Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 grudnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej Wydział II Karny, w składzie:

Przewodniczący: SSR Radosław Gluza

Protokolant: Anna Banaś

przy udziale prokuratora ---

po rozpoznaniu na posiedzeniu dnia 16 grudnia 2014 r.

sprawy

1.  K. S. (S.)

syna W.i W.zd. K.

ur. (...) w L.

2.  M. F. (F.)

syna C. i J. zd. S.

ur. (...) w P.

3.  T. M. (M.)

syna T. i M. zd. O.,

ur. (...) w L.

4.  P. O. (O.)

syna S. i Z. zd. D.

ur. (...) w Z.

oskarżonych o to, że

w okresie od 14 marca 2014 roku do 05 kwietnia 2014 roku w pobliżu miejscowości R., gmina M., na 3 kilometrze toru nr 1 linii 302, M. – S., działając wspólnie i w porozumieniu, z góry powziętym zamiarem oraz w krótkich odstępach czasu, dokonali zaboru w celu przywłaszczenia elementów torowiska w postaci szyn S-49 w ilości około 190 metrów bieżących o wadze około 9581 kilogramów, wartości nie mniejszej 7.600zł na szkodę Zakładu (...) S.A we W.,

przy czym P. O. czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Jaworze sygn. akt II K 546/07 z dnia 25 stycznia 2008 r. za czyn z art. 279 § 1 k.k. na karę jednego roku pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 09.08.2011 r. do dnia 19.07.2012 roku

tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

a w przypadku oskarżonego P. O. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.;

orzeka:

I.  uznaje oskarżonych K. S. , M. F. , T. M. , P. O. , za winnych popełnienia zarzucanego im czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. popełnienia przez K. S., M. F., T. M. przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. oraz popełnienia przez P. O., przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 278 § 1 k.k., wymierza każdemu z oskarżonych karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 k.k., wymierza im kary grzywny:

a.  K. S. i M. F. w wysokości po 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

b.  T. M. w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

c.  P. O. w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt. 1 k.k. warunkowo zawiesza oskarżonym K. S., M. F., T. M. i P. O. wykonanie wymierzonych im kar pozbawienia wolności na okresy 2 (dwóch) lat próby;

III.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonym K. S., M. F., T. M. i P. O. na poczet wymierzonych im kar grzywny, okresy ich zatrzymania w sprawie od dnia 06.04.2014r. do dnia 07.04.2014r., co w przypadku każdego z oskarżonych odpowiada czterem stawkom dziennym grzywny;

IV.  na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 633 k.p.k. obciąża oskarżonych K. S. , M. F. , T. M. , P. O. kosztami postępowania w równych częściach, a w tym zasądza od każdego z oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa zwrot wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania w sprawie w wysokości po 85 zł i na podstawie art. 2 ust 1 pkt 3 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. nr 49 poz. 223 z późn. zm.) wymierza im opłaty:

a.  K. S. i M. F. w wysokości po 780 zł,

b.  T. M. w wysokości 380 zł,

c.  P. O. w wysokości 280 zł.

.

UZASADNIENIE WYROKU

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

W marcu 2014r. oskarżony M. F., zauważył lesie w pobliżu miejscowości R., gm. M., częściowo porozkręcane torowisko nieczynnej linii kolejowej nr 302 (M. – S.). O powyższym fakcie zawiadomił oskarżonych K. S., T. M. i P. O.. Mężczyźni wspólnie postanowili dokonać kradzieży szyn kolejowych a następnie je sprzedać na złom i podzielić się uzyskanymi w ten sposób pieniędzmi.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego K. S., k. 63 – 65, 88,

wyjaśnienia oskarżonego M. F., k. 69 – 71, 89,

wyjaśnienia oskarżonego T. M., k. 79 – 81,

wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 85 – 87, 128.

