Dnia 15 stycznia 2015 r.
Sąd Okręgowy w Szczecinie II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym
Przewodniczący: SO Zbigniew Ciechanowicz (spr.)
Sędziowie: SO Małgorzata Grzesik
SO Tomasz Szaj
po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2015 r. w Szczecinie na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa A. D.
przeciwko(...) R.
o zapłatę
na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 8 października 2014 r., sygn. akt VI C 421/13
postanawia:
oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 8 października 2014 r. Sąd Rejonowy w Gryficach odrzucił apelację powoda A. D. od wyroku Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 9 czerwca 2014 r., sygn. akt VI C 421/13.
W uzasadnieniu Sąd Rejonowy wskazał, że od wyroku z dnia 9 czerwca 2014 r. pełnomocnik powoda w dniu 28 lipca 2014 roku wniósł apelację, która dotknięta była brakami formalnymi. Zarządzeniem Przewodniczącego z dnia 30 lipca 2014r., wezwano pełnomocnika powoda do uiszczenia opłaty od apelacji w kwocie 357 złotych – w terminie 7 dni od doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia apelacji. Wezwanie zostało doręczono pełnomocnikowi powoda zgodnie z przepisem art. 139 k.p.c. w dniu 3 września 2014 r. W niniejszej sprawie doręczyciel w dniu 19 sierpnia 2014 r. nie zastał pełnomocnika powoda w mieszkaniu, o czym poczynił wzmiankę na zwrotnym potwierdzeniu odbioru i złożył przesyłkę w placówce operatora pocztowego, o czym zawiadomił pozwanego pozostawiając mu zawiadomienie (awizo) w skrzynce oddawczej. Przesyłkę powtórnie awizowano w dniu 27 sierpnia 2014 r., a następnie jako nieodebraną w dniu 4 września 2014 r. zwrócono do nadawcy, czyli do Sądu Rejonowego w Gryficach VI Zamiejscowego Wydziału Cywilnego w Ł.. Stanowiło to podstawę do uznania, że doręczenie dla pełnomocnika powoda było skuteczne i zostało dokonane z upływem 3 września 2014 r. Mimo skutecznego doręczenia wezwania z jednoczesnym pouczeniem o konsekwencjach prawnych niedokonania wymaganych czynności, pełnomocnik powoda nie uiścił należnej opłaty sądowej od apelacji.
Stwierdzono, iż powód do dnia dzisiejszego nie uiścił opłaty od apelacji, podczas gdy zakreślony ku temu termin upłynął z dniem 3 września 2014 roku.
Sąd Rejonowy nieopłaconą apelację odrzucił na podstawie art. 370 k.p.c.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła pełnomocnik powoda i wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i doręczenie powodowi wezwania do uzupełnienia braków formalnych z dnia 30 lipca 2014 r. Skarżąca wskazała, że zawiadomienie z dnia 19 sierpnia 2014 r. zostało jej doręczone w dniu 21 października 2014 r., dopiero po reklamacji w (...). Zauważyła również, że wskazany adres dla doręczeń nie jest adresem mieszkania, lecz skrytki pocztowej. W takim przypadku wszystkie awiza podlegają na podstawie umowy (...) z (...) obowiązkowi wpisania numeru przesyłki i daty przyjęcia awiza i umieszczenia go w skrytce i potwierdzenia tego faktu przez pracownika poczty, które awiza odbiera od doręczyciela (...). Zaznaczyła, że w dniu 21 października 2014 r. odebrane zostały jeszcze dwa zawiadomienia z tą samą datą awizacji, czyli 19 sierpnia 2014 r. Zaprzeczyła, że miało miejsce zawiadomienie powtórne w dniu 27 sierpnia 2014 r. To, że zawiadomienie takie w ogóle nie zostało doręczone potwierdził (...) B. S.. Pełnomocnik powoda zarzuciła, że miało miejsce kolejne z licznych zaniedbań operatora (...). Przesyłki nie są awizowane bądź znajdują się po terminie. Operator nie ma wiedzy, iż dokonuje się doręczeń do skrytki pocztowej, co wymaga dodatkowej ewidencji i jest łatwo weryfikowalne. Ponadto poświadcza nieprawdę o rzekomej awizacji i awizacji powtórnej, wskazując dodatkowo inną datę awizacji, niż ta wskazana na kopercie, mimo braku poświadczenia przyjęcia awiza przez (...)
