców zaliczki na
realizację zamówienia (klauzula 14.2 WSK) . Oznacza to, iż część środków finansowych na
realizację zamówienia wykonawca będzie mógł otrzymać od zamawiającego, co w
konsekwencji oznacza, iż jego zdolność ekonomiczna i finansowa nie musi być tak duża, jak
w przypadku, gdyby wykonawca musiał sam podołać finansowaniu całej inwestycji.

Izba zgadza się jednocześnie ze stanowiskiem zamawiającego, że opis sposobu dokonania
oceny spełniania warunku udziału w postępowaniu dotyczącego sytuacji finansowej i
ekonomicznej, nie musi umożliwiać udziału w postępowaniu wszystkim wykonawcom
działającym na danym rynku. Weryfikacja ma wyeliminować wykonawców, którzy nie dają

Strona 23 z 37

rękojmi należytego wykonania umowy. W tym kontekście trzeba wskazać, iż wymagania
powinny być tak postawione, aby uwzględniały realia danego rynku/branży, jego specyfikę,
jak również co do zasady powinny umożliwiać wykonawcy samodzielnie wykazanie
spełniania warunku wskazanego w art. 22 ust. 1 pkt 4 Pzp, gdyż wspólny udział
wykonawców w postępowaniu stanowi ich prawo, a nie obowiązek. Nie można jednocześnie
wykluczyć, iż w odniesieniu do konkretnego zamówienia, ze względu na jego specyfikę czy
skalę, wykazanie spełnienia tego warunku udziału w postępowaniu możliwe będzie tylko w
konsorcjum.

Izba nakazuje zamawiającemu modyfikację adekwatnych postanowień
siwz/ogłoszenia poprzez zmniejszenie wymaganej sumy ubezpieczenia z 200 mln zł do 90
mln zł oraz wskazanie, iż potencjał ekonomiczny i finansowy wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia w zakresie wymogu dotyczącego posiadania
ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej na kwotę nie mniejszą niż 90 mln zł będzie
oceniany łącznie, tzn. zsumowaniu będzie podlegała suma ubezpieczenia z poszczególnych
polis wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia, która łącznie nie
będzie niższa niż 90 mln zł.

Izba nie stwierdziła uchybienia przez zamawiającego przepisowi art. 36 ust. 1 pkt 5
oraz art. 41 pkt 7 Pzp, gdyż zarówno siwz, jak i ogłoszenie o zamówieniu zawierają warunki
udziału w postępowaniu oraz sposób dokonywania oceny spełniania tych warunków.

Zarzut nr 4:

Izba ustaliła, iż zamawiający w Rozdziale XII „Składanie i otwarcie ofert” postanowił,
iż termin składania ofert mija dnia 28 lutego 2012 r. Ogłoszenie zostało przekazane
Urzędowi Oficjalnych Publikacji Unii Europejskiej w dniu 8 grudnia 2011 r. Zatem wykonawcy
mieli 82 dni na przygotowanie i złożenie oferty. Termin realizacji zamówienia określono na 40
miesięcy od wydania Polecenia Rozpoczęcia Robót do wydania Świadectwa Przejęcia
Całości Robót (Rozdział VII pkt 1 siwz). W ogłoszeniu w pkt. 40 miesięcy od udzielenia
zamówienia (pkt II.3 ogłoszenia).

Jak wynika z art. 43 ust. 2 pkt 1 Pzp w przypadku, gdy wartość zamówienia jest
równa lub przekracza kwoty określone w art. 11 ust. 8 Pzp, termin składania ofert nie może
być krótszy niż 40 dni od dnia przekazania ogłoszenia o zamówieniu Urzędowi Oficjalnych
Publikacji Unii Europejskiej drogą elektroniczną, zgodnie z formą i procedurami wskazanymi

Strona 24 z 37

na stronie internetowej określonej w dyrektywie. Powołany przepis należy odczytywać w
kontekście zasad wyrażonych w art. 7 Pzp. Interpretacja ustawy w tym zakresie nie tylko nie
może być oderwana od realiów konkretnego postępowania, ale przeciwnie – musi z
uwzględnieniem specyfiki danego zamówienia publicznego być dokonywana. Jeśli tak, to
Izba rację przyznaje odwołującemu oraz przystępującemu, którzy w toku postępowania
odwoławczego zwracali uwagę, iż zamawiający wyznaczył na składanie ofert termin zbyt
krótki, nieuwzględniający czasu niezbędnego do przygotowania i złożenia oferty, złożoności i
wartości przedmiotu zamówienia, a w konsekwencji niegwarantujący wykonawcom
możliwości złożenia rzetelnych i prawidłowo skalkulowanych ofert. Odwołujący i
przystępujący wskazywali, iż termin do składania ofert powinien uwzględniać wszystkie
okoliczności mogące mieć wpływ na czasochłonności przygotowania rzetelnej oferty, jak
również mieć na względzie wszystkie niezbędne czynności - wymogi, którym wykonawcy
muszą sprostać. Przystępujący i odwołujący podnosili, iż realizacja przedmiotu zamówienia
łączyć się będzie najprawdopodobniej ze współpracą z wykonawcami zagranicznymi, z czym
wiąże się konieczność przetłumaczenia dokumentacji dotyczącej zamówienia, co wymaga
czasu, a następnie konieczne jest także tłumaczenie dokumentów na język polski. Nie bez
znaczenia jest także fakt, iż postępowanie ogłoszono przed okresem świąteczno –
noworocznym, co także jest okolicznością obiektywnie mogąca wpływać na niemożliwość
dotrzymania wyznaczonego terminu. Zatem zdaniem Izby zamawiający naruszył art. 43 ust.
2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp, co implikuje stwierdzenie, iż zarzut nr 5 odwołania potwierdził się.
Sprawnie przeprowadzona procedura badania i oceny ofert umożliwi udzielenie zamówienia
w terminie umożliwiającym jego rozliczenie do końca 2015 r. Ponadto zamawiający nie
przedstawił żadnych dowodów, które by potwierdzały, iż koniec roku 2015 jest
nieprzekraczalnym, niemożliwym to przesunięcia terminem wydatkowania środków unijnych
pozyskanych na realizację przedmiotowego zamówienia.

