KIO 192/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Łukasz Listkiewicz
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt: KIO 192/13
WYROK
z dnia 15 lutego 2013 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Małgorzata Stręciwilk
Protokolant: Łukasz Listkiewicz
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2013 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 28 stycznia 2013 r. przez wykonawców
wspólnie ubiegających się o zamówienie, tj. Konsorcjum firm w składzie: GISPartner
Sp. z o.o. (Lider Konsorcjum) oraz Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne
OPGK Rzeszów S.A. z siedzibą dla Lidera Konsorcjum: Rynek Ratusz 10,
50-106 Wrocław (Odwołujący) w postępowaniu prowadzonym przez Krajowy Zarząd
Gospodarki Wodnej, ul. Grzybowska 80/82, 00-844 Warszawa (Zamawiający)
przy udziale wykonawcy KPMG Advisory Sp. z o.o. Sp. k., ul. Chłodna 51,
00-867 Warszawa, zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie Odwołującego
przy udziale wykonawcy PLAN S.A., ul. Puławska 435A, 02-801 Warszawa,
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
Zamawiającego
orzeka:
1. oddala odwołanie;
2. kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się
o zamówienie, tj. Konsorcjum firm w składzie: GISPartner Sp. z o.o.
(Lider Konsorcjum) oraz Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne OPGK
Rzeszów S.A. z siedzibą dla Lidera Konsorcjum: Rynek Ratusz 10,
50-106 Wrocław i zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie, tj. Konsorcjum firm
w składzie: GISPartner Sp. z o.o. (Lider Konsorcjum) oraz Przedsiębiorstwo
Geodezyjno-Kartograficzne OPGK Rzeszów S.A. z siedzibą dla Lidera
Konsorcjum: Rynek Ratusz 10, 50-106 Wrocław tytułem wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie
7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: …………………………
Sygn. akt: KIO 192/13
U z a s a d n i e n i e
Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej w Warszawie (dalej: „Zamawiający”) prowadzi, w
trybie przetargu nieograniczonego, postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na:
„Pilotowe przygotowanie danych do wprowadzenia do Systemu Informatycznego Gospodarki
Wodnej (SIGW)”. Postępowanie to prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia
29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. t.j. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze
zm.), zwanej dalej: „ustawa Pzp”. Ogłoszenie o przedmiotowym zamówieniu zostało
opublikowane w Dzienniku Urzędowym UE z dnia 3 listopada 2012 r. pod nr 2012/S 212-
350335.
W postępowaniu tym wykonawcy wspólnie ubiegający się o zamówienie, tj.
Konsorcjum firm w składzie: GISPartner Sp. z o.o. (Lider Konsorcjum) oraz Przedsiębiorstwo
Geodezyjno-Kartograficzne OPGK Rzeszów S.A. z siedzibą dla Lidera Konsorcjum we
Wrocławiu (dalej: „Odwołujący”) w dniu 28 stycznia 2013 r. złożył odwołanie do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej. Złożone odwołanie dotyczy czynności Zamawiającego
polegającej na odrzuceniu oferty Odwołującego i wyborze oferty najkorzystniejszej w
postępowaniu. Informacja o tych czynnościach została przekazana Odwołującemu w dniu 17
stycznia 2013 r. Kopia odwołania została przekazana Zamawiającemu w dniu 28 stycznia
2013 r.
Informację o złożonym odwołaniu Zamawiający wraz z wezwaniem do przyłączenia
się do postępowania odwoławczego przekazał pozostałym wykonawców w postępowaniu w
dniu 28 stycznia 2013 r. Na skutek tego wezwania do Izby w dniu 31 stycznia 2013 r.
wpłynęły dwa zgłoszenia przystąpień: jedno złożone przez KPMG Sp. z o.o. z siedzibą w
Warszawie (dalej: „Przystępujący KPMG”), zgłaszającego swoje przystąpienie po stronie
Odwołującego i drugie złożone przez wykonawcę Plan S.A. z siedzibą w Warszawie (dalej:
„Przystępujący Plan”, zgłaszającego swoje przystąpienie po stronie Zamawiającego.
Izba po przeprowadzeniu czynności formalno prawnych związanych z wniesionym
odwołaniem postanowieniem z dnia 4 lutego 2013 r. skierowała odwołanie do rozpoznania
na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron, a następnie na rozprawie. Posiedzenie oraz
rozprawa w przedmiotowej sprawie odbyły się w dniu 12 lutego 2013 r.
Uwzględniając pisma złożone w sprawie odwołania oraz oświadczenia złożone
w trakcie rozprawy Izba ustaliła następujące stanowiska stron i uczestników postępowania
odwoławczego:
I. Stanowisko Odwołującego
Odwołujący złożył odwołanie od niezgodnych z prawem czynności Zamawiającego, tj.:
1. od odrzucenia przez Zamawiającego oferty Odwołującego, z uwagi na uznanie przez
Zamawiającego, że jej treść nie odpowiada treści Specyfikacji Istotnych Warunków
Zamówienia (dalej: „SIWZ”);
2. od zaniechania wskazania w zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty
uzasadnienia faktycznego odrzucenia oferty Odwołującego;
3. od wyboru, jako najkorzystniejszej, oferty złożonej przez Przystępującego Plan.
Jednocześnie też, mając na uwadze treść art. 180 ust. 3 ustawy Pzp, zarzucił
Zamawiającemu:
1) naruszenie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, poprzez jego błędne zastosowanie
wyrażające się w uznaniu, że oferta złożona przez Odwołującego nie odpowiada treści
SIWZ, podczas gdy jest ona z nią zgodna;
2) naruszenie art. 92 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp przez niewskazanie w zawiadomieniu o
wyborze najkorzystniejszej oferty uzasadnienia faktycznego odrzucenia oferty
Odwołującego;
3) w konsekwencji zarzutu opisanego w pkt 1) mające istotny wpływ na wynik niniejszego
postępowania - naruszenie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 91 ust. 1 ustawy Pzp, polegające
na udzieleniu zamówienia wykonawcy PLAN niezgodnie z przepisami ustawy, tj. przy
nieuprawnionym odrzuceniu oferty Odwołującego, która w braku jej odrzucenia winna być
uznana za najkorzystniejszą na podstawie kryteriów oceny ofert określonych w SIWZ.
Odwołujący wniósł o:
- nakazanie unieważnienia czynności oceny ofert i wyboru najkorzystniejszej oferty, w tym
unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego,
- nakazanie powtórzenia czynności oceny, w tym oferty Odwołującego,
ewentualnie, w razie braku możliwości dokonania prawidłowej oceny prezentacji próbki
Odwołującego na podstawie danych uzyskanych przez Zamawiającego podczas pierwszej
prezentacji próbki:
- nakazanie powtórzenia prezentacji próbek, z uwzględnieniem okoliczności
wskazanych w uzasadnieniu oraz dokonania powtórnej oceny ofert, w tym oferty
Odwołującego, z uwzględnieniem danych uzyskanych przez Zamawiającego podczas
powtórzonej prezentacji.
Odwołujący stwierdził, że naruszone zostały art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp oraz art. 7 ust.
1 w zw. z art. 91 ust. 1 ustawy Pzp.
W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazał, że odrzucenie jego oferty na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp oferty i zarzucenie jej, iż łączna liczba punktów
uzyskanych przez wykonawcę podczas przeprowadzonej demonstracji wyniosła mniej niż 90%
liczby punktów możliwych do zdobycia, gdyż Odwołujący się wykonał poprawnie 5 z 6
scenariuszy opisanych w zał. nr 8 do SIWZ uzyskując łącznie 8 punktów z 10 możliwych do
zdobycia, nie miało podstaw.
Odwołujący przywołując stan faktyczny w przedmiotowej sprawie powołał się na
konkretne zapisy SIWZ dotyczące obowiązku złożenia wraz z ofertą próbki i zasad jej oceny
przez Zamawiającego.
Odwołujący podkreślił, że w zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty i
odrzuceniu oferty Odwołującego, Zamawiający stwierdził, że łączna liczba punktów
uzyskanych przez Odwołującego podczas przeprowadzonej demonstracji wyniosła mniej niż
90% liczby punktów możliwych do zdobycia, gdyż Odwołujący się wykonał poprawnie 5 z 6
scenariuszy opisanych w zał. nr 8 do SIWZ uzyskując łącznie 8 punktów z 10 możliwych do
zdobycia. Zwrócił uwagę, że w tym dokumencie Zamawiający nie wskazał, który ze scenariuszy
testowych Odwołujący miał wykonać nieprawidłowo, zaś lakoniczne i skrótowe odniesienie do
faktycznej podstawy decyzji Zamawiającego nie jest wystarczające, aby Odwołujący mógł
ustosunkować się do niej bez konieczności domyślania się podstaw decyzji Zamawiającego,
co jest niezgodne z dyspozycją art. 92 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. Według niego dopiero z
dokumentów przekazanych przez Zamawiającego w dniu 24 stycznia 2013 r. (formularzy oceny
próbek wszystkich trzech wykonawców) wynika, iż Odwołujący uzyskał 0 punktów w ramach
scenariusza testowego numer 3.
Odwołujący wskazał, że zgodnie z opisem zawartym w załączniku numer 8 do SIWZ
scenariusz numer 3 miał na celu weryfikację danych testowych przekazanych przez
Zamawiającego i ocenę „czy geometria działów wodnych jest tożsama z krawędziami zlewni
elementarnych", co według niego zgodnie z pkt 3.2.2 ppkt 3 załącznika nr 8 do SIWZ oznaczało,
że należało sprawdzić, czy działy wodne przebiegają dokładnie po krawędziach zlewni (nie
przebiegają „obok siebie", nie „przecinają się" itp.). Zwrócił uwagę, że zgodnie z punktem 3.2.1
załącznika numer 8 do SIWZ dane przekazane wykonawcom przez Zamawiającego dla potrzeb
prezentacji próbki zostały zapisane w formacie ESRI Shapefile (obiekty geometryczne wraz z
atrybutami - informacjami o tych obiektach, tj. nazwa obiektu, identyfikator itp.) Zgodnie zaś z
załącznikiem numer 8 do SIWZ na scenariusz nr 3 składały się:
− kontrola werteksów działów wodnych - czy każdy werteks linii działu wodnego jest
tożsamy (ma to samo położenie, te same współrzędne) z werteksami konturów
zlewni elementarnych; należało sprawdzić czy nie występują w działach
wodnych werteksy, które nie występują w żadnej zlewni elementarnej,
− kontrola werteksów zlewni elementarnych - czy każdy werteks konturu zlewni
elementarnej jest tożsamy (ma to samo położenie, te same współrzędne) z
werteksami linii działów wodnych; należało sprawdzić czy nie występują w
konturach zlewni elementarnych werteksy, które nie występują w żadnej linii działów
wodnych.
Wyjaśnił, że przyjęty sposób kontroli wynika ze specyfiki sprawdzanych danych. Linie
działu wodnego, podobnie jak kontury (granice) zlewni, opisywane są jako linie łamane. Każdą
linię łamaną można opisać, wskazując współrzędne (na osiach X i Y) ich punktów początkowych,
punktów końcowych oraz miejsc załamania. Każdy taki punkt załamania, początku lub końca nosi
nazwę werteksu. Aby sprawdzić, czy linia działu wodnego i granica zlewni są identyczne, należy
sprawdzić, czy ich werteksy mają takie same współrzędne. Proces kontroli prowadzony przez
wykonawców w toku prezentacji próbki miał zakończyć się wykonaniem zrzutów ekranowych
zawierających następujące informacje:
− ilości działów wodnych, dla których występują błędy w kontroli werteksów działów
wodnych wraz z wykazem identyfikatorów działów wodnych, w których te błędy wystąpiły
(atrybut ID1),
− ilości zlewni elementarnych, dla których występują błędy w kontroli werteksów zlewni
elementarnych wraz z wykazem identyfikatorów zlewni elementarnych, w których te błędy
wystąpiły (atrybut ID1).
Odwołujący podkreślił, że Zamawiający ani w uzasadnieniu rozstrzygnięcia, ani w
przekazanych później dokumentach nie sprecyzował, dlaczego uznał scenariusz za nieprawidłowo
wykonany, natomiast Odwołujący na podstawie dokumentów może jedynie domyślać się, że
przyczyną uznania scenariusza za wykonany nieprawidłowo jest wykrycie przez próbkę
Odwołującego większej liczby błędów w danych, aniżeli zakładał Zamawiający. Zwrócił uwagę, że
porównanie współrzędnych punktów (werteksów) w kontrolowanych danych można przeprowadzić
z różną dokładnością. Wskazał też na przykład, że jeśli porównanie dotyczyłoby punktu A (o
współrzędnych X= 1,256 i Y=2,013) i punktu B (o współrzędnych X=1,259 i Y=2,019), dopiero
badając je z dokładnością do trzeciego miejsca po przecinku można stwierdzić, że nie znajdują się
one w tym samym miejscu. Zwrócił uwagę na to, że powyższa kwestia była przedmiotem
zapytania do treści SIWZ i wyjaśnień Zamawiającego przedstawionych w tym zakresie w piśmie
z dnia 30 listopada 2012 r. (odpowiedź nr 3). Odwołujący wyjaśnił, że liczby typu Double, o
których mowa wyjaśnieniach Zamawiającego, zapisywane są w pamięci komputera w formie
sześćdziesięciu czterech bitów (zer lub jedynek), czyli ośmiu bajtów (jeden bajt to 8 bitów).
