Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ga 405/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Borucki

Sędziowie: SO Anna Walus-Rząsa (spr.)

SO Anna Harmata

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2015 r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa: G.w P.

przeciwko: R. C.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w Przemyślu
V Wydziału Gospodarczego z dnia 25 czerwca 2014 r., sygn. akt V GC 143/14

I.  oddala apelację,

II.  zasądza od pozwanego R. C. na rzecz powoda G.w P. kwotę 600 zł (sześćset złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

Sygn. akt VI Ga 405/14

UZASADNIENIE

Powód G. P. w pozwie wniesionym w sprawie wniósł o zasądzenie od pozwanego R. C. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą PHU (...) zapłaty kwoty 23.741,83 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 18.06.2013r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że strony zwarły w dniu 8.10.2012r. umowę na wykonanie sieci kanalizacyjnej , sanitarnej i deszczowej przy ul. (...) w P.. Na podstawie aneksów do umowy termin realizacji umowy został przedłużony do dnia 14.05.2013r. Wykonawca robót zgłosił ich zakończenie i gotowość do odbioru w dniu 17.06.2013r. Zgodnie z § 2 ust. 3 i ust. 7 w/w umowy za dzień wykonania przedmiotu umowy przyjmuje się dzień zgłoszenia przez wykonawcę robót do odbioru końcowego wraz z dokumentacją. Zgłoszenia takiego pozwany dokonał w dniu 17.06.2013r. zaś roboty odebrano 28.06.2013r. Notą obciążeniową nr (...) z dnia 29.10.2013r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 23.741,83 zł tytułem kary umownej za niedotrzymanie terminu zakończenia robót . Wezwanie okazało się bezskuteczne.

Od wydanego w sprawie nakazu zapłaty pozwany złożył sprzeciw, w którym wniósł o oddalenie powództwa w całości. Pozwany zarzucił, że przyczyną zakończenia robót w dniu 17.06.2013r. były niekorzystne warunki pogodowe, na co wskazują m.in. aneksy dotyczące przedłużenia terminu zakończenia robót. Pozwany podał, że ukończył roboty najwcześniej jak pozwalały na to warunki pogodowe i dlatego jego opóźnienie nie było zawinione przez niego. Pozwany zarzucił także, że przyczyną opóźnienia w robotach był fakt nie dostarczenia przez powoda dokumentacji technicznej do wykonania zjazdów do posesji oraz chodników. Tym samym, zdaniem pozwanego, brak jest jego winy w wykonaniu zobowiązania – co nie daje podstaw do naliczenia kary umownej.

W piśmie procesowym powód stwierdził, że roboty sanitarne zostały zakończone 14.05.2013r. zaś po tym terminie były wykonywane roboty drogowe.

W odpowiedzi na twierdzenia pozwanego, że roboty nie zostały zakończone w dniu 14.-5.2013r. powód wskazał, że zapisy w dzienniku budowy dokonane przez przedstawicieli pozwanego i powoda świadczą o zakończeniu prac w dniu 14.05.2013r. zaś zgłoszenie gotowości do odbioru nastąpiło dopiero w dniu 17.06.2013r.

Wyrokiem z dnia 25.06.2014r. Sąd Rejonowy w Przemyślu zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 10.000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 18.06.2013r. oraz zniósł wzajemnie koszty procesu między stronami.

Z ustaleń Sądu Rejonowego wynika, że strony zawarły umowę na wykonanie sieci kanalizacji sanitarnej i deszczowej przy ul. (...) w P.. Termin zakończenia robót został przedłużony do dnia 14.05.2013r. – co wynika z aneksów nr (...). W dniu 17.06.2013r. pozwany złożył powodowi pismo ( datowane na dzień 14.05.2013r. ), iż roboty na zadaniu dotyczącym budowy sieci kanalizacji sanitarnej i deszczowej wzdłuż ulicy (...) zostały zakończone w dniu 14.05.2013r.

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 1 umowy wykonawca był zobowiązany zapłacić zamawiającemu kary umowne za opóźnienie w wykonaniu przedmiotu umowy w wysokości 0,2% wynagrodzenia umownego brutto za każdy dzień zwłoki liczony od upływu terminu zakończenia robót.

