Sygn. akt IX Ka 1435/14
Dnia 22 grudnia 2014 roku
Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący: SSO Zbigniew Karamara
Protokolant: st.sekr.sądowy Anna Niebudek
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach Roberta Jagusiaka
po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2014 roku
sprawy M. P.
oskarżonego o przestępstwo z art. 178 § 1 kk
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach
z dnia 19 sierpnia 2014 roku sygn. akt XII K 418/14
I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że orzeczony wobec oskarżonego w punkcie II środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym podwyższa do 3 (trzech) lat;
II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
III. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 20 (dwadzieścia) złotych tytułem wydatków za postępowanie odwoławcze.
IX Ka 1435/14
M. P. został oskarżony o to, że:
w dniu 14 maja 2014 roku w Z. kierował w ruchu
lądowym pojazdem marki M. (...) o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości 1,20 mg/l i 1,22 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu
tj. o przestępstwo określone w art. 178a § l k.k.
Sąd Rejonowy w Kielcach wyrokiem z dnia 19 sierpnia 2014 roku w sprawie XII K 418/14 orzekł co następuje:
I. uznał oskarżonego M. P. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu stanowiącego przestępstwo z art. 178a § l k.k. i za to na podstawie art. 178a § l k.k. w zw. z art. 33 §1 i §3 k.k. wymierzył mu karę grzywny w rozmiarze 60 (sześćdziesiąt) stawek dziennych, ustalając wysokość
jednej stawki dziennej na kwotę 20 zł (dwadzieścia) złotych;
II. na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § l k.k. orzekł wobec oskarżonego M. P. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres l (jednego) roku;
III. na podstawie art.49 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego M. P. środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w wysokości 200 zł (dwieście) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;
IV. na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonego M. P. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 210 zł (dwieście dziesięć) złotych tytułem kosztów sądowych, w tym kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem opłaty od orzeczonej kary.
Powyższy wyrok został zaskarżony przez prokuratora, który na podstawie art. 427 §1 i §2 kpk i art. 438 pkt. 2 kpk zarzucił:
- obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 343 § 6 i § 7 kpk polegającą na uwzględnieniu przez Sąd prawidłowo sformułowanego wniosku prokuratora zgłoszonego w trybie art. 335 kpk o wydanie wyroku skazującego M. P. za przestępstwo z art. 178a§ 1kk bez przeprowadzenia rozprawy i orzeczenie uzgodnionych z nim kar i środków karnych, ale wydanie wyroku skazującego niezgodnego z tym wnioskiem poprzez orzeczenie wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 1 roku w sytuacji, gdy wniosek złożony w trybie art. 335 kpk obejmował środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat,
Podnosząc ten zarzut na podstawie art. 437 § 1 i 2 kpk wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec oskarżonego M. P. środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
apelacja prokuratora zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie przypomnieć należy, iż zaskarżony wyrok zapadł po uwzględnieniu wniosku prokuratora złożonego w trybie art. 335 kpk o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy i wymierzenie uzgodnionej z oskarżonym kary i środków karnych w tym zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat.
Słusznie podnosi skarżący, iż w rozpatrywanej sprawie doszło do obrazy przepisu art. 343 § 6 kpk. Skoro Sąd w swoim rozstrzygnięciu, w zakresie w jakim skarży wyrok, orzekł środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 1 roku. Uchybienie to zresztą dostrzegł i Sąd I instancji podnosząc, iż wynikło to przez przeoczenie przy sporządzaniu wyroku gdzie korzystał z formularza wzoru wyroku. Nie wnikając w tym miejscu w przyczyny w jakich doszło do takiego postąpienia Sądu, to nie ulega wątpliwości, iż uzgodnioną wolą obu stron procesu było orzeczenie środka karnego z art. 42 § 2 kk w rozmiarze 3 lat, tak też Sąd uznał iż taki jego wymiar będzie adekwatny do wszystkich istotnych okoliczności czynu przypisanego oskarżonemu, a trafnie powołanych przez niego.
Mając na względzie podniesione wyżej okoliczności należało w trybie art. 437 § 1 kpk zmienić zaskarżony wyrok w sposób wskazany w sentencji.
SSO Zbigniew Karamara