Pozwala to na osiągnięcie precyzji zapisu liczby do kilkunastu (a nawet kilkudziesięciu) miejsc po
przecinku. Podkreślił, że w przypadku współrzędnych w układzie współrzędnych prostokątnych
PUWG 1992 (w jakim zapisywane zostały współrzędne X i Y werteksów próbki danych) zapis
wyglądał w sposób następujący 000000,0000000000, gdzie współrzędne przed przecinkiem
wskazują odległość od punktu początkowego układu, a po przecinku wskazują na dokładność w
decymetrach, centymetrach, milimetrach itd. Z przywołanej odpowiedzi na pytanie skierowane
do Zamawiającego, w ocenie Odwołującego, wynika, że porównania współrzędnych należało
dokonać z maksymalną dokładnością, czyli z użyciem całych liczb zmiennoprzecinkowych
stanowiących współrzędne X i Y porównywanych werteksów. Nawet zatem, jeśli różnica
współrzędnych dwóch badanych werteksów wystąpiłaby na ostatnim miejscu po przecinku,
należało uznać, że werteksy te nie są tożsame, a zatem powinny być zgłoszone w raporcie jako
błędne.
Podkreślił, że rezultaty kontroli danych przeprowadzonej w ramach prezentacji próbki
Odwołującego w dniu 8 stycznia 2013 r. wykazały, iż znaczna część werteksów linii działów
wodnych nie jest tożsama z werteksami konturów zlewni, tym niemniej jednak pewna ich część
została uznana za tożsame. Na jego wniosek Zamawiający w dniu 17 stycznia 2013 r. przekazał
mu zestaw danych użyty do przeprowadzenia prezentacji próbki oraz kartę kontrolną
(zawierającą prawidłowe - w ocenie Zamawiającego - wyniki, których uzyskanie w ramach
prezentacji próbki oznaczało przyznanie przez Zamawiającego maksymalnej liczby punktów). Po
przekazaniu przez Zamawiającego danych Odwołujący przeanalizował je ponownie i analiza ta
wykazała, że próbka Odwołującego wykryła wszystkie błędy, których wykrycia oczekiwał
Zamawiający oraz szereg innych błędów, nieuwzględnionych przez Zamawiającego w karcie
kontrolnej. Co do błędów nieuwzględnionych przez Zamawiającego, współrzędne werteksów, dla
których wykonawca stwierdził brak tożsamości, różnią się wartością na dziesiątym miejscu (w
wielu przypadkach również wcześniejszych miejscach) po przecinku (różnice dotyczyły
ostatniego bitu). Skontrolowanie tych punktów z mniejszą dokładnością, według Odwołującego,
prowadziłaby do takich wyników, jakie Zamawiający uznał za poprawne w karcie kontrolnej,
tymczasem z przywołanych wyjaśnień treści SIWZ wynika, że Zamawiający nie dopuszczał
żadnej tolerancji, czyli wymagał skontrolowania danych z maksymalną dokładnością, do
ostatniego miejsca po przecinku. Według niego znalezienie błędu na dziesiątym (lub
wcześniejszym) miejscu po przecinku jest jednoznaczne z brakiem tożsamości współrzędnych, a
zatem sytuację taką należało traktować jako błąd w danych, przy czym – jak podkreślił - wszystkie
tego typu błędy zostały wykryte przez próbkę Odwołującego. Tymczasem Zamawiający nie uznał
tej sytuacji za przypadek błędu w danych i opracowując kartę kontrolną i oceniając na jej
podstawie próbkę Odwołującego, Zamawiający postąpił wbrew treści SIWZ i udzielonej przez
siebie odpowiedzi. Tym samym w jego ocenie nie zaszły podstawy do odrzucenia jego oferty.
W toku rozprawy Odwołujący podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko i wniósł
o uwzględnienie odwołania oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania, w tym
kosztów wynagrodzenia pełnomocnika. Dodatkowo Odwołujący wniósł o przeprowadzenie
następujących dowodów w sprawie:
1. dowodu z korespondencji mailowej od Zamawiającego do Odwołującego z dnia 17 i
24 stycznia 2013 r. na okoliczność treści informacji o wynikach postępowania
przekazanej Odwołującemu przez Zamawiającego;
2. dowodu z pisma z dnia 6 lutego 2013 r. ESRI (wersja anglojęzyczna wraz z
tłumaczeniem) na okoliczność sposobu zapisu współrzędnych w plikach ESRI
shapefile i możliwości precyzji zapisu współrzędnych w takim pliku;
3. dowodu z opinii A……...….. N………….. z Izby Rzeczoznawców PTI z lutego 2013 r. i
4. dowodu z opinii prof. dr hab. inż. R…………. K…………. z Politechniki Rzeszowskiej
z dnia 11 lutego 2013 r.;
na okoliczność sposobu i dokładności zapisu współrzędnych w plikach ESRI
shapefile i stwierdzenia czy zestawy plików przekazanych przez Zamawiającego są
zapisane we wskazanym formacie, czy w działach wodnych i zlewniach
elementarnych zapisanych w tych plikach istnieją różnice pomiędzy wierzchołkami
działów wodnych i wierzchołkami (werteksami) zlewni i sposobu, w jaki można
stwierdzić te różnice i czy różnice pomiędzy wierzchołkami działów wodnych i
wierzchołkami (werteksami) zlewni znalezione przez biegłego zostały ujęte przez
Zamawiającego na karcie kontrolnej oraz wykazania, z jaką tolerancją należałoby
badać dane, aby uzyskać wynik ujęty na karcie kontrolnej;
5. dowodu z karty wyników prezentacji próbki Odwołującego na okoliczność wykazania,
że wszystkie elementy ujęte przez Zamawiającego na karcie kontrolnej znalazły się
wśród wyników prezentacji próbki Odwołującego.
Jednocześnie też Odwołujący wniósł o zasądzenie na jego rzecz kosztów w tym kosztów
wynagrodzenia pełnomocnika, przedkładając w tym zakresie rachunek.
II. Stanowisko Przystępującego KPMG
Przystępujący KPMG złożył swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie Odwołującego, wnosząc o uwzględnienie zarzutów odwołania.
W toku rozprawy Przystępujący KPMG wskazał na błąd formalny po stronie
Zamawiającego co do braku uzasadnienia faktycznego odrzucenia ofert. Co do
merytorycznego zarzutu zaś podkreślił, że karta kontrolna prezentacji próbki przygotowana
przez Zamawiającego jest błędna. Trudno bowiem ocenić w oparciu o postanowienia SIWZ
jaka była wymagana przez Zamawiającego precyzja, to jest jaka ilość miejsc po przecinku
była dla niego istotna przy weryfikacji danych. Skoro powyższe nie zostało przez
Zamawiającego precyzyjnie określone każda z ofert złożonych w postępowaniu powinna być
uznana w tym zakresie przez Zamawiającego za prawidłową.
III. Stanowisko Zamawiającego
Zamawiający złożył do akt sprawy pisemną odpowiedź na odwołanie (pismo z dnia 7
lutego 2013 r.), w której wniósł o oddalenie odwołania.
Zamawiający uzasadnił przyjęte w SIWZ zasady oceny ofert i wyboru oferty
najkorzystniejszej bardzo restrykcyjnymi ograniczeniami czasowymi dla przeprowadzenia
wymaganej w wyniku niniejszego postępowania kontroli. Zwrócił uwagę na okoliczność, iż
ani Odwołujący, ani żaden z wykonawców nie kwestionował zapisów dotyczących
odrzucenia oferty, która zdobędzie mniej niż 90% liczby punktów możliwych do zdobycia.
Podkreślił, że udzielił odpowiedzi na wszystkie pytania, które wpłynęły od wykonawców i
dotyczyły kwestii przeprowadzenia prezentacji. Zamawiający podniósł, że dołożył wszelkich
starań, aby wszyscy wykonawcy biorący udział w postępowaniu mieli zapewnione takie
same warunki do przeprowadzenia demonstracji zestawu narzędzi, a przed przystąpieniem
do prezentacji, zgodnie z procedurą opisaną w zał. 8 do SIWZ, każdy z wykonawców
otrzymał identyczny zestaw danych testowych w formacie ESRI Shapefile. Podkreślił, że
format ten jest powszechnie wykorzystywany w systemach informacji geograficznej (GIS),
obsługiwany przez większość programów klasy GIS, a jego specyfikacja jest ogólnodostępna,
zaś zestaw danych testowych został wcześniej sprawdzony na kilku rodzajach
oprogramowania typu GIS, a uzyskane wyniki (znalezione błędy) zapisano w formie Karty
Kontrolnej, która później posłużyła do weryfikacji Kart Wyników przygotowanych przez
wykonawców podczas demonstracji. Podkreślił, że zgodnie z Kartą Kontrolną wykonawca w
wyniku prawidłowo wykonanego scenariusza nr 3 powinien wskazać 5 obiektów, w których
występują błędy:
• obiekt z warstwy DZIAŁ WODNY o identyfikatorze ID1=761 jako obiekt posiadający
werteksy nie występujące w żadnej zlewni elementarnej,
• obiekty z warstwy ZLEWNIA ELEMENTARNA o identyfikatorach ID1-172, ID1=176,
ID1=246, ID1=273 jako obiekty posiadające werteksy nie występujące w żadnej linii
działów wodnych.
Tymczasem Odwołujący w swojej Karcie Wyników dla scenariusza nr 3 wskazał, że
błędy występują w ponad 400 obiektach z warstwy DZIAŁ WODNY oraz prawie 200 obiektach
z warstwy ZLEWNIA ELEMENTARNA. Zamawiający uznał takie wyniki za niezgodne z Kartą
Kontrolną i przyznał 0 punktów za scenariusz nr 3, w związku z czym Odwołujący nie
uzyskał minimum 90% liczby punktów, co było niezbędne do zaliczenia próbki.
Podkreślił też, że wszyscy wykonawcy po zakończonej demonstracji mogli zatrzymać
jeden egzemplarz przygotowanej przez siebie Karty Wyników, a następnie w dniu
ogłoszenia wyników postępowania 17.01.2013 r. otrzymali kopię zestawu danych testowych
oraz Kartę Kontrolną z prawidłowymi wynikami. Odwołujący – w ocenie Zamawiającego -
mógł więc bez trudu ustalić, za który scenariusz otrzymał 0 punktów i co było faktyczną
przyczyną odrzucenia oferty Odwołującego. Ponadto zwrócił uwagę, że dnia 24.01.2013 r.
Zamawiający przekazał wszystkim wykonawcom wypełnione formularze oceny prezentacji
próbek każdego z wykonawców.
Co do przywoływanej przez Odwołującego odpowiedzi Zamawiającego z dnia 30
listopada 2012 r. na pytanie do SIWZ wskazał, że odpowiedź dotycząca precyzji zapisu
współrzędnych oraz dokładności kontroli w sposób wyczerpujący odpowiada na zadane
pytania. Pierwsza część odpowiedzi mówi o precyzji zapisu liczb (Double precision), a druga
część mówi o dokładności, z jaką należy przeprowadzić kontrolę - dokładność zapisu
współrzędnych. Zgodził się z Odwołującym, że liczba typu Double zapisywana w pamięci
komputera w formie 64 bitów pozwala na osiągnięcie precyzji zapisu liczby do kilkunastu (a
nawet kilkudziesięciu) miejsc po przecinku, w przypadku wielu liczb wręcz nieskończonej
liczby miejsc po przecinku (np. liczba 0,1 w systemie dziesiątkowym), co wynika z algorytmu
stosowanego przy przeliczaniu liczb zmiennoprzecinkowych w systemie dwójkowym na
liczby w systemie dziesiętnym. Podkreślił jednak, że w odpowiedzi Zamawiającego
określono, że kontrolę należy przeprowadzić z dokładnością zapisu współrzędnych w
państwowym układzie współrzędnych 1992. Ta dokładność zaś wynika z właściwości liczb
zmiennoprzecinkowych i dla liczb o różnej precyzji zapisu jest różna.
Zamawiający wyjaśnił, co to jest liczba zmiennoprzecinkowa - jest to reprezentacja
liczby rzeczywistej zapisanej za pomocą notacji naukowej (np. 1.345 * E6) zapisana w
systemie dwójkowym. Reprezentacja liczby rzeczywistej jest tylko przybliżona, a jedna liczba
zmiennoprzecinkowa może reprezentować różne liczby rzeczywiste z pewnego zakresu.
Wskazał przykładowo, że liczba zmiennoprzecinkowa typu Double może przyjmować
wartości z zakresu od -1,7 * E-308 do 1,7 * E308. Jeśli zmienna przekracza ten zakres,
wynik jest nieprzewidywalny. Według niego w zapisie zmiennoprzecinkowym nie jest możliwe
przedstawienie każdej liczby nawet w przedziale liczb teoretycznie możliwych do zapisu, a
dotyczy to zarówno liczb bardzo małych, liczb dużych, jak też liczb zawierających dużo cyfr
znaczących. W jego ocenie liczba w zapisie zmiennoprzecinkowym jest określona z pewną
dokładnością i może występować tylko w określonym zakresie. Zwrócił uwagę na to, że błąd
w stosunku do wartości dokładnej jest zwykle mały, ale może powodować błędne wyniki,
jeśli nie weźmiemy tego faktu pod uwagę. Dla zobrazowania problemy przedstawił dwa
rysunki przedstawiające liczbę 0,075 zapisaną w systemie dwójkowym z precyzją float (32
bity) oraz z precyzją double (64 bity) oraz rozwinięcie dziesiętne tych liczb. Liczby
zmiennoprzecinkowe są liczbami przybliżonymi. Typ Double pozwala reprezentować
dokładnie tylko 15 cyfr znaczących. Jeśli liczba ma więcej cyfr, to tylko 15 pierwszych będzie
dokładne, a pozostałe już nie.