Notą obciążeniową nr (...) z dnia 29.10.2013r. powód obciążył pozwanego kwotą 23.741,83 zł tytułem kary umownej za niedotrzymanie terminu zakończenia robót i wezwał pozwanego do jej zapłaty w terminie 7 dni.

Jak wynika z zapisów w dzienniku budowy , dotyczących przedmiotowej inwestycji roboty na przedmiotowym zadaniu inwestycyjnym zostały zakończone 14.05.2013r. Wpisów dokonali ze strony pozwanego kierownik budowy A. G. a ze strony powoda inspektor nadzoru J. P.. W związku z otrzymanym od pozwanego pismem o zgłoszeniu zakończenia robót, powód pismem z 19.06.2013r. wyznaczył termin odbioru robót w dniu 28.06.2013r. W trakcie odbioru końcowego stwierdzono istnienie niewielkich usterek w przedmiocie robót drogowych, które przez pozwanego zostały usunięte do dnia 19.07.2013r. W odbiorze końcowym brał udział pozwany i jego pracownik S. D., którzy podpisali protokoły odbioru końcowego.

Sąd Rejonowy ustalił stan faktyczny w oparciu o dowody z dokumentów, które nie były kwestionowane przez strony postępowania. Sąd również dał wiarę zeznaniom świadków słuchanych w sprawie a to J. P. i S. D..

Powołując art. 484 § 1 kc Sąd Rejonowy uznał, że w niniejszej sprawie powód miał pełne podstawy do naliczenia pozwanemu kary umownej za opóźnienie w wykonaniu przedmiotu umowy, zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 1 łączącej strony umowy. Również wysokość tej kary została przez powoda zasadnie ustalona na kwotę 23.741,83 zł stosownie do treści łączącej strony umowy o roboty budowlane z 8.10.2012r. tj. za okres od dnia 14.05.2013r. do dnia 17.06.2013r. Sąd Rejonowy wskazał również, wbrew zarzutom pozwanego, co wynika z zapisów w dzienniku budowy dokonanych przez przedstawicieli powoda i pozwanego, z zeznań świadka J. P., jak też oświadczenia samego pozwanego złożonego na rozprawie w dniu 28.05.2014r., że wszystkie roboty na przedmiotowym zadaniu inwestycyjnym zostały przez pozwanego zakończone w dniu 14.05.2013r. Pozwany jako wykonawca robót dokonał ich zgłoszenia powodowi w dniu 17.06.2013r. chociaż samo pismo, w którym zgłosił odbiór końcowy zostało przez pozwanego opatrzone datą 14.05.2013r. Pozwany oświadczył w tym piśmie, że roboty zakończył 14.05.2013r., a jedynie w okresie od 28.05.2013r. do 19.07.2013r. dokonywał niewielkich robót poprawkowych. Z oświadczenia pozwanego złożonego na rozprawie wynika, że pozwany zamierzał złożyć pismo w dniu 14.05.2013r. w (...)w P. jednakże z nieznanych przyczyn złożył to pismo dopiero w dniu 17.06.2013r. W tej sytuacji wszelkie twierdzenia strony pozwanej zaprzeczające tym faktom są nieuzasadnione.

Mając na uwadze treść art. 484 §2 kc Sąd Rejonowy dokonał miarkowania kary umownej naliczonej przez powoda. Sąd Rejonowy wskazał, że niewątpliwie pozwany wykonał wszystkie roboty za wyjątkiem niewielkich poprawek do dnia 14.05.2013r. , tj. w terminie, który strony w aneksie nr (...) ustaliły jako datę zakończenia tych robót. W tych okolicznościach Sąd Rejonowy uznał wysokość kary za rażąco wygórowaną. W związku z tym dokonał miarkowania kary do kwoty 10.000 zł.

