Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2015 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Maciej Jabłoński

Protokolant: Sekretarz sądowy Aneta Sobiepanek

z udziałem Prokuratora: Wojciecha Fijałkowskiego

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2015 r.

sprawy S. B. – s. L. i G. z d. M., ur. (...) w W.,

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy III Wydział Karny z dnia 21 października 2008 roku w sprawie sygnatura akt III K 389/08

- za przestępstwo z art. 56 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w bliżej nieustalonym okresie czasu, jednak nie wcześniej niż przed dniem 1 czerwca 2007 r. i nie później niż do dnia 4 września 2007 roku na karę 1(jednego) roku i 10 (miesięcy) pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 100 (stu) stawek dziennych po 40 (czterdzieści) złotych każda stawka,

- za przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 5 września 2007 roku na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 5 (pięciu) lat, powyższy wyrok został uchylony m.in. w zakresie warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności na okres próby 5(pięciu) lat, na poczet orzeczonej łącznej kary pozbawienia wolności zaliczono okres tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 5 września 2007 r. do dnia 14 lipca 2008 r., w pozostałym zakresie wyrok utrzymany w mocy orzeczeniem Sądu Okręgowego z dnia 26.03.2009 r. w sprawie o sygn. akt IX Ka 1283/08, postanowieniem Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy z dnia 12 lutego 2013 r. sygn. akt III Ko 58/13 zarządzono wykonanie 50 (pięćdziesięciu) dni zastępczej kary pozbawienia wolności za 100 (sto) stawek dziennych grzywny po 40 (czterdzieści) złotych każda stawka;

II.  Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy III Wydział Karny z dnia 24 października 2012 roku w sprawie sygnatura akt III K 398/09 za przestępstwo z art. 202 § 4a k.k. popełnione od dnia 1 kwietnia 2007 roku do dnia 5 września 2007 roku na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, powyższy wyrok został utrzymany w mocy orzeczeniem Sądu Okręgowego z dnia 7.03.2013 r. w sprawie o sygn. akt IX Ka 32/13.

orzeka

1.  Na podstawie art. 85 , 86 § 1 kk rozwiązuje karę łączną orzeczoną w pkt. IV wyroku w sprawie III K 389/08 i wyroki opisane w pkt. I i II w zakresie kar pozbawienia wolności, łączy i wymierza skazanemu karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  Na podstawie art. 577 kk na poczet orzeczonej kary zalicza skazanemu okres od 5.09.2007r. – 14.07.2008r., oraz jako początkowy dzień odbywania kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym wskazuje 17.11.2014r.;

3.  W pozostałym zakresie pozostawia wyroki opisane w pkt. I i II do odrębnego wykonania;

4.  Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia skazanego od opłaty a koszty postępowania przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt III K 356/13

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

S. B. został skazany na mocy wyroku Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy III Wydziału Karnego z dnia 21 października 2008 r. w sprawie o sygn. akt III K 389/08 za czyn I z art. 56 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w bliżej nieustalonym okresie czasu, jednak nie wcześniej niż przed dniem 1 czerwca 2007 r. i nie później niż do dnia 4 września 2007 r. na karę 1 (jednego) roku i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 100 (stu) stawek dziennych po 40 (czterdzieści) złotych każda stawka, za czyn II z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 5 września 2007 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. orzeczono karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 5 (pięciu) lat; wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 26 marca 2009 r., w sprawie o sygn. akt IX Ka 1283/08 powyższy wyrok został uchylony m. in. w zakresie warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności na okres próby 5 (pięciu) lat, na poczet orzeczonej łącznej kary pozbawienia wolności zaliczono okres tymczasowego w sprawie od dnia 5 września 2007 r. do dnia 14 lipca 2008 r., w pozostałym zakresie wyrok utrzymano w mocy; postanowieniem Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy z dnia 12 lutego 2013 r., sygn. akt III Ko 58/13 zarządzono wykonanie 50 (pięćdziesięciu) dni zastępczej kary pozbawienia wolności za 100 (sto) stawek dziennych grzywny po 40 (czterdzieści) złotych każda stawka.

dowód : odpis wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie wydany w sprawie o sygn. akt III K 389/08 – k. 61-63, odpis wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie wydany w sprawie o sygn. akt IX Ka 1283/08 – k. 64 i verte.