Zaprezentował dokładności liczb zmiennoprzecinkowych:
• float - dane zmiennoprzecinkowe 32 bitowe, pojedynczej precyzji. Dokładność 7 cyfr
znaczących.
• double - dane zmiennoprzecinkowe 64 bitowe podwójnej precyzji. Dokładność 15 cyfr
znaczących.
• long double - dane zmiennoprzecinkowe 80 bitowe o rozszerzonej precyzji.
Dokładność 20 cyfr znaczących.
Z powyższego - jego zdaniem - wynika, że dokładność, z jaką należało przeprowadzić
kontrolę nie może przekraczać 15 cyfr znaczących (liczby o precyzji Double). Podkreślił, że
Odwołujący przeprowadził kontrolę wykorzystując większą ilość cyfr znaczących czyli
przekraczającą dokładność zapisu współrzędnych. Zwrócił uwagę na nieprawidłową
interpretację Odwołującego przywoływanej odpowiedzi na zapytanie do SIWZ - w
odpowiedzi tej – jego zdaniem - nie ma stwierdzenia „całych liczb" lub „z maksymalną
dokładnością" jest stwierdzenie „z dokładnością zapisu współrzędnych". Ponadto zwrócił
uwagę na to, że jest wiele liczb, których nie można przedstawić ze skończoną ilością cyfr po
przecinku i wówczas nie wiadomo, co miałoby oznaczać stwierdzenie „całych liczb
zmiennoprzecinkowych" albo „do ostatniego miejsca po przecinku"? Jego zdaniem
porównanie współrzędnych werteksów powinno nastąpić z dokładnością zapisu
współrzędnych czyli 15 cyfr znaczących co w przypadku współrzędnych w układzie 1992,
które mogą mieć przed przecinkiem 7 cyfr, daje maksymalnie osiem miejsc po przecinku (7
cyfr przed przecinkiem i 8 cyfr po przecinku). Według niego zawsze konieczne jest
określenie dokładności, z jaką badana jest tożsamość liczb i ta dokładność została przez
Zamawiającego określona w przywołanej odpowiedzi na zapytanie do SIWZ. Typ Double
zaś nie może przechować liczb w sposób dokładniejszy niż 15 cyfr znaczących. Zwrócił
uwagę na to, że producenci oprogramowania znając ograniczenia i uwarunkowania
stosowania różnych typów liczb uwzględniają je w swoim oprogramowaniu i kontrole
wykonane z wykorzystaniem oprogramowania do analiz przestrzennych wiodących na rynku
GIS firm (ESRI, Intergraph) zwróciły wyniki zgodne z tymi, jakie zostały zawarte w Karcie
kontrolnej. Podkreślił również, że dwóch pozostałych uczestników postępowania w trakcie
przeprowadzonej prezentacji również w wyniku przeprowadzonych w scenariuszu testowym
numer 3 kontroli nie uzyskało podobnych wyników do wyniku Odwołującego.
W toku rozprawy Zamawiający podtrzymał swoje stanowisko, wnosząc o oddalenie
odwołania. Przedłożył także do akt sprawy wydruk ze strony internetowej pozwalającej na
dokonywanie przeliczeń liczb w układzie dziesiętnym na liczby w zapisie binarnym, na
okoliczność wykazania, że dokładność zapisów współrzędnych w układzie 1992 z precyzją
liczb Double wynosi piętnaście cyfr znaczących.
IV. Stanowisko Przystępującego Plan
Przystępujący Plan złożył swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie Zamawiającego, wnosząc o oddalenie zarzutów odwołania.
W toku rozprawy Przystępujący Plan podtrzymał swoje stanowisko popierając w pełni
Zamawiającego. Co do liczb zapisanych w systemie binarnym podkreślił, iż próby ich
odczytywania dają niejednoznaczne wyniki i Zamawiający w niniejszym postępowaniu nie
oczekiwał porównywania danych w tym systemie. Co do zarzutu braku faktycznego
uzasadnienia odrzucenia oferty Przystępujący Plan podkreślił, że nawet gdyby uznać, że
mamy do czynienia z niepełną informacją, z czym Przystępujący Plan nie zgodził się, to i tak
w świetle art. 192 ust. 2 ustawy Pzp takie naruszenie nie miałoby wpływu na wynik
postępowania. Co do opinii przedłożonych przez Odwołującego w toku rozprawy wskazał, że
są to opinie prywatne uzyskane na podstawie zlecenia Odwołującego i jako takie nie są to
opinie biegłych w rozumieniu przepisów ustawy Pzp.
Krajowa Izba Odwoławcza, rozpoznając złożone odwołanie na rozprawie
i uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy w sprawie, w tym w szczególności
dokumentację z niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, jak również
stanowiska stron i uczestników postępowania, zaprezentowane na piśmie i ustnie
do protokołu posiedzenia i rozprawy, ustaliła i zważyła co następuje.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna
z przesłanek ustawowych, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, a skutkujących
odrzuceniem odwołania w całości.
W drugiej kolejności Izba ustaliła, że wykonawca KPMG Advisory Sp. z o.o. Sp. k.
z siedzibą w Warszawie oraz wykonawca Plan S.A. z siedzibą w Warszawie uzyskali
przymiotu uczestników niniejszego postępowania odwoławczego. Izba oddaliła w tym
zakresie opozycję zgłoszoną przez Zamawiającego oraz Przystępującego Plan co do
skuteczności zgłoszenia przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie
Odwołującego przez Przystępującego KPMG. Izba uznała, że przesłanka interesu
w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść strony, do której wykonawca przystąpił w niniejszym
postępowaniu, to jest Odwołującego, o której to przesłance mowa w art. 185 ust. 2 ustawy
Pzp, została wypełniona. Interes ten wyraża się w popieraniu zarzutów odwołania przede
wszystkim co do nieprawidłowości oceny ofert dokonanej przez Zamawiającego w niniejszym
postępowaniu w zakresie oferty Odwołującego. Interes w zgłoszeniu przystąpienia został
uregulowany w przepisach ustawy Pzp w art. 185 ust. 2 ustawy Pzp w sposób odmienny od
interesu niezbędnego do wykazania przy wniesieniu samego odwołania; nie jest to zatem
interes w uzyskaniu zamówienia, o którym mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Izba stwierdziła również, że Odwołujący ma interes w złożeniu odwołania. W tym
przypadku Odwołujący, podnosząc zarzuty wobec czynności Zamawiającego polegającej na
odrzuceniu jego oferty w dostateczny sposób wykazał swój uszczerbek w uzyskaniu
zamówienia, stosownie do regulacji art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, wyrażający się
w pozbawieniu go przez Zamawiającego szans na uzyskanie niniejszego zamówienia
poprzez zaskarżoną czynność.
Izba, rozpoznając odwołanie w granicach zarzutów podniesionych w odwołaniu, uznała je
za niezasadne.
W tym zakresie Izba ustaliła, co następuje:
Zamawiający wszczął postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, którego
dotyczy złożone odwołanie w drodze publicznego ogłoszenia o zamówieniu w dniu
3 listopada 2012 r.
Zamawiający w postanowieniach SIWZ określił, że oprócz ceny przy ocenie ofert będzie
kierował się kryterium zestaw narzędzi informatycznych przeznaczonych do kontroli jakości
danych geoprzestrzennych w zakresie MPHP z wagą 50% (dział 13 pkt 13.2 lit. b SIWZ). Opis
sposobu przygotowania próbki został zawarty w załączniku nr 8 do SIWZ. Zgodnie z nim próbka
miała składać się z oprogramowania komputerowego zainstalowanego na dwóch
komputerach, dołączonych do oferty. Oprogramowanie to miało realizować określone
funkcjonalności, które miały podlegać testom według sześciu scenariuszy testowych opisanych
w SIWZ. Scenariusze testowe miały na celu prezentację prawidłowego działania zestawu
narzędzi do kontroli jakości danych geoprzestrzennych. Procedura testowania polegała na
dokonywaniu w ramach prezentacji próbki kolejnych kroków opisanych w SIWZ, a następnie
weryfikacji przez Zamawiającego rezultatów ich przeprowadzenia w oparciu o działanie
poszczególnych funkcjonalności oprogramowania. W ramach poszczególnych podkryteriów
punkty mogły być przyznawane metodą „zero - jedynkową", a więc za wykonanie danej
czynności Zamawiający przyznawał albo 0 punktów, albo maksymalną liczbę punktów w ramach
danego podkryterium (1, 2, lub 3). Zgodnie z załącznikiem nr 8 do SIWZ, „przez poprawne
wykonanie scenariusza testowego (pełna realizacja scenariusza) rozumie się poprawne
wykonanie wszystkich kontroli opisanych w scenariuszu testowym, udokumentowanie wyników
wykonanych kontroli poprzez zrzuty ekranowe i otrzymanie wyniku zgodnego z podanymi
w Karcie Kontrolnej, który posiada Komisja przetargowa". Zamawiający przewidział w treści
SIWZ, że uzna, iż zestaw narzędzi do kontroli danych geoprzestrzennych jest zgodny z treścią
SIWZ, jeśli łączna liczba punktów uzyskanych przez wykonawcę podczas przeprowadzonej
demonstracji wyniesie co najmniej 90% liczby punktów możliwych do zdobycia. W przypadku, gdy
łączna liczba punktów uzyskanych przez wykonawcę podczas przeprowadzonej demonstracji
wyniesie mniej niż 90% liczby punktów możliwych do zdobycia, oferta wykonawcy miała być
odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp.
Zamawiający udzielał odpowiedzi na zapytania do SIWZ i stosowanych wyjaśnień jej
postanowień. W tym m.in. w piśmie z dnia 30 listopada 2012 r. w odpowiedzi nr 3 na pytanie:
„Jaką precyzję zapisu współrzędnych będą miały dane testowe i jaką dokładność (tolerancję)
Zamawiający przyjmuje przy kontroli odzwierciedlonej w Kracie Kontroli?” Zamawiający
udzielił odpowiedzi: „Współrzędne punktów i werteksów obiektów liniowych oraz
powierzchniowych zapisywane są w PUWG 1992 z precyzją liczb Double: Signed 64-bit
IEEE double precision floating point number (8 bytes). Zamawiający nie przyjmuje żadnej
tolerancji przy kontrolach topologicznych. Dwa punkty/werteksy mają to samo położenie jeśli
mają takie same współrzędne z dokładnością zapisu współrzędnych”.
Do upływu terminu do składania ofert w postępowaniu złożono trzy oferty: Odwołującego,
Przystępującego Plan i Przystępującego KPMG.
W dniach 7, 8 i 9 stycznia 2013 r. Zamawiający przeprowadził z każdym z wykonawców
odrębnie prezentację z próbki (demonstrację zestawu narzędzi do kontroli danych
goeprzestrzennych), w trakcie której wykonawcom przekazano płytę z zestawem danych do
przeprowadzenia demonstracji.
W wyniku przeprowadzonej prezentacji przez Odwołującego w zakresie scenariusza
testowego nr 3 wykazanych zostało 447 błędów kontroli werteksów co do działów wodnych i
182 błędy kontroli werteksów co do zlewni elementarnych. Karty wyników prezentacji
poszczególnych wykonawców zostały objęte tajemnicą przedsiębiorstwa.
Pismem datowanym na dzień: 17 grudnia 2012 r., wysłanym mailem do wykonawców w
dniu 17 stycznia 2013 r. Zamawiający przekazał wykonawcom zawiadomienie o wyborze
najkorzystniejszej oferty, wskazując że za ofertę tę została uznana oferta złożona przez
Przystępującego Plan. Jednocześnie też Zamawiający poinformował, że na podstawie art. 89
ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp odrzucił oferty Odwołującego i Przystępującego KPMG. Podkreślił
przy tym, że w przypadku oferty Odwołującego łączna liczba punktów uzyskanych przez tego
wykonawcę podczas przeprowadzonej demonstracji wyniosła mniej niż 90% liczby punktów
możliwych do zdobycia, gdyż wykonawca wykonał poprawnie 5 z 6 scenariuszy opisanych
w załączniku nr 8 do SIWZ, uzyskując łącznie 8 punktów z 10 możliwych do zdobycia. W tej
samej dacie mailem przesłał do wykonawców dane nie objęte tajemnicą przedsiębiorstwa, tj.
zestaw danych użytych do przeprowadzenia prezentacji próbki oraz kartę kontrolną.
Przekazana karta kontrolna prezentacji próbki wykazywała w zakresie scenariusz nr 3 na
jeden błąd w kontroli werteksów działów wodnych, wskazując identyfikator tych działów, w
których te błędy wystąpiły – ID1=761. Karta ta w zakresie zlewni elementarnej wskazywała
na cztery błędy w kontroli werteksów zlewni elementarnych – ID1=172, ID1=176, ID1=246,
ID=1276.
