KIO 2788/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Agata Dziuban
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt: KIO 2788/11
WYROK
z dnia 13 stycznia 2012 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Katarzyna Ronikier-Dolańska
Protokolant: Agata Dziuban
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 stycznia 2012 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 29 grudnia 2011 r. przez
Ekosystem S.A. w Zielonej Górze w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego
prowadzonym przez Zakład Gospodarowania Odpadami sp. z o.o. w Oławie
przy udziale uczestnika postępowania Grontmij Polska sp. z o.o. w Poznaniu
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka:
1. uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu unieważnienie czynności wyboru
oferty najkorzystniejszej złożonej przez Grontmij Polska sp. z o.o. w Poznaniu oraz
czynności wykluczenia Ekosystem S.A. w Zielonej Górze z postępowania i dokonanie
ponownego badania i oceny ofert z uwzględnieniem oferty Ekosystem S.A. w Zielonej
Górze, w tym wezwanie tego wykonawcy do uzupełnienia wykazu osób w zakresie
dotyczącym doświadczenia osoby wskazanej na stanowisko Inżyniera Rezydenta;
2. kosztami postępowania obciąża Zakład Gospodarowania Odpadami sp. z o.o. w
Oławie i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero gorszy) uiszczoną przez Ekosystem
S.A. w Zielonej Górze tytułem wpisu od odwołania;
2.2. zasądza od Zakładu Gospodarowania Odpadami sp. z o.o. w Oławie na
rzecz Ekosystem S.A. w Zielonej Górze kwotę 18 600 zł 00 gr (słownie:
osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy) stanowiącą koszty
postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od odwołania oraz
wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego we Wrocławiu.
Przewodniczący:
………………………………
Sygn. akt: KIO 2788/11
U z a s a d n i e n i e
Zakład Gospodarowania Odpadami sp. z o.o. w Oławie zwany dalej „zamawiającym”,
działając na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (tj.: Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „Pzp”,
prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie w celu zawarcia umowy na
wykonanie zadania pn. „Inżynier Kontraktu”, realizowanego w ramach projektu „System
gospodarki odpadami Ślęza – Oława”.
Szacunkowa wartość zamówienia jest wyższa od kwot wskazanych w przepisach
wykonawczych wydanych na podstawie przepisu art. 11 ust. 8 Pzp.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej
z dnia 7 września 2011 r. pod numerem 2011/S 171 –281636.
W dniu 19 grudnia 2011 r. pismem z tego samego dnia zamawiający zawiadomił
za pośrednictwem faksu Ekosystem S.A. w Zielonej Górze (dalej „odwołujący”) o wyborze
oferty najkorzystniejszej złożonej przez Grontmij sp. z o.o. w Poznaniu oraz o wykluczeniu
odwołującego z postępowania.
Dnia 29 grudnia 2011 r. odwołujący wniósł odwołanie, kopię odwołania przekazując
drogą elektroniczną oraz za pośrednictwem faksu tego samego dnia zamawiającemu.
Odwołujący zakwestionował czynności zamawiającego w zakresie niezgodnej z przepisami
ustawy czynności zamawiającego, polegającej na wykluczeniu odwołującego z
postępowania, skutkującego jednocześnie nieuzasadnionym wyborem droższej oferty
wykonawcy Grontmij Polska sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 24 ust 2 pkt 4 Pzp, bowiem
zamawiający niesłusznie wykluczył odwołującego z postępowania, pomimo udowodnienia
spełnienia przez niego warunków udziału w postępowaniu.
Odwołujący wniósł o:
1) uwzględnienie odwołania,
2) nakazanie zamawiającemu unieważnienia czynności wykluczenia odwołującego z
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego,
3) nakazanie zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty Grontmij Polska
sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu,
4) nakazanie zamawiającemu powtórzenia czynności badania i oceny ofert, wraz z
nakazaniem zmawiającemu wyboru oferty złożonej przez odwołującego, jako
najkorzystniejszej,
5) obciążenie zamawiającego na rzecz odwołującego poniesionymi przez odwołującego
kosztami postępowania według norm przepisanych, w tym kosztami zastępstwa
procesowego,
6) przeprowadzenie dowodów z dokumentów przywołanych w uzasadnieniu odwołania
na okoliczności tam wskazane.
W uzasadnieniu do podniesionych w odwołaniu zarzutów zostało wskazane, iż
pismem z dnia 19 grudnia 2011 r. zamawiający poinformował odwołującego, że został on
wykluczony z przedmiotowego postępowania przetargowego na podstawie art. 24 ust. 2 pkt
4 Pzp, ponieważ nie wykazał spełnienia warunku udziału w postępowaniu opisanego w pkt.
9.7.3 ppkt 3.1 lit.a specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej „siwz”), dotyczącego
doświadczenia Inżyniera Rezydenta. Zgodnie z powołanym postanowieniem siwz, osoba
wskazana do pełnienia funkcji Inżyniera Rezydenta winna posiadać następujące
doświadczenie i kwalifikacje:
„(...) doświadczenie w pełnieniu funkcji Inżyniera/Inżyniera Rezydenta/Kierownika Zespołu
Inspektorów nadzoru na co najmniej dwóch inwestycjach związanych z ochroną środowiska,
w tym co najmniej jednej obejmującej nadzór nad budową/rozbudową/przebudową zakładu
zagospodarowania odpadów komunalnych (...)”.
Do pełnienia funkcji Inżyniera Rezydenta odwołujący wskazał Janusza K. Spełnianie przez
powyższą osobę wymogów zamawiającego w zakresie doświadczenia i kwalifikacji zostało
udowodnione w ofercie odwołującego (k.15). Wynikało z niej, że do doświadczenia Janusza
K. należało pełnienie wymaganej przez zamawiającego funkcji na następujących
inwestycjach:
1. Budowa ZUOK dla miasta Rawa Mazowiecka,
2. Rozbudowa Składowiska Odpadów Komunalnych w Bogatyni.
W dniu 14 listopada 2011 r. zamawiający zwrócił się do odwołującego w trybie art. 26 ust. 3
Pzp m.in. z żądaniem udzielenia informacji nt. szczegółowego zakresu robót inwestycji
„Budowa ZUOK dla miasta Rawa Mazowiecka”. Według zamawiającego, celem wezwania do
złożenia „informacji uzupełniających” przez odwołującego było potwierdzenie, że wskazany
Janusz K. posiada doświadczenie w nadzorze nad budową/rozbudową/przebudową zakładu
zagospodarowania odpadów komunalnych. Odwołujący uznał wezwanie zamawiającego za
niezasadne m.in. w części dotyczącej doświadczenia Janusza K., zauważając, że tryb art. 26
ust. 3 ustawy przewiduje wezwanie wykonawców, którzy w określonym terminie nie złożyli
wymaganych przez zamawiającego oświadczeń lub dokumentów, o których mowa w art. 25
ust. 1, albo którzy złożyli wymagane przez zamawiającego oświadczenia i dokumenty, o
których mowa w art. 25 ust. 1, zawierające błędy do ich złożenia w wyznaczonym terminie.
Tymczasem informacje zawarte w ofercie odwołującego m.in. dotyczące osób, określonych
w drugiej części pisma zamawiającego z dnia 14 listopada 2011 r. były zbieżne z
wymaganiami, określonymi w siwz. Żądanie zamawiającego, by wykonawca podał
„szczegółowy zakres robót” nadzorowanych m.in. przez Janusza K. (Inżyniera Rezydenta)
nie znajdowało zdaniem odwołującego oparcia w treści siwz oraz obowiązujących przepisach
Pzp. Zamawiający w sposób bardzo ogólny opisał w siwz (wraz z modyfikacjami) poziom
oczekiwanego doświadczenia Inżyniera Rezydenta. W swoim piśmie, opartym rzekomo na
art. 26 ust. 3 Pzp, zamawiający żądał informacji dodatkowych, o których w siwz nie było
wzmianki. Nie zaistniał więc zdaniem odwołującego „brak” ani „błąd” wymienione w
przepisach Pzp (pismo odwołującego z dnia 18 listopada 2011 r.).
W opinii zamawiającego, wyrażonej w piśmie z dnia 19 grudnia 2011 r. odwołujący nie
spełnił wymagań określonych w siwz, nie przedstawiając informacji potwierdzających
posiadanie wymaganego doświadczenia. Odwołujący zrównał bowiem doświadczenie w
nadzorze nad budową/rozbudową/przebudową składowiska odpadów komunalnych z
doświadczeniem w nadzorze nad budową/rozbudową/przebudową zakładu
zagospodarowania odpadów komunalnych. Zamawiający stwierdził, że inwestycje te nie są
tożsame co do przeznaczenia budowli powstałych w wyniku ich zakończenia. Skutkowało to
wykluczeniem odwołującego z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.
Doświadczenie wskazanego Janusza K. zostało uznane za niewystarczające - według
zamawiającego odwołujący udowodnił jedynie pełnienie przez powyższą osobę nadzoru nad
budową/rozbudową/przebudową składowisk odpadów komunalnych. Odwołujący stwierdził
(za cytowanym już pismem odwołującego z dnia 18 listopada 2011 r.), że zamawiający nie
określił w wymaganiach dotyczących Inżyniera Rezydenta, że jego doświadczenie w
nadzorze nad budową/rozbudową/przebudową zakładu zagospodarowania odpadów
komunalnych dotyczyć ma usług tożsamych z przedmiotem zamówienia, czy choćby nawet
usług odpowiadających swoim rodzajem przedmiotowi zamówienia. Oznacza to, że
wykazywane usługi nie muszą być ani identyczne, ani nawet zbieżne z przedmiotem
zamówienia w podstawowym zakresie lub charakterze. Skoro zamawiający nie sprecyzował,
jaki „Zakład zagospodarowania odpadów” ma na myśli oraz w żadnym z elementów siwz nie
zdefiniował pojęcia „Zakładu zagospodarowania odpadów”, to należy się odnieść do definicji
ustawowych, badając, czy zakres pojęcia „składowisko odpadów komunalnych” mieści się w
zakresie pojęcia „zakład zagospodarowania odpadów komunalnych”.
