Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 22 maja 2013 roku (data wpływu) powód – (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty – Subfundusz KI 1 z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego – J. B. kwoty 25.137,15 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 13.956,42 złotych liczonymi od dnia 22 maja 2013 roku do dnia zapłaty oraz umownymi odsetkami od kwoty 11.180,73 złotych w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP liczonymi od dnia 22 maja 2013 roku do dnia zapłaty. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż dochodzona wierzytelność wynika z braku zapłaty przez pozwanego z tytułu umowy nr (...) z dnia 5 grudnia 2007 roku zawartej z (...) Bank S.A., będącym poprzednikiem prawnym (...) Bank S.A. / pozew – k. 2-4/

Zaskarżonym wyrokiem zaocznym z dnia 3 kwietnia 2014 roku, sygn. akt III C 834/13, Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi, III Wydział Cywilny oddalił powództwo w całości. /wyrok – k. 75, 77/

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w oparciu o ustalenie, iż w dniu 5 grudnia 2007 roku pozwany zawarł z (...) Bank S.A. (obecnie: (...) Bank S.A.) umowę kredytu numer (...). Jednakże zdaniem Sądu I instancji powód nie sprostał ciążącemu na min obowiązkowi dowodzenie i nie wykazał, iż jest wierzycielem pozwanego. Sąd a quo argumentował, iż z załączonej do pozwu kopii umowy sprzedaży wierzytelności nie wynika jakie wierzytelności miałyby podlegać przelewowi oraz czy wykaz wierzytelności o nazwie „załącznik 1” jest wykazem wierzytelności podlegających przelewowi czy też jakichkolwiek innych. / uzasadnienie wyroku – 78 i 79/

Apelację od wskazanego wyroku wywiódł powód, zaskarżając go w całości. Skarżący podniósł zarzut naruszenie przepisów postępowania cywilnego w postaci art. 233 § 1 k.p.c. polegającego na przekroczeniu granic swobodnej oceny dowodów poprzez wyprowadzenie wniosków sprzecznych z zasadami prawidłowego rozumowania i doświadczenia życiowego przy dokonaniu oceny wiarygodności i mocy materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie, które miało zasadniczy wpływ na wynik sprawy poprzez przyjęcie, iż powód nie udowodnił w dostateczny sposób, iż posiada w niniejszej sprawie legitymację procesową czynną, bowiem nie wykazał faktu nabycia od (...) Bank S.A. (dawniej: (...) Bank S.A.) wierzytelności dochodzonej w niniejszej sprawie od pozwanego i nie udowodnił faktu nabycia powyższej wierzytelności na podstawie umowy o przelew wierzytelności zawartej z (...) Bank S.A. w dniu 8 marca 2012 roku, podczas gdy okoliczność przejścia wierzytelności na powoda wykazana została w dostateczny sposób dokumentami załączonymi do pozwu, w szczególności umową cesji z dnia 8 marca 2012 roku wraz z załącznikiem nr 1 do ww. umowy oraz dokumentacją bankową przekazaną przez poprzedniego wierzyciela. W konkluzji apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kwoty 25.137,15 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 13.956,42 złotych liczonymi od dnia wniesienia pozwu, to jest od dnia 22 maja 2013 roku do dnia zapłaty oraz umownymi odsetkami od kwoty 11.180,73 złotych w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego liczonymi od dnia wniesienia pozwu, to jest od dnia 22 maja 2013 roku do dnia zapłaty. Nadto skarżący wniósł o zasądzenie na jego rzecz kwoty 2.749,37 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu za postępowanie przed Sądem I instancji, a także zwrot kosztów za postępowanie przed Sądem II instancji według norm przepisanych. Ewentualnie apelujący wniósł o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji oraz pozostawienie temu Sądowi orzeczenia o kosztach postępowania odwoławczego. / apelacja – k. 85-87/

Sąd Okręgowy w Łodzi dodatkowo ustalił i zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna.