Zamawiający w korespondencji mailowej z dnia 24 stycznia 2013 r. przesłał
wykonawcom formularze oceny prezentacji próbek każdego z wykonawców, wskazujące na
konkretną ilość punktów przyznanych w zakresie oceny poszczególnych scenariuszy oraz
wskazujące na łączną ilość punktów przyznanych poszczególnym ofertom (Odwołujący – 8
pkt, Przystępujący KPMG- 7 pkt i Przystępujący Plan 10 pkt).
Czynność odrzucenia oferty Odwołującego, a w efekcie czynność wyboru oferty
najkorzystniejszej, jak również zaniechanie przedstawienia przez Zamawiającego
uzasadnienia faktycznego odrzucenia jego oferty, zostały zaskarżone w trybie odwołania
aktualnie rozpoznawanego przez Izbę.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia faktyczne Izba stwierdziła, że odwołanie
nie zasługuje na uwzględnienie.
Podstawę podjętego w tej sprawie przez Izbę rozstrzygnięcia stanowił materiał
dowodowy zgromadzony w przedmiotowej sprawie, w tym przede wszystkim dokumentacja z
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego oraz dokumenty przedłożone w toku
rozprawy przez Odwołującego oraz Zamawiającego. Izba uwzględniła także pisemne i ustne
stanowiska stron i uczestników postępowania odwoławczego zaprezentowane w toku
postępowania odwoławczego.
Odnosząc się w pierwszej kolejności do zarzutu zaniechania wskazania w zawiadomieniu
o wyborze oferty najkorzystniejszej w postępowaniu uzasadnienia faktycznego odrzucenia
oferty Odwołującego Izba uznała, że zarzut ten nie potwierdził się.
Zgodnie z art. 92 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp niezwłocznie po wyborze najkorzystniejszej
oferty Zamawiający zawiadamia wykonawców, którzy złożyli oferty o wykonawcach, których
oferty zostały odrzucone, podając uzasadnienie faktyczne i prawne. Przywołany przepis
wskazuje na obowiązek poinformowania wykonawców nie tylko o odrzuceniu oferty, ale
również o przyczynach takiej decyzji Zamawiającego. W uzasadnieniu tej decyzji powinno
się wskazać na okoliczności faktyczne i podstawę prawną takiej czynności Zamawiającego.
Odwołujący zarzuca Zamawiającemu brak uzasadnienia fatycznego odrzucenia jego oferty
w informacji o wynikach postępowania.
Podkreślić należy, że przywołany przepis ustawy Pzp nie określa stopnia szczegółowości
uzasadnienia faktycznego odrzucenia oferty wykonawcy. Z dyspozycji tego przepisu należy
zatem wywodzić, że Zamawiający powinien wskazać co najmniej minimalne dane co do
okoliczności faktycznych związanych z odrzuceniem oferty wykonawcy, tj. takie okoliczności,
które pozwolą wykonawcy na zidentyfikowanie faktycznych podstaw uznania, że jego oferta
– w przypadku podstawy prawnej z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp – jest sprzeczna z treścią
SIWZ.
W niniejszym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego – zdaniem Izby –
Zamawiający po czynności badania i oceny ofert oraz wyborze oferty najkorzystniejszej
wskazał określone postanowienia SIWZ, z którymi nie jest zgodna treść oferty Odwołującego
oceniona na podstawie oceny próbki żądanej w SIWZ. W ocenie Izby były to minimalne
okoliczności faktyczne, które pozwalały Odwołującemu na powzięcie wiedzy, z jakich
przyczyn jego oferta podlegała odrzuceniu. Wskazanie podstawy prawnej odrzucenia jego
oferty oraz przywołane informacje zawarte w treści zawiadomienia o wyborze oferty
najkorzystniejszej, jak również informacje zawarte w korespondencji mailowej przesłanej
wykonawcom w tym samym dniu, w którym przekazano zawiadomienie o wyborze
najkorzystniejszej oferty, pozwalały Odwołującemu nie tylko na powzięcie wskazanej wiedzy
o podstawach odrzucenia jego oferty, ale również na sformułowanie w tym zakresie
stosownych zarzutów i ich merytorycznego uzasadnienia w treści odwołania złożonego do
Izby. Odwołujący, otrzymując tego samego dnia (17 stycznia 2013 r.) dwa pisma od
Zamawiającego, a wraz z nimi informację, że nie wykonał poprawnie jednego z 6
scenariuszy i uzyskując w tym zakresie 8 z 10 możliwych punktów, jak również uzyskując
kartę kontrolną prezentacji próbki, z której wynikało, jakie błędy należało wykazać w ramach
kontroli werteksów działów wodnych i zlewni elementarnych w poszczególnych
scenariuszach i dysponując wiedzą, jakie błędy sam Odwołujący stwierdził w toku prezentacji
próbki - miał możliwość powzięcia wiedzy na temat okoliczności faktyczne związanych z
odrzuceniem jego oferty. Izba w tym zakresie, uwzględniając jedynie ocenę legalności
czynności Zamawiającego podejmowanych w postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego, zgodnie z art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, nie może oceniać w sposób negatywny
stopnia szczegółowości informacji o odrzuceniu oferty wykonawcy, jak też formy ich
przekazu (czy są to dwa odrębne pisma, czy też jedno, czy Zamawiający dokonuje
samodzielnie opisu tych okoliczności, czy też korzysta z określonych formularzy
dokumentów przygotowanych w toku badania i oceny ofert). Istotne w tym zakresie jest tylko
to, czy w obiektywnych warunkach postępowania istnieje możliwość identyfikacji podstaw
faktycznych odrzucenia oferty. W przedmiotowym postępowaniu - zdaniem Izby – istniała tak
obiektywna możliwość.
Co do drugiego z zarzutów odwołania, tj. niezasadnego odrzucenia oferty Odwołującego
jako sprzecznej z treścią SIWZ – w ocenie Izby – zarzut ten nie potwierdził się.
Okolicznością bezsporną pomiędzy stronami postępowania odwoławczego oraz jego
uczestnikami była okoliczność, iż Odwołujący w wyniku prezentacji swojej próbki wykazał
znacznie więcej błędów w kontroli werteksów co do działów wodnych i zlewni elementarnych
w zakresie scenariusza testowego nr 3 niż tych błędów przewidział sam Zamawiający w
karcie kontroli prezentacji próbki. Niesporną okolicznością było także to, że w ramach
wyników prezentacji próbki Odwołujący wykazał również – obok wielu innych - błędy w
kontroli werteksów przewidziane przez Zamawiającego. W tym przedmiocie zatem należało
dokonać oceny, czy Zamawiający prawidłowo – tj. w sposób niesprzeczny z SIWZ –
przygotował kartę kontroli prezentacji próbki oraz w drugiej kolejności, w przypadku
potwierdzenia prawidłowości karty kontroli prezentacji próbki, czy wykazanie większej ilości
błędów niż przewidywał to sam Zamawiający można traktować jako sprzeczność z treścią
SIWZ.
Dokonując oceny karty kontroli prezentacji próbki Izba uznała, że Zamawiający
przygotował ją w oparciu o postanowienia SIWZ, a przede wszystkim, uwzględniając w tym
względzie wyjaśnienia treści SIWZ z dnia 30 listopada 2012 r. Odwołujący z przywołanych
wyjaśnień SIWZ wywodzi, że Zamawiający w SIWZ nie dopuszczał żadnej tolerancji, a więc
wymagał skontrolowania danych z maksymalną dokładnością, do ostatniego miejsca po
przecinku. W ocenie Izby przywołane wyjaśniania treści SIWZ (odpowiedź na pytanie nr 3)
nie dają podstaw do takich twierdzeń Odwołującego. Stwierdzenie Zamawiającego zawarte
w wyjaśnieniach treści SIWZ o tym, iż Zamawiający nie przyjmuje żadnej tolerancji przy
kontrolach topologicznych należy odnosić do całego kontekstu wyjaśnień i treści zapytania,
którego dotyczy udzielona przez Zamawiającego odpowiedź. Zamawiający bowiem w
pierwszej kolejności określił – zgodnie z zapytaniem wykonawcy – precyzję zapisu
współrzędnych odnosząc ją do zapisów w PUWG 1992 liczb Double. Są to dane
zmiennoprzecinkowe 64 bitowe podwójnej precyzji oznaczane z dokładnością 15 cyfr
znaczących. Wykazywanie różnic we współrzędnych werteksów na dziesiątym miejscu po
przecinku nie daje jednoznacznej możliwości stwierdzenia, że werteksy mają inne położenie,
gdyż różnice te przekraczają dokładność zapisu współrzędnych, do którego Zamawiający
odwoływał się w przywołanej odpowiedzi na zapytanie do SIWZ. Uwzględniając powyższe,
zdaniem Izby, Zamawiający miał prawo do określenia w karcie kontroli prezentacji próbki co
do scenariusza nr 3 określonej ilości błędów (jeden dla działu wodnego i cztery dla zlewni
elementarnej) biorąc pod uwagę zakres precyzji wykazywania danych z dokładnością zapisu
współrzędnych, o czym była mowa w przywołanej odpowiedzi na zapytanie do SIWZ.
Powyższe ustalenia Izby wskazują w konsekwencji na to, że wykazanie większej ilości
błędów w kontroli werteksów niż określił to Zamawiający w oparciu o zapisy SIWZ i
wyjaśnienia jej treści, wskazuje na niezgodność treści oferty z treścią SIWZ. Przyjęcie tezy
przeciwnej prowadziłoby do pominięcia określonych zapisów SIWZ przy ocenie ofert i
nierównego traktowania wykonawców w postępowaniu, a także w efekcie do przyjęcia jako
błędne wyników kontroli danych werteksów, które w rzeczywistości obiektywnie nie
występują. Odwołujący zatem przeprowadzając kontrolę werteksów przy wykorzystaniu
większej ilości cyfr znaczących i tym samym przekraczając określoną przez Zamawiającego
dokładność zapisu współrzędnych nie zrealizował poprawnie scenariusza nr 3. Z tych też
względów – zgodnie z postanowieniami pkt 4 Załącznika nr 8 do SIWZ – Odwołujący co do
scenariusza nr 3 uzyskał 0 pkt. W konsekwencji też – zgodnie z pkt 3.1 Załącznika nr 8 do
SIWZ - uzyskał on łączną liczbę 8 punktów za ocenę wszystkich scenariuszy (scenariusz nr
1 – 1 pkt, scenariusz nr 2 – 3 pkt, scenariusz nr 3 – 0 pkt, scenariusz nr 4 – 1 pkt, scenariusz
nr 5 – 2 pkt, scenariusz nr 6 – 1 pkt), co wskazuje na konieczność odrzucenia jego oferty
jako sprzecznej w treścią SIWZ (liczba przyznanych punktów nie wyniosła minimum 90%
ogólnej liczny punktów możliwych do przyznania, tj. 10 pkt).
Odnosząc się do dowodów przedstawionych przez Odwołującego na poparcie zarzutów
odwołania, w tym przede wszystkim opinii prywatnych, przedłożonych na okoliczność:
− wykazania sposobu i dokładności zapisu współrzędnych w plikach ESRI
shapefile,
− stwierdzenia czy zestawy plików przekazanych przez Zamawiającego są
zapisane we wskazanym formacie,
− stwierdzenia czy w działach wodnych i zlewniach elementarnych zapisanych w
tych plikach istnieją różnice pomiędzy wierzchołkami działów wodnych i
wierzchołkami (werteksami) zlewni,
− wykazania sposobu, w jaki można stwierdzić te różnice,
− wykazania czy różnice pomiędzy wierzchołkami działów wodnych i wierzchołkami
(werteksami) zlewni znalezione przez biegłego (sporządzającego opinię
prywatną) zostały ujęte przez Zamawiającego na karcie kontrolnej oraz
− wykazania, z jaką tolerancją należałoby badać dane, aby uzyskać wynik ujęty na
karcie kontrolnej,
Izba stwierdziła, że dowody te nie były wystarczające dla przyjęcia za słuszne stanowiska
Odwołującego. Wskazane dowody opierają się na odmiennej niż przyjęła interpretacji
wyjaśnień treści SIWZ z dnia 30 listopada 2012 r. przez Zamawiającego. Tymczasem
wykładnia wskazanej odpowiedzi na zapytanie Zamawiającego w całym jej kontekście
łącznie z zapytaniem ma istotne – zdaniem Izby – znaczenie dla oceny przyjętego przez
Zamawiającego sposobu oceny kontroli werteksów co do jego dokładności.
Biorąc powyższe pod uwagę Izba stwierdziła, że przywołane w odwołaniu naruszenie
określonych przepisów ustawy Pzp nie potwierdziło się.
Mając powyższe na uwadze i działając na podstawie art. 192 ust. 1 zdanie pierwsze
ustawy Pzp orzeczono jak w sentencji.
Orzekając o kosztach postępowania Izba oparła się na art. 192 ust. 9 oraz 10 ustawy
Pzp. W oparciu o wskazane przepisy obciążyła nimi Odwołującego stosownie do wyniku
postępowania. Wśród kosztów postępowania odwoławczego Izba uwzględniła - stosownie do
regulacji zawartej w § 3 pkt 1) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca
2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów
kosztów w postępowaniu odwoławczym w sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238) –
koszty wpisu uiszczonego przez Odwołującego w kwocie 15 000 zł.
