Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 27 listopada 2014 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 listopada 2014 roku w S.

sprawy z wniosku K. S.

z udziałem J. S.

o dział spadku

na skutek zażalenia wniesionego przez wnioskodawcę

od postanowienia Sądu Rejonowego Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie

z dnia 23 września 2014 r., sygn. akt II Ns 31/09

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 23 września 2014 r. Sąd Rejonowy oddalił wniosek K. S. o zabezpieczenie roszczenia wynikającego z punktu V postanowienia z dnia 15 lipca 2013 roku (pkt 1) oraz wniosek o zasądzenie od J. S. kosztów postępowania o zabezpieczenie – w tym kosztów zastępstwa procesowego (pkt 2).

W uzasadnieniu postanowienia podano, iż wnioskodawca zażądał zabezpieczenia roszczenia pieniężnego przysługującego mu od uczestnika postępowania wynikającego z prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 15 lipca 2013 roku, poprzez ustanowienie na nieruchomości położonej w S. przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy Szczecin P. i Zachód w S. prowadzi księgę wieczystą (...) hipoteki przymusowej w kwocie 223.160,55 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 27 listopada 2014 roku. Wnioskodawca stwierdził, iż J. S. nie ma innego majątku poza nieruchomością położoną w S. przy ul. (...), zaś posiadane niewielkie oszczędności nie dają gwarancji udzielenia spłaty. Nadto wskazano, iż do chwili obecnej uczestnik nie wpłacił żadnej części należności. Sytuacja ta – w ocenie wnioskującego – uzasadnia obawę nie wywiązania się ze spłaty przez uczestnika a dodatkowo brak zabezpieczenia przy ewentualnym zbyciu przedmiotowej nieruchomości spowoduje ze egzekucja z majątku może okazać się bardzo utrudniona.

Uznając złożony wniosek za niezasadny Sąd Rejonowy wskazał, iż postanowienie z dnia 15 lipca 2013 roku uprawomocniło się w dniu 26 listopada 2013 roku, lecz termin wymagalności zasądzonej w pkt V kwoty 223.160,55 zł, płatnej w terminie 1 roku od uprawomocnienia się niniejszego postanowienia, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności spłaty nie nastąpił. Następnie uznano, iż wnioskodawca uprawdopodobnił istnienie roszczenia - legitymuje się prawomocnym orzeczeniem Sądu Rejonowego Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z 15 lipca 2013 roku, w którym ustalono wysokość spłaty zasądzonej na jego rzecz od J. S., lecz nie wykazał interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia zasądzonego roszczenia. Sąd Rejonowy nie podzielił obawy braku możliwości wykonania zapadłego w sprawie orzeczenia, podkreślając, iż uczestnik ma jeszcze czas na spłatę i nie jest zobowiązany do jej uiszczenia w ratach. Sytuacja taka nie świadczy o niewypłacalności uczestnika. Natomiast nawet, gdyby wnioskodawca wykazał, iż uczestnik planuje sprzedaż nieruchomości przy P. (...) w S. Sąd odczytałby takie postępowanie – w kontekście swojego uzasadnienia - jako podjęcie kroków ukierunkowanych na wypełnienie zobowiązania nałożonego przez tut. Sąd w pkt V postanowienia z dnia 15 lipca 2013 roku. Wskazywanie zatem przez wnioskodawcę, iż interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia uzasadnia jego obawa ewentualnego rozporządzenia tym składnikiem majątkowym przez uczestnika w ocenie Sądu jest nie trafione. Wręcz przeciwnie – świadczyłoby o podjęciu przez uczestnika procesu pozyskania środków pieniężnych na „rozliczenie się” z wnioskodawcą. Zawnioskowany przez K. S. sposób zabezpieczenia w ocenie Sądu Rejonowego utrudni uczestnikowi ewentualną sprzedaż nieruchomości. Wpis hipoteki przymusowej do działu IV księgi wieczystej może zniechęcić potencjalnych nabywców nieruchomości, co ostatecznie pozbawi uczestnika możliwości pozyskania środków finansowych w taki sposób. Również wskazany sposób zabezpieczenia w ocenie sądu utrudni w znacznym stopniu uzyskanie ewentualnego kredytu przez uczestnika, który w celu udzielenia zabezpieczenia bankowi (w zamian za kredyt) przedstawi księgę wieczystą w której figurowałyby już wpisy hipotek przymusowych do kwoty ponad 220 tysięcy złotych.

Zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego złożył wnioskodawca, skarżąc je w całości i żądając zmiany poprzez uwzględnienie wniosku i zasadzenie od uczestnika kosztów postępowania. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie art. 7301 § 1 i § 3 k.p.c. poprzez zakwestionowanie interesu prawnego uprawnionego oraz poprzez przyjęcie, że wnioskowany sposób zabezpieczenia obciąży obowiązanego ponad potrzebę. Skarżący podkreślił, iż wysokość zasądzonej na rzecz wnioskodawcy kwoty oraz faktyczny brak oszczędności uczestnika wskazuje na to, że jedynym jego majątkiem jest nieruchomość położona w S. przy ul/ P. (...). Co czyni obawy wnioskodawcy co do skuteczności egzekucji zasadzonej kwoty słusznymi.

W ocenie wnioskodawcy proponowany sposób zabezpieczenia nie uniemożliwi zaciągniecie przez uczestnika kredytu na spłatę zasądzonej należności, ani zbycia tej nieruchomości.

Uczestnik w odpowiedzi na zażalenie sprzeciwiła się żądaniom wnioskodawcy, zgodził się ze stanowiskiem Sądu Rejonowego, oświadczył, że nie jest zobowiązany do płatności przed terminem ich wymagalności, lecz nie uchyla się od wykonania ciążących na nim obowiązków.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie K. S. nie mogło być uznane za słuszne.

Przede wszystkim zauważyć należy, iż z dniem wydania niniejszego postanowienia wymagalne stało się rozstrzygnięcie zawarte w pkt V postanowienia Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 15 lipca 2013 r., w którym zasądzono od J. S. na rzecz K. S. kwotę 223.160,55 zł, płatną w terminie 1 roku od uprawomocnienia się niniejszego postanowienia, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności. Z tym też dniem wnioskodawca traci definitywnie interes prawny w żądaniu zabezpieczenia swoich roszczeń opisanych wyżej przytoczonym rozstrzygnięciem, gdyż uzyskuje możliwość ich egzekwowania

Słuszność należy jednak przyznać uznaniu przez Sąd Rejonowy, iż pomimo niewątpliwego uprawdopodobnienia roszczenia, które przysługuje wnioskodawcy, nie wykazał on interesu prawnego w żądaniu zabezpieczenia. Na taki interes nie może wskazywać sama obawa wnioskodawcy o możliwość wykonania przez uczestnika obowiązku opisanego tytułem egzekucyjnym, lecz zaistnienie okoliczności, które by chociażby uprawdopodabniały podejmowanie przez uczestnika czynności zmierzających do uniknięcia spełnienia obowiązku opisanego tytułem egzekucyjnym, co w niniejszej sprawie nie nastąpiło.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. zażalenie oddalono.

(...)

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

(...)