Odwołujący argumentował, iż z art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (tj.
Dz. U. z 2010 Nr 185, poz. 1243 ze zm., dalej „ustawa o odpadach”) wynika, że ilekroć w tej
ustawie jest mowa o:
1. gospodarowaniu odpadami - rozumie się przez to zbieranie, transport, odzysk i
unieszkodliwianie odpadów, w tym również nadzór nad takimi działaniami oraz nad
miejscami unieszkodliwiania odpadów;
16. składowisku odpadów - rozumie się przez to obiekt budowlany przeznaczony do
składowania odpadów;
21. unieszkodliwianiu odpadów - rozumie się przez to poddanie odpadów procesom
przekształceń biologicznych, fizycznych lub chemicznych określonym w załączniku nr 6 do
ustawy w celu doprowadzenia ich do stanu, który nie stwarza zagrożenia dla życia, zdrowia
ludzi lub dla środowiska.
W załączniku nr 6 do ustawy o odpadach wśród „procesów unieszkodliwiania odpadów”
wymieniono - jako pozycję D1 - „Składowanie na składowiskach odpadów obojętnych”.
Oznacza to, że na gruncie ustawy o odpadach, która jest podstawowym aktem prawnym RP,
regulującym zagadnienie gospodarki odpadami, pojęcie „składowanie odpadów”, jako formę
unieszkodliwiania odpadów, uznano za część pojęcia „gospodarowanie odpadami”.
Jak wynika z pkt. 2.1.4. Uchwały Rady Ministrów Nr 233 z dnia 29 grudnia 2006 r. w sprawie
„Krajowego planu gospodarki odpadami 2010” („Monitor Polski” Nr 90 z dnia 29 grudnia 2006
r.), podstawowym rodzajem instalacji do zagospodarowania odpadów komunalnych w Polsce
są składowiska odpadów. Wykaz tych składowisk zamieszczono w załączniku do „Krajowego
planu gospodarki odpadami 2010”. Na pozycji nr 38 znajduje się Składowisko odpadów
komunalnych w Bogatyni, a na poz. 275 Składowisko Odpadów w Rawie Mazowieckiej.
Ponadto określenie „zakład” jest w wymienionej wyżej uchwale synonimem słowa
„instalacja”. Wynika to z następującego fragmentu:
„2.1.4 Istniejące instalacje do odzysku i unieszkodliwiania odpadów komunalnych.
W dalszym ciągu podstawowym rodzajem instalacji do zagospodarowania odpadów
komunalnych w Polsce są składowiska odpadów. Według stanu na dzień 31 grudnia 2005 r.
w Polsce istniało 762 legalnych składowisk odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne, na
których były składowane odpady komunalne (dane z urzędów marszałkowskich opracowane
we współpracy z urzędami wojewódzkimi i wojewódzkimi inspektoratami ochrony
środowiska). Wykaz tych składowisk zamieszczono w załączniku do niniejszego „Krajowego
planu gospodarki odpadami 2010”. (...) Na rysunku 2-5 przedstawiono rozmieszczenie
istniejących obiektów gospodarki odpadami komunalnymi w Polsce według stanu na dzień
31 grudnia 2005 r. (...) W wojewódzkich planach gospodarki odpadami zostaną
zamieszczone szczegółowe wykazy instalacji (zakładów) zagospodarowania odpadów
komunalnych oraz mapy przedstawiające przestrzenne rozmieszczenie tych instalacji
(zakładów) według stanu na dzień 31 grudnia 2006 r. Wykazy będą obejmować co najmniej
rodzaj instalacji, nazwę, adres, zdolności przerobowe, a ponadto dla składowisk odpadów
zostaną określone niewypełnione pojemności składowiska i przewidywaną masę odpadów
do przyjęcia do czasu zamknięcia składowiska”.
Dalej odwołujący zauważył, iż zamawiający nie sprecyzował w siwz swych wymagań
odnośnie standardu zakładów zagospodarowania odpadów, w których doświadczenia miał
nabywać Inżynier Rezydent.
Zamawiający dnia 30 grudnia 2011 r. zawiadomił Grontmij Polska sp. z o.o. w
Poznaniu o odwołaniu wzywając do przystąpienia do postępowania odwoławczego oraz
przesyłając kopię odwołania.
Pismem z dnia 2 stycznia 2012 r. do Prezesa Izby zostało zgłoszone przez Grontmij
Polska sp. z o.o. w Poznaniu przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego.
Uwzględniając załączoną do akt sprawy dokumentację przedmiotowego
postępowania, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska stron oraz
uczestnik posterowania złożone podczas posiedzenia i rozprawy, Izba ustaliła, co
następuje:
Odwołujący w zreferowanym powyżej odwołaniu w sposób zgodny z rzeczywistością
przytoczył istotne dla rozpoznania odwołania postanowienia siwz w zakresie opisu sposobu
oceny spełniania warunku udziału w postępowaniu dotyczącego dysponowania odpowiednim
potencjałem technicznym i osobami zdolnymi do wykonania zamówienia (9.7.3 ppkt 3.1 lit.a
siwz). Także treść załącznika nr 4 do oferty odwołującego odnosząca się do doświadczenia
pana Janusza K. została przytoczona prawidłowo.
Uwzględniwszy powyższe Izba powołane ustalenia we wskazanym zakresie uznaje za
własne.
W uzupełnieniu dodać trzeba, iż zamawiający wymagał, aby na potwierdzenie
spełnienie warunku opisanego w pkt. 9.7.3 ppkt 3.1 lit.a siwz wykonawcy złożyli wraz z ofertą
sporządzony zgodnie z załącznikiem nr 4 do siwz wykaz osób, które będą uczestniczyć w
wykonaniu zamówienia wraz z informacjami na temat ich kwalifikacji zawodowych,
doświadczenia niezbędnego do wykonania zamówienia, a także zakresu wykonywanych
przez nie czynności oraz informacją o podstawie dysponowania tymi osobami (9.7.3 ppkt 3.3
lit.a siwz). W załączniku nr 4 wymagano od wykonawców podania m.in. zakresu
wykonywanych czynności (planowana funkcja/stanowisko) (kolumna nr 3 tabeli), kwalifikacje
(kolumna nr 4 tabeli), lata i zakres doświadczenia (kolumna nr 5 tabeli).
Odwołujący wypełnił załącznik nr 4 do oferty zgodnie ze wzorem.
Zamawiający pismem z dnia 14 listopada 2011 r. wezwał odwołującego na podstawie art. 26
ust. 3 Pzp m.in. do dostarczenia dokumentów potwierdzających spełnienie warunków udziału
w postępowaniu dotyczących Inżyniera Rezydenta pana Janusza K. tj. o „uzupełnienie
wykazu osób, które będą wykonywać niniejsze zamówienie o doświadczenie Pana K. o
szczegółowy zakres robót nadzorowanej przez niego inwestycji – „Budowa ZUOK dla miasta
Rawa Mazowiecka”.
W odpowiedzi odwołujący pismem z dnia 18 listopada 2011 r. wyjaśnił, iż złożone w ofercie
dokumenty m.in. dotycząc pana Janusza K. są zbieżne z wymaganiami określonymi w siwz.
Żądanie przez zamawiającego podania „szczegółowego zakresu robót” nadzorowanych
przez pana Janusza K. uznał za bezzasadne. Podniósł, iż w piśmie z dnia 14 listopada 2011
r. zamawiający żąda informacji dodatkowych, wykraczających poza wymagania siwz.
Podkreślił, że wykaz w odniesieniu do pana Janusza K. wypełniony prawidłowo i nie wymaga
uzupełnienia. W załączonym do tego pisma wykazie osób w zakresie dotyczącym pana
Janusza K. nie zostały podane dodatkowe informacje.
W konsekwencji zamawiający pismem z dnia 19 grudnia 2011 r. wykluczył odwołującego z
postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4 Pzp. W uzasadnieniu faktycznym
zamawiający wskazał, iż odwołujący nie wykazał spełniania warunku udziału w
postępowaniu opisanego w pkt. 9.7.3 ppkt 3.1 lit. a siwz. Zamawiający wyjaśnił, iż wezwał
odwołującego pismem z dnia 14 listopada 2011 r. w trybie art. 26 ust. 3 Pzp do złożenia
informacji uzupełniających, w celu potwierdzenia, iż pan Janusz K. posiada doświadczenie w
nadzorze nad budową/rozbudową/przebudową zakładu zagospodarowania odpadów
komunalnych. Zamawiający dalej wskazał, iż w dopowiedzi odwołujący nie przedstawił
wymaganych informacji zrównując doświadczenie w nadzorze nad
budową/przebudową/rozbudową składowiska odpadów komunalnych z doświadczeniem w
nadzorze nad budową/rozbudową/przebudową zakładu zagospodarowania odpadów
komunalnych. Zamawiający stwierdził, iż inwestycje te nie są tożsame co do przeznaczenia
budowli powstałych w wyniku ich zakończenia. Następnie zostało wskazane, iż „wg
informacji pozyskanych przez Zamawiającego z Zakładu Gospodarki Odpadami sp. z o.o. w
Pukinie (gmina Rawa Mazowiecka) do roku 2006 istniało tam tylko składowisko odpadów
(…). Zamawiający nie może również uznać nadzoru nad inwestycją „Budowa Składowiska
Odpadów Komunalnych w Bogatyni” jako doświadczenia zawodowego osoby wskazanej do
pełnienia funkcji Inżyniera Rezydenta, jako spełniającego wymogi siwz. Wg informacji
pozyskanych przez Zamawiającego od naczelnika Wydziału Ochrony Środowiska w
Urzędzie Miasta i Gminy w Bogatyni, w miejscowości tej do października 2011 r. istniało tylko
składowisko odpadów komunalnych. Zgodnie z definicją i przeznaczeniem składowiska
odpadów – nie jest ono zakładem zagospodarowania odpadów komunalnych”.