Przewodniczący: ………………………
WYROK
z dnia 15 lutego 2013 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Małgorzata Stręciwilk
Protokolant: Łukasz Listkiewicz
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2013 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 28 stycznia 2013 r. przez wykonawców
wspólnie ubiegających się o zamówienie, tj. Konsorcjum firm w składzie: GISPartner
Sp. z o.o. (Lider Konsorcjum) oraz Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne
OPGK Rzeszów S.A. z siedzibą dla Lidera Konsorcjum: Rynek Ratusz 10,
50-106 Wrocław (Odwołujący) w postępowaniu prowadzonym przez Krajowy Zarząd
Gospodarki Wodnej, ul. Grzybowska 80/82, 00-844 Warszawa (Zamawiający)
przy udziale wykonawcy KPMG Advisory Sp. z o.o. Sp. k., ul. Chłodna 51,
00-867 Warszawa, zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie Odwołującego
przy udziale wykonawcy PLAN S.A., ul. Puławska 435A, 02-801 Warszawa,
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
Zamawiającego
orzeka:
1. oddala odwołanie;
2. kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się
o zamówienie, tj. Konsorcjum firm w składzie: GISPartner Sp. z o.o.
(Lider Konsorcjum) oraz Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne OPGK
Rzeszów S.A. z siedzibą dla Lidera Konsorcjum: Rynek Ratusz 10,
50-106 Wrocław i zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie, tj. Konsorcjum firm
w składzie: GISPartner Sp. z o.o. (Lider Konsorcjum) oraz Przedsiębiorstwo
Geodezyjno-Kartograficzne OPGK Rzeszów S.A. z siedzibą dla Lidera
Konsorcjum: Rynek Ratusz 10, 50-106 Wrocław tytułem wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie
7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: …………………………
Sygn. akt: KIO 192/13
U z a s a d n i e n i e
Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej w Warszawie (dalej: „Zamawiający”) prowadzi, w
trybie przetargu nieograniczonego, postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na:
„Pilotowe przygotowanie danych do wprowadzenia do Systemu Informatycznego Gospodarki
Wodnej (SIGW)”. Postępowanie to prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia
29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. t.j. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze
zm.), zwanej dalej: „ustawa Pzp”. Ogłoszenie o przedmiotowym zamówieniu zostało
opublikowane w Dzienniku Urzędowym UE z dnia 3 listopada 2012 r. pod nr 2012/S 212-
350335.
W postępowaniu tym wykonawcy wspólnie ubiegający się o zamówienie, tj.
Konsorcjum firm w składzie: GISPartner Sp. z o.o. (Lider Konsorcjum) oraz Przedsiębiorstwo
Geodezyjno-Kartograficzne OPGK Rzeszów S.A. z siedzibą dla Lidera Konsorcjum we
Wrocławiu (dalej: „Odwołujący”) w dniu 28 stycznia 2013 r. złożył odwołanie do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej. Złożone odwołanie dotyczy czynności Zamawiającego
polegającej na odrzuceniu oferty Odwołującego i wyborze oferty najkorzystniejszej w
postępowaniu. Informacja o tych czynnościach została przekazana Odwołującemu w dniu 17
stycznia 2013 r. Kopia odwołania została przekazana Zamawiającemu w dniu 28 stycznia
2013 r.
Informację o złożonym odwołaniu Zamawiający wraz z wezwaniem do przyłączenia
się do postępowania odwoławczego przekazał pozostałym wykonawców w postępowaniu w
dniu 28 stycznia 2013 r. Na skutek tego wezwania do Izby w dniu 31 stycznia 2013 r.
wpłynęły dwa zgłoszenia przystąpień: jedno złożone przez KPMG Sp. z o.o. z siedzibą w
Warszawie (dalej: „Przystępujący KPMG”), zgłaszającego swoje przystąpienie po stronie
Odwołującego i drugie złożone przez wykonawcę Plan S.A. z siedzibą w Warszawie (dalej:
„Przystępujący Plan”, zgłaszającego swoje przystąpienie po stronie Zamawiającego.
Izba po przeprowadzeniu czynności formalno prawnych związanych z wniesionym
odwołaniem postanowieniem z dnia 4 lutego 2013 r. skierowała odwołanie do rozpoznania
na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron, a następnie na rozprawie. Posiedzenie oraz
rozprawa w przedmiotowej sprawie odbyły się w dniu 12 lutego 2013 r.
Uwzględniając pisma złożone w sprawie odwołania oraz oświadczenia złożone
w trakcie rozprawy Izba ustaliła następujące stanowiska stron i uczestników postępowania
odwoławczego:
I. Stanowisko Odwołującego
Odwołujący złożył odwołanie od niezgodnych z prawem czynności Zamawiającego, tj.:
1. od odrzucenia przez Zamawiającego oferty Odwołującego, z uwagi na uznanie przez
Zamawiającego, że jej treść nie odpowiada treści Specyfikacji Istotnych Warunków
Zamówienia (dalej: „SIWZ”);
2. od zaniechania wskazania w zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty
uzasadnienia faktycznego odrzucenia oferty Odwołującego;
3. od wyboru, jako najkorzystniejszej, oferty złożonej przez Przystępującego Plan.
Jednocześnie też, mając na uwadze treść art. 180 ust. 3 ustawy Pzp, zarzucił
Zamawiającemu:
1) naruszenie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, poprzez jego błędne zastosowanie
wyrażające się w uznaniu, że oferta złożona przez Odwołującego nie odpowiada treści
SIWZ, podczas gdy jest ona z nią zgodna;
2) naruszenie art. 92 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp przez niewskazanie w zawiadomieniu o
wyborze najkorzystniejszej oferty uzasadnienia faktycznego odrzucenia oferty
Odwołującego;
3) w konsekwencji zarzutu opisanego w pkt 1) mające istotny wpływ na wynik niniejszego
postępowania - naruszenie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 91 ust. 1 ustawy Pzp, polegające
na udzieleniu zamówienia wykonawcy PLAN niezgodnie z przepisami ustawy, tj. przy
nieuprawnionym odrzuceniu oferty Odwołującego, która w braku jej odrzucenia winna być
uznana za najkorzystniejszą na podstawie kryteriów oceny ofert określonych w SIWZ.
Odwołujący wniósł o:
- nakazanie unieważnienia czynności oceny ofert i wyboru najkorzystniejszej oferty, w tym
unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego,
- nakazanie powtórzenia czynności oceny, w tym oferty Odwołującego,
ewentualnie, w razie braku możliwości dokonania prawidłowej oceny prezentacji próbki
Odwołującego na podstawie danych uzyskanych przez Zamawiającego podczas pierwszej
prezentacji próbki:
- nakazanie powtórzenia prezentacji próbek, z uwzględnieniem okoliczności
wskazanych w uzasadnieniu oraz dokonania powtórnej oceny ofert, w tym oferty
Odwołującego, z uwzględnieniem danych uzyskanych przez Zamawiającego podczas
powtórzonej prezentacji.
Odwołujący stwierdził, że naruszone zostały art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp oraz art. 7 ust.
1 w zw. z art. 91 ust. 1 ustawy Pzp.
W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazał, że odrzucenie jego oferty na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp oferty i zarzucenie jej, iż łączna liczba punktów
uzyskanych przez wykonawcę podczas przeprowadzonej demonstracji wyniosła mniej niż 90%
liczby punktów możliwych do zdobycia, gdyż Odwołujący się wykonał poprawnie 5 z 6
scenariuszy opisanych w zał. nr 8 do SIWZ uzyskując łącznie 8 punktów z 10 możliwych do
zdobycia, nie miało podstaw.
Odwołujący przywołując stan faktyczny w przedmiotowej sprawie powołał się na
konkretne zapisy SIWZ dotyczące obowiązku złożenia wraz z ofertą próbki i zasad jej oceny
przez Zamawiającego.
Odwołujący podkreślił, że w zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty i
odrzuceniu oferty Odwołującego, Zamawiający stwierdził, że łączna liczba punktów
uzyskanych przez Odwołującego podczas przeprowadzonej demonstracji wyniosła mniej niż
90% liczby punktów możliwych do zdobycia, gdyż Odwołujący się wykonał poprawnie 5 z 6
scenariuszy opisanych w zał. nr 8 do SIWZ uzyskując łącznie 8 punktów z 10 możliwych do
zdobycia. Zwrócił uwagę, że w tym dokumencie Zamawiający nie wskazał, który ze scenariuszy
testowych Odwołujący miał wykonać nieprawidłowo, zaś lakoniczne i skrótowe odniesienie do
faktycznej podstawy decyzji Zamawiającego nie jest wystarczające, aby Odwołujący mógł
ustosunkować się do niej bez konieczności domyślania się podstaw decyzji Zamawiającego,
co jest niezgodne z dyspozycją art. 92 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. Według niego dopiero z
dokumentów przekazanych przez Zamawiającego w dniu 24 stycznia 2013 r. (formularzy oceny
próbek wszystkich trzech wykonawców) wynika, iż Odwołujący uzyskał 0 punktów w ramach
scenariusza testowego numer 3.
Odwołujący wskazał, że zgodnie z opisem zawartym w załączniku numer 8 do SIWZ
scenariusz numer 3 miał na celu weryfikację danych testowych przekazanych przez
Zamawiającego i ocenę „czy geometria działów wodnych jest tożsama z krawędziami zlewni
elementarnych", co według niego zgodnie z pkt 3.2.2 ppkt 3 załącznika nr 8 do SIWZ oznaczało,
że należało sprawdzić, czy działy wodne przebiegają dokładnie po krawędziach zlewni (nie
przebiegają „obok siebie", nie „przecinają się" itp.). Zwrócił uwagę, że zgodnie z punktem 3.2.1
załącznika numer 8 do SIWZ dane przekazane wykonawcom przez Zamawiającego dla potrzeb
prezentacji próbki zostały zapisane w formacie ESRI Shapefile (obiekty geometryczne wraz z
atrybutami - informacjami o tych obiektach, tj. nazwa obiektu, identyfikator itp.) Zgodnie zaś z
załącznikiem numer 8 do SIWZ na scenariusz nr 3 składały się:
− kontrola werteksów działów wodnych - czy każdy werteks linii działu wodnego jest
tożsamy (ma to samo położenie, te same współrzędne) z werteksami konturów
zlewni elementarnych; należało sprawdzić czy nie występują w działach
wodnych werteksy, które nie występują w żadnej zlewni elementarnej,
− kontrola werteksów zlewni elementarnych - czy każdy werteks konturu zlewni
elementarnej jest tożsamy (ma to samo położenie, te same współrzędne) z
werteksami linii działów wodnych; należało sprawdzić czy nie występują w
konturach zlewni elementarnych werteksy, które nie występują w żadnej linii działów
wodnych.
Wyjaśnił, że przyjęty sposób kontroli wynika ze specyfiki sprawdzanych danych. Linie
działu wodnego, podobnie jak kontury (granice) zlewni, opisywane są jako linie łamane. Każdą
linię łamaną można opisać, wskazując współrzędne (na osiach X i Y) ich punktów początkowych,
punktów końcowych oraz miejsc załamania. Każdy taki punkt załamania, początku lub końca nosi
nazwę werteksu. Aby sprawdzić, czy linia działu wodnego i granica zlewni są identyczne, należy
sprawdzić, czy ich werteksy mają takie same współrzędne. Proces kontroli prowadzony przez
wykonawców w toku prezentacji próbki miał zakończyć się wykonaniem zrzutów ekranowych
zawierających następujące informacje:
− ilości działów wodnych, dla których występują błędy w kontroli werteksów działów
wodnych wraz z wykazem identyfikatorów działów wodnych, w których te błędy wystąpiły
(atrybut ID1),
− ilości zlewni elementarnych, dla których występują błędy w kontroli werteksów zlewni
elementarnych wraz z wykazem identyfikatorów zlewni elementarnych, w których te błędy
wystąpiły (atrybut ID1).
Odwołujący podkreślił, że Zamawiający ani w uzasadnieniu rozstrzygnięcia, ani w
przekazanych później dokumentach nie sprecyzował, dlaczego uznał scenariusz za nieprawidłowo
wykonany, natomiast Odwołujący na podstawie dokumentów może jedynie domyślać się, że
przyczyną uznania scenariusza za wykonany nieprawidłowo jest wykrycie przez próbkę
Odwołującego większej liczby błędów w danych, aniżeli zakładał Zamawiający. Zwrócił uwagę, że
porównanie współrzędnych punktów (werteksów) w kontrolowanych danych można przeprowadzić
z różną dokładnością. Wskazał też na przykład, że jeśli porównanie dotyczyłoby punktu A (o
współrzędnych X= 1,256 i Y=2,013) i punktu B (o współrzędnych X=1,259 i Y=2,019), dopiero
badając je z dokładnością do trzeciego miejsca po przecinku można stwierdzić, że nie znajdują się
one w tym samym miejscu. Zwrócił uwagę na to, że powyższa kwestia była przedmiotem
zapytania do treści SIWZ i wyjaśnień Zamawiającego przedstawionych w tym zakresie w piśmie
z dnia 30 listopada 2012 r. (odpowiedź nr 3). Odwołujący wyjaśnił, że liczby typu Double, o
których mowa wyjaśnieniach Zamawiającego, zapisywane są w pamięci komputera w formie
sześćdziesięciu czterech bitów (zer lub jedynek), czyli ośmiu bajtów (jeden bajt to 8 bitów).
