Wyrok

II Ka 45/15

Powołane przepisy:

  1. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1348 - § 14; § 14 ust. 5; § 2) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  2. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 1997 r. Nr 88, poz. 553 - art. 278; art. 278 § 1; art. 279; art. 279 § 1; art. 284; art. 284 § 1; art. 284 § 2; art. 286; art. 286 § 3; art. 569; art. 569 § 1 k; art. 85; art. 86; art. 86 § 1; art. 87 k; art. 89) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  3. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 1997 r. Nr 89, poz. 555 - art. 577; art. 577 pkt. 1; art. 577 § 1; art. 624) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
Zmiana rodzaju orzeczenia z "Wyrok, Uzasadnienie" na "Wyrok".
Zmiana nazwy sędziego z "Waldemar Cytrowski –" na "Waldemar Cytrowski".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 45/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

6 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Koninie Wydział II Karny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Waldemar Cytrowski – spr.

Sędziowie : SO Agata Wilczewska

SR (del.) Anna Klimas

Protokolant: st. sekr. sąd. Irena Bąk

przy udziale Haliny Lewandowskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu 6.03.2015 r.

sprawy A. P.

skazanego za przestępstwa z art. 279§1 kk i inne

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Turku z 22.12.2014r. sygn. akt II K 539/14

1. Zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że obniża orzeczoną wobec skazanego A. P. karę łączną do 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Utrzymuje zaskarżony wyrok w mocy w pozostałej części.

3.  Zwalnia skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa wydatków za postępowanie odwoławcze.

4.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. R. kwotę 147,60 złotych z tytułu nieopłaconej obrony udzielonej skazanemu w postepowaniu odwoławczym.

Anna Klimas Waldemar Cytrowski Agata Wilczewska

II Ka 45/15

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Turku wyrokiem łącznym z 22 grudnia 2014r. w sprawie o sygn. akt II K 539/14 połączył skazanemu A. P. kary orzeczone wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Turku z 14.10.2013r. w sprawie o sygn. akt II K 611/13 za przestępstwa z art. 278§1 k.k. popełnione w lipcu 2013r. w warunkach ciągu przestępstw na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres 4 lat, której wykonanie postanowieniem z 27.08.2014 r. w sprawie o sygn.. akt II Ko 908/14 zostało zarządzone i grzywny w liczbie 60 stawek dziennych po 10 zł;

2.  Sądu Rejonowego w Turku z 15.11.2013r. w sprawie o sygn. akt II K 788/13 za przestępstwo z art. 286§3 k.k. popełnione w okresie od marca do czerwca 2013r. na karę grzywny w liczbie 100 stawek dziennych po 10zł;

3.  Sądu Rejonowego w Turku z 15.01.2014r. w sprawie o sygn. akt II K 841/13 za przestępstwo z art. 279§1 k.k. popełnione w kwietniu 2013r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i grzywny w liczbie 100 stawek dziennych po 10 zł i za przestępstwo z art. 284§1 k.k. popełnione w kwietniu 2013r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności i grzywny w liczbie 100 stawek dziennych po 10zł oraz karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres lat 3.

4.  Sądu Rejonowego w Turku z 29.01.2014r. w sprawie o sygn. akt II K 896/13 za przestępstwo z art. 284§2 k.k. popełnione 26.09.2013r. na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności.

i na podstawie art. 85 k.k., art.86§lkk, art. 87k.k. , art. 89§la k.k. i art. 569§1
k.p.k. wymierzył mu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności i grzywny w liczbie 150 stawek dziennych po 10zł każda.

Na podstawie art. 577§1 k.p.k. początek kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w pkt 1 ustalił na 22 września 2014 roku.

Apelację wniósł obrońca, który zarzucił rażącą niewspółmierność orzeczonej w stosunku do skazanego A. P. kary łącznej poprzez błędne zastosowanie zasady asperacji i niezastosowanie zasady pełnej absorpcji, podczas gdy wystarczająco dolegliwa dla skazanego byłaby kara łączna wymierzona - stosownie do wniosków zarówno obrońcy, jak i prokuratora - w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 100 stawek dziennych grzywny po 10,00 zł jedna stawka.

W oparciu o ten zarzut wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku w pkt 1 poprzez wymierzenie skazanemu kary łącznej w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 10,00 zł jedna stawka.

Apelacja jest zasadna.

Przy wymiarze kary łącznej sąd powinien kierować się, poza przesłankami określonymi w art. 86 k.k., także ogólnymi dyrektywami wymiaru kary, w szczególności względami szczególno-prewencyjnymi. Wymiaru kary łącznej dokonuje się zatem w granicach wyznaczanych przez orzeczone kary, tj. karę najsurowszą oraz sumę kar. To właśnie w tych granicach, uzupełnionych dodatkowo o granice danego rodzaju kary oraz regulacje szczególną, zawartą w art. 86 § 1 k.k., Sąd uzyskuje możliwość swobodnego wyboru wysokości kary łącznej, w ramach określonych przez dyrektywy i zasady wymiaru kary. Pozwala to na indywidualizację kary łącznej, uwzględniając przede wszystkim dyrektywy prewencji indywidualnej oraz ogólnej.

Poszczególne przestępstwa, za popełnienie których orzeczono wobec skazanego kary, pozostawały w zbiegu realnym, a zatem wymiaru kary łącznej należało dokonać w granicach od kary najsurowszej tj. 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności do sumy tych kar tj. 3 lat i 11 miesięcy pozbawienia wolności.

W orzecznictwie przyjmuje się, że zasada absorpcji przy wymierzaniu kary łącznej może być zastosowana, gdy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami zachodzi bliski związek przedmiotowy, podmiotowy i czasowy, a przesłanka prognostyczna pozwala na stwierdzenie, że kara łączna w wysokości najwyższej z wymierzonych kar jednostkowych jest wystarczającą oceną zachowania się sprawcy (por. wyrok SA w Gdańsku z dnia 23 stycznia 1997 r., II AKa 321/96, Orz. Prok. i Pr. 1997, nr 7-8, poz. 19 oraz wyrok SN z dnia 17 maja 2000 r., IV KKN 39/99, LEX nr 51104). Taka sytuacja zachodzi w niniejszej sprawie. Wszystkie czyny zostały popełnione w bliskim odstępie czasu, tj. od marca do września 2013r. i wymierzone były w identyczne dobro chronione prawem, tj. mienie. Taki związek przedmiotowo-podmiotowo-czasowy pozwalał na orzeczenie kary łącznej przy zastosowaniu zasady absorbcji, o co wnosił również oskarżyciel publiczny. Nie można też abstrahować od tego, iż wykonanie dwóch z łącznie trzech jednostkowych kar pozbawienia wolności, w tym najwyższej z orzeczonych kar jednostkowych, w ramach orzeczonej kary łącznej, zostało warunkowo zawieszone. Również postawa skazanego w czasie odbywania kary nie stoi na przeszkodzie wymierzeniu kary łącznej z zastosowaniem zasady absorpcji. Dlatego Sąd Odwoławczy obniżył wymierzoną karę pozbawienia wolności do 1 roku i 6 miesięcy.

Sąd odwoławczy na podstawie art. 624 k.p.k., kierując się względami słuszności, zwolnił skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa wydatków za postępowanie odwoławcze.

Na podstawie § 2 i 14 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j. Dz.U. 2013, poz. 461) Sąd odwoławczy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. R. kwotę 147,60 złotych z tytułu kosztów nieopłaconej obrony udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym, które nie zostały uiszczone nawet w części.

Anna Klimas Waldemar Cytrowski Agata Wilczewska

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13