Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lutego 2015r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu

w składzie:

Przewodniczący: SSR Barbara Bonczar

Protokolant: Grażyna Mazurkiewicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w dniu 12 lutego 2015r. we Wrocławiu

sprawy z odwołania A. S.

od decyzji Z. U. S. Oddział we W.

z dnia 22 sierpnia 2014r. znak: (...)

w sprawie A. S.

przeciwko Z. U. S. Oddział we W.

o jednorazowe odszkodowanie

1.  oddala odwołanie.

2.  nie obciąża stron kosztami postępowania.

UZASADNIENIE

Ubezpieczona A. S. wniosła odwołanie od decyzji organu rentowego, Z. U. S. Oddział we W. I Inspektorat we W., z dnia 22 sierpnia 2014 r. znak (...) przyznającej jej prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy z dnia 19 czerwca 2013 r. odpowiadającej 8% uszczerbki na zdrowiu. Ubezpieczona podniosła, iż dolegliwości w postaci zespołów korzeniowo szyjnych kwalifikowane są w granicach od 5% do 20%, a lekarz orzecznik ZUS i Komisja nie wskazały uzasadnienia przyznania uszczerbku na zdrowiu.

W odpowiedzi na odwołanie Z. U. S. Oddział we W. wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenia na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu Z. U. S. wskazał, iż skutki na zdrowiu ubezpieczonej przejawiają się jedynie w 8% stałym uszczerbku na zdrowiu. Podstawą decyzji organu była wyłącznie opinia wydana przez lekarza orzecznika ZUS i Komisję Lekarską ZUS, która wskazała na 8% uszczerbku na zdrowiu, w związku z którym ubezpieczona otrzymała odszkodowanie. Organ rentowy stwierdził brak podstaw do orzeczenia wyższego uszczerbku na zdrowiu.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

A. S. jest pracownikiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu na stanowisku sekretarza sądowego.

W dniu 19 czerwca 2013 r. około 14.40 A. S. wykonując obowiązki służbowe i wychodząc z pomieszczenia poślizgnęła się na mokrej powierzchni posadzki w następstwie czego upadła uderzając się w głowę i lewą część ciała.

W dniu 28 czerwca 2013 r. zespół powypadkowy sporządził protokół numer 004/2013 z ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy, którym uznał zaistniałe zdarzenie za wypadek przy pracy. W punkcie 5 protokołu odnotowano, iż bezpośrednią przyczyną wypadku było poślizgnięcie na mokrych kaflach granitowych, które chwile wcześniej były myte. W punkcie 6 protokołu wskazano skręcenie odcinka szyjnego kręgosłupa, stłuczenie barku, łokcia, biodra i kolana lewego.

Dowód: protokół powypadkowy nr 004/2013 r. – plik w aktach ZUS.

W dniu 02 lipca 2014 r. ubezpieczona złożyła wniosek do Z. U. S. Oddział we W. o jednorazowe odszkodowanie.

W dniu 23 lipca 2014 r. lekarz orzecznik ZUS ustalił 8 % stały uszczerbek na zdrowiu A. S. spowodowany skutkami wypadku przy pracy z dnia 19 czerwca 2013 r.

Od powyższego orzeczenia wnioskodawczyni wniosła sprzeciw.

W dniu 18 sierpnia 2014 r. Komisja lekarska ZUS podtrzymała orzeczenie lekarza orzecznika ZUS ustalające 8% stały uszczerbek na zdrowiu A. S..

Dowód: wniosek o wydanie orzeczenia k. 11, orzeczenie lekarza orzecznika ZUS k. 12, orzeczenie Komisja Lekarskiej k. 16 – plik akta ZUS.

Decyzją z dnia 22 sierpnia 2014 r. nr (...) Z. U. S. Oddział we W. przyznał ubezpieczonej A. S. jednorazowe odszkodowanie z tytułu 8% stałego uszczerbku na zdrowiu będącego następstwem wypadku przy pracy.

Dowód: decyzja ZUS z dn. 2,08.2014 r. k. 17 – plik akta ZUS.