W połowie marca 2014r. oskarżeni przyjechali we wczesnych godzinach rannych, w pobliże torowiska samochodami m-ki N. (...) o nr rej. (...) oraz T. (...) o nr rej. (...). M. F. zaczął ciąć palnikiem szyny kolejowe, które były już pozbawione osprzętu przez inne osoby. Oskarżeni K. S., T. M. i P. O. zabierali poodcinane fragmenty szyn o długości ok. 1,2m i zanosili je do samochodów. Po załadowaniu samochodów oskarżeni pojechali na posesję K. S. w miejscowości K. nr 13 gdzie wyładowali szyny.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego K. S., k. 63 – 65, 88,

wyjaśnienia oskarżonego M. F., k. 69 – 71, 89,

wyjaśnienia oskarżonego T. M., k. 79 – 81,

wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 85 – 87, 128,

zeznania świadka J. C., k. 53 – 56,

protokół zatrzymania rzeczy, k. 47 – 48,

protokół zatrzymania rzeczy, k. 9 – 12,

protokół oględzin miejsca, k. 50 – 51,

protokół oględzin miejsca kradzieży, k. 122 – 125.

Po kilku dniach oskarżeni M. F., K. S., T. M. i P. O. ponownie udali się samochodami m-ki N. (...) o nr rej. (...) oraz T. (...) o nr rej. (...) na torowisko linii nr 302 w pobliże miejscowości R.. Na miejscu oskarżeni w ten sam sposób co za pierwszym razem zabrali kilkadziesiąt fragmentów szyn kolejowych o długości ok. 1,2m i zawieźli je na posesję K. S..

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego K. S., k. 63 – 65, 88,

wyjaśnienia oskarżonego M. F., k. 69 – 71, 89,

wyjaśnienia oskarżonego T. M., k. 79 – 81,

wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 85 – 87, 128,

zeznania świadka J. C., k. 53 – 56,

protokół zatrzymania rzeczy, k. 47 – 48,

protokół zatrzymania rzeczy, k. 9 – 12,

protokół oględzin miejsca, k. 50 – 51,

protokół oględzin miejsca kradzieży, k. 122 – 125.

W dniu 05 kwietnia 2014r. M. F., T. M.i P. O.po raz trzeci udali się w to samo miejsce aby dokonać kradzieży. Zgodnie z uzgodnieniami oskarżonych K. S.miał przyjechać po szyny kolejowe samochodem z przyczepą i w związku z tym M. F.ciął je na dłuższe odcinki niż poprzednio. Po przybyciu na miejsce K. S., oskarżeni załadowali na jego przyczepę 14 fragmentów szyn, każdy o długości ok. 2,48m, które zostały następnie przewiezione do miejscowości K.nr (...)

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego K. S., k. 63 – 65, 88,

wyjaśnienia oskarżonego M. F., k. 69 – 71, 89,

wyjaśnienia oskarżonego T. M., k. 79 – 81,

wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 85 – 87, 128,

zeznania świadka J. C., k. 53 – 56,

protokół zatrzymania rzeczy, k. 40 – 42,

protokół oględzin miejsca, k. 50 – 51,

protokół oględzin miejsca kradzieży, k. 122 – 125.

W okresie od 14 marca 2014r. do 05 kwietnia 2014r. oskarżeni M. F., K. S., T. M.i P. O.zabrali z 3 km toru nr 1, linii nr (...)- M.– S., łącznie ok. 190 metrów bieżących szyn(...)o łącznej wadzie ok. 9.581 kg i wartości nie mniejszej niż 7.600 zł na szkodę Zakładu (...) S.A.we W.. Skradzione przez oskarżonych szyny zostały w całości odzyskane przez Policję i zwrócone pokrzywdzonemu.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego K. S., k. 63 – 65, 88,

wyjaśnienia oskarżonego M. F., k. 69 – 71, 89,

wyjaśnienia oskarżonego T. M., k. 79 – 81,

wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 85 – 87, 128,

zeznania świadka J. C., k. 53 – 56,

zeznania świadka P. T., k. 132,

pokwitowanie odbioru, k. 131.

