Sygn. akt V K 184/13
1 Ds. 676/13
Dnia 10 kwietnia 2013 roku
Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu w Wydziale V Karnym,
w składzie :
Przewodniczący : SSR Anna Muszyńska
Protokolant : Agata Wichłacz
po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2013 roku we Wrocławiu
przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia Stare Miasto Iwony Elert
sprawy karnej z oskarżenia publicznego :
P. M. (1)
ur. (...) we W.,
córki R. i M. z d. D.
oskarżonej o to, że :
w dniu 04 lutego 2013 roku we W. zabrała w celu przywłaszczenia trzy pary spodni i jeden bezrękawnik tj. mienie o łącznej wartości 769,96 zł, czym działała na szkodę T. M. W. ul. (...)
tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k.
I. przyjmując wypadek mniejszej wagi z art. 278 § 3 k.k. na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. i art. 67 § 1 k.k. postępowanie karne przeciwko oskarżonej P. M. (1) warunkowo umarza na okres próby wynoszący 1 ( jeden) rok;
II. na podstawie art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 39 pkt. 7 k.k. orzeka od oskarżonej na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 500 ( pięćset) złotych;
III. zwalnia oskarżoną od ponoszenia kosztów sądowych zaliczając wydatki poniesione w sprawie na rachunek Skarbu Państwa.
V K 184/13
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 4 lutego 2013 r. około godz. 17.00 P. M. (1) udała się do sklepu (...) mieszczącego się w Galerii (...) we W.. Znajdując się na terenie sklepu P. M. weszła do przymierzalni mając trzy pary spodni jeansowych po 199 zł i bezrękawnik za 169,99 zł. Kiedy opuściła przymierzalnię odłożyła cztery bluzki damskie z zabezpieczeniami, których w tym sklepie się nie stosuje. P. M. opuściła sklep zabierając spodnie i bluzkę. Została ona zatrzymana przez pracowników ochrony. Towar o łącznej wartości 769, 96 zł odzyskazno i przeznaczono do sprzedaży.
/dowód: zeznania świadka K. N. k. 8; wyjaśnienia oskarżonej k. 23; protokół przeszukania k. 3-4; protokół zatrzymania k. 2, opis towaru k. 11/
Oskarżona P. M. (1) ma 21 lat, nie była dotychczas karana za przestępstwa, jest bezrobotna, nie ma nikogo na utrzymaniu.
/dowody: dane o karalności k. 30, dane osobopoznawcze k. 21/
Oskarżona w postępowaniu przygotowawczym przyznała się do zarzucanego czynu. Stwierdziła ona, że dokonała kradzieży trzech par spodni i bezrękawnika, ponieważ ma ciężką sytuację finansową.
/dowód : wyjaśnienia oskarżonej k. 23/
Na podstawie ustalonego stanu faktycznego Sąd stwierdził co następuje:
W oparciu o całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wina oskarżonej P. M. (1) oraz okoliczności popełnienia zarzucanego jej przestępstwa nie budzą zdaniem Sądu wątpliwości.
Sąd oceniając zgromadzone dowody oparł przekonanie o sprawstwie oskarżonej na jej wyjaśnieniach i zeznaniach świadka K. N. (2).
Zdaniem Sądu w pełni wiarygodne są zeznania świadka K. N. (2), który będąc pracownikiem ochrony opisał szczegółowo zachowanie oskarżonej i przyczynę jej zatrzymania. Świadek zeznał, że oskarżona włożyła do torby trzy pary spodni i bezrękawnik, a następnie opuściła sklep nie płacąc za towar.
Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonej, w których przyznała się do kradzieży towaru. Są one zgodne z dowodami zgromadzonymi w sprawie, w szczególności z zeznaniami świadka K. N..
Mając powyższe na względzie, Sąd na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. i art. 67 § 1 k.k. warunkowo umorzył postępowanie wobec P. M. (1) na okres próby jednego roku, nadto orzekł od oskarżonej świadczenie pieniężne w wysokości 500 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Sąd uznał, że przesłanki warunkowego umorzenia postępowania określone w art. 66 § 1 i 2 k.k. zostały spełnione, a wymierzenie kary nie jest celowe z punktu widzenia funkcji kary.
Zgodnie z poczynionymi ustaleniami okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości, a jednocześnie pozwalają przyjąć, że społeczna szkodliwość czynu i wina sprawcy nie są znaczne. P. M. popełniła przestępstwo z art. 278 § 3 k.k. Sąd uznał, że stopień jej zawinienia nie jest znaczny, podobnie jak wpływający na niego stopień społecznej szkodliwości.
Zdaniem Sądu oskarżona zrealizowała znamiona uprzywilejowanego typu przestępstwa tzw. wypadku mniejszej wagi, co ustalono biorąc pod uwagę przede wszystkim nieznaczną wartość skradzionego mienia, sposób działania niekaranego dotąd sprawcy, a więc zarówno elementy przedmiotowe, jak i podmiotowe.
Aby warunkowe umorzenie postępowania karnego nie było uznane za środek w pełni uwalniający oskarżoną od odpowiedzialności, Sąd zobowiązał ją do uiszczenia świadczenia pieniężnego. Orzeczenie świadczenia pieniężnego ma na celu przede wszystkim wzmocnić oddziaływanie użytego środka probacyjnego. Określając kwotę świadczenia Sąd uznał, iż w podanym wymiarze będzie ona wystarczającą dolegliwością majątkową dla oskarżonej.
Sąd oceniając przesłanki warunkowego umorzenia postępowania związane z osobą sprawcy uwzględnił w niniejszej sprawie uprzednią niekaralność. Oskarżona jest osobą młodą, dotychczas nie weszła w konflikt z prawem, można zatem wnioskować, że jej zachowanie będące przedmiotem osądu miało charakter incydentalny. Zdaniem Sądu, po rozważeniu całokształtu okoliczności, można przyjąć pomyślne rokowania co do dalszego zachowania oskarżonej oraz wnioskować, że więcej nie popełni ona przestępstwa. Postawa oskarżonej, jej właściwości i warunki osobiste, dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo warunkowego umorzenia postępowania będzie ona przestrzegała porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Zdaniem Sądu warunkowe umorzenie postępowania na okres próby jednego roku spełni wobec oskarżonej cele wychowawcze i zapobiegawcze.
Orzeczenie o kosztach Sąd oparł na treści art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych, zwalniając oskarżoną od kosztów postępowania w sprawie i nie wymierzając jej opłaty z uwagi na brak zatrudnienia i stałych dochodów.