Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 marca 2015 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Marzena Studzińska

Protokolant Karina Kostyra

po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2015 roku w Kłodzku

na rozprawie sprawy

z powództwa (...)z siedzibą w W.

przeciwko J. P.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 1023/13

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...)z siedzibą w W.wniosła o zasądzenie od pozwanego J. P.kwoty 350,06 zł (na którą składają się nieuiszczona wartość ekwiwalentu za usługi internetowe – 329,14 zł; noty odsetkowe – 6,38 zł i skapitalizowane odsetki ustawowe) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu pozwu podała, że pozwany zawarł (...) S.A.umowę, której przedmiotem było świadczenie usług telekomunikacyjnych (w tym dostępu do Internetu). Wskazała także, iż pozwany powinien uiścić na rzecz pierwotnego wierzyciela kwotę stanowiącą wartość przedmiotu sporu, będącą ekwiwalentem świadczonych przez niego usług – czego jednak obiektywnie nie uczynił., a co potwierdzają dołączone do pozwu dokumenty księgowe wystawione przez wierzyciela pierwotnego. W uzasadnieniu pozwu podała również, że opisana powyżej należność została zbyta w drodze umowy cesji wierzytelności zawartej pomiędzy stroną powodową i (...) S.A.z siedzibą w W.. Wskazała, że wezwała pozwanego do dobrowolnej zapłaty spornej kwoty. Pozwany do dnia wniesienia pozwu nie uregulował jednak zadłużenia.

Nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 9 maja 2013 roku (sygn. akt VI Nc-3 812881/13) Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny nakazał pozwanemu, aby zapłacił stronie powodowej kwotę 350,06 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 16 kwietnia 2013 roku oraz kosztami procesu w kwocie 90 zł.

Powyższy nakaz zapłaty pozwany J. P. zaskarżył w całości. W sprzeciwie od nakazu zapłaty wniósł o oddalenie powództwa jako bezzasadnego. W uzasadnieniu podał, że umowa o świadczenie usług internetowych została rozwiązana z upływem okresu, na który została zawarta oraz, że uregulował całość zobowiązania wobec wierzyciela pierwotnego, wynikającego z tej umowy.

Postanowieniem z 11 czerwca 2013 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu przez pozwanego i utratę mocy nakazu zapłaty w całości i w związku z tym przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Kłodzku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 8 września 2009 roku pozwany J. P. zawarła z (...) S.A. w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych na okres 24 miesięcy liczony od dnia rozpoczęcia świadczenia usługi. W umowie tej zawarto zapis, że umowa na czas określony uważana będzie za przedłużoną na czas nieokreślony, o ile Abonent nie wyrazi innego oświadczenia woli co najmniej 30 dni przed końcem okresu, na który umowa została zawarta (§ 3 ust. 8 umowy)

Pozwany i wierzyciel pierwotny aneksem do ww. umowy (wpłynął do pierwotnego wierzyciela 10.09.2011 r.) zmienili treść dotychczasowej umowy w ten sposób, że umowa została zawarta na czas określony od 1 września 2011 roku do 31 sierpnia 2012 roku. W aneksie tym zawarto uregulowanie dotyczące tego, że o ile Abonent nie wyrazi innego oświadczenia woli przed upływem okresu, na jaki umowa została zawarta, umowa zawarta na czas określony uważana będzie za przedłużoną na czas określony 6 miesięcy (§ 3 ust. 1 aneksu do umowy umowy).

Pismem z 25 lipca 2012 roku pozwany wypowiedział, z zachowaniem terminu umownego, umowę łącząca go z (...) S.A. w W..

/dowód : pismo pozwanego z dnia 25 lipca 2012 roku wraz z dowodem nadania go (dnia 26 lipca 2012 roku) listem poleconym wierzycielowi pierwotnemu/

31 lipca 2012 roku pozwany uregulował zobowiązanie wobec (...) S.A. w W., wynikające z ww. umowy w kwocie 152 zł.

/dowód : potwierdzenie przelewu, k. 74/

W dniu 12 grudnia 2012 roku strona powodowa zawarła z (...) S.A. w W. umowę sprzedaży wierzytelności, w tym wierzytelności przysługującej przeciwko pozwanemu.

/dowód: porozumienie do umowy ramowej sprzedaży wierzytelności wraz z załącznikami, k.28-35/

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd ustalił, że w dniu 8 września 2009 roku pozwany zawarł z (...) S.A. w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych na okres 24 miesięcy. Następnie aneksem (który wpłynął do pierwotnego wierzyciela 10 września 2011 roku) pozwany i (...) S.A. w W. zmienili treść ww. umowy ten sposób, że umowa została zawarta na czas określony od 1 września 2011 roku do 31 sierpnia 2012 roku.

Z twierdzeń pozwu wynika, że przedmiotowa umowa została przedłużona na dalszy okres z uwagi na to, że pozwany nie wypowiedział jej we wskazanym w umowie terminie i wobec tego wierzyciel pierwotny nadal naliczał opłaty za świadczone przez niego usługi.

Wskazać w tym miejscu należy, iż § 3 ust. 1 aneksu do umowy będącej przedmiotem niniejszego procesu zawarto uregulowanie, zgodnie z którym o ile Abonent nie wyrazi innego oświadczenia woli przed upływem okresu, na jaki umowa została zawarta, umowa zawarta na czas określony uważana będzie za przedłużoną na czas określony 6 miesięcy. Natomiast w umowie zawarto zapis, że umowa na czas określony uważana będzie za przedłużoną na czas nieokreślony, o ile Abonent nie wyrazi innego oświadczenia woli co najmniej 30 dni przed końcem okresu, na który umowa została zawarta (§ 3 ust. 8 umowy).

W przedmiotowej sprawie pozwany skutecznie wypowiedział z dniem 31 sierpnia 2012 roku umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych, zawartą z (...) S.A., albowiem złożył pisemne oświadczenie o wypowiedzeniu tej umowy, które zostało wysłane pierwotnemu wierzycielowi listem poleconym nadanym dnia 26 lipca 2012 roku (a więc co najmniej 30 dni przed końcem okresu, na który umowa została zawarta). Ponadto, jak wynika z dowodu z postaci potwierdzenia przelewu bankowego, pozwany uregulował zobowiązanie wobec (...) S.A. w kwocie 152 zł, wynikające z umowy będącej przedmiotem niniejszego procesu.

W świetle powyższego uznać należy, iż (...) S.A. nie była uprawniona do żądania od pozwanego zapłaty za świadczenie usług po 31 sierpnia 2012 roku, gdyż nie łączyła ją z pozwanym żadna umowa. Zatem strona powodowa nie wykazała, aby na pozwanym ciążył wymagalny dług względem wierzyciela pierwotnego, w wysokości dochodzonej pozwem.

Wobec powyższego powództwo podlegało oddaleniu (art. 232 kpc w zw. z art. 6 kc).