Ubezpieczona ma sprawny chód, ruchy swobodne, kręgosłup o zachowanych krzywiznach fizjologicznych, próba palce-podłoga 10 cm, broda-mostek- 0 cm, napięcie mięśni przykręgosłupowych symetryczne, prawidłowy objaw Sperlinga i Bitelsa ujemne. Głowa średniowymiarowa bolesność uciskowe potylicy po prawej, nerwy czaszkowe unerwiają się symetrycznie, prawidłowo. W kończynach górnych siła mięśniowa, czucie i odruchy zachowane, symetryczne. Próba Phalena po lewej dodatnia, w kończynach dolnych objawy rozciągowe ujemne, siła mięśniowe, czucie i odruchy zachowane, symetryczne, zborność dobra. Objawy piramidowe i próba Romberga ujemne.

U ubezpieczonej rozpoznano stan po stłuczeniu barku, łokcia, biodra i kolana lewego bez istotnych skutków czynnościowych wskazujący na 8% stały uszczerbek na zdrowiu.

Dowód: opinia biegłych sądowych neurologa i ortopedy z dn. 08.12.2014 r. k. 17-18.

W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne, Sąd zważył co następuje:

Odwołanie jako bezzasadne, nie zasługiwało na uwzględnienie.

Na wstępie należy wskazać, iż organ rentowy uznał zaistniałe zdarzenie z dnia 19 czerwca 2013 r. za wypadek przy pracy, przyznając ubezpieczonej prawo do jednorazowego odszkodowania z uwagi na 8% stały uszczerbek na zdrowiu ubezpieczonej.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (t.j. Dz. U. Nr 167, poz. 1322 ze zm.) za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą: (1) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych; (2) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia; (3) w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy, a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 powyższej ustawy z tytułu wypadku przy pracy przysługuje jednorazowe odszkodowanie dla ubezpieczonego który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Jednorazowe odszkodowanie przysługuje w wysokości 20% przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu (art. 12 ust. 1 powyższej ustawy).

Bezspornym jest to, że zdarzenie jakiemu ulegała A. S. było wypadkiem przy pracy. Organ rentowy przyznał ubezpieczonej świadczenie z ubezpieczenia wypadkowego- jednorazowe odszkodowanie z tytułu 8% stałego uszczerbku na zdrowiu powódki.

Istotą sporu było ustalenie czy następstwa wypadku przy pracy jakiemu uległa A. S. skutkowało większym niż 8 % stałym uszczerbkiem na jej zdrowiu.

W celu ustalenia stopnia uszczerbku na zdrowiu, Sąd powołał biegłych sądowych, którzy rozpoznali u ubezpieczonej stan po stłuczeniu barku, łokcia, biodra i kolana lewego bez istotnych skutków czynnościowych, stan po urazie skrętnym odcinka szyjnego kręgosłupa. Zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa szyjnego. Zespół bólowy kręgosłupa szyjnego w dokumentacji i wywiadzie. Powódka w wyniku urazu z dnia 19 czerwca 2013 r. nie doznała wyższego niż 8% uszczerbek na zdrowiu, a wysokość uszczerbku i jego kwalifikacja przez ZUS była właściwa. Badania obrazowe kręgosłupa szyjnego ujawniają zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa oraz przepukliny jąder miażdżystych w poziomach C4/C5/C6. Zmiany zwyrodnieniowe i dyskopatyczne wskazują na ich powstanie długo przed wypadkiem przy pracy. Następstwem urazu doznanego w wyniku wypadku był zespół bólowy kręgosłupa, a nie zmiany strukturalne. Zmiany radiologiczne nie mają charakteru pourazowego. Nie występują obiektywne objawy zespołu bólowego kręgosłupa. Zarówno objawy rozciągowe jak i kompresyjne oraz korzeniowe są nieobecne. W badaniu lekarzy ZUS stwierdzono zaznaczone objawy kompresyjne odcinka szyjnego, które od tego czasu uległy poprawie. Stłuczenie lewej połowy ciała nie spowodowały długotrwałego ani tym bardziej trwałego uszczerbku na zdrowiu. U ubezpieczonej zachowana jest funkcja ruchu. Następstwa wypadku przy pracy jakiemu uległa ubezpieczona skutkowały stwierdzeniem 8% stałego uszczerbku na jej zdrowiu.