Izba nakazuje zamawiającemu modyfikacje postanowień siwz/ogłoszenia i
wydłużenie terminu składania ofert do dnia 15 kwietnia 2012 r. oraz odpowiednią zmianę
terminu otwarcia ofert.

Izba nie stwierdziła uchybienia przez zamawiającego przepisowi art. 36 ust. 1 pkt 11
oraz art. 41 pkt 10 Pzp, gdyż zarówno siwz, jak i ogłoszenie o zamówieniu wskazują
miejsce i termin składani ofert.

Zarzut nr 5:


Strona 25 z 37

Izba ustaliła, iż na stanowiący element siwz wzór kontraktu (załącznik nr 8 do siwz)
składają się: Rozdział 1 – Akt Umowy, Rozdział 2 – Warunki Ogólne Kontraktu (WOK),
Rozdział 3 – WSK, Rozdział 4 – Wzór Gwarancji Zwrotu Zaliczki (k. 1/50 kontraktu). WOK to
„Warunki Kontraktowe dla Urządzeń oraz Projektowania i Budowy dla urządzeń
elektrycznych i mechanicznych oraz robót inżynieryjnych i budowlanych projektowanych
przez wykonawcę, 4 wydanie angielsko – polskie niezmienione 2008 z erratą (tłumaczenie 1
wydania 1999” (k. 6/50 kontraktu). W pierwszym akapicie WSK zostało postanowione, iż
niniejsze WSK zmieniają, uzupełniają i wprowadzają dodatkowe klauzule do WOK. WOK
pozostają wiążące, o ile WSK nie stanowią inaczej. Numeracja klauzul w WSK nie jest
kolejna, jest zgodna z numeracją klauzul przyjętych w WOK (k. 7/50 kontraktu).

Wyżej opisane relacje pomiędzy WOK i WSK Izba będzie brała pod uwagę rozpoznając
pozostałe zarzuty odwołania dotyczące postanowień WSK.

Odnosząc się do postanowień siwz w zakresie bezpośrednio dotyczącym zarzutu nr 5 trzeba
wskazać, iż w akapicie czwartym klauzuli 4.2 WSK (k. 18 - 19/50 WSK) „Zabezpieczenie
wykonania” zmienia się podpunkt (d), i dalej zostało wskazane „(d) zaistnienia okoliczności
uprawniających do zamawiającego do rozwiązania Kontraktu na mocy klauzuli 5.2
[Rozwiązanie Kontraktu przez Zamawiającego] za wyjątkiem przypadków wskazanych w
podpunktach (b), (d) oraz (f)”.

Jednocześnie, jak wynika z klauzuli 4.2 WOK – „Zabezpieczenie wykonania”, akapit czwarty
„Zamawiający nie zgłosi roszczenia pod Zabezpieczenie Wykonania z wyjątkiem kwot, do
których będzie miał prawo na mocy Kontraktu w przypadkach: (…) (d) zaistnienia
okoliczności, uprawniających zamawiającego do rozwiązania Kontraktu na mocy klauzuli 5.2
[Rozwiązanie Kontraktu przez Zamawiającego] niezależnie od tego czy postanowienie o
rozwiązaniu zostało już wydane”.

Zestawiwszy zatem powołane postanowienia klauzuli 4.2 WSK i WOK, uwzględniając,
iż postanowienia WSK należy odczytywać biorąc pod uwagę adekwatne postanowienia WOK
należy stwierdzić, iż są one jasne, spójne i jednoznaczne. Klauzulę 4.2 akapitu czwartego,
ppkt (d) w brzmieniu nadanym WOK zastępuje klauzula 4.2 dotycząca akapitu czwartego w
brzmieniu wynikającym z ppkt. (d) WSK.

Tym samym stwierdzić należy, iż zarzut nr 5 nie potwierdził się.

Zarzut nr 6:

Strona 26 z 37


Izba ustaliła, iż w klauzuli 4.4 WSK – „Podwykonawcy” zostało stwierdzone, iż
wykonawca przed zawarciem umowy z podwykonawcą musi uprzednio uzyskać pisemną
zgodę zamawiającego na powierzenie wykonania części zamówienia podwykonawcy.
Podstawą do uzyskania zgody będzie wniosek wykonawcy przedstawiający część
zamówienia, którego wykonania zamierza powierzyć podwykonawcy wraz ze wskazaniem i
udokumentowaniem zdolności podwykonawcy do jej wykonania. Z akapitu drugiego
dotyczącego podpunktu (b) wynika, iż Inżynier Kontraktu będzie uprawniony żądać od
wykonawcy, aby do umowy lub projektu umowy z podwykonawcą przedłożył także „innych
informacji o Podwykonawcy”(k.18/50 kontraktu). Dalej w klauzuli 4.4 WOK dodano ppkt (e),
zgodnie z którym zgoda zamawiającego jest wymagana do zawarcia przez wykonawcę
umowy o roboty budowlane z podwykonawcą. Jednocześnie pozostał w mocy ppkt (b)
klauzuli 4.4 WOK, iż dla innych (niż dostawcy materiałów oraz podzlecanie, dla którego
podwykonawca jest wymieniony w kontrakcie) wymagana jest uprzednia zgoda Inżyniera.
Jednocześnie zgodnie z pkt. 1.1.2.8 WOK podwykonawcą jest każda osoba wymieniona w
kontrakcie jako podwykonawca lub wyznaczona jako podwykonawca dla wykonania części
robót oraz prawni następcy każdej z tych osób.