Oskarżony K. S. ma 37 lat, jest żonaty, posiada dwoje dzieci na utrzymaniu. Oskarżony prowadzi gospodarstwo rolne, uzyskując miesięcznie około 3600 zł. Nie był karany sądownie za przestępstwa.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego K. S., k. 63 – 65, 88,

notatka urzędowa w trybie art. 213 § 1 k.p.k., k. 108,

informacja z K., k. 116, 140.

Oskarżony M. F. ma 37 lat, jest żonaty, posiada dwoje dzieci. Oskarżony prowadzi działalność gospodarczą, uzyskując miesięcznie około 3000 zł. Nie był karany sądownie za przestępstwa.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego M. F., k. 69 – 71, 89,

notatka urzędowa w trybie art. 213 § 1 k.p.k., k. 111,

informacja z K., k. 112, 139.

Oskarżony T. M. ma 26 lat, jest kawalerem, nie ma nikogo na swoim utrzymaniu, podejmuje się prac dorywczych. T. M. był w 2014r. dwukrotnie karany sądownie za przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i art. 178a § 1 k.k., na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania oraz karę grzywny.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego T. M., k. 79 – 81,

notatka urzędowa w trybie art. 213 § 1 k.p.k., k. 110,

informacja z K., k. 166 – 167.

Oskarżony P. O., ma 28 lat, jest żonaty, posiada dwoje dzieci, utrzymuje się zasiłków. Był uprzednio karany sądownie. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Jaworze z dnia 25 stycznia 2008r., sygn. akt II K 546/07 P. O. został skazany za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby. Kara ta została następnie zarządzona na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 23 maja 2011r. i oskarżony odbywał ją w okresie od dnia 09.08.2011r. do dnia 19.07.2012r.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 85 – 87, 128,

notatka urzędowa w trybie art. 213 § 1 k.p.k., k. 109,

informacja z K., k. 113 – 114,

odpis wyroku, k. 121,

Oskarżeni M. F., K. S., T. M. i P. O. przyznali się do zarzucanego im czynu i złożyli wyjaśnienia, w których opisali okoliczności jego popełnienia.

Ponadto Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Ustalenia stanu faktycznego sąd poczynił w oparciu o wiarygodne wyjaśnienia oskarżonych, zeznania świadków J. C. i P. T. oraz wymienione na wstępie dowody o charakterze materialnym. Opierając się na wskazanych dowodach sąd miał na uwadze to, że tworzą one w pełni spójny i konsekwentny opis zdarzenia podlegającego rozpoznaniu, a brak jest okoliczności, które wskazywałyby na możliwość poczynienia odmiennych ustaleń.

Dokonując oceny przedstawionych powyżej dowodów sąd uznał, że sprawstwo i wina oskarżonych M. F., K. S., T. M.i P. O.w zakresie przypisanego im czynu nie budzą wątpliwości. Oskarżeni zrealizował swoim zachowaniem wszelkie znamiona występku z art. 278 § 1 k.k., tak w zakresie strony przedmiotowej jak i podmiotowej. Zarazem oskarżeni działali w warunkach czynu ciągłego z art. 12 k.k. M. F., K. S., T. M.i P. O.dopuścili się bowiem trzykrotnego zaboru w celu przywłaszczenia szyn kolejowych, działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru. Przypisując oskarżonym dokonanie kradzieży około 190 mb szyn kolejowych, sąd nie znalazł podstaw do przyjęcia, że zabrali oni także inne przedmioty stanowiące osprzęt torowiska (podkładki żebrowe, śruby stopowe, wkręty (...), łupki czterootworowe, śruby łupkowe). W tym zakresie wskazać należy, na to że oskarżeni zaprzeczyli kategorycznie temu faktowi, a poza szynami żadne inne wyposażanie kolejowe nie zostało ujawnione podczas przeszukań przeprowadzonych przez Policję u oskarżonych. W ocenie sądu przyjąć zatem należało, że kradzieży wskazanych elementów dokonali inni nieustaleni sprawcy, co znalazło potwierdzenie w wydanym przez Prokuraturę Rejonową w Środzie Śląskiej w dniu 27.05.2014r., postanowieniu o wyłączeniu tej sprawy do odrębnego postępowania (vide k. 136). Reasumując sąd ustalił, że oskarżeni dopuścili się zaboru w celu przywłaszczenia łącznie około 190 mb szyn (...)o łącznej wadze około 9.581 kg i wartości nie mniejszej niż 7.600 zł, co zostało ustalone na podstawie wyceny pracowników (...)i P. T..

