Sygn. akt V ACz 907/12
Dnia 8 listopada 2012 r.
Sąd Apelacyjny w Katowicach Wydział V Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący – Sędzia SA Tomasz Pidzik
Sędziowie: SA Grzegorz Stojek (spr.)
SA Olga Gornowicz-Owczarek
po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2012 r. w Katowicach
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa T. (...) w H.
przeciwko E. G.
o zapłatę
na skutek zażalenia powódki
na zarządzenie przewodniczącego w Sądzie Okręgowym w Częstochowie
z dnia 4 września 2012 r., sygn. akt V GNc 202/12
postanawia:
oddalić zażalenie.
Rozpoznając zażalenie powódki na zarządzenie przewodniczącego w Sądzie Okręgowym, którym zwrócono pozew, Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 126 § 2 kpc pozew powinien zawierać oznaczenie miejsca zamieszkania strony pozwanej będącej osobą fizyczną, w tym przedsiębiorcy. Natomiast
art. 133 § 2a kpc dotyczy tych przedsiębiorców i wspólników spółek handlowych, którzy wpisani są do rejestru sądowego, jakim nie jest Centralna Ewidencja i Informacja
o Działalności Gospodarczej. Niewątpliwie więc strona powodowa przez to, że wskazała adres do doręczeń zamieszczony przez taką osobę fizyczną w tej Ewidencji nie jest zwolniona od oznaczenia miejsca zamieszkania strony pozwanej, będącej przedsiębiorcą. Od obowiązku tego nie zwalnia i to, że w myśl art. 135 § 1 kpc doręczenia dokonuje się w mieszkaniu, w miejscu pracy lub tam, gdzie się adresata zastanie. Ostatnio wskazany przepis reguluje kolejność miejsc, w których można dokona doręczenia, nie zaś wymagania formalne pozwu. Gdyby bowiem regulował zagadnienie adresu strony pozwanej, jaki należy wskazać
w pozwie, w istocie zwalniałby od jego wskazania, skoro mowa w nim o miejscu, w którym stronę pozwaną się zastanie, co byłoby absurdalne.
Podnoszona w zażaleniu okoliczność, że powódka załączyła informację z ewidencji ludności gminy, na terenie której pozwana wskazała w Centralnej Ewidencji i Informacji
o Działalności Gospodarczej adres do doręczeń, iż pozwana nie jest tam zameldowana na pobyt stały bądź czasowy niczego nie oznacza poza tym, że pozwana nie jest tam zameldowana na pobyt stały albo czasowy, gdyż na terenie tej gminy mogła nawet nigdy nie mieć miejsca zamieszkania. W tych okolicznościach nie sposób zasadnie twierdzić, jak chce tego powódka, że zaświadczenie to prowadzi do wniosku, że pozew nie zawiera braku formalnego w zakresie miejsca zamieszkania pozwanej.
Zaskarżone zarządzenie jest więc trafne.
Zażalenie – jako bezzasadne – podlega zatem oddaleniu na podstawie art. 397 § 2
w związku art. 385 kpc.