Uwzględniwszy tak ustalony stan faktyczny Izba zważyła, co następuje:
Izba stwierdziła, że odwołujący legitymuje się uprawnieniem do korzystania
ze środków ochrony prawnej, o których stanowi przepis art. 179 ust. 1 Pzp.
Przymiotu uczestnika postępowania uzyskał wykonawca Grontmij Polska sp. z o.o. w
Poznaniu (dalej „przystępujący”), który skutecznie zgłosił przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie zamawiającego.
Dokonując oceny podniesionych w odwołaniu zarzutów na podstawie
zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, uwzględniając stanowiska stron oraz
przystępującego, Izba uwzględniła odwołanie.
Osią sporu pomiędzy zamawiającym a odwołującym jest ocena, czy zamawiający był
w świetle stanu faktycznego analizowanej sprawy do wykluczenia odwołującego z
postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4 Pzp, gdyż odwołujący nie wykazał, że spełnia
warunek udziału w postępowaniu dotyczący dysponowania odpowiednim potencjałem
technicznym oraz osobami zdolnymi do wykonania zamówienia, którego sposób oceny
został przez zamawiającego określony w pkt. 9.7.3 ppkt 3.1 lit.a siwz.
Odnosząc się do tak zakreślonego zagadnienia spornego Izba rozpoznając
odwołanie za zasadne uważa podkreślenie, iż brzmienie art. 24 ust. 2 pkt 4 Pzp wprost
wskazuje, że to na wykonawcy ciąży obowiązek wykazania spełniania warunków udziału w
postępowaniu i to wykonawcę obciążają konsekwencje niewykazania spełniania warunków
udziału w postępowaniu polegające na wykluczeniu go z udziału w postępowaniu na
podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4 Pzp. Obowiązkowi temu odpowiada jednak wyrażona w art. 7
ust. 1 Pzp konieczność przeprowadzenia przez zamawiającego postępowania z
zachowaniem zasady równego traktowania wykonawców oraz uczciwej konkurencji. W
praktyce oznacza to, iż zamawiający zobowiązany jest wyjaśnić wszelkie wątpliwości
dotyczące złożonych wraz z ofertą dokumentów w zakresie dotyczącym wykazania
spełniania warunków udziału w postępowania (art. 26 ust. 4 Pzp), a także w przypadku
stwierdzenia, iż wykonawca w terminie nie złożył wymaganych przez zamawiającego
oświadczeń lub dokumentów, o których mowa w art. 25 ust. 1 Pzp lub złożył wymagane
dokumenty i oświadczenia, o których owa w art. 25 ust. 1 Pzp zawierające błędy, wezwać go
do ich złożenia w wyznaczonym terminie (art. 26 ust. 3 Pzp).
Punktem odniesienia dla oceny, czy odwołujący wykazał spełnianie warunków
udziału w postępowaniu jest siwz (ogłoszenie), zatem w pierwszej kolejności niezbędne jest
dla rozstrzygnięcia podnoszonych zarzutów odwołanie się do brzmienia siwz sporządzonej
przez zamawiającego w niniejszym postępowaniu. Wymaga zauważenia, iż siwz jest
dokumentem o szczególnym znaczeniu w postępowaniu o zamówienie publiczne – z jednej
strony wyznacza wykonawcom ubiegającym się o udzielenie zamówienia wymagania, które
mają spełnić, aby wykazać, że spełniają warunki udziału w postępowaniu, z drugiej zaś –
granice, w jakich może poruszać się zamawiający dokonując oceny spełniania przez
wykonawcę opisanych w siwz warunków. Trzeba podkreślić zasadnicze reguły, którymi
zobowiązany jest kierować się zamawiający dokonując oceny ofert. Przede wszystkim nie
wolno mu oceniać wykonawców w sposób dowolny, lecz jedynie na podstawie sformułowanych
w siwz wymagań, co służy realizacji wyrażonej w art. 7 ust. 1 Pzp zasady równego
traktowania wykonawców oraz uczciwej konkurencji, a także związanej z nimi zasady
transparentności postępowania. Wykonawcy biorący udział w postępowaniu mają prawo
oczekiwać, że ich zdolność do realizacji zamówienia będzie weryfikowana wyłącznie na
podstawie opisu sposobu oceny warunków udziału w postępowaniu wynikającego z siwz
(ogłoszenia o zamówieniu). Jednocześnie należy wyrazić pogląd, iż zamawiający nie jest
uprawniony, aby na etapie badania i oceny ofert nadawać postanowieniom siwz, w tym
opisowi oceny spełniania warunków udziału w postępowaniu inne, niż pierwotnie ustalone,
znaczenie. Nie jest dopuszczalne także w toku badania ofert doprecyzowywanie przez
zamawiającego postanowień siwz oraz formułowanie dodatkowych wymagań w treści siwz
nie zawartych.
Zamawiający w siwz wymagał podania przez wykonawców osoby, która dysponuje
doświadczeniem w pełnieniu funkcji Inżyniera/Inżyniera Rezydenta/Kierownika Zespołu
Inspektorów nadzoru na co najmniej jednej inwestycji związanej z ochroną środowiska
obejmującej nadzór nad budową/rozbudową/przebudową zakładu zagospodarowania
odpadów komunalnych.
Rozstrzygnięcia wymaga, czy składowisko odpadów komunalnych stanowi – jak
twierdzi odwołujący - zakład zagospodarowania odpadów komunalnych, czy też rację ma
zamawiający i przystępujący, że składowisko odpadów komunalnych znaczeniowo nie
odpowiada zakładowi zagospodarowania odpadów komunalnych (dalej „ZZO”).
W pierwszym rzędzie należy stwierdzić, iż zamawiający w siwz nie zdefiniował pojęcia ZZO.
Brak także jego definicji legalnej. W szczególności wymaga podkreślenia, iż ZZO
oznaczający określony obiekt o pewnych funkcjonalnościach (zagospodarowujący odpady)
nie sposób zrównać – jak postuluje odwołujący – z gospodarowaniem odpadami
zdefiniowanym w art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy o odpadach. Gospodarowanie odpadami oznacza
bowiem szereg czynności tj. zbieranie, transport, odzysk i unieszkodliwianie odpadów, w tym
nadzór nad takimi działaniami oraz nad miejscami unieszkodliwiania odpadów.
Unieszkodliwianie odpadów to poddanie odpadów procesom przekształceń biologicznych,
fizycznych lub chemicznych określonym w załączniku nr 6 do ustawy o odpadach w celu
doprowadzenia ich do stanu, który nie stwarza zagrożenia dla życia, zdrowia ludzi lub
środowiska (art. 3 ust. 3 pkt 21 ustawy o odpadach). W załączniku nr 6 wśród procesów
unieszkodliwiania odpadów wymieniono składowanie na składowiskach odpadów obojętnych
(zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 16 ustawy o odpadach składowisko odpadów to obiekt budowlany
przeznaczony do składowania odpadów). Z prezentowanej przez odwołującego argumentacji
nie wynika zatem nic więcej ponad to, iż gospodarowanie odpadami obejmuje także
składowanie odpadów na składowiskach. Nie sposób natomiast, jak chce odwołujący, na
podstawie powołanych przez niego przepisów ustawy o odpadach stwierdzić, iż pojęcie ZZO
jest równoznaczne ze składowiskiem odpadów.
Dla ustalenia zatem znaczenia pojęcia ZZO niezbędne jest odwołanie się do funkcjonującego
wśród profesjonalistów rozumienia tego pojęcia. W tym zakresie pomocna jest – powoływana
przez zamawiającego i przystępującego - wydana na podstawie art. 14 ust. 4 ustawy o
odpadach uchwała nr 217 Rady Ministrów w sprawie „Krajowego planu gospodarki odpadami
2014” z dnia 24 grudnia 2010 r. (M.P. z 2010 r. Nr 101 poz.1183, dalej „uchwała 2014”),
zgodnie z którą podstawą gospodarki odpadami komunalnymi powinny stać się ZZO
zobowiązane do zapewnienia co najmniej mechaniczno-biologicznego lub termicznego
przekształcania zmieszanych odpadów komunalnych i pozostałości z sortowania,
kompostowania odpadów zielonych oraz składowania przetworzonych zmieszanych odpadów
komunalnych (pkt 5.1.3 uchwały 2014). Analogicznie do prezentowanego zagadnienia odnosi
się powoływana przez odwołującego uchwała Rady Ministrów nr 233 w sprawie „Krajowego
planu gospodarki odpadami 2010” z dnia 29 grudnia 2010 r. (M.P. z 206 r. Nr 90 poz. 946,
dalej „uchwała 2010”) – pkt 5.1.3 tej uchwały.
