Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2014 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania: H. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 27 stycznia 2014 r. znak: (...)

w sprawie: H. M.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o emeryturę

I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu H. M. prawo do emerytury od dnia (...)2014 roku;

II nie stwierdza odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji;

Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. akt VI U 494/14

UZASADNIENIE

Które, zostanie nagrane w systemie audio - video i zastąpi uzasadnienie pisemne. Ubezpieczony H. M. w dniu(...) (...) złożył wniosek o emeryturę z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach, we wniosek, we wniosku oświadczył, że jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego i, że wnosi o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w Otwartym Funduszu Emerytalnym za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na dochody budżetu państwa. Zaskarżoną decyzją z dnia 27 stycznia 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił przyznania ubezpieczonemu prawa do emerytury, powołując się na przepisy ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, zakład, a w szczególności na paragraf 4 tego rozporządzenia i artykuł 184 Ustawy Emerytalnej, zakład odmówił przyznania emerytury, ponieważ w jego ocenie nie został udowodniony przez ubezpieczonego wymagany 15 letni okres pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Na podstawie dowodów dołączonych do wniosku i uzyskanych w wyniku przeprowadzonego postępowania, organ rentowy przyjął za udowodnione na dzień 1 stycznia 1999 roku, czyli na dzień wejścia w życie ustawy emerytalnej okresy składkowe 26 lat 3 miesięcy 16 dni oraz okres stażu pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 12 lat 11 miesięcy i 24 dni. Uzasadniając swoje stanowisko Organ Rentowy wskazał, że nie jest uprawniony do rozpatrywania zeznań świadków odnośnie wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Odwołanie od tej decyzji wniósł ubezpieczony. Na rozprawie ubezpieczony wyjaśnił, iż domaga się uwzględnienia do okresu swojej pracy w szczególnych warunkach, okresu nie uznanego przez Organ Rentowy w postępowaniu administracyjnym, prac..., swojego pracowniczego zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych w B., po..., od dnia(...) do dnia(...) na stanowisku traktorzysty. Organ Rentowy w odpowiedzi na odwołanie wnosił o jego oddalenie ws..., wskazując, iż nie uwzględnił tego okresu zatrudnienia ubezpieczonego w (...) w B., gdyż ubezpieczony wykazywał ten okres na podstawie zy..., pracy w szczególnych warunkach, na podstawie zeznań świadków, a ze zwykłego świadectwa pracy wynikało, iż pracował on jako traktorzysta w (...) w B.. Sąd Okręgowy na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności zeznań świadków C. K. i W. S. złożonych w dniu dzisiejszym na rozprawie, dowody z przesłuchania ubezpieczonego H. M. oraz dowodu z dokumentów świadectwa pracy z dnia 4 września, przepraszam z dnia 4 kwietnia 1985 roku wystawionego ubezpieczonemu przez Spółdzielnię Kółek Rolniczych w B. karta 40 akt rentowych, akt rentowych ubezpieczonego ustalił, iż ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w okresie od 1 września 1977 roku do 15 kwietnia 1985 roku, pracował na stanowisku kierowcy ciągnika i kombajnisty. Zgodnie z artykułem 184 ustępem 1 Ustawy z dnia 17 grudnia 1988 roku o Emeryturach i Rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2013 roku pozycja 1440, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w artykule 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli: punkt 1 okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat dla mężczyzn oraz punkt 2 okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w artykule 27 ustęp 2 artykułu 184 Ustawy Emerytalnej wskazuje, że emerytura, o której mowa w ustępie 1 artykułu 184 przysługuje pod warunkiem nie przystąpienia do Otwartego Funduszu Emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w Otwartym Funduszu Emerytalnym za pośrednictwem Zakładu na dochody budżetu państwa, wskazać także należy, iż zgodnie z artykułem 32 Ustawy Emerytalnej ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku będącym