Analizując powyższe postanowienia siwz w zakresie zarzutu nr 6 wymaga jednoznacznego
doprecyzowania przez zamawiającego w WSK, czy klauzula 4.4. ma zastosowanie
wyłącznie do podwykonawców robót budowlanych ze względu treść art. 647(1) kc w zw. z
art. 14 i art. 139 § 1 Pzp, czy do podwykonawców w rozumieniu klauzuli 1.1.2.8 WOK.
Ponadto słusznie zauważone zostało w odwołaniu, iż zamawiający zaniechał określenia
sposobu udokumentowania przez wykonawcę zdolności podwykonawcy do wykonania
części zamówienia, kryteriów oceny tej zdolności, a także zakresu informacji o
podwykonawcy, jakich może żądać Inżynier. Izba podkreśla, iż zamawiający jest uprawniony
do żądania od wykonawców takich dokumentów/informacji, które uzasadnia brzmienie art.
647 (1) § 2 kc (umowa/projekt umowy oraz część dokumentacji dotycząca prac
powierzanych podwykonawcy). Aby uczynić zadość regułom wyrażonym w art. 7 ust. 1 Pzp
oraz 29 ust. 1 Pzp należy opowiedzieć się za koniecznością sprecyzowania w siwz (w
kontrakcie) sposobu udokumentowania przez wykonawcę zdolności podwykonawcy do
wykonania części zamówienia, kryteriów oceny tej zdolności, a także zakresu informacji o
podwykonawcy, jakich może żądać Inżynier. Spełnienie opisanych w kontrakcie wymagań w
tym zakresie powinno gwarantować uzyskanie zgody zamawiającego na danego
podwykonawcę wymaganej stosownie do art. 647 § 2 kc. Wykonawca ma prawo na etapie
składania ofert znać oczekiwania zamawiającego, aby prawidłowo sporządzić ofertę, w
szczególności skalkulować cenę, ale także przygotować się do realizacji umowy pod

Strona 27 z 37

względem organizacyjnym (nawiązanie ewentualnej współpracy z podwykonawcami).
Zamawiający nie jest natomiast uprawniony, jeśli dopuścił w siwz udział podwykonawców w
realizacji zamówienia (art. 36 ust. 4 i 5 Pzp), aby wprowadzać jakiekolwiek ograniczenia w
kontrakcie w odniesieniu do innych podwykonawców, niż tych, do których odnosi się art. 647
§ 2 kc. Wymaga podkreślenia, iż to wykonawca odpowiada za realizację zamówienia. Jego
zdolność do realizacji zamówienia jest weryfikowana w toku postępowania o udzielenie
zamówienia i zamawiający nie jest uprawnionych do ingerowania (poza sytuacją opisaną w
art. 647 § 2 kc), w sposób realizacji zamówienia przez wykonawcę.

Uwzględniając powyższe Izba stwierdziła naruszenie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 29 ust.
1 Pzp. Powołany przepis wymaga jednoznacznego, wyczerpującego wskazania w siwz
wszystkich okoliczności i wymagań mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty.
Niewątpliwie informacje dotyczące wymagań stawianych podwykonawcom stanowią
okoliczność mająca wpływ na sporządzenie oferty, co przemawia za uwzględnieniem zarzutu
nr 6 odwołania.

Izba nakazuje zamawiającemu doprecyzowanie WSK w tej kwestii z uwzględnieniem
art. 7 ust. 1 w zw. z art. 29 ust. 1 Pzp poprzez jednoznaczne wskazanie czy klauzula 4.4. ma
zastosowanie wyłącznie do podwykonawców robót budowlanych, czy podwykonawców w
rozumieniu klauzuli 1.1.2.8 WOK oraz poprzez określenie wyczerpująco i jednoznacznie
sposobu udokumentowania przez wykonawcę zdolności podwykonawcy do wykonania
części zamówienia, kryteriów oceny tej zdolności, a także zakresu informacji o
podwykonawcy, jakich może żądać Inżynier w zakresie dotyczącym podwykonawcy robót
budowlanych, do których znajduje zastosowanie art. 647 § 2 kc. W odniesieniu do
pozostałych podwykonawców zamawiający nie jest uprawniony do żądania jakichkolwiek
informacji i dokonywania weryfikacji podwykonawców, przy udziale których wykonawca chce
realizować zamówienie. Jeśli zatem klauzula 4.4 WSK zostanie doprecyzowana w ten
sposób, iż dotyczyć będzie podwykonawców nie tylko robót budowlanych, Izba nakazuje, w
zakresie dotyczącym podwykonawców innych niż robót budowlanych, wykreślenie
postanowień uprawniających zamawiającego do jakiejkolwiek weryfikacji podmiotu mającego
być podwykonawcą.