Instalacja stanowi jeden z elementów ZZO. Składowisko odpadów stanowi jedną z
instalacji do zagospodarowania odpadów. Do takich wniosków prowadzi analiza uchwały
2014 (pkt 2.1.3 – „Istniejące instalacje do odzysku i unieszkodliwiania odpadów
komunalnych”), tytuł tabeli 4 – „Wykaz instalacji do zagospodarowania odpadów
komunalnych w Polsce (poza składowiskami) na dzień 31 grudnia 2009 r.” Jako instalacje
wymieniono m.in. sortownie odpadów, spalarnie odpadów, zakłady fermentacji, zakłady
mechaniczno – biologicznego przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych,
kompostownie odpadów zielonych i selektywnie zbieranych odpadów organicznych. Takie
same wnioski wywieść należy z uchwały 2010 (pkt 2.1.4 – „Istniejące instalacje do odzysku i
unieszkodliwiania odpadów komunalnych”). Zgodnie z pkt. 3.1.2 tej uchwały przewiduje się
budowę regionalnych ZZO obejmujących instalacje o biologicznego lub termicznego
przekształcania odpadów. Zatem powyższe dowodzi, iż pojęcia instalacja i zakład nie są
konsekwentnie używane dla oznaczenia określonych kategorii obiektów – z pewnością
jednak stwierdzić należy, iż ZZO to obiekt na który składa się szereg instalacji (zakładów), o
zakresie funkcjonalności co najmniej opisanym w pkt. 5.1.3 obu uchwał.
Analiza powyższego w świetle definicji funkcjonalnej ZZO (pkt 5.1.3 uchwały 2014 i
uchwały 2010) wskazuje, iż składowisko odpadów może być jedną z instalacji składających
się na ZZO, jednakże nie jest elementem koniecznym. Na podstawie powołanych
postanowień uchwały 2014 r. i uchwały 2010 nie sposób zatem stwierdzić, iż ZZO jest
równoznaczny ze składowiskiem odpadów. ZZO jest pojęciem znaczeniowo szerszym, niż
pojedyncze instalacje (zakłady) służące zagospodarowaniu odpadów. Aby można było dany
obiekt zakwalifikować do kategorii ZZO powinien realizować – jak już wyżej wskazano - co
najmniej usługi wskazane w pkt. 5.1.3 uchwał 2010 i 2014.
Mimo, iż powołane uchwały nie stanowią źródeł prawa powszechnie obowiązującego,
zważywszy, iż zarówno zamawiający jak i odwołujący oraz przystępujący odwoływali się do
ich postanowień (co prawda w brzmieniu odpowiednio z 2006 r. oraz 2010 r., choć w
kluczowym zakresie tj. pkt. 5.1.3 zbieżnych) uprawnione jest twierdzenie, iż akty te - wśród
specjalistów w branży zajmującej się gospodarką odpadami - znane, statuują siatkę
pojęciową stosowaną i zrozumiałą dla osób w tej branży działających. Zatem i zamawiający
formułując postanowienia siwz, gdyby chciał używanym przez siebie pojęciom nadać inne, niż
zwyczajowo przyjęte znacznie, dałby temu wyraz w treści siwz, czego nie uczynił. Zatem
zdaniem Izby ZZO to zakład prowadzący działalność związaną z gospodarowaniem
odpadami komunalnymi, polegającą na mechaniczno-biologicznym lub termicznym
przekształcaniu zmieszanych odpadów komunalnych i pozostałości z sortowania,
kompostowania odpadów zielonych oraz składowania przetworzonych zmieszanych odpadów
komunalnych, a nie samo składowisko odpadów.
Izba podziela pogląd przystępującego przedstawiony w piśmie z dnia 10 stycznia 2012 r., że
jeśli zamawiający nie podał na potrzeby postępowania własnej definicji ZZO, to nie oznacza
to, iż wykonawca może wykazać spełnianie warunku w dowolny sposób, zupełnie oderwany
od treści siwz. Przyjęcie argumentacji odwołującego, że skoro zamawiający nie użył definicji
pojęcia „zakład zagospodarowania odpadów komunalnych”, to wykonawcy na potwierdzenie
spełnienia warunków mogą przedstawić zasadniczo dowolne usługi, niezwiązane z
przedmiotem zamówienia w podstawowym zakresie, jest niedopuszczalne na gruncie
aktualnego brzmienia art. 22 ust. 4 Pzp. Zatem posiłkowo, jako wskazówkę interpretacyjną
przy ustalaniu znaczenia postanowień siwz w spornym zakresie, zasadnym jest - na
podstawie art.22 ust. 4 Pzp - odwołanie się do przedmiotu zamówienia. Wykazane
doświadczenie pana Janusza K. przy budowie, modernizacji składowiska odpadów nie jest
doświadczeniem adekwatnym do budowy zakładu zagospodarowania odpadów, gdzie
utylizacja odpadów polega ma mechaniczno-biologicznym ich przetworzeniu (MBP), a nie
tylko i wyłącznie na ich składowaniu. Zakład Zagospodarowania Odpadów w miejscowości
Gać obejmować będzie między innymi budowę części biologicznej MBP składającej się z
instalacji do stabilizacji tlenowej i fermentacji. W tej części zamówienia należy wykonać takie
elementy jak: reaktory do stabilizacji tlenowej, biofiltry, reaktory do fermentacji, zespół
kogeneracyjny - dwie elektrociepłownie gazowe. Nie można uznać doświadczenia w
nadzorowaniu budowy składowiska odpadów jako wystarczającego dla nadzorowania
budowy zakładu opisanego w siwz.
W konsekwencji w celu wykazania spełniania warunku udziału w postępowaniu,
którego opis sposobu dokonania oceny zamawiający sprecyzował w pkt. 9.7.3 ppkt 3.1 lit.a
siwz, niewystarczające było wykazanie, iż osoba mająca pełnić funkcję Inżyniera/Inżyniera
Rezydenta/Kierownika Zespołu Inspektorów nadzoru na co najmniej jednej inwestycji
związanej z ochroną środowiska obejmującej nadzór nad budową/rozbudową/przebudową
składowiska odpadów komunalnych. Nie jest sporne, iż wskazane w wykazie osób
doświadczenie pana Janusza K. dotyczy wyłącznie składowisk odpadów (potwierdzają to
także przedłożone przez przystępującego w toku rozprawy pisma skierowane do
przystępującego: z dnia 4 stycznia 2012 r. przez Zakład Gospodarki Odpadami sp. z o.o. – w
odpowiedzi na pismo z dnia 2 stycznia 2012 r., z dnia 10 stycznia 2012 r. przez Burmistrza
Miasta i Gminy w Bogatyni – w odpowiedzi na pismo z dnia 5 stycznia 2012 r., z dnia 9
stycznia 2010 r. przez Rawskie Wodociągi i Kanalizację sp. z o.o. – w odpowiedzi na pismo z
dnia 4 stycznia 2012 r.).
Zważywszy przedstawioną argumentację Izba stwierdziła, iż odwołujący nie wykazał
spełniania warunku udziału w postępowaniu wskazanego w art. 22 ust. 1 pkt 3 Pzp, co
zobowiązywało zamawiającego do wezwania odwołującego do uzupełnienia dokumentów.
Skuteczne wezwanie wykonawcy do uzupełnienia dokumentów, aby niewywiązanie się z
niego mogło skutkować koniecznością wykluczenia wykonawcy z postępowania, musi być
precyzyjne tj. zamawiający zobligowany jest wskazać w nim, dlaczego uważa, iż przedłożone
wraz z ofertą dokumenty są niewystarczające (zawierają błędy).
W okolicznościach sprawy zamawiający wprawdzie wzywał pismem z dnia 14 listopada 2011
r. odwołującego do uzupełnienia na podstawie art. 26 ust. 3 Pzp wykazu osób w zakresie
dotyczącym doświadczenia pana Janusza K. „o szczegółowy zakres robót nadzorowanej
przez niego inwestycji – „Budowa ZUOK dla miasta Rawa Mazowiecka”. Jak się okazało w
toku rozprawy zamawiający chciał de facto wyjaśnić, jak należy rozumieć skrót „ZUOK”.
Zamawiający – prawidłowo realizując obowiązek wynikający z art. 26 ust. 3 Pzp -powinien
wzywając do uzupełnienia dokumentów wskazać, iż złożone wraz z ofertą odwołującego
dokumenty uważa za niewystarczające, bowiem osoba wskazana na stanowisko Inżyniera
Rezydenta legitymuje się doświadczeniem w nadzorze nad budową/przebudową/rozbudową
składowiska odpadów komunalnych, a niewymaganym w siwz doświadczeniem w nadzorze
nad budową/rozbudową/przebudową zakładu zagospodarowania odpadów komunalnych.
Odnosząc się do podstawy faktycznej wykluczenia odwołującego wskazanej w piśmie
zamawiającego z dnia 19 grudnia 2011 r. oraz w toku rozprawy Izba wskazuje na
niedopuszczalność, wobec wyrażonej w art. 9 ust. 1 Pzp, zasady pisemności postępowania,
wyłącznie telefonicznego weryfikowania treści złożonych przez wykonawców dokumentów.
Jeśli pozyskane przez zamawiającego informacje mają być podstawą decyzji wobec
wykonawcy formą właściwą ich pozyskania jest forma pisemna, jak również droga
elektroniczna czy pośrednictwo faksu.
W tym stanie rzeczy Izba działając na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 ustawy, orzekła jak
w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy, czyli stosownie do wyniku postępowania z uwzględnieniem postanowień
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący:
..........................................