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie okazało się nieuzasadnione.
Na podstawie art. 370 k.p.c. sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym apelację wniesioną po upływie przepisanego terminu, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również apelację, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Stosownie do treści art.138 § 1 k.p.c., jeżeli doręczający nie zastanie adresata w mieszkaniu, może doręczyć pismo sądowe dorosłemu domownikowi, a gdyby go nie było - administracji domu, dozorcy domu lub sołtysowi, jeżeli osoby te nie są przeciwnikami adresata w sprawie i podjęły się oddania mu pisma. Dla adresata, którego doręczający nie zastanie w miejscu pracy, można doręczyć pismo osobie upoważnionej do odbioru pism (§2).
Zgodnie natomiast z art. 139 § 1 k.p.c. w razie niemożności doręczenia w sposób przewidziany w artykułach poprzedzających, pismo przesłane za pośrednictwem operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe należy złożyć w placówce pocztowej tego operatora, a doręczane w inny sposób - w urzędzie właściwej gminy, umieszczając zawiadomienie o tym w drzwiach mieszkania adresata lub w oddawczej skrzynce pocztowej ze wskazaniem gdzie i kiedy pismo pozostawiono, oraz z pouczeniem, że należy je odebrać w terminie siedmiu dni od dnia umieszczenia zawiadomienia. W przypadku bezskutecznego upływu tego terminu, czynność zawiadomienia należy powtórzyć. Artykuł 135 § 2 k.p.c. stanowi, że na wniosek strony doręczenie może być dokonane na wskazany przez nią adres skrytki pocztowej. W tym przypadku pismo sądowe przesłane za pośrednictwem operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r.- Prawo pocztowe składa się w placówce pocztowej tego operatora, umieszczając zawiadomienie o tym w skrytce pocztowej adresata.
W niniejszej sprawie powód wniósł apelację obarczoną brakiem fiskalnym i formalnym. Zarządzeniem z dnia 30 lipca 2014 r. na podstawie art. 130 § 1 k.p.c. wezwano pełnomocnika powoda do uzupełnienia braków poprzez wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia oraz uiszczenie opłaty od apelacji w terminie 7 dni pod rygorem jej odrzucenia. Zarządzenie wykonano w dniu 13 sierpnia 2014 r. i przesłano je listem poleconym na wskazany adres pełnomocnika powoda. Przesyłka zarejestrowana pod nr. (...) powróciła do nadawcy w dniu 11 września 2014 r. z adnotacją „nie odebrano w terminie”. Na zwróconej korespondencji doręczyciel umieścił informację, iż przesyłka była awizowana w dniu 19 sierpnia 2014 r. oraz 27 sierpnia 2014 r. i nie została podjęta do dnia 4 września 2014 r.
Co prawda, w aktualnym stanie prawnym potwierdzenia nadania przesyłek pocztowych wystawionych przez (...) S.A., która nie jest jednocześnie operatorem wyznaczonym w rozumieniu art.(...) (...) nie korzystają z domniemania właściwego dla dokumentów urzędowych w rozumieniu art. 244 k.p.c., tym niemniej dopełnienie formalizmu związanego z sposobem nadania i doręczania przesyłek sądowych opisanym art. 139 § 1 k.p.c. rodzi domniemanie skuteczności doręczenia zastępczego w rozumieniu tego przepisu (z uzasadnienia wyroku(...). wydanego w sprawie(...)
Jak słusznie uznał Sąd Najwyższy w uzasadnieniu do wyroku z dnia (...)wydanego w sprawie o sygn. (...) domniemanie doręczenia przesyłki rejestrowanej, wynikające z dowodu jej nadania, może być przez adresata obalone przez wykazanie, że nie miał możliwości zapoznania się z zawartym w niej oświadczeniem woli. W związku z tym należy uznać, że dowód nadania przesyłki rejestrowanej stanowi domniemanie doręczenia jej adresatowi, który może je obalić, wykazując, że nie miał możliwości zapoznania się z jej treścią. Należy zwrócić uwagę, że regułą jest, iż przesyłki pocztowe, zwłaszcza rejestrowane, są doręczane. Brak doręczenia zwykle powodują szczególne okoliczności, np. niedostatki w obsłudze pocztowej, błędne zaadresowanie przesyłki, znana nadawcy nieobecność adresata w miejscu zamieszkania itp. Wykazanie istnienia takich okoliczności wystarczy do podważenia wiarygodności omawianego dowodu prima facie.