Izba nie stwierdziła uchybienia przez zamawiającego przepisowi art. 36 ust. 1 pkt 3,
gdyż siwz zawiera opis przedmiotu zamówienia, ogłoszenie, stosownie do art. 41 pkt 4 Pzp,
określa przedmiot zamówienia i wskazuje, czy dopuszczalne jest składanie ofert
częściowych.

Strona 28 z 37


Zarzut nr 7:

Izba ustaliła, iż w klauzuli 5.2 i klauzuli 5.6 WSK zamawiający zaniechał określenia
terminu odpowiednio na zaakceptowanie przez zamawiającego Projektu Budowlanego oraz
na zaakceptowanie przez Inżyniera Dokumentacji Powykonawczej, co stanowi naruszenie
art. 29 ust. 1 Pzp. Powołany przepis wymaga jednoznacznego, wyczerpującego wskazania w
siwz wszystkich okoliczności i wymagań mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty.
Jednocześnie Izba nie stwierdziła uchybienia przez zamawiającego przepisowi art. 36 ust. 1
pkt 3, gdyż siwz zawiera opis przedmiotu zamówienia, ogłoszenie, stosownie do art. 41 pkt 4
Pzp, określa przedmiot zamówienia i wskazuje, czy dopuszczalne jest składanie ofert
częściowych.

Izba nakazuje określenie w klauzuli 5.2 i w klauzuli 5.6 WSK terminu odpowiednio na
zaakceptowanie przez zamawiającego Projektu Budowlanego oraz na zaakceptowanie przez
Inżyniera Dokumentacji Powykonawczej.

Zarzut nr 8:

Izba stwierdziła, iż odwołujący prawidłowo w odwołaniu powołał istotne dla
rozstrzygnięcia zarzutu nr 8 odwołania postanowienia klauzuli 8.8 WSK – „Kara Umowna
Gwarancyjna”. Izba podziela stanowisko odwołującego, iż nie jest jasne, czy zamawiający
zachowuje prawo do kary umownej naliczonej wykonawcy z tytułu niedotrzymania
gwarantowanych parametrów eksploatacyjnych ustalonego w toku Testów Gwarancyjnych,
które zostanie potwierdzone w tym samym albo innym zakresie w toku Pomiarów
Gwarancyjnych, i czy ta kara jest wówczas naliczana łącznie z karą umowną z tytułu
niedotrzymania gwarantowanych parametrów eksploatacyjnych ustalonego w toku Pomiarów
Gwarancyjnych. Niejednoznaczne sformułowanie przez zamawiającego klauzuli 8.8 WSK
wskazują na naruszenie przez zamawiającego art. 29 ust. 1 Pzp. Ponadto jak słusznie
wskazał odwołujący zamawiający wprowadził klauzulę 8.8 WSK nie skreślając klauzuli 8.8
WOK – „Zawieszenie Robót”, co może powodować problemy interpretacyjne i rodzić
wątpliwości, czy obie klauzule 8.8 obowiązują, czy też klauzula 8.8 WSK zastąpiła klauzulę
8.8 WOK, co również stanowi uchybienie art. 29 ust. 1 Pzp.

Izba nakazuje zamawiającemu określenie w klauzuli 8.8 WSK w sposób
jednoznaczny, czy zamawiający zachowuje prawo do kary umownej naliczonej wykonawcy z
tytułu niedotrzymania gwarantowanych parametrów eksploatacyjnych ustalonego w toku

Strona 29 z 37

Testów Gwarancyjnych, które zostanie potwierdzone w tym samym albo innym zakresie w
toku Pomiarów Gwarancyjnych, i czy ta kara jest wówczas naliczana łącznie z karą umowną
z tytułu niedotrzymania gwarantowanych parametrów eksploatacyjnych ustalonego w toku
Pomiarów Gwarancyjnych oraz uregulowanie kwestii obowiązywania klauzuli 8.8 WOK.

Izba nie stwierdziła uchybienia przez zamawiającego przepisowi art. 36 ust. 1 pkt 3,
gdyż siwz zawiera opis przedmiotu zamówienia, ogłoszenie, stosownie do art. 41 pkt 4 Pzp,
określa przedmiot zamówienia i wskazuje, czy dopuszczalne jest składanie ofert
częściowych.

Zarzut nr 9:

Izba ustaliła, iż odwołujący prawidłowo w odwołaniu powołał istotne dla
rozstrzygnięcia zarzutu nr 9 odwołania postanowienia klauzuli 13.1 zdanie ostatnie WSK, w
której zamawiający nie wskazał liter z pkt. (iv), do których odwołuje się w tym postanowieniu,
co powoduje, że treść klauzuli jest niezrozumiała. W ten sposób zamawiający naruszył art.
29 ust. 1 Pzp, co wskazuje na zasadność zarzutu nr 9.

Izba nakazuje zamawiającemu, stosownie do jego intencji, wykreślenie w klauzuli
13.1 zdanie ostatnie WSK wyrażenia „lit” lub określenia liter z pkt. (iv), do których w tym
zdaniu zamieszczono odniesienie. Izba nie stwierdziła uchybienia przez zamawiającego
przepisowi art. 36 ust. 1 pkt 3, gdyż siwz zawiera opis przedmiotu zamówienia, ogłoszenie,
stosownie do art. 41 pkt 4 Pzp, określa przedmiot zamówienia i wskazuje, czy dopuszczalne
jest składanie ofert częściowych.
Zarzut nr 10:

Izba ustaliła, iż odwołujący prawidłowo w odwołaniu powołał istotne dla
rozstrzygnięcia zarzutu nr 10 odwołania postanowienia klauzuli 18 zdanie ostatnie WSK. Jak
słusznie argumentował odwołujący powołane postanowienie WSK przewiduje wymóg
dokonania przez wykonawcę cesji uprawnień z umów ubezpieczenia na zamawiającego, co
w przypadku polisy OC jest niemożliwe.

