Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 stycznia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2015r. w S.

odwołania A. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 14 maja 2013 r. Nr (...)

w sprawie A. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 756/13

UZASADNIENIE

Decyzją z 14 maja 2013 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił A. G. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy nie uznał ubezpieczonemu żadnego okresu pracy jako pracy w warunkach szczególnych.

Odwołanie od w/w decyzji złożył A. G. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania ubezpieczony wskazał, że zakłady pracy, w których pracował na stanowiskach w szczególnych warunkach nie istnieją, nie otrzymał świadectw wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Wnosił o zaliczenie okresu zatrudnienia od 10 maja 1971r. do 6 lutego 1977r. na stanowisku kierowcy ciągnika w Kółku Rolniczym w S., okresu zatrudnienia od 7 lutego 1977r. do 30 czerwca 1992r. w (...) S., gdzie pracował na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o ładowności pow. 3,5 tony, kierowcy ciągnika i na stanowisku mechanika samochodowego w kanałach remontowych (k. 2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (k.3).

W piśmie procesowym z 3 października 2014r. pełnomocnik ubezpieczonego wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie ubezpieczonemu prawa do emerytury od 25 lutego 2013r. i zasądzenie na rzecz ubezpieczonego kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych. Dodatkowo pełnomocnik wnosił o zaliczenie do stażu pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia od 1 listopada 1997r. do 31 grudnia 1998r. na stanowisku magazyniera w chłodni w PPHU Hurtowni (...) z siedzibą w S. (k. 16-17).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony A. G. w dniu (...) ukończył 60-ty rok życia. W dniu 10 kwietnia 2013r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Decyzją z dnia 14 maja 2013r. organ rentowy odmówił przyznania ubezpieczonemu prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 26 lat, 1 miesiąc i 23 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 25 lat, 10 miesięcy i 15 dni, a okresy nieskładkowe 3 miesiące i 8 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony nie udowodnił stażu pracy w warunkach szczególnych w żadnym wymiarze. Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 14 maja 2013r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (k.45 akt emerytalnych ubezpieczonego).

A. G. w okresie od 10 maja 1971r. do 6 lutego 1977r. pracował w Kółku Rolniczym w S. w pełnym wymiarze na stanowisku kierowcy ciągnika (świadectwo pracy k.4 akt rentowych). Wymieniony poza pracą traktorzysty nie wykonywał żadnej innej. Ubezpieczony jako traktorzysta wykonywał prace polowe: oranie, sianie, koszenie trawy i zbóż. Zimą jeździł na wynajem, zwoził płotki albo sypał piach na oblodzone powierzchnie. Piach był rozsypywany za pomocą przyczepionego do traktora rozsiewacza. Traktorzyści przewozili również materiały budowlane na zlecenie firm zewnętrznych na budowy w S.. Pracę traktorzysty ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (zeznania świadków: W. O. k. v-23, J. S. k. 23, zeznania ubezpieczonego k. 37-38v, akta osobowe ubezpieczonego).

W okresie od 7 lutego 1977r. do 30 czerwca 1992r. ubezpieczony w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S. (k. 9 akt emerytalnych). Ubezpieczony A. G. został zatrudniony z dniem 7 lutego 1977r. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego (umowa o pracę k. 13 akt osobowych). Był kierowcą samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony marki J., S., którymi przewoził beton (zeznania świadków: M. R. k. 23-23v, J. K. k. 23v-24) i pracę tą wykonywał do 30 kwietnia 1979 r. Z dniem 1 maja 1979r. powierzono mu obowiązki kierowcy traktora m-ki U. (...) (k.18 akt osobowych), którym przewoził materiały budowlane na budowy. Następnie z dniem 1 marca 1980r. powierzono mu obowiązki kierowcy Ż., F. (...) (k. 19 i 25, 26, 30 akt osobowych) i pracę tą wykonywał do 31.03.1983 r. Z dniem 1 kwietnia 1983r. powierzono mu obowiązki kierowcy samochodu ciężarowego marki Z. (k. 32 akt osobowych) i jako kierowca tego samochodu pracował do 14 listopada 1983 r. przewożąc materiały budowlane: cegły, wapno i inne. Z dniem 15 listopada 1983r. wnioskodawcy przyznano dodatek w wysokości 2000 zł za wykonywanie dodatkowych czynności związanych z zakupem samochodowych części zamiennych (k.34 akt osobowych). Z dniem 15 listopada 1983r. ubezpieczonemu powierzono również obowiązki mechanika samochodowego (k.35 akt osobowych). Przyznany dodatek za wykonywanie dodatkowych czynności związanych z zakupem samochodowych części zamiennych był wypłacany ubezpieczonemu do końca jego zatrudnienia w (...) w S. i był wnioskodawcy kilkakrotnie podwyższany (akta osobowe). Do zakresu dodatkowych obowiązków ubezpieczonego zaopatrzeniowca, które powierzone zostały mu od 15.11.1983 r. należało m.in. zakup części zamiennych samochodowych, zakup akumulatorów oraz odzysk złomu akumulatorowego, zakup ogumienia oraz załatwianie zdania opon do bieżnikowania, rozliczanie się z magazynem i księgowością z dokonanych zakupów i dowodów wpłat za części, załadunek i rozładunek zakupionych części, zamawianie i prowadzenie rozmów telefonicznych dotyczących zakupu części zamiennych, zbieranie zamówień od warsztatu samochodowego, bieżąca orientacja o stanie zapasów części na magazynie oraz współpraca z magazynem (zakres obowiązków k. 4 akt osobowych).