W przypadku oskarżonego P. O. sąd w kwalifikacji prawnej przypisanego mu czynu ujął także art. 64 § 1 k.k. Oskarżony był już bowiem uprzednio karany za podobne przestępstwo (przeciwko mieniu) na karę pozbawienia wolności w wymiarze przekraczającym 6 miesięcy i dopuścił się kolejnego przestępstwa w ciągu pięciu lat od zakończenia kary pozbawienia wolności.

Wydając rozstrzygnięcie w przedmiocie kary w stosunku do oskarżonych M. F., K. S., T. M. i P. O., sąd uwzględnił wniosek prokuratora w trybie art. 335 k.p.k.

Wymierzając oskarżonym kary po 10 miesięcy pozbawienia wolności za przypisane im przestępstwo, sąd baczył na dyrektywy wskazane w art. 53 k.k., uwzględniając stopień zawinienia i społecznej szkodliwości ich czynu, a nadto cele zapobiegawcze i wychowawcze, która to kara winna osiągnąć wobec oskarżonych. W ocenie sądu wskazane kary pozostają adekwatne do opisanych okoliczności, a w szczególności korespondują z rodzajem i wartością skradzionego mienia. Z uwagi na to, że oskarżeni działali w celu osiągnięcia korzyści majątkowej sąd wymierzył im kary grzywny zgodne z wnioskiem w trybie art. 335 k.p.k.

Sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonych wobec oskarżonych kar pozbawienia wolności na okresy 2 lat próby, uznając, iż zastosowanie środka probacyjnego spełni swe wychowawczo – prewencyjne cele i będzie wystarczające dla osiągnięcia wobec oskarżonych celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

Zgodnie z dyspozycją art. 63 § 1 k.k. sąd zaliczył oskarżonym na poczet orzeczonych kar grzywny, jako podlegających obecnie efektywnemu wykonaniu, okresy ich zatrzymania w sprawie.

Sąd nie uwzględnił wniosku pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego o orzeczenie wobec oskarżonych M. F., K. S., T. M. i P. O. środka karnego w obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, na podstawie art. 46 § 1 k.k. Jak wynika z pokwitowania na k. 131 a.s. skradzione przez oskarżonych szyny kolejowe, zostały przekazane przedstawicielowi pokrzywdzonego w dniu 15.05.2014r. Tym samym brak jest obecnie szkody, która mogłaby polegać naprawieniu. W tym zakresie należy wskazać ponownie, że sąd nie znalazł podstaw do przyjęcia aby oskarżeni poza szynami kolejowymi dokonali zaboru osprzętu w postaci śrub, podkładek i innych przedmiotów, w którym to zakresie Prokuratura Rejonowa w Środzie Śląskiej prowadzi odrębne postępowanie.

Sąd orzekł o kosztach postępowania należnych od oskarżonych M. F., K. S., T. M. i P. O. na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 633 k.p.k. i obciążył ich w równych częściach wydatkami związanymi z ich sprawą, tj. kwocie po 85 zł. Ponadto sąd wymierzył im opłaty sądowe w wysokości przewidzianej ustawą z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych.

Sąd nie orzekł w wyroku o zasądzeniu od oskarżonych na rzecz oskarżyciela posiłkowego poniesionych przez niego kosztów procesu. W tym zakresie bowiem sąd nie dysponował przesłankami wskazującymi na ich wysokość, w szczególności brak było wniosku pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego o zasądzenie kosztów zastępstwa prawnego oskarżyciela posiłkowego.

SSR Radosław Gluza