Zamawiający na rozprawie oświadczył, iż uwzględnia zarzut nr 10 odwołania.
Zamawiający nie dokonał na dzień rozpoznania odwołania adekwatnych zmian w siwz,
zatem zarzut podlegał rozpoznaniu przez Izbę.


Strona 30 z 37

Izba zgadza się, iż postanowienie klauzuli 18 zdanie ostatnie WSK narusza art. 509 §
1 kc w zw. z art. 822 § 1 kc i w zw. z art. 14 i art. 139 Pzp, ponieważ istota cesji polega na
przelewie wierzytelności przez uprawnionego, którym w przypadku umowy ubezpieczenia
odpowiedzialności cywilnej jest poszkodowana osoba trzecia, a nie wykonawca. Zatem
wykonawca nie ma możliwości uczynienia zadość postanowieniom kontraktu w tej kwestii.

Izba nakazuje zamawiającemu wykreślenie zdania ostatniego w klauzuli 18 WSK.

Zarzuty nr 11 i 12:

Izba ustaliła, iż odwołujący prawidłowo w odwołaniu powołał istotne dla
rozstrzygnięcia zarzutu nr 11 i 12 odwołania postanowienia klauzuli 14.2 WSK. Izba zgadza
się z oceną odwołującego przedstawioną w odwołaniu, iż zamawiający nie określając
wysokości zaliczki oraz warunków jej udzielenia oraz odraczając rozstrzygnięcie tych kwestii
do czasu przyszłych negocjacji z wykonawcą, przeprowadzonych po zawarciu umowy (akapit
pierwszy klauzuli 14.2 WSK), jak również w sposób nieprecyzyjny określając warunki
wystawienia gwarancji zwrotu zaliczki (akapit drugi klauzuli 14.2 WSK) w rezultacie uchybił
art. 7 ust. 1 Pzp, bowiem każdy z wykonawców powinien na etapie przygotowywania oferty
dysponować istotnymi dla jej sporządzenia informacjami, w tym tymi, dotyczącymi wysokości
zaliczki i warunków jej otrzymania i rozliczenia. Obowiązek taki wywieść należy przede
wszystkim z art. 151a ust. 1 Pzp ustawy. Zgodnie z powołanym przepisem zamawiający
może udzielić zaliczek na poczet wykonania zamówienia, jeżeli możliwość taka została
przewidziana w ogłoszeniu o zamówieniu lub w siwz. Zamawiający żąda wniesienia
zabezpieczenia, jeżeli przewidywana wartość zaliczek przewyższa 20% wysokości
wynagrodzenia wykonawcy (art. 151a ust. 6 Pzp). Powołane przepisy interpretowane w
świetle dyrektyw wynikających z art. 7 ust. 1 Pzp nie pozostawiają wątpliwości, iż w siwz lub
ogłoszeniu należy wskazać nie tylko wartość zaliczki, ale także warunki jej otrzymania i
rozliczenia.

Trafnie podniesiono w odwołaniu, iż zamawiający w siwz lub ogłoszeniu powinien podać
wszystkie warunki akcesoryjnej umowy zaliczki, w tym w szczególności wysokość zaliczki
(procentowo lub kwotowo). Niewątpliwie możliwość finansowania zamówienia zaliczkami
udzielanymi wykonawcy przez zamawiającego ma doniosłe znaczenie przy określeniu ceny
oferty. W takiej sytuacji wykonawca nie jest zmuszony angażować środków własnych ani też
szukać finansowania zewnętrznego, które zazwyczaj niesie ze sobą dodatkowe koszty.
Ustawa wprost nie rozstrzyga, jak szczegółowa powinna być informacja w tej sprawie.
Wobec znaczenia zaliczek dla obliczenia ceny oferty, uwzględniając zasady wynikające z art.

Strona 31 z 37

7 ust. 1 Pzp przyjąć należy, że w siwz lub ogłoszeniu należy co najmniej podać informacje
dotyczące dopuszczalnej wysokości zaliczki/zaliczek, terminu rozliczenia oraz ewentualnego
zabezpieczenia ich spłaty. Izba zgadza się z oceną odwołującego, iż klauzula 14.2 WSK w
sprawie zaliczki jest lakoniczna, a odsyłanie do przyszłych negocjacji między zamawiającym
a wybranym wykonawcą, w toku których miałyby być ustalone warunki udzielenia zaliczki,
jest niedopuszczalne. Uwzględniwszy także, iż ustawodawca dopuszcza udzielanie
kolejnych zaliczek pod warunkiem, że wykonawca wykaże, że wykonał zamówienie w
zakresie wartości poprzednio udzielonych zaliczek (art. 151a ust. 4 Pzp), zasadnym jest
również, w sytuacji, gdyby miały być udzielane kolejne zaliczki (co trzeba także przewidzieć
w siwz lub ogłoszeniu), sprecyzowanie, w jaki sposób wykonawca ma wykazać, że wykonał
zamówienie w zakresie poprzednio udzielonych zaliczek.