Z dniem 1 stycznia 1987r. ubezpieczonemu powierzono wykonywanie dodatkowych czynności polegających na konwojowaniu, tj. odpowiedzialności za przewożone towary. A. G. był wówczas kierowcą F. (...) i jako kierowca – zaopatrzeniowiec pracował do 28.02.1988 r. Od 1 marca 1988r. ubezpieczonemu ponownie powierzono obowiązki mechanika (k. 47 akt osobowych). Na stanowisku tym był zatrudniony do końca zatrudnienia w (...) w S. (akta osobowe).

Jako mechanik samochodowy poza wykonywaniem dodatkowych czynności opisanych powyżej A. G. wykonywał swoje obowiązki także w kanałach remontowych. Napraw w tym czasie było dużo. Było wielu mechaników w dziale transportu i w dziale sprzętu. W Przedsiębiorstwie był więcej niż 1 kanał, na jeden kanał wjeżdżały dwa długie samochody. Przede wszystkim były naprawy zawieszenia. Ubezpieczony był mechanikiem podwoziowym i wykonywał pracę w kanale. Jako mechanik ubezpieczony pracował w kanałach remontowych: wymieniał resory, przeguby, teleskopy, gdy nie wykonywał pracy zaopatrzeniowca (zeznania świadków M. R. k. 23-23v), J. K. k. 23v-24, zeznania ubezpieczonego k. 37-38v, akta osobowe).

W okresie od 1 marca 1994r. do 31 grudnia 2007r. ubezpieczony był zatrudniony w PPHU Hurtownia (...) w S. na stanowisku magazyniera (k. 27 akt emerytalnych).

Ubezpieczony w powyższym zakładzie pracy do 31 października 1997 r. był konwojentem, przywoził towar z giełdy. Od 1 listopada 1997r. w zakładzie pracy powstała chłodnia i od tego czasu ubezpieczony pracował wyłącznie jako magazynier w chłodni. Przyjmował i wydawał towary. Panowała tam ujemna temperatura, do minus 20ºC. Wnioskodawca pracował w pełnym wymiarze czasu pracy. Chłodnia była w podpiwniczeniu. A. G. był jedynym pracownikiem w chłodni. W okresach między przyjmowaniem i wydawaniem towaru przebywał w kantorku na dokumenty i faktury (zeznania świadków K. J. k. 33v, T. S. k. 33v-34, E. W. k.36v-37, zeznania ubezpieczonego k.37-38v).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczność niesporna, oświadczenie zawarte we wniosku o emeryturę - k.1v akt emerytalnych ubezpieczonego).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie A. G. okazało się nieuzasadnione.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z § 4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek z dniem 25 lutego 2013r. oraz spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy i nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego. Ubezpieczony wnosił o zaliczenie do pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia od 10 maja 1971r. do 6 lutego 1977r. na stanowisku kierowcy ciągnika w Kółku Rolniczym w S., następnie okresu zatrudnienia od 7 lutego 1977r. do 30 czerwca 1992 r. w (...) w S., gdzie pracował na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej pow. 3,5 tony, kierowcy ciągnika (...), mechanika samochodowego w kanałach remontowych oraz okresu pracy od 1 marca 1994r. do 31 grudnia 1998r. w PPHU (...) na stanowisku magazyniera w chłodni.

W ocenie Sądu nie wszystkie okresy pracy ubezpieczonego podlegają zaliczeniu do stażu pracy w warunkach szczególnych.

Sąd do pracy w warunkach szczególnych zaliczył okres zatrudnienia w Kółku Rolniczym w S. od 10 maja 1971r. do 6 lutego 1977r. (5 lat, 8 miesięcy i 28 dni). W ocenie Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy, w postaci akt osobowych i zeznań świadków: W. O. i J. S., daje podstawy do stwierdzenia, że ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował jako traktorzysta. Praca ta jest kwalifikowana jako prace kierowców ciągników, kombajnów lub pojazdów gąsienicowych (wykaz A dział VIII poz.3 stanowiący załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze).

Następny okres zaliczony przez Sąd do stażu pracy w warunkach szczególnych, to niektóre okresy zatrudnienia w (...) w S., tj. od 7 lutego 1977r. do 31 kwietnia 1979r., w którym ubezpieczony pracował jako kierowca samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym pow. 3,5 tony marki J., S.; od 1 maja 1979r. do 28 lutego 1980r., w którym ubezpieczony pracował jako kierowca ciągnika (...) C-385 i od 1 kwietnia 1983r. do 14 listopada 1983r., kiedy ubezpieczony pracował jako kierowca samochodu ciężarowego m-ki (...) o dopuszczalnym ciężarze całkowitym pow. 3,5 tony. Praca kierowcy samochodu ciężarowego jest kwalifikowana jako praca kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony (wykaz A dział VIII poz.2 stanowiący załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze).