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy, Sąd dał wiarę przedstawionym w sprawie dowodom z dokumentów, jako że żadna ze stron w toku postępowania nie podważyła skutecznie ich autentyczności i wiarygodności.

Ponadto, Sąd przyznał przymiot wiarygodnej, opinii sporządzonej w toku niniejszego postępowania przez biegłych sądowych.

Zdaniem Sądu, brak jest podstaw do zanegowania takiego stanowiska biegłych. Tym bardziej, że wydane opinie przez biegłych sądowych zawierają pełne i jasne uzasadnienia, uwzględniające rozpoznane u ubezpieczonego schorzenia i stopień ich nasilenia po przeprowadzonym leczeniu. Biegli sądowi obowiązani są zaś orzekać zgodnie z wiedzą medyczną, posiadanymi kwalifikacjami i obowiązującymi przepisami. Zatem ich pole orzekania nie jest ograniczone żadnymi dodatkowymi kryteriami, poza obowiązującymi przepisami. Dlatego zdaniem Sądu, sporządzonym przez biegłych opiniom, nie można odmówić rzetelności i fachowości co do medycznej oceny stanu zdrowia ubezpieczonego, w odniesieniu do obowiązujących przepisów. Tym bardziej, że są to specjaliści z dużym doświadczeniem medycznym i stażem orzeczniczym. Wydający w sprawie opinię biegły sądowy jest lekarzem niezależnym od stron i nie ma żadnego powodu, aby orzekać na korzyść którejkolwiek ze stron. Zgodnie z art. 282 § 2 k.p.c. w związku z art. 283 § 2 k.p.c. biegły sądowy wydający opinię w niniejszej sprawie złożył przed objęciem funkcji przysięgę, którą jest związany. Sąd nie znalazł podstaw do zanegowania bezstronności biegłych, jak i ich rzetelności przy wydaniu opinii. Opinia biegłego sądowego podlega ocenie przy zastosowaniu art. 233 § 1 k.p.c. – na podstawie właściwych dla jej przymiotu kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażanych w niej wniosków.

Warto tutaj przytoczyć pogląd Sądu Najwyższego, który pomimo upływu czasu nie stracił na swojej aktualności. Mianowicie, Sąd Najwyższy w swoim wyroku z dnia 19 grudnia 1990 r. (I PR 148/90, OSP 1991/11/300) stwierdził, iż „Sąd może oceniać opinię biegłego pod względem fachowości, rzetelności czy logiczności. Może pomijać oczywiste pomyłki czy błędy rachunkowe. Nie może jednak nie podzielać poglądów biegłego, czy w ich miejsce wprowadzać własnych stwierdzeń”.

To Sąd, w ramach zastrzeżonej dla niego swobody, decyduje, czy ma możliwość oceny dowodu w sposób pełny i wszechstronny, czy jest w stanie prześledzić jego wyniki oraz - mimo braku wiadomości specjalnych - ocenić rozumowanie, które doprowadziło biegłego do wydania opinii. Sąd czyni to zapoznając się z całością opinii, tj. z przedstawionym w niej materiałem dowodowym, wynikami badań przedmiotowych i podmiotowych. Wszystko to, a nie tylko końcowy wniosek opinii, stanowi przesłanki dla uzyskania przez sąd podstaw umożliwiających wyjaśnienie sprawy. Z tego też względu zastosowanie art. 286 k.p.c. pozostawione jest uznaniu sądu, co jednak w niniejszej sprawie – zważywszy na powyższe okoliczności – nie dało podstaw do jego zastosowania.

W ocenie Sądu, wydana w sprawie opinie są rzetelne, oparta na dokumentacji medycznej oraz badaniu ubezpieczonej Sąd w pełni podzielił dokonane w nich ustalenia, że uszczerbek na zdrowiu ubezpieczonej w związku z wypadkiem przy pracy wynosi 8%.

Mając powyższe na uwadze, Sąd w punkcie I sentencji wyroku, na mocy przepisu art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie ubezpieczonej, nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.

O kosztach procesu Sąd orzekł jak w punkcie II sentencji wyroku stosując zasadę art. 102 k.p.c. zgodnie z którą w wypadkach szczególnie uzasadnionych, sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Z uwagi na sytuację materialną ubezpieczonej zasadnym było odstąpienie od obciążenia jej kosztami procesu.