Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2014 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania: F. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 12 grudnia 2013 r. znak: (...)

w sprawie: F. K.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o emeryturę

I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu F. K. prawo do emerytury od dnia (...)

II nie stwierdza odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. akt VI U 156/14

UZASADNIENIE

Zarejestrowane w systemie audio video... W dniu (...) ubezpieczony F. K. złożył wniosek o przyznanie mu emerytury z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach. Decyzją z dnia 12 grudnia 2013 roku rozpoznającą ten wniosek ubezpieczonego, organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznanie emerytury powołując się na artykuł 184 ustawy i emeryturach z dnia 17 grudnia 1998 roku, ustawy o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych, Dziennik Ustaw z 2013 roku, pozycja 1440 z późniejszymi zmianami oraz na paragraf 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku, w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, Dziennik Ustaw z 1983 roku, nr 8 pozycja 43 ze zmianami. Organ rentowy wskazał, iż emerytura przysługuje ubezpieczonemu, urodzonemu po dniu 31 grudnia 1948 roku, zgodnie z powołanymi przepisami, jeżeli ubezpieczony spełni następujące warunki, osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn, nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego, w dniu wejścia wżycie przepisów ustawy emerytalnej, to jest 1 stycznia 1999 roku osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący 25 lat dla mężczyzn, w tym okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wykonywanego starej formy e wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy, wynoszący co najmniej 15 lat. Organ rentowy wyjaśnił w zaskarżonej decyzji, że nie został przez ubezpieczonego udowodniony wymagany 15 letni okres pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. W świadectwie wykowywania pracy w szczególnych warunkach wystawionym przed Przedsiębiorstwo (...) w B. brak było, co podnosił organ rentowy, dokładnego okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach oraz brak było powołana na punkt, powołania się na punkt zgodnie z zarządzeniem resortowym dotyczących zajmowanego stanowiska pracy. Na podstawie dowodów dołączonych do wniosku i uzyskanych w wyniku przeprowadzonego postępowania Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyjął za udowodnione okresy na dzień 1 stycznia 1999 roku, okresy nieskładkowe 6 miesięcy 11 dni, składkowe 29 lat, 9 miesięcy i 11 dni, stażu sumarycznego 30 lat, 3 miesiące i 22 dni. odwołanie od tej decyzji złożył ubezpieczony domagając się zaliczenia do swojej pracy w szczególnych warunkach okresu od 1 sierpnia 1976 roku do 31 sierpnia 1997 roku w Przedsiębiorstwie... Dziękuję, w Przedsiębiorstwie (...), które początkowo miało swoją siedzibę we W., a w B. mieścił się zakład tego remontowo montażowy. Natomiast później było Przedsiębiorstwo to nosiło nazwę firmową P. i miało siedzibę w B.... Z wniosku, Sąd Okręgowy, organ rentowy wnosił w odpowiedzi na odwołanie o oddalenie odwołania na obecnym etapie procesu, podtrzymując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Sąd Okręgowy ustalił, rozważył co następuje. Wskazać należy iż zgodnie z artykłem 184 i... ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku, przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w artykule 32, 33, 39 i 40 ustawy emerytalnej, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli, punkt pierwszy okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz punkt drugi, okres składkowy i nieskładkowy o którym mowa w artykule 27. Emerytura, ustęp 2 artykułu 184 ustawy emerytalnej stwierdza, że emerytura o której mowa w ustępie 1 przysługuje pod warunkiem nie przystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie zgromadzonych środków na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym za pośrednictwem zakładu na dochody budżetu państwa. Sąd o, zgodnie z artykułem 32... ustawy emerytalnej, ustępem 1, ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku, będącym pracownikami