WYROK
z dnia 13 stycznia 2012 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Katarzyna Ronikier-Dolańska
Protokolant: Agata Dziuban
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 stycznia 2012 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 29 grudnia 2011 r. przez
Ekosystem S.A. w Zielonej Górze w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego
prowadzonym przez Zakład Gospodarowania Odpadami sp. z o.o. w Oławie
przy udziale uczestnika postępowania Grontmij Polska sp. z o.o. w Poznaniu
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka:
1. uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu unieważnienie czynności wyboru
oferty najkorzystniejszej złożonej przez Grontmij Polska sp. z o.o. w Poznaniu oraz
czynności wykluczenia Ekosystem S.A. w Zielonej Górze z postępowania i dokonanie
ponownego badania i oceny ofert z uwzględnieniem oferty Ekosystem S.A. w Zielonej
Górze, w tym wezwanie tego wykonawcy do uzupełnienia wykazu osób w zakresie
dotyczącym doświadczenia osoby wskazanej na stanowisko Inżyniera Rezydenta;
2. kosztami postępowania obciąża Zakład Gospodarowania Odpadami sp. z o.o. w
Oławie i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero gorszy) uiszczoną przez Ekosystem
S.A. w Zielonej Górze tytułem wpisu od odwołania;
2.2. zasądza od Zakładu Gospodarowania Odpadami sp. z o.o. w Oławie na
rzecz Ekosystem S.A. w Zielonej Górze kwotę 18 600 zł 00 gr (słownie:
osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy) stanowiącą koszty
postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od odwołania oraz
wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego we Wrocławiu.
Przewodniczący:
………………………………
Sygn. akt: KIO 2788/11
U z a s a d n i e n i e
Zakład Gospodarowania Odpadami sp. z o.o. w Oławie zwany dalej „zamawiającym”,
działając na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (tj.: Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „Pzp”,
prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie w celu zawarcia umowy na
wykonanie zadania pn. „Inżynier Kontraktu”, realizowanego w ramach projektu „System
gospodarki odpadami Ślęza – Oława”.
Szacunkowa wartość zamówienia jest wyższa od kwot wskazanych w przepisach
wykonawczych wydanych na podstawie przepisu art. 11 ust. 8 Pzp.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej
z dnia 7 września 2011 r. pod numerem 2011/S 171 –281636.
W dniu 19 grudnia 2011 r. pismem z tego samego dnia zamawiający zawiadomił
za pośrednictwem faksu Ekosystem S.A. w Zielonej Górze (dalej „odwołujący”) o wyborze
oferty najkorzystniejszej złożonej przez Grontmij sp. z o.o. w Poznaniu oraz o wykluczeniu
odwołującego z postępowania.
Dnia 29 grudnia 2011 r. odwołujący wniósł odwołanie, kopię odwołania przekazując
drogą elektroniczną oraz za pośrednictwem faksu tego samego dnia zamawiającemu.
Odwołujący zakwestionował czynności zamawiającego w zakresie niezgodnej z przepisami
ustawy czynności zamawiającego, polegającej na wykluczeniu odwołującego z
postępowania, skutkującego jednocześnie nieuzasadnionym wyborem droższej oferty
wykonawcy Grontmij Polska sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 24 ust 2 pkt 4 Pzp, bowiem
zamawiający niesłusznie wykluczył odwołującego z postępowania, pomimo udowodnienia
spełnienia przez niego warunków udziału w postępowaniu.
Odwołujący wniósł o:
1) uwzględnienie odwołania,
2) nakazanie zamawiającemu unieważnienia czynności wykluczenia odwołującego z
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego,
3) nakazanie zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty Grontmij Polska
sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu,
4) nakazanie zamawiającemu powtórzenia czynności badania i oceny ofert, wraz z
nakazaniem zmawiającemu wyboru oferty złożonej przez odwołującego, jako
najkorzystniejszej,
5) obciążenie zamawiającego na rzecz odwołującego poniesionymi przez odwołującego
kosztami postępowania według norm przepisanych, w tym kosztami zastępstwa
procesowego,
6) przeprowadzenie dowodów z dokumentów przywołanych w uzasadnieniu odwołania
na okoliczności tam wskazane.
W uzasadnieniu do podniesionych w odwołaniu zarzutów zostało wskazane, iż
pismem z dnia 19 grudnia 2011 r. zamawiający poinformował odwołującego, że został on
wykluczony z przedmiotowego postępowania przetargowego na podstawie art. 24 ust. 2 pkt
4 Pzp, ponieważ nie wykazał spełnienia warunku udziału w postępowaniu opisanego w pkt.
9.7.3 ppkt 3.1 lit.a specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej „siwz”), dotyczącego
doświadczenia Inżyniera Rezydenta. Zgodnie z powołanym postanowieniem siwz, osoba
wskazana do pełnienia funkcji Inżyniera Rezydenta winna posiadać następujące
doświadczenie i kwalifikacje:
„(...) doświadczenie w pełnieniu funkcji Inżyniera/Inżyniera Rezydenta/Kierownika Zespołu
Inspektorów nadzoru na co najmniej dwóch inwestycjach związanych z ochroną środowiska,
w tym co najmniej jednej obejmującej nadzór nad budową/rozbudową/przebudową zakładu
zagospodarowania odpadów komunalnych (...)”.
Do pełnienia funkcji Inżyniera Rezydenta odwołujący wskazał Janusza K. Spełnianie przez
powyższą osobę wymogów zamawiającego w zakresie doświadczenia i kwalifikacji zostało
udowodnione w ofercie odwołującego (k.15). Wynikało z niej, że do doświadczenia Janusza
K. należało pełnienie wymaganej przez zamawiającego funkcji na następujących
inwestycjach:
1. Budowa ZUOK dla miasta Rawa Mazowiecka,
2. Rozbudowa Składowiska Odpadów Komunalnych w Bogatyni.
W dniu 14 listopada 2011 r. zamawiający zwrócił się do odwołującego w trybie art. 26 ust. 3
Pzp m.in. z żądaniem udzielenia informacji nt. szczegółowego zakresu robót inwestycji
„Budowa ZUOK dla miasta Rawa Mazowiecka”. Według zamawiającego, celem wezwania do
złożenia „informacji uzupełniających” przez odwołującego było potwierdzenie, że wskazany
Janusz K. posiada doświadczenie w nadzorze nad budową/rozbudową/przebudową zakładu
zagospodarowania odpadów komunalnych. Odwołujący uznał wezwanie zamawiającego za
niezasadne m.in. w części dotyczącej doświadczenia Janusza K., zauważając, że tryb art. 26
ust. 3 ustawy przewiduje wezwanie wykonawców, którzy w określonym terminie nie złożyli
wymaganych przez zamawiającego oświadczeń lub dokumentów, o których mowa w art. 25
ust. 1, albo którzy złożyli wymagane przez zamawiającego oświadczenia i dokumenty, o
których mowa w art. 25 ust. 1, zawierające błędy do ich złożenia w wyznaczonym terminie.
Tymczasem informacje zawarte w ofercie odwołującego m.in. dotyczące osób, określonych
w drugiej części pisma zamawiającego z dnia 14 listopada 2011 r. były zbieżne z
wymaganiami, określonymi w siwz. Żądanie zamawiającego, by wykonawca podał
„szczegółowy zakres robót” nadzorowanych m.in. przez Janusza K. (Inżyniera Rezydenta)
nie znajdowało zdaniem odwołującego oparcia w treści siwz oraz obowiązujących przepisach
Pzp. Zamawiający w sposób bardzo ogólny opisał w siwz (wraz z modyfikacjami) poziom
oczekiwanego doświadczenia Inżyniera Rezydenta. W swoim piśmie, opartym rzekomo na
art. 26 ust. 3 Pzp, zamawiający żądał informacji dodatkowych, o których w siwz nie było
wzmianki. Nie zaistniał więc zdaniem odwołującego „brak” ani „błąd” wymienione w
przepisach Pzp (pismo odwołującego z dnia 18 listopada 2011 r.).
W opinii zamawiającego, wyrażonej w piśmie z dnia 19 grudnia 2011 r. odwołujący nie
spełnił wymagań określonych w siwz, nie przedstawiając informacji potwierdzających
posiadanie wymaganego doświadczenia. Odwołujący zrównał bowiem doświadczenie w
nadzorze nad budową/rozbudową/przebudową składowiska odpadów komunalnych z
doświadczeniem w nadzorze nad budową/rozbudową/przebudową zakładu
zagospodarowania odpadów komunalnych. Zamawiający stwierdził, że inwestycje te nie są
tożsame co do przeznaczenia budowli powstałych w wyniku ich zakończenia. Skutkowało to
wykluczeniem odwołującego z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.
Doświadczenie wskazanego Janusza K. zostało uznane za niewystarczające - według
zamawiającego odwołujący udowodnił jedynie pełnienie przez powyższą osobę nadzoru nad
budową/rozbudową/przebudową składowisk odpadów komunalnych. Odwołujący stwierdził
(za cytowanym już pismem odwołującego z dnia 18 listopada 2011 r.), że zamawiający nie
określił w wymaganiach dotyczących Inżyniera Rezydenta, że jego doświadczenie w
nadzorze nad budową/rozbudową/przebudową zakładu zagospodarowania odpadów
komunalnych dotyczyć ma usług tożsamych z przedmiotem zamówienia, czy choćby nawet
usług odpowiadających swoim rodzajem przedmiotowi zamówienia. Oznacza to, że
wykazywane usługi nie muszą być ani identyczne, ani nawet zbieżne z przedmiotem
zamówienia w podstawowym zakresie lub charakterze. Skoro zamawiający nie sprecyzował,
jaki „Zakład zagospodarowania odpadów” ma na myśli oraz w żadnym z elementów siwz nie
zdefiniował pojęcia „Zakładu zagospodarowania odpadów”, to należy się odnieść do definicji
ustawowych, badając, czy zakres pojęcia „składowisko odpadów komunalnych” mieści się w
zakresie pojęcia „zakład zagospodarowania odpadów komunalnych”.