Na mocy wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie III Wydział Karny z dnia 24 października 2012 r. w sprawie o sygn. akt III K 398/09 S. B. został skazany za przestępstwo z art. 202 § 4a k.k. popełnione od dnia 1 kwietnia 2007 r. do dnia 5 września 2007 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 7 marca 2013 r. w sprawie o sygn. akt IX Ka 32/13 powyższy wyrok utrzymano w mocy.

dowód : odpis wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie wydany w sprawie o sygn. akt III K 398/09 – k. 58-59, odpis wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie wydany w sprawie o sygn. akt IX Ka 32/13 – k. 60.

Skazany S. B. od dnia 17 listopada 2014 r. odbywa karę pozbawienia wolności orzeczoną na mocy wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie – III Wydziału Karnego Kurpiowski dnia 21 października 2008 r., wydanego w sprawie o sygn. akt III K 389/08.

Postawa i zachowanie skazanego w Zakładzie Karnym w Ł., w którym aktualnie przebywa zostały ocenione jako przeciętne. Skazany nie był wyróżniany regulaminowo, ani też karany dyscyplinarnie. Skazany nie deklaruje uczestnictwa w podkulturze przestępczej. W gronie współosadzonych funkcjonuje zgodnie i bezkonfliktowo. Orzeczoną karę odbywa w systemie zwykłym. Do przełożonych stara się prezentować postawy regulaminowe. Po opuszczeniu Zakładu Karnego zamierza powrócić do miejsca stałego zamieszkania i podjąć pracę.

dowód : opinia o skazanym- k. 179-180.

Sąd zważył co następuje.

Zgodnie z art. 85 k.k. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. Natomiast art. 569 § 1 k.p.k. stanowi, że wyrok łączny można wydać jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów.

Pierwszym chronologicznie wyrokiem wydanym wobec S. B. był wyrok Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 21 października 2008 r., wydany w sprawie o sygn. akt III K 389/08, uchylony następnie wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 26 marca 2009 r., w sprawie o sygn. akt IX Ka 1283/08 m. in. w zakresie warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności na okres próby 5 (pięciu) lat, gdzie na poczet orzeczonej łącznej kary pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu okres tymczasowego w sprawie od dnia 5 września 2007 r. do dnia 14 lipca 2008 r., w pozostałym zaś zakresie wyrok utrzymano w mocy, za czyn I z art. 56 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w bliżej nieustalonym okresie czasu, jednak nie wcześniej niż przed dniem 1 czerwca 2007 r. i nie później niż do dnia 4 września 2007 r. oraz za czyn II z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 5 września 2007 r. Przed wydaniem powołanego wyroku S. B. popełnił w okresie od dnia 1 kwietnia 2007 r. do dnia 5 września 2007 r. przestępstwo z art. 202 § 4a k.k. objęte wyrokiem Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie w sprawie o sygn. akt III K 398/09.Wymieniony wyżej czyn został popełniony przed wydaniem wyroku w sprawie o sygn. akt III K 389/08 i tym samym istnieje możliwość utworzenia realnego zbiegu. Należało zatem rozwiązać karę łączną orzeczoną w pkt IV wyroku wydanego w sprawie o sygn. akt III K 389/08. W wymienionych sprawach zostały wymierzone kary: łączna 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz 50 (pięćdziesiąt) dni zastępczej kary pozbawienia wolności za 100 (sto) stawek dziennych grzywny po 40 (czterdzieści) złotych każda stawka w sprawie o sygn. akt III K 389/08 oraz 8 (osiem) miesięcy pozbawienia wolności w sprawie o sygn. akt III K 398/09. Mając na uwadze brzmienie art. 85 k.k. Sąd połączył orzeczone w sprawach III K 389/08 i III K 398/09 kary pozbawienia wolności.

Kształtując wymiar orzeczonej w pkt 1 wyroku kary łącznej pozbawienia wolności, sąd zgodnie z treścią art. 86 § 1 k.k. mógł wymierzyć karę w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa (zasada absorpcji) do ich sumy (zasada kumulacji) jak również stosując zasadę pośrednią (zasada asperacji), nie przekraczając jednak 15 lat pozbawienia wolności. W świetle powołanego przepisu, łącząc w pkt 1 wyroku jednostkowe kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności, sąd był uprawniony do orzeczenia kary łącznej w wymiarze 10 (dziesięciu) lat do 23 (dwudziestu trzech) lat pozbawienia wolności. Wymierzając w pkt 1 wyroku karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności Sąd zastosował zasadę asperacji zbliżoną do zasady kumulacji kar.