Pozwala to na osiągnięcie precyzji zapisu liczby do kilkunastu (a nawet kilkudziesięciu) miejsc po
przecinku. Podkreślił, że w przypadku współrzędnych w układzie współrzędnych prostokątnych
PUWG 1992 (w jakim zapisywane zostały współrzędne X i Y werteksów próbki danych) zapis
wyglądał w sposób następujący 000000,0000000000, gdzie współrzędne przed przecinkiem
wskazują odległość od punktu początkowego układu, a po przecinku wskazują na dokładność w
decymetrach, centymetrach, milimetrach itd. Z przywołanej odpowiedzi na pytanie skierowane
do Zamawiającego, w ocenie Odwołującego, wynika, że porównania współrzędnych należało
dokonać z maksymalną dokładnością, czyli z użyciem całych liczb zmiennoprzecinkowych
stanowiących współrzędne X i Y porównywanych werteksów. Nawet zatem, jeśli różnica
współrzędnych dwóch badanych werteksów wystąpiłaby na ostatnim miejscu po przecinku,
należało uznać, że werteksy te nie są tożsame, a zatem powinny być zgłoszone w raporcie jako
błędne.
Podkreślił, że rezultaty kontroli danych przeprowadzonej w ramach prezentacji próbki
Odwołującego w dniu 8 stycznia 2013 r. wykazały, iż znaczna część werteksów linii działów
wodnych nie jest tożsama z werteksami konturów zlewni, tym niemniej jednak pewna ich część
została uznana za tożsame. Na jego wniosek Zamawiający w dniu 17 stycznia 2013 r. przekazał
mu zestaw danych użyty do przeprowadzenia prezentacji próbki oraz kartę kontrolną
(zawierającą prawidłowe - w ocenie Zamawiającego - wyniki, których uzyskanie w ramach
prezentacji próbki oznaczało przyznanie przez Zamawiającego maksymalnej liczby punktów). Po
przekazaniu przez Zamawiającego danych Odwołujący przeanalizował je ponownie i analiza ta
wykazała, że próbka Odwołującego wykryła wszystkie błędy, których wykrycia oczekiwał
Zamawiający oraz szereg innych błędów, nieuwzględnionych przez Zamawiającego w karcie
kontrolnej. Co do błędów nieuwzględnionych przez Zamawiającego, współrzędne werteksów, dla
których wykonawca stwierdził brak tożsamości, różnią się wartością na dziesiątym miejscu (w
wielu przypadkach również wcześniejszych miejscach) po przecinku (różnice dotyczyły
ostatniego bitu). Skontrolowanie tych punktów z mniejszą dokładnością, według Odwołującego,
prowadziłaby do takich wyników, jakie Zamawiający uznał za poprawne w karcie kontrolnej,
tymczasem z przywołanych wyjaśnień treści SIWZ wynika, że Zamawiający nie dopuszczał
żadnej tolerancji, czyli wymagał skontrolowania danych z maksymalną dokładnością, do
ostatniego miejsca po przecinku. Według niego znalezienie błędu na dziesiątym (lub
wcześniejszym) miejscu po przecinku jest jednoznaczne z brakiem tożsamości współrzędnych, a
zatem sytuację taką należało traktować jako błąd w danych, przy czym – jak podkreślił - wszystkie
tego typu błędy zostały wykryte przez próbkę Odwołującego. Tymczasem Zamawiający nie uznał
tej sytuacji za przypadek błędu w danych i opracowując kartę kontrolną i oceniając na jej
podstawie próbkę Odwołującego, Zamawiający postąpił wbrew treści SIWZ i udzielonej przez
siebie odpowiedzi. Tym samym w jego ocenie nie zaszły podstawy do odrzucenia jego oferty.
W toku rozprawy Odwołujący podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko i wniósł
o uwzględnienie odwołania oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania, w tym
kosztów wynagrodzenia pełnomocnika. Dodatkowo Odwołujący wniósł o przeprowadzenie
następujących dowodów w sprawie:
1. dowodu z korespondencji mailowej od Zamawiającego do Odwołującego z dnia 17 i
24 stycznia 2013 r. na okoliczność treści informacji o wynikach postępowania
przekazanej Odwołującemu przez Zamawiającego;
2. dowodu z pisma z dnia 6 lutego 2013 r. ESRI (wersja anglojęzyczna wraz z
tłumaczeniem) na okoliczność sposobu zapisu współrzędnych w plikach ESRI
shapefile i możliwości precyzji zapisu współrzędnych w takim pliku;
3. dowodu z opinii A……...….. N………….. z Izby Rzeczoznawców PTI z lutego 2013 r. i
4. dowodu z opinii prof. dr hab. inż. R…………. K…………. z Politechniki Rzeszowskiej
z dnia 11 lutego 2013 r.;
na okoliczność sposobu i dokładności zapisu współrzędnych w plikach ESRI
shapefile i stwierdzenia czy zestawy plików przekazanych przez Zamawiającego są
zapisane we wskazanym formacie, czy w działach wodnych i zlewniach
elementarnych zapisanych w tych plikach istnieją różnice pomiędzy wierzchołkami
działów wodnych i wierzchołkami (werteksami) zlewni i sposobu, w jaki można
stwierdzić te różnice i czy różnice pomiędzy wierzchołkami działów wodnych i
wierzchołkami (werteksami) zlewni znalezione przez biegłego zostały ujęte przez
Zamawiającego na karcie kontrolnej oraz wykazania, z jaką tolerancją należałoby
badać dane, aby uzyskać wynik ujęty na karcie kontrolnej;
5. dowodu z karty wyników prezentacji próbki Odwołującego na okoliczność wykazania,
że wszystkie elementy ujęte przez Zamawiającego na karcie kontrolnej znalazły się
wśród wyników prezentacji próbki Odwołującego.
Jednocześnie też Odwołujący wniósł o zasądzenie na jego rzecz kosztów w tym kosztów
wynagrodzenia pełnomocnika, przedkładając w tym zakresie rachunek.
II. Stanowisko Przystępującego KPMG
Przystępujący KPMG złożył swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie Odwołującego, wnosząc o uwzględnienie zarzutów odwołania.
W toku rozprawy Przystępujący KPMG wskazał na błąd formalny po stronie
Zamawiającego co do braku uzasadnienia faktycznego odrzucenia ofert. Co do
merytorycznego zarzutu zaś podkreślił, że karta kontrolna prezentacji próbki przygotowana
przez Zamawiającego jest błędna. Trudno bowiem ocenić w oparciu o postanowienia SIWZ
jaka była wymagana przez Zamawiającego precyzja, to jest jaka ilość miejsc po przecinku
była dla niego istotna przy weryfikacji danych. Skoro powyższe nie zostało przez
Zamawiającego precyzyjnie określone każda z ofert złożonych w postępowaniu powinna być
uznana w tym zakresie przez Zamawiającego za prawidłową.
III. Stanowisko Zamawiającego
Zamawiający złożył do akt sprawy pisemną odpowiedź na odwołanie (pismo z dnia 7
lutego 2013 r.), w której wniósł o oddalenie odwołania.
Zamawiający uzasadnił przyjęte w SIWZ zasady oceny ofert i wyboru oferty
najkorzystniejszej bardzo restrykcyjnymi ograniczeniami czasowymi dla przeprowadzenia
wymaganej w wyniku niniejszego postępowania kontroli. Zwrócił uwagę na okoliczność, iż
ani Odwołujący, ani żaden z wykonawców nie kwestionował zapisów dotyczących
odrzucenia oferty, która zdobędzie mniej niż 90% liczby punktów możliwych do zdobycia.
Podkreślił, że udzielił odpowiedzi na wszystkie pytania, które wpłynęły od wykonawców i
dotyczyły kwestii przeprowadzenia prezentacji. Zamawiający podniósł, że dołożył wszelkich
starań, aby wszyscy wykonawcy biorący udział w postępowaniu mieli zapewnione takie
same warunki do przeprowadzenia demonstracji zestawu narzędzi, a przed przystąpieniem
do prezentacji, zgodnie z procedurą opisaną w zał. 8 do SIWZ, każdy z wykonawców
otrzymał identyczny zestaw danych testowych w formacie ESRI Shapefile. Podkreślił, że
format ten jest powszechnie wykorzystywany w systemach informacji geograficznej (GIS),
obsługiwany przez większość programów klasy GIS, a jego specyfikacja jest ogólnodostępna,
zaś zestaw danych testowych został wcześniej sprawdzony na kilku rodzajach
oprogramowania typu GIS, a uzyskane wyniki (znalezione błędy) zapisano w formie Karty
Kontrolnej, która później posłużyła do weryfikacji Kart Wyników przygotowanych przez
wykonawców podczas demonstracji. Podkreślił, że zgodnie z Kartą Kontrolną wykonawca w
wyniku prawidłowo wykonanego scenariusza nr 3 powinien wskazać 5 obiektów, w których
występują błędy:
• obiekt z warstwy DZIAŁ WODNY o identyfikatorze ID1=761 jako obiekt posiadający
werteksy nie występujące w żadnej zlewni elementarnej,
• obiekty z warstwy ZLEWNIA ELEMENTARNA o identyfikatorach ID1-172, ID1=176,
ID1=246, ID1=273 jako obiekty posiadające werteksy nie występujące w żadnej linii
działów wodnych.
Tymczasem Odwołujący w swojej Karcie Wyników dla scenariusza nr 3 wskazał, że
błędy występują w ponad 400 obiektach z warstwy DZIAŁ WODNY oraz prawie 200 obiektach
z warstwy ZLEWNIA ELEMENTARNA. Zamawiający uznał takie wyniki za niezgodne z Kartą
Kontrolną i przyznał 0 punktów za scenariusz nr 3, w związku z czym Odwołujący nie
uzyskał minimum 90% liczby punktów, co było niezbędne do zaliczenia próbki.
Podkreślił też, że wszyscy wykonawcy po zakończonej demonstracji mogli zatrzymać
jeden egzemplarz przygotowanej przez siebie Karty Wyników, a następnie w dniu
ogłoszenia wyników postępowania 17.01.2013 r. otrzymali kopię zestawu danych testowych
oraz Kartę Kontrolną z prawidłowymi wynikami. Odwołujący – w ocenie Zamawiającego -
mógł więc bez trudu ustalić, za który scenariusz otrzymał 0 punktów i co było faktyczną
przyczyną odrzucenia oferty Odwołującego. Ponadto zwrócił uwagę, że dnia 24.01.2013 r.
Zamawiający przekazał wszystkim wykonawcom wypełnione formularze oceny prezentacji
próbek każdego z wykonawców.
Co do przywoływanej przez Odwołującego odpowiedzi Zamawiającego z dnia 30
listopada 2012 r. na pytanie do SIWZ wskazał, że odpowiedź dotycząca precyzji zapisu
współrzędnych oraz dokładności kontroli w sposób wyczerpujący odpowiada na zadane
pytania. Pierwsza część odpowiedzi mówi o precyzji zapisu liczb (Double precision), a druga
część mówi o dokładności, z jaką należy przeprowadzić kontrolę - dokładność zapisu
współrzędnych. Zgodził się z Odwołującym, że liczba typu Double zapisywana w pamięci
komputera w formie 64 bitów pozwala na osiągnięcie precyzji zapisu liczby do kilkunastu (a
nawet kilkudziesięciu) miejsc po przecinku, w przypadku wielu liczb wręcz nieskończonej
liczby miejsc po przecinku (np. liczba 0,1 w systemie dziesiątkowym), co wynika z algorytmu
stosowanego przy przeliczaniu liczb zmiennoprzecinkowych w systemie dwójkowym na
liczby w systemie dziesiętnym. Podkreślił jednak, że w odpowiedzi Zamawiającego
określono, że kontrolę należy przeprowadzić z dokładnością zapisu współrzędnych w
państwowym układzie współrzędnych 1992. Ta dokładność zaś wynika z właściwości liczb
zmiennoprzecinkowych i dla liczb o różnej precyzji zapisu jest różna.
Zamawiający wyjaśnił, co to jest liczba zmiennoprzecinkowa - jest to reprezentacja
liczby rzeczywistej zapisanej za pomocą notacji naukowej (np. 1.345 * E6) zapisana w
systemie dwójkowym. Reprezentacja liczby rzeczywistej jest tylko przybliżona, a jedna liczba
zmiennoprzecinkowa może reprezentować różne liczby rzeczywiste z pewnego zakresu.
Wskazał przykładowo, że liczba zmiennoprzecinkowa typu Double może przyjmować
wartości z zakresu od -1,7 * E-308 do 1,7 * E308. Jeśli zmienna przekracza ten zakres,
wynik jest nieprzewidywalny. Według niego w zapisie zmiennoprzecinkowym nie jest możliwe
przedstawienie każdej liczby nawet w przedziale liczb teoretycznie możliwych do zapisu, a
dotyczy to zarówno liczb bardzo małych, liczb dużych, jak też liczb zawierających dużo cyfr
znaczących. W jego ocenie liczba w zapisie zmiennoprzecinkowym jest określona z pewną
dokładnością i może występować tylko w określonym zakresie. Zwrócił uwagę na to, że błąd
w stosunku do wartości dokładnej jest zwykle mały, ale może powodować błędne wyniki,
jeśli nie weźmiemy tego faktu pod uwagę. Dla zobrazowania problemy przedstawił dwa
rysunki przedstawiające liczbę 0,075 zapisaną w systemie dwójkowym z precyzją float (32
bity) oraz z precyzją double (64 bity) oraz rozwinięcie dziesiętne tych liczb. Liczby
zmiennoprzecinkowe są liczbami przybliżonymi. Typ Double pozwala reprezentować
dokładnie tylko 15 cyfr znaczących. Jeśli liczba ma więcej cyfr, to tylko 15 pierwszych będzie
dokładne, a pozostałe już nie.