Odwołujący argumentował, iż z art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (tj.
Dz. U. z 2010 Nr 185, poz. 1243 ze zm., dalej „ustawa o odpadach”) wynika, że ilekroć w tej
ustawie jest mowa o:
1. gospodarowaniu odpadami - rozumie się przez to zbieranie, transport, odzysk i
unieszkodliwianie odpadów, w tym również nadzór nad takimi działaniami oraz nad
miejscami unieszkodliwiania odpadów;
16. składowisku odpadów - rozumie się przez to obiekt budowlany przeznaczony do
składowania odpadów;
21. unieszkodliwianiu odpadów - rozumie się przez to poddanie odpadów procesom
przekształceń biologicznych, fizycznych lub chemicznych określonym w załączniku nr 6 do
ustawy w celu doprowadzenia ich do stanu, który nie stwarza zagrożenia dla życia, zdrowia
ludzi lub dla środowiska.
W załączniku nr 6 do ustawy o odpadach wśród „procesów unieszkodliwiania odpadów”
wymieniono - jako pozycję D1 - „Składowanie na składowiskach odpadów obojętnych”.
Oznacza to, że na gruncie ustawy o odpadach, która jest podstawowym aktem prawnym RP,
regulującym zagadnienie gospodarki odpadami, pojęcie „składowanie odpadów”, jako formę
unieszkodliwiania odpadów, uznano za część pojęcia „gospodarowanie odpadami”.
Jak wynika z pkt. 2.1.4. Uchwały Rady Ministrów Nr 233 z dnia 29 grudnia 2006 r. w sprawie
„Krajowego planu gospodarki odpadami 2010” („Monitor Polski” Nr 90 z dnia 29 grudnia 2006
r.), podstawowym rodzajem instalacji do zagospodarowania odpadów komunalnych w Polsce
są składowiska odpadów. Wykaz tych składowisk zamieszczono w załączniku do „Krajowego
planu gospodarki odpadami 2010”. Na pozycji nr 38 znajduje się Składowisko odpadów
komunalnych w Bogatyni, a na poz. 275 Składowisko Odpadów w Rawie Mazowieckiej.
Ponadto określenie „zakład” jest w wymienionej wyżej uchwale synonimem słowa
„instalacja”. Wynika to z następującego fragmentu:
„2.1.4 Istniejące instalacje do odzysku i unieszkodliwiania odpadów komunalnych.
W dalszym ciągu podstawowym rodzajem instalacji do zagospodarowania odpadów
komunalnych w Polsce są składowiska odpadów. Według stanu na dzień 31 grudnia 2005 r.
w Polsce istniało 762 legalnych składowisk odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne, na
których były składowane odpady komunalne (dane z urzędów marszałkowskich opracowane
we współpracy z urzędami wojewódzkimi i wojewódzkimi inspektoratami ochrony
środowiska). Wykaz tych składowisk zamieszczono w załączniku do niniejszego „Krajowego
planu gospodarki odpadami 2010”. (...) Na rysunku 2-5 przedstawiono rozmieszczenie
istniejących obiektów gospodarki odpadami komunalnymi w Polsce według stanu na dzień
31 grudnia 2005 r. (...) W wojewódzkich planach gospodarki odpadami zostaną
zamieszczone szczegółowe wykazy instalacji (zakładów) zagospodarowania odpadów
komunalnych oraz mapy przedstawiające przestrzenne rozmieszczenie tych instalacji
(zakładów) według stanu na dzień 31 grudnia 2006 r. Wykazy będą obejmować co najmniej
rodzaj instalacji, nazwę, adres, zdolności przerobowe, a ponadto dla składowisk odpadów
zostaną określone niewypełnione pojemności składowiska i przewidywaną masę odpadów
do przyjęcia do czasu zamknięcia składowiska”.
Dalej odwołujący zauważył, iż zamawiający nie sprecyzował w siwz swych wymagań
odnośnie standardu zakładów zagospodarowania odpadów, w których doświadczenia miał
nabywać Inżynier Rezydent.
Zamawiający dnia 30 grudnia 2011 r. zawiadomił Grontmij Polska sp. z o.o. w
Poznaniu o odwołaniu wzywając do przystąpienia do postępowania odwoławczego oraz
przesyłając kopię odwołania.
Pismem z dnia 2 stycznia 2012 r. do Prezesa Izby zostało zgłoszone przez Grontmij
Polska sp. z o.o. w Poznaniu przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego.
Uwzględniając załączoną do akt sprawy dokumentację przedmiotowego
postępowania, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska stron oraz
uczestnik posterowania złożone podczas posiedzenia i rozprawy, Izba ustaliła, co
następuje:
Odwołujący w zreferowanym powyżej odwołaniu w sposób zgodny z rzeczywistością
przytoczył istotne dla rozpoznania odwołania postanowienia siwz w zakresie opisu sposobu
oceny spełniania warunku udziału w postępowaniu dotyczącego dysponowania odpowiednim
potencjałem technicznym i osobami zdolnymi do wykonania zamówienia (9.7.3 ppkt 3.1 lit.a
siwz). Także treść załącznika nr 4 do oferty odwołującego odnosząca się do doświadczenia
pana Janusza K. została przytoczona prawidłowo.
Uwzględniwszy powyższe Izba powołane ustalenia we wskazanym zakresie uznaje za
własne.
W uzupełnieniu dodać trzeba, iż zamawiający wymagał, aby na potwierdzenie
spełnienie warunku opisanego w pkt. 9.7.3 ppkt 3.1 lit.a siwz wykonawcy złożyli wraz z ofertą
sporządzony zgodnie z załącznikiem nr 4 do siwz wykaz osób, które będą uczestniczyć w
wykonaniu zamówienia wraz z informacjami na temat ich kwalifikacji zawodowych,
doświadczenia niezbędnego do wykonania zamówienia, a także zakresu wykonywanych
przez nie czynności oraz informacją o podstawie dysponowania tymi osobami (9.7.3 ppkt 3.3
lit.a siwz). W załączniku nr 4 wymagano od wykonawców podania m.in. zakresu
wykonywanych czynności (planowana funkcja/stanowisko) (kolumna nr 3 tabeli), kwalifikacje
(kolumna nr 4 tabeli), lata i zakres doświadczenia (kolumna nr 5 tabeli).
Odwołujący wypełnił załącznik nr 4 do oferty zgodnie ze wzorem.
Zamawiający pismem z dnia 14 listopada 2011 r. wezwał odwołującego na podstawie art. 26
ust. 3 Pzp m.in. do dostarczenia dokumentów potwierdzających spełnienie warunków udziału
w postępowaniu dotyczących Inżyniera Rezydenta pana Janusza K. tj. o „uzupełnienie
wykazu osób, które będą wykonywać niniejsze zamówienie o doświadczenie Pana K. o
szczegółowy zakres robót nadzorowanej przez niego inwestycji – „Budowa ZUOK dla miasta
Rawa Mazowiecka”.
W odpowiedzi odwołujący pismem z dnia 18 listopada 2011 r. wyjaśnił, iż złożone w ofercie
dokumenty m.in. dotycząc pana Janusza K. są zbieżne z wymaganiami określonymi w siwz.
Żądanie przez zamawiającego podania „szczegółowego zakresu robót” nadzorowanych
przez pana Janusza K. uznał za bezzasadne. Podniósł, iż w piśmie z dnia 14 listopada 2011
r. zamawiający żąda informacji dodatkowych, wykraczających poza wymagania siwz.
Podkreślił, że wykaz w odniesieniu do pana Janusza K. wypełniony prawidłowo i nie wymaga
uzupełnienia. W załączonym do tego pisma wykazie osób w zakresie dotyczącym pana
Janusza K. nie zostały podane dodatkowe informacje.
W konsekwencji zamawiający pismem z dnia 19 grudnia 2011 r. wykluczył odwołującego z
postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4 Pzp. W uzasadnieniu faktycznym
zamawiający wskazał, iż odwołujący nie wykazał spełniania warunku udziału w
postępowaniu opisanego w pkt. 9.7.3 ppkt 3.1 lit. a siwz. Zamawiający wyjaśnił, iż wezwał
odwołującego pismem z dnia 14 listopada 2011 r. w trybie art. 26 ust. 3 Pzp do złożenia
informacji uzupełniających, w celu potwierdzenia, iż pan Janusz K. posiada doświadczenie w
nadzorze nad budową/rozbudową/przebudową zakładu zagospodarowania odpadów
komunalnych. Zamawiający dalej wskazał, iż w dopowiedzi odwołujący nie przedstawił
wymaganych informacji zrównując doświadczenie w nadzorze nad
budową/przebudową/rozbudową składowiska odpadów komunalnych z doświadczeniem w
nadzorze nad budową/rozbudową/przebudową zakładu zagospodarowania odpadów
komunalnych. Zamawiający stwierdził, iż inwestycje te nie są tożsame co do przeznaczenia
budowli powstałych w wyniku ich zakończenia. Następnie zostało wskazane, iż „wg
informacji pozyskanych przez Zamawiającego z Zakładu Gospodarki Odpadami sp. z o.o. w
Pukinie (gmina Rawa Mazowiecka) do roku 2006 istniało tam tylko składowisko odpadów
(…). Zamawiający nie może również uznać nadzoru nad inwestycją „Budowa Składowiska
Odpadów Komunalnych w Bogatyni” jako doświadczenia zawodowego osoby wskazanej do
pełnienia funkcji Inżyniera Rezydenta, jako spełniającego wymogi siwz. Wg informacji
pozyskanych przez Zamawiającego od naczelnika Wydziału Ochrony Środowiska w
Urzędzie Miasta i Gminy w Bogatyni, w miejscowości tej do października 2011 r. istniało tylko
składowisko odpadów komunalnych. Zgodnie z definicją i przeznaczeniem składowiska
odpadów – nie jest ono zakładem zagospodarowania odpadów komunalnych”.
