Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 761/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2015 roku

Sąd Rejonowy w Przasnyszu I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Rafał Chrzczonowski

Protokolant:

sekr. sądowy Klaudia Milewska

po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2015 roku w Przasnyszu na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko H. P.

o zapłatę

powództwo oddala.

Sygn. akt: I C 761/14

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 6 sierpnia 2014r., wniesionym pierwotnie w elektronicznym postępowaniu upominawczym powód (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wnosił o zasądzenie od pozwanego H. P. kwoty 761,36 złotych z odsetkami ustawowymi i kosztami postępowania. W uzasadnieniu powód podnosił, że pozwany w dniu 22 lipca 2011r. zawarł z (...) Towarzystwem (...) S.A. umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej pojazdów mechanicznych na okres 12 miesięcy. Pozwanemu została wystawiona polisa ubezpieczenia OC nr (...) dla pojazdu mechanicznego o numerze rejestracyjnym (...). W związku ze zbliżającym się zakończeniem ochrony ubezpieczeniowej (...) przedstawił pozwanemu pismo z informacjami o ubezpieczeniu na kolejny okres. Pozwany nie wypowiedział jednak dotychczasowej umowy ubezpieczenia, przez co została automatycznie zawarta następna umowa obowiązkowego ubezpieczenia OC pojazdów mechanicznych na kolejne 12 miesięcy. Pozwany nie opłacił jednakże w całości należnej Ubezpieczycielowi składki ubezpieczeniowej, mimo to Ubezpieczyciel zobowiązany był świadczyć ochronę ubezpieczeniową do końca 12-miesięcznego terminu, za co nie otrzymał całej należnej składki ubezpieczeniowej. Na podstawie umowy przelewu wierzytelności zawartej z (...) Towarzystwem (...) S.A. powód stał się wierzycielem pozwanego. Powód wezwał pozwanego do zapłaty należności, lecz pozwany należności nie uregulował.

Na rozprawie w dniu 5 marca 2015r. pozwany oświadczył, że nie umie czytać, nie ma z czego zapłacić powodowi, chyba że w ratach oraz że nie zawierał on żadnej umowy ubezpieczenia. Wyjaśnił nadto, że podpisywał 3 różne umowy kupna samochodu, w tym ze znajomym, który nazywa się J. Ł.. Z Ł. podpisał umowę na terenowego J., samochód ten jednak został u Ł., który rozebrał go na części.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 22 lipca 2011r. (...) S.A. wystawiło polisę nr (...) potwierdzającą zawarcie umowy ubezpieczenia w zakresie NNW, Dom Pomoc 24, Programu Pomocy z samochodem zastępczym oraz OC, w na okres od dnia 22 lipca 2011r. do 21 lipca 2012r.Umową objęto pojazd marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...), którego właścicielem i jedynym użytkownikiem był J. Ł..

W dniu 30 listopada 2012r. (...) S.A. skierował do pozwanego pismo w którym wskazał, że z informacji posiadanych przez firmę wynika, że pozwany zakupił pojazd marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Poprzedni właściciel tego pojazdu zawarł z (...) S.A. umowę ubezpieczenia OC na okres od 22 lipca 2012r. do 21 lipca 2013r., potwierdzoną polisą nr (...), w związku z czym istnieje możliwość przepisania tej polisy na preferencyjnych warunkach.

Umową z dnia 24 czerwca 2014r. (...) S.A. z siedzibą w W. sprzedało (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wierzytelność względem H. P. w kwocie 602,21zł.

Pismem z 1 lipca 2014r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wezwała H. P. do zapłaty kwoty zadłużenia z tytułu nieopłaconej polisy – 602,21 złote, wraz z odsetkami, co dało łącznie kwotę 754,08 złote.

Powyższy stan faktyczny Sąd Rejonowy ustalił na podstawie następujących dowodów: polisa nr (...) (k. 14-15), umowa sprzedaży wierzytelności (k. 16-22), przesądowe wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem nadania (k. 23,25), pismo z dnia 30 listopada 2012r. (k. 46).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo wniesione przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., jako nieuzasadnione podlegało oddaleniu.

Zgodnie z fundamentalną zasadą wyrażoną w art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. W realiach niniejszej sprawy to powód powinien wykazać, że skutecznie nabył wierzytelność przysługującą cedentowi w stosunku do pozwanego. Nie wystarczy przy tym złożenie dokumentów potwierdzających samą czynność prawną w postaci umowy cesji wierzytelności. Koniecznym jest również przedstawienie nie budzących wątpliwości dowodów na istnienie wierzytelności będącej przedmiotem przelewu oraz jej wymagalności. Nabywca wchodzi bowiem w sytuację prawną poprzedniego wierzyciela i tak jak poprzedni wierzyciel, dochodząc zapłaty wierzytelności, powinien udowodnić przede wszystkim podstawy istnienia wierzytelności, nie sam fakt cesji.

Przytaczając w uzasadnieniu pozwu podstawę faktyczną żądania powód wskazał, że (...) S.A. zawarł z pozwanym umowę, potwierdzoną opisaną bliżej polisą. Polisa nr (...), złożona przez powoda, dotyczy jednak osoby o nazwisku „J. Ł.”, figurującej jako właściciel a zarazem jedyny użytkownik pojazdu. C. (...). W żadnej mierze z dokumentu tego nie wynika jakiekolwiek zobowiązanie pozwanego w niniejszej sprawie – tak względem (...), jak i względem powoda.

Co prawda ze złożonego przez powoda pisma z dnia 30 listopada 2012r. wynika z kolei, że pozwany miał kupić pojazd objęty umową ubezpieczenia OC na okres od 22 lipca 2012r. do 21 lipca 2013r., jednakże do akt sprawy nie przedłożono umowy sprzedaży samochodu ani innego dowodu potwierdzającego przejście prawa własności pojazdu na pozwanego. Co więcej, okoliczności, iż obowiązek pozwanego wynika z faktu nabycia przez niego przedmiotowego samochodu powód nie tylko nie udowodnił, ale nawet nie objął jej podstawą faktyczną żądania, która wiąże Sąd cywilny. Skoro zaś pozwany również nie potwierdził, że był stroną umowy sprzedaży pojazdu marki C. (...), nie sposób ustalić, że taki fakt w ogóle miał miejsce, ani tym bardziej, kiedy. Pismo samego powoda przekonującego dowodu w tym zakresie nie może stanowić. Tym bardziej, że tak to pismo, jak i pozostałe dokumenty, a pierwotnie nawet sam pozew, były wystawione przez powoda na nazwisko „P.”.

Uznać tym samym należało, że powód nie udowodnił istnienia wierzytelności dochodzonej pozwem względem pozwanego, a więc że pozwany był zobowiązany do zapłaty pozwanemu składki ubezpieczeniowej. Powód wskazał, iż umowę ubezpieczenia, potwierdzoną polisą nr (...) zawarł z pozwanym, jednakże nie przedłożył ani polisy nr (...), a jedynie polisę o nr (...), jak również w żaden sposób nie udowodnił faktu, iż to pozwany nabył pojazd ubezpieczony w firmie poprzednika prawnego powoda. Dlatego powództwo jako niezasadne, gdyż nie udowodnione, podlegało oddaleniu.