W ocenie Sądu Okręgowego powód nie przełamał opisanego wyżej domniemania i nie wykazał, że w terminach wskazanych na zwróconej korespondencji nie doszło do zawiadomienia go o pozostawieniu przesyłki w placówce pocztowej.
O nieprawidłowym doręczeniu nie świadczą w szczególności dokumenty dołączone do zażalenia. Z zawiadomienia z dnia 19 sierpnia 2014 r. (k.319) wynika bowiem, że przesyłkę o nr (...) adresat mógł odebrać w terminie do dnia 27 sierpnia 2014 r., natomiast samo zawiadomienie odebrano ze skrytki pocztowej(...)dopiero w dniu 21 października 2014 r. Informacje zawarte w zawiadomieniu nie potwierdzają twierdzeń pełnomocnika powoda, że w dacie 19 sierpnia 2014 r. zawiadomienia tego nie było w jej skrytce pocztowej. Świadczą one jedynie o tym, że dopiero w październiku 2014 r. zawiadomienie to ze skrytki odebrano. Sąd Okręgowy nie dał wiary twierdzeniom skarżącego, że zarówno w sierpniu, jak i pod koniec września 2014 r. (na co wskazuje treść pisma z dnia 26 września 2014 r.) w jej skrytce pocztowej nie było zawiadomienia z dnia 19 sierpnia 2014 r., natomiast już 21 października 2014 r. zawiadomienie to w skrytce pocztowej się odnalazło. Zauważyć należy, że zawiadomienia są pozostawiane w skrzynce odbiorczej lub, tak jak w tym przypadku, w skrytce pocztowej i nie są z nich przez operatora usuwane w przypadku niedoręczenia przesyłki i jej zwrotu do nadawcy. W związku z tym Sąd Okręgowy stwierdził, że skoro zawiadomienie z dnia 19 sierpnia 2014 r. było w skrytce pocztowej w dniu 21 października 2014 r., to nie ma podstaw przypuszczać, że nie było go tam wcześniej w dacie wynikającej z informacji zawartej na zwróconej przesyłce.
Skarżący powołuje się również na umowę pomiędzy (...) S.A. a (...) z której wynikać ma obowiązek (...)do rejestrowania faktu pozostawiania przez operatora (...) S.A. zawiadomień w skrytkach pocztowych (...). Sąd Okręgowy zauważa w tym miejscu, że nie jest mu znana treść umowy łączącej te podmioty gospodarcze, natomiast skarżący nie przedstawił treści tej umowy i tym samym nie wykazał jakie prawa i obowiązki ciążą na stronach tej umowy. Ponadto nawet wykazanie, że (...) nie wywiązuje się z postanowień umowy w zakresie rejestrowania pozostawienia zawiadomień w skrytkach pocztowych przez (...) S.A., nie oznacza to jeszcze, że do faktycznego pozostawienia awiza w skrytce pocztowej nie doszło - treść pisma(...)z dnia 24 października 2014 r., załączonego do zażalenia powoda, wskazuje na powstanie dokumentu awiza powtórnego dotyczącego przesyłki o nr (...). Być może nawet został wytworzony dokument dotyczący pozostawienia w urzędzie pocztowym pierwszego awiza, powód tego jednak nie wykazuje.
W związku z powyższym czynność awizacji należało uznać za dokonaną w sposób prawidłowy w terminach zgodnych z przepisami prawa. Pełnomocnik powoda nie uzupełniła braków formalnych apelacji w wyznaczonym terminie, a co za tym idzie, na podstawie art. 370 k.p.c. Sąd Rejonowy prawidłowo apelację tę odrzucił.
Mając na względnie merytoryczną poprawność zaskarżonego postanowienia, jak i jego zgodność z normami procedury cywilnej, należało zażalenie oddalić, o czym orzeczono jak w sentencji. Podstawę rozstrzygnięcia Sądu Okręgowego stanowi przepis art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.
(...)
1. (...)
2. (...)
3. (...)
(...)