Zaprezentował dokładności liczb zmiennoprzecinkowych:
• float - dane zmiennoprzecinkowe 32 bitowe, pojedynczej precyzji. Dokładność 7 cyfr
znaczących.
• double - dane zmiennoprzecinkowe 64 bitowe podwójnej precyzji. Dokładność 15 cyfr
znaczących.
• long double - dane zmiennoprzecinkowe 80 bitowe o rozszerzonej precyzji.
Dokładność 20 cyfr znaczących.
Z powyższego - jego zdaniem - wynika, że dokładność, z jaką należało przeprowadzić
kontrolę nie może przekraczać 15 cyfr znaczących (liczby o precyzji Double). Podkreślił, że
Odwołujący przeprowadził kontrolę wykorzystując większą ilość cyfr znaczących czyli
przekraczającą dokładność zapisu współrzędnych. Zwrócił uwagę na nieprawidłową
interpretację Odwołującego przywoływanej odpowiedzi na zapytanie do SIWZ - w
odpowiedzi tej – jego zdaniem - nie ma stwierdzenia „całych liczb" lub „z maksymalną
dokładnością" jest stwierdzenie „z dokładnością zapisu współrzędnych". Ponadto zwrócił
uwagę na to, że jest wiele liczb, których nie można przedstawić ze skończoną ilością cyfr po
przecinku i wówczas nie wiadomo, co miałoby oznaczać stwierdzenie „całych liczb
zmiennoprzecinkowych" albo „do ostatniego miejsca po przecinku"? Jego zdaniem
porównanie współrzędnych werteksów powinno nastąpić z dokładnością zapisu
współrzędnych czyli 15 cyfr znaczących co w przypadku współrzędnych w układzie 1992,
które mogą mieć przed przecinkiem 7 cyfr, daje maksymalnie osiem miejsc po przecinku (7
cyfr przed przecinkiem i 8 cyfr po przecinku). Według niego zawsze konieczne jest
określenie dokładności, z jaką badana jest tożsamość liczb i ta dokładność została przez
Zamawiającego określona w przywołanej odpowiedzi na zapytanie do SIWZ. Typ Double
zaś nie może przechować liczb w sposób dokładniejszy niż 15 cyfr znaczących. Zwrócił
uwagę na to, że producenci oprogramowania znając ograniczenia i uwarunkowania
stosowania różnych typów liczb uwzględniają je w swoim oprogramowaniu i kontrole
wykonane z wykorzystaniem oprogramowania do analiz przestrzennych wiodących na rynku
GIS firm (ESRI, Intergraph) zwróciły wyniki zgodne z tymi, jakie zostały zawarte w Karcie
kontrolnej. Podkreślił również, że dwóch pozostałych uczestników postępowania w trakcie
przeprowadzonej prezentacji również w wyniku przeprowadzonych w scenariuszu testowym
numer 3 kontroli nie uzyskało podobnych wyników do wyniku Odwołującego.
W toku rozprawy Zamawiający podtrzymał swoje stanowisko, wnosząc o oddalenie
odwołania. Przedłożył także do akt sprawy wydruk ze strony internetowej pozwalającej na
dokonywanie przeliczeń liczb w układzie dziesiętnym na liczby w zapisie binarnym, na
okoliczność wykazania, że dokładność zapisów współrzędnych w układzie 1992 z precyzją
liczb Double wynosi piętnaście cyfr znaczących.
IV. Stanowisko Przystępującego Plan
Przystępujący Plan złożył swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie Zamawiającego, wnosząc o oddalenie zarzutów odwołania.
W toku rozprawy Przystępujący Plan podtrzymał swoje stanowisko popierając w pełni
Zamawiającego. Co do liczb zapisanych w systemie binarnym podkreślił, iż próby ich
odczytywania dają niejednoznaczne wyniki i Zamawiający w niniejszym postępowaniu nie
oczekiwał porównywania danych w tym systemie. Co do zarzutu braku faktycznego
uzasadnienia odrzucenia oferty Przystępujący Plan podkreślił, że nawet gdyby uznać, że
mamy do czynienia z niepełną informacją, z czym Przystępujący Plan nie zgodził się, to i tak
w świetle art. 192 ust. 2 ustawy Pzp takie naruszenie nie miałoby wpływu na wynik
postępowania. Co do opinii przedłożonych przez Odwołującego w toku rozprawy wskazał, że
są to opinie prywatne uzyskane na podstawie zlecenia Odwołującego i jako takie nie są to
opinie biegłych w rozumieniu przepisów ustawy Pzp.
Krajowa Izba Odwoławcza, rozpoznając złożone odwołanie na rozprawie
i uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy w sprawie, w tym w szczególności
dokumentację z niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, jak również
stanowiska stron i uczestników postępowania, zaprezentowane na piśmie i ustnie
do protokołu posiedzenia i rozprawy, ustaliła i zważyła co następuje.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna
z przesłanek ustawowych, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, a skutkujących
odrzuceniem odwołania w całości.
W drugiej kolejności Izba ustaliła, że wykonawca KPMG Advisory Sp. z o.o. Sp. k.
z siedzibą w Warszawie oraz wykonawca Plan S.A. z siedzibą w Warszawie uzyskali
przymiotu uczestników niniejszego postępowania odwoławczego. Izba oddaliła w tym
zakresie opozycję zgłoszoną przez Zamawiającego oraz Przystępującego Plan co do
skuteczności zgłoszenia przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie
Odwołującego przez Przystępującego KPMG. Izba uznała, że przesłanka interesu
w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść strony, do której wykonawca przystąpił w niniejszym
postępowaniu, to jest Odwołującego, o której to przesłance mowa w art. 185 ust. 2 ustawy
Pzp, została wypełniona. Interes ten wyraża się w popieraniu zarzutów odwołania przede
wszystkim co do nieprawidłowości oceny ofert dokonanej przez Zamawiającego w niniejszym
postępowaniu w zakresie oferty Odwołującego. Interes w zgłoszeniu przystąpienia został
uregulowany w przepisach ustawy Pzp w art. 185 ust. 2 ustawy Pzp w sposób odmienny od
interesu niezbędnego do wykazania przy wniesieniu samego odwołania; nie jest to zatem
interes w uzyskaniu zamówienia, o którym mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Izba stwierdziła również, że Odwołujący ma interes w złożeniu odwołania. W tym
przypadku Odwołujący, podnosząc zarzuty wobec czynności Zamawiającego polegającej na
odrzuceniu jego oferty w dostateczny sposób wykazał swój uszczerbek w uzyskaniu
zamówienia, stosownie do regulacji art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, wyrażający się
w pozbawieniu go przez Zamawiającego szans na uzyskanie niniejszego zamówienia
poprzez zaskarżoną czynność.
Izba, rozpoznając odwołanie w granicach zarzutów podniesionych w odwołaniu, uznała je
za niezasadne.
W tym zakresie Izba ustaliła, co następuje:
Zamawiający wszczął postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, którego
dotyczy złożone odwołanie w drodze publicznego ogłoszenia o zamówieniu w dniu
3 listopada 2012 r.
Zamawiający w postanowieniach SIWZ określił, że oprócz ceny przy ocenie ofert będzie
kierował się kryterium zestaw narzędzi informatycznych przeznaczonych do kontroli jakości
danych geoprzestrzennych w zakresie MPHP z wagą 50% (dział 13 pkt 13.2 lit. b SIWZ). Opis
sposobu przygotowania próbki został zawarty w załączniku nr 8 do SIWZ. Zgodnie z nim próbka
miała składać się z oprogramowania komputerowego zainstalowanego na dwóch
komputerach, dołączonych do oferty. Oprogramowanie to miało realizować określone
funkcjonalności, które miały podlegać testom według sześciu scenariuszy testowych opisanych
w SIWZ. Scenariusze testowe miały na celu prezentację prawidłowego działania zestawu
narzędzi do kontroli jakości danych geoprzestrzennych. Procedura testowania polegała na
dokonywaniu w ramach prezentacji próbki kolejnych kroków opisanych w SIWZ, a następnie
weryfikacji przez Zamawiającego rezultatów ich przeprowadzenia w oparciu o działanie
poszczególnych funkcjonalności oprogramowania. W ramach poszczególnych podkryteriów
punkty mogły być przyznawane metodą „zero - jedynkową", a więc za wykonanie danej
czynności Zamawiający przyznawał albo 0 punktów, albo maksymalną liczbę punktów w ramach
danego podkryterium (1, 2, lub 3). Zgodnie z załącznikiem nr 8 do SIWZ, „przez poprawne
wykonanie scenariusza testowego (pełna realizacja scenariusza) rozumie się poprawne
wykonanie wszystkich kontroli opisanych w scenariuszu testowym, udokumentowanie wyników
wykonanych kontroli poprzez zrzuty ekranowe i otrzymanie wyniku zgodnego z podanymi
w Karcie Kontrolnej, który posiada Komisja przetargowa". Zamawiający przewidział w treści
SIWZ, że uzna, iż zestaw narzędzi do kontroli danych geoprzestrzennych jest zgodny z treścią
SIWZ, jeśli łączna liczba punktów uzyskanych przez wykonawcę podczas przeprowadzonej
demonstracji wyniesie co najmniej 90% liczby punktów możliwych do zdobycia. W przypadku, gdy
łączna liczba punktów uzyskanych przez wykonawcę podczas przeprowadzonej demonstracji
wyniesie mniej niż 90% liczby punktów możliwych do zdobycia, oferta wykonawcy miała być
odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp.
Zamawiający udzielał odpowiedzi na zapytania do SIWZ i stosowanych wyjaśnień jej
postanowień. W tym m.in. w piśmie z dnia 30 listopada 2012 r. w odpowiedzi nr 3 na pytanie:
„Jaką precyzję zapisu współrzędnych będą miały dane testowe i jaką dokładność (tolerancję)
Zamawiający przyjmuje przy kontroli odzwierciedlonej w Kracie Kontroli?” Zamawiający
udzielił odpowiedzi: „Współrzędne punktów i werteksów obiektów liniowych oraz
powierzchniowych zapisywane są w PUWG 1992 z precyzją liczb Double: Signed 64-bit
IEEE double precision floating point number (8 bytes). Zamawiający nie przyjmuje żadnej
tolerancji przy kontrolach topologicznych. Dwa punkty/werteksy mają to samo położenie jeśli
mają takie same współrzędne z dokładnością zapisu współrzędnych”.
Do upływu terminu do składania ofert w postępowaniu złożono trzy oferty: Odwołującego,
Przystępującego Plan i Przystępującego KPMG.
W dniach 7, 8 i 9 stycznia 2013 r. Zamawiający przeprowadził z każdym z wykonawców
odrębnie prezentację z próbki (demonstrację zestawu narzędzi do kontroli danych
goeprzestrzennych), w trakcie której wykonawcom przekazano płytę z zestawem danych do
przeprowadzenia demonstracji.
W wyniku przeprowadzonej prezentacji przez Odwołującego w zakresie scenariusza
testowego nr 3 wykazanych zostało 447 błędów kontroli werteksów co do działów wodnych i
182 błędy kontroli werteksów co do zlewni elementarnych. Karty wyników prezentacji
poszczególnych wykonawców zostały objęte tajemnicą przedsiębiorstwa.
Pismem datowanym na dzień: 17 grudnia 2012 r., wysłanym mailem do wykonawców w
dniu 17 stycznia 2013 r. Zamawiający przekazał wykonawcom zawiadomienie o wyborze
najkorzystniejszej oferty, wskazując że za ofertę tę została uznana oferta złożona przez
Przystępującego Plan. Jednocześnie też Zamawiający poinformował, że na podstawie art. 89
ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp odrzucił oferty Odwołującego i Przystępującego KPMG. Podkreślił
przy tym, że w przypadku oferty Odwołującego łączna liczba punktów uzyskanych przez tego
wykonawcę podczas przeprowadzonej demonstracji wyniosła mniej niż 90% liczby punktów
możliwych do zdobycia, gdyż wykonawca wykonał poprawnie 5 z 6 scenariuszy opisanych
w załączniku nr 8 do SIWZ, uzyskując łącznie 8 punktów z 10 możliwych do zdobycia. W tej
samej dacie mailem przesłał do wykonawców dane nie objęte tajemnicą przedsiębiorstwa, tj.
zestaw danych użytych do przeprowadzenia prezentacji próbki oraz kartę kontrolną.
Przekazana karta kontrolna prezentacji próbki wykazywała w zakresie scenariusz nr 3 na
jeden błąd w kontroli werteksów działów wodnych, wskazując identyfikator tych działów, w
których te błędy wystąpiły – ID1=761. Karta ta w zakresie zlewni elementarnej wskazywała
na cztery błędy w kontroli werteksów zlewni elementarnych – ID1=172, ID1=176, ID1=246,
ID=1276.