Uwzględniwszy tak ustalony stan faktyczny Izba zważyła, co następuje:
Izba stwierdziła, że odwołujący legitymuje się uprawnieniem do korzystania
ze środków ochrony prawnej, o których stanowi przepis art. 179 ust. 1 Pzp.
Przymiotu uczestnika postępowania uzyskał wykonawca Grontmij Polska sp. z o.o. w
Poznaniu (dalej „przystępujący”), który skutecznie zgłosił przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie zamawiającego.
Dokonując oceny podniesionych w odwołaniu zarzutów na podstawie
zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, uwzględniając stanowiska stron oraz
przystępującego, Izba uwzględniła odwołanie.
Osią sporu pomiędzy zamawiającym a odwołującym jest ocena, czy zamawiający był
w świetle stanu faktycznego analizowanej sprawy do wykluczenia odwołującego z
postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4 Pzp, gdyż odwołujący nie wykazał, że spełnia
warunek udziału w postępowaniu dotyczący dysponowania odpowiednim potencjałem
technicznym oraz osobami zdolnymi do wykonania zamówienia, którego sposób oceny
został przez zamawiającego określony w pkt. 9.7.3 ppkt 3.1 lit.a siwz.
Odnosząc się do tak zakreślonego zagadnienia spornego Izba rozpoznając
odwołanie za zasadne uważa podkreślenie, iż brzmienie art. 24 ust. 2 pkt 4 Pzp wprost
wskazuje, że to na wykonawcy ciąży obowiązek wykazania spełniania warunków udziału w
postępowaniu i to wykonawcę obciążają konsekwencje niewykazania spełniania warunków
udziału w postępowaniu polegające na wykluczeniu go z udziału w postępowaniu na
podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4 Pzp. Obowiązkowi temu odpowiada jednak wyrażona w art. 7
ust. 1 Pzp konieczność przeprowadzenia przez zamawiającego postępowania z
zachowaniem zasady równego traktowania wykonawców oraz uczciwej konkurencji. W
praktyce oznacza to, iż zamawiający zobowiązany jest wyjaśnić wszelkie wątpliwości
dotyczące złożonych wraz z ofertą dokumentów w zakresie dotyczącym wykazania
spełniania warunków udziału w postępowania (art. 26 ust. 4 Pzp), a także w przypadku
stwierdzenia, iż wykonawca w terminie nie złożył wymaganych przez zamawiającego
oświadczeń lub dokumentów, o których mowa w art. 25 ust. 1 Pzp lub złożył wymagane
dokumenty i oświadczenia, o których owa w art. 25 ust. 1 Pzp zawierające błędy, wezwać go
do ich złożenia w wyznaczonym terminie (art. 26 ust. 3 Pzp).
Punktem odniesienia dla oceny, czy odwołujący wykazał spełnianie warunków
udziału w postępowaniu jest siwz (ogłoszenie), zatem w pierwszej kolejności niezbędne jest
dla rozstrzygnięcia podnoszonych zarzutów odwołanie się do brzmienia siwz sporządzonej
przez zamawiającego w niniejszym postępowaniu. Wymaga zauważenia, iż siwz jest
dokumentem o szczególnym znaczeniu w postępowaniu o zamówienie publiczne – z jednej
strony wyznacza wykonawcom ubiegającym się o udzielenie zamówienia wymagania, które
mają spełnić, aby wykazać, że spełniają warunki udziału w postępowaniu, z drugiej zaś –
granice, w jakich może poruszać się zamawiający dokonując oceny spełniania przez
wykonawcę opisanych w siwz warunków. Trzeba podkreślić zasadnicze reguły, którymi
zobowiązany jest kierować się zamawiający dokonując oceny ofert. Przede wszystkim nie
wolno mu oceniać wykonawców w sposób dowolny, lecz jedynie na podstawie sformułowanych
w siwz wymagań, co służy realizacji wyrażonej w art. 7 ust. 1 Pzp zasady równego
traktowania wykonawców oraz uczciwej konkurencji, a także związanej z nimi zasady
transparentności postępowania. Wykonawcy biorący udział w postępowaniu mają prawo
oczekiwać, że ich zdolność do realizacji zamówienia będzie weryfikowana wyłącznie na
podstawie opisu sposobu oceny warunków udziału w postępowaniu wynikającego z siwz
(ogłoszenia o zamówieniu). Jednocześnie należy wyrazić pogląd, iż zamawiający nie jest
uprawniony, aby na etapie badania i oceny ofert nadawać postanowieniom siwz, w tym
opisowi oceny spełniania warunków udziału w postępowaniu inne, niż pierwotnie ustalone,
znaczenie. Nie jest dopuszczalne także w toku badania ofert doprecyzowywanie przez
zamawiającego postanowień siwz oraz formułowanie dodatkowych wymagań w treści siwz
nie zawartych.
Zamawiający w siwz wymagał podania przez wykonawców osoby, która dysponuje
doświadczeniem w pełnieniu funkcji Inżyniera/Inżyniera Rezydenta/Kierownika Zespołu
Inspektorów nadzoru na co najmniej jednej inwestycji związanej z ochroną środowiska
obejmującej nadzór nad budową/rozbudową/przebudową zakładu zagospodarowania
odpadów komunalnych.
Rozstrzygnięcia wymaga, czy składowisko odpadów komunalnych stanowi – jak
twierdzi odwołujący - zakład zagospodarowania odpadów komunalnych, czy też rację ma
zamawiający i przystępujący, że składowisko odpadów komunalnych znaczeniowo nie
odpowiada zakładowi zagospodarowania odpadów komunalnych (dalej „ZZO”).
W pierwszym rzędzie należy stwierdzić, iż zamawiający w siwz nie zdefiniował pojęcia ZZO.
Brak także jego definicji legalnej. W szczególności wymaga podkreślenia, iż ZZO
oznaczający określony obiekt o pewnych funkcjonalnościach (zagospodarowujący odpady)
nie sposób zrównać – jak postuluje odwołujący – z gospodarowaniem odpadami
zdefiniowanym w art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy o odpadach. Gospodarowanie odpadami oznacza
bowiem szereg czynności tj. zbieranie, transport, odzysk i unieszkodliwianie odpadów, w tym
nadzór nad takimi działaniami oraz nad miejscami unieszkodliwiania odpadów.
Unieszkodliwianie odpadów to poddanie odpadów procesom przekształceń biologicznych,
fizycznych lub chemicznych określonym w załączniku nr 6 do ustawy o odpadach w celu
doprowadzenia ich do stanu, który nie stwarza zagrożenia dla życia, zdrowia ludzi lub
środowiska (art. 3 ust. 3 pkt 21 ustawy o odpadach). W załączniku nr 6 wśród procesów
unieszkodliwiania odpadów wymieniono składowanie na składowiskach odpadów obojętnych
(zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 16 ustawy o odpadach składowisko odpadów to obiekt budowlany
przeznaczony do składowania odpadów). Z prezentowanej przez odwołującego argumentacji
nie wynika zatem nic więcej ponad to, iż gospodarowanie odpadami obejmuje także
składowanie odpadów na składowiskach. Nie sposób natomiast, jak chce odwołujący, na
podstawie powołanych przez niego przepisów ustawy o odpadach stwierdzić, iż pojęcie ZZO
jest równoznaczne ze składowiskiem odpadów.
Dla ustalenia zatem znaczenia pojęcia ZZO niezbędne jest odwołanie się do funkcjonującego
wśród profesjonalistów rozumienia tego pojęcia. W tym zakresie pomocna jest – powoływana
przez zamawiającego i przystępującego - wydana na podstawie art. 14 ust. 4 ustawy o
odpadach uchwała nr 217 Rady Ministrów w sprawie „Krajowego planu gospodarki odpadami
2014” z dnia 24 grudnia 2010 r. (M.P. z 2010 r. Nr 101 poz.1183, dalej „uchwała 2014”),
zgodnie z którą podstawą gospodarki odpadami komunalnymi powinny stać się ZZO
zobowiązane do zapewnienia co najmniej mechaniczno-biologicznego lub termicznego
przekształcania zmieszanych odpadów komunalnych i pozostałości z sortowania,
kompostowania odpadów zielonych oraz składowania przetworzonych zmieszanych odpadów
komunalnych (pkt 5.1.3 uchwały 2014). Analogicznie do prezentowanego zagadnienia odnosi
się powoływana przez odwołującego uchwała Rady Ministrów nr 233 w sprawie „Krajowego
planu gospodarki odpadami 2010” z dnia 29 grudnia 2010 r. (M.P. z 206 r. Nr 90 poz. 946,
dalej „uchwała 2010”) – pkt 5.1.3 tej uchwały.