W kontekście akapitu pierwszego klauzuli 14.2 WSK niezrozumiałe są postanowienia
akapitu drugiego przewidującego wystawienie przez wykonawcę gwarancji zwrotu zaliczki na
trzy miesiące przed końcem roku 2015 na poczet nie wykonanych robót. Zamawiający może
żądać od wykonawcy wniesienia zabezpieczenia zaliczki w jednej lub kilku formach
wymienionych w art. 148 ust. 1 i 2 Pzp (art. 151a ust. 5 Pzp). W przypadku żądania
wniesienia zabezpieczenia zaliczki w umowie należy określić formę lub formy
zabezpieczenia zaliczki, wysokość zabezpieczenia, sposób jego wniesienia i zwrotu (art.
151a ust.7 Pzp). Nie jest jasne, czy postanowienie to oznacza, iż zaliczka może być
udzielona tylko na trzy ostatnie miesiąc roku 2015, a jej wysokość będzie taka, jak wartość
niewykonanych robót, czy też będą udzielane także inne zaliczki, jednak w odniesieniu do
nich nie będzie wymagane żadne zabezpieczenie. Postanowienia te wymagają
sprecyzowania, tak aby postanowienia obu akapitów klauzuli 14.2 WSK były spójne,
jednoznaczne i aby stanowiły kompleksową regulację dotyczącą zaliczki, w zakresie
wskazanym przez Izbę powyżej. Zatem w siwz lub ogłoszeniu kompleksowo należy ustalić
warunki udzielenia zaliczki, w tym jej wysokość, a także kwestie zabezpieczenia zwrotu
zaliczki, w tym formę zabezpieczenia, wysokość zabezpieczenia, sposób (w tym terminy
wniesienia) i zwrotu.

Izba nakazuje sprecyzowania w klauzuli 14.2 WSK wysokości zaliczki oraz warunków
jej udzielenia w tym terminu i sposobu rozliczenia oraz ewentualnych warunków i rozliczenia
kolejnych, a także warunki zabezpieczenia zwrot zaliczki w tym formę zabezpieczenia,
wysokość zabezpieczenia, sposób (w tym terminy wniesienia) i zwrotu.

Izba nie stwierdziła uchybienia przez zamawiającego przepisowi art. 36 ust. 1 pkt 3,
gdyż siwz zawiera opis przedmiotu zamówienia, ogłoszenie, stosownie do art. 41 pkt 4 Pzp,

Strona 32 z 37

określa przedmiot zamówienia i wskazuje, czy dopuszczalne jest składanie ofert
częściowych.

Zarzut nr 13:

Izba ustaliła, iż odwołujący prawidłowo w odwołaniu powołał istotne dla
rozstrzygnięcia zarzutu nr 13 odwołania postanowienia klauzuli 14.3 akapit pierwszy WSK
oraz klauzuli 14.6 akapit pierwszy WSK, w zakresie, w jakim posługują się niezdefiniowanym
pojęciem „dokumenty towarzyszące”. Postępowanie dowodowe, w szczególności twierdzenia
zamawiającego, iż przez dokumenty towarzyszące należy rozumieć dokumenty wymagane
przez Inżyniera lub zamawiającego na podstawie kontraktu np. wymienione w pkt. 1.3 WOK,
wskazuje na zasadność zarzutu naruszenia przez zamawiającego 29 ust. 1 Pzp.

Słusznie podkreślił odwołujący, iż ustalenie desygnatu pojęcia „dokumenty towarzyszące”
jest dla wykonawcy istotne, ponieważ dokumenty te są związane z płatnościami na rzecz
wykonawcy. Jednak w świetle akapitu pierwszego klauzuli 14.3 WOK powstała wątpliwości,
czy na gruncie WSK przez „dokumenty towarzyszące” należy rozumieć raporty o postępie
robót, jak to wynika z WOK, czy są to inne dokumenty, jak wynika z twierdzeń
zamawiającego. Izba wskazuje, iż brak zdefiniowania pojęcia „dokumenty towarzyszące”
może powodować rozbieżności interpretacyjne w fazie realizacji umowy, zatem zasadnym
jest doprecyzowanie tego pojęcie w WSK w klauzulach 14.3 i 14.6.

Izba nakazuje zdefiniowanie pojęcia „dokumenty towarzyszące” użytego w klauzuli
14.3 akapit pierwszy WSK oraz klauzuli 14.6 akapit pierwszy WSK.

Izba nie stwierdziła uchybienia przez zamawiającego przepisowi art. 36 ust. 1 pkt 3,
gdyż siwz zawiera opis przedmiotu zamówienia, ogłoszenie, stosownie do art. 41 pkt 4 Pzp,
określa przedmiot zamówienia i wskazuje, czy dopuszczalne jest składanie ofert
częściowych.

Zarzut nr 14:

Izba ustaliła, iż w klauzuli 14.4 WSK zamawiający zaniechał określenia terminu, w
którym jest zobowiązany zaakceptować Plan płatności, co stanowi naruszenie art. 29 ust. 1
Pzp. Jednocześnie Izba nie stwierdziła uchybienia przez zamawiającego przepisowi art. 36
ust. 1 pkt 3, gdyż siwz zawiera opis przedmiotu zamówienia, ogłoszenie, stosownie do art.

Strona 33 z 37

41 pkt 4 Pzp, określa przedmiot zamówienia i wskazuje, czy dopuszczalne jest składanie
ofert częściowych.

Izba nakazuje określenie w klauzuli 14.4 WSK terminu, w którym zamawiający jest
zobowiązany zaakceptować Plan płatności.