Zamawiający w korespondencji mailowej z dnia 24 stycznia 2013 r. przesłał
wykonawcom formularze oceny prezentacji próbek każdego z wykonawców, wskazujące na
konkretną ilość punktów przyznanych w zakresie oceny poszczególnych scenariuszy oraz
wskazujące na łączną ilość punktów przyznanych poszczególnym ofertom (Odwołujący – 8
pkt, Przystępujący KPMG- 7 pkt i Przystępujący Plan 10 pkt).
Czynność odrzucenia oferty Odwołującego, a w efekcie czynność wyboru oferty
najkorzystniejszej, jak również zaniechanie przedstawienia przez Zamawiającego
uzasadnienia faktycznego odrzucenia jego oferty, zostały zaskarżone w trybie odwołania
aktualnie rozpoznawanego przez Izbę.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia faktyczne Izba stwierdziła, że odwołanie
nie zasługuje na uwzględnienie.
Podstawę podjętego w tej sprawie przez Izbę rozstrzygnięcia stanowił materiał
dowodowy zgromadzony w przedmiotowej sprawie, w tym przede wszystkim dokumentacja z
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego oraz dokumenty przedłożone w toku
rozprawy przez Odwołującego oraz Zamawiającego. Izba uwzględniła także pisemne i ustne
stanowiska stron i uczestników postępowania odwoławczego zaprezentowane w toku
postępowania odwoławczego.
Odnosząc się w pierwszej kolejności do zarzutu zaniechania wskazania w zawiadomieniu
o wyborze oferty najkorzystniejszej w postępowaniu uzasadnienia faktycznego odrzucenia
oferty Odwołującego Izba uznała, że zarzut ten nie potwierdził się.
Zgodnie z art. 92 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp niezwłocznie po wyborze najkorzystniejszej
oferty Zamawiający zawiadamia wykonawców, którzy złożyli oferty o wykonawcach, których
oferty zostały odrzucone, podając uzasadnienie faktyczne i prawne. Przywołany przepis
wskazuje na obowiązek poinformowania wykonawców nie tylko o odrzuceniu oferty, ale
również o przyczynach takiej decyzji Zamawiającego. W uzasadnieniu tej decyzji powinno
się wskazać na okoliczności faktyczne i podstawę prawną takiej czynności Zamawiającego.
Odwołujący zarzuca Zamawiającemu brak uzasadnienia fatycznego odrzucenia jego oferty
w informacji o wynikach postępowania.
Podkreślić należy, że przywołany przepis ustawy Pzp nie określa stopnia szczegółowości
uzasadnienia faktycznego odrzucenia oferty wykonawcy. Z dyspozycji tego przepisu należy
zatem wywodzić, że Zamawiający powinien wskazać co najmniej minimalne dane co do
okoliczności faktycznych związanych z odrzuceniem oferty wykonawcy, tj. takie okoliczności,
które pozwolą wykonawcy na zidentyfikowanie faktycznych podstaw uznania, że jego oferta
– w przypadku podstawy prawnej z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp – jest sprzeczna z treścią
SIWZ.
W niniejszym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego – zdaniem Izby –
Zamawiający po czynności badania i oceny ofert oraz wyborze oferty najkorzystniejszej
wskazał określone postanowienia SIWZ, z którymi nie jest zgodna treść oferty Odwołującego
oceniona na podstawie oceny próbki żądanej w SIWZ. W ocenie Izby były to minimalne
okoliczności faktyczne, które pozwalały Odwołującemu na powzięcie wiedzy, z jakich
przyczyn jego oferta podlegała odrzuceniu. Wskazanie podstawy prawnej odrzucenia jego
oferty oraz przywołane informacje zawarte w treści zawiadomienia o wyborze oferty
najkorzystniejszej, jak również informacje zawarte w korespondencji mailowej przesłanej
wykonawcom w tym samym dniu, w którym przekazano zawiadomienie o wyborze
najkorzystniejszej oferty, pozwalały Odwołującemu nie tylko na powzięcie wskazanej wiedzy
o podstawach odrzucenia jego oferty, ale również na sformułowanie w tym zakresie
stosownych zarzutów i ich merytorycznego uzasadnienia w treści odwołania złożonego do
Izby. Odwołujący, otrzymując tego samego dnia (17 stycznia 2013 r.) dwa pisma od
Zamawiającego, a wraz z nimi informację, że nie wykonał poprawnie jednego z 6
scenariuszy i uzyskując w tym zakresie 8 z 10 możliwych punktów, jak również uzyskując
kartę kontrolną prezentacji próbki, z której wynikało, jakie błędy należało wykazać w ramach
kontroli werteksów działów wodnych i zlewni elementarnych w poszczególnych
scenariuszach i dysponując wiedzą, jakie błędy sam Odwołujący stwierdził w toku prezentacji
próbki - miał możliwość powzięcia wiedzy na temat okoliczności faktyczne związanych z
odrzuceniem jego oferty. Izba w tym zakresie, uwzględniając jedynie ocenę legalności
czynności Zamawiającego podejmowanych w postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego, zgodnie z art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, nie może oceniać w sposób negatywny
stopnia szczegółowości informacji o odrzuceniu oferty wykonawcy, jak też formy ich
przekazu (czy są to dwa odrębne pisma, czy też jedno, czy Zamawiający dokonuje
samodzielnie opisu tych okoliczności, czy też korzysta z określonych formularzy
dokumentów przygotowanych w toku badania i oceny ofert). Istotne w tym zakresie jest tylko
to, czy w obiektywnych warunkach postępowania istnieje możliwość identyfikacji podstaw
faktycznych odrzucenia oferty. W przedmiotowym postępowaniu - zdaniem Izby – istniała tak
obiektywna możliwość.
Co do drugiego z zarzutów odwołania, tj. niezasadnego odrzucenia oferty Odwołującego
jako sprzecznej z treścią SIWZ – w ocenie Izby – zarzut ten nie potwierdził się.
Okolicznością bezsporną pomiędzy stronami postępowania odwoławczego oraz jego
uczestnikami była okoliczność, iż Odwołujący w wyniku prezentacji swojej próbki wykazał
znacznie więcej błędów w kontroli werteksów co do działów wodnych i zlewni elementarnych
w zakresie scenariusza testowego nr 3 niż tych błędów przewidział sam Zamawiający w
karcie kontroli prezentacji próbki. Niesporną okolicznością było także to, że w ramach
wyników prezentacji próbki Odwołujący wykazał również – obok wielu innych - błędy w
kontroli werteksów przewidziane przez Zamawiającego. W tym przedmiocie zatem należało
dokonać oceny, czy Zamawiający prawidłowo – tj. w sposób niesprzeczny z SIWZ –
przygotował kartę kontroli prezentacji próbki oraz w drugiej kolejności, w przypadku
potwierdzenia prawidłowości karty kontroli prezentacji próbki, czy wykazanie większej ilości
błędów niż przewidywał to sam Zamawiający można traktować jako sprzeczność z treścią
SIWZ.
Dokonując oceny karty kontroli prezentacji próbki Izba uznała, że Zamawiający
przygotował ją w oparciu o postanowienia SIWZ, a przede wszystkim, uwzględniając w tym
względzie wyjaśnienia treści SIWZ z dnia 30 listopada 2012 r. Odwołujący z przywołanych
wyjaśnień SIWZ wywodzi, że Zamawiający w SIWZ nie dopuszczał żadnej tolerancji, a więc
wymagał skontrolowania danych z maksymalną dokładnością, do ostatniego miejsca po
przecinku. W ocenie Izby przywołane wyjaśniania treści SIWZ (odpowiedź na pytanie nr 3)
nie dają podstaw do takich twierdzeń Odwołującego. Stwierdzenie Zamawiającego zawarte
w wyjaśnieniach treści SIWZ o tym, iż Zamawiający nie przyjmuje żadnej tolerancji przy
kontrolach topologicznych należy odnosić do całego kontekstu wyjaśnień i treści zapytania,
którego dotyczy udzielona przez Zamawiającego odpowiedź. Zamawiający bowiem w
pierwszej kolejności określił – zgodnie z zapytaniem wykonawcy – precyzję zapisu
współrzędnych odnosząc ją do zapisów w PUWG 1992 liczb Double. Są to dane
zmiennoprzecinkowe 64 bitowe podwójnej precyzji oznaczane z dokładnością 15 cyfr
znaczących. Wykazywanie różnic we współrzędnych werteksów na dziesiątym miejscu po
przecinku nie daje jednoznacznej możliwości stwierdzenia, że werteksy mają inne położenie,
gdyż różnice te przekraczają dokładność zapisu współrzędnych, do którego Zamawiający
odwoływał się w przywołanej odpowiedzi na zapytanie do SIWZ. Uwzględniając powyższe,
zdaniem Izby, Zamawiający miał prawo do określenia w karcie kontroli prezentacji próbki co
do scenariusza nr 3 określonej ilości błędów (jeden dla działu wodnego i cztery dla zlewni
elementarnej) biorąc pod uwagę zakres precyzji wykazywania danych z dokładnością zapisu
współrzędnych, o czym była mowa w przywołanej odpowiedzi na zapytanie do SIWZ.
Powyższe ustalenia Izby wskazują w konsekwencji na to, że wykazanie większej ilości
błędów w kontroli werteksów niż określił to Zamawiający w oparciu o zapisy SIWZ i
wyjaśnienia jej treści, wskazuje na niezgodność treści oferty z treścią SIWZ. Przyjęcie tezy
przeciwnej prowadziłoby do pominięcia określonych zapisów SIWZ przy ocenie ofert i
nierównego traktowania wykonawców w postępowaniu, a także w efekcie do przyjęcia jako
błędne wyników kontroli danych werteksów, które w rzeczywistości obiektywnie nie
występują. Odwołujący zatem przeprowadzając kontrolę werteksów przy wykorzystaniu
większej ilości cyfr znaczących i tym samym przekraczając określoną przez Zamawiającego
dokładność zapisu współrzędnych nie zrealizował poprawnie scenariusza nr 3. Z tych też
względów – zgodnie z postanowieniami pkt 4 Załącznika nr 8 do SIWZ – Odwołujący co do
scenariusza nr 3 uzyskał 0 pkt. W konsekwencji też – zgodnie z pkt 3.1 Załącznika nr 8 do
SIWZ - uzyskał on łączną liczbę 8 punktów za ocenę wszystkich scenariuszy (scenariusz nr
1 – 1 pkt, scenariusz nr 2 – 3 pkt, scenariusz nr 3 – 0 pkt, scenariusz nr 4 – 1 pkt, scenariusz
nr 5 – 2 pkt, scenariusz nr 6 – 1 pkt), co wskazuje na konieczność odrzucenia jego oferty
jako sprzecznej w treścią SIWZ (liczba przyznanych punktów nie wyniosła minimum 90%
ogólnej liczny punktów możliwych do przyznania, tj. 10 pkt).
Odnosząc się do dowodów przedstawionych przez Odwołującego na poparcie zarzutów
odwołania, w tym przede wszystkim opinii prywatnych, przedłożonych na okoliczność:
− wykazania sposobu i dokładności zapisu współrzędnych w plikach ESRI
shapefile,
− stwierdzenia czy zestawy plików przekazanych przez Zamawiającego są
zapisane we wskazanym formacie,
− stwierdzenia czy w działach wodnych i zlewniach elementarnych zapisanych w
tych plikach istnieją różnice pomiędzy wierzchołkami działów wodnych i
wierzchołkami (werteksami) zlewni,
− wykazania sposobu, w jaki można stwierdzić te różnice,
− wykazania czy różnice pomiędzy wierzchołkami działów wodnych i wierzchołkami
(werteksami) zlewni znalezione przez biegłego (sporządzającego opinię
prywatną) zostały ujęte przez Zamawiającego na karcie kontrolnej oraz
− wykazania, z jaką tolerancją należałoby badać dane, aby uzyskać wynik ujęty na
karcie kontrolnej,
Izba stwierdziła, że dowody te nie były wystarczające dla przyjęcia za słuszne stanowiska
Odwołującego. Wskazane dowody opierają się na odmiennej niż przyjęła interpretacji
wyjaśnień treści SIWZ z dnia 30 listopada 2012 r. przez Zamawiającego. Tymczasem
wykładnia wskazanej odpowiedzi na zapytanie Zamawiającego w całym jej kontekście
łącznie z zapytaniem ma istotne – zdaniem Izby – znaczenie dla oceny przyjętego przez
Zamawiającego sposobu oceny kontroli werteksów co do jego dokładności.
Biorąc powyższe pod uwagę Izba stwierdziła, że przywołane w odwołaniu naruszenie
określonych przepisów ustawy Pzp nie potwierdziło się.
Mając powyższe na uwadze i działając na podstawie art. 192 ust. 1 zdanie pierwsze
ustawy Pzp orzeczono jak w sentencji.
Orzekając o kosztach postępowania Izba oparła się na art. 192 ust. 9 oraz 10 ustawy
Pzp. W oparciu o wskazane przepisy obciążyła nimi Odwołującego stosownie do wyniku
postępowania. Wśród kosztów postępowania odwoławczego Izba uwzględniła - stosownie do
regulacji zawartej w § 3 pkt 1) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca
2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów
kosztów w postępowaniu odwoławczym w sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238) –
koszty wpisu uiszczonego przez Odwołującego w kwocie 15 000 zł.
Przewodniczący: ………………………