pracownikami, o których mowa w ustępie 1, w ustępie 2 przepraszam, o których mowa w ustępie 2 i 3 artykułu 32 zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku niższym niż określona w artykule 27 ustęp 2 i 3, a ustęp 2 artykułu 32 wskazuje, że dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa w ustępie 1 za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagającej wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia, artykuł 184 ustęp 1 mówiąc o przepisach dotychczasowych ma na myśli przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze Dziennik Ustaw z 1983 roku nr 8 pozycja 43 z późniejszymi zmianami. Przepisy tego rozporządzenia określają warunki konieczne do spełnienia, konieczne do nabycia prawa do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach i lub w szczególnym charakterze oraz określają rodzaje prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w wykazie A stanowiącym załącznik do tego rozporządzenia. Paragraf 2 ustęp 1 rozporządzenia stwierdza, że okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu, są okresy pracy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Ustęp 2 tego paragrafu, to jest paragrafu 2 stwierdza, że okresy pracy, o których mowa w ustępie 1 paragrafu 2 stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach wystawionych lub według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie paragrafu 1 ustęp 2 rozporządzenia lub w świadectwie pracy. Przypomnieć należy, iż paragraf 3 rozporządzenia wskazuje, że za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury zwanym dalej wymaganym okresem zatrudnienia uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresu zatrudnienia, a paragraf 4 ustęp 1 ws..., wskazuje, że pracownik, który wykonywał pracę w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący 55 lat dla kobiet i 60 dla mężczyzn ma wymagany okres zatrudnienia w tym, co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Odnosząc się do stanu faktycznego niniejszej sprawy ustalonego przez Sąd wskazać należy, iż w dziale w wykazie A, w dziale 8 pozycji 3, chodzi o wykaz A stanowiący załącznik do rozporządzenia, gdzie określono prace, rodzaje prac w szczególnych warunkach w transporcie i łączności wskazano, że prace kierowców ciągników, kombajnów lub pojazdów gąsienicowych, są kwalifikowane do tego rodzaju prac. Sąd na podstawie wiarygodnych dowodów z zeznań świadków, które były zgodne z dokumentem świadectwem pracy ubezpieczonego i dowodem z jego przesłuchania ustalił, iż ubezpieczony w okresie od 1 września 1977 roku do 15 kwietnia 1985 roku wykonywał właśnie ten rodzaj zatrudnienia w szczególnych warunkach pracy kierowców ciągników, kombajnów i pojazdów gąsienicowych, ubezpieczony pracował jako traktorzysta, pracował głównie na ciągnikach, a także na kombajnach przy pracach polowych w czasie oprysków chemizacyjnych, w czasie żniw jak również w okresach zimowych przy woż..., przewozie materiałów nawozowych do rolników i następnie na wiosnę przy rozrzucaniu tych materiałów, a także przy odśnieżaniu, była to praca kierowcy ciągnika wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Dlatego na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 kodeksu postępowania cywilnego w związku ze wskazanymi wcześniej przepisami prawa materialnego Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia spełnienia przez ubezpieczonego ostatniej przesłanki nabycia tego prawa, czyli osiągnięcia wieku 60 lat. W punkcie 2 wyroku Sąd nie stwierdził odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nie ustalenie ostatniej o, o, okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, odpowiedzialność tę, odpowiedzialności tej Organ Rentowy nie ponosi z tego względu, iż ubezpieczony nie legitymował się świadectwem wykonywania pracy w szczególnych warunkach, a w postępowaniu przed organem rentowym nie mogą być uwzględniane zeznania świadków, gdyż przepisy określające tryb postępowania przed Zakładem Ubezpieczeń Społecznych wskazują, iż praca w szczególnych warunkach powinna być wykazana dokumentami, takich dokumentów ubezpieczony nie miał, dlatego nie było podstaw do stwierdzenia odpowiedzialności Organu Rentowego, o której mowa w artykule 118 ustęp 1a Ustawy Emerytalnej. Proszę Pana wyrok w niniejszej sprawie jest nieprawomocny, może zostać zaskar...