Ustalając wymiar kary łącznej należy uwzględnić dyrektywy karania w tym słuszności i celowości wyrażone przez związek przedmiotowo – podmiotowy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami

S. B. popełnił trzy przestępstwa, w tym dwa kwalifikowane z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz jedno z art. 202 § 4a k.k. Przestępstwa te popełnione były w nieznacznym odstępie czasu. Przestępstwo z art. 56 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii nie wcześniej niż przed dniem 1 czerwca 2007 r. i nie później niż do dnia 4 września 2007 r., przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w dniu 5 września 2007 r., zaś przestępstwo z art. 202 § 4a k.k. od dnia 1 kwietnia 2007 r. do dnia 5 września 2007 r. Pomiędzy czynami z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii zachodzi związek przedmiotowy wyrażający się w ich jednorodzajowym charakterze (przestępstwa związane z posiadaniem i wprowadzaniem do obrotu środków odurzających, bądź substancji psychotropowych). Należy jednak zauważyć, że nie były to przestępstwa takie same, albowiem zostały popełnione w ramach odmiennych czynności wykonawczych. Nadto zauważyć należy, że S. B. w okresie od dnia 1 kwietnia 207 r. do dnia 5 września 2007 r. posiadał na twardym dysku komputera stacjonarnego pliki z zawartością treści pornograficznych z udziałem małoletnich poniżej lat 15. Sąd celowo przytoczył pełny opis zarzucanego i przypisanego skazanemu czynu, aby w ten sposób podkreślić jak zróżnicowany charakter miała jego przestępcza działalność. Powyższe przestępstwo zakwalifikowane jako czyn z art. 202 § 4a k.k. nie wykazuje jakiegokolwiek podobieństwa z wcześniej opisanymi.

W orzecznictwie prezentowany jest pogląd, że zasada absorpcji powinna być stosowana wyjątkowo zaś popełnienie więcej niż dwóch przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym przemawiającym za orzekaniem kary surowszej od wynikającej z tej zasady ( por. wyrok SA w Krakowie z 29.06.2010 r. – II AKa 100/10, wyrok SA w Łodzi z 20.09l.2001 r. – II AKa 154/01 , OSNPK 2/02 poz. 26 , KZS 5/02, poz. 62). Sąd akceptuje powyższe stanowisko, albowiem wyrok łączny nie może być interpretowany jako instytucja, której założeniem ma być premiowanie sprawców popełniających większą liczbę przestępstw. Żaden z aktualnie obowiązujących przepisów prawa nie uzasadnia łagodzenia skutków tego rodzaju zachowań zaś istotą kary łącznej jest całościowa i syntetyczna ocena zachowań skazanego.

W ocenie Sądu przedstawiony związek podmiotowo-przedmiotowy między popełnionymi przez skazanego przestępstwami nie jest na tyle bliski (ścisły), aby zastosowana w niniejszej sprawie zasada była zbliżona do absorpcji kar.

Kara łączna nie różni się w zakresie jej celów od kar orzekanych w innych wyrokach niż łączny co oznacza, że Sąd przy jej kształtowaniu winien uwzględnić zasady prewencji indywidualnej jak i ogólnej. Rodzaj popełnionych przez S. B. przestępstw oraz fakt skazania przez Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie – III Wydział Karny w sprawie o sygn. akt III K 389/08 na karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności za popełnienie czynu z art. 56 ust. 1 i art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wymaga uwzględnienia społecznego odbioru kary łącznej.

Wymiar kary łącznej uwzględnia również aspekt prewencji indywidualnej. Z jednej strony zauważyć należy, że zachowanie skazanego zostało ocenione przez administrację jednostki penitencjarnej jako przeciętne, skazany nie był wyróżniany regulaminowo, ani karany dyscyplinarnie. Nie można jednak pominąć okoliczności dodatnich, a mianowicie tego iż w warunkach osadzenia skazany funkcjonuje zgodnie i bezkonfliktowo, stara się również prezentować postawy regulaminowe, zaś po opuszczeniu Zakładu Karnego zamierza powrócić do miejsca stałego zamieszkania i podjąć pracę.

Przedstawione okoliczności skłoniły Sąd do wymierzenia kary łącznej 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności .

Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w pkt 1 łącznej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy, sygn. akt III K 389/08, od dnia 5 września 2007 r. do dnia 14 lipca 2008 r. Jako początkowy dzień odbywania kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym wskazuje 17 listopada 2014 r.

W pkt 3 wyroku łącznego na podstawie art. 576 § 1 k.p.k., orzeczono o pozostawieniu do odrębnego wykonania wyroków w takich zakresach w jakich nie podlegały połączeniu.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych przejmując je na rachunek Skarbu Państwa, albowiem skazany nie osiąga dochodów, które pozwalałyby na ich uiszczenie.