Sygn. akt XI Ka 531/14
Dnia 4 września 2014 roku
Sąd Okręgowy w Lublinie XI Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący SSO Sławomir Kaczor (spr.)
Sędziowie SO Elżbieta Kowalska
SO Ewa Bogusz- Patyra
Protokolant Małgorzata Dubiel
przy udziale Prokuratora Ewy Stelmach
po rozpoznaniu w dniu 4 września 2014 roku
sprawy M. K.
oskarżonego z art. 270 § 1 k.k.
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim
z dnia 4 marca 2014 roku sygn. akt II K 1394/13
I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że uchyla rozstrzygnięcie o przepadku dowodu rzeczowego;
II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
III. zwalnia oskarżonego od zwrotu wydatków za postępowanie odwoławcze, ustalając że ponosi je Skarb Państwa.
XI Ka 531/14 UZASADNIENIE
M. K. oskarżony został o to, że w dniu 17 grudnia 2012r. w miejscowości M., gm. M. pow. (...) woj. (...), dokonał podrobienia podpisu K. M. na umowie kupna – sprzedaży samochodu osobowego marki F. (...) o nr rej. (...) w celu użycia umowy jako autentycznej
tj. o czyn z art.270 § 1 k.k.
Wyrokiem z dnia 4 marca 2014r. Sąd Rejonowy w Radzyniu Podlaskim uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu i skazał go za ten czyn z mocy art.270 § 1 k.k. na karę 7 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem – w myśl art.34 § 2 pkt 2 k.k. wykonywania w tym czasie po 20 godzin miesięcznie nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne; na podstawie art.44 § 1 k.k. orzekł przepadek umowy kupna – sprzedaży samochodu z dnia 17 grudnia 2012r. przechowywanej w aktach na (...), a zapisanej pod Drz (...); zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 180 zł opłaty i obciążył go wydatkami w kwocie 470 zł.
Od wyroku tego apelację wniósł prokurator. Zaskarżając rozstrzygnięcie w części dotyczącej orzeczenia o środku karnym na niekorzyść oskarżonego zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego, a mianowicie art.44 § 1 k.k. poprzez bezpodstawne orzeczenie w oparciu o ten przepis przepadku dowodu rzeczowego w postaci umowy kupna – sprzedaży samochodu z dnia 17 grudnia 2012r. przechowywanej w aktach sprawy k.(...), a zapisanej pod poz. Drz (...).
Sąd Okręgowy zważył, co następuje.
Dokonanie przez oskarżonego zarzuconego mu czynu oraz jego okoliczności nie budzi wątpliwości i nie jest w sprawie kwestionowane. Zaskarżony wyrok znajduje w tym zakresie oparcie w kompletnym materiale dowodowym, którego ocena jest wolna od nieprawidłowości.
Co się zaś tyczy wniesionej apelacji to zasługuje ona na uwzględnienie. W pierwszej kolejności podkreślić więc należy, iż przepadek przedmiotów na podstawie art.44 § 1 k.k. jest orzekany tytułem środka karnego wobec sprawy przestępstwa. Z tego względu za całkowicie wadliwe uznać należy wydanie takiego rozstrzygnięcia odnośnie dokumentu nie należącego do oskarżonego i zatrzymanego u świadka A. J. (k.31-33).
W dalszej kolejności podzielić należy stanowisko skarżącego, zgodnie z którym orzeczenie przepadku na podstawie art.44 § 1 k.k. może nastąpić wobec przedmiotu posiadającego wartość materialną. W przypadku dokumentu, stanowiącego dodatkowo dowód dokonanego przestępstwa, winien on pozostać w aktach sprawy jako ich integralna część, bez uprzedniego wydawania orzeczenia na podstawie wyżej powołanego przepisu.
W konsekwencji zaskarżony wyrok podlega zmianie zgodnej z żądaniem apelacji.
Z tych względów, a nadto z uwagi na niestwierdzenie nieprawidłowości podlegających uwzględnieniu z urzędu, Sąd Okręgowy na podstawie art.437 § 2 k.p.k. orzekł jak w wyroku. Zwolnienie oskarżonego od wydatków za postępowanie odwoławcze nastąpiło ze względu na zasady słuszności, na podstawie art.624 § 1 k.p.k. w zw. z art.634 k.p.k.