Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 818/12

POSTANOWIENIE

Dnia 30 kwietnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu – Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący Sędzia SA:

Sławomir Jurkowicz

Sędzia SA:

Sędzia SA:

Dariusz Kłodnicki

Małgorzata Lamparska (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym we Wrocławiu

sprawy z powództwa: S. D.

przeciwko: Stowarzyszeniu (...) w G.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

od postanowienia Sądu Okręgowego w Legnicy

z dnia 16 stycznia 2012 r. sygn. akt I C 243/11

p o s t a n a w i a: oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym orzeczeniem Sąd I Instancji odrzucił zażalenie powoda, wskazując, że mimo wezwania doręczonego w drodze awizo, nie usunął jego braków formalnych.

Na powyższe żali się powód, wnosząc jednocześnie wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia i podnosi, że wezwania do usunięcia braków nie otrzymał.

Sąd Apelacyjny zważył:

Zażalenie jest niezasadne.

Przede wszystkim wskazać należy, że zakres kognicji Sądu II Instancji sprowadza się jedynie do oceny słuszności postanowienia Sądu I Instancji z dnia 16 stycznia 2012r. o odrzuceniu zażalenia dokonywanego w ramach rozpoznania zażalenia na to postanowienie.

Jak natomiast wynika z akt sprawy, pismo skierowane do powoda z dnia 6 grudnia 2011 r. zawierające zarządzenie wzywające do uzupełnienia braków zażalenia było awizowane w dniu 20 grudnia 2011r., a następnie ponownie w dniu 28 grudnia 2011r. i jako nie podjęte w terminie zwrócone do adresata 5 stycznia 2012r.

Zgodnie zaś z treścią art. 139 par.1 k.p.c. w razie niemożności doręczenia pisma sądowego adresatowi, pismo przesłane za pośrednictwem operatora publicznego lub innego operatora pocztowego należy złożyć w placówce tego operatora, umieszczając zawiadomienie o tym w drzwiach adresata lub oddawczej skrzynce pocztowej ze wskazaniem, gdzie i kiedy pismo pozostawiono, oraz z pouczeniem, że należy je odebrać w terminie 7 dni od dnia umieszczenia zawiadomienia. W przypadku bezskutecznego upływu tego terminu, czynność zawiadomienia należy powtórzyć.

Stwierdzić zatem należy, że w przypadku przesyłki skierowanej do powoda, sposób doręczenia był zgodny ze wskazanym przepisem. Podnoszone zaś przez powoda okoliczności, że nie otrzymał zawiadomienia przekraczają, co wyżej wskazano, zakres kognicji Sądu w niniejszej sprawie,

Mając na rozwadze powyższe, jak i treść art. 397 par.2 k.p.c. i art. 385 k.p.c. orzeczono jak w sentencji.