Natomiast do pracy w szczególnych warunkach Sąd nie zaliczył pracy ubezpieczonego w (...) w S. na stanowisku mechanika samochodowego tj. okresów od 15.11.1983 r. do 31.12.1986 r. i od 01.03.1988 r. do 30.06.1992 r. Zeznania świadków: M. R. i J. K. i zeznania ubezpieczonego w tym zakresie, że w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał on pracę w kanałach remontowych nie zasługują na wiarygodność. Nie zasługują też na wiarygodność i uwzględnienie twierdzenia ubezpieczonego, że dodatek za zaopatrzenie otrzymywał dlatego, że wykonywał pracę w kanałach remontowych. W ocenie Sądu nie znajduje to żadnego uzasadnienia logicznego i nie znajduje potwierdzenia w aktach osobowych. Z akt osobowych wynika bezspornie, że ubezpieczony w dziale transportu z dniem 15 listopada 1983r. został przeniesiony na stanowisko mechanika samochodowego. Z tą samą datą przyznano mu dodatkowe obowiązki związane z zakupem części zamiennych i przyznano mu dodatek w wysokości 2000 zł miesięcznie. W miarę upływu lat ten dodatek był podwyższany. W aktach osobowych znajduje się również zakres obowiązków ubezpieczonego, jeżeli chodzi o czynności zaopatrzenia. Wynika z niego bezspornie, że do obowiązków ubezpieczonego należało m.in. składanie i śledzenie przebiegu realizacji zamówień na części samochodowe dla transportu, zakup części zamiennych samochodowych czy zakup akumulatorów i ogumienia. Te dodatkowe czynności ubezpieczony jako mechanik wykonywał do końca zatrudnienia. Wynika to z dokumentów w aktach osobowych. Nic nie wskazuje na to, żeby ubezpieczony z tego dodatkowego obowiązku został zwolniony. Zatem w okresie od 15 listopada 1983r. do końca zatrudnienia, z przerwą od 1 stycznia 1987r. do 28 lutego 1988r., kiedy wykonywał pracę kierowcy F. (...) i zaopatrzenia nie wynika, aby praca mechanika w kanałach remontowych była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Ubezpieczony mógł wykonywać pracę w kanałach remontowych, ale z pewnością nie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, mając na uwadze dodatkowe powierzone mu obowiązki. Budzi też wątpliwości Sądu, że tylko ubezpieczony jako jedyny na cały dział transportu przy tak dużym taborze miał być zatrudniony jako mechanik w kanałach remontowych, zaś 9 pozostałych mechaników wykonywało inne prace remontowe, skoro, jak twierdzi ubezpieczony, tych prac związanych z naprawą podwozi było najwięcej.

Za pracę w warunkach szczególnych zostało uznane zatrudnienie ubezpieczonego w PPHU (...) w S. w okresie od 1 listopada 1997r. do 31 grudnia 1998r. jako praca w chłodniach składowych i przyzakładowych o temperaturze wewnętrznej poniżej 0°C (wykaz A dział X poz.7 stanowiący załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze). Skoro w chłodni panowała temperatura poniżej 0°C to traka praca została uznana przez Sąd za pracę w warunkach szczególnych. Oceniając pracę ubezpieczonego w w/w zakładzie pracy powstała wątpliwość w jakim wymiarze ubezpieczony był zatrudniony. Z umowy o pracę z 1 listopada 1997r. wynika, że A. G. został zatrudniony w Hurtowni (...) w wymiarze ¾ etatu. Ubezpieczony podnosił, że faktycznie pracował w pełnym wymiarze czasu pracy

Z zeznań E. W., (...) PPHU (...) w S. wynika, że w umowie o pracę zmniejszono wymiar pracy ubezpieczonemu, gdyż miał on przyznane prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy i tak zasugerowała księgowa. W rzeczywistości A. G. pracował w wymiarze całego etatu. Pracował od 7 do 15. Zajmował się wydawaniem towaru z chłodni i przyjmowaniem towaru (k.36v-37). Sąd obdarzył wiarygodnością dowód z w/w świadka i uznał, że ubezpieczony w Hurtowni (...) pracował w pełnym wymiarze czasu pracy.

Podsumowując Sąd uznał zaliczając wymienione okresy do pracy w warunkach szczególnych wymienione powyżej uznał za udowodniony staż pracy pracę w warunkach szczególnych w wymiarze 10 lat, 6 miesięcy i 22 dni.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że nie została spełniona przesłanka 15 lat pracy w warunkach szczególnych na datę 1 stycznia 1999r. i odwołanie podlega oddaleniu.

Wniosek o przyznanie emerytury od 25 lutego 2013r. również nie zasługuje na uwzględnienie, ponieważ wniosek o emeryturę został wniesiony 10 kwietnia 2013r., więc w tych okolicznościach emerytura hipotetycznie mogłaby przysługiwać od 1 kwietnia 2013r. (pod warunkiem spełnienia wszystkich przesłanek).

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 ¹⁴ § 1 kpc oddalił odwołanie.