Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 września 2012r.

Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku,

III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący : SSA Władysława Prusator-Kałużna (spr.)

Sędziowie : SA Maria Jolanta Kazberuk

: SA Barbara Orechwa-Zawadzka

Protokolant : Agnieszka Maria Oleńska

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2012 r. w Białymstoku

sprawy z wniosku O. F.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o wysokość świadczenia

na skutek apelacji wnioskodawczyni O. F.

od wyroku Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku V Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 5 marca 2012 r. sygn. akt V U 136/12

oddala apelację.

Sygn. akt III AUa 498/12

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. decyzją z dnia 11 stycznia 2012 roku wydaną na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 roku, Nr 153, poz. 1227 ze zm.) odmówił O. F. wznowienia postępowania w sprawie prawa do wypłaty renty rodzinnej. Wskazał, że po uprawomocnieniu się decyzji organu rentowego z dnia 27 lipca 2011 roku, na podstawie której przyznano prawo do w/w świadczenia oraz zawieszono jego wypłatę, nie zostały przedłożone nowe dowody, uzasadniające zastosowanie instytucji wznowienia postępowania rentowego określonej w art. 114 ust. 1 w/w ustawy.

O. F. odwołała się od powyższej decyzji domagając się jej zmiany i wznowienia wypłaty renty rodzinnej. Wnosiła o wypłatę w/w świadczenia jednocześnie z emeryturą rolniczą, którą pobiera.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku, po rozpoznaniu powyższego odwołania, wyrokiem z dnia 5 marca 2012 roku oddalił odwołanie. Sąd I instancji ustalił, że na podstawie decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. z dnia 27 lipca 2011 roku przyznano O. F. od dnia 1 lipca 2011 roku prawo do renty rodzinnej, zawieszając jednocześnie wypłatę świadczenia. Wysokość świadczenia do wypłaty stanowi kwotę 634,64 złotych. Z uwagi na okoliczność, że odwołująca jest również uprawniona do emerytury rolniczej zobowiązano ją do wskazania, które z dwóch przysługujących jej świadczeń ma być wypłacane – renta rodzinna czy emerytura rolnicza. W dniu 29 sierpnia 2011 roku O. F. złożyła do organu rentowego pisemne oświadczenie, z którego wynikało, iż wybiera świadczenie z KRUS, ponieważ jest ono wyższe. Decyzją Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział (...) w B. z dnia 1 września 2011 roku przeliczono emeryturę rolniczą od dnia 1 września 2011 roku, ustalając jej wysokość na kwotę 640,46 złotych. Odwołująca zgodnie z dokonanym wyborem pobiera emeryturę rolniczą. Sąd I instancji stwierdził, że stosownie do art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2008 roku, Nr 50, poz. 291 ze zm.) nie istnieje możliwość jednoczesnego wypłacania emerytury rolniczej z KRUS oraz renty rodzinnej z ZUS. O. F. prawidłowo wypłacane jest jedno z tych świadczeń – emerytura rolnicza zgodnie z treścią jej oświadczenia z dnia 29 sierpnia 2011 roku. Sąd Okręgowy wskazał nadto, że nie zasługuje na uwzględnienie wniosek odwołującej zgłoszony na rozprawie, aby wypłacać rentę rodzinną jako świadczenie wyższe. Jak wynika z porównania kwot obu świadczeń, świadczeniem wyższym, wbrew twierdzeniu odwołującej, jest emerytura rolnicza. Stąd Sąd I instancji uznał, że intencją O. F. nie było z pewnością otrzymywanie renty rodzinnej, skoro jest ona niższa od pobieranej aktualnie emerytury rolniczej. Sąd I instancji uznał, iż odwołująca nie wskazała żadnych nowych dowodów lub okoliczności (określonych w art. 114 ust. 1 w/w ustawy), które uzasadniałyby zastosowanie instytucji wznowienia postępowania rentowego. Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

O. F. zaskarżyła powyższy wyrok w całości, domagając się jego zmiany i wznowienia wypłaty renty rodzinnej w zbiegu z obecnie pobieraną emeryturą rolniczą.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja nie jest zasadna.

Rozpoznając niniejszą sprawę Sąd Okręgowy dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych i prawnych oraz przez ich pryzmat dokonał słusznych wywodów w przedmiocie wznowienia postępowania rentowego w sprawie o wypłatę renty rodzinnej w zbiegu z emeryturą rolniczą według przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 roku, Nr 153, poz. 1227 ze zm.). Ustalenia faktyczne oraz dokonaną wykładnię przepisów prawa Sąd II instancji w pełni podziela i przyjmuje za swoje.

Jak wynika z treści art. 114 ust. 1 w/w ustawy prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego, Sąd Okręgowy, rozpoznający odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. z dnia 11 stycznia 2012 roku, odmawiającej wznowienia postępowania w sprawie prawa do wypłaty renty rodzinnej, prawidłowo zbadał, czy istnieją podstawy do zastosowania art. 114 ust. 1 w/w ustawy.

Jak prawidłowo wskazał Sąd I instancji, zgodnie z obowiązującymi przepisami ubezpieczeń społecznych nie istnieje możliwość jednoczesnego pobierania obu przyznanych odwołującej świadczeń, tj. renty rodzinnej oraz emerytury rolniczej. Rozróżnienia wymaga bowiem pojęcie prawa do świadczenia oraz prawa do wypłaty świadczenia. O. F. ma prawo zarówno do renty rodzinnej jak i emerytury rolniczej.

Zgodnie z art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2008 roku, Nr 50, poz. 291 ze zm.) w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty przysługującej na podstawie ustawy z prawem do emerytury lub renty z innego ubezpieczenia społecznego, uprawnionemu wypłaca się jedno wybrane przez niego świadczenie, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4.

Z powyższego przepisu wynika, iż odwołująca ma prawo do wypłaty jednego z dwóch przysługujących jej świadczeń – świadczenia wybranego. Jak prawidłowo ustalił Sąd Okręgowy, w dniu 29 sierpnia 2011 roku O. F. złożyła do organu rentowego pisemne oświadczenie, w którym dokonała wyboru świadczenia, które ma być jej wypłacane, wskazując na emeryturę rolniczą. Powyższe świadczenie zgodnie z dokonanym wyborem jest wypłacane.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego, Sąd I instancji doszedł do prawidłowego wniosku, iż odwołująca (żądając wyłącznie prawa do jednoczesnej wypłaty obu świadczeń) nie wskazała żadnych nowych dowodów lub okoliczności (określonych w art. 114 ust. 1 w/w ustawy), które uzasadniałyby zastosowanie instytucji wznowienia postępowania przed organem rentowym.

Mając na uwadze trudną sytuację materialną O. F. oraz podawane przez nią okoliczności dotyczące stanu zdrowia na marginesie należy wskazać, iż może ona złożyć w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych wniosek o przyznanie prawa do dodatku pielęgnacyjnego.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

A.K.