o których mowa w ustępie 2 i 3 zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku niższym niż określone w artykule 27 ustęp 2 i 3, zgodnie z ustępem 2 artykułu 32, dla celów ustalenia uprawnień o których mowa w ustępie 1 za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub, uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia... Ustęp 4 artykułu 32 stwierdza, że wiek emerytalny o którym mowa w ustępie 1 artykułu 32, rodzaje prac, stanowisk oraz warunki na podstawie których osobą wymienioną w ustępie 2 i 3 przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych. Przepisami dotychczasowymi, o których mowa w powołanym ustępie 4 artykułu 32 ustawy emerytalnej i w artykule 184 ustawy emerytalnej, są przepisy, rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Paragraf 2, ustęp 1 tego rozporządzenia, stwierdza, że okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu, są okresy w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. ustęp 2 paragrafu 2 mówi, iż okresy pracy o których mowa w ustępie 1, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji. W świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru, stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie paragrafu 1 ustępu 2 rozporządzenia lub w świadectwie pracy. Z kolei paragraf 3 stwierdza, że, za, że, za okres zatrudnienia wymagany dla uzyskania emerytury, zwany dalej wymaganym okresem zatrudnienia uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczanymi do okresów zatrudnienia, a paragraf 4 ustęp 1 rozporządzenia, stwierdza, że pracownik wykon, który wykonywał pracę w szczególnych warunkach wymienione w wykazie a, stanowiącym załącznik do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki. Osiągnął wiek emerytalny wynoszący w przypadku mężczyzny 60 lat, ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. spór w niniejszej sprawie dotyczył tego, czy ubezpieczony posiada co na, okres co najmniej 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach, w rozumieniu przepisów powołanego rozporządzenia a w szczególności wskazanych w wykazie a, stanowiącym załącznik do tego rozporządzenia. Pozostałe przesłanki nabycia prawa do emerytury ubezpieczony bowiem w toku postępowania spełnił. To znaczy, nie był, jak wynika z wniosku emerytalnego i ustaleń organu rentowego...
Nie był członkiem otwartego Funduszu Emerytalnego a wiek 60 lat osiągnął (...)roku. Jak również posiadał okres uprawniający do emerytury ponad 30 letni przy wymaganym, co najmniej 20 letnim, 25 letnim okresie w przypadku mężczyzn. Zatem istota sporu sprowadzała się do tego czy praca ubezpieczonego w Przedsiębiorstwie (...), które początkowo, (...), która początkowo miało, nie nosiło przydomka (...) i miał swoją siedzibę we W., a ubezpieczony pracował w Zakładach (...) tego przedsiębiorstwa w B.. A następnie w Przedsiębiorstwie (...) z siedzibą w B. mogła być kwalifikowana jako praca w szczególnych warunkach. Na podstawie zebranych, zebranego w sprawie materiału dowodowego w szczególności dowodów z zeznań świadków T. Ś. i M. W., dowodu z przesłuchania ubezpieczonego oraz na podstawie dowodów zebranych w aktach osobowych ubezpieczonego dotyczących zatrudnienia we wspomnianym przedsiębiorstwie nadesłanych do akt sprawy przez (...) spółkę z o.o. z siedzibą w B. wskazywały w ocenie Sądu jedno... Dawały w ocenie Sądu Okręgowego podstawy do ustalenia, iż praca ubezpieczonego w okresie od 1 sierpnia 1976 roku do 31 maja 1997 roku była pracą wykonywaną w szczególnych warunkach. Praca ta kwalifikowana jest w ocenie Sądu jako praca w szczególnych warunkach według wykazu A działu (...) w budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych w pozycji 5 tego wykazu pracy przy montażu konstrukcji metalowych na wysokości. Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazywał jednoznacznie, iż ubezpieczony tego rodzaju pracę wykonywał pracował on przy pracach montażowo-spawalniczych przy montażu estakad, silosów zbożowych o wysokości 50 metrów czy też wież służących do, służących do funkcjonowania tych silosów i ich napełniania. Prace te wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jak wynikało z zeznań świadków i przesłuchania ubezpieczonego. Nawet przy przyjęciu, iż po 1994 roku ubezpieczony w okresach wskazanych w 3 umowach o pracę z dnia 14 lutego 1994 roku, 28 lutego 1994 roku, 1 września 1994 roku wykonywał prace tylko w wymiarze 3/4 etatu nawet przy takim założeniu. I tak legitymował się on, co najmniej 15 letnim okresem pracy w szczególnych warunkach. Sąd podkreśla, że już okres od 1 sierpnia 1976 roku do 13 lutego 1994 roku to jest okres 17 lat, 6 miesięcy i 13 dni. Także nawet przy uwzględnieniu tej okoliczności, iż wynagrodzenie miało, iż wymiar czasu pracy ubezpieczonego w 94 roku w tych okresach wskazanych w tych 3 umowach wynosił 3/4 etatu nie było podstaw do pozbawiania go prawa do emerytury, gdyż legitymował się on niewątpliwie okresem pracy w szczególnych warunkach przewyższających 15 lat. Podkreślić należy, że zdaniem Sądu Okręgowego ubezpieczony wykonywał pracę na stanowisku montera urządzeń i konstrukcji metalowych wskazaną w zarządzeniu nr 16 w załączniku do zarządzenia nr 16 Ministra Rolnictwa i Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 31 marca 1988 roku w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Jest to dział, jest to stanowisko wskazane w wykazie stanowiącym załącznik do tego zarządzenia w dziale 5 pozycji 5 w punkcie 1 monter (pomocnik) urządzeń i konstrukcji metalowych. Chodzi o pozycje pracy przy montażu konstrukcji metalowych na wysokości. Zarządzenie Ministra Rolnictwa i Leśnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej wspomniane nie ma już waloru aktu normatywnego gdyż utraciło moc. Tym niemniej wspomnieć należy o nim w niniejszej, o tym akcie prawnym w niniejszej sprawie z powodów znaczenia dowodowego, jakie ten akt prawny może mieć w niniejszej sprawie. Zebrany w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wskazywał, że ubezpieczony pracował na stanowisku montera niezależnie od tego czy w dokumentach dotyczących zatrudnienia stanowisko to było określane ślusarz-spawacz, czy inaczej tak jak w świadectwie, czy tak jak w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach również ślusarz-spawacz wystawionym przez, ubezpieczonemu przez Przedsiębiorstwo (...). Ważna jest nie nazwa stanowiska, lecz rzeczywista, rzeczywisty rodzaj pracy wykonywanej przez pracownika. Dlatego Sąd Okręgowy uznając, że ubezpieczony spełnił wszystkie warunki nabycia prawa do emerytury z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 142 Kodeksu postępowania cywilnego, w związku z powołanymi przepisami ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w szczególności artykułem 184 i 32 jak również na podstawie przepisów Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia(...)roku to jest od dnia spełnienia przez ubezpieczonego ostatniej przesłanki nabycia prawa do emerytury, czyli dnia, od dnia, w którym osiągnął on wiek emerytalny 60 lat. W punkcie 2 wyroku Sąd nie stwierdził odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Odpowiedzialności, o której mowa w artykule 118 ustęp 1A ustawy emerytalnej albowiem świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach, na które powoływał się ubezpieczony w postępowaniu administracyjnym prowadzonym przed Organem Rentowym posiadało rzeczywiście te mankamenty formalne, które wyeksponował Organ Rentowy w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Nie określało dokładnego okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach tylko lata, ale co istotniejsze również określenie stanowiska pracy w treści tego świadectwa nie odpowiadało stanowisku pracy, o którym była mowa w powołanym zarządzeniu resortowym. Wskazano ślusarza-spawacza. W zarządzeniu resortowym jest, był monter konstrukcji metalowych na wysoko..., monter konstrukcji metalowych, ewentualnie pomocnik montera. Nie wskazano też pozycji zarządzenia resortowego punktu zarządzenia resortowego pozycji 5 według którego pracodawca powinien zakwalifikować to stanowisko pracy. Dlatego nie było podstaw do stwierdzenia odpowiedzialności Organu Rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Na tym zakończono przedstawianie, wygłaszanie uzasadnienia, które nie zostanie już sporządzone na piśmie, gdyż zgodnie ze znowelizowanymi przepisami kodeksu postępowania cywilnego zastępuje ono pisemne uzasadnienie. Sąd teraz pouczy strony.