Instalacja stanowi jeden z elementów ZZO. Składowisko odpadów stanowi jedną z
instalacji do zagospodarowania odpadów. Do takich wniosków prowadzi analiza uchwały
2014 (pkt 2.1.3 – „Istniejące instalacje do odzysku i unieszkodliwiania odpadów
komunalnych”), tytuł tabeli 4 – „Wykaz instalacji do zagospodarowania odpadów
komunalnych w Polsce (poza składowiskami) na dzień 31 grudnia 2009 r.” Jako instalacje
wymieniono m.in. sortownie odpadów, spalarnie odpadów, zakłady fermentacji, zakłady
mechaniczno – biologicznego przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych,
kompostownie odpadów zielonych i selektywnie zbieranych odpadów organicznych. Takie
same wnioski wywieść należy z uchwały 2010 (pkt 2.1.4 – „Istniejące instalacje do odzysku i
unieszkodliwiania odpadów komunalnych”). Zgodnie z pkt. 3.1.2 tej uchwały przewiduje się
budowę regionalnych ZZO obejmujących instalacje o biologicznego lub termicznego
przekształcania odpadów. Zatem powyższe dowodzi, iż pojęcia instalacja i zakład nie są
konsekwentnie używane dla oznaczenia określonych kategorii obiektów – z pewnością
jednak stwierdzić należy, iż ZZO to obiekt na który składa się szereg instalacji (zakładów), o
zakresie funkcjonalności co najmniej opisanym w pkt. 5.1.3 obu uchwał.
Analiza powyższego w świetle definicji funkcjonalnej ZZO (pkt 5.1.3 uchwały 2014 i
uchwały 2010) wskazuje, iż składowisko odpadów może być jedną z instalacji składających
się na ZZO, jednakże nie jest elementem koniecznym. Na podstawie powołanych
postanowień uchwały 2014 r. i uchwały 2010 nie sposób zatem stwierdzić, iż ZZO jest
równoznaczny ze składowiskiem odpadów. ZZO jest pojęciem znaczeniowo szerszym, niż
pojedyncze instalacje (zakłady) służące zagospodarowaniu odpadów. Aby można było dany
obiekt zakwalifikować do kategorii ZZO powinien realizować – jak już wyżej wskazano - co
najmniej usługi wskazane w pkt. 5.1.3 uchwał 2010 i 2014.
Mimo, iż powołane uchwały nie stanowią źródeł prawa powszechnie obowiązującego,
zważywszy, iż zarówno zamawiający jak i odwołujący oraz przystępujący odwoływali się do
ich postanowień (co prawda w brzmieniu odpowiednio z 2006 r. oraz 2010 r., choć w
kluczowym zakresie tj. pkt. 5.1.3 zbieżnych) uprawnione jest twierdzenie, iż akty te - wśród
specjalistów w branży zajmującej się gospodarką odpadami - znane, statuują siatkę
pojęciową stosowaną i zrozumiałą dla osób w tej branży działających. Zatem i zamawiający
formułując postanowienia siwz, gdyby chciał używanym przez siebie pojęciom nadać inne, niż
zwyczajowo przyjęte znacznie, dałby temu wyraz w treści siwz, czego nie uczynił. Zatem
zdaniem Izby ZZO to zakład prowadzący działalność związaną z gospodarowaniem
odpadami komunalnymi, polegającą na mechaniczno-biologicznym lub termicznym
przekształcaniu zmieszanych odpadów komunalnych i pozostałości z sortowania,
kompostowania odpadów zielonych oraz składowania przetworzonych zmieszanych odpadów
komunalnych, a nie samo składowisko odpadów.
Izba podziela pogląd przystępującego przedstawiony w piśmie z dnia 10 stycznia 2012 r., że
jeśli zamawiający nie podał na potrzeby postępowania własnej definicji ZZO, to nie oznacza
to, iż wykonawca może wykazać spełnianie warunku w dowolny sposób, zupełnie oderwany
od treści siwz. Przyjęcie argumentacji odwołującego, że skoro zamawiający nie użył definicji
pojęcia „zakład zagospodarowania odpadów komunalnych”, to wykonawcy na potwierdzenie
spełnienia warunków mogą przedstawić zasadniczo dowolne usługi, niezwiązane z
przedmiotem zamówienia w podstawowym zakresie, jest niedopuszczalne na gruncie
aktualnego brzmienia art. 22 ust. 4 Pzp. Zatem posiłkowo, jako wskazówkę interpretacyjną
przy ustalaniu znaczenia postanowień siwz w spornym zakresie, zasadnym jest - na
podstawie art.22 ust. 4 Pzp - odwołanie się do przedmiotu zamówienia. Wykazane
doświadczenie pana Janusza K. przy budowie, modernizacji składowiska odpadów nie jest
doświadczeniem adekwatnym do budowy zakładu zagospodarowania odpadów, gdzie
utylizacja odpadów polega ma mechaniczno-biologicznym ich przetworzeniu (MBP), a nie
tylko i wyłącznie na ich składowaniu. Zakład Zagospodarowania Odpadów w miejscowości
Gać obejmować będzie między innymi budowę części biologicznej MBP składającej się z
instalacji do stabilizacji tlenowej i fermentacji. W tej części zamówienia należy wykonać takie
elementy jak: reaktory do stabilizacji tlenowej, biofiltry, reaktory do fermentacji, zespół
kogeneracyjny - dwie elektrociepłownie gazowe. Nie można uznać doświadczenia w
nadzorowaniu budowy składowiska odpadów jako wystarczającego dla nadzorowania
budowy zakładu opisanego w siwz.
W konsekwencji w celu wykazania spełniania warunku udziału w postępowaniu,
którego opis sposobu dokonania oceny zamawiający sprecyzował w pkt. 9.7.3 ppkt 3.1 lit.a
siwz, niewystarczające było wykazanie, iż osoba mająca pełnić funkcję Inżyniera/Inżyniera
Rezydenta/Kierownika Zespołu Inspektorów nadzoru na co najmniej jednej inwestycji
związanej z ochroną środowiska obejmującej nadzór nad budową/rozbudową/przebudową
składowiska odpadów komunalnych. Nie jest sporne, iż wskazane w wykazie osób
doświadczenie pana Janusza K. dotyczy wyłącznie składowisk odpadów (potwierdzają to
także przedłożone przez przystępującego w toku rozprawy pisma skierowane do
przystępującego: z dnia 4 stycznia 2012 r. przez Zakład Gospodarki Odpadami sp. z o.o. – w
odpowiedzi na pismo z dnia 2 stycznia 2012 r., z dnia 10 stycznia 2012 r. przez Burmistrza
Miasta i Gminy w Bogatyni – w odpowiedzi na pismo z dnia 5 stycznia 2012 r., z dnia 9
stycznia 2010 r. przez Rawskie Wodociągi i Kanalizację sp. z o.o. – w odpowiedzi na pismo z
dnia 4 stycznia 2012 r.).
Zważywszy przedstawioną argumentację Izba stwierdziła, iż odwołujący nie wykazał
spełniania warunku udziału w postępowaniu wskazanego w art. 22 ust. 1 pkt 3 Pzp, co
zobowiązywało zamawiającego do wezwania odwołującego do uzupełnienia dokumentów.
Skuteczne wezwanie wykonawcy do uzupełnienia dokumentów, aby niewywiązanie się z
niego mogło skutkować koniecznością wykluczenia wykonawcy z postępowania, musi być
precyzyjne tj. zamawiający zobligowany jest wskazać w nim, dlaczego uważa, iż przedłożone
wraz z ofertą dokumenty są niewystarczające (zawierają błędy).
W okolicznościach sprawy zamawiający wprawdzie wzywał pismem z dnia 14 listopada 2011
r. odwołującego do uzupełnienia na podstawie art. 26 ust. 3 Pzp wykazu osób w zakresie
dotyczącym doświadczenia pana Janusza K. „o szczegółowy zakres robót nadzorowanej
przez niego inwestycji – „Budowa ZUOK dla miasta Rawa Mazowiecka”. Jak się okazało w
toku rozprawy zamawiający chciał de facto wyjaśnić, jak należy rozumieć skrót „ZUOK”.
Zamawiający – prawidłowo realizując obowiązek wynikający z art. 26 ust. 3 Pzp -powinien
wzywając do uzupełnienia dokumentów wskazać, iż złożone wraz z ofertą odwołującego
dokumenty uważa za niewystarczające, bowiem osoba wskazana na stanowisko Inżyniera
Rezydenta legitymuje się doświadczeniem w nadzorze nad budową/przebudową/rozbudową
składowiska odpadów komunalnych, a niewymaganym w siwz doświadczeniem w nadzorze
nad budową/rozbudową/przebudową zakładu zagospodarowania odpadów komunalnych.
Odnosząc się do podstawy faktycznej wykluczenia odwołującego wskazanej w piśmie
zamawiającego z dnia 19 grudnia 2011 r. oraz w toku rozprawy Izba wskazuje na
niedopuszczalność, wobec wyrażonej w art. 9 ust. 1 Pzp, zasady pisemności postępowania,
wyłącznie telefonicznego weryfikowania treści złożonych przez wykonawców dokumentów.
Jeśli pozyskane przez zamawiającego informacje mają być podstawą decyzji wobec
wykonawcy formą właściwą ich pozyskania jest forma pisemna, jak również droga
elektroniczna czy pośrednictwo faksu.
W tym stanie rzeczy Izba działając na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 ustawy, orzekła jak
w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy, czyli stosownie do wyniku postępowania z uwzględnieniem postanowień
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący:
..........................................