W rozpoznawanej sprawie Sąd Rejonowy prawidłowo wywiódł, że z uwagi na fakt, iż pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę w dniu 3 kwietnia 2014 roku (k. 74), mimo jego prawidłowego zawiadomienia o jej terminie (k. 73), zachodzą przesłanki do wydania wyroku zaocznego. Zgodnie z art. 339 § 2 k.p.c. w takiej sytuacji za prawdziwe przyjmuje się twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych sprawy, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości. W doktrynie wskazuje się, iż uzasadnione wątpliwości zachodzą między innymi gdy podane w pozwie okoliczności stoją w sprzeczności z faktami powszechnie znanymi (art. 228 § 1 k.p.c.) lub faktami znanymi sądowi urzędowo (art. 228 § 2 k.p.c.), bądź też kiedy twierdzenia powoda zawarte w pozwie odnośnie stanu faktycznego sprawy są ze sobą sprzeczne, nie zawierają pełnego stanu faktycznego pozwalającego na rozstrzygnięcie sprawy, wskazują na brak legitymacji procesowej powoda lub pozwanego itp. ( Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, red. A. Zieliński, K. Flaga-Gieruszyńska, 2014, C.H. Beck, Legali, art. 339 k.p.c.). Na kartach uzasadnienia zaskarżonego wyroku Sąd Rejonowy wskazał, iż na podstawie załączonych do akt dokumentów nie sposób wywieść, iż powód posiada legitymację procesową czynną w niniejszej sprawie, a zatem powództwo musiało podlegać oddaleniu. Z powyższą oceną Sądu I instancji nie sposób się zgodzić. W niniejszej sprawie brak jest racjonalnych przesłanek do tego, aby przyjąć, że powód celowo stworzył nieprawdziwy wykaz zaległości, aby uzyskać nienależną korzyść majątkową. Sąd Okręgowy podziela stanowisko apelującego, iż z załączonych przez niego do akt sprawy dokumentów wynika jednoznacznie, iż nabył on od (...) Banku S.A. (dawnej: (...) Bank S.A.) dochodzoną wierzytelność. Wraz z pozwem powód przedłożył między innymi uwierzytelnioną przez występującego w sprawie radcę prawnego kopię wyciągu umowy o przelew wierzytelności zawartej w dniu 8 marca 2012 roku (k.18-21). Powód załączył również kopię załącznika do przedmiotowej umowy cesji zawierającego dane wierzyciela i dłużników (k. 22-24). Wskazany załącznik do umowy został opatrzony stosownymi pieczęciami i parafowany, a także uwierzytelniony przez występującego w sprawie profesjonalnego pełnomocnika. Nie można również uznać, iż przedłożony załącznik jest nieczytelny. Powód dochował tym samym należytej staranności w przygotowaniu załączonych do pozwu dokumentów. Nadto na okoliczność, iż powód na podstawie umowy cesji wstąpił w miejsce pierwotnego wierzyciela wskazuje dodatkowo znajdująca się w aktach sprawy kopia zawiadomienia o przelewie wierzytelności (k. 36).

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, iż zasądził od pozwanego na rzecz powoda dochodzoną pozwem kwotę 25.137,15 złotych wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 11.180,73 złotych od dnia 22 maja 2013 roku do dnia zapłaty oraz odsetkami ustawowymi od kwoty 13.956,42 złotych liczonymi od dnia 22 maja 2013 roku do dnia zapłaty (punkt 1 sentencji wyroku).

Nadto Sąd Odwoławczy nadał wyrokowi w powyższym zakresie (w punkcie 1 wyroku) rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 333 § 1 pkt. 3 k.p.c.

W przedmiocie żądanych przez powoda odsetek ustawowych od kwoty 13.956,42 złotych oraz w zakresie dochodzonych przez powoda odsetek umownych od kwoty 11.180,73 złotych w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP Sąd Okręgowy orzekła na podstawie art. 481 § 1 i § 2 k.c., oznaczając termin ich płatności od dnia 22 maja 2013 roku, zgodnie z żądaniem pozwu.

Zmiana zaskarżonego wyroku skutkować musiała również zmianą rozstrzygnięcia o kosztach postępowania przed Sądem I instancji. Ostatecznie powód wygrał proces w całości, tym samym Sąd Odwoławczy zgodnie z wyrażoną w art. 99 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. zasadą odpowiedzialności za wynik sporu zasądził od J. B. na rzecz (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W. kwotę 2.715 złotych. Na wskazaną kwotę składa się: 315 złotych tytułem opłaty od pozwu oraz 2.400 złotych tytułem wynagrodzenia pełnomocnika w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, którego wysokość została ustalona w oparciu o § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 roku, poz. 490).

W tym miejscu wskazać należy, iż w wywiedzionej przez siebie apelacji powód domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego kwoty 2.749,37 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu za postępowanie przed Sądem I instancji. Zgodnie ze znajdującym się w aktach sprawy spisem kosztów (k. 44) na wskazaną kwotę składa się: - 315 złotych opłaty od pozwu, - 5,67 złotych tytułem opłaty manipulacyjnej, - 2.400 złotych kosztów zastępstwa procesowego, - 11,70 złotych tytułem kosztów sporządzenia odpisu pozwu oraz - 17 złotych opłaty skarbowej. Odnosząc się do poszczególnych pozycji Sąd Okręgowy uznał za zasadne jedynie roszczenie powoda o zwrot kosztów z tytułu opłaty od pozwu oraz kosztów wynagrodzenia pełnomocnika. Nie znajduje natomiast uzasadnienia żądanie powoda o zwrot kwoty 11,70 złotych za sporządzenie dokumentacji pozwu, gdyż wynagrodzenie za wskazaną czynność zostało już uwzględnione w kwocie 2.400 złotych tytułem wynagrodzenia pełnomocnika. Niezasadne jest także żądanie powoda o zwrot kwoty 17 złotych tytułem opłaty skarbowej, ponieważ w aktach sprawy brak jest dowodu, iż pozwany uiścił tę kwotę. W odniesieniu zaś do kwoty 5,67 złotych powód nie wyjaśnił w jakich okolicznościach poniósł wskazany wydatek, tym samym nie sposób ustalić czy był to wydatek niezbędny do celowego dochodzenia praw i celowej obrony.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł również w oparciu o przepis art. 99 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. Powód wygrał apelację w całości zatem Sąd Okręgowy zasądził na jego rzecz od pozwanego tytułem zwrotu tychże kosztów kwotę 2.457 złotych, na którą to kwotę złożyła się: opłata sądowa od apelacji w wysokości 1.257 złotych oraz wynagrodzenie pełnomocnika powoda w kwocie 1.200 złotych ustalone na podstawie § 6 pkt 5 oraz § 12 ust. 1 pkt 1 powołanego Rozporządzenia.