Zarzut nr 15:

Izba ustaliła, iż odwołujący prawidłowo w odwołaniu powołał istotne dla
rozstrzygnięcia zarzutu nr 15 postanowienia siwz. W uzupełnieniu jednak trzeba dodać, iż w
klauzuli 15.15 WOK przewidziano możliwość wypowiedzenia kontraktu, jednocześnie
wskazując, iż po otrzymaniu wypowiedzenia wykonawca winien postępować zgodnie z
klauzulą 16.3 – „Wstrzymanie Robót i usunięcie Sprzętu Wykonawcy”, a zapłatę winien
otrzymać zgodnie z klauzulą 19.6 – „Rozwiązanie z wyboru, zapłata i zwolnienie z
Zobowiązań”. Powołana klauzula precyzuje zasady rozliczenia wykonanych robót. Izba w
tym zakresie nie dopatrzyła się naruszenia przez zamawiającego art. 29 ust. 1 w zw. z art.
36 ust. 1 pkt 3 i w zw. z art. 41 pkt 4 Pzp, w zakresie wskazanym w odwołaniu. Faktem jest,
iż klauzule 15.2, 15.5 oraz 18 WSK przewidują różne sposoby rozwiązania kontraktu tj. jego
wypowiedzenie (klauzula 15.2) i odstąpienie (klauzula 15.5 i klauzula 18) i są spójne w tym
zakresie z WOK tzn. zamawiający używa nomenklatury adekwatnej do tej, używanej w
powołanych klauzulach WOK. Odwołujący nie zakwestionował postanowień WOK,
podnosząc zarzuty wyłącznie do klauzul zawartych WSK. Izba zgadza się z argumentacją
odwołującego, iż w przypadku umów o roboty budowlane i umów mieszanych, w których
roboty budowlane stanowią dominujące świadczenie, trybem uznawanym za właściwy do ich
ustania, jest złożenie oświadczenia woli o odstąpieniu. Jednakże brak w kontrakcie jednego
trybu rozwiązania kontraktu nie uzasadnia stwierdzenia naruszenia przez zamawiającego
art. 395 § 1 kc w zw. z art. 492 kc i w zw. z art. 14 oraz art. 139 Pzp. Zarzut odwołania, aby
mógł być skuteczny, musi wskazywać na naruszenie bezwzględnie obowiązujących
przepisów, w tym Pzp czy kc. Powołane przepisy mają charakter dyspozytywny, zatem
wskazanie na dopuszczalność wypowiedzenia umowy, w sytuacji gdy w kontrakcie
uregulowano szczegółowo kwestię jej rozliczenia, uwzględniwszy także fakt, iż warunki
kontraktowe FIDIC są powszechnie stosowane i wypracowane zostały zasady ich
interpretacji, pozwalające na ich stosowanie na gruncie polskiego porządku prawnego, nie
uzasadnia uwzględnienia zarzutu nr 14 odwołania.

Zarzut nr 16:


Strona 34 z 37

Zamawiający w Rozdziale 4 kontraktu zawarł „Wzór Gwarancji Zwrotu Zaliczki” dalej
„gwarancja bankowa”. Odwołujący domagał się w odwołaniu zobowiązania zamawiającego
do modyfikacji siwz poprzez wprowadzenie do gwarancji bankowej „standardowych klauzul
wymaganych przy gwarancjach bankowych” wskazanych w petitum odwołania (pkt Ad.16).

W tym kontekście przede wszystkim należy wskazać, iż ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r.
Prawo bankowe (tj. Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 ze zm., dalej „prawo bankowe”) nie
normuje wyraźnie ani treści, ani sposobu zawarcia umowy gwarancji bankowej. Z treści art.
81 prawa bakowego wskazuje się, iż na zobowiązanie banku do świadczenia pieniężnego na
rzecz beneficjenta gwarancji po spełnieniu określonych warunków. W doktrynie przyjmuje
się, że przedmiotowo istotnym elementem treści gwarancji bankowej jest określenie
zabezpieczonego rezultatu, jak również określenie sumy pieniężnej, którą ma zapłacić
gwarant (bank) w razie ziszczenia się zabezpieczonego rezultatu. Niewątpliwie zatem z
treści gwarancji bankowej musi wynikać treść zobowiązania gwaranta względem
beneficjenta (zamawiającego) oraz zobowiązanie (świadczenie), które jest przedmiotem
zabezpieczenia sumę gwarancyjna.

Analiza załączonej do siwz gwarancji bankowej wskazuje, iż treścią zobowiązania banku
względem zamawiającego jest zapłata po otrzymaniu od zamawiającego pierwszego
wezwania na piśmie (sposób zgłoszenia żądania zapłaty) kwoty zaliczki, o której mowa w
klauzuli 14.2 WSK. W wykonaniu wyroku Izby w zakresie wynikającym z rozstrzygnięcia
zarzutów nr 11 i 12, zamawiający będzie zobowiązany określić kwotę zaliczki i w tym
zakresie suma gwarancyjna, którą kwota zaliczki stanowi, także zostanie określona. Z treści
gwarancji wynika, iż przedmiotem zabezpieczenia jest zwrot zaliczki. Zamawiający,
wskazując na niezasadność zarzutu nr 16 odwołania, powoływał się na dotychczasową
praktykę wyjaśniając, iż gwarancje bankowe, takie jak załączone do siwz, stosuje z
powodzeniem w prowadzonych przez siebie postępowaniach. Także odwołujący i
przystępujący uzasadniając swoje stanowisko odnosili się do praktyki, własnych
doświadczeń oraz standardów wypracowanych przez Międzynarodową Izbę Handlową w
Paryżu. Tym czasem wymaga podkreślenia, iż w pierwszej kolejności badając zasadność
zarzutów odwołania należy wziąć pod uwagę obowiązujące przepisy. Jeśli tak, to brak w
gwarancji bankowej klauzul postulowanych przez odwołującego w pkt. 1 - 3, 5 - 8
uzasadnienia zarzutu nr 16, nie uchybia art. 151a ust. 5 w zw. z art. 148 ust. 1 pkt 3 Pzp w
zw. z art. 81 ust. 1 prawa bankowego. Izba jednak uwzględniając, treść art. 81 ust. 1 prawa
bankowego interpretowanego w świetle art. 7 ust. 1 Pzp, stwierdziła naruszenie przez
zamawiającego powołanych przepisów poprzez nie wskazanie w gwarancji bankowej