O odsetkach Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art. 481 § 1 kc natomiast o kosztach postępowania orzekł na podstawie art. 100 kpc dokonując ich wzajemnego zniesienia wobec uwzględnienia jedynie częściowo roszczenia strony powodowej.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany i zaskarżając wyrok w pkt I zarzucił:

1.  naruszenie art. 227 kpc poprzez niewłaściwe jego zastosowanie polegające na oddaleniu wniosków dowodowych z zeznań świadka G. C., faktur vat nr (...), opinii biegłego sądowego oraz dowodu z informacji (...)w K., które to dowody zmierzały do wykazania, że pozwany w okresie od 14.05.2013r. do 17.06.2013r. wykonywał roboty budowlane na zadaniu będącym przedmiotem umowy stron, a opóźnienie w oddaniu robót w dniu 17.06.2013r. powstało w wyniku trudnych warunków atmosferycznych jakie były w okresie wykonywania robót,

2.  naruszenie art. 233 kpc poprzez dowolną ocenę materiału dowodowego prowadzącą do błędnego wniosku, iż w okresie od 14.05.2013r. do 17.06.2013r. pozwany nie wykonywał robót budowlanych przy budowie kanalizacji sanitarnej objętej umową.

Mając na uwadze powyższe zarzuty pozwany wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania z postawieniem temu Sądowi rozstrzygnięcia o kosztach postępowania apelacyjnego.

W odpowiedzi na apelację powód wniósł o jej oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zarzuty apelacji nie zasługują na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy nie naruszył art. 233 § 1 kpc poprzez dowolną ocenę materiału dowodowego, prowadzącą do błędnego wniosku, że w okresie od 14.05. do 17.06.2013r. pozwany nie wykonywał robót budowlanych przy budowie kanalizacji sanitarnej i deszczowej w rejonie ul. (...) w P.. Sąd Rejonowy nie naruszył również przepisów art. 227 kpc polegającą na oddaleniu wniosków dowodowych o przeprowadzenie dowodów z zeznań świadka G. C., dopuszczenia dowodu z faktur vat szczegółowo wskazanych w apelacji a także opinii biegłego sądowego oraz dowodu z informacji (...)w K., które to dowody zmierzały do wykazania, że pozwany w okresie od 14.05. do 17.06.2013r. wykonywał roboty budowlane przy budowie kanalizacji sanitarnej i deszczowej w rejonie ul. (...) w P..

Wobec podniesionych wyżej zarzutów należy wskazać, że fakt ukończenia robót 14.05.2013r. wpisany w dzienniku budowy potwierdził zarówno inspektor nadzoru J. P. z ramienia inwestora jak też A. G. kierownik robót pozwanego, a także pracownik pozwanego S. D. nadzorujący ze strony pozwanego roboty. Skoro powyższymi wpisami zarówno inspektora nadzoru jak i kierownika robót wskazano, iż ukończenie robót nastąpiło w dniu 14.05.2013r. to słuchanie świadka na okoliczność, że pozwany po dniu 14.05.2013r. wykonywał jeszcze roboty nie znajduje uzasadnienia w świetle wpisów w dzienniku budowy. Przy czym prowadzenie robót poprawkowych nie stanowiło podstawy do uznania za zasadne przedłużenie terminu wykonania umowy. Jeśli chodzi o informację (...)w K. jak też dowód z opinii biegłego to dowody te były zbędne w świetle ustalenia, że roboty zostały ukończone w terminie tj. w dniu 14.05.2013r. Trudne warunki atmosferyczne były podstawą do dwukrotnego przedłużenia zakończenia robót a powód przyznał, że rzeczywiście takie warunki wystąpiły w czasie wykonywania robót. Jednakże pozwany po raz kolejny nie występował do powoda z wnioskiem o przedłużenie terminu zakończenia umowy.

Stosownie do § 2 ust. 3 umowy za dotrzymanie terminu wykonania umowy uważa się zakończenie przez wykonawcę robót budowlanych i zgłoszenie ich wykonania do odbioru końcowego ( wraz z kompletem dokumentacji powykonawczej) zamawiającemu. Zaś stosownie do § 2 ust. 7 umowy za dzień zakończenia wykonania zadania przyjmuje się datę zgłoszenia robót przez wykonawcę do odbioru końcowego zamawiającemu. Skoro więc pozwany roboty do odbioru zgłosił w dniu 17.06.2013r. podczas gdy termin ich zakończenia został ustalony na dzień 14.05.2013r. naliczenie kary umownej za opóźnienie w wykonaniu robót było zasadne.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy oddalił apelację pozwanego jako bezzasadną na podstawie art. 385 kpc .

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 w związku z art. 108 § 1 kpc.