Strona 35 z 37

klauzuli, iż żądanie wypłaty musi obejmować oświadczenie, że wykonawca nie wywiązał się
ze swoich obowiązków.

Ponadto wskazać trzeba, iż z siwz nie wynika zakaz zamieszczenia przez bank w gwarancji
bankowej dodatkowych klauzul. Zatem przyjąć należy, że w przypadku, gdyby takie klauzule
w gwarancji bankowej przedstawionej zamawiającemu przez wykonawcę były
zamieszczone, nie będzie to skutkować brakiem akceptacji dla takiego dokumentu, o ile nie
będzie ograniczał uprawnień zamawiającego zagwarantowanych w Rozdziale 4 kontraktu.

Izba nakazuje zamawiającemu wprowadzenie do gwarancji bankowej postanowienia, iż
żądanie wypłaty musi obejmować oświadczenie, że wykonawca nie wywiązał się ze swoich
obowiązków.

Zarzut nr 17:

Izba stwierdziła, iż odwołujący prawidłowo przytoczył w odwołaniu postanowienia siwz
w zakresie istotnym dla rozpoznania zarzutu nr 17 odwołania dotyczącego pkt. 2.6.1 na str.
11 załącznika 12 do siwz.

Zamawiający na rozprawie oświadczył, iż uwzględnia zarzut nr 17 odwołania i
zobowiązuje się zrezygnować z pojęć „technicznie jakościowo dobre (według oceny
eksperta)” oraz „technicznie jakościowo tylko dostateczne (według oceny eksperta)” oraz
sprecyzować, że za spełnienie poszczególnych wymagań opisanych w PFU będą
przyznawane konkretne liczby punktów. Zamawiający nie dokonał na dzień rozpoznania
odwołania adekwatnych zmian w siwz, zatem zarzut podlegał rozpoznaniu przez Izbę.

Izba biorąc pod uwagę fakt, iż kryteria oceny ofert w kwestionowanym zakresie są
niejednoznaczne, co zamawiający przyznał oświadczając, iż uwzględnia zarzut nt 17
odwołania, stwierdziła zasadność zarzutu naruszenia przez zamawiającego art. 91 ust. 1 i 2
Pzp. Jak słusznie podnosił odwołujący kwestionowane postanowienia siwz nie określają
jednoznaczne, w jaki sposób ekspert będzie oceniał jakość wypełnienia wszystkich wymagań
wyspecyfikowanych we wskazanych rozdziałach PFU. W konsekwencji zakwalifikowanie
rozwiązań zaoferowanych przez wykonawcę jako „jakościowo dobre” lub „tylko dostateczne”
będzie zależało od uznania eksperta. Również od subiektywnej oceny eksperta zależeć
będzie przyznanie ofercie wykonawcy punktów za rozwiązanie „tylko dostateczne”, ponieważ
dowolnie może przyznać on ocenę w zakresie od 1,70 pkt. do 2,19 pkt. Dodatkowo w
rozdziałach 1.10.1.1.3 oraz 1.10.1.2 PFU brak jednoznacznej listy kryteriów (elementów

Strona 36 z 37

zabezpieczeń przeciwpożarowych), których liczba została wymieniona w definicji kryterium
P.2.6.1. Powołane okoliczności przemawiając za uwzględnieniem zarzutu nr 17 odwołania.

Izba nakazuje wprowadzenie w pkt. 2.6.1 załącznika nr 12 w kwestionowanym w
odwołaniu zakresie jednoznacznych kryteriów oceny ofert obejmujących listę rozwiązań bądź
parametrów (wymagań) podlegających ocenie wraz z jednoznacznym algorytmem
pozwalającym na obiektywne obliczenie punktacji za spełnienie wymagań zamawiającego.
Dopuszczalne jest przykładowo wskazanie, iż za dane rozwiązanie będzie określona liczba
punktów bądź podanie, iż jeśli dany parametr będzie się mieścił w określonych widełkach
wartościowych oceniony zostanie na określoną liczbę punktów.

Izba nie stwierdziła uchybienia przez zamawiającego przepisowi art. 36 ust. 1 pkt 13,
gdyż siwz wskazuje na kryteria oceny ofert, ich znaczenie i sposób oceny, a ogłoszenie
stosowanie do art. 41 pkt 9 Pzp, określa kryteria oceny ofert i ich znaczenie.



Zważywszy powyższe Izba - działając na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 Pzp – orzekła
jak w sentencji. Izba nie umorzyła postępowania w zakresie, w którym zamawiający
uwzględnił zarzuty odwołania, bowiem taka możliwość nie wynika z ustawy.



O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
stosownie do wyniku postępowania, z uwzględnieniem postanowień rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz. U. z 2010 r. Nr 41, poz. 238